ඉඩම් ඔප්පු තෑගි දීමේ දේශද්‍රෝහී අරමුණ...

-රියර් අද්මිරාල් ආචාර්ය සරත් වීරසේකර

මැතිවරණ 3 ක් අත ළඟ පැමිණ තිබිය දී (ජනාධිපතිවරණය, පළාත් සභා සහ මහ මැතිවරණය) වර්තමාන රජය ලක්වැසි ජනතාව කෙරේ පෙර නොතිබූ ඉමහත් පහන් සංවේගයක් ඇති කරගෙන වහ වහා රාජ්‍ය සේවකයන්ගේ පඩි 2,500 කින් වැඩිකිරීමට සහ ලක්ෂ 11 ක පමණ ජනතාවට තමන් සතු ඉඩම්වලට සින්නක්කර ඔප්පු ලබා දීමට කටයුතු කරමින් සිටී.

මේ ආණ්ඩුව 2015 දී බලයට පැමිණියේද රාජ්‍ය සේවකයන්ට රුපියල් 10,000 වැටුප් වර්ධකයක් දෙන පොරොන්දුව මතිනි. රුපියල් 10,000 කට තම ඡුන්දය ලබා දුන් ජනතාව එම ක‍්‍රියාවේ විපාක දැන් අත්විඳිමින් සිටී. ඒ නිසා ඔවුන් නැවතත් රුපියල් 2,500 කට තම ආත්මය අලෙවි නොකරනු ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ. රජයකට පඩි වැඩි කළ හැක්කේ නිෂ්පාදනය වැඩි කොට ආදායම වර්ධනය කළ හොත් පමණි. ලෝකයට ඩොලර් කෝටි ගණනින් ණය වී, ආර්ථික වර්ධන වේගය 3 % ටත් වඩා පහළ අගයකට වැටී තිබියදී, ලංකාවේ විදේශ ආයෝජනයට ඉතා අනතුරුදායක රටක් බවට වර්ගීකරණය කොට ලෝකයේ දූෂිතම රටවල් 4 න් එකක් ලෙස නම් කර තිබියදී මෙසේ ලහි ලහියේ පඩි වැඩි කොට ඉඩම් ඔප්පු ලබා දෙන්නේ කුමන හේතුවකට දැයි බුද්ධිය ඇති ඕනෑම කෙනෙකුට වැටහිය යුතු කරුණකි. තමා සතු සර්වජන ඡුන්ද බලය බුද්ධිමත්ව පාවිච්චි නොකර රට අගාධයට පත් වුවහොත් එම තත්ත්වයට තමාද වගකිව යුතු බව අප සැම දැනගත යුතුය.

ලක්ෂ 11 ක පමණ ජනතාවට කඩිමුඩියේ සින්නක්කර ඉඩම් ඔප්පු ලබා දෙන්නේ ඇයිද යන්න අප බුද්ධිමත්ව විමසා බැලිය යුතුය. සෑම අතටම ණය වී සිටින දුප්පත් ගොවියෙකුට හෝ ඕනෑම කෙනෙකුට මෙතෙක් බලපත‍්‍රයක් පමණ තිබූ තම ඉඩමට ඔප්පුවක් ලැබුණහොත් එය සංවර්ධනය කිරීම සඳහා බැංකුවකින් ණයක් ලබාගත හැකිවේ. තවද එය කොටස් වලට බෙදා දූ දරුවන්ට ලබාදිය හැකිවේ. ඒ වගේම ඉතා ලෙහෙසියෙන් එම ඉඩම ඕනෑම කෙනෙකුට, විදේශිකයෙකුට පවා විකිණීමට හැක. ප‍්‍රශ්නය තිබෙන්නේ එතැනය.

නමුත් මෙම ඉඩම් ඔප්පු ලබා දීම තුළ සැඟවී තිබෙන දේශද්‍රෝහී, දුෂ්ට අරමුණ කුමක්දැයි යන්න පිළිබඳව තවම ජනතාව නිසි ලෙස දැනුවත් වී නොමැත. එමගින් ඉදිරියේ ඉතාමත් අවාසි සහගත තත්ත්වයක් මතුවිය හැක. ගියවර මැතිවරණයේදී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සියල්ලන්ම යොදා ගත්තේ ”දූෂිත රජය ගන්නා හරිමු” යන පාඨය ය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පැවසුවේ අධිවේගී මාර්ග කන්නද කියාය. එසේම එයට වියදම් කරන මුදල යොදා එම පාරවල් රත්තරනින් ආලේප කළ හැකි බවය. නමුත් එසේ පැවසූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට අද එම අධිවේගී මාර්ග රත්තරන් නොව ප‍්‍රීමික්ස් දමාවත් ඒ ගණනකට කළ නොහැකි බව වැටහී හමාරය. අද මේ රජය අධිවේගී මාර්ග සෑදීමට යොදා ගන්නා මුදල, එදා මෙන් සිව් ගුණයකටත් වඩා වැඩිය. රුපියල් මිලියන 200 කින් පමණ නිම කළ හැකි, මාතර සිට බෙලිඅත්ත දක්වා වූ දුම්රිය මාර්ගයේ ඉදිකරන සංඥා කණු 4 ට, රුපියල් මිලියන 2,200 ක මුදලක් වැය කරන බව සියල්ලෝම දනිති. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ එයට විරුද්ධව වචනයක් හෝ නොදෙඞීම ඔවුන් රතු අලි පැටියෙක්ය යන්න තවදුරටත් සනාථ වීමක් නොවේද? ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ පසුගිය රජයට විරුද්ධව ගෙන ගිය එම ”දූෂිත පාලන” චෝදනා කිසිවකට නිසි පිළිතුරු නොදීම එම රජය බලයෙන් පහ වීමට ප‍්‍රධාන හේතුවක් විය. මේ රජය බලයට පත්වී වසර 4 ක් ගතවී තවමත් ඒ කිසිදු චෝදනාවක් සනාථ කිරීමට නොහැකි වී ඇත. ඒ අයුරින් බලන කල මෙම ඉඩම් ඔප්පු ප‍්‍රශ්නයටද ඒකාබද්ධ විපක්ෂය මීට වඩා උනන්දුවෙන් ජනතාව දැනුවත් කිරීම සිදු කළ යුතුවේ. මන්ද, ලක්ෂ 11 ක ජනතාවට ඉඩම් ඔප්පු ලබා දී රැවටීමෙන් විශාල ඡුන්ද සංඛ්‍යාවක් වර්තමාන රජයට වංචනිකව ලබා ගැනීමට ඉඩ තිබෙන නිසාය.

ඉතා කෙටියෙන් පවසතොත් රජය මෙම බලපත‍්‍ර ඉඩම් හිමියන්ට වහ වහා ලබා දීමට සැරසෙන්නේ ඇමරිකානු ඵ.ක්‍.ක්‍. සමාගම සමග ඇති කර ගත් ගිවිසුමට අනුව යෝජිත ආර්ථික කොරිඩෝවට අයත් වන ඉඩම් සියල්ල විදේශීය සමාගම් වලට මිලදී ගැනීමට මාර්ගය විවෘත කර දීමටය. අප මීට පෙරද දැනුවත් කර ඇති පරිදි ඇමරිකානු මිලේනියම් චැලේන්ජ් කෝපරේෂන් සමාගම සමග ඇතිකර ගන්නා ගිවිසුමට අනුව අදාළ ආර්ථික කොරිඩෝවට ඉඩම් අක්කර හෙක්ටයාර් ලක්ෂ 12 ක් අයත් වේ. එම ඇමරිකානු සමාගම රජයට නිර්දේශ කර ඇත්තේ එම ඉඩම් තීරය දැනට ඹබ චරදවැජඑසඩැ හෙවත් ඵල රහිත ඉඩම් බවයි. එම ඔවුන්ට අනුව නම් කර ඇති ඵල රහිත තීරුවේ පාසල්, රෝහල්, අලිමංකඩවල්, රක්ෂිත වනාන්තර, ඛනිජ සම්පත් යනාදිය ඇති බව ජනතාව දැනගත යුතු වේ.

මෙම ඇමෙරිකානු සමාගම අප රටේ දරිද්‍රතාව තුරන් කිරීමට කරන ලද ඊනියා අධ්‍යයනයට අනුව රටේ සංවර්ධනය සඳහා තිබූ ප‍්‍රධානම බාධකය ලෙස හඳුනාගෙන ඇත්තේ ආයෝජන, කර්මාන්ත සඳහා ඉඩම් ලබා ගැනීමට තිබෙන බාධකයයි. එම බාධක ඉවත් කර අදාළ ඉඩම් විදේශීය සමාගම් සඳහා නිදහස් කළහොත් එහි කර්මාන්ත සහ වෙනත් පහසුකම් ස්ථාපිත කොට රට ශීඝ‍්‍රයෙන් ”සංවර්ධනය” කළ හැකි බව එම වාර්තාවේ සඳහන් වේ. එසේනම් ඇමෙරිකානු ගැති මේ රජය දැන් සිදු කරන්නේ එම ඉඩම් විදේශීය සමාගම් වලට මිලදී ගැනීම සඳහා නිදහස් කර ගැනීමට කටයුතු කිරීමයි. ඒ සඳහා ඔවුන් දැනට ඉඩම් පනත් 3 ක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන අතර, පළමු වැන්නෙන් එහි අඩංගු රජයේ ඉඩම් සියල්ල ඉඩම් බැංකුවට පවරාගනී. පසුව අදාළ ඇමැතිතුමාගේ අවසර පිට එම ඉඩම් ඕනෑම කෙනෙකුට මිලදී ගත හැක. දෙවැන්න වනුයේ ඉඩම් සීමා පනතින් කෙනෙකුට උපරිම තබාගත හැකි අක්කර 50 සීමාව ඉවත් කිරීමයි. එවිට විදේශීය සමාගම් වලට අක්කර දහස් ගණනක් වුවද මිලදී ගැනීමට පුළුවන. තෙවැන්න නම් බලපත‍්‍ර වලට ඔප්පු ලබා දීමයි. එහි වෙසෙන දුප්පත් මිනිසුන්ගේ බලපත‍්‍ර වලට එලෙස ඔප්පු දුනහොත් දහඅතේ ණය වී ඇති ඔවුන් පළමුවෙන්ම කරන්නේ තමන් සතු ඉඩම් විකුණා ගැනීමයි. ඒ සඳහා ඉඩමේ වටිනාකම මෙන් දෙගුණයක් මුදල් ගෙවීමට වුවද අදාළ සමාගම් සැදී පැහැදී සිටී. විකුණන්නෙ නැති ඉඩම් සඳහා විකල්ප ඉඩම් ලබාදී රජයට පවරාගෙන ඉඩම් බැංකුවට බැර කරයි. එවිට අදාළ ආර්ථික තීරුවේ සියලූම ඉඩම් විදෙස් සමාගම් වලට නතුවේ. එසේ නම් මේ රජය ලහි ලහියේ මෙසේ ඉඩම් ඔප්පු ලබා දීමේ රහස එයයි.

දැන් මේ ඇමරිකානු මිලේනියම් චැලේන්ජ් කෝපරේෂන් සමාගම සමග අගමැතිතුමා හෝ ජනාධිපතිතුමා හෝ තමන්ට හිතුමතේ අත්සන් කිරීමට යන ගිවිසුම නීත්‍යනුකූලද? ජනාධිපති මෙය අත්සන් නොකරන බව කියයි. එසේනම් අගමැතිතුමාට තනි කැමැත්තෙන් මෙය අත්සන් කළ හැකිද? ඒ පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් වී සිටීම වැදගත් වේ.

අපේ ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය සහ අධිකරණය, ඇමරිකාවේ මෙන් එකිනෙකට වෙන්ව පවතින ආයතන 3 කි. අපේ රටේ ව්‍යවස්ථාවේ 3 සහ 4 වගන්ති අනුව එය එසේ බැව් සනාථ වේ. ඇමරිකාවේ මෙවන් ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමට ජනපති තුමාට සෙනෙට් මණ්ඩලයේ 2/3 ක අනුමැතියක් ලබා ගැනීම අවශ්‍ය වේ. සෙනෙට් මණ්ඩලය සෑදී ඇත්තේ ඇමරිකාවේ සෑම ප‍්‍රාන්තයකින්ම නියෝජිතයන් දෙදෙනෙක් බැගින් පත් කරමිනි. එවිට මුළු ඇමරිකාවේම ජනතාවගේ 2/3 ක අනුමැතිය ලැබුනා සේ එය සැලකිය හැක. එසේනම් ලංකාවේ ද ගිවිසුම් සම්බන්ධයෙන් එය එසේ විය යුතුය. එනම් ජනාධිපතිතුමා (විධායකය මිස අගමැති නොවේ.) පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3 කින් එය අනුමත කර ගත යුතුය. එසේ නොමැතිව අත්සන් කරන ගිවිසුම් කිසිවක් නීත්‍යනුකූල නොවේ.

ඉඩම් යනු ජනතාවට අයිති දේපළ මිස අගමැතිගේ පුද්ගලික බූදලය නොවේ. වසර 5 කට බලයට එන රජයක අගමැතිවරයෙක්ට වසර 200 කට බලපාන මෙවන් ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමට බලයක් නැති බැව් සියලූම දෙනා දන්නා කරුණකි.

එසේ කිරීමට නම් ජනතාවගේ වැඩි ඡන්දයෙන් පත්වුණු ජනාධිපති සහ ජනතාව විසින් පත් කළ නියෝජිතයන්ගේ 2/3 කගේ අනුමැතිය ලැබීම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වන වගන්තියට අනුව ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය තහවුරු කිරීමකි. එසේ නොමැතිව අත්සන් කරන ඕනෑම ගිවිසුමක් ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය වීමක් වන්නේ එලෙසය.

දැන් මේ සම්බන්ධයෙන් පවතින ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන් කුමක්දැයි විමසා බැලීම වටී. රටවල් දෙකක් අතර අත්සන් කරන ගිවිසුම් පාලනය වන්නේ 1969 දී ඇතිකරගත් වියානා සම්මුතියෙනි.

මේ අනුව වියානා සම්මුතියේ 46(1) න් පැවසෙන්නේ යම් රටක දේශීය නීතියක් උල්ලංඝනය කරමින් රටවල් දෙකක් අතර එළැඹෙන්නා වූ ගිවිසුමක් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අදාළ රට බැඳී නොමැති බවයි. පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතියකින් තොරව විධායක සම්මතයකින් තොරව එළඹෙන ගිවිසුම් මගින් රටේ දේශීය නීතිය උල්ලංඝනය වන බැව් අප පෙන්වා දුන්නෙමු. ඒ අපේ රටේ ඒ අවස්ථාවේ 3,4 අනුවයි. මෙවන් ගිවිසුම් රාජ්‍ය නායකයන්ට හෝ ප‍්‍රාදේශීය අමාත්‍යවරුන්ට හෝ අත්සන් කිරීමට වියානා සම්මුතිය අවසර දී ඇතත් ඒ අවසරය ඔවුනට ලැබෙන්නේ නියම ක‍්‍රමවේදය අනුගමනය කරමින් (එනම් ජනාධිපති හා පාර්ලිමේන්තුව 2/3 ක අනුමැතියෙන්) ලබන බලය තුළිනි. එසේ නොමැතිව මොන නායකයෙක් හෝ මොන විදේශීය ඇමැතිවරයෙක් හෝ අත්සන් කළ නීති විරෝධී ගිවිසුම් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අනාගත රජය බැඳී නොමැත.

මේ සම්බන්ධයෙන් දේශපේ‍්‍රමී ජනතාව හඬක් නැගීමට උත්සාහ කරන විට ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ මෙරට තානාපතිනිය පැවසුවේ අනාගත රජයවල් සියල්ල ඇමරිකාව යහපාලන රජය සමග අත්සන් කරන ගිවිසුම් ක‍්‍රියාත්මක කරනු දැකීම ඇමරිකාවට අවශ්‍ය බවය.

එය තමන්ගේ අතවැසි රටකට මෙන් කරනු ලබන උඩඟු ප‍්‍රකාශයකි. එවන් ප‍්‍රකාශයකට ඒ ආකල්පයෙන්ම ප‍්‍රතිචාර දැක්විය හැක්කේ කශේරුකාව ඇති සෘජු නායකයෙකුට පමණි. එවන් නායකයෙක් සිටින රටකට ඕනෑම බලගතු රටක් වුවද ගරු කරයි. අපේ නායකයෝ රටට අහිතකර SOFA ගිවිසුම ජනතාවගේ විරෝධය මැද්දේ වුවද ඇමෙරිකාව සමග අත්සන් කිරීමට සැරසේ. මාලදිවයින එය එක හෙළාම ප‍්‍රතික්ෂේප කර තිබේ. ලෝකයේ ප‍්‍රබල රාජ්‍යයක් වන ඉන්දියාවේ අගමැති වන නරේන්ද්‍රසිංහ මෝදි තමන් දෙවන වරට අගමැති ධුරයට පත්වූ පසු ප‍්‍රථමයෙන්ම නිල චාරිකාවක යෙදුණේ මාලදිවයිනටය. ඒ මාලදිවයිනට ඉන්දියාවේ ගරුත්වය පෙන්වීමටය. ඕනෑම බලගතු රටක් ඉතා කුඩා රටක වුවද වුවද ඍජු නායකත්වය ගරු කරන්නේ මෙලෙසිනි.

[Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

‘‘සෝෆා’’ සමඟ අතිනත ගෙන දිවිනසා ගැනීමට පෙර...

යුරෝපීයයන් නියෝජනය කරමින් පෘතුගීසීන් ශී‍්‍ර ලංකාව ආක‍්‍රමණය කිරීමට මෙරටට ළඟා වූයේ කි‍්‍ර: වර්ෂ 1505 වසරේ දී ය. පෘතුගීසීන් ලංකාවේ මුහුදු බඩ ප‍්‍රදේශ අත්පත් කොට ගෙන ක‍්‍රි: වර්ෂ 1658 දක්වා පාලනය ගෙන ගිය අතර, උඩරට සිංහල රාජධානිය අත්පත් කර ගැනීම ස`දහා සිදු කළ ආක‍්‍රමණ තුනෙන් පළමු වන ආක‍්‍රමණය දන්තුරේදීත්, දෙවන ආක‍්‍රමණය රන්දෙණිවෙල දීත්, තෙවන ආක‍්‍රමණය ගන්නෝරුවේ දීත් සිංහල හමුදා අතින් සමූල ඝාතනය විණි.

අනතුරුව 1658 සිට වෙරළබඩ ප‍්‍රදේශ අත්පත් කොටගත් ලන්දේසීන් ක‍්‍රි: වර්ෂ 1796 දක්වාම උඩරට සිංහල රාජධානිය අත්පත් කර ගැනීමට දැරූ උත්සාහයන් සියල්ල පරාජය හමුවේ අසාර්ථක විය.

ඉන් අනතුරුව 1796 දී රටේ පහත රට වෙරළබඩ ප‍්‍රදේශ පාලනය අත්පත් කර ගත් ඉංග‍්‍රීසින් 1802 දී ඇරඹූ උඩරට ආක‍්‍රමණය සිංහල හමුදා හමුවේ පරාජයට පත්ව, ජෝන් ඩොයිලිගේ උපායක් මගින් උඩරට සිංහලේ රජු වූ ශී‍්‍ර වික‍්‍රම රාජසිංහයන් මත් වතුර පානයට ඇබ්බැහි කිරීමත් උඩරට සිංහල නායකයන් හේද භින්න කිරීමත් මගින් උපායිකව සකසා ගත් ගිවිසුමකට අත්සන් කරවා, උඩරට රාජධානියත් 1825 මාර්තු 02 දා අත්පත් කර ගැනීමට සමත් විය.

එහෙත් ක‍්‍රි: වර්ෂ 15 වැනි හා 16 වැනි සියවස් වලදී ලෝක බලවතා වූ පෘතුගාලයටත්, ක‍්‍රි: වර්ෂ 17 වැනි හා 18 වැනි සියවස්වල ලෝක බලවතා වූ ලන්දේසීන් මෙන්ම 19 වැනි 20 වැනි සියවස්වල ලෝක සුපිරි බලවතාණන් වූ බි‍්‍රතාන්‍යයටත් එරෙහිව වසර 310 ක්ම සිංහලයා සටන් කරමින් සිය මාතෘ භූමියේ හා ජාතියේත්, බුදු දහමේත් නිදහස යටත්කර ගැනීමට ඉඩ නොදී ලෝක බලවතුන් තිදෙනා සමගම සටන් කළ බව අප කිසිසේත්ම අමතක නොකළ යුතුය.

1815 මාර්තු 02 දා ජෝන් ඩොයිලිගේ සටකපට කම් හා උපායක් හමුවේ වීරයකු වූ උඩරට සිංහල නායකයන්ගේ භේද බින්නතා තුළ බි‍්‍රතාන්‍යයන්ට ගොදුරු වුවද, අහිමි වූ සිය නිදහස පතා 1818 දීත්, 1848 දීත්, ජාතියේ විමුක්තිය පතා සටන් කරමින් ජීවිත දස දහස් ගණනක් පූජා කිරීමට ඌව වෙල්ලස්සේ හා මාතලේත් හත් කෝරලයේත් සිංහලයා කැපවූ අයුරු අපේ ඉතිහාසයේ කදිමට දැක්වේ.

මාතෘ භූමියේත්, ජාතියේත් උස් නිදහස ඉදිරියේ සිය දිවි දෙවැනි කොට සැලකූ සිංහලයා, වසර දෙදහස් පන්සීයක ඉතිහාසය තුළ, ආර්යයන්, සොලීන්, පාණ්ඩවයන්, ජාවකයන්, පෘතුගීසින්, ලංදේසීන් හා ඉංග‍්‍රීසීන්ගේ ආක‍්‍රමණ වලින් මාතෘ භූමියත්, ජාතියත්, බුදු දහමත් මුදා ගැනීම උදෙසා දස ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජීවිත සංඛ්‍යාවක් පුද කර ඇති බව හෙළ ඉතිහාසය හෙළි කරයි. එවන් වූ අභිමානවත් වීරත්වයෙන් පිරි ජාතියකට අද වන විට අත් වෙමින් පවතින්නේ කෙබඳු වූ ඉරණමක් දැයි විමසා බැලීම අතිශයෙන්ම ප‍්‍රඥාගෝචරය.

දෙවැනි ලෝක මහා සංග‍්‍රාමයේ දී මානව සංහතියේ කුරිරුතම වූත් ම්ලේච්ඡුතම වූත් හතුරා වූ, ජර්මානු නායක ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් රුසියානු රතු හමුදා බර්ලින් නගරයට ඇතුළුවීමේ පුවත හමුවේ බියට පත්ව, සියදිවි නසා ගැනීමත් සමඟම යුරෝපා භූමිය තුළ යුද්ධය නිමා වුණි. එහෙත් ආසියාව තුළ බි‍්‍රතාන්‍ය හමුදාවන්ට පහර දී ඔවුන් සතු යටත් විජිත අත්පත් කර ගනිමින් සිටි ජපන් හමුදා ඇමරිකාවට අයත් හවායි ¥පත් හී ”පර්ල් වරයාට” පහරදී ඇමෙරිකානුවන් සමඟත් සටන් ඇරඹූ හෙයින්, යුද්ධයෙන් සියයට 90 ක්ම නිමා වී තිබියදීත් තමන් නිර්මාණය කර ගත් ජන සමූල ඝාතක පරමාණු බෝම්බ දෙකක් ම දින දෙකකදී ජපානයට හෙළා ලක්ෂ ගණනක සිවිල් ජනයා ක්‍ෂණිකව ඝාතනය කළේය.

ජපානයේ එවක පාලක හිරෝහිතෝ අධිරාජයා ගේ සටන් බිම මෙහෙය වූ ජෙනරාල් යමා මොටෝ රිය අනතුරකින් මරණයට පත්ව, සාමයට දෑත් දිගු කිරීමේ අභ්‍යන්තරික සාකච්ඡුා අරඹා ඇති මොහොතක ඒ අයුරින් ඇමෙරිකානු හමුදා පරමාණු බෝම්බවල පිපිරුම් ධාරිතාව අත් හදා බැලීමත් අරමුණු කොට ජපානයේ හිරෝෂිමා හා නාගසාකී නගර මතට හෙළුෑ බව ප‍්‍රකටය.

එසේ පරමාණු බෝම්බ හෙළා ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජපන් ජනයා ඝාතනය කරමින් කොන්දේසි විරහිතව ජපානය යටත් කරගත් ඇමෙරිකාව, ජපන් ජනයාට සිය පාලන නීති රීති හෝ ආණ්්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා අත්හිටුවමින්, ඇමෙරිකානුවන් විසින්ම සකස් කළ ආණ්ඩු ක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් අනුව රට පාලනය ඇරඹිණි. එම නීති රීති අනුව ජපානයට ත‍්‍රිවිධ හමුදා අහිමි කෙරෙමින් ආත්මාරක්ෂක බළකායට පමණක් හිමිකම් කීමටද සිදු විණි. කිසිදු යුධ අවියක් - උපකරණයක් නිපදවීමටත් සපුරා තහනම් කෙරෙනු අතර ජපානයේ ඔකිනාවා ¥පත තුළ සෙබලූන් 50000 ක ගෙන් සමන්විත ඇමෙරිකානු හමුදාවක් ස්ථානගත කරමින් එහි සිය අණසක තහවුරු කර ගත්තේය.

ඉන් අනතුරුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා හඳුන්වා දී ඇමෙරිකානු රිපබ්ලිකන් පක්ෂයේ මූලධර්ම පදනම් කොටගෙන නිර්මාණය කළ දේශපාලන පක්ෂයකට රටේ පාලනය භාර දුනි.

එහෙත් ආරම්භයේ සිටම අන්ත දක්ෂිණාංශික පක්ෂයක පාලනයට ගොදුරු වූ ජපන් ජනයාට වසර දහස් ගණනක ඉතිහාසය තුළ අඛණ්ඩව අපරාජිතවත් කිසිදු වෙනත් ජන කොටසකට පදිංචි වීමට ඉඩකඩ නොදෙමින් රැකගෙන ආ ජපන් සංස්කෘතියත් ඉතාමත් කෙටි කාලයක් තුළදී ඇමෙරිකානු ආක‍්‍රමණයට ගොදුරු වීමට එහි ස්ථානගත කළ ඇමෙරිකානු හමුදා කඳවුරු හා ඇමෙරිකානු සන්නිවේදන මාධ්‍ය සෘජුවම දායක විය.

වර්තමානය වන විට ජපානය තුළ පවතින්නේ විසිවැනි සියවසේ මුල් භාගය වන විට පැවති ජපානයටම උරුම වූ සංස්කෘතිය නොවන බවත්, එය ඇමෙරිකානු සංස්කෘතික ආක‍්‍රමණයට ඉතාමත් සාර්ථක ලෙස ගොදුරුවී ඇති බවත් ප‍්‍රකට කාරණයකි.

ඒවාගේම 1945 දී දෙවැනි ලෝක මහා සංග‍්‍රාමයෙන් පරාජය වී කොන්දේසි විරහිත යටත්ව ඇමෙරිකාව විසින්ම සකස් කළ ”සෝෆා” හෙවත් ඇමෙරිකානු ආරක්ෂක අංශවලට අවශ්‍ය කරන සියලූම පහසුකම් සැපයීමේ

ගිවිසුමකට ජපන් අධිරාජ්‍යයාට ප‍්‍රශ්න කිරීමකින් තොරව අත්සන් කිරීමට සිදුවිය. එසේ ඒ අයුරින් ඇමෙරිකානු හමුදා විසින්ම පරමාණු බෝම්බ හෙළා විනාශ කළ ජපානය තුළ එම හමුදා කඳවුරු පවත්වාගෙන යෑමට තවමත් ජපන් රජයට සිදු වී ඇත්තේ එම සෝෆා ගිවිසුම අත්සන් කර තිබීම නිසාය. වත්මන් ජපානය ලොව දෙවන ආර්ථික බලවතා බවට පත්ව සිටියත් ජපන් ජනයා ඇමෙරිකානු කඳවුරුවලට කෙතරම් විරෝධය පළ කළ ද එම කඳවුරු ඉවත් කරවීමේ හැකියාවක් ජපන් රජයට ඇත්තේ නැත. ඇමෙරිකානු හිතවාදී පක්ෂයක් ජපානය තුළ අඛන්ඩව පාලනයේ නිරතව සිටීමත් එයට දායක වෙමින් පවතී.

දෙවන ලෝක සංග‍්‍රාම සමයේ ජපන් ආක‍්‍රමණික හමුදාවන්ගෙන් නිදහස් කර ගත් කොරියාව තුළ 1950 වන විට නිර්මාණය වු අභ්‍යන්තර සිවිල් යුද්ධය ජගත් බලවතුන්ගේ යුද්ධයක් බවට පත් වුයේ කිම් ඉල් සුං ගේ නායකත්වයෙන් සෝවියට් රුසියානු හිතවාදී පාලනය පැවැති උතුරු කොරියාවත්, ඇමෙරිකානු රූකඩ පාලනයක් පැවැති දකුණු කොරියාවත් අතර එම යුද්ධය වසර 03 ක් පුරා ඇදී ගියේ දකුණු කොරියාවට ඇමෙරිකාව ප‍්‍රමුඛ ධනේෂ්වර කඳවුරේ පූර්ණ සහයත්, උතුරු කොරියාවට චීනය හා රුසියානු හමුදාවන්ගේ සහය පූර්ණ ලෙස ලබා දීමත් කරණ කොට ගෙනය.

1953 වසරේ දී උතුරු හා දකුණු කොරියාවත් අතර පූර්ණ සාම ගිවිසුමකින් තොරව යුද්ධය තාවකාලික පදනම මත නිමා කෙරුණත්, දකුණු කොරියානු පාලනය ස්ථාපිත කළ ඇමෙරිකානු රජය එම පාලනය සමග ”සෝෆා” ගිවිසුමක් අත්සන් කරමින් සෝල් අගනගරය ආසන්නයේ ඇමෙරිකානු භටයින් 50000 ක ගෙන් සමන්විත යුධ කඳවුරක් ස්ථාපිත කළේය. අද දක්වා ම එම කඳවුර දකුණු කොරියාව තුළ රඳවා ගනිමින් ජපානයට සිදු කළ ආකාරයෙන් ම වසර දහස්

ගණනක ඉතිහාසගත සංස්කෘතියකට උරුමකම් කී දකුණු කොරියානුවන් මේ වන විට ඇමෙරිකානු සංස්කෘතිය මගින් ගොදුරු කර ගිනිමින් පවතී.

මේ අතර 1960 දශකයේ දී ආසියාවේ පිලිපීනය තුළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව බලයට පත් වු ෆර්ඩිනන්ඞ් මාර්කෝස් රටේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අත්හිටුවා, 1969 දී ආඥා දායක පාලනයක් ගොඩ නගා ගත්තේ ඇමෙරිකානු ගැති පාලනයක් බවට පත්කර ගනිමිනි. ඒ අනුව මාර්කොස් පාලනය ඇමෙරිකානු රජය සමඟ ”සෝෆා” ගිවිසුමකට අත්සන් කරමින් මැනිලා නගරය ආසන්නයේ ”එඞ්වඞ් එයාර් බේස්” නමින් ඇමෙරිකානු ගුවන් හමුදා කඳවුරක් හා ”සුබික් බේ” නාවික කඳවුර නමින් ඇමෙරිකානු නාවික කඳවුරක්

ගොඩනගා ගනිමින් ආසියානු ශාන්තිකර සාගර කලාපය තුළ ඇමෙරිකානු බලය ස්ථාපිත කර ගැනීමට ද දායක විය. මේ අතර හැත්තෑව දශකය අවසාන භාගය වන විට ඇමෙරිකාව වියට්නාම් යුද්ධයෙන් දරුණු පරාජයක් අත්කර ගනිමින් සිය හමුදා ඉවත් කර ගෙන යෑමත් සමගම, පිලිපීන ජනයාත් මාර්කෝස්ගේ ආඥාදායක පාලනයටත්, ඇමෙරිකානු කඳවුරුවලටත් එරෙහිව සංවිධානය වීම ඇරඹූහ. අසූව දශකය ආරම්භ වන විට එම ජනතා බලවේගයට නායක්තවය දෙමින් සිටි බෙනිග්නෝ අකිනෝ නැමැති ප‍්‍රගතිශීලී නායකයාව මැනිලා ගුවන් තොටුපළ තුළ දීම මාර්කෝස්ගේ ආඥාදායක හමුදා විසින් වෙඩි තබා ඝාතනය කෙරුණි.

එම සිද්ධියෙන් පසුව මාර්කෝස්ටත්, ඇමෙරිකා කඳවුරු වලටත් එරෙහි ජනතා බලවේගය වඩ වඩාත් ශක්තිමත් වෙමින්,දශ ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත ජනකායකගේ දායකත්වයෙන් බලමුළු ගැන්විණි. එයට නායකත්වය දීමට මාර්කොස් ඝාතනය කළ ”බෙනිග්නෝ අකිනෝ’’ ගේ ප‍්‍රියාදර භාර්යාව වූ ”කොරසොන් අකිනෝ” මහත්මිය පෙරට ඒම ජනබලය වඩ වඩාත් සමත් වීමටත්, අරගලකාරී වීමටත් හේතු විණි. ඒ අනුව පැවැති තත්ත්වය පාලනය කර ගැනීමේ අරමුණ පෙරදැරිව පිලිපීනය තුළ ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වූ මාර්කොස් සිය රාජ්‍ය ගුවන් විදුලිය හා රූපවාහිනිය මගින් ව්‍යාජ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල නිකුත් කරමින් සිය ජයග‍්‍රහණය දැක්වීමට කටයුතු කළ ද, ආසියාවේ එකම රෝමානු කතෝලික රාජ්‍යය වූ පිලිපීනයේ කතෝලික පල්ලිය පවත්වාගෙන ගිය ”වෙරිටාස්” ගුවන් විදුලිය මගින් සැබෑ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල ප‍්‍රකාශයට පත් කිරීම නිසා, ජනයාගේ අතිවිශාල ප‍්‍රසාදයක් හා මනාපය ලබමින් ජනාධිපතිවරණය ජයගෙන සිටි අකිනො මැතිනිය බව අවබෝධ කර ගනිමින් ඒ වටා ලක්‍ෂ ගණනින් ජනයා එක් රොක් වෙමින්, මැනිලා නුවර වීදි තුළ ජන ග`ගක් නිර්මාණය කෙරිණි.

ඒ අතර මාර්කෝස් ජනයා මර්දනය කිරීමට සිය ආරක්‍ෂක හමුදා යෙදවුවත්, රාජ්‍යයේ ආරක්‍ෂක අමාත්‍යවරයා සිටි ෆිදෙල් රාමෝස් එම තනතුරෙන් ඉවත්ව, අකිනෝ මැතිනිය ප‍්‍රමුඛ ජන බලවේගය හා එක් විය. ඒ අතර ආරක්‍ෂක හමුදාවන් ද මාර්කෝස් ගේ නියෝග ප‍්‍රතික්‍ෂේප කරමින් ජනතාවගේ ආරක්‍ෂාවට පෙනී සිටීම මත, ඇමෙරිකානු කඳවුරෙන් හෙලිකොප්ටරයක් ගෙන්වා ගත් මාර්කෝස් සිය ධනය හා පවුලත් රැගෙන ප‍්‍රථමයෙන් ඇමෙරිකානු කඳවුර වෙතත්, අනතුරුව ගුවන් යානයක් මගින් ඇමෙරිකාව බලා පලා යෑමත් සිදු කෙරුණි.

එම පසු බිම තුළ ජනතා විප්ලවයක් මගින් එසේ බලයට පත් කොර්සෝන් අකිනෝ ජනපතිනිය එක් ධුර කාලයක් පමණ රට පාලනය කරමින්, ඇමෙරිකානු සෝෆා ගිවිසුම අවලංගු කරමින් එම කඳවුරු ඉවත් කිරීමටත්, රට තුළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ස්ථාපිත කිරීමටත් සමත් වූවාය.

ඒ අනුව ලොව හමුවේ අනාවරණය කෙරුනු වඩාත්ම වැදගත් ම කාරණය වූයේ රටක තීරණාත්මක බලවේගය වන්නේ ඇමෙරිකාව බඳු වූ මහා බලවත් බාහිර බලවේගය නොවන බවත්, මහජන බලය හමුවේ එම සියලූම බලවේග පසු බසින බවත්, ”එක් එක් රටවල් තුළ තමන්ට පක්‍ෂපාතී රූකඩ පාලනයක්” ගොඩනඟා ගනිමින්, තම සිතැඟි පරිදි සකස් කළ ‘‘සෝෆා” බදු ගිවිසුම් වලට අත්සන් තබනවා, එම රටවල් සූරා කෑමට ලක් කළ ද මහජන බලය හමුවේ පමණක් එම ගිවිසුම් හකුළා ගෙන යෑමට සිදු වන බවය.

කොහොම නමුත් එකී සෑම රටක් ම ඇමෙරිකානු සෝෆා ගිවිසුමට ගොදුරු වූයේ එක්කෝ ඇමෙරිකාව සමඟ ඇති වු යුද්ධයෙන් පරාජය වීමෙන් හෝ ඇමෙරිකානු ගැති රූකඩ පාලනයක් ඇති වීම නිසා බව තර්කානුකූල සත්‍යයකි.

ඇමෙරිකානු රජය ශී‍්‍ර ලංකාව සමග ප‍්‍රථමයෙන් ඇක්සා ගිවිසුම අත්සන් කරවා, දෙවනුව සෝෆා ගිවිසුමට ගොදුරු කර ගැනීමට මං පෙත් විවර කර ගත්තේ 2015 ජනවාරි 08 වැනිදා පැවැති ජනාධිපතිවරණයෙනි. පසුකාලීනව ඇමෙරිකානු රජය දෙපාර්තමේන්තු ප‍්‍රකාශයකුම ලොව හමුවේ අවධාරණය කළේ ශී‍්‍ර ලංකාව ඇතුළු රටවල් 03 ක පාලනයන් වෙනස් කර, සිය සිතැඟි පරිදි හැසිරිවිය හැකි රූකඩ පාලන ගොඩනඟා ගැනීම උදෙසා ඇමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 380 ක පමණ මහා ධනයක් වැය කළ බවයි. ඔවුන්ගේ එම අරමුණු ඉටුකර ගනිමින් ඇක්සා ගිවිසුම පුළුල් කරමින්, කාල නියමයකින් තොරව අත්සන් කරවා ගැනීමට සමත් වී ඇති සෝෆා ගිවිසුම සකසා එයට අත්සන ලබා ගැනීමේ මූලික කටයුතුවල නිරත වෙමින් සිටිනුයේ, අපේ රටේ ඕනෑම වැදගත් දෙයක් මාධ්‍ය වලින් දැනගන්නා රටේ ප‍්‍රධානියා රැවටීමට ලක්කර ගිනිමිනි.

ජනපතිවරයා වෙත ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ එම සකසා ඇති සෝෆා ගිවිසුමේ පිටු 05 ක ප‍්‍රමාණයක් බවට වාර්තා පළ වුවත්, එම ගිවිසුමේ ඉංගී‍්‍රසි පිටපතේ පිටු 83 ක් ඇති බව ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී ඉක්බාල් අතාස් මහතා සන්ඬේ ටයිම්ස් පුවත් පතට සඳහන් කර ඇත. ඒ අනුව ජනපතිවරයා රුවටීමට ලක්කරමින්, ගිවිසුම අත්සන් කරවා ගැනීමේ උත්සාහයක නිරතව සිටින්නේ, මෙම විධායක ජනපතිවරයා සතුව රජයෙන් මහජන බදු මුදලින් වැටුප් ලබා ගන්නා විවිධාකාරයේ ජනාධිපති උපදේශකයන් දුසිම් ගණනකින් සිටියදීම වීමත් සුවිශේෂ කාරණයකි.

මෙම සෝෆා ගිවිසුම කෙළින් ම ආරක්‍ෂාව හා සම්බන්ධ ගිවිසුමකි. අපේ රටේ මේ මොහොතේත් පවතිනුයේ අමාත්‍ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානී ධුරයත්, ආරක්‍ෂක අමාත්‍ය ධුරයත්, සන්නද්ධ සේනා සේනාධිනායක ධුරයත් හොබවන විධායක බලතල ද හිමි ජනාධිපති ධුරයකි. එහෙත් ඉහත කී ඇක්සා ගිවිසුම අත්සන් කර ඇත්තේත්,සෝෆා ගිවිසුම සැකසීමට ඇමෙරිකානු රාජ්‍ය දෙපාර්තුමේන්තුවට හා කොළඹ ඇමෙරිකානු තානාපතිවරියටත් සහාය වී ඇත්තේත්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ විදේශ අමාත්‍යවරයා හා එම ලේකම්වරයා වීමත් අබුද්දස්ස කාලයට හෝ කලියුග කාලයට සිදුවිය හැකි අපූරුතම සිද්ධියකි. එම ලේකම්වරයා දැන් පාර්ලිමේන්තුවේ කථානායකවරයාගේ උපදේශකවරයා බවට පත්ව සිටී. අපේ පාර්ලිමේන්තුවට කුමක් වී දැයි විමසිලිමත් වීම වැදගත්ය. රටටත්, ජනතාවටත් සෘජුවම අතිශයෙන්ම අහිතකර වූත්, ජනාධිපතිවරයා පවසන ආකාරයට ඔහුට මෙන්ම පාර්ලිමේන්තුවටත් හොර රහසින් සිදු කර ඇතැයි පැවසෙන බරපතළ නීති විරෝධී වූත් සදාචාර විරෝධී වූත්,සැක කටයුතු වූත් මෙම සිද්ධිදාමය පිළිබඳව මහජනයා විසින් සිය පරමාධිපත්‍යය බලය ලබාදී සියලූ පහසුකම් මහජන මුදලින්ම ලබාදී සිටින විධායක ජනාධිපතිවරයා නිහඬව ඒ දෙස බලා සිටීම කියාපාන්නේ අපේ මාතෘ භූමියත්,ජනතාවත් මහා බරපතළ පාපයක් සිදු කර ඇති වන ජනතා මතය ලෙහෙසියෙන් බැහැර කළ නොහැකිය. නොඑසේනම් ජනපතිවරයා පළමුව ඉහත කී අමාත්‍යවරයාටත් ලේකම්වරයාටත් එරෙහිව නීතිය කි‍්‍රයාවට නැගිය යුතුමය. සිය දේශයත්,ජාතියත් පරසතුරන්ගෙන් හා කරවිල පනුවන් බඳු රට අභ්‍යන්තරයෙන් ම බිහිවූ ජාතියේ සතුරන්ගෙන් මුදා ගැනීම උදෙසා,දශලක්ෂ ගණන් ජීවිත පූජා කළ මහා අභිමානවත් ජාතියකට අත්කර දෙමින් සිටින මේ මහා ඛේදවාචකය වළක්වා ගැනීමට තවමත් හැකියාව ඇත. ඒ සඳහා අවශ්‍යවන්නේ මාතෘ භූමියත්, ජනතාවත් දිවි දෙවැනි කොට සලකා ජාතියේ අභිමානය සුරැකීමට කැපවන නායකත්වයක් ප‍්‍රායෝගිකව ප‍්‍රදර්ශනය කිරීම පමණකි.

පූජ්‍ය ඌවතැන්නේ සුමන හිමි
සභාපති
දේශමාමක ජාතික බලවේගය
deshamamaka@gmail.com

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ආණ්ඩුවෙන් රට බේරාගනිමු - යුතුකම මාධ්‍ය හමුව [video]

මේක රටම විකුණන් කන වෙන්දේසිකාර ආණ්ඩුවක්
මේ තරම් බොරු කියන මේ තරම් බොරු කරන ආන්ඩුවක් ඉතිහාසයේම තිබිලා නෑ
-පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නාහිමි
"ආණ්ඩුවෙන් රට බේරාගනිමු" යුතුකම මාධ්‍ය හමුව [2019-1-06-12 ]

 

ආණ්ඩුවෙන් රට බේරාගමු
-ගෙවිඳු කුමාරතුංග
"ආණ්ඩුවෙන් රට බේරාගනිමු" යුතුකම මාධ්‍ය හමුව [2019-06-12 ]




ආරක්ෂාව අසමත් - සංවර්ධනය අසමත් - සියල්ල අසමත්
අසමත් ආණ්ඩුව ගෙදර යනු ! වහා මැතිවරණයක් ලබා දෙනු !!
- මැතිවරණයක් උදෙසා ජනතා ව්‍යාපාරයේ කැඳවුම්කරු
අනුප පැස්කුවෙල්
"ආණ්ඩුවෙන් රට බේරාගනිමු" යුතුකම මාධ්‍ය හමුව
2010-06-12

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ගැමුණු දුටුගැමුණු කළේ එදා හිටපු රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන - ආචාර්ය නලීන් ද සිල්වා [Video]

ආචාර්ය නලීන් ද සිල්වා

(විජයග්‍රහණයේ දස වැනි සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඔස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බර්න් නුවර පැවැති රණවිරු සැමරුමක් අමතමින් කළ දේශනයක් ඇසුරිනි)

දේශනයේ පළමු කොටස

 
දේශනයේ දෙවන කොටස

 

සිංහල බෞද්ධ, සිංහල කතෝලික, දෙමළ, මුස්ලිම් හින්දු ආදී වශයෙන් කුමන සංස්කෘතියක් තුළ ජීවත් වුවත්, අපේ මහා සංස්කෘතිය සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියයි. එය අප අමතක නොකළ යුත්තකි. මෙහිදී මා කියන්නේ අපේ ආගම ගැන නොව අපේ සංස්කෘතිය පිළිබඳව බවද සිහිපත් කළ යුතුය.

එම සංස්කෘතියේ අපි දන්නා කියන චරිත කිහිපයක් ඇත. ඒ අතර අපගේ බෝසතාණන් වහන්සේලා ප්‍රමුඛය. උන්වහන්සේලා ගැන අප දන්නේ තමන්ගේ නිවන අනුන්ගේ නිවන වෙනුවෙන් දීර්ඝ කරගත් අය හැටියටයි. අපේ ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ සුමේධ තවුසාව සිටියදී, දීපංකර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ පා සෙවණෙහි අරහත් ඵලයට පත්වීමට අවස්ථාව තිබුණත් එසේ නොකළේ අනුන්ගේ නිර්වාණය වෙනුවෙනුයි.

අද අපි උපහාර දක්වන්නේත් තම ජීවිත අනුන් වෙනුවෙන් කැප කළ අයගේ දෙමාපියන් බිරින්දෑවරුන් ඇතුළු ඥාතීන් වෙනුවෙනි. අපේ රණවිරුවන් ගැන කියද්දී අපේ හදවත් සංවේදී වන අවස්ථා තිබේ. තරු නිදන රාත්‍රියක වුවත් අපේ සෙබළුන් නිදා නොනිදා රැය පහන් කළේය. බැරි වෙලාවත් ඔවුන් නිදාගත්තේ නම් අපට නිදාගන්නට සිදුවී බොහෝ කල්ය.

අතීතය දෙසට හැරෙද්දී අපට හමුවන වැදගත් කාරණා සමූහයකි. ඒ අතරින් සිද්ධි කිහිපයක් විස්තර කිරීමට මා කැමැතිය. අප සිතා සිටින එක් කරුනක් වන්නේ ලංකාවේ දෙමළ කතා කරන ජනතාව වසර දහස් ගණනක සිට ලංකාවේ පදිංචිව සිටින බවයි. ගැමුණු රජු සමග යුද කළ එළාර දෙමළ බව අපි සිතන තවත් දෙයකි. ගැමුණු රජුට දුටුගැමුණු යැයි එවකට කී‍වේ රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල අයයි. එදත් අදත් එන්ජීඕ ක්‍රියාකාරිත්වය එබඳුය. කෙසේ නමුත් ගැමුණු රජු හා යුද කළ එළාර දෙමළ අයකු නොවේ. මගේ නිගමනය නම් ඔහු පර්සියාවේ සිට පැමිණි වෙළෙන්දෙකි. එළාර සොළී අයකුද නොවේ. සොළීන් දකුණු ඉන්දියාවේ බලයට පත් වූ‍යේ ඉන් සියවස් ගණනකට පසුවය. තවද සොළීන් යනු ජාතියක් හෝ ජන වර්ගයක් නොවේ. ඔවුන් අද දකුණු ඉන්දියාව පාලනය කරන ආකාරයේ එක් වංශයක් පමණි. අප දන්නා අශෝක රජුද එවැනිය. ඔහු මෞර්ය වංශයට අයත්ය. සොළීන්ද වාංශිකයන්ය. එහෙත් එළාර සොළියකු නොවේ. සොළීන් පැමිණියේ ඊට සියවස් ගණනකට පසු මහා වංශය ලියන අවදියේයි. අපේ රටේ දෙමළ කතා කරන ජනතාවක්, 12 වන සියවසට පෙර සිටියේ නැත. ඒ බව කියන්නේ යාපනය විශ්වවිද්‍යාලයේ ප්‍රකට ඉතිහාසය පිළිබඳ මහාචාර්ය කාර්තිගේසු ඉන්ද්‍රපාලන් මහතායි. ඔහු ලන්ඩන් විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය උපාධියට ලියන ලද සිය නිබන්ධනයේ ඒ බව දක්වා තිබේ.

එසේ නම් අපට අසන්නට දෙයක් තිබේ. ලංකාවේ උතුරට දෙමළ කතා කරන ජනතාව පැමිණෙන්නට පටන් ගත්තේ ආර්ය චක්‍රවර්ති රාජ්‍යයක් ඇති කිරී‍මෙන් පසුයි. එතෙක් එහි සිටියේ සිංහලුන්ය. ආර්ය චක්‍රවර්තින්ගෙන් පසු යම් යම් ද්‍රවිඩ කොටස් එහි පැමිණියද මලයාලම් කතා කරන ද්‍රවිඩ කොටස් එහිදීද වැඩිපුර පැමිණ තිබේ.

පෘතුගීසීන් මෙරටට පැමිණෙන විටද යාපනයේ සිටි බහුතරය සිංහලුන් බව පෘතුගීසී ඉතිහාසඥයකු වන ක්වේරෝස් පියතුමා සඳහන්කර ඇත. එම පියතුමා පෘතුගීසී කතෝලික පියතුමෙක් බැවින් ඔහු සිංහලයින්ට විශේෂ කොට ඉතිහාසය ලිව්වා නොවේ. යාපනයට දෙමළ කතාකරන ජනයා ගෙන්වන්නට පටන් ගත්තේ ලන්දේසීන්ගෙන් පසුය. එනම් 1650 න් පසුය. ඔවුන් වෙල්ලාල යැයි කොටසක් උතුරේ දුම්කොළ වවන්නට රැගෙන ආවේය. ආඬියා නමැති දකුණු ඉන්දියාවේ ළිං ක්‍රමයක්ද ගෙනාවේය. ඔවුන් ලන්දේසීන්ගේ අනුග්‍රහයෙන් යාපනයේ ප්‍රධාන කුලය බවට පත් කෙරිණි. අප ඉහත කී මලයාලම් කතා කළ පිරිසද එම පිරිසට අවශෝෂණය විය. මදුරාසියේ කතා කරන ද්‍රවිඩ භාෂාවට වඩා උතුරේ දෙමළ ජනතාව කතා කරන ද්‍රවිඩ භාෂාවෙහි මලයාලම් වචන වැඩි එබැවිනි.

ඊළඟ කාරණය යම් විස්මයක් ඔබට දැනෙන්නට ඉඩක් තිබේ. ඒ යාපනයේ දැනට සිටින ද්‍රවිඩ ජනතාවගෙන් ඉතා වැඩි ප්‍රමාණයක් දෙමළ හින්දු සංස්කෘතියකට අවශෝෂණය කරගන්නා ලද සිංහල මිනිසුන්ය. යාපනයේ නලවාර් නම් කුලයක් තිබේ. නලවාර් යනු යාපනයේ ‘‘රා’’ මදින්නන්ය. නලවාර් යන වදනේ නිරුක්තිය දෙමළෙන් ගත් විට නළ යනු ‘‘බට’’ යන්නයි. රා මදින විට ගන්නා ලද බට වර්ගයක් මින් හැඟවේ. ඒ අනුව පෙනී යන්නේ කුමක්ද? උතුරේ අද සිටින දෙමළ ජනතාවගෙන් බහුතරය ඊනියා අඩු කුලවලට පත් කොට දෙමළ සමාජයට අවශෝෂණය කරගත් සිංහල ජනතාවයි. 1650න් පසු මේ පැමිණි වෙල්ලාලයන්ට ලන්දේසීන් අනුග්‍රහ දැක්වීය. ලන්දේසීන්ට අවශ්‍ය වූයේ නැගෙනහිර පළාතේ වරාය සහ භූමිය තමන්ට ලියා ගන්නටය. ඔවුන් ඒ සඳහා යෙදූ උපක්‍රමය වන්නේ එහි මුදලි කෙනකු ලවා ‘‘යාල්පානම් වයිපමාලේ’’ නමින් බොරු ඉතිහාස පොතක් ලියවා ගැනීමයි. මහාචාර්ය ඉන්ද්‍රපාලන් මහතා පවසන්නේ ද එහි ඇති කතාන්දරය පිළිගත නොහැකි බවයි. එය ලියන ලද්දේ රාජසිංහ රජුට හා අනෙකුත් අයට නැගෙනහිර පළාතේ වරායවල් අහිමි කරන්නට මිස අන් කිසිවක් උදෙසා නොවේ.

ලන්දේසීන් ගිය පසු මෙරටට ආවේ ඉතාම කපටි සූර මෙන්ම චෞර ඉංග්‍රීසීන්ය. ඔවුන් පැමිණ වෙල්ලාලයන්ට නොයෙකුත් තනතුරු වරදාන ලබාදුනි. ඒ 1815න් පසුයි. 1833 වසරේ මෙරට ව්‍යවස්ථා සභාවක් පත් කෙරිණි. ඊට නිල නොලත් මන්ත්‍රීවරු හය දෙනකු ඇතුළත් විය. ඉන් තිදෙනකු ඉංග්‍රීසීන්ය. අනෙක් තිදෙනා ලාංකික සිංහල, දමිළ හා බර්ගර් ජනකොටස්වලින් අයකු බැගින් තෝරා ගැනිණි. මේ තිදෙනාගෙන් එක් අයෙක් සිංහලය. ඒ කාලය වන විට ලංකාවේ ඉතිහාසය වසර 2300වත් සිංහලුන් ජීවත් වී ඇත. ඒ වන විට දෙමළ කතා කරන ජනයා පැමිණ වසර 150ක් වත් නැත. එසේ නම් ලංකාවේ දෙමළ කතා කරන ජනතාවගෙන් ඉතිහාසය අවුරුදු 350ට අඩුයි. ඒ බව එක් වාග් විද්‍යාඥයකු පෞද්ගලිකව දැක්වූ අදහසක් මට සිහිපත් වේ. එමෙන්ම අපේ ර​ටේ දෙමළ කතා කරන ජනතාවගේ ඉතිහාසය වසර තුන්සිය පනහකට වඩා දිගු නැති බව කියන්නට කාරණා කිහිපයක් වෙයි. ඒ යාපනය කතා කරන දෙමළ සහ චෙන්නායිවල කතා කරන දෙමළ අතර ඇති වයස් පරතරයයි. එක් භාෂාවක් වෙන්වී ප්‍ර‍දේශ දෙකක කතා කරන විට එහි වෙනසක් ඇතිවේ. ඔස්ට්‍රේලියාවේ කතා කරන ඉංග්‍රීසි එංගලන්තයේ එළිසබෙත් රැජන කතා කරන ඉංග්‍රීසිය නොවේ. ඒ අනුව යාපනයේ කතා කරන දෙමළ හා චෙන්නායි කතා කරන දෙමළ අතර වෙනස අවුරුදු තුන්සිය පනහකි. ඒ ගැන කිසිවකුට කිසිවක් කිව නොහැකිය.

එහෙත් එසේ පැමිණි වෙල්ලාලයන්ට ඉංග්‍රීසීන් 1833 සිට තැන ලබාදුනි. මොවුන් තෝරාගත් පවුලක් වෙල්ලාලයන් අතර සිටියේය. ඒ පොන්නම්බලම් කුමාරස්සාමි පවුලයි. ඉංග්‍රීසීන් ලංකාවේ පාලන බලය ලබා දෙන්නට බලා සිටියේ ඔවුන්ටය. පොන්නම්බලම් රාමනාදන්, පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් ද ඒ පවුලට අයත්ය. මුළු ආසියාවෙන්ම පළමු නයිට් පදවිය ලැබුවේ මේ කියන පොන්නම්බලම් කුමාරස්සාමිය.

1912 ලංකාවේ පළමු වරට සීමිත ඡන්දයක් ලබාදුනි. එය ලැබූයේ උගත් හා දේපොළ ඇති අයටයි. එහිදී නරක දෙයක් සිදුවුණි. එහිදී වෙල්ලාලයකු ලෙස ඉදිරිපත් වූ අය ජයග්‍රහණය කෙරිණි. සිංහල තැනැත්තා පරාජය විණි. එහිදී දෙමළ කතා කරන ජනතාවගේ ඡන්ද බලය තිබුණේ වෙල්ලාලයන්ට පමණි. ඒ නිසා කුල වශයෙන් බෙදීමක් නැත. එහෙත් සිංහල උගත් යැයි කී අයගේ කුල වශයෙන් බෙදීමක් තිබුණි. සිංහල සමහරු හිතුවේ වෙල්ලාල කියන්නේ ගොවිගම කියායි. වෙල්ලාලයන් සකස් වෙන්නට හැදුවේද ඒ ලෙසිනි. ඉන්දියාවේදී මොවුන් ශුද්‍ර කුලයට අයත්ය. ලංකාවේදී ඔවුන් උසස් කුලයක් බවට පත්විය. ඒ අනුව සිංහල අයද එක්වී වෙල්ලාල අයකු එදා පත් කර ගත්තේය.

1920 ගණන් වන විට පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් එක්තරා අන්දමකට ලංකාවේ ප්‍රථම ජාතිවාදී සංවිධානයක් වන හින්දු සභාව පිහිටුවන ලද්දේය. 1931 දී අපට සර්වජන ඡන්ද බලය දුන්නේද ඉංග්‍රීසීන්ය. ඉන්පසු අප රටේ විශාල වෙනසක් ඇතිවිය. ඒ සිංහල මන්ත්‍රීවරුන් වැඩිවීමය. එම සර්වජන ඡන්ද බලයට විරුද්ධව පොන්නම්බලම් රාමනාදන් ඩොනමෝර් කොමිසම හමුවටද ගියේය. ඔහු කීවේ මෙහෙම වුණොත් සිංහලයින්ගේ ආධිපත්‍යයට ඔවුන්ට යටත් වීමට සිදුවන බවයි.

ඔය ආකාරයට ගොස් ​සෝල්බරි කොමිසමද පැමිණියේය. ඒ 1940 ගණන්වලයි. ද්‍රවිඩ නායකයින් එහිදී කතා කළෙත් සර්ව ජන ඡන්ද බලයට එරෙහිවයි. එනම් සිංහලයින්ට බහුතරය නොලැබෙන ආකාරයක් ගැනයි.

1947 පාර්ලිමේන්තුව පිහිටු වූ අතර, එහිදී රාජාසන කතාව කරන්න නැගී සිටි නාගනාදන් මහතා කීවේ දැන් සිංහලයින්ට නිදහස ලැබී ඇති අතර, දෙමළ අයට සිංහලයින්ගෙන් නිදහස ලබා ගැනීමට අවස්ථාව එළැඹ ඇති බවයි.

1949දී ලංකාවේ ඉලංගෙයි අරසුකච්චි (ලංකා දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂය) නමින් පක්ෂයක් පිහිටුවා ගනු ලැබිණි. එහි සභාපති වූයේ චෙල්නායගම් මහතායි. මේ දේවල් සිදුවූයේ 1956ට කලිනි. බොහෝ අය සිතන්නේ ගැටලු පැන නැගුණේ 1956න් පසු සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කළාට පසුව යැයි කියායි. බණ්ඩාරනායක මහතාගේ ජයග්‍රහණයෙන් පසු සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව කළේය. කාර්වල ‘‘ශ්‍රී’’ අකුර ගැහුවේය. ශ්‍රී අකුරට තාර ගෑවේය. ඉස්සර තිබුණේ ඉංග්‍රීසි අක්ෂරය. ඒවාට කිසිවෙකු තාර ගෑවේ නැත. තාර ගෑවේ සිංහල අකුරුවලටය. මෙම ප්‍රශ්නය ඔඩු දුවමින් තිබී දෙමළ වෙල්ලාල නායකයෝ මෙය කොතරම් කුරුවල් කළේද යත් 1976 වඩුක්කොඩෙයි සමුළුවේදී ලංකාවේ වෙනම රාජ්‍යයක් විය යුතු බවට යෝජනාවක් සම්මත කර ගත්තේය. අෂ්රොෆ් මහතාද ඊට සහභාගි විය.

ලංකාවේ තවත් එක් සිදුවීමක් වුණි. ඒ ලංකාවේ වාමාංශික පක්ෂවලට ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පැමිණියාක් මෙන් ඔවුන් කීවේ සම සමාජ පක්ෂවල අය බොරුවට විප්ලව ගැන කතා කළාට කරන දෙයක් නැති බැවින් ඔවුන් ආයුධ අතට ගන්නා බවයි. ඒ 1960 ගණන්වලය. ඔවුන්ගේ ආභාෂය ලද උතුරේ දෙමළ තරුණයින් කොළඹ ප්‍රභූ ජීවිත ගත කළ වෙල්ලාල නායකයින්ට විරුද්ධව අවි අතට ගත්තේය.

එම ත්‍රස්තවාදය අපේ සමාජයට පසු කලෙක පිළිලයක් විණි. ත්‍රස්තවාදය පරාජය කරන්නට නම් ගිවිසුම්වලින් ඈත්විය යුතුව තිබුණු බව මාගේ විශ්වාසය විය. අවුරුදු දහස් ගණනක් සටන් ඉතිහාසයක් ඇති අපට හුරු සටනය. එහිදී දිනුම අපට හිමිය. එහි උරුමක්කරුවන් රණවිරුවන්ය.

පසුගියදා තවත් ත්‍රස්තවාදයක් මතුවුණි. දෙමළ ත්‍රස්තවාදයට වඩා මෙහි වෙනස්කම් ඇතත් මෙය අපට පරාජය කළ හැකි ත්‍රස්තවාදයක් බව කිව යුතුය.

අවුරුදු සිය ගණනකට පසු එය අපට ලැබුණු ආශිර්වාදයක්ද වෙයි. මෙම කළු වලාකුළේ රිදී රේඛා ගණනක්ව දැකිය හැකිය. සිංහල බෞද්ධයාට වගේම, සිංහල කතෝලිකයන්ට, දෙමළ කතෝලිකයන්ට මෙන්ම මුස්ලිම්වරුන් ඇතුළු සැමට දැන් එකතු විය හැකියි. අද අප රටේ භික්ෂූන් වහන්සේලා මෙන්ම කාදිනල්තුමන්ද ඒ ගැන කතා කරයි. අපට දැන් සියලු ජන කොටස් සිංහල බෞද්ධ ධජයේ සෙවණ යටට කැඳවා ගත හැකිය. ඒ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියේ සෙවණට සියලු ජනකොටස් එක් කර ගැනීමේ උදාර අවස්ථාවක් අද අපට හිමිව ඇත. එබැවින්ම මුස්ලිම් අන්තවාදී ත්‍රස්තවාදය සංස්කෘතියක් වශයෙන් අපට පරාජය කළ හැකිය.

ආචාර්ය නලීන් ද සිල්වා

(විජයග්‍රහණයේ දස වැනි සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඔස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බර්න් නුවර පැවැති රණවිරු සැමරුමක් අමතමින් කළ දේශනයක් ඇසුරිනි)

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

කැකිල්ලේ තීන්දුව ඔස්සේ මුස්ලිම් ඇමතිවරු රටට දෙන පණිවිඩය කුමක්ද?

එක් අන්තවාදී ඇමතිවරයෙකුට එරෙහිව රට පුරා මතුවූ විරෝධයට ප්‍රතිචාර දක්වමින් සියලු මුස්ලිම් ඇමැතිවරැන් ඉල්ලා අස්වීමට ගත් නාටකීය තීරණය ඔස්සේ ඔවුන් අපට ලබාදෙන පණිවිඩ කීපයක් තිබේ. ඒ මොනවාද?

> ත්‍රස්තවාදී වුවද අන්තවාදී වුවද වෙන කුමන වැරැද්දක් කළද ජාතිය මුස්ලිම් නම් තමන් ත්‍රස්තවාදීන් සමග වුවද එකට සිටගන්නා බව පෙන්වීම.

> රට පුරා බෞද්ධ, කිතුනු, හින්දු, ආදී සියලු ජනතාවගෙන් අන්තවාදීන්ට එරෙහිව නැගුණු විරෝධය සමස්ත මුස්ලිම් ජනයාට එරෙහි විරෝධයක් හිංසනයක් ලෙස හුවා දැක්වීම.

> අන්තවාදීන් හා මුස්ලිම් සමාජය එකිනෙකින් වෙන් කිරීම වෙනුවට මුස්ලිම් ඇමැතිවරු, මුස්ලිම් ජනතාව, හා අන්තවාදීන් යන සියල්ලෝ එක කදවුරක් බව පෙන්වා දීම.

> වහාබ් අන්තවාදීන් හා ඊට එරෙහි සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් පොදු ජනයා යන බෙදීම වෙනුවට සිංහල මුස්ලිම් ලෙස සමාජය බෙදා වෙන් කිරීමේ ‍සමාජ බෙදුම්වාදයට දායකත්වය සැපයීම.

> අන්තවාදයෙන් බැටකන අන්තවාදයට එරෙහි මුස්ලිම් ජනයා පවා නින්දිත ලෙස පාවා දෙමින් පොදු මුසල්මානුවා සහ අන්තවාදියා එක කදවුරකට ගාල් කිරීම

> පොදු මුස්ලිම් සමාජය ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි බව තවදුරටක් විශ්වාස කරන සියලු දෙනාගේ සැබෑ සංහිදියාව තුච්ඡ ලෙස හෑල්ලුවට ලක් කිරීම.

පසුගිය දිනවල තොග පිටින් හමුවන අවි ආයුධ කඩු කිනිසි ගැන තක්කඩි කතා කියමින් රට ගිනි තැබුවේද මේ වගකීම් විරහිත ඇමතිවරැමය. එහිදී මධ්‍යස්ථ හැසිරීමක් පෙන්නුම් කළ කබීර් හෂීම් වැනි ඇමතිවරැන් පවා අද රිෂාඩ් - අසාද් කල්ලිය හා එක්ව සිටීම කනගාටුදායක තත්ත්වයකි. පසුගියදා බුදු පිළිම කැඩූ අන්තවාදීන් පොලීසියෙන් බේරාගැනීමට ප්‍රබලයෙක් බලපෑම් කළ බව ප්‍රසිද්ධියේ කීවේ මේ කබීර් හෂීම් මය.

එමෙන්ම පසුගිය දිනවල කබීර් හෂීම්ගේ ලේකම්වරයෙකු ලෙස කටයුතු කළ මුස්ලිම් තරුණයෙක් වහාබ්වාදීන්ගේ වෙඩි පහරට ලක්විය. ඒ මාවනැල්ලේ බුදුපිළිම කැඩූ ත්‍රස්තවාදීන්ට එරෙහිව කටයුතු කිරීම නිසාය. වෙඩි පහරින් බරපතළ තුවාල ලැබුවද තවම ඒ තරුණයා ජීවත්ව සිටී. අද ඒ තරුණයාට වහාබ්වාදීන් සමග එකට සිටගත් තම ස්වාමියා ගැන කුමක් සිතෙනු ඇතිද?

මේ පිරිස ගෙන ඇත්තේ රටේ සැබෑ සංහිදියාවට අතිශය හානිදායක තීන්දුවකි. ජාතිවාදයට එරෙහිව කතා කිරීම ජාතිවාදය ලෙස අර්ථදක්වන ලංකාවේ විකල්ප හොරිකඩයන් පමණක් මේ තීන්දුවෙන් මහත් අමන්දානන්දයට පත්ව, ඇද්ද තොපිටැයි සිංහල ‍අපෙන් අසමින් මුස්ලිම් ඇමතිලාගේ යහපත ගැන ගුණ ගායනා කරති.

කෙසේ හෝ වේවා මුස්ලිම් ඇමැතිවරු ප්‍රශ්න විසදා ගන්නට එන්නේ මේ ක්‍රමයෙන් නම් ඔවුන්ට නිසි පිළිතුරු දීමට සිංහලයාද සූදානම් විය යුතුය.

එය කළ හැක්කේ ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන්, ජාතිවාදයෙන් නොව සිංහලයාගේ සමගිය තුළිනි.

කියන තරමේ ඉලව් බලයක් ලංකාවේ මුස්ලිම් ඡන්දවලට නැති අතර, මෙය අන්තවාදීන්ගේ ශක්තිය ‍හෝ සමගිය ගැන ප්‍රශ්නයක් නොව සිංහලයාගේ අසමගිය හා තකතීරුකම පිළිබද ප්‍රශ්නයකි.

සිංහලයා පක්ෂ පාටවලට නොබෙදී සමගි වේ නම් නරේන්ද්‍ර මෝඩිටත් වඩා පහසුවෙන් අන්තවාදීන්ගෙන් තොර ආණ්ඩුවක් තැනීම අපට පහසුවෙන් කළ හැක්කකි.

ඉදිරියේදී ඒ සදහා පෙළ ගැසීමට මේ සියලු ව්‍යාසනයන් ආශිර්වාදයක් කර ගත හැකි නම් අනාගතයේදී සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් සියලු දෙනාගේ යහපැවැත්ම ගැන කිසිවෙකුට බිය වීමට සිදු නොවේ.

ඉසුරු ප්‍රසංග
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com 

Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

අනුර නානාගේ විශ්වාස භංගයෙන් රිෂාඩුත් රනිලුත් දෙදෙනාම රැකෙන හැටි

ජවිපෙ අනුර කුමාරට හදිසියේම රනිල්ගේ ආණ්ඩුව පෙරළන්නට හිතක් පහළ වී තිබේ. මේ තීරණයත් සමග මෙතෙක් අනුර කුමාරගේ වැඩ නිසා පාරට බහින්නට බැරුව සිටි ජවිපෙ සාමාජිකයන් මේ දිනවල ඉතා සතුටින් කල දවස ගත කරති. අනුර කුමාර රනිල්ට කඬේ යනවා කියූ බයියනේ ඇද්ද තොපිට හූ හූ යැයි කියති. ජවිපෙ සාමාජිකයන්ගේ මොළයටම ගැළපෙන අනුරගේ මෙම අපූරු සූත්තරය ගැන යමක් කීමට සිත් වූයේ ඒ නිසාය.
බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් සති තුනකට පමණ පසුව අනුරට හදිසියේ රනිල් ගැන ඇති විශ්වාසය බිඳී ගියේ කුමක් නිසාද?

මේ වන විට රිෂාඞ් බදුර්දීන්ට එරෙහි විශ්වාස භංග යෝජනාවක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත්ව තිබේ. එකාබද්ධය, ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය, ශ්‍රිලනිපයේ ඇතැම් මන්ත්‍රීවරු පමණක් නොව එජාපයේ ඇතැම් මන්ත්‍රීවරු පවා ඊට පක්ෂව ඡන්දය දෙන බව ප්‍රසිද්ධියේම ප්‍රකාශයට පත්කර තිබිණි. මේ අනුව කුමක් සිදුවිය හැකිදැයි බැලීමට පළමුව වත්මන් පාර්ලිමේන්තුවේ සංයුතිය සලකා බැලිය යුතුය.

එක්සත් ජාතික පක්ෂය - 104 (මින් ආසන 6ක් රිෂාඞ්ගේය.)
ඒකාබද්ධය හා ශ්‍රිලනිපය - 97
දෙමළ සන්ධානය - 15
ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ - 6
ඊපීඩීපී - 1
මුස්ලිම් කොන්ග්‍රසය - 1
රතන හිමි (ස්වාධීන) - 1

මේ සංයුතිය අනුව ඒකාබද්ධය, නිදහස් පක්ෂය හා ද්‍රවිඩ සන්ධානයේ ඡන්ද ටික එකතු වුවද විශ්වාස භංගයට පක්ෂව ඡන්ද 113ක් ලැබේ. එජාපයේ යම් පිරිසක් මීට පක්ෂව ඡන්දය දෙතොත් තත්ත්වය හොඳටම බරපතළය. නිදහස් පක්ෂයේ කීප දෙනෙක් ඊට පක්ෂ නොවී සිටියද එජාපයේ ඡන්දවලින් එය සමතුලිත වීමට ඉඩ ඇත. එසේ වුවහොත් රිෂාඞ් අමාරුවේ වැටෙයි. රිෂාඞ් අමාරුවේ වැටීම යනු ආණ්ඩුවද අමාරුවේ වැටීමකි. අනුර කුමාර නානා අමුතුම පිනුමක් ගසමින් පිටියට පිවිසෙන්නේ එවිටය. ඔහු හදිසියේ අවදි වී රිෂාඞ්ට නොව මුළු ආණ්ඩුවටම එරෙහි විශ්වාස භංගයක් ඉදිරිපත් කරයි. එසේ කරමින් තමා පට්ට ආණ්ඩු විරෝධියෙක් බවද රටට පෙන්වයි. එහෙත් ඔහුගේ සැබෑ අරමුණ වන්නේ මේ හරහා ආණ්ඩුව සහ රිෂාඞ් යන දෙකම බේරා ගැනීමය. එය සිදුවන්නේ කෙසේද?

රිෂාඞ්ට එරෙහි විශ්වාස භංගය ජයග්‍රහණය කළ හැකි මට්ටමේ තිබුණද සමස්ත ආණ්ඩුවටම එරෙහිව ඉදිරිපත් වන විශ්වාස භංගයක් ප්‍රායෝගිකව ජයග්‍රහණය කිරීමට හැකියාවක් නැත. දෙමළ සන්ධානය රිෂාඞ්ට එරෙහිව ඡන්දය දුන්නද රනිල්ගේ ආණ්ඩුව පෙරළීමට කිසිදා ඡන්දය ලබාදෙන්නේ නැත. එය එසේ වුවද ආසන 104ක් ඇති ආණ්ඩුව පිදුරු ගහෙන් එල්ලී තිබෙන ආණ්ඩුවක් වන බැවින් සුළු ඔලු ගෙඩි එහා මෙහා වීමකින් වුවද ආණ්ඩුව පැරදීමට ඉඩ ඇත. අන්න එතැනදී ආණ්ඩුවට තමන් සමග සිටින රිෂාඞ් බදුර්දීන්ගේ මන්ත්‍රී ආසන 6 අතිශය තීරණාත්මකය. ආණ්ඩුවට පණ බේරා ගැනීම සඳහා රිෂාඞ් නැතිවම බැරිය.

“යූඇන්පී එකේ එකෙක් හරි මට විරුද්ධව ඡන්දේ දුන්නොත් මම ආණ්ඩුවට පක්ෂව ඡන්දෙ දෙන්නේ නෑ... මගේ ආසන හය නැති වුණොත් විශ්වාස භංගයෙන් ආණ්ඩුව පරදිනවා...”

මෙසේ තර්ජනය කරමින් එජාපය බය කිරීමට රිෂාඞ්ට අවස්ථාව ලැබෙන්නේ අනුරගේ විශ්වාස භංගය නිසාය. අනුර කුමාරගේ මෙහෙවර වන්නේ රිෂාඞ්ට එරෙහිව ලැබෙන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ඡන්ද නතර කරදීමය. රිෂාඞ්ගේ ප්‍රශ්නයේදී දෙකට බෙදීමට නියමිත එජාපය එක්සත් කර දීමය. එවිට රිෂාඩුත් රනිලුත් දෙදෙනාම ආරක්ෂා වෙයි.

අනුර කුමාර 2005 දී රනිල් දිනවීමට කැපවුණේ ජවිපෙ ජනාධිපතිවරණයට තනිව තරඟ කළ යුතු බවට පක්ෂය තුළ රණ්ඩු කරමිනි. ඔහු 2010දී ෆොන්සේකා රූකඩයට මුවා වී රනිල් දිනවීමට සෘජුවම වැඩ කළේය. 2015 දී වටෙන් කැරකී පිනුම් ගසමින් රනිල් දිනවීමට මහන්සි වුණේය. 2018 ඔක්තෝබර් බල පෙරළියේදී ජන රැළි එක පිට එක තියමින් උසාවි ගානේ දුවමින් රනිල් බේරාගැනීමට කටයුතු කළේය. එසේ කළ අනුර අද රනිල්ට එරෙහි විශ්වාස භංගයක් ඔස්සේ රනිල් රැකීමට ඉදිරිපත් වී තිබේ. ඔහු ඇත්තටම රනිල්ගේ පංචායුධය වැනිය. විවිධාකාරයේ ආයුධවලින් මැජික් පෙන්වමින් තමන් රකින මෙවැනි ආරක්ෂකයෙකු රනිල්ට කිසිදාක හමුවන්නේ නැත. ජවිපෙ නොමේරූ ළදරුවන්ට හැර ලෝකයේ ඕනෑම අයෙකුට මේ නාඩගම වැටහෙයි.

අනුර යනු රනිල්ගේ පංචායුධය බව ඔවුන්ට පැහැදිලි කරදීමට වඩා අයිඑස්අයිඑස් කාරයෙකුට දේව කන්‍යාවන් නැති බව පැහැදිලි කර දීම ඉතා පහසුය.

ඉසුරු ප්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

Govt. urged to reveal those behind Zaharan and why two bombers targeted Shangri-La

Ven. Elle Gunawansa, flanked by Gevindu Cumaratunga (left), Manohara de Silva and Gemunu Gunawardena, addressing the media (pic by Nimal Dayaratne)

By Shamindra Ferdinando [Island]

Civil society organization, Yuthukama, yesterday called for a thorough investigation into the circumstances leading to the Easter Sunday suicide bombings.

Yuthukama Convener Genvindu Cumaratunga said that the public was aware of the identities of suicide cadres and their relatives as well as the National Thowheed Jamat’s alleged links to ISIS (Islamic State of Iraq and Syria). But the real issue was who actually decided to carry out the Easter Sunday operation in Sri Lanka, he told the media at Sri Sambudda Jayanthi Mandiraya, Thunnmulla.

Cumaratunga was flanked by Ven. Elle Gunawansa Thera, Manohara de Silva, PC and Gemunu Gunawardena, also of Yuthukama.

Cumaratunga also asked why two suicide cadres had targeted Shangri-la, whereas all other targets, three churches and two more hotels were hit by a bomber each. The civil society activist said that the attack on Shangri-la by two suicide bombers should be thoroughly investigated.

Cumaratunga emphasised that a thorough investigation was needed to find out who had ordered the Easter Sunday operation. According to him, the decision to carry out an unprecedented coordinated operation couldn’t have been Zaharan’s, but someone else’s.

Yuthukama leader said April 21 atrocities had been blamed on two groups comprising some 140-150 active members whereas both President Maithripala Sirisena and Prime Minister Ranil Wickremesinghe repeatedly discussed Sri Lanka being a victim of an international terrorist plot.

Therefore, the government couldn’t under any circumstances shirk its responsibility to identify the masterminds of Easter Sunday slaughter, Cumaratunga said.

Sri Lanka as a nation should know the truth, Cumaratunga said, pointing out that the government owed an explanation as to why tangible measures had not been adopted taken to prevent the April 21 bombings in spite of being alerted by a foreign intelligence service over two weeks before the strike.

Cumaratunga explained how the 19th Amendment to the Constitution, enacted in early 2015, with the blessings of all political parties in parliament, had weakened the country. He said that the Constitutional Council established in terms of the 19th Amendment caused chaos. He recalled the controversial circumstances under which the CC picked Pujith Jayasundera as the Inspector General of Police (IGP).

Pointing out that the President couldn’t even remove the IGP in the wake of Easter Sunday carnage, Cumaratunga asked what would have been the situation if there were nine Provincial Services in terms of the 13thAmendment to the Constitution. The Yuthukama Chief asserted that the current system of parliamentary governance was inimical to national interests. He said that the current system was nothing but a joke.

The need of the hour was a strong stable government capable of ensuring the safety and security of all communities, Cumaratunga said, explaining how minority political parties shamelessly exploited the current system for their advantage regardless of the consequences.

Cumaratunga said the lowering of the cut off point from 12.5 per cent to 5 per cent had allowed minor political parties to exploit major political parties. Now those who couldn’t poll even one per cent of vote could secure representation in Parliament, Cumaratunga said, pointing out the absurdity in maintaining these parties at public expense.

He pointed out that the UNP in spite of the ACMC, SLMC, JHU et al still couldn’t secure a simple majority in current parliament. Cumaratunga recalled abortive bid made by Sirisena-Rajapaksa combine to prove simple majority in parliament during political turmoil caused by Premier Wickremesinghe’s sacking.

Yuthukama called for far reaching constitutional amendments to save the country from the current mess. Sri Lanka required a stable government with the capacity to address contentious issues, Cumaratunga said, reminding Muslim political leadership to re-examine its position on Sri Lankan identity. No community couldn’t have an agenda detrimental to national cause, Cumaratunga said, explaining how some inadvertently or deliberately pursued policies detrimental to the society.

Referring to SLMC leader and Minister Rauff Hakeem calling for compensation for the Muslims affected by violence in the Wayamba province and Minuwangoda area, Cumaratunga said that as a senior member of the cabinet he should have been equally worried about other communities.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ලංකාවේ රැඩිකල් උගතුන්ට අටපාස් ආමිකාරයෙකුගෙන් ලිපියක්...

අටපාස් ආමිකාරයෙකු ලෙස ලංකාවේ විකල්ප උගතුන්, වියතුන්, සාහිත්‍ය කලාකරුවන් වෙත මා මේ ලිපිය ලියනුයේ උතුරේ යුද්ධය ගැන ඔබලා එකල දැරූ පුදුමාකාර විදග්ධ අදහස් මගේ පුංචි මොළයට වැටහෙන ආකාරය ගැන යමක් කීම සඳහාය. යුද්ධය නිමා වී වසර දහයකට පසු යුද්ධය ගැන ඔබලා එදා කී මේ කතා තවමත් වලංගුදැයි දැනගැනීමට ආසා කරමි.

> ඔබලාගේ දියුණු දැක්මට අනුව ලංකාවේ හමුදාව යනු ලෝකයේ නරකම පිරිසකි. සෙල්ලමට දෙමළුන් මරන තිරිසනුන් ජාතියකි. කොටි සාමාජිකයන් මෙන් උත්තුංග අරමුණකට කැපවූ වීරයන් නොව පඩියට වැඩ කරන කුලීකාරයන් පිරිසකි. එදා අප ලවා කොටි පැරදවීම ගැන ඔබ අහස උසට සුසුම් හෙලූ හැටි මට මතකය. අද හදිසියේ රට පුරා මරබිය ව්‍යාප්ත වී ඇති මොහොතක හමුදාව ගැන ඔබ එදා කී කතා නැවත අසන්නට කැමැත්තෙමි. එවිට අලුත් පරපුරේ ගංජා බලඇණියට රටේ ආරක්ෂාව බාරදී අපට සැනසිල්ලේ නිදාගැනීමට පුළුවන.

> ධනේශ්වර හමුදාවක් ලවා කොටි මර්දනය කිරීම වැරදි බව ඔබලා නිතර කී බව මට මතකය. එහෙව් ඔබ තමන්ගේ ගෙදරට හොරු පැන්නොත් ධනේශ්වර පොලීසියට නොයා සමාජවාදී පොලීසියක් සොයා යන්නේදැයි නොදනිමි. “හොරු කියන්නේ පීඩිත පන්තියේ අපේම මිනිස්සු... හොරකම තමයි පීඩිතයාගේ විමුක්ති අරගලය... හොරකමට හේතුවෙච්ච සමාජ ආර්ථික හේතු නැති කරනවා මිසක් පීඩිතයන්ව ධනේශ්වර මර්දන යන්ත්‍රයට බිලිදෙන එක වැරදියි...” එවැනි අවස්ථාවල ඔබ එසේ කියනු ඇතැයි සිතමි.

> ඔබේ ප්‍රබුද්ධ මතය අනුව ප්‍රභාකරන්ලා බිහිවූයේ දෙමළාට ඇති ප්‍රශ්න නිසාය. හේතුව තිබියදී ඵලය නැසීම නිශ්ඵලය. මගේ අටපාස් මොළයට වැටහෙන ආකාරයට කොටි සංවිධානය පමණක් නොව අයිඑස්අයිඑස් සංවිධානය බිහිවීමටද හේතු තිබේ. ඔවුන්ටද නොයෙක් ප්‍රශ්න ඇත. එපමණක් නොව ලෝකයේ සියලු කුඩුකාරයන්, අපරාධකරුවන්, මිනීමරුවන්, ස්ත්‍රී දූෂකයන්, මැරයන්, සොරුන් බිහිවීමට අදාළ හේතු තිබේ. ඒ හේතු සියල්ල නිට්ටාවට නැතිවන තුරු ඔවුන්ට කැමති දෙයක් කිරීමට ඉඩදී අප ඔවුන්ව ඔක්කේ තබා සුරතල් කළ යුතුය. සියල්ලට හේතු ඇතත් මට සිතාගත නොහැක්කේ ඔබලා වැනි අපූරු මිනිසුන් බිහිවීමට බලපෑ හේතුව පමණි.

> යුද්ධයේ අනිටු ප්‍රතිඵල ගැන ඔබලා නිතර බණ කියූ හැටි මට මතකය. මට තේරෙන හැටියට නම් යුද්ධය ඇතුළු ලෝකයේ කිසිදු ප්‍රශ්නයකට සර්ව සාධාරණ විසඳුම් නැත. හොරු ඇල්ලීමෙන්, කුඩු නැති කිරීමෙන්, පමණක් නොව ලංකාවේ හොඳ අධ්‍යාපනයක් ඇති කිරීමෙන් වුවද අසාධාරණයට ලක්වන පිරිසක් සිටිති. එසේ නම් යුද්ධය වැනි ප්‍රශ්නයක් සර්ව සාධාරණ ලෙස විසඳන්නේ කෙසේද? ඔබේ සිත රිදුනද එහිදී සාපේක්ෂව වඩා සාධාරණ විසඳුම වූයේ ප්‍රභාකරන් පරාජය කිරීමය. කුඩු මුදලාලිලාගේ දරුපවුල් ගැන හිතා ඔවුන්ව හිරේ නොදමා සිටින්න යැයි කියන උගත්තු ලෝකයේ නැත. එහෙත් යුද්ධයේ අනිටු විපාක ගැන කියමින් ප්‍රභාකරන් ආරක්ෂා කළ උගත්තු විශාල පිරිසක් ලංකාවේ සිටිති.

> ඔබලා නිතරම රට ජාතිය තදින් පිළිකෙව් කරති. රට ජාතිය වෙනුවෙන් යුධ වැදීම පටු ගෝත්‍රවාදී වැඩක් බව නිතර පවසති. දේශප්‍රේමය තක්කඩිකමක් බව කියති. මට තේරෙන ආකාරයට නම් ජාතිය ගැන කතා කිරීම වැරදි නම් ලාංකිකත්වය ගැන කතා කිරීමද වැරදිය. මහද්වීප ගැනද කතා කිරීමද වැරදිය. මුළු ලෝකය හෝ මානව සංහතිය ගැන කතා කිරීමද වැරදිය. ඒ සෑම තැනකදීම අපි පටු සීමාවක හිරවෙමු. කළ යුත්තේ ඔබලා මෙන් ජාති, ආගම්, දූපත්, මහද්වීප, ග්‍රහලෝක, සෞරග්‍රහ මණ්ඩල, ක්ෂීරපථ ආදී සියලු සීමා ඉක්මවා ගිය විශ්වවාදී බුදු පොරවල් වීමය. ඔබලා මුළු විශ්වයටම අයත් විශ්ව පුරවැසියන් බව මම දනිමි. එහෙත් කොළඹ නගරයේ බෝම්බ පුපුරන විට ඔබට විශ්වයට පලාගොස් ආරක්ෂා වීමට ක්‍රමයක් නැති බැවින්, එවැනි අවස්ථාවලදී අටපාස් ගෝත්‍රවාදීන්ගේ සහය අවශ්‍ය වේ යැයි සිතමි.

> ලෝකය තනි යායක් යැයි පැවසූ සේකර ගැන ඔබලා නිතර කතා කරති. එහෙත් ඒ සේකරම රත්නදීප ජන්ම භූමි වැනි අම්බ ගෝත්‍රවාදී ගීත ලියූ බව මා අසා ඇත. ලෝකය තනි යායක් යැයි පවසන ඔබලා තමන්ගේ නිවෙස් ආරක්ෂාවට දොරගුලු, වැට මායිම්, තාප්ප ඉදිකරගෙන සිටින්නේ ඇයි දැයි මට නොතේරේ. ලෝකය තනි යායක් යැයි කියන ඔබ තමන්ගේ වත්තට පැන පොල් කැඩීමට වෙන අයට අවසර දෙන්නේද? පුදුමය වන්නේ ගෙදර වැට මායිම වෙනුවෙන් සටන් කරන ඔබ රටේ ආරක්ෂාව විහිළුවට ලක්කිරීමය. ඒ වෙනුවෙන් මහගම සේකරව පවා සමූහ දූෂණයට ලක් කිරීමය.

> අවසානයේදී ලංකාවේ විකල්ප උගත්තු යනු පොල් ගහ පෙන්වා ඊට තුත්තිරි ගහ යැයි පවසන මරිමෝල් මැන්ටලයන් පිරිසක් යැයි හැගෙන්නේ මට පමණක් දෝ යන ගැටලුව තදින්ම මට වද දෙන්නට විය. ඒ නිසාම මම උගතුන් යනු කවුදැයි අලුතින්ම සොයා බැලීමට පටන් ගත්තෙමි. ඔබලා වැනි උගතුන් අතිවිශාල පිරිසක් සිරියාව, ලිබියාව වැනි රටවලද සිටි බව එහිදී මට දැනගන්නට ලැබිණි.

ඉසුරු ප්‍රසංග
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama