පරාජයේ සහ අරාජිකත්වයේ පියවරු අභිෂේක කිරීම

-කැලුම් නිරංජන
අධිරාජ්‍ය විරෝධය ඔස්සේ සමාජවාදය

සමාජවාදී ආශ්වාදයේ සුළඟ ලෝකය පුරා ප්‍රබලව හඹා ගිය 60 දශකයේ මැද රෝහණ විජේවීර විසින් ජවිපෙ බිහිකරන්නේ එතෙක් පැවති පොතේගුරු මාක්ස්වාදී ව්‍යාපාර වෙනුවට පොළව සමග මුල් ඇල්ලිය හැකි යැයි විස්වාස කරන පදනමක සිටය. "අධිරාජ්‍ය විරෝධය ඔස්සේ සමාජවාදයට" යනුවෙන් ජවිපෙ තුල න්‍යාය බිහි කරන්නේ රෝහණ විජේවීර තුල තුබූ නිර්මාණශීලීත්වයත් පොළවේ ඉව හොඳින් වැටහී තුබූ නිසාත්ය. සමාජවාදයට මග වැටී තිබෙන්නේ අධිරාජ්‍ය විරෝධයත් එය පදනම්ව නිර්මාණය වන ජාතික විමුක්ති අරගලය ඔස්සේත් බව විජේවීර විසින් පක්ෂය ස්ථානගත කල ස්ථාවරය විය. එසේ වුවත් ජවිපෙ විටෙක අමු මාක්ස්වාදය දෙසටත් විටෙක ජාතිකවාදී නැඹුරුවක් දෙසටත් දෝලනය වීම ඉතිහාසය පුරාම දැක ගත හැකි වූ පහසු නිරීක්ෂණයකි. ජවිපෙ මර්දනයෙන් පසු නැවත නැගිටි 93න් පමණ පසුද මෙය විටින් විට දෘෂ්‍යමාන විය. විටෙක (1997) වික්‍රමභාහු කරුණාරත්න වැනි අමු පොතේගුරුන් සමග පොදු වමේ ව්‍යාපාරයක් නිර්මාණය කිරීම දෙසටත් විටෙක (1998) ගුණදාස අමරසේකර මහාතා වැනි ජාතිකවාදීන් සමග දේශහිතෛෂී ව්‍යාපාරය වැනි ජාතිකවාදී ව්‍යාපාර දෙසටත් ගමන් කරනු හොඳින් පෙණින.
94න් පමණ පසු සිංහල ජාතික ව්‍යාපාර තුල ඇතිවූ ප්‍රබෝධය හමුවේ ඩී.එම් ආනන්දගෙන් පසු ජවිපෙ තුලින් බිහිවූ ආකර්ෂණීයම සන්නිවේදකයා වූ විමල් වීරවංශ හරහා ජවිපෙ ඒ ජාතිකවාදි ප්‍රවේශයට ප්‍රබල ලෙස මැදිහත් විය. ජවිපෙ මේ ජාතිකවාදී නැඹුරුව අවංකවම සිදු කල මැදිහත්වීමක් නොව ඒ අවස්ථාවෙන් එතෙර වීමට තෙප්පමක් ලෙස භාවිතා කල බවට එකල චෝදනා එල්ල විය. ජවිපෙ ජාතිකාවාදී පාර්ශවය කළමණාකරණයට යොදා ගත් අඬුව වූ විමල් වීරවංශ ජවිපෙ උවමනාවටත් උඩින් සිටිමින් ජාතිකවාදයේ ස්ථිර කොටස්කරුවෙකු වීමට තැත් කිරීම නිසා අවසානයේ ඔහුට පක්ෂයෙන් ඉවත් වන තැනට වැඩ සිදු විය. ඉන්පසු ජවිපෙ නොනිල සටන් පාඨය බවට පත් වූයේ "ජාතිකවාද විරෝධයයි".

අවුල 2004 ද ?

2004ට පෙර වන විට මෙරට පත්ව තිබුනේ රනිල් ප්‍රභාකරන් ගිවිසුම හරහා බෙදුම්වාදී කොටි ත්‍රස්තවාදයට ඉල්ලන ඉල්ලන කප්පම් ලබා දෙමින් බෙදුම්වාදය ශක්තිමත් වෙමින් අධිරාජ්‍යවාදී උවමනාව ඔවුන් අපේක්ෂා කරන මට්ටමටත් ඉහළින් ඉටුවන වටපිටාවකි. එමෙන්ම ආර්ථික අතින්ද ඊටම සරිලන ලෙස යළි පුබුදමු ශ්‍රී ලංකා වැඩසටහන හරහා සහමුලින්ම යළි යටත්විජිතකරණයට කැමැත්තෙන්ම හසු වෙමිනි. ජවිපෙ ප්‍රධාන ලේකම් ටිල්වින් සිල්වා මහතා දැක්වූ මේ අදහස ඒ දේශපාලන තත්වය පිළිබඳ තේරුම් ගැනීමට අත්වැලකි.

"2002 පෙබරවාරි කොටි සංවිධානය සමග සටන් විරාම ගිවිසුම අත්සන් කර ජාතික ප්‍රශ්නය රට බෙදීමේ දිශාවට , ඒකීය රාජ්‍යය දුර්වල කරන දිශාවට හැරවීමත්, "යළි පුබුදමු ශ්‍රී ලංකා" වැඩසටහන හරහා අධිරාජ්‍යවාදී සෘජු න්‍යාය පත්‍රයකට අනුව වැඩ කිරීමට පටන් ගැනීමත් අප හඳුනා ගත්තේ යළි යටත්විජිතකරණයට ගොදුරු වීමක් ලෙසය. එය අනිවාර්‍යයෙන් කිසිඳු කොන්දේසියකට යටත් නොවී පරාජය කල යුතු තත්වයක් විය. "
-ටිල්වින් සිල්වා -2006 ජනවාරි : දිවයින

මේ තත්වය හමුවේ 2004 දී ජවිපෙ ශ්‍රීලනිප ය සමග පරිවාසය ගොඩ නොනැගුනේ නම් බලයට පත් වන්නේ අධිරාජ්‍යවාදයේ සෘජු ඒජන්තයා ලෙස ජවිපෙම හැඳින්වූ රනිල් වික්‍රමසිංහ බැවින් එය වැලැක්වීම ඒ මොහොත අත්‍යවශ්‍ය ප්‍රමුඛ කාර්‍යය සේ සලකා ජවිපෙ චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුව සමග දීගයට එළබිණ. නමුත් කුමාරතුංග මහත්මිය අත්තනෝමතික ලෙස සුනාමි සහන මණ්ඩල යෝජනාව ගෙන ආ මොහොතේ ඒ පරිවාසය බිඳ දමා ස්වාධීන වීමට ගත් තීරණයද ජවිපේ මූලික දැක්ම ලෙස රෝහණ විජේවීර සහෝදරයා සූත්‍රගත කර තිබූ අධිරාජ්‍යවිරෝධයට අනුකූල වූයේ සුනාමි සහන මණ්ඩලය, බෙදුම්වාදය ශක්තිමත් කරන අධිරාජ්‍යවාදී උවමනාව සමග සමපාත වූ බැවිනි.
ඒ අතින් 2004 ජවිපෙ නිවරදිවම ගත යුතු මග ගත් බව ඔවුන් මහ මැතිවරණයෙන් ලද සුවිසාල ජනප්‍රසාදයෙන් පවා තහවුරු වෙයි. ශ්‍රීලනිප යේ පතාක යෝධයන් සේ සැලකූවන් පවා පසු පසට යවමින් ඡන්දදායකයන් නමින් හෝ රූපයෙන් හෝ නොහඳුනන ජවිපෙ සාමාජිකයින් 41 ක් මැතිවරණයෙන් ඉදිරියට ආවේ ඒ බව සනාථ කරමිනි.

නමුත් සෝමවංශ අමරසිංහ මහතාගෙන් පසු ජවිපෙ නායක්ත්වය ලබාගත් අනුර කුමාර දිසානායක මහතා නායක්ත්වයට පත් වීමෙන් පසු පැවැත්වූ සම්මුඛ සාකච්චා දෙකකදී දැක්වූ පහත අදහස් වලින් ඔහු ඒ ආ ජනතා ආකර්ෂණය ලද ජයග්‍රාහී මාවත දකින අයුරු බලන්න.

" 1998 සිට 2010 දක්වා අපේ දේශපාලන ගමන් මග දෙස අපි ආපසු හැරී බැලීමක් කළා. එහිදී අපි හඳුනාගත්තා අපේ පක්ෂයේ හැරවුම කොතනද කියල. ඒ තමයි 2004 සන්ධානය. අප 2004 දක්වා ආපු ගමන් මග 2004න් සන්ධානයෙන් පසු වෙනත් දිශාවකට හැරුනා. එය තමයි අපේ දේශපාලන කඩාවැටීමේ හැරවුම් ලක්ෂය"

"2004 සන්ධානයක් පිළිබඳ සාකච්චාවෙදි මට වෙනම ස්ථාවරයක් තිබුනා. ඒක මධ්‍යම කාරක සභාව හොඳින් දන්නව. 2005, 2010 ජනාධිපතිවරණයේදී මට වෙනම ස්ථාවරයක් තිබුණා. ඒ ස්ථවරය අනිත් අයගේ ස්ථාවරවලට වඩා වෙනස් වෙන්නත් පුළුවන්. "
-අනුර කුමාර දිසානායක - Daily Mirror 2014 පෙබරවාරි 07

2005 ජනාධිපතිවරණයේදී කුමක් කල යුතුද යන සංවාදය තුලදී ජවිපෙ මධ්‍යම කාරක සභාව තුල මහින්ද රාජපපක්ෂට සහය දී ආණ්ඩුව කොටස්කරුවෙකු විය යුතුය යන යොජනාව පරාජය වී ජනාධිපතිවරණයදී මහින්ද රාජපක්ෂ ට සහය දී ඉන්පසු ස්වාධීන මගක යා යුතු යැයි භාග තීරණය ජහග්‍රහණය කලේය. නමුත් එහිදී අනුර කුමාර දිසානායක සහ තවත් එක් සාමාජිකයෙක් පමණක් ජනාධිපතිවරණයේදී මහින්ද රාජපක්ෂට සහය නොදී ස්වාධීනව තරඟ කල යුතු යැයි යන මතය දැරූ බව "නැත්ත වෙනුවට ඇත්ත" ග්‍රන්ථය සාක්ෂි සපයයි. එය සනාථ කරන ප්‍රකාශයකි ජවිපෙ නායකයා පල කල ඉහත අදහස.

ජවිපෙ නායකයා පවසන මග වරද්දාගැනීම සිදු වූයේ 2004 යැයි කියන ප්‍රකාශයේ වලංගුබවක් ඇත්ද?
සැබෑවටම ජවිප වල්මත්වී වංකගිරියේ අතරමං කලේ 2004 සභාග දේශපාලනයට යොමු වීමට ගත් උපක්‍රමික තීරණයද ? එසේත් නැත්නම් මහින්ද රාජපක්ෂ ආන්ඩුව පත් වීමෙන් පසු එහි නියත ලෙසම තමන්ට උරුම වූ කොටස අතහැර සිරිසඟබො චරිතයට පණ දීමද?
සන්නද්ධ විප්ලවය පිලිබඳ අපේක්ෂාවකුත් නැත්නම් , පොදුවේ ජනයාට එකතු විය හැකි පෙරමුණක් පිළිබඳ කතාවලට එහා ගිය අවංක හැඟීමක් ඇත්තම් , 2004 දක්වා සිදු වූ මැතිවරණ හරහා පෙන්නුම් කල ප්‍රගතිය සාධනීය ප්‍රගතියක් සේ අගයන්නේ නම් ජවිපෙට සැබෑවටම පොට වැරදුනේ 2004 දී නොව 2005 දී බව පැහැදිලි විය යුතුය. එනම් මහින්දට ජනාධිපතිවන්නට සහය දී එදින සිට ඔහු අසාර්ථක වේවා යැයි පතමින් එතෙක් බලා සිටින්නට ගත් භාග තීරණයයි.
එය ක්‍රියාත්මක තලයට පැමිණි 2007න් පසු ජවිපෙ අගාධයට යන මාවත බාහිරට නිරාවරණය විය. ත්‍රස්තවාදයට එරෙහිව මෙහෙයුම තීරණාත්මක අඩියකට පැමිණි 2007 අග භාගයේ ඔලු ගෙඩි මාරුවක් හරහා අය වැය පරදා ආණ්ඩුව පෙරළා එජාප ආණ්ඩුවක් බිහි කරන කුප්‍රකට මෙහෙයුම එහි ප්‍රදර්ශනශීලී අවස්ථාව විය.

පරාජයේ සහ අරාජිකත්වයේ පියවරු අභිෂේක කිරීම

සෝමවංශ අමරසිංහ මධ්‍යම කාරක සභාව හමුවේ එදා 'ජවිපෙ කැමැත්තෙන්ම සිරිසඟබෝ භූමිකාවට පණ පෙවීමක්' ලෙස හැඳින්වූ 2005 දී ගත් භාග තීරණයෙන් ඇරඹි ගමනෙන් ජවිපෙ මේ තරම් පසුබෑමකට වැටිණි නම් ජවිපෙ අද නායකත්වය එදා 2005 දී විස්වාස කල පරිදි තනිව තරඟ කලේ නම් අද වන විට ජවිපෙ ගැන මෙහෙමවත් සටහනක් තබන්නට දෙයක් ඉතිරි වන්න්නේ නැත. එකල පරාජය විනිවිද දැක ඉන් ගැලවී ප්‍රජාන්තත්‍රවාදී මගෙහි පාලන බලය ලබාගන්නා මාවත දිගේ පක්ෂය යැවීමට සිදු කල යොජනා වලට රැහැනිව සිටියවුන් අද , පක්ෂ කාඩරයට එහා ගිය පොදු ජනයා ඒකරාශී කළ හැකි සමාජ ව්‍යාපාරයක් නිර්මාණය කීරීම අගයන ස්ථාවරයකට (දශකයකට පසු හෝ) මාරු වීම දෛවෝපගතය.
නමුත් අද මේ දමා ඇත්තේද ඒ පරාජයේම තවත් දිගුවකට අත්තිවාරමයි. මේ ගමන් කරවමින් තිබෙන්නේ එදා සෝමවංශ අමරසිංහගේ මූලිකත්වයෙන් දැනුවත්ව මෙහෙයවූ ජනයා දිනාගන්නා ස්වදේශවාදී එකමුතුවක් වෙනුවට එයට සපුරා ප්‍රතිවිරුද්ධ දිශාවටය. එදා දේශ හිතෛශී ව්‍යාපාරය, ම්ව්බිමේ ඒකීයභාවය-නිදහස වෙනුවෙන් නිස්සරණධ්‍යාශයෙන් කැපවූ භික්ෂූන්වහන්සේලා ප්‍රමුඛ මහ පොළවේ බලවේග ආදිය වෙනුවට අද ජවිපෙ මුලික පෙරමුණේ මුල් පුටු අරක් ගෙන සිටින්නේ කලක් පුරා පොදු සමාජයෙන් ප්‍රතික්ෂේප කෙරී ඇති බෙදුම්වාදීන්, රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල ක්‍රියාකාරිකයන්, සමාජ වෛරයෙන් පැසවන නළු නිළියන්, ගෝස්තරවාදී විකල්ප ගෝත්‍රයේ පණ්ඩිතයන්, ජවිපෙ එදා වහ කදුරු වූ මාධ්‍ය ආදී එදා ජවිපෙ දේශ හිතෛශී මෙහෙවරට පණ දෙද්දී එහි මාරාන්තික විරුද්ධවාදීන්ව සිටි පිරිසයි.

විජාතික මනස්, විජාතික න්‍යායපත්‍රයන් ඇත්තන් පෙරමුණේ තබා 'ජාතික' ලේබලය ඇලවූ පෙරමුණු අටෙව්වාට එය ජාතික වන්නේ නැත. පසුගිය කාලය පුරාම රනිල් වික්‍රමසිංහගේ රැස් වලල්ලේ සිට බෙදුම්වාදී ව්‍යවස්ථාව නිර්මාණය කර දීමට දිවා රෑ වෙහෙසුනු බෙදුම්වාදී කප්පිත්තන් අනුර කුමාර ජනපති කරන වේදිකාවේ කෑ මොර දී කියන්නේ ඔවුන් අපේක්ෂා කරන අපේක්ෂකයා ඔවුන් විසින් නිර්මාණය කරගෙන ඇති බවයි. තමන් විසින් 2015 දී පිරුවටක් ලෙස හංසයාට ඇන්දවූ දූෂණ විරෝධී සළුවට මහ බැංකුව කඩා මළ පහ කළ රනිල් වික්‍රමසිංහ වෙනුවෙන් කෙලින් පෙනී සිටින්නට මේ බොහෝ දෙනාට අද ශක්තියක් නොමැත. අනුර කුමාර තේරෙන්නේ එතනදීය. ඒ සඳහා පසුගිය කාලය පුරාම ඔහු ඕනැවටත් වඩා ඒ සඳහා සුදුසුකම් පෙන්වා තිබේ. රට අස්ථාවර කර ,අරාජික කර බිඳ වැට්ටවූ 19 වැනි සංශෝධනයට ප්‍රමුඛම දායකත්වය දෙමින්, රනිල්ගේ බෙදුම්වාදී ව්‍යවස්ථාවට අත ඔසවන්නට සැදී පැහැදී සිටි, රට අස්ථාවර කරන 20 වැනි සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවට ගෙන එමින් ජවිපෙ නායකත්වය ක්‍රියාකළ ආකාරය මේ ජනාධිපතිධූරාපේක්ෂකත්වයට පත් කරගැනීමට එහි පසුපස සිටින්නන්ට ඉතා පහසු තීරණයක් වූවාට සැක නැත. රණවිරු දඩයම් පනතට අත එසවීම එහිදී ඉහළ ලකුණු ලැබූ අමතර සුදුසුකම් වූවාට සැක නැත.
එය කොතෙක් සමාජය විසින් ග්‍රහණය කරගනීද යන්න (අවසාන මොහොතේ චන්ද සටනින් ඉවත්ව 2015 හිටගත් පොදු එකතුව සමග සිට නොගතහොත්) මැතිවරණ ප්‍රතිඵලවලින් තහවුරු වනු ඇති.

අනුර දිසානායක වෙනුවට කලින් කතාබහට ලක් වූ හිටපු විගණකාධිපති වරයා වැන්නෙකු අපේක්ෂකයා කරගත්තේ නම් මේ පෙරමුණට (කවුරුන් ආවත් ජන්දය දෙන) ජවිපෙ කාඩරයට එහා ගිය චන්ද ප්‍රමාණයක් ලබාගත හැකිව තිබූ බව පොදු මතයයි. නමුත් මොවුන්ගේ අපේක්ෂාව නොදිනන ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය නොව එමගින් ජවයක් ගන්නා ඊලඟ මහ මැතිවරණයයි. එමෙන්ම ඉහත කිසිවකුත් වඩා මේ ක්‍රියාවලිය පිටුපස සිටින විජාතික මනස්වල විස්වාසය ජවිපෙ නායකයා කෙරෙහි පසුගිය කාලය පුරාම ගොඩ නැගී තිබීම මේ තොරාගැනිමට මූලික හේතුව වූවාට සැක නැත.
"මා කිසිසේත්ම ඔබ මා කෙරේ තැබූ විස්වාසය කඩ කරන්නේ නැත" යනුවෙන් සිය පළමු කතාවේදීම ජනපති අපේක්ෂකයා සපත කරන්නේ ඒ විස්වාසය ගැන වන්නට පුළුවන.

"අරුණ" - 2019 අගෝස්තු 21

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com 

Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

නරේන්ද්‍ර මෝඩිගෙන් අපට පාඩමක්... 13 ඉවත් කිරීමට අවස්ථාව යළි පෑදී ඇත...!

-ගුණදාස අමරසේකර -

ජූලි 26 දා පාර්ලිමේන්තුව ඇමතූ මහින්ද රාජපක්ෂ විපක්ෂ නායකතුමා විසින් අපගේ අවධානය යොමුවිය යුතු වැදගත් ප‍්‍රකාශ කීපයක් ඉදිරිපත් කර තිබෙනු මම දුටිමි.

එතුමා විසින් ඒ ප‍්‍රකාශ ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ අගමැතිතුමා විසින් නව ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කරන ලද අවස්ථාවේදී යි. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා විසින් එසේ ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ ව්‍යවස්ථා මණ්ඩල විධායක කොමිටියේ ඉන්නා විශේෂඥයන් විසින් සකස් කරන ලද නව ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතයි.

එවේලෙහි මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා විසින් කරන ලද ප‍්‍රකාශ මෙවැනි වෙයි.

‘‘මේ කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කළ අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ කියා සිටියේ මෙය සිය රජයේ කෙටුම්පතක් නොව විශේෂඥ කොමිටිය විසින් සකස් කර ඉදිරිපත් කරන ලද කෙටුම්පතක් බවයි. මෙය ඔහු විසින් අවධාරණය කරන ලදී. එබැවින් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ මේ කෙටුම්පත අයිතිකාරයෙක් නොමැති කෙටුම්පතක් නොවේද? කිසිවකු විසින් වගකීම බාර නොගන්නා අයිතිකරුවකු නැති එවැනි කෙටුම්පත් ඉදිරිපත් කිරීම මගින් නව ව්‍යවස්ථා සම්පාදක ක‍්‍රියාවලියක් කෙසේ ඉටුකර ගත හැකිද? ’’

මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා තව දුරටත් මෙසේ ප‍්‍රකාශ කර සිටියේය.

‘‘අගමැති විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද මේ කෙටුම්පතට අපි තරයේ විරුද්ධ වෙමු. ඒ කෙටුම්පත ක‍්‍රියාවට නැ`ගුව හොත් ශ‍්‍රී ලංකාව තවදුරටත් එක රටක් නොව පළාත් නමයකට බෙදා වෙන් කළ කෑලි නමයකට කඩන ලද රටක් වනු ඇත. ඒ හැම පළාතකටම වෙනම පොලිසියක් අත් වනු ඇත. භූමිය බෙදා වෙන් කෙරෙනු ඇත. කිසි දිනක ආපසු ගත නොහැකි බලතල ඒ ස්වාධීන පළාත් නමයට ලැබෙනු ඇත. එමගින් මාධ්‍යම රජය කිසිදු බලතල නැති බෙලහීන නාමික මධ්‍යම රජයක් වනු ඇත. මේ කෙටුම්පත සකස් කරන ලද්දේ දෙමළ ජාතිවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින සුමන්තිරන් මන්ත‍්‍රීවරයා සහ ඇන්.ජී. ඕ. නඩය විසිනුයි. මේ කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කළ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා අවධාරණය කර සිටියේ සිය රජය එහි භාරකාරත්වය නොගන්නා බවයි. එසේ නම් එතුමා ටී.එන්.ඒ. පක්‍ෂයද ‘ගොනාට අන්දා’ ඇති නොවේද?’’

මේ ප‍්‍රකාශයට අමතරව මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා විසින් මෙතෙක් මත භේදයට තුඩු දී ඇති ප‍්‍රශ්නයක් නිරාකරණය කර දීමට තැත් කර ඇති බවද මම දුටිමි. එය මෙවැනි වෙයි.

‘‘13 ට එහා යන පාලනයක් දීමට මා පොරොන්දු වී ඇතිය යන කතාව ඇතැමුන් විසින් පවසනු මා දැක තිබේ. 13ට එහා යන ඒ කතාව ප‍්‍රබන්ධ කරන ලද්දේ මේ ප‍්‍රශ්නය අරබයා මා සමග සාකච්ඡුා කළ ඉන්දියානු විදේශ ඇමැතිවරයා විසිනුයි. මා ඔහු සම`ග පැවසුවේ පළාත් සභාවලට ද සහභාගි විය හැකි උත්තර මන්ත‍්‍රී මණ්ඩලයක් පත් කිරීමට මා අදහස් කරන බවයි. මාගේ ඒ යෝජනාවයි ඔහු විසින් ‘13 එහා යන කතාවක්’ ලෙස අඳුන්වන ලද්දේ’’

මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා විසින් ජුලි 26 දා පාර්ලිමේන්තුව ඉදිරියේ කරන ලද ප‍්‍රකාශය මා විසින් මෙහි ලා දක්වන ලද්දේ මා ඉදිරිපත් කරන යෝජනාවට අවශ්‍යව ඇති පසුබිම මේ වන විට සැකසී ඇති බව පෙනුවනු සඳහායි. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ ඒ ප‍්‍රකාශවලින් පෙන්නුම් කරනු ලබන්නේ එතුමා තවදුරටත් රජීව් ගාන්ධි අප මත පැටවූ 13 වැනි සංශෝධනය ඉදිරියට ගෙන යෑමට සූදානම් නැති බව නොවේද? මගේ වැටහීම එයයි. පසුගිය කාලය තුළ එතුමාට මුහුණ දීමට සිදුවූ ප‍්‍රශ්න, පසුබෑම්, පරාද ආදියද එතුමාගේ මනෝභාවය වෙනස් කිරීමට හේතුවන්නට ඇතැයි සිතමි.

මගේ ඒ නිගමනය නිවැරදි නම් දැන් කළ යුතුව ඇත්තේ තමාගේ මේ නව ස්ථාවරය එතුමා විසින් හෝ එතුමා විසින් ඉදිරිපත් කරනු ලබන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා විසින් නොබියව ජනතාවට ඉදිරිපත් කිරීම නොවේද? ඒ සඳහා අවස්ථාව දැන් පැදී තිබේ.

ඒ අවස්ථාව අපට පාදා දී ඇත්තේ 13 අප මත පැටවූ ඉන්දියාව විසින්මය. එය දෛවයේ සරදමක් ලෙසද පෙනේ.

පසුගිය දිනෙක ඉන්දියාවේ හින්දූත්වය තුළින් පහළ වූ අසහාය නායකයා වූ නරේන්ද්‍ර මෝඩි කාශ්මිරය අරබයා ලොව මවිත කරන තීන්දුවක් ගත් සැටි අපි දුටුවෙමු.

ගිය අගෝස්තු 5දා නරේන්ද්‍ර මෝඩි, ජනාධිපති ප‍්‍රකාශනයක් මගින් ඉන්දියානු ව්‍යවස්ථාවේ මෙතෙක් පැවැති 370 සහ 35 ඒ වගන්ති අහෝසි කළේය. එමගින් ජම්මු කාශ්මීරයට ජවහල්ලාල් නේරු අගමැති විසින් ලබාදුන් ස්වාධීන තත්ත්වය අවලංගු කර ඒ භූමිය තුළින් ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍ය දෙකක් බිහිකිරීමට මෝඩි අගමැතිවරයාට හැකිවිය. ඉන් එකක් වන ලඩාක් ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍යය ඉන්දියාව තුළ පහල වූ ප‍්‍රථම බෞද්ධ ප‍්‍රාන්ත රාජ්‍යය වෙයි. මෙවැන්නක් කරන ලද්දේ පකිස්තානයේ ආශිර්වාදය මත හිස ඔසවා ඇති ත‍්‍රස්තවාදය හා වෙන්වීමේ ප‍්‍රවනතාව අවසන් කරනු සඳහා මෙන්ම ජම්මු කාශ්මීරය මධ්‍යම රජයේ ආධිපත්‍යයට නතුකර ගැනීම සඳහා බව අගමැති මෝඩි විසින් පවසා තිබේ. කෙටියෙන් කියතොත් මෝඩි අගමැති විසින් සිදුකර ඇත්තේ සිය හින්දූත්ව න්‍යාය හමුවේ ඉන්දියාවේ ඇති දියාරු පෙඩරල් පාලන ක‍්‍රමය දියකර හැරීමේ පළමු පියවර ගැනීම බව මාගේ වැටහීමයි.

නරේන්ද්‍ර මෝඩිට මෙවැන්නක් කළ හැකි වූයේ කෙසේද? ඊට ප‍්‍රධාන හේතුව නම් මෝඩි බටහිර ලිබරල්වාදයෙන් හිස කුරෝලූ කර නොගත් ජාතිකවාදියකු වීමයි. හින්දු සභ්‍යත්වය මුල්කරගත් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් බිහිකර ගැනීමට ඔහු තුළ ඇති දැඩි අධිෂ්ඨානයයි. ඉන්දියාව හින්දූත්වය මුල්කරගත් පැරණි භාරත දේශය බවට යළි පත් කිරීම මෝඩිගේ ඒකායන අභිලාෂය බව පෙනේ.

ඉන්දියානු ජනගහනයෙන් 17% මුස්ලිම් ජාතිකයන් වුවද ඔවුන්ට ‘දොළ පිදේනි’ දී බලය ලබා ගැනීමට මෝඩි අගමැතිවරයා කටයුතු නොකළ සැටි පසුගියදා පැවැති මැතිවරණයෙන් මෙන්ම ඉන්පසු පිහිටු වූ රජයෙන්ද අපට දැකගත හැකිවිය.

ජම්මු කාශ්මීරයට විශේෂ ස්වාධීනත්වයක් දීමට කටයුතු කරන ලද්දේ ඉන්දියාවේ පළමු අගමැතිවරයා මෙන්ම ඉන්දීය කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයේ නායකයකු වූ ද ජවහල්ලාල් නේරු විසිනුයි. ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂය භාරතීය සභ්‍යත්වය තුළින් බිහි වූ පක්‍ෂයකට වඩා බටහිර ලිබරල්වාදය දෙස බලා නිර්මාණය කරන ලද පක්ෂයක් බව එහි නූතන ඉතිහාසය විසින් පෙන්නුම් කර දී තිබේ. ජවහල්ලාල් නේරු විසින් තමන් හඳුන්වා ගන්නා ලද්දේ සිය රටෙහි සභ්‍යත්වයට අයත් නොවන පුද්ගලයකු මෙන්ම පිටත ලෝකයට ද අයත් නොවන සභ්‍යයත්ව අනන්‍යතාවක් නැති පුද්ගලයකු ලෙසයි. ඒ කියමන ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයටද වලංගු යැයි මම සිතමි. කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂයේ ඡුන්ද පදනම වන ඉන්දියානු මැද පංතිය, අරබයා අගනා විචාරාත්මක නිබන්ධනයක් :ඔයැ ටරු්එ ෂබාස්බ පසාාකැ ජක්ි්) ලියා ඇති පාවන් කේ වර්මා නමැති විද්වතා විසින් ඒ පංතිය හඳුන්වා ඇත්තේ නමින් පමණක් ඉන්දියානු වන අනුකාරක ආත්මයක් නැති පිරිහුණු පන්තියක් ලෙසයි. ඉන්දියානු කොංග‍්‍රස් පක්‍ෂය එන්න එන්නම දේශපාලන ක්‍ෂේත‍්‍රයෙන් අතු ගෑවී යන්නේ මේ නිසා නෙවේද?

නරේන්ද්‍ර මෝඩි අරගත් මේ අභීත ක‍්‍රියාව අපට පාඩමක් විය යුතුයි. එය අභීත පියවරක් ගැනීමට අප පොළඹවන උත්තේජනයක් විය යුතුයි. මෝඩි අගමැතිවරයා සිය රට වෙනුවෙන් ගත් ක‍්‍රියා මග අප විසින් අපේ රට වෙනුවෙන් ගැනීම අරබයා විරුද්ධ වීමට එතුමාට සදාචාරාත්මක අයිතියක් නොමැතිය. එමෙන්ම මේ අවස්ථාව අපගේ රට පිළිබඳ නිවැරදි චිත‍්‍රයක් එතුමාට ලබාදීම සඳහා යොදාගත යුතු යැයි මම සිතමි. ඇමෙරිකන් ගැති ජේ.ආර්. ජයවර්ධනට පාඩමක් උගන්වනු වස් ඉන්දිරා - රජීව් මේ රට ආක‍්‍රමණය කිරීම නිසා එවේලෙහි ඉන්දියානු විරෝධයක් උද්ගත වුවද අප තුළ සනාතන ඉන්දියානු විරෝධයක් හෝ හින්දූත්ව විරෝධයක් නොමැති බවත් ඉන්දියාව අප සලකන්නේ බුදුන් අපට දායද කළ ජම්බුද්පය ලෙස බවත්, බෞද්ධ සභ්‍යත්වය අප උරුම කර ගත්තේ අසෝක අධිරාජයෙන් බවත් අප විසින් එතුමාට පෙන්වා දිය යුතුය.

මෙවැනි අදහසක් මම එවේලෙහිද ඉදිරිපත් කළෙමි.

‘‘ඉන්දියාව අපට මෙවර ටොක්කක් ඇන්නේ අප කළ ඔළමොට්ටල කම් නිසා බව අපට වැටහිය යුතුයි. එය අපට මදිකමක් නොවේ. මේ ආකල්පයෙන් යුතුව කටයුතු කිරීමට අප පෙළඹුන හොත් මේ ගිවිසුම තුළ ඇති අපට අහිතකර කොටස් ඉවත් කර ගැනීමේ අවස්ථාවද අපට පෑදෙනු ඇත.’’ (ගනඳුර මැදියම - පෙරවදන)

13 සංශෝධනය බලහත්කාරයෙන් අපට ගල්ලවන ලද්දේ එය මේ රටේ ඇතැයි කියන ඊනියා ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයට අවශ්‍යව ඇති පිළියම වශයෙන් පෙන්වා අප මුළා කරමිනුයි. මේ රටේ ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයක් නොමැති බවත් 13 මේ රට අස්ථාවර කිරීම සඳහා ගෙන එනු ලබන කුමන්ත‍්‍රණයේ කොටමසක් බවත් මම ඒවෙලෙහි හෙළි කළෙමි. (ගන`දුර මැදියම) අද වන විට ඒ කුමන්ත‍්‍රණය් සක්සුදක් සේ පැහැදිලිව ඇති නොවේද? 13 වැනි සංශෝධනය මගින් පිහිටුවන ලද පළාත් සභා මගින් ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නය විස`දුනේද? එයින් සිදුවූයේ ප‍්‍රභාකරන්ගේ ත‍්‍රස්තවාදයට උඩගෙඩි දීමය. දෙමළ, මුස්ලිම් ජාතිවාදී නායකයින්ට උතුරේ - නැගෙනහිර සිය රාජධානි පිහිටුවා ගෙන බලලෝභී නිවට සිංහල නායකයන් වස`ගයට ගෙන ‘රජුන් තැනීමේ’ - ආණ්ඩු පිහිටුවීමේ බලය ඔවුන් අතට ලබාගැනීමයි. රටේ බහුතරය සුළුතරය බවට පත්කර සුළුතරය බහුතරය බවට පත්කිරීමයි.

මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා විසින් කළ යුතුව තිබුණේ ප‍්‍රභාකරන් විනාශ කළ පසුදාම 13 අහෝසි කර පළාත් සභා විසිරුවාලීමයි. එහෙත් සිදුවූයේ එවැන්නක් නොව තුප්පහි උපදේශකයන්ගේ ඇණවුම පිට LLRC නමැති තුප්පහි කොමිසම අටවා මෙරට ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නයක් ඇතැයි යන මිථ්‍යාව ලෝකය හමුවේ සනාථ කිරීමයි. එවෙලෙහි මේ රටේ ජනතාව මහරජාණෝ යැයි මහින්ද රාජපක්ෂයන්ට ආමන්ත‍්‍රණය කළේ ඔහු අතින් රට බෙදන 13 අහෝසිවනු දකින අභිලාෂයෙනි.

අද මේ ජාතික මෙහෙවර පැවරී ඇත්තේ තව ටික දිනකින් මේ රටේ ජනාධිපති බවට පත්වන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාටයි. මේ රටේ ජනතාව අසීමිත උද්යෝගකින් එතුමා තෝරා පත්කර ගෙන ඇත්තේ අතපසු වී ඇති මේ ජාතික මෙහෙවර ඉටු කරනු සඳහායි. ඒ සඳහා කිසියම් උත්තේජනයක්, ආදර්ශයක් අවශ්‍ය වේ නම් ඒ උත්තේජනය ආදර්ශය මේ වන විට නරේන්ද්‍ර මෝඩි අගමැතිවරයා විසින් සපයා ඇතැයි මම විශ්වාස කරමි.

දිවයින: 2019.08.18

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

යුතුකම නැති කිරීමට ගොබ්බයකු යොදා ගැනීම

යුතුකම සංවිධානය මේ පරගැති ආණ්ඩුවට එරෙහි මතයක් සමාජගත කරන්නේ ආණ්ඩුව බිහිවීමටත් පෙරය. දින 100 ඇතුලත 'වෙනස සැපද?' සම්මන්ත්‍රණය කළේ යුතුකමය. කවුරුත් වහරන 'වෙනස සැපද?' පාඨය බිහි වන්නේ එලෙසිනි. එතැන් සිට ව්‍යවස්ථාව හරහා රට බෙදීම, රණ විරුවන් පාවාදීම, බැදුම්කර වංචාව වැනි තීරණාත්මක ගැටළු ඉතා වේලාසනින් සමාජගත කරමින් යුතුකම ඉටුකළ කාර්ය ගැන මනා අවබෝධයක් රනිල්ට ඇත. යුතුකම සංවාද කවය විසින් සිදුකළ 'ෆෙඩරල් සංහිඳියාව' සම්මන්ත්‍රණය  ආණ්ඩුවේ නාඩියටම වැදී තිබුණි. 'මහමැතිවරණයකින් මූලික අයිතිවාසිකම් කඩවන්නේ කාගේද?' කියා යුතුකම ඇලවු පෝස්ටරය මහින්ද අගමැතිතුමාගේ ඇස ගැටී, ඔහු එය පාර්ලිමේන්තුවේදී පෙන්වා, ඒ පැනයම රනිල්ගෙන් ඇසීය. මෑතකදී රනිල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ලබා දෙන්න නව සන්ධානයක් ගොඩනගන්න සැරසෙන විට, "උදුරාගත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ලබාදෙනු! වහා මැතිවරණ පවත්වනු!" යන පෝස්ටරය රනිල්ට කඩේ යන පිරිසට, රනිල් සමඟ සිට ගන්න වෙන්නේ හෙළුවෙන් බව මතක් කරදීම යුතුමක් සේ සළකා 'යුතුකම' විසින් කොළඹ නගරය පුරා අලවා දැම්මේය. එපමණක් නොව, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ඉවත ලා නව පක්ෂයක් බිහි කළ යුතු බවට මතවාදය සකස් කරන්නට මූලිකත්වය ගත්තේද යුතුකමය. 

රනිල් කල්පනා කළේ යුතුකම නැති කිරීමටය. ඒ සඳහා කළ යුතු දේ ලෙස ඔහු සිතුවේ 'යුතුකම' ටත් 'යහපාලනය' ට කළ දේම කළ යුතු බවයි. ඒ සඳහා කදිම උපායක් ඔහු යෙදෙව්වේය. ආණ්ඩුවේ සල්ලි වලින්, එනම් මහජනතාවට අයත් මුදලින් 'යුතුකම' බැනර්, කටවුට්, වෙළඳ දැන්වීම් දමන්නට කෝටි ගණනක් වියදම් කළේය. යුතුකම නම එලෙස ප්‍රවර්ධනය කළ පසු ඔහු සිද්ධ කළේ යුතුකම බැනරයක් ඉදිරිපිට, ඔහු විසින්ම යුතුකම වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමයි. ගොබ්බයකු 'යුතුකම' වෙනුවෙන් පෙනී සිටි පසු යුතුකම හෑල්ලූ වී යන බව ඔහු දනී. එය සැබවින්ම සත්‍යයකි. නමුත් රනිල් 'යහපාලය' ට කළ දේ 'යුතුකම'ට කරන්නට ඉඩ නොතබන බව මතක් කළ යුතුය.

ලසන්ත වික්‍රමසිංහ
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

පොදුජන පෙරමුණ හා පොදුජන අපේක්ෂා

-ගෙවිඳු කුමාරතුංග
ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සිය මංගල පක්ෂ සම්මේලනය අද (2019 අගෝ. 11) දින පැවැත්වීමට නියමිතය. ඒ නිසා පොදුජන පෙරමුණ හා බැඳුණු මේ රට හුදීජන අපේක්ෂා කවරේ දැයි සලකා බැලීමට මේ සුදුසු මොහොතකි. පොදුජන පෙරමුණේ ඒකායන අධිෂ්ඨානය විය යුත්තේ ඒ හුදීජන පැතුමක් සපුරාලීමේ අතිමහත් අභියෝගය ජය ගැනීමය.

පොදුජන පෙරමුණ බිහි වන්නේම සවිඥානිකව හෝ අවිඥානිකව හෝ ජාතික අපේක්ෂා හදවතින් ගත් හුදීජන අරගලයක ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙසය. එදා 1815 දී තමන්ම සැපයූ මiසාරවල අනුහසින් අසිහියෙන් ක‍්‍රෑර කි‍්‍රයාවන්හි නිරත වූ රජු පලවා හැර යුක්ති සහගත පාලනයක්් ස්්ථාපිත කිරීමේ ව්‍යාජයෙන් පැමිණි සුද්දාට රැවටුණු අපි වසර දහස් ගණනක් රැක ගත් නිදහස් ස්වාධීන රාජ්‍යය ද අහිමි කරගන්නෙමු. එලෙසම මෙදා 2015 දී යහපාලනයක නාමයෙන් බටහිර විජාතික බලවේග සිදුකරන ලද කුමන්ත‍්‍රණයට ගොදුරු වූයෙමු.

එහිදී බටහිර බලවේග මේ ලංකාද්වීපයෙන් ත‍්‍රස්තවාදය සහමුලින්ම පරදා ලැබූ ඓතිහාසික ජයෙන් පිබිදුණු ස්වාධීන, ශක්තිමත්, සෞභාග්‍ය සම්පන්න රටක් බිහිවීමට එරෙහිව කෙරුණු කුමන්ත‍්‍රණයෙහි ශී‍්‍ර ලංකා රජයම දියකර හැරීමේ කුමන්ත‍්‍රණයෙහි කොටස්කරුවන් බවට තම සහචරයන් වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂය හා එන්්. ජී. ඕ. සංවිධාන ජාලය පමණක්් නොව දෙමළ ජාතික සන්ධානය, මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසය, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මෙන්ම ජාතික හෙළඋරුමය ද පත් කර ගැනීමට සමත්් විය. එපමණක් නොව ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස්්් පක්ෂයේ් ලේකම්වරයා හා ඒ මගින් ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්ෂයම, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයම ගොදුරු කර ගැනීමට සමත් විය. එමගින් 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී මේ කුමන්ත‍්‍රණයට එරෙහිව ඡුන්දය දුන් 58 ලක්ෂයක් ජනතාවට මෙන්ම කුමන්ත‍්‍රණයට ගොදුරු වූ 62 ලක්ෂයක ජනතාව අතරින් තමන් කුමන්්්ත‍්‍රණයක ගොදුරු වූ බව වටහා ගත් ජනතාවට ද තමන්ගේ මතය ප‍්‍රකාශ කළ හැකි තම අභිමතය වෙනුවෙන්්් සංවිධානය විය හැකි දේශපාලන පක්ෂය ද ඔවුනට අහිමි කර තිබිණි.

මේ විජාතික කුමන්ත‍්‍රණයේ අපේක්ෂකයා වූ මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහතාට එරෙහිව ඡන්දය දුන් 58 ලක්ෂයක් වූ ජනයාගේ පක්ෂයේ් හා සන්ධානයේ නායකත්වය මෛති‍්‍රපාල සිරිසේන මහතා අතට පත් කිරීම මේ රට දේශපාලන ඉතිහාසයේ් මතු නොව ලෝක ඉතිහාසයෙහි ද දරුණුතම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝ්ධී කි‍්‍රයාවකි. එය සිරිමාවෝ්් බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ්් ප‍්‍රජා අයිතිය අහෝසි කිරීමට වඩා කෲරය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ තහනම් කිරීමට වඩා බිහිසුණුය. 58 ලක්ෂයක් ජනයාගේ දේශපාලනය කිරීමේ අයිතිය, යාන්ත‍්‍රණය උදුරා ගැනීමක් පමණක් නොව තමන් ඡුන්දයෙන්, කතිරයෙන් ප‍්‍රතික්ෂේ්ප කළ විජාතික නායකත්වයේ කුමන්ත‍්‍රණයේ දාසයන් බවට ද පත් කිරීමකි. දේශපාලන ලෝකයේ මීට වඩා ම්ලේච්ඡුත්වයක් පැවැතිය හැකිද?

ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්ෂය බිහි වූ අරමුණ, ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ පැවැත්මේ පදනම සලකා බලන කල මේ කි‍්‍රයාවෙහි සහාසික භාවය මැනවින් විශද වේ. ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්ෂය බිහි වන්නේම ජාතික අපේක්ෂා වෙනුවෙනි. නිදහස වෙනුවෙන් ජාතික සංගමය ප‍්‍රමුඛ සියලූ බලවේග එකතුව පිහිට වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂය නිදහස් ස්වෛරී රාජ්‍යයක් පිළිබඳ අපේක්ෂා ගැන, ජාතික අභිලාෂ ගැන තැකීමක් නොකරන බව මේ රටේ හුදී ජනයාට වැටහෙන්නට වූ විට ඒ අභිලාෂ සාක්ෂාත් කරගනු පිණිසය. එස්. ඩබ්ලිව්. ආර්. ඞී. බණ්ඩාරනායක ශී‍්‍රමතාණන් ගේ වචනවලින්ම කියතොත්, ‘‘නිදහස පිළිබඳ වෙස් මාරුවෙන් පෙනී සිටිමින් ඇත්ත වශයෙන් යටත් විජිත ක‍්‍රමයට සිතුවා වූද කි‍්‍රයා කළා වූද නිදහස යන්නෙන් පාලකයන් වෙනස් වීම විනා ඊට වැඩි ලොකු වෙනසකට භාජනය නොවූ ජනතාවගෙන් ඉතා වැඩි කොටසේ අවශ්‍යතාවන් පිළිබඳ අල්පමාත‍්‍ර සැලකිල්ලක් පමණක් දැක්වූවා වූද....’’ එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාලනයට විකල්පයක් ජනතාවට ලබාදීමය. එක්සත් ජාතික පක්ෂ මූලස්ථානයේ සිදු කෙරුණු යෝජනා ස්ථිරත්වයකින් ජනාධිපති අපේක්ෂකයා කෙරෙන්නෙකු යටතට පත් කෙරෙනුයේ මේ පක්ෂයයි.

මේ නිසා 2015 ජනාධිපතිවරණ විජාතික කුමන්ත‍්‍රණය ජයග‍්‍රහණය කළ අවස්ථාව ජනාධිපති තනතුර පමණක් නොව ආණ්ඩුව සේම විපක්ෂය ද විකල්පය ද කුමන්ත‍්‍රණකරුවන් නතු කරගත් අවස්ථාවකි. ඒ අවස්ථාවේදී ජයග‍්‍රාහකයා අත්වැල් බැඳ ගැනීමට නිදහස් චතුරස‍්‍රයට, රජ ගෙදරට, අරලියගහ මන්දිරයට ඇදී යනවා වෙනුවට පරාජය කරනු ලැබූ තම නායකයා සොයා සිය ගණනින් දහස් ගණනින් දසදහස් ගණනින්, ලක්ෂ ගණනින් මැදමුලනට ඇදෙන්නට වූ ජනී ජනයා ගැසූ කැරැල්ල, පක්ෂයක, සංවිධානයක මෙහෙයවීමකින් තොරව, තම හදවතේ ඇණවුම මත සිදු කෙරුණු හුදී ජනයාගේ කැරැල්ල නොවන්නට ඇමරිකාව ප‍්‍රමුඛ බටහිර බලවේගවල මෙහෙයවීම මත දේදුනු විප්ලව සිදු කෙරුණු ලිබියාවේ, ඉරාකයේ නායකයන්ට අත්වූ ඉරණම ම අප රටේ ජාතික නායකත්වයට ද අත්වනු නොඅනුමානය. එසේ වී නම් ජිනීවා යෝජනා සහමුලින්ම කි‍්‍රයාත්මකව විදේශීය විනිසුරුවන්ගෙන්, අභිචෝදකයන්ගෙන් සමන්විත අධිකරණ කි‍්‍රයාවලියක් මගින් කුරිරු ත‍්‍රස්තවාදයෙන් රට මුදා ගත් රණවිරුවන්, යුද අපරාධකාරයන්, මනුෂ්‍ය ඝාතකයන්, ස්තී‍්‍ර දූෂකයන් ලෙස අවමානයට ලක් කර දංගෙඩියට දැක්වීම මේ වනවිට සිදු කර අවසාන වනු ඇත. යහපාලනය හා සංහිඳියාව වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කෙරුණු ඔරුමිත්තනාඩු ව්‍යවස්ථාව සම්මතව වසර දහස් ගණනක් පරපුරෙන් පරපුරට දිවි පුදා රැක ගත් ඒකීය ශී‍්‍ර ලංකාව මතු නොව ශී‍්‍ර ලංකා රාජ්‍යයම අරාජිකව, ස්වයං විනාශයට පත්ව තිබෙනු ඇත. ලිබියානු ජනතාවට මධ්‍යධරණී මුහුදේ පිහිට හැර අන් පිළිසරණක් නොමැති වූවා සේම මේ රටේ ජනී ජනයාට ද ඉන්දියන් සාගරයේ පිහිට හැර පැතිය හැකි අන් පිළිසරණක් නොමැති වනු ඇත. ඇක්සා, සෝෆා හා මිලේනියම් කෝපරේෂන් ගිවිසුම් හරහා ඉන්දියානු සාගරයේ ඇමරිකානු නාවික හමුදාවන්හි අගුපිළක් බවට ශී‍්‍ර ලංකාව පත් කර ගැනීමට දරන ප‍්‍රයත්නය ඉෂ්ට සිද්ධව තිබෙනවා ඇත.

හුදී ජන කැරැල්ල, ප‍්‍රතිරෝධය ඉහත සියල්ල කුමන්ත‍්‍රණකරුවන්ට අවශ්‍ය වූ ආකාරයට සම්පූර්ණ වීම කල් දැමීමට සමත් වුව ද ඒවායෙහි පියවර කි‍්‍රයාවට නැඟීම නතර කරලීමට හෝ මුළුමනින්ම පරාජය කරලීමට හෝ සමත් වී නොමැත. ඒ බව 19 වැනි සංශෝධනය මගින් ශී‍්‍ර ලංකා රාජ්‍යය අබල දුබල කර ඇති ආකාරයෙන්, ජිනීවා යෝජනා හා එකඟව අතුරුදන්වූවන්ගේ කාර්යාල, වින්දිතයන් සඳහා හානිපූරණ කාර්යාල ආදිය පිහිටුවා ගැනීමෙන් ස්වදේශික නිෂ්පාදකයන් මතු නොව දේශීය ශ‍්‍රමිකයා හා වෘත්තිකයා ද අනාරක්ෂිත කෙරෙන සිංගප්පූරු නිදහස් වෙළෙඳ ගිවිසුම කි‍්‍රයාවට නැඟීමෙන් ඇමරිකානු නාවුක හමුදාවන්ට මෙරට වරාය, ගුවන් තොටුපළ, මහාමාර්ග අත්පත් කර ගැනීමට හා භාවිතයට ඉඩ සලසන ‘ඇක්සා’ ගිවිසුම රටට හොරා අත්සන් කිරීමෙන් මොනවට පැහැදිලිය. ඒ පමණක් නොවේ. 2015 මහ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය ද කියා පෑවේ හුදීජන පැතුම් කි‍්‍රයාවට නැඟිය හැකි ශක්තිමත් සංවිධාන ව්‍යූහයක අවශ්‍යතාවය.

ශී‍්‍ර ලංකා පොදුජන පෙරමුණ බිහි වූ පසුබිම මෙබඳුය. ඒ පක්ෂය පිහිටුවීම මේ රට ජනී ජනයා අනුමත කළ බව පසුගිය පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී අන් සියලූ දේශපාලන පක්ෂ අභිබවා යන ජන වරමක් ලැබීමෙන් මොනවට පැහැදිලි විය. දැන් පොදුජන පෙරමුණේ වගකීම වනුයේ 2015 විජාතික කුමන්ත‍්‍රණයට රටම ගොදුරු වීම නිසා දේශපාලනික, ආර්ථික, සමාජීය, ආධ්‍යාත්මික දෑ සෑම ක්ෂේත‍්‍රයකම සිදුව ඇති, සිදුවෙමින් ඇති, සිදු කෙරෙමින් ඇති මහා පරිහානියෙන්, විනාශයෙන් රට බේරා ගැනීමය. ඒ හා සමගම නිදහස පතා කළ අරගලයන්ගේ අප රට ජනයා සාක්ෂාත් කර ගැනීමට තැත් කළ ජාතික අභිලාෂයන් ඉටු කරලීමය. පියවරෙන් පියවර අපගේම වූ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා පියනැඟීමය.

එහෙත් මේ සියල්ලට පෙර, මේ සියල්ල වෙනුවෙන් විජාතික කුමන්ත‍්‍රණයෙන් රට බේරාගත යුතුව ඇත. විජාතික ඒජන්තයන්ගේ ග‍්‍රහණයෙන් රට මුදා ගත යුතුය. ඒ සඳහා එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණය අනිවාර්යෙන්ම ජයගත යුතුය. ඒ වෙනුවෙන් ස්වදේශිකත්වයේ සකලවිධ බලවේග එක්සේසත් කළ යුතුය. එහිදී පොදුජන පෙරමුණ නිහතමානීව, දූරදර්ශීයව හා ආදර්ශවත් ලෙස කටයුතු කරනු ඇතැයි යන්න පොදුජන පැතුමයි.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook:https://www.facebook.com/yuthukama

ශ්‍රී ලංකාව ආසියාවේ කුණු කූඩය වන්නට පෙර..

අනුන්ගේ කුණු සහ අපේ වැඩ

-ලසන්ත වික්‍රමසිංහ-
සමස්ත ලෝක ගෝලයෙන් 20% ක ඉඩක් ඉන්දියන් සාගරය විසින් වසාගෙන සිටියි. සිය ඛනිජ තෙල් ආනයනයෙන් ජපානය 90% ක්, චීනය 75% ක්, ඉන්දියාව 85% ක් සිදු කරන්නේ ඉන්දියානු සාගරය හරහායි. අන්තර්ජාතික වෙළඳාමෙන් 30%කට පමණ පහසුකම් සපයන්නේ ඉන්දියානු සාගර කලාපයේ පිහිටි වරායවල් මඟිනි. ලෝකය පුරා ප්‍රවාහනය වන සමස්ත බහාලුම් ප්‍රමාණයෙන් අඩක් පමණ ඉන්දියානු සාගරය හරහා ගමන් කරයි. එවන් වාණිජමය වැදගත් කමක් ඇති ඉන්දියානු සාගරයේ උපායමාර්ගික වශයෙන් ඉතාම වැදගත් ස්ථානයකය අපේ රට අක්ෂාංශ-දේශාංශගත වී ඇත්තේ. ලෝක තෙල් ප්‍රවාහනයෙන් 25% ක්, එනම් වාර්ෂිකව ටොන් මිලියන 550ක් පමණ ශ්‍රී ලංකාවට අනන්‍ය වූ සාගර කලාපය හරහා ප්‍රවාහනය වේ.

එසේම, මේ සුවිශේෂී පිහිටීම නිසා ලෝක බලවතුන් අතර සිදුවන බල තරඟයේ පා පන්දුවක් බවට පත්වන්නට අපගේ මාතෘභූමියට සිදු වී ඇත. එම අතෝරයට අමතරව, පිහිටීම නිසා ම ශ්‍රී ලංකාවට නිරන්තරයෙන් මුහුණ දෙන්නට සිදුවන අභියෝගයන් කිහිපයක් ද පවතියි. ලෝක මත්ද්‍රව්‍ය වෙළඳාම සඳහා සංක්‍රමණික ස්ථානයක් ලෙස ලංකාව යොදාගැනීම, මිනිස් ජාවාරම සඳහා සංක්‍රමණික ස්ථානයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාව යොදාගැනීම, නීති විරෝධී ලෙස මත්ස්‍ය සම්පත කොල්ලකෑමට ලක්වීම සහ මුහුදු කොල්ලකරුවන්ගේ බලපෑම වැනි අප නිතර අසා පුරුදු අභියෝගයන් ඒ අතර වේ. ඊට අමතරව "ජාත්‍යන්තර කුණු" අපගේ අලුත්ම අභියෝගයද යන ගැටලුව දැන් අප ඉදිරියේ මතුව තිබේ. 2018 වසරේ සිට චීනය අපද්‍රව්‍යය ආනයනය සම්පූර්ණයෙන්ම තහනම් කිරීමත් සමඟ බොහෝ රටවල කුණු වලට යන එනමං නැති වී තිබේ. සේද මාවත දිගේ මත්ද්‍රව්‍ය පැමිණි ලෙස අනුන්ගේ කුණුත් අපේ රටට පැමිණීමේ අවදානම දැන් ඉහළය.

කොළඹ වරායේ අංගනවලින් කුණූ බහාලුම් මතුවූ පුවත වෙත කාගෙත් අවධානය යොමු වී තිබේ. එක්සත් රාජධානියේ ලියාපදිංචි වෙන්ගාඩ්ස් (Vengaads Ltd) නම් ආයතනය මගින් මෙම බහාලුම් මෙරටට ගෙන්වා ඇත්තේ සිලෝන් මෙටල් ප්‍රොසෙසිං පෞද්ගලික සමාගම නම් සමාගමක් මඟිනි. 2017 සැප්තැම්බර් සිට 2018 මාර්තු දක්වා කාලය අතර මෙවැනි බහාලුම් 241 ක් කොළඹ වරායට සේන්දු වී ඇත. ඒවා ආනයනය කර ඇත්තේ භාවිතා කළ මෙට්ට ලෙස සඳහන් කරමිනි. නමුත් මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය පවසා සිටියේ එම ඇතැම් මෙට්ට කවර තුළ සායනික සහ වෙනත් අපද්‍රව්‍ය පවතින බවයි. මෙලෙස ගෙන ආ බහාලුම් 241න් 130 ක් කොළඹ වරායෙන් හේලීස් ෆ්‍රී සෝන් නම් ආයතනය භාණ්ඩ ලබන්නා (consignee) ලෙස ආයෝජන මණ්ඩල නිෂ්කාෂණ යටතේ රැගෙන ගොස් ඇත. ඉතිරි බහාලුම් 111, කොළඹ වරායේ අංගන තුනක තවමත් රැදී ඇත.

කුණු ආනයනය පිළිබඳව කතිකාවක් මීට පෙර කරළියට එන්නේ සිංගප්පුරු ගිවිසුමට න්‍යෂ්ටික අපද්‍රව්‍යය, සායනික අපද්‍රව්‍යය, මළ අපද්‍රව්‍යය සහ නාගරික අපද්‍රව්‍යය වැනි විෂ අපද්‍රව්‍යය ශ්‍රී ලංකාවට බදු රහිතව ආනයනය කිරීම සඳහා වන ලයිස්තුවට ඇතුළත් කිරීම නිසායි. සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ කුණු පිළිබඳව ප්‍රශ්න කරන විට රජයේ ප්‍රධාන උත්සාහය වූයේ ඒවා බොරු බව කීමය. පිටු දාහකට වැඩි ඉංග්‍රීසියෙන් පමණක් ඇති මේ ගිවිසුම සොයාගෙන කියවන්නට රටේ බහුතරයක් උනන්දු නොවන බව දන්නා ඔවුහූ එහි අන්තර්ගතයේ ඇති දේම, "නොමැති" බව කීමට නොපැකිළුනෝය. එසේම තවත් අවස්ථාවල සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ කුණු අඩංගුව බව පිළිගෙන, ඊට පුදුමාකාර පිළිතුරු ලබා දුන්නෝය. ඔවුන් ලබා දුන් එක් පිළිතුරක් වූයේ අපද්‍රව්‍යය මෙම ගිවිසුමට ඇතුළත් වුවද ශ්‍රී ලංකාව අන්තර්ජාතික බාසල් සම්මුතියට අත්සන් කර ඇති නිසා එලෙස කුණු ලංකාවට ගෙන ආ නොහැකි බවය. තවත් වරෙක ඔවුන් පැවසුවේ සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ කුණු තිබුණද, කුණු ගෙන ඒම වැළැක්වීම සඳහා රටේ අභ්‍යන්තර නීති ඇති නිසා, විශේෂයෙන්ම ඒ සඳහා මධ්‍යම පරිසරයේ අවසරය ලබාගත යුතු නිසා එවැන්නක් සිදු නොවනු ඇති බවකි.

දැන් සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ සම්බන්ධයක් නැතිව හෝ එංගලතයේ කුණු මෙරටට ආනයනය කර තිබේ. එපමණක් නොවේ, ඒ කුණු ගෙන ඒම 2013 දී ප්‍රතිඅපනයනය සඳහා නිකුත්කළ ගැසට් පත්‍රිකාවකට අනුව බලය ලැබී ඇති බව රජයේ සහ රජයට සහය දෙන පක්ෂවල මන්ත්‍රීවරුන් පවසයි. රේගු නිලධාරීන්ද පැවසුවේ 2013 දී නිකුත් කළ එම ගැසට් පත්‍රය නිසා, රේගු ආඥා පනත ප්‍රතිඅපනයට බලනොපාන නිසා තමනට ඒවා පරීක්ෂා කළ නොහැකි බවයි. නමුත් පාර්ලිමේන්තුවේදී විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් විසින් ප්‍රතිඅපනයනය සඳහා නිකුත් කළ එම ගැසට් පත්‍රය උපුටා දක්වමින්, රේගු දෙපාර්තුමේන්තුවට මෙම බහාලුම් පරීක්ෂා කළ හැකි බව පෙන්වා දුන් අතර ආණ්ඩු පක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ද එම ගැසට් පත්‍රයේ අඩුපාඩුවක් නොමැති බව ප්‍රකාශ කළේය. අවසානයේ සිදු වී ඇත්තේ කිසිවෙකුගේත් වරදක් නොමැතිවම, සායනික අපද්‍රව්‍යය ඇතුළත් කුණු කන්ටේනර් 241ක් අපේ රටට ඇතුළු වීම පමණකි.

මේ සිද්ධියත් සමඟ අපට තවත් වැදගත් කරුණක් පෙනී යා යුතුය. එනම්, සිංගප්පුරු ගිවිසුමට ඇතුළත් කළ අපද්‍රව්‍ය මෙරටට නොපැමිණෙන බව ප්‍රකාශ කරන්නට රජය උපයෝගී කර ගත් රටේ අභ්‍යන්තර නීති පද්ධතිය සහ අන්තර්ජාතික බාසල් සම්මුතිය පිළිබඳව තර්කය එහෙම්පිටින්ම පුස්සක් වී ඇති බවයි. රට තුළ ඒ සඳහා පවතින නීති පද්ධතියේ මෙන්ම, පවතින නීති රෙගුලාසි හරියාකරව ක්‍රියාත්මක කිරීමේ සහ ඒවා නිලධාරීන් විසින් නිසි ආකාරව වටහා ගැනීමේ පවා ගැටළු ඇති බව දැන් පෙනී යයි. ඊටත් ඉහළින්, ඒ සියල්ල එලෙස පවත්වාගෙන යන දූෂිත අධම ක්‍රමයකුත් මේ රට තුළ ක්‍රියාත්මක නොවේද?

මේ කුණු ප්‍රශ්නය ගැන, මේ සඳහා ගත යුතු ක්‍රියාමාර්ග ගැන අවබෝධයක් අපට මීට පෙර ලබාගත හැකිව තිබුණි. සත්‍ය වශයෙන්ම, ඒ සඳහා ගත යුතු ඇතැම් පියවර ගැන නිර්දේශයන් අප සතුය. ඒ සිංගප්පුරු ගිවිසුම පිළිබඳව සොයා බැලීමට ජනාධිපතිවරයා විසින් මහාචාර්ය ඩබ්ලිව්. ඩී ලක්ෂමන් මහතාගේ සභාපතිත්වයෙන් පත්කළ විශේෂඥ කමිටුවේ වාර්තාව තුළයි. සිංගප්පූරු ගිවිසුම අළලා කුණු සඳහා ඉදිරිපත් කළ ඒ නිර්දේශ කිහිපය අනුව ලංකාවට බලපාන මේ අනුන්ගේ කුණුවල නෛතික සහ ප්‍රායෝගික තත්වය ගැන යම් අවබෝධයක් ලබා ගත හැකිය. නමුත් මේ වාර්තා කිසිවෙකු හෝ කියවා බලනවාද නැතිනම් කෙළින්ම කුණු කූඩයට දමනවාදැයි අපි නොදනිමු.

ඉන්දියානු සාගරයේ සේද මාවතේ මැද ශ්‍රී ලංකාව ප්‍රතිඅපනයයන සඳහා ඉතාම උචිත ස්ථානයක පිහිටා ඇති බැවින්, එය පදනම් කරගෙන ශ්‍රී ලංකාව තුළට කාර්මික අපද්‍රව්‍යය, සායනනික අපද්‍රව්‍යය, න්‍යෂ්ටික අපද්‍රව්‍යය විශාල වශයෙන් රට තුළට ඇතුළත් වීමේ අවදානමක් ඇති බවට රට තුළ ප්‍රබල මතයක් පවතින බව එම වාර්තාව පෙන්වා දෙයි. සිංගප්පූරු ගිවිසුම මඟින් බදු රහිතව මෙරටට ආනයනය සඳහා සුදුසුකම් ලබන භාණ්ඩ ලයිස්තුවට මෙකී අපද්‍රව්‍යය ඇතුළත් කර ඇති බව පවසන එම විශේෂඥ කමිටු වාර්තාව, ඉන් කුමන ඒවා රට තුළට ගෙන ආ නොහැකිද යන්න පිළිබඳව ගිවිසුමේ කිසිදු සඳහනක් නොමැති බව පෙන්වා දෙයි.

1969, අංක 1 දරන ආනයන අපනයන පාලන පනත සහ 1985 සහ 1987 සංශෝධිත පනත් අනුව, බලයලත් අමාත්‍යවරයාට කිසියම් භාණ්ඩ වර්ගයක් ආනයනය හෝ අපනයනය හෝ තහනම් කිරීම සඳහා හෝ හඳුනාගත් භාණ්ඩ සඳහා ආනයනික බලපත්‍රයක් ලබා ගැනීමේ අවශ්‍යතාවය පැනවීම සඳහා හෝ රෙගිලාසි පැනවිය හැකිය. එවැනි ගැසට් පත්‍රයක් අවසාන වරට නිකුත් කර ඇත්තේ 2017 නොවැම්බර් 9 වනදායි. එම ගැසට් පත්‍රය අනුව, සිංගප්පුරු ගිවිසුමට ඇතුළත් කර ඇති අපද්‍රව්‍යය බහුතරයක් ආනයන බලපත්‍රයක් ලබා ගැනීමෙන් පසුව මෙරටට ගෙන්විය හැකිය. සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ ඇතුළත් ඉතිරි අපද්‍රව්‍ය වර්ගවලින් සුළු ප්‍රමාණයක් මෙරටට ගෙන්වීම තහනම් කර ඇති අතර, අනෙක් අපද්‍රව්‍යය වර්ග ආනයන බලපත්‍රයක්වත් නොමැතිවම මෙරටට ගෙන්විය හැකිය. විශේෂඥ කමිටුව පෙන්වා දෙන්නේ සිංගප්පුරු ගිවිසුමට ඇතුළත් කර ඇති මළ අපද්‍රව්‍යය සහ සායනික අපද්‍රව්‍යය මෙරටට ආනයනය කිරීම තහනම්කොට තබා, ආනයනික බපත්‍රයක් ලබාගැනීමේ කොන්දේසියටවත් යටත් කොට නොමැති බවයි. එලෙස මෙරටට කුණු ආනයනයේ ඇති නෛතික තත්වය පෙන්වා දෙන විශේෂඥ කමිටුව සිංගප්පුරු ගිවිසුම මඟින් ඇති විය හැකි කුණු අවදානම අවම කිරීමට ගත හැකි පියවරයන්ද නිර්දේශ කර ඇත..

දැන් මේ එංගලන්තයෙන් කුණු ගෙන ආ සිද්ධිය සඳහාද කමිටු පත් කර පරීක්ෂණ පවත්වනු ඇත. ඊට පෙර, රජය විසින් කුණු ගොඩට දමා තිබෙන සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ විශේෂඥ කමිටු වාර්තාවේ කුණු සම්බන්ධ නිර්දේශ ක්‍රියාත්මක කිරීම සළකා බැලීම වටින්නේ, ඒ මඟින් පොදුවේ අපද්‍රව්‍ය මෙරටට ආනයනය කිරීමේ අවදානම අවම කර ගැනීමට නිර්දේශ යෝජනා කර ඇති බැවිනි. අවසාන වශයෙන් කිව යුත්තේ සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ සාකච්ඡා සඳහා සහභාගී වු කණ්ඩායමට ද මේ කුණු ප්‍රශ්නය ගැන කිසිදු අවබෝධයක් නොවීය. නමුත් කිසියම් ජාවාරම් කාරයින් පිරිසක් මේ පිළිබඳව දැනුවත්ව සිටියාදැයි අපි නොදනිමු. රජයේ නාලිකාවක අදහස් දැක්වූ සිංගප්පුරු ගිවිසුම වෙනුවෙන් පෙනී සිටි රජයේ නිලධාරියෙකු වූ මංගල යාපා මහතා ප්‍රකාශ කළේ තමා සිංගප්පුරුවේ කුණු තියෙනවා දැකලවත් නැති බවත් ඒ නිසා එවැනි අනියත බියක් ඇති කිරීම කඩාකප්පල්කාරී ක්‍රියාවක් බවත්ය. ඒ ආකාරයට සිංගප්පුරු ගිවිසුම සම්බන්ධ කටයුතු සිදු වූයේ ඉතාමත්ම වගකීම් විරහිතවය. විශේෂඥ කම්ටු වාර්තාවෙන්ද ඒ බව පැහැඳිලි වේ. එම වාර්තාවට අනුව එම ගිවිසුම මඟින්ට අත්වන වාසියක් ද නැත. එසේම, කැබිනට් මණ්ඩලයේ අනුමැතිය පවා නිසි පරිදි ලබාගෙන නොවේ සිංගප්පූරු ගිවිසුම අත්සන් කර ඇත්තේ.

සිංගප්පූරු වෙළඳ ගිවිසුම ඕනෑම මොහොතක අහෝසි කළ හැකි බව, එදවස එය සාධාරනීකරණය කරන්නට ආ සිංගප්පූරු ගිවිසුමේ සාකච්ඡා කණ්ඩායමේ නිලධාරීහූ පැවසුවෝය. එසේනම්, තවත් ගැටළු ඇතිවන තෙක් බලා නොඉඳ වාසි නැති, පාඩු වැඩි සිංගප්පූරු-ශ්‍රී ලංකා වෙළඳ ගිවිසුම අහෝසි කිරීමට වහා පියවර ගැනීම බලධාරීන්ගේ වගකීමකි.

ලසන්ත වික්‍රමසිංහ
ලේකම්
තොරතුරු තාක්ෂණ වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංසදය

[දිනපතා 'අරුණ' මංගල කලාපයේ පළකළ ලිපිය]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

මද්‍රාසා උවදුර ගැන මේ දේවල් ඔබ දන්නවාද?

> මද්‍රාසා යනු පාසල, අධ්‍යාපන ආයතනය යන තේරුම ඇති අරාබි වචනයකි. එහෙත් අද මෙය ලෝකය පුරා භාවිත වන්නේ ඉස්ලාම් ආගම උගන්වන පාසල් විශේෂයක් හැඳින්වීම සඳහාය.

> මද්‍රාසාවල ඉතිහාසය නබිතුමාගේ කාලය දක්වා දිවෙන අතර ඒවා අන්තවාදය පතුරුවන ආයතන බවට පත්වන්නේ මෑතකාලීනව ක්‍රියාත්මක වන වහාබ්වාදී ප්‍රවණතා සමගිනි. අද ලෝකය පුරාම මද්‍රාසාවල ක්‍රියාකාරීත්වය මහත් ගැටලු හා විවේචනයට ලක්වී තිබෙන්නකි.

> ලංකාවේ දැනට ලියාපදිංචි කළ මද්‍රාසා පාසල් 1674ක් ක්‍රියාත්මක වේ. දිස්ත්‍රික් මට්ටමින් ගත් කළ අම්පාර 344ක්, අනුරාධපුරය 66ක්, බදුල්ල 58ක්, මඩකලපුව 148ක්, කොළඹ 61ක්, ගාල්ල 18ක්, ගම්පහ 70ක්, හම්බන්තොට 13ක්, යාපනය 11ක්, කළුතර 59ක්, මහනුවර 120ක්, කෑගල්ල 60ක්, කුරුණෑගල 114ක්, මන්නාරම 44ක්, මාතලේ 32ක්, මාතර 32ක්, මොණරාගල 10ක්, මුලතිව් 5ක්, නුවරඑළිය 21ක්, පොළොන්නරුව 33ක්, පුත්තලම 87ක්, රත්නපුර 27ක්, ත්‍රිකුණාමලය 128ක්, වව්නියාව 13ක් ආදී වශයෙනි. ඊට අමතරව අරාබි විදුහල් 317ක් සහ ඉස්ලාම් අහදියා දහම් පාසල් 277ක් ක්‍රියාත්මක වන අතර ලියාපදිංචි නොකළ ආයතන තව විශාල ප්‍රමාණයක් තිබිය හැකිය.

> ලංකාවේ ඇති රජයේ පාසල් සංඛ්‍යාව 10194කි. පිරිවෙන් සංඛ්‍යාව 753කි. ඒ අනුව ලංකාවේ රජයේ පාසල් සංඛ්‍යාවෙන් හයෙන් එකක ප්‍රමාණයක් සහ ලංකාවේ පිරිවෙන් සංඛ්‍යාවට වඩා දෙගුණයකට වැඩි ප්‍රමාණයක් මද්‍රාසා පාසල් ක්‍රියාත්මක වේ. මෙය ජනගහන අනුපාතයට සාපේක්ෂව අති විශාල අගයක් බව වටහා ගැනීමට අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නොවේ.

> මද්‍රාසා පාසල්වල ඉගැන්වීම්, විෂය නිර්දේශ ආදී කිසිවක් පිළිබඳ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයට කිසිදු වගකීමක් හෝ සම්බන්ධයක් නැත. මද්‍රාසා පාසල් යම් යම් පුද්ගලයන් හෝ සංවිධාන මගින් පෞද්ගලිකව ආරම්භ පවත්වාගෙන යයි. මේ බොහොමයක් අන්තවාදී රටවල මුදල් ආධාර මත ක්‍රියාත්මක වන අතර ඒ ලැබෙන ආධාර පිළිබඳ කිසිදු නියාමන ක්‍රමවේදයක් නැත.

> මද්‍රාසාවල සිර කඳවුරු මෙන් සිසුන් පාසල් සීමාව තුළ කොටු කරගෙන පූර්ණ නේවාසික අධ්‍යාපනයක් ලබාදෙයි. මාස තුනකට දින කීපයක නිවාඩුවක් පමණක් සිසුන්ට ලැබෙන අතර, සාමාන්‍ය සමාජය සමග ගැටීමට මුසුවීමට ඔවුන්ට කිසිදු අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැත. පාන්දර හතරේ පහේ සිට දවස පුරා ආගම, කුරානය, අරාබි බස, ඇතුළු ආගම කේන්ද්‍ර කරගත් අධ්‍යාපනයක් මේවායින් ලබා දෙන අතර, ඇතැම් මද්‍රාසාවල වෙනත් විෂයයන්ද සුළු වශයෙන් ඉගැන්වීම සිදුකෙරේ.

> විදේශ රටවල සිසුහු පවා ලංකාවේ මද්‍රාසා පාසල්වල නේවාසික අධ්‍යාපනය ලබති. ඒ අනුව අද ලංකාව ආසියාවටම මොළ සෝදාගත් අන්තවාදීන් නිර්මාණය කර දෙන මධ්‍යස්ථානයක් බවට පත්ව තිබේ.

> මද්‍රාසාවල ඉගැන්වීම සඳහා නීත්‍යනුකූල ලෙස මෙන්ම නිත්‍යනුකූල නොවන ලෙසද පැමිණි විදේශිකයෝ විශාල ප්‍රමාණයක් ලංකාව තුළ රැඳී සිටිති. ආගමන විගමන නීති උල්ලංඝනය කරමින් එසේ රැඳී සිටි 600ක පමණ පිරිසක් පිටුවහල් කිරීමට පසුගිය මැයි මාසයේදී රජය කටයුතු කළේය.

> 2001 සැප්තැම්බර් 11 ඇමරිකාවට ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය එල්ල කළ ඉස්ලාම් අන්තවාදීන් සියලු දෙනා මද්‍රාසා පාසල්වල අධ්‍යාපනය ලැබූවෝ වෙති.

> ඉන්දියාවේ 1947 වන විට 88ක්ව පැවති මද්‍රාසා පාසල් සංඛ්‍යාව 2006 වනවිට ලක්ෂ පහ දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත. ඒ මද්‍රාසා ව්‍යාප්ත වීමේ වේගය පිළිබඳ උදාහරණයකි.

> මද්‍රාසා අහිංසක යැයි සිතන සහජීවන අනාථයන් තවත් සිටී නම් පාකිස්තානය, ඉන්දියාව වැනි රටවල් ගැන අධ්‍යයනය කරන්න. මද්‍රාසා පාසල් නිසා එම රටවල අර්බුද ගණනාවක් මතුවී ඇති අතර, එරට රජයන්ට නොයෙක් අවස්ථාවල ඒ පිළිබඳ ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට සිදුව ඇත. ඒ ආශ්‍රිතව පළවූ පුවත්, වාර්තා, ලිපි, නිබන්ධන ගණනාවක් අන්තර් ජාලය තුළ දක්නට ලැබේ.

> පසුගිය 2019 ජනවාරි 29 වැනිදා ඉන්දියාවේ උත්තර් ප්‍රදේශයේ මුස්ලිම් නායකයකු වන වසීම් රිස්වි අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝඩිට ලිපියක් යවමින් ඉන්දියාවේ සියලු මද්‍රාසා තහනම් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේ එම ආයතන ඉන්දියාව තුළ අයිඑස්අයිඑස් මතවාද පැතිරවීමට කටයුතු කරන බවට චෝදනා නගමිනි.

> පාකිස්තානයේ මද්‍රාසා පාසල් 30000ක් රජයේ පාලනය යටතට ගැනීමට කටයුතු කරන බව පසුගිය 2019 අප්‍රේල් 29 වැනිදා පාකිස්ථානයේ ආරක්ෂක ප්‍රධානියෙකු රොයිටර් පුවත් සේවයට පවසා තිබිණි. ඒ පාකිස්තානය තුළ වේගයෙන් ඉහල යන ත්‍රස්ත ක්‍රියාකාරකම් සඳහා මද්‍රාසාවලින් ලැබෙන පිටුබලය නිසාය.

> සීයට 96ක් ඉස්ලාම් ආගම අදහන පාකිස්තානයේ බලධාරීන්ට අන්තවාදය සම්බන්ධව එවැනි තීරණ ගැනීමට ධෛර්යයක් තිබුණද සීයට 9.7ක් මුසල්මානුවන් වෙසෙන ලංකාවේ නිවට බලධාරීහු තවමත් මේ අන්තවාදී ෆැක්ටරි දෙස නිහඬව බලා සිටිති.

> කුඩා දරුවන් මහණ කිරීම ගැන කියමින් පොළවේ පස් කන නිරාගමික, රැඩිකල්, හේතුවාදී, මාක්ස්වාදී පුස්සන් මෙතෙක් මේ අන්තවාදී පැක්ටරි ගැන වචනයක් කතා කර නැත. ඒ කුඩා දරුවන් මහණ කිරීමට වඩා කුඩා දරුවන් සිරගත කරගෙන දවස පුරා ම්ලේච්ඡ මුස්ලිම් අන්තවාදය ඉගැන්වීම ඔවුන්ගේ මහා මානව හිතවාදයට ගැටලුවක් නොවන නිසාය.

ඉසුරු ප්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

රට ගිල ගන්නා විදෙස් බලවේග පැරදවිමට අප සුදානම්ද?

දැන් දස අතින් ජනපතිවරණ අපේක්ෂකයින් මතුවන්නේ හුඹස් වලින් මතුවන මෙරුවන් මෙනි. සමහරුන් දැන්මම පාර ඉඩ නොදුන්නායයි මහ මගදී ජනතාව පෙලන්නට පටන් ගෙන ඇත. මෙරුවන් මෙන්ම මොවුන්ද වැඩි දුර හෝ වැඩි කල් ඉගිලෙන්නේ නැත. නමුත් ඔවුන්ගේ අභිප්‍රාය යහපාලන රජය නැවතත් නව ජවයකින් ඉදිරියට යාමට අවශ්‍ය ඉන්ධන සැපයීම මිස වෙන් කිසිවක් නොවේ. යහ පාලනය වංචා දුෂණ මැඩලීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වැනි 2015 දී කැවු සිනි තැවරු වස ගුලිය තව තුරටත් වලංගු නොවන හෙයින් අප්‍රේල් 21 මෙන්ම අනපෙක්ෂිත බොහෝ දෑ ඉදිරියේදී සිදුවීමට ඉඩතිබේ. මේ සියලු සෙප්පඩ විජ්ජාකාරයින් නිසා අද ප්‍රධාන ප්‍රශ්නය මග හැරි ඇත. මේ සියල්ල සෘජුව හෝ වක්‍රව ඇමෙරිකා ප්‍රමුඛ බටහිර ව්‍යාපෘතියට අස්වැසිල්ලක් ගෙන එයි. එයට විරුද්ධව යෙදවිය යුතු ශක්තිය මේ හාල් පාරුවන් මැඩලීමට යොදවන අතරේ ප්‍රධාන ප්‍රතිවාදීන් නිසොල්මනේ ඉදිරියටම ඇදෙයි. විපක්ෂය මේ අනතුර හරි හැටි හඳුනා නොගෙන අඳුරේ අතපත ගානවාද, එය පැරදිවිමට අවශ්‍ය නිවැරදි ක්‍රමෝපායයන් ගලපනවාද යන්න තවමත් අප ඉදිරියේ අපැහැදිලිය. ඒ අතර වහාබ් වාදයට විරුද්ධව හඬ තලන ප්‍රමාණයට, විවිධ ජනපති අපේක්ෂකයින්යයි කියා ගන්නා උම්මත්තකයින් මවන මාධ්‍ය විගඩම් වලට ප්‍රතිචාර දක්වන ප්‍රමාණයට, ප්‍රධාන උවදුර පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් කරන ප්‍රමාණය ඉතාමත්ම අල්ප බව හැඟෙයි. 2017 දී මේ මර උගුලේ ප්‍රධාන කොටසක් හමාර කර ඇති බවවත් අවධාරණයෙන් තේරුම් ගෙන ඇත්දැයි සැක සහිතය. ඊට් අමතරව රහසිගතව යහපාලන රජය මේ විදේශ බලවේග වලට කිනම් දේ පොරොන්දුවී ගිවිස ගෙන ඇත්දැයි අප තවමත් අඳුරේය. විදෙශ වලින් වැටුප් ලබන සේවකයින් පාර්ලිමේන්තුවේද මැතිවරණ කාර්යාලයේද අරක් ගෙන ඇති බවට විවිධ තොරතුරු අසන්නට ලැබේ. දශක තුනක් ඉකුත්වී ගියද 1987දී ඉන්දියාව ගැසූ ගැටයේ අප තවමත් උපරිමයටම හිරවී සිටි. එකල එයට විරුද්ධව දිවිහිමියෙන් සටන් කල දේශප්‍රේමී බලවේග අද විදේශිකයින්ගේ ඔඩොක්කුවටම වැටී සිටීම අතිශය කනගාටුදායකය. මෙවර ඉන්දිය මැතිවරණයෙන් පසුව තව අවුරුදු 5කට ලංකාවේ අත අඹරන්නට ඉන්දියාවද සැදී පැහැදී ඉන්නා බව දැන් ඉතාමත්ම පැහැදිලිය.

අවසානයේ සියලු ජාතික බලවේග පරදවා මේ විජාතික බලවේගය අපේ රට තව පරම්පරා කීපයකට අලුත් පන්නයේ යටත් විජිතයක් කිරීමට සැරසෙන ලකුණු දැන් දැන් ඉතා පැහැදිලිව දෘශ්‍යමාන වෙයි. මැද පෙරදිග ගොස් සොච්චමක් සොයාගත් අපේ ගැහැණුන් ඇමෙරිකානු කඳවුරුවල ගණිකා වෘතියෙන් ඩොලර් උපයා සැපසේ දුක් විඳි ජීවිතය වෙනුවට දුකසේ සැප වින්දින්නට පෙළඹෙන කාලය වැඩි ඈතක නොවේ. දැනටමත් අත්සන් කර ඇති ACSA වෙන් සපයන සේවාවන් මේවාය. මෙවන් ගිවිසුම් අත්සන් කල පැනමාවට සහ අනෙකුත් රටවලට සිදු වූ දේ අප සිහියට ගත යුතුය. සිංහල බෞද්ධ ඡන්ද කෑලි කෑලිවලට කඩා, දෙමල මුස්ලිම් ඡන්ද නැවත එක පැත්තකට ගොනු කර, තමන්ගේ සුරතලුන් හොබවන මේ ආණ්ඩුව නැවත බලයට ගෙන ඒමට ඇමෙරිකාව ඇතුළු බටහිර අවසාන මොහොත දක්වා සටන් කරන බව අප මොහොතකටවත් අමතක නොකළ යුතුය. අපේ ජනතාව 2005දී කළා මෙන් එයට එරෙහි දැඩි තීරණයක් ගතහොත් තාවකාලිකව හෝ ඔවුන් අඩියක් පස්සට ගන්නවා ඇත. භේද භින්න ඉවතලා ඒ සඳහා ජනතාව යොමු කිරීම මව්බිමට ආදරය කරන සියල්ලන්ගේම අද දිනයේ කාර්ය භාරයයි. වෙනස් වන ජාත්‍යන්තර තත්වයන් නිවැරදිව කියවාගෙන අපට වාසිදායක අයුරින් ඒවා කළමනා කරණය කිරීම අද විපක්ෂය් සතු විශේෂ වගකීමයි.

මේ අදිසි බලවේගය දැන්වත් හඳුනාගෙන එය පරදවා හෙළබිමේ ස්වෛරී ධජය එසවීමට තැනින් තැන තනි තනිව කරන සුළු සටන් නවත්වා ප්‍රධාන ප්‍රවාහයකට සියලු ජනතාව ගොනුකල යුතුය. සැනසුමකට ඇත්තේ අප මේ වන විට දෙවරක් මේ බලවේගය පරාජය කර ඇති බවය. එක 2004 දී සාමගිවිසුමෙන් රට දෙකඩ කිරීම නැවැත්වීමය. දෙක 2009 නන්දිකඩාල් කලපු ඉවුරේදිය. එහිදී අප පරාජය කලේ ප්‍රභාකරන් නොව මේ බටහිර බලවේගයයි. එය එක පොකුරට ගෙන මරු පහරක් එල්ල කලෙන් ඔවුන් දැන් මරු විකල්ලෙන් අප හඹා එන්නේ වෙඩි කෑ උරන් ලෙසටය.. තෙවැනි වතාවට සදහටම මුන් නවතාලීමට තවමත් අපට ශක්තිය ඇත්තේය. මේ පින් බිමේ අපට ඇති ශක්තිය එයයි. දැන්වත් මෙය හඳුනාගෙන සිව් දෙසින් කඳවුරු බැඳගෙන අවසාන ප්‍රහාරයට අප මීට වඩා සුදානම් විය යුතුය. නැතිනම් විනාශ වන්නේ අප නොව අපේ මව් බිමය, අපේ අනාගත පරම්පරාවන්ය. ඒ සඳහා ඔබ සුදානම්ද?

-ප්‍රකාශ් වැල්හේන 21.07.2019
 

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ඉඩම් ඔප්පු තෑගි දීමේ දේශද්‍රෝහී අරමුණ...

-රියර් අද්මිරාල් ආචාර්ය සරත් වීරසේකර

මැතිවරණ 3 ක් අත ළඟ පැමිණ තිබිය දී (ජනාධිපතිවරණය, පළාත් සභා සහ මහ මැතිවරණය) වර්තමාන රජය ලක්වැසි ජනතාව කෙරේ පෙර නොතිබූ ඉමහත් පහන් සංවේගයක් ඇති කරගෙන වහ වහා රාජ්‍ය සේවකයන්ගේ පඩි 2,500 කින් වැඩිකිරීමට සහ ලක්ෂ 11 ක පමණ ජනතාවට තමන් සතු ඉඩම්වලට සින්නක්කර ඔප්පු ලබා දීමට කටයුතු කරමින් සිටී.

මේ ආණ්ඩුව 2015 දී බලයට පැමිණියේද රාජ්‍ය සේවකයන්ට රුපියල් 10,000 වැටුප් වර්ධකයක් දෙන පොරොන්දුව මතිනි. රුපියල් 10,000 කට තම ඡුන්දය ලබා දුන් ජනතාව එම ක‍්‍රියාවේ විපාක දැන් අත්විඳිමින් සිටී. ඒ නිසා ඔවුන් නැවතත් රුපියල් 2,500 කට තම ආත්මය අලෙවි නොකරනු ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ. රජයකට පඩි වැඩි කළ හැක්කේ නිෂ්පාදනය වැඩි කොට ආදායම වර්ධනය කළ හොත් පමණි. ලෝකයට ඩොලර් කෝටි ගණනින් ණය වී, ආර්ථික වර්ධන වේගය 3 % ටත් වඩා පහළ අගයකට වැටී තිබියදී, ලංකාවේ විදේශ ආයෝජනයට ඉතා අනතුරුදායක රටක් බවට වර්ගීකරණය කොට ලෝකයේ දූෂිතම රටවල් 4 න් එකක් ලෙස නම් කර තිබියදී මෙසේ ලහි ලහියේ පඩි වැඩි කොට ඉඩම් ඔප්පු ලබා දෙන්නේ කුමන හේතුවකට දැයි බුද්ධිය ඇති ඕනෑම කෙනෙකුට වැටහිය යුතු කරුණකි. තමා සතු සර්වජන ඡුන්ද බලය බුද්ධිමත්ව පාවිච්චි නොකර රට අගාධයට පත් වුවහොත් එම තත්ත්වයට තමාද වගකිව යුතු බව අප සැම දැනගත යුතුය.

ලක්ෂ 11 ක පමණ ජනතාවට කඩිමුඩියේ සින්නක්කර ඉඩම් ඔප්පු ලබා දෙන්නේ ඇයිද යන්න අප බුද්ධිමත්ව විමසා බැලිය යුතුය. සෑම අතටම ණය වී සිටින දුප්පත් ගොවියෙකුට හෝ ඕනෑම කෙනෙකුට මෙතෙක් බලපත‍්‍රයක් පමණ තිබූ තම ඉඩමට ඔප්පුවක් ලැබුණහොත් එය සංවර්ධනය කිරීම සඳහා බැංකුවකින් ණයක් ලබාගත හැකිවේ. තවද එය කොටස් වලට බෙදා දූ දරුවන්ට ලබාදිය හැකිවේ. ඒ වගේම ඉතා ලෙහෙසියෙන් එම ඉඩම ඕනෑම කෙනෙකුට, විදේශිකයෙකුට පවා විකිණීමට හැක. ප‍්‍රශ්නය තිබෙන්නේ එතැනය.

නමුත් මෙම ඉඩම් ඔප්පු ලබා දීම තුළ සැඟවී තිබෙන දේශද්‍රෝහී, දුෂ්ට අරමුණ කුමක්දැයි යන්න පිළිබඳව තවම ජනතාව නිසි ලෙස දැනුවත් වී නොමැත. එමගින් ඉදිරියේ ඉතාමත් අවාසි සහගත තත්ත්වයක් මතුවිය හැක. ගියවර මැතිවරණයේදී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සියල්ලන්ම යොදා ගත්තේ ”දූෂිත රජය ගන්නා හරිමු” යන පාඨය ය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පැවසුවේ අධිවේගී මාර්ග කන්නද කියාය. එසේම එයට වියදම් කරන මුදල යොදා එම පාරවල් රත්තරනින් ආලේප කළ හැකි බවය. නමුත් එසේ පැවසූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට අද එම අධිවේගී මාර්ග රත්තරන් නොව ප‍්‍රීමික්ස් දමාවත් ඒ ගණනකට කළ නොහැකි බව වැටහී හමාරය. අද මේ රජය අධිවේගී මාර්ග සෑදීමට යොදා ගන්නා මුදල, එදා මෙන් සිව් ගුණයකටත් වඩා වැඩිය. රුපියල් මිලියන 200 කින් පමණ නිම කළ හැකි, මාතර සිට බෙලිඅත්ත දක්වා වූ දුම්රිය මාර්ගයේ ඉදිකරන සංඥා කණු 4 ට, රුපියල් මිලියන 2,200 ක මුදලක් වැය කරන බව සියල්ලෝම දනිති. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ එයට විරුද්ධව වචනයක් හෝ නොදෙඞීම ඔවුන් රතු අලි පැටියෙක්ය යන්න තවදුරටත් සනාථ වීමක් නොවේද? ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ පසුගිය රජයට විරුද්ධව ගෙන ගිය එම ”දූෂිත පාලන” චෝදනා කිසිවකට නිසි පිළිතුරු නොදීම එම රජය බලයෙන් පහ වීමට ප‍්‍රධාන හේතුවක් විය. මේ රජය බලයට පත්වී වසර 4 ක් ගතවී තවමත් ඒ කිසිදු චෝදනාවක් සනාථ කිරීමට නොහැකි වී ඇත. ඒ අයුරින් බලන කල මෙම ඉඩම් ඔප්පු ප‍්‍රශ්නයටද ඒකාබද්ධ විපක්ෂය මීට වඩා උනන්දුවෙන් ජනතාව දැනුවත් කිරීම සිදු කළ යුතුවේ. මන්ද, ලක්ෂ 11 ක ජනතාවට ඉඩම් ඔප්පු ලබා දී රැවටීමෙන් විශාල ඡුන්ද සංඛ්‍යාවක් වර්තමාන රජයට වංචනිකව ලබා ගැනීමට ඉඩ තිබෙන නිසාය.

ඉතා කෙටියෙන් පවසතොත් රජය මෙම බලපත‍්‍ර ඉඩම් හිමියන්ට වහ වහා ලබා දීමට සැරසෙන්නේ ඇමරිකානු ඵ.ක්‍.ක්‍. සමාගම සමග ඇති කර ගත් ගිවිසුමට අනුව යෝජිත ආර්ථික කොරිඩෝවට අයත් වන ඉඩම් සියල්ල විදේශීය සමාගම් වලට මිලදී ගැනීමට මාර්ගය විවෘත කර දීමටය. අප මීට පෙරද දැනුවත් කර ඇති පරිදි ඇමරිකානු මිලේනියම් චැලේන්ජ් කෝපරේෂන් සමාගම සමග ඇතිකර ගන්නා ගිවිසුමට අනුව අදාළ ආර්ථික කොරිඩෝවට ඉඩම් අක්කර හෙක්ටයාර් ලක්ෂ 12 ක් අයත් වේ. එම ඇමරිකානු සමාගම රජයට නිර්දේශ කර ඇත්තේ එම ඉඩම් තීරය දැනට ඹබ චරදවැජඑසඩැ හෙවත් ඵල රහිත ඉඩම් බවයි. එම ඔවුන්ට අනුව නම් කර ඇති ඵල රහිත තීරුවේ පාසල්, රෝහල්, අලිමංකඩවල්, රක්ෂිත වනාන්තර, ඛනිජ සම්පත් යනාදිය ඇති බව ජනතාව දැනගත යුතු වේ.

මෙම ඇමෙරිකානු සමාගම අප රටේ දරිද්‍රතාව තුරන් කිරීමට කරන ලද ඊනියා අධ්‍යයනයට අනුව රටේ සංවර්ධනය සඳහා තිබූ ප‍්‍රධානම බාධකය ලෙස හඳුනාගෙන ඇත්තේ ආයෝජන, කර්මාන්ත සඳහා ඉඩම් ලබා ගැනීමට තිබෙන බාධකයයි. එම බාධක ඉවත් කර අදාළ ඉඩම් විදේශීය සමාගම් සඳහා නිදහස් කළහොත් එහි කර්මාන්ත සහ වෙනත් පහසුකම් ස්ථාපිත කොට රට ශීඝ‍්‍රයෙන් ”සංවර්ධනය” කළ හැකි බව එම වාර්තාවේ සඳහන් වේ. එසේනම් ඇමෙරිකානු ගැති මේ රජය දැන් සිදු කරන්නේ එම ඉඩම් විදේශීය සමාගම් වලට මිලදී ගැනීම සඳහා නිදහස් කර ගැනීමට කටයුතු කිරීමයි. ඒ සඳහා ඔවුන් දැනට ඉඩම් පනත් 3 ක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන අතර, පළමු වැන්නෙන් එහි අඩංගු රජයේ ඉඩම් සියල්ල ඉඩම් බැංකුවට පවරාගනී. පසුව අදාළ ඇමැතිතුමාගේ අවසර පිට එම ඉඩම් ඕනෑම කෙනෙකුට මිලදී ගත හැක. දෙවැන්න වනුයේ ඉඩම් සීමා පනතින් කෙනෙකුට උපරිම තබාගත හැකි අක්කර 50 සීමාව ඉවත් කිරීමයි. එවිට විදේශීය සමාගම් වලට අක්කර දහස් ගණනක් වුවද මිලදී ගැනීමට පුළුවන. තෙවැන්න නම් බලපත‍්‍ර වලට ඔප්පු ලබා දීමයි. එහි වෙසෙන දුප්පත් මිනිසුන්ගේ බලපත‍්‍ර වලට එලෙස ඔප්පු දුනහොත් දහඅතේ ණය වී ඇති ඔවුන් පළමුවෙන්ම කරන්නේ තමන් සතු ඉඩම් විකුණා ගැනීමයි. ඒ සඳහා ඉඩමේ වටිනාකම මෙන් දෙගුණයක් මුදල් ගෙවීමට වුවද අදාළ සමාගම් සැදී පැහැදී සිටී. විකුණන්නෙ නැති ඉඩම් සඳහා විකල්ප ඉඩම් ලබාදී රජයට පවරාගෙන ඉඩම් බැංකුවට බැර කරයි. එවිට අදාළ ආර්ථික තීරුවේ සියලූම ඉඩම් විදෙස් සමාගම් වලට නතුවේ. එසේ නම් මේ රජය ලහි ලහියේ මෙසේ ඉඩම් ඔප්පු ලබා දීමේ රහස එයයි.

දැන් මේ ඇමරිකානු මිලේනියම් චැලේන්ජ් කෝපරේෂන් සමාගම සමග අගමැතිතුමා හෝ ජනාධිපතිතුමා හෝ තමන්ට හිතුමතේ අත්සන් කිරීමට යන ගිවිසුම නීත්‍යනුකූලද? ජනාධිපති මෙය අත්සන් නොකරන බව කියයි. එසේනම් අගමැතිතුමාට තනි කැමැත්තෙන් මෙය අත්සන් කළ හැකිද? ඒ පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් වී සිටීම වැදගත් වේ.

අපේ ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය සහ අධිකරණය, ඇමරිකාවේ මෙන් එකිනෙකට වෙන්ව පවතින ආයතන 3 කි. අපේ රටේ ව්‍යවස්ථාවේ 3 සහ 4 වගන්ති අනුව එය එසේ බැව් සනාථ වේ. ඇමරිකාවේ මෙවන් ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමට ජනපති තුමාට සෙනෙට් මණ්ඩලයේ 2/3 ක අනුමැතියක් ලබා ගැනීම අවශ්‍ය වේ. සෙනෙට් මණ්ඩලය සෑදී ඇත්තේ ඇමරිකාවේ සෑම ප‍්‍රාන්තයකින්ම නියෝජිතයන් දෙදෙනෙක් බැගින් පත් කරමිනි. එවිට මුළු ඇමරිකාවේම ජනතාවගේ 2/3 ක අනුමැතිය ලැබුනා සේ එය සැලකිය හැක. එසේනම් ලංකාවේ ද ගිවිසුම් සම්බන්ධයෙන් එය එසේ විය යුතුය. එනම් ජනාධිපතිතුමා (විධායකය මිස අගමැති නොවේ.) පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3 කින් එය අනුමත කර ගත යුතුය. එසේ නොමැතිව අත්සන් කරන ගිවිසුම් කිසිවක් නීත්‍යනුකූල නොවේ.

ඉඩම් යනු ජනතාවට අයිති දේපළ මිස අගමැතිගේ පුද්ගලික බූදලය නොවේ. වසර 5 කට බලයට එන රජයක අගමැතිවරයෙක්ට වසර 200 කට බලපාන මෙවන් ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමට බලයක් නැති බැව් සියලූම දෙනා දන්නා කරුණකි.

එසේ කිරීමට නම් ජනතාවගේ වැඩි ඡන්දයෙන් පත්වුණු ජනාධිපති සහ ජනතාව විසින් පත් කළ නියෝජිතයන්ගේ 2/3 කගේ අනුමැතිය ලැබීම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වන වගන්තියට අනුව ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය තහවුරු කිරීමකි. එසේ නොමැතිව අත්සන් කරන ඕනෑම ගිවිසුමක් ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය වීමක් වන්නේ එලෙසය.

දැන් මේ සම්බන්ධයෙන් පවතින ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන් කුමක්දැයි විමසා බැලීම වටී. රටවල් දෙකක් අතර අත්සන් කරන ගිවිසුම් පාලනය වන්නේ 1969 දී ඇතිකරගත් වියානා සම්මුතියෙනි.

මේ අනුව වියානා සම්මුතියේ 46(1) න් පැවසෙන්නේ යම් රටක දේශීය නීතියක් උල්ලංඝනය කරමින් රටවල් දෙකක් අතර එළැඹෙන්නා වූ ගිවිසුමක් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අදාළ රට බැඳී නොමැති බවයි. පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතියකින් තොරව විධායක සම්මතයකින් තොරව එළඹෙන ගිවිසුම් මගින් රටේ දේශීය නීතිය උල්ලංඝනය වන බැව් අප පෙන්වා දුන්නෙමු. ඒ අපේ රටේ ඒ අවස්ථාවේ 3,4 අනුවයි. මෙවන් ගිවිසුම් රාජ්‍ය නායකයන්ට හෝ ප‍්‍රාදේශීය අමාත්‍යවරුන්ට හෝ අත්සන් කිරීමට වියානා සම්මුතිය අවසර දී ඇතත් ඒ අවසරය ඔවුනට ලැබෙන්නේ නියම ක‍්‍රමවේදය අනුගමනය කරමින් (එනම් ජනාධිපති හා පාර්ලිමේන්තුව 2/3 ක අනුමැතියෙන්) ලබන බලය තුළිනි. එසේ නොමැතිව මොන නායකයෙක් හෝ මොන විදේශීය ඇමැතිවරයෙක් හෝ අත්සන් කළ නීති විරෝධී ගිවිසුම් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අනාගත රජය බැඳී නොමැත.

මේ සම්බන්ධයෙන් දේශපේ‍්‍රමී ජනතාව හඬක් නැගීමට උත්සාහ කරන විට ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ මෙරට තානාපතිනිය පැවසුවේ අනාගත රජයවල් සියල්ල ඇමරිකාව යහපාලන රජය සමග අත්සන් කරන ගිවිසුම් ක‍්‍රියාත්මක කරනු දැකීම ඇමරිකාවට අවශ්‍ය බවය.

එය තමන්ගේ අතවැසි රටකට මෙන් කරනු ලබන උඩඟු ප‍්‍රකාශයකි. එවන් ප‍්‍රකාශයකට ඒ ආකල්පයෙන්ම ප‍්‍රතිචාර දැක්විය හැක්කේ කශේරුකාව ඇති සෘජු නායකයෙකුට පමණි. එවන් නායකයෙක් සිටින රටකට ඕනෑම බලගතු රටක් වුවද ගරු කරයි. අපේ නායකයෝ රටට අහිතකර SOFA ගිවිසුම ජනතාවගේ විරෝධය මැද්දේ වුවද ඇමෙරිකාව සමග අත්සන් කිරීමට සැරසේ. මාලදිවයින එය එක හෙළාම ප‍්‍රතික්ෂේප කර තිබේ. ලෝකයේ ප‍්‍රබල රාජ්‍යයක් වන ඉන්දියාවේ අගමැති වන නරේන්ද්‍රසිංහ මෝදි තමන් දෙවන වරට අගමැති ධුරයට පත්වූ පසු ප‍්‍රථමයෙන්ම නිල චාරිකාවක යෙදුණේ මාලදිවයිනටය. ඒ මාලදිවයිනට ඉන්දියාවේ ගරුත්වය පෙන්වීමටය. ඕනෑම බලගතු රටක් ඉතා කුඩා රටක වුවද වුවද ඍජු නායකත්වය ගරු කරන්නේ මෙලෙසිනි.

[Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama