පසුගිය දිනවල පැවති ගංවතුර හා නායයෑම් නිසා අවතැන් වූ මිනිසුන් පිළිබඳ අපට ඇති වූයේ ඉමහත් සංවේගයකි. ඒ පිළිබඳව රට පුරා අප සියල්ලෝ සහන සැළසීම සඳහා විවිද අයුරින් දිවා රෑ නොබලා වෙහෙස මහන්සි වූහ. ඔවුන්ට දේශපාළන පක්ෂ තිබුනේ නැත. ඔවුන්ගේ දේශපාළනය රට ජාතිය ය. මිනිස්කම ය. කහ සිවුරද හමුදා ඇඳුම ද එහි පුරෝගාමී නිළ ඇඳුම් විය.
ස්වභාවයෙන්ම කරුණාව මෛත්‍රිය අතහැරීම පුරුදු කල සංස්කෘතියකින් පැවත එන අපට ඔවුන්ට උපකාර කිරීමට වෙනත් උත්ප්‍රේරක අවශ්‍ය නොවී ය. රට මුහුණපා ඇති ආපදා තත්වය පිළිබඳ හොඳ අවබෝධයක් අප තුල තිබුණි. ඒ පිළිබඳ සංවේදී වීමට තරම් මිනිසත් ගුණදම් ද අප තුල දක්නට ලැබුණි. ආපදාවට පත් වූවන්ගේ ජන ජීවිත යථා තත්වයට පත් කිරීමට උපරිම අන්දමින් සහය වීම අපගේ යුතුකමයි. එහෙත් මේ රට මුහුණ දෙන එක් අභියෝග එයින් කෙළවර වේ ද? රට මුහුණපා ඇති අනෙක් අභියෝග කෙරෙහිත් මෙලෙසින්ම අප සංවේදී විය යුතු නොවේ ද?
එක අතකින් රටේ ආර්ථිකය බිළි දෙමින් අන් රටවල් සමඟ වෙළඳ ගිවිසුම් ඇති කර ගැනීමට ආණ්ඩුව සැරසෙයි. අනෙක් අතින් ජාතියේ අභිමානය වූ යුධ හමුදාව ජාත්‍යන්තරය තුල හෑලිලුවට ලක් කිරීමට විවිධ බලවේග සැරසෙයි. බෙදුම්වාදීන් රට දෙකඩ කිරීමට අර අදියි. ජාතියේ ආරක්ෂක පවුර වූ සංස්කෘතිය විනාශ වෙමින් පවතී. එහි මුර දේවතාවුන් වහන්සේලා වන මහා සංඝරත්නය එම ඓතිහාසික කාර්යභාරයෙන් ඉවත් කිරීමට මග හසර විවර වෙමින් පවතී.
තව නොබෝ දිනකින් දේශපාළන නරි නාටක ආරම්භ වනු ඇත. රටේ ජාතික අවශ්‍යතා පසෙකලා තම පටු දේශපාළන වුවමනා වෙනුවෙන් උන් කටයුතු කරනු ඇත. සැබෑ පොළොවේ ගංවතුර බැස ගිය ද රට දැය නැමැති පොළොවේ ආපදාවන් පහව ගොස් නැත.
"මිනිස්සු" නැවත රටේ ආණ්ඩු කල යුතු ය.
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න.
(Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .