"අතට අහුවුණු දේකින්... හැකි ඉක්මනින්... අපි ආණ්ඩුව පෙරළනවා" - මහින්ද

ඔහු සිය විජේරාම මාවතේ නිල නිවසේ සිට තත්ත්වාකාර රාජ්‍යයක් මෙහෙයවනවා සේය. එක් අතකින් රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික හමුවීම්ය. තෑගි බෝග හුවමාරු කරගනිමින්, ඡායාරූප සඳහා පෙනී සිටිමින් ඒවා නිමාවට පත්වේ. ඒ අතර එක් එක් පක්ෂ නායකයන්, මන්ත‍්‍රීවරු සමග දේශපාලන සාකච්ඡාය. ඇතිවීමට යන දේශපාලන පෙරළිය පිළිබඳව කතිකා කර ගැනීම සඳහා විවිධ පිරිස් ඔහු හමුවීමට පැමිණෙති. දුරකථනය ඔස්සේ රටේ විවිධ පළාත් වල ජනතාව ඔහුගේ අලූත් තොරතුරු විමසති. ගංවතුර තත්ත්වය පිළිබඳව, සමහර ප‍්‍රදේශවාසින්ගෙන් ඔහු විමසන්නේ, ඒ සඳහා ආධාර ලබා දීමට කණ්ඩායම් එවන බව පවසමිනි. මහින්ද රාජපක්ෂ හිටපු ජනාධිපතිවරයෙක් වුවත්, ඔහුගේ නිල නිවස අන් රාජ්‍ය කාරක පිරිස් වල නිල කාර්යාලයන්ට වඩා කාර්ය බහුලය. ඒ කාර්ය බහුලතාවය මැද්දේ, වත්මන් දේශපාලන කැළඹිල්ල පිළිබඳව  සිදු කරන ලද සාකච්ඡාවයි මේ.

ප‍්‍රශ්නය - ආණ්ඩු පෙරළන සාකච්ඡාවක් සඳහා ඔබගේ කණ්ඩායම සහ ආණ්ඩුවේ පාර්ශ්වයක් අතර රහසිගත හමුවීමක් සිදු වූ බව මාධ්‍ය වාර්තා කළා. මේ සාකච්ඡාවේ තොරතුරු සමගින් අපේ සාකච්ඡාව ආරම්භ කළොත්...

පිළිතුර - මේක විශේෂ සාකච්ඡාවක් කියන්න බැහැ... මේ තමයි විපක්ෂයේ භූමිකාව. අද මේ රටේ විපක්ෂ දෙකක් තිබෙනවා. එකක් තමයි, ජනවාරි අට වැනිදා, අපේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න එකතු වුණු හංස කණ්ඩායමේ විපක්ෂය. ඒ විපක්ෂය කරන්නේ ආණ්ඩුවට අලූත්ම තාලෙට කඬේ යන එකනේ... ඔය විපක්ෂය හැමවිටම ඉන්නේ ආණ්ඩුවත් එක්ක. ඒ අයගේ කතා දිහා බැලූවත් පේන දෙයක් තමයි, ආණ්ඩුවට සීයට දහයක් විතර යන්තම් බැනලා, අපිට සීයට අනූවක් විතර පලූ යන්න බනින එක. ඒ අය හිතන්නේ තවම ආණ්ඩු කරන්නේ අපි කියලා. ඒ විපක්ෂයේ අය ආණ්ඩුවට එරෙහිව, මේ අවුරුදු තුනහමාරටම එක උද්ඝෝෂණයක් කළා ද...? අපි ආණ්ඩුවට විරුද්ධව උද්ඝෝෂණයක් කෙරුවත්, ඒ විපක්ෂය කරන්නේ, අපිට බනින එක මිසක් එකට සහාය දෙන එක නෙමෙයිනේ... සහාය දෙන්න බැරි නම්, අඩුම ගණනේ නිශ්ශබ්දව ඉන්න පුළුවන් නේ... එහෙම කරන්නෙත් නැහැ... මේ අය තවම බනින්නේ අපිට. එදා ආණ්ඩුව පත් වුණහම, විපක්ෂය සඳහා අපිට තියෙන අයිතිය උදුරා ගත්තා. අපිට මන්ත‍්‍රීවරු බහුතරයක් සිටියදී, දෙමළ සන්ධානයට සහ ජවිපෙට විපක්ෂයේ තනතුරු ලබා දුන්නා. හංස සන්ධානය රටට පේන්න දෙකට බෙදිලා, ආණ්ඩුව සහ විපක්ෂය කියන තැන් දෙකම අල්ලා ගත්තා. ඒ විපක්ෂයට මේ ආණ්ඩුව රකින්න මිසක් පෙරළන්න කිසිම වුවමනාවක් නැහැ. මේ ආණ්ඩුවට එරෙහිව සැබෑ විපක්ෂයේ භූමිකාව නියෝජනය කරන්නේ අපි. ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ලෙස අපි මේ ආණ්ඩුවේ ගමනට එරෙහිව දිගටම කටයුතු කළා. ඒ ගමනේ එක දෙයක් තමයි, මේ සාකච්ඡාව.

ප‍්‍රශ්නය - ආණ්ඩුව පෙරළීම සඳහා මීට පෙරත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය උත්සාහ කළා. අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතාට එරෙහිව ගෙන එන ලද විශ්වාසභංග යෝජනාව එවැන්නක්. එවැනි ක‍්‍රියා මාර්ග කිසිවක් සාර්ථක කර ගැනීමට, ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට හැකියාව ලැබුණේ නැහැ. මෙවරත් ඔබේ උත්සාහය වතුරේ යයිද කියන සැකය තිබෙනවා නේද...?

පිළිතුර - විපක්ෂයක් ලෙස ආණ්ඩුවකට එරෙහිව දේශපාලනික වශයෙන් ගත යුතු පියවර සෑම එකක්ම අපි ගන්නවා. ලැබෙන හැම අවස්ථාවකම අපි ඒ සඳහා උපයෝගී කර ගන්නවා. රනිල්ට විරුද්ධව ඉදිරිපත් කරපු විශ්වාසභංගය, එජාපය ජයග‍්‍රහණය කළේ කොහොමද කියන එක, දේශපාලන ක්ෂේත‍්‍රයේ ප‍්‍රසිද්ධ රහසක්. ඒ විශ්වාසභංගය නිසා අපිත් සමග ශ‍්‍රීලනිපයේ සිට ජාතික ආණ්ඩුව නියෝජනය කරපු පහළොස් දෙනෙක් එකතු වුණා. ඒ නිසා තමයි, මේ ආණ්ඩුවට තුනෙන් දෙක නැති වුණේ. ඒ තුනෙන් දෙක තිබුණා නම්, මේ ආණ්ඩුව රටට එරෙහිව කොයිතරම් දේවල් අද වෙන කොට කරලාද...? එදා විශ්වාසභංගයෙන් රනිල් දිනුවාට, යහපාලන ආණ්ඩුව පරාජය වුණා. ආණ්ඩුවේ කෑල්ලක් කඩාගෙන, ආණ්ඩුවට තුනෙන් දෙක අහිමි කරන්න, එදා අපිට පුළුවන් වුණා. ඒ තමයි, මේ ආණ්ඩුව අසරණ වුණ, මුල්ම අවස්ථාව. දැන් අපි යන්නේ එහි දෙවැනි පියවරට.

ප‍්‍රශ්නය - ආණ්ඩුව පෙරළීම සඳහා හොදම අවස්ථාව මෙය බව එක්බද්ධ විපක්ෂයේ සමහරු සඳහන් කර තිබුණා. ඒ සඳහා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට තනි ශක්තියක් තිබෙනවාද...?

පිළිතුර - අනිවාර්යෙන්ම... මේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න අපිට කාගෙවත් අතකොලූ වුවමනා නැහැ. තමන්ගේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න, ඒ අයට නම් අපිව ඕනෑ වෙලා තියෙනවා. පසුගිය පළාත් පාලන ඡුන්දය පොහොට්ටුව දිනුවේ, සියලූදෙනා, එකට හිටගෙන අපිට ගහද්දි. අපිට තනියෙන් ආණ්ඩුව පෙරළන්න පුළුවන් බව, ආණ්ඩුව හොඳින්ම දන්නවා. ඒ නිසා තමයි, ඡුන්ද මේ විදිහට කල් දාන්නේ. ඡුන්දයක් තියන්න කියන්නකෝ....අපේ තනි ශක්තියෙන් ආණ්ඩුව පෙරළලා පෙන්වන්න.

ප‍්‍රශ්නය - ඔබේ පක්ෂයේ තනි ශක්තියෙන් ආණ්ඩුව පෙරළන්න පුළුවන් ඡුන්දයක් ලැබුණොත් විතර නම්, මෙවැනි දේශපාලන විජ්ජා මාර්ගයෙන් ආණ්ඩුව පෙරළන්න උත්සාහ කරන්නේ ඇයි...?

පිළිතුර - මේවා දේශපාලන විජ්ජා නෙමෙයි. මේ රටේ පැහැදිලි ජනමතය දැන් තියෙන්නේ, පොහොට්ටුවට. මහ මැතිවරණයේ ලැබුණු ජනමතය දැන් අහෝසි වෙලා ඉවරයි. පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ජනතාව ඒ පාඩම ආණ්ඩුවට කියලා දුන්නා. ජනමතයට පිටුපාලා, මේ ආණ්ඩුව කටයුතු කරනවා නම්, මෙවැනි අතර මැදි අවස්ථා ප‍්‍රයෝජනයට අරගෙන අපි ආණ්ඩුව පෙරළිය යුතුයි. ඡුන්දයක් තියන්නේ නැත්නම් මේ රට බේරා ගැනීම සඳහා, අපිට ලැබෙන හැම අවස්ථාවක්ම භාවිත කළ යුතු වෙනවා. අද බලන්න මේ රටට ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ මොනවද කියලා. රුපියල රැක ගන්න මේ ආණ්ඩුවට පුළුවන් වුණා ද...? 2014 අවසානයේදී රුපියල් 131 ක් වූ ඩොලරයේ මිල අද රුපියල් 170 ඉක්මවා ගොස් තියෙනවා. රුපියලේ වටිනාකම මේ ආකාරයට කඩා වැටීමට හේතුව වෙනත් මූල්‍ය ඒකකයන්ට සාපේක්‍ෂව ඩොලරයේ අගය ඉහළ යෑම යැයි කියලා, ආණ්ඩුවේ අය කියනවා. 2007 - 2008 වසර වලදී ඇතිවූ ලෝක ආර්ථික අර්බුදය නිසා, මගේ ආණ්ඩු කාලය තුළ දකුණු කොරියාව, ඉන්දුනීසියාව, තායිලන්තය, පිලිපීනය, මැලේසියාව ඇතුළු ආසියානු රටවල් ගණනාවක මුදල් ඒකක ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව විශාල වශයෙන් කඩා වැටුණා. එදා ඒ ඇතිවූ ලෝක ආර්ථික අර්බුදයෙන් ලංකාවට කිසිදු බලපෑමක් සිදු නොවන්නට අපි වග බලා ගත්තා..

2007 - 2008 වසර කාලයේ මුළු ලෝකය පුරාම හමාගිය දරුණු ආර්ථික අර්බුදයක් තිබුණු බව ලංකාවේ ජනතාව දැනගෙන හිටියෙවත් නැහැ. 2007 දී රුපියල් 110.62 ක් වූ ඇමරිකානු ඩොලරය 2009 දී ලෝක ආර්ථික අර්බුදය අවසන් වූ පසුත් රු. 114.94 ක අගයක තියා ගන්න අපිට පුළුවන් වුණා. 2008 දී ඇමරිකාවේ එෆ්.බී.අයි ආයතනය ලෝකයේ දරුණුම ත‍්‍රස්තවාදී සංවිධානය හැටියට නම්කරපු, එල්ටීටීඊය, අපි පරාජය කළේ, 1930 ගණන් වලින් පසුව ලෝකයේ ඇතිවූ දරුණුම ආර්ථික බිඳවැටිම තිබියදී. ලෝක ආර්ථිකය ගැන කිය කියා, ජනතාව ඉදිරියේ අපි අඬා වැටෙන්න ගියේ නැහැ. එහෙම අඬ අඬා යන්න ආණ්ඩුවක් මොකටද...? මේ ආර්ථික අර්බුදය පටන් ගත්තා විතරයි. දැන් මූල්‍ය ආයතන කඩා වැටෙන්න ආසන්න අවස්ථාවට ඇවිල්ලා තියෙන්නේ... කොටස් වෙළෙඳ පොළේ තිබෙන සමහර සමාගම් දැනටමත් කඩා වැටිලා. මේ ආණ්ඩුව ඉක්මනින්ම, පෙරළලා දැම්මේ නැත්නම්, මේ රටට මොකද වෙන්නේ...? ජනතාවට රැකියා දැනටමත් නැති වෙලා. මේ අවුරුද්දේ අග වෙනකොට බෝනස් දෙන්න විදිහක් නැතුව සමාගම් ළතවෙනවා. බඩු මිල ඉහළ යන විදිහට ලබන සිංහල අවුරුද්ද වෙනකොට කිරිබතක් උයාගන්න ජනතාවට ඉඩක් ලැබෙන එකක් නැහැ. ජනතාව අපිට ඡුන්දය දුන්නේ මේවා දිහා බලාගෙන, කියව කියවා ඉන්න නෙමෙයිනේ... ඒ වැඬේ කරන්න, ජවිපෙ ඉන්නවනේ... රතු අලි පැටියා කරන දේවල් අපි කරන්න යන්නේ නැහැ... අපි ජනතාව වෙනුවෙන්, මේ ආණ්ඩුව පෙරළුවේ නැත්නම්, මේ රට සෝමාලියාවක් වෙන එක නතර කරන්න පුළුවන් කමක් නැහැ.

ප‍්‍රශ්නය - ජනාධිපති මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහතා සමග සාකච්ඡා පවත්වමින්, ඔබ ආණ්ඩුව පෙරළන්න යන බවට ආරංචි පැතිර යමින් තිබෙනවා. ආණ්ඩුව කියලා, ඒකාබද්ධය සහ පොහොට්ටුව අදහස් කරන්නේ, අගමැතිවරයාගේ ප‍්‍රමුඛත්වයෙන් යුත් එජාපය පමණද...?

පිළිතුර - එජාපය මේ රටේ වර්තමාන විනාශයට වගකිව යුතු පක්ෂයයි. සේවක අර්ථ සාධක අරමුදලේ සල්ලි කොල්ලකමින්, මේ රටේ සිදුවූ මහා වංචාවට නායකත්වය ලබා දුන්නේ එජාපයේ නායකයායි. ඒ විතරක් නෙමෙයි, එජාපයේ මන්ත‍්‍රීවරු රාශියක්, ඒ වංචාවෙන් තමන්ගේ මල්ල පුරෝ ගත්තා. සමහරු කෝප් වාර්තාවට ෆුට් නෝට් දැම්මා. සමහරු ඡුන්දයට සල්ලි ගත්තා. මේ රටේ වටිනාකම වැඩි කරපු, අපි හදපු මහා සංවර්ධන ව්‍යාපෘති සියල්ලම, අත යට ගනුදෙනු අරගෙන, කුණු කොල්ලයට විකුණන්න නායකත්වය දුන්නේ එජාපයයි. අනිත් කට්ටියත් ඒවාට සහාය දුන්නා. මම ඒක නැහැ කියන්නේ නැහැ. ඒ සියලූදෙනා සිදු කළේ එජාපයේ දර්ශනය ක‍්‍රියාවට නැගීමයි. හම්බන්තොට වරාය කියන සම්පත වික්කා. ත‍්‍රිකුණාමලයේ වරාය වික්කා. මත්තල ගුවන්තොටුපළ විකුණන්න සියල්ල සූදානම්... අපේ රටේ ආර්ථිකය, ඉන්දියාවේ, චීනයේ සහ සිංගප්පූරුවේ, රූකඩයක් කරන ගිවිසුම් සියල්ල සකසා අවසන්... , මුලින්ම බලන්න ඕනේ, අපිට මේ මොහොතේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න පුළුවන් කොතැනින්ද කියලා... මේ ආණ්ඩුවම එකවර පෙරළන්න පුළුවන් නම් ඒක තමයි, හොඳම ක‍්‍රමය. ඒ සඳහා අපිට ජනාධිපතිවරණයක් සහ මහ මැතිවරණයක් අවශ්‍යයි. ඒ අවස්ථාව ලැබෙනකන් මේ වෙන දේවල් අපිට ඉවසන්න පුළුවන්ද...? මේ රටේ මහා සංඝරත්නය මාංචු දාලා හිරගෙට දක්කනවා.කාදිනල් උතුමාණන්ට මඩ ගසමින් අපහාස කරනවා. රටේ ආගම් එකිනෙකාට කොටවමින්, බටහිර තිබෙන සංකර සංස්කෘතිය මේ රටට බලෙන් කාවද්දමින් තිබෙනවා. මුළු රටම අපරාධපුරයක් වෙලා ඉවරයි... පාතාලය රටේ වෙනම ආණ්ඩුවක් කරගෙන යනවා. ආණ්ඩුව විසින් පටවා ඇති අධික බදු බර සහ අධික බැංකු පොලියට අමතරව, රටේ සුළු සහ මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාරිකයන් පාතාලයන්ට කප්පම් ගෙවනවා... අපි දිව්‍ය ලෝකයක් වගේ ගොඩනගපු මේ පුණ්‍ය භූමිය, මේ ආණ්ඩුව විසින් නරකාදියක් බවට පත්කරලා හමාරයි. ඒ රට යළි ගොඩනගන්න අවශ්‍යයි. තව වසරක් පමණ ගතවෙන විට ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වෙනවා. එතෙක් කල් ඉවසුවොත් අපිට රටක් ඉතුරු වේවිද කියලා මට බය හිතෙනවා. රණවිරුවෝ තමන්ගේ ජිවිත, තම දෙමව්පිය, දරුවන්, බිරිඳගේ අනාගතය අමතක කරලා, රැකගත්ත මේ රට නරකාදියක තත්ත්වයකට පත් කරලා තියෙද්දී අපිට අහක බලාගෙන ඉන්න බැහැ. දැන් බලන්න අපි ලෝකයේ අංක එකේ නගරය බවට පත්කරපු කොළඹ නගරයේ කුණු ටික ඇදගන්න ආණ්ඩුව දෙපැත්තට අදිනවා... මේ තත්ත්වයෙන් රට මුදාගන්න, මේ ආණ්ඩුව වට්ටන්න ඕනේ... ඒක අතට අහුවෙච්ච තැනින් පටන් ගන්න ඕනේ... හොරෙක් හතුරෙක් ගෙදරට පැන්නොත් අපි මොකද කරන්නේ... ගෙදර තියෙන හොඳට කැපෙන පිහිය හොයලා, මුවහත් තියෙනවාද...? නැත්නම් එහා ගෙදරින් ආයුධයක් ඉල්ලගෙන එනවද...? අතට අහුවුණු දෙයක් අරගෙන එළියට බහිනවාද...? සමහර වෙලාවට අතට ගන්නේ ඇඳ පොල්ල වෙන්න පුළුවන්... කොස්ස වෙන්න පුළුවන්... ඒක අරගෙන අපි හොර හතුරා එක්ක සටන් කරනවා... හොඳට මතක තියාගන්න, මේක ඒ වගේ වෙලාවක්... අහුවෙච්ච පළවෙනි තැනින් ආණ්ඩුව වට්ටන්න අපි වැඩ කරන්න ඕනේ. ඒ සඳහා තියෙන්නේ එක සීමාවක් පමණයි. ඒ තමයි, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාමුව...

ප‍්‍රශ්නය - ඒ කියන්නේ, අගමැතිවරයා ඉවත් කර, එජාපය ආණ්ඩුවෙන් ඉවතට දමා, පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයක් සාදා ගෙන ආණ්ඩු කිරීම සඳහා ඒකාබද්ධය බලාපොරොත්තු වෙන බවද...?

පිළිතුර - ජනාධිපතිවරයා ඉවත් කළහොත් කවුද බලයට එන්නේ...? මේ රටේ බෙදුම්වාදයට සින්නක්කර ලියලා දෙන්න සූදානම්, මේ රටේ ලොකුම හොරකම කරපු, ජාතික සම්පත් විකුණන අගමැතිට එයින් ජනාධිපති පුටුවට එන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ගේ ආණ්ඩුව පෙරලූවොත්, අපිට මේ රටේ සම්පත් ටික බේර ගන්න පුළුවන්... ඒ සඳහා අපි පාර්ලිමේන්තුවේ බලය අතට ගත යුතු වෙනවා.

ප‍්‍රශ්නය - ඒ සඳහා ඔබ, බැසිල් රාජපක්ෂ මහතා සහ ජනාධිපති මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහතා අතර සාකච්ඡාවක් පැවත්වුණ බව, පුවත්පත් වාර්තා කළා... එහිදී යම් එකඟතාවකට මේ පිරිස පැමිණි බවත් සඳහන් වුණා. මොනවද මේ එකඟතාවන්...?

පිළිතුර - එහෙම විශේෂ හමුවක් හෝ සැලසුමක් සකස් වුණේ නැහැ. එහෙම කතාවක් රටේ පැතිරුණා... මාධ්‍ය වාර්තා කළා... අපි ඒ සඳහා පිළිතුරු දිය යුතු නැහැ. මෙතැනදී වැදගත් අප හමුවුණා ද, නැද්ද කියන එක නෙමෙයි. මේ ආණ්ඩුව පෙරළනවා ද නැද්ද කියන එක විතරයි. පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී අපි මොකද කිව්වේ...? රටේ වෙනසක් කරන්න මේ ඡුන්දය අපිට දෙන්න කියලා. ඒ වෙනස කරන්න, මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති කරන්න ඕනේ කියලා තමයි, අපි ජනතාවගෙන් ඡුන්දය ඉල්ලූවේ... මේ ලැහැස්ති වෙන්නේ, ඒ වෙනස ඇති කරන්නයි. ඒ සඳහා අහවලා එක්ක සාකච්ඡා කරනවාද, කියන එක වැදගත් නැහැ. ජනාධිපති එක්ක සාකච්ඡා කළත් එකයි නැතත් එකයි. අපි මේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න ඕනේ.

ප‍්‍රශ්නය - මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහතා, ඔබව එක් වරක් නොවේ දෙවරක් රැවට්ටුව බව සඳහන් කරන සමහරු අහන්නේ, මේ තුන්වෙනි පාරටත් ඔබ රැවටෙන්න යනවාද කියලයි...?

පිළිතුර - පළවෙනි පාර මම රැවටුණේ නැහැනේ... එකට ඉඳලා බෙල්ල කැපුවනේ... ඒක රැවටීමක් නෙමෙයි, පාවාදීමක්. එකට ඉඳලා ගිහිල්ලා, එයා ඡුන්දයෙන් දින්නනේ... ජනතාව මෛත‍්‍රීව ජනාධිපති ලෙස පත් කරගත්තනේ... මම පරාද වුණා . ඒ ජනතා මතයට මම ගරු කරනවා. මහජනයා ඔහු කෙරෙහි විශ්වාසයක් තිබ්බා. ඒ ජනාධිපතිකම අපිට නොසලකා හරින්න බැහැ. මේ පාර්ලිමේන්තුවේ බලය අපි කොයි ආකාරයෙන් ගත්තත් මේ රටේ ජනාධිපති මෛත‍්‍රීනේ... ඔහු සමග අපිට සමහර දේවල් කරන්න වෙනවා. මේවා මගේ තනි තීරණයට වෙන්නේ නැහැ. අපි කණ්ඩායමක් ලෙස ඒ ගැන කතා කරනවා. වාද විවාද කරගන්නවා. අවසානයේදී තීරණයකට එනවා. එජාපයේ මන්ත‍්‍රීවරු පිරිසක් පවා මේ අගමැති වෙනස් විය යුතුයි කියන මතයේ ඉන්නවා. තමන්ගේ පක්ෂය කියා කියා, මේ ආර්ථිකයෙන් පීඩාවට පත්වෙලා ඉන්න, ජනතාවට ගමේ ගිහිල්ලා, ඒ මන්ත‍්‍රීවරයා මොකද කියන්නේ...? ඒ නිසා එජාපයේ පිරිසක් පවා මේ ආණ්ඩු පෙරළිය කරන්න ඕනේ කියන මතයේ ඉන්නවා. ඒ වගේම මම මේකත් කියන්න ඕනේ... වෙන කාටවත් නියම් හෝ අනියම් අන්දමින් වාසි ගන්න අපි ආයෙත් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ. මේ මාතෘභූමිය වෙනුවෙන් පමණයි අපේ කැපවීම.

ප‍්‍රශ්නය - මේ ආණ්ඩු වෙනස ඇති කරන්නේ අයවැය පරාජය කිරීමෙන්ද...?

පිළිතුර - මම මුලින් කිව්වා වගේ අතට අහුවුණු දෙයකින්... හැකි ඉක්මනින්... ඒ වගේම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව...

ප‍්‍රශ්නය - ඔබේ පවුලේ පිරිසට සහ ඔබේ ළඟම දේශපාලනික හිතවතුන්ට එරෙහිව පවරා තිබෙන නඩුවල තීන්දු ලැබෙන්න ළඟයි... එක දිගට නඩු ඇහෙන විශේෂ මහාධිකරණය දැන් ක‍්‍රියාත්මකයි. ලහි ලහියේ මේ ආණ්ඩු පෙරළන්න හදන්නේ මේ නඩු තීන්දු වලින් බේරෙන්න කියලත් කතාවක් පැතිරෙනවා...

පිළිතුර - තව මොනවා බේරෙන්නද...? මගේ දරුවෝ හිරේ දැම්මා... මේ රටේ අවුරුදු නවයක් ජනාධිපතිකම් කරපු මම, බත් උයාගෙන හිර ගෙදර දොර අරිනකන් පාරට වෙලා හිටියා. අපිත් එක්ක දේශපාලනයේ රැඳී සිටීමේ වරදට, බැසිල්, විමල්, ගම්මන්පිල, ජොන්ස්ටන්, මහින්දානන්ද ඇතුළු විශාල පිරිසක් හිරේ දැම්මා. මගේ ලේකම් ලලිත්ව සහ අනුෂව සිල් රෙදි බෙදුවා කියලා හිරේ දැම්මා. මට තිබුණු ආරක්ෂාව අඩු කළා. අපේ අම්මට තාත්තට පවා අපහාස කළා. ඔය නඩු වලට අපි බය නැහැ. මම අම්මගේ මරණය බලන්න ආවේ, හිර ගෙදර ඉඳලා... එදා එජාප ආණ්ඩුව අපිට එහෙමයි කළේ... ඒවායෙන් අපේ දේශපාලන ගමන නතර වුණේ නැහැනේ... අපි මේ රටේ ජනතාවගේ කැමැත්තෙන් ජනාධිපති පුටුව දක්වාම ආවනේ... ඔය නඩු වලට අපි බය නැහැ. ඔය නඩු කියන්නේ දේශපාලන පළිගැනීම් වගේම අපේ දේශපාලනයට පන්නරයක් මිසක්, අපි ඒවාට බයේ හැංගෙන්නේ නැහැ. ප‍්‍රභාකරන්ට බය නැතුව මුහුණ දීලා පරාජය කරපු අපි, මේ වෙන වෙන අයගේ පළිගැනීම් වලට බය වෙනවද...? හැබැයි මේ රටේ ජනතාවගේ බය නැති කරපු අපිට, යුද්ධය දිනලා දුන්න අපිව මෙහෙම පවුල් පිටින් පක්ෂ පිටින් හිරේ දාපු එකට වැඩි කලක් යන්න ඉස්සෙල්ලා උත්තර දෙනවා කියන එක නම් මම කියනවා.


සාකච්ඡා කළේ- මනෝජ් අබයදීර [Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ද්‍රෝහී බලධාරීන් මහාචාර්‍ය රාජ් සෝමදේවගේ කැණීම් බලපත්‍රය අවලංගු කිරීමේ පසුබිම

මහාචාර්‍ය රාජ් සෝමදේවගේ කැණීම් බලපත්‍රය අවලංගු කිරීමේ පසුබිම

-ආචාර්ය චමිල ලියනගේ විසිනි -

මහාචාර්ය රාජ් සෝමදේව පිළිබඳ විවිධ මතිමතාන්තර විවිධ පාර්ශවයන් සතුව තිබිය හැක. එහෙත් එතුමා ජාතික වස්තුවකි. මේ සටහන එතුමා අපගේ සමීප මිතුරකු නිසා නොවේ. එතුමා කරන අති දැවැන්ත ජාතික මෙහෙවර නිසාවෙනි.

“පළමුව කපනු ලබන්නේ සෘජු හා උස ගස්ය“ යනු ජනප්‍රිය ඉන්දියානු කියමනකි. සොමදේවයන් පිිළිබඳව විවිධ මත දරන්නන් පිළිබඳ අපට ගැටලුවක් නොවේ. එහෙත් බොහෝ දෙනාට සෝමදේවයන් පිළිබඳ බියක් දැනී ඇති බව නම් පැහැදිළිය. හැකි පෞරුෂයන් පිළිබඳ බය ඇති කරගන්නා ලිලිපුට්ටෝ විවිධ දෙකයි පනහේ වැඩ කරති. ඒ සියල්ල කාලීනව ප්‍රභලයා අභියස මල් පොකුරු බවට පත්වන බව අපි දනිමු. එහෙත් මේ අවස්ථාවේ සෝමදේවයන් මුහුණ දී ඇති අභියෝගය හමුවේ අප එතුමා වෙනුවෙන් පෙනී සිටිය යුත්තේ මිත්‍රත්වයේ නාමයෙන් නොවේ. හෙළයන් වශයෙනි. මේ භූමියේ සැඟව පවතින කල්පකාලාන්තරයක් ඈතට දිවෙන අභිරහස් ඔස්සේ අපේ අතීතය ඉතිහාසය පිළිබදව කරන්නාවු සාක්ෂි සාධක සහිත එනම් ආනුභවික (empirical) අනාවරණයන්හි අපට ඇති අදාලත්වය නිසාය.
මහාචාර්ය රාජ් සෝමදේවයන් යනු ස්කැන්ඩිනේවියානු විශ්ව විද්‍යාලයකින් පුරාවිද්‍යාව පිළිබඳ ආචාර්ය උපාධියක් සහිත දැනට ලෝකයේ සිටින විශිෂ්ඨතම පුරාවිද්‍යාඥයින් අතුරෙන් එක් විද්වතෙක් බව බොහෝ දෙනා දන්නේ නැත. එතුමාගේ පර්යේෂණ උපාධි අධ්‍යයයනයන් කොහේ සිදු කරන ලද්දේ වුවද, එතුමා කොඩ්රිංග්ටන්ලාගේ කනිංහැම්ලාගේ සම්ප්‍රදායේ පුරා විද්‍යාඥයකු නොවේ. එතුමා නිතර අප සමග කියන්නේ අපේ දේ අපට අවශ්‍ය න්‍යායපත්‍රයක් අපට අවශ්‍ය ක්‍රමවේදයක් ගුරුකොට ගනිමින් කැණිය යුතු බවය.
‍සෝමදේවයන් කල්තොට කල සමීක්ෂණය බොහෝ දෙනාට ආසාත්මික විය. ඊටහේතුව එවැනි සිදුවීම් දඩමීමා කරගනිමින් පවතින යැපෙන දේශපාලන ආර්ථික යටිකූට්ටු වැඩ හැර වෙනත් කිසිවක් අප වර්තමානයේ අත්විඳන අනාර්ය අත්‍යාචාරයන්හි නොමැති බැවිණි. සෝමදේව යනු හුදෙක් පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යයනාංශ අරක්ගෙන තම කාමරය අරක්ගෙන තම රථය අක්ගෙන මහාචාර්ය පට්ටහේ උෟෂ්ණය විදහාපාමින් පොලවට සමාන්තරව නිකට පවත්වාගෙන සිටින මිනිසකු නොවේ. ඔහු මා දන්නා පරිද්දෙන්, පොළවේ පය ඇන සිටින අපේ කාලයේ මහා ප්‍රාඥයෙකි; බුද්ධිමතෙකි. සෝමදේවයන්ගේ ජනප්‍රියතාව ඉහල යන්නේ බොරු සාටෝප වලින්, බලය හිමි දේශපාලනඥයාට ආවැඩීමෙන් නොවේ. එක එකාට කඩේ යාමෙන් නොවේ. මේ රටට භූමියට ආදරය කරන්නවූ එහි දිගපළල දැවැන්ත භාවය පපුවට දැනෙන්නාවූ මිනිසුන් වෙනුවෙන් පරන කලිසමක් හැඳ කොහේ හෝ ගල්ලෙනක කන්දක මිනීවලක පොලව හාරමින් යුක්තිය හා සත්‍යය සොයා මහන්සි වන නිසාය. ඒවා ඔහේ ඉබාගාතේ බිම හාරන වනසූකරයන්ට හා බිම් ඌරන්ට වැටහෙන්නේ නැත. සෝමදේවයන් මහජන විද්වතකු (public Intellectual) වන්නේ එහෙයිනි.

පළමුව සිදුවී ඇති දෙය තේරුම් ගනිමු. ඒ නැතිව විවිධ උපකල්පන අභ්‍යුපගමන හිතලු ඔස්සේ ඩිජිටල් අරගල කලාට වැඩක් නැත. එතුමා සිය කැනීම් සඳහා වන බලපත්‍රය අලුත් කරගැනීම සඳහා ඉදිරිපත් කළ අයදුම්පත වෙනුවෙන් මාස ගණනාවක් යනතුරුත් බලපත්‍රයක් නිකුත් නොකෙරිනි. ලංකාවේ පුරා විද්‍යා ආඥා පණත ඉතාම බල සම්පන්න පනතකි. එහි කිසිතැනක පුරා විද්‍යාඥයින් සඳහා බලපතු නිකුත් නොකල යුතුයැයි කියා නැත. එහෙත් යම් කැනීමක් නිසා පුරා විද්‍යාත්මක ස්ථානයකට හානි වන්නේ නම්, එ් කැනීම නවතා දමන්නට නොව, එම හානිය අවම වන පරිද්දෙන් කැනීම කරන්නට අවසර තිබේ. එහෙත් කලකට ඉහතදී පුරා විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව නිකුත් කල විශේෂ ස්ථාවර නියෝගයක/චක්‍රලේකයකට අනුව, පුරා විද්‍යා කැනීමක් කිරීමට අවසර ගැනීම සඳහා යෝජනාවක් දෙපාර්තමේන්තු ප්‍රධානියාට ඉදිරිපත් කළ යුතුය. එය ගෙන ඒම ඉතාම විහිලු සහගත ක්‍රියාවකි. නිදහසේ කැනීම් කරමින් අතීතය ඉතිහාසය විද්‍යාත්මකව අනාවරණය කිරීමට භාධාකිරීමකි. ඒවා ගෙන ආවේ පුරා විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව අරකගෙන සිටි බහිරවයකු විසිනි. වර්තමාන පුරා විද්‍යා අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල්වරයා ඒ තනතුර දැරීමට සුදුසුකම් දරන්නේද යන්න අවශ්‍යෙයන්ම සොයා බැලිය යුතුය. සැබෑ මහාචාර්යවරුන්ට පර්යේෂණ කරන්නට බැරි වන්නේ නමට පමණක් මහාචාර්යලා (හෙවත් පිනාචාර්යලා) මහපුටු අරක්ගත් විටදී්‍ය.

මහාචාර්ය රාජ් සෝමදේවයන්ගේ කැනම් බලපත නිකුත් නොවීඹ ගැන විමසද්දී අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් කියන්නේ තමාට මෙතෙක් එතුමා කර ඇති කැනීම් පිළිබඳ වාර්තා අවශ්‍ය බවයි. සෝමදේවයන් විසින් විධිමත්ව පළකරනු ලැබූ සියලු වාර්තා ලබාදුන් විට ලැබෙන පිලිතුර විහිලු සහගතය. මේ වාර්තා අධ්‍යයනය කිරීමට ක්‍රමවේදයක් දෙපාර්තමේන්තුව සතු නැති බවය!.ඒ උත්තර කාගේදැයි අපි දනිමු. සෝමදේවයන්ට පහර ගැසීමට පඩිගෙවා නඩත්තු කරන්නේ කවුරුන්වදැයි අපි දනිමු. පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යයන ආයතනය තුල සෝමදේවයන්ට එරෙහිව කටයුතු කරන්නන් කවුරුන්දැයි අපි දනිමු. එහෙත් ඒ පෞද්ගලික එදිරිවාදිකම් වෙනුවෙන් මේ සා දැවැන්ත විද්වතකුගේ පර්යේශෂන නිදහස නැතිකිරීම සාපරාධී අපරාධයකි.
සෝමදේවයන් යනු විද්වත් ශාස්ත්‍රී්‍ය ව්‍යවසායකත්වය සහිත පඬිරුවණකි. මන්ද වැටුපට හෝ ඉඳහිට ලැබෙන පරියේෂන ප්‍රතිපාදනයන්ට පමනක් සීමාවී කැනීම් කරන්නට බලා නොසිටින එමෙන්ම සිය ජීවිත කාලය තුළ කල හැකි උපරිම සේවය ජාතිය හා රට වෙනුවෙන් කරන්නට වෙර දරන්නෙකි. එතුමාගේ ඒ කැපවීම නිසාම විවිධ පාර්ශව එතුමාට ආදරය කරයි. එතුමා හා සම්බන්ධ වෙයි.

‍මේ රට ලෝකයේ පුරා විද්‍යාත්මක ගනත්වය අතින් ඉතා වැඩිම රටකි. මෙතෙක් කැනීම් කර ඇත්තේ 10%ත් අඩු ප්‍රමාණයකිත එහෙත් අප සිතන්නේ 1%වත් කැනීම් කර නොමැති බවය. තවත් පර්යේශකයකුගේ පර්යේෂණයක් විසින් අපගේ න්‍යායක් සිද්ධාන්තයන් ප්‍රතික්ෂේප වන්නේ නම් එය විද්වත් දෘෂ්ටියකින් බැලීමට පර්යේෂකයන් ලෙස අපි පොරොන්දු වී සිටිමු. එය පෞද්ගලික කෝන්තරයක් නොවේ. විෂයය සංවර්ධනයේ ස්වභාවයකි. එහෙත් පුරාවිද්‍යාවේ පරණ කාක බෝධි (හා ගෝලබාලයන්) සම්බන්ධයෙන් මේවා වලංගු නැත. ඔවුන් ගිය දුරට වඩා කැනියනොහැක. ඉතිහාසය වෙනස් කල නොහැක. ඒ බමුනු මත මැද, බමුණු දළ මැද සෝමදේවයන්ට යුක්තිය අපේක්ෂා වෙන් ඉවසන්නට සිදුවී ඇත. යුක්තියේ රෝදය කැරකෙන දෙස අපි බලා සිටිමු.

මහාචාර්ය සෝමදේවයන්ට යුක්තිය පසිඳලන්නට සිටින්නේ කවුරුන්ද? එතුමාට යුක්තිය ඉෂ්ට කරතියි අප සිතන්නන්ටද එතුමා නවතා ලීමේ වුවමනාවක් තිබේ. දේවානම්පියතිස්සද දෙමළ ජාතිකයකුයි කියමින් සිංහලයන් ලංකාවට එනවිට දේමල ජාතියකියන් මෙහි සිටියේය ආදී බේගල්ද කි විග්නේෂ්වරන්ට උත්තර බැන්දේ එතුමාය. උතුරු නැගෙනහිර හමුවන ඕනෑම මිනී ඇට කෑල්ලක් හමුදාව විසින් ‘ම්ලේච්ඡ‘ ලෙස මරාදමනු ලැබු දෙමළ වැසියන්ගේ යැයි කියතන්නට කටබලියාන සියටින්නන්ගේ මුඛ කුහර නිරුත්තර වන්නේ එතුහා මන්නාරම් සමූහ මිනීවලේ සිදුකල කැනීම් මැදිහත් වීම නිසාය. රටේ ඉතිහාසය තීරණය කරන්නට පමණක් නොව උදෑසන ශරීර කෘත්‍යය කර සෝදන්නට පිහදාගන්නද යන්න පවා ඇමරිකාවෙන් ඉන්දියාවෙන් බීරිතාන්‍යෙයන් අසා තීරණය කරන පවුකාර දේශපාලනඥයින්ගෙන් සමන්විත අපේ පරගැති පාලක පද්ධතියටද එතුමාගේ වැඩ නවතා ලිමේ වුවමනාව තිබේ!

ඒ සියල්ල මැද අපි මේ දෙස උපේක්ෂාවෙන් එහෙත් දැඩි විමසිල්ලෙන් බලා සිටින්නෙමු. තත්ත්වය වෙනස් කරන්නට වගකිවයුත්තන් මැදිහත් වේයැයි සිතමු. එසේ නොවන්නේ නම්, ඊටද මුහුණ දීමට අප සූදානම් ය. මන්ද සෝමදේව හුදෙක් මිතුරකු නොව ජාතික වස්තුවක් බැවිනි!!


යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

අදූරදර්ශී අසමත් ආණ්ඩුව , ආර්ථිකය කාබාසිනියා කරමින් රුපියලට කළ අපරාධය - හිටපු අධිපති කබ් රාල්ගෙන් විවරණයක්

රුපියල පිරිහීම වාසියි කියන අය පුළුවන්නම් ඒක ජනතාවට කියන්න - කබ්රාල්ගෙන් අභියෝගයක්

අද හැම දෙනාම කතා කරන්නේ රුපියල කඩා වැටීම ගැනය. මේ තත්වය පාලනය කිරීමට රජයත් මහ බැංකුවත් පිළියම් යෙදිය යුතුව තිබේ. අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා මෙන්ම මුදල් හා ජනමාධ්‍ය ඇමති මංගල සමරවීර මහතාද මේ සම්බන්ධයෙන් ආනයන පාලනය කළ යුතු බවට අදහස් දක්වා තිබෙනු මාධ්‍ය මගින් දැනගන්නට ලැබිණි. එසේම රුපියලේ වැටීමට මේ රජය වගකිව යුතු බවට ඒකාබද්ධ විපක්ෂය අදහස් දක්වා තිබුණි.මේ අනුව රුපියල රැක ගැනීමට සහාය වන්නැයි ඇමැති ආචාර්ය හර්ෂ ද සිල්වා මහජනතාවගෙන් ඉල්ලීමක් කළ බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණි.

රජයේ අය ඒ සඳහා ලෝක තත්වයේ බලපෑමක් සිදුව ඇති බවට එනම් ඇමරිකානු ඩොලරය ශක්තිමත් වීම මෙයට හේතුව බවට අදහස් දක්වමින් තිබේ. එහෙත් රජයට මේ සඳහා කිසිදු පූර්ව සුදානමක් තිබුණු බවක් පෙනෙන්නට නොතිබීම බලවත් අඩුපාඩුවකි . කෙසේ හෝ දැන් මේ තත්වයට මුහුණ දීමට රටක් වශයෙන් අපට සිදුවේ. මේ රජයේ ආර්ථික කළමනාකරණය ගැන බරපතල ප‍්‍රශ්න තිබෙන පසුබිමක මේ ආණ්ඩුවට රුපියලේ ප‍්‍රශ්නයට නිසි ලෙස මුහුණ දීමට වැඩපිළිවෙලක් තිබේද? මේ ගැන අප ඇසූ ප‍්‍රශ්න වලට හිටපු මහ බැංකු අධිපති අජිත් නිවාඞ් කබ්රාල් මහතා දුන් පිළිතුරු මෙසේය.

ප‍්‍රශ්නය -අද දවසේ ප‍්‍රධාන ආර්ථික කතිකාව සිදු වන්නේ රුපියල ගැනයි. මොකක්ද මේ රුපියලට වෙන්නේ ?

පිළිතුර - පසුගිය ආණ්ඩුව සහ මේ ආණ්ඩුව යටතේ රුපියලේ පිරිහීම ගැන මම කියන්නම්. ශ‍්‍රී ලංකා රුපියල, ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව 2005 අග වන විට පැවති අගය රු. 102 යි. 2014 අග වන විට එය රු. 131 ක් දක්වා ඉහළ ගියා. එනම්, වසර 9 ක් තුළදී, සාමාන්‍යයෙන් වසරකට 2.8% ක අවප‍්‍රමාණයක් ඒ කාලේ සිදු වෙලා තිබෙනවා. ඒ අතර, 2018.09.21 වන විට, එම අගය රුපියල් 171 ක් බවට පත්ව තිබෙනවා. ඒ අනුව, පසුගිය වසර 3.7 පමණ කාලය තුළදී, මෑත ඉතිහාසයේ සීග‍්‍රතම අවප‍්‍රමාණය සනිටුහන් කරමින් ශ‍්‍රී ලංකා රුපියල, ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව රුපියල් 40 කින් පමණ පහළ වැටී තිබෙනවා. එම පහත වැටීම සාමාන්‍යයෙන් වසරකට 9.1% ක පමණ අවප‍්‍රමාණයක්. එමෙන්ම, පසුගිය සතිය තුළදී පමණක්, රුපියලේ වටිනාකම 163 සිට 171ක් පමණ දක්වා රුපියල් 8 කින්, නැතහොත් 5% කින් පමණ, කඩා වැටුණා. 2018.09.21 දිනයේ පමණක්, රුපියල, රුපියල් 2.02 කින් අවප‍්‍රමාණය වුණා.

ප‍්‍රශ්නය - ඔබ කියන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ කාලෙට වඩා මේ රජය කාලයේ රුපියල වැඩියෙන් පිරිහුණ බවයි. එත් රජය කියන පරිදි ඇමරිකානු ඩොලරය ශක්තිමත් වීමත් මෙයට හේතුවක් නේද?

පිළිතුර - ඔව්. රජය නිදහසට කරුණු දක්වමින් කියා සිටින්නේ රුපියල බාල්දුවීමට හේතුව ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ ට‍්‍රම්ප් ජනාධිපති ඩොලරය ශක්තිමත් කර ඇති නිසා බවය. එම තර්කය තහවුරු කිරීමට, ඉන්දියානු රුපියල සහ පකිස්ථානු රුපියලත් මෑතකදී බාල්දු වී ඇති බව ඔවුන් පෙන්වා දෙනවා. එහෙත්, ආර්ථික වශයෙන් ඉතා දුර්වලයයි සැලකෙන රටවල් ඉදිරියේ පවා ශ‍්‍රී ලංකා රුපියල අවප‍්‍රමාණය වී ඇති බව ඔවුන් කියන්නේ නෑ. උදාහරණයක් වශයෙන්, 2018 වසරේදී බංගලාදේශ ටකා මුදලට සාපේක්ෂව 7.5% කින්ද, ඉතියෝපියාවේ බිර් මුදලට සාපේක්ෂව 9.2% කින්ද, සිම්බාබ්වේ ඩොලරයට සාපේක්ෂව 11.1% කින්ද, ශ‍්‍රී ලංකා රුපියල පහත වැටී තිබෙනවා. පසුගිය මුළු වසර තුළදීම, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ ආර්ථිකය ශක්තිමත් වෙමින් පැවති බව සියලූ දෙනා දැන සිටි කරුණක්. එසේ නම්, එම තත්ත්වයෙන් උද්ගත වන අභියෝග වලට මුහුණ දීමට සූදානම් වීම පාලකයන්ගේ වගකීමක්. එසේ සූදානම් නොවී, සියල්ලන්ම අපේක්ෂා කළ තත්ත්වය ළඟාවූ විට, ඒ ගැන හඬන්නට පටන් ගෙන, ජනතාව මත බර පටවන්නේ නම්, එයින් පිළිබිඹු වන්නේ මේ රජයේ අන්ත නොහැකියාව සහ නොසැලකිලිමත්භාවයයි.

ප‍්‍රශ්නය මේ අතර රජයේ සමහර ඇමතිවරු කියනවා රුපියල පිරිහීම වාසිදායකයි සහ අපනයන වලට හොඳයි කියලා නේද ?

පිළිතුර - මේ අයට නොහැකියාව තියන අතර ආර්ථික ඔස්තාර් කෙනෙකුයි කියා ගන්නා තවත් ඇමැතිවරයෙක් කියා ඇත්තේ රුපියල අවප‍්‍රමාණය වීම රටට හිතකර බවයි. එහෙත්, සාමාන්‍ය ජනතාව පවා දන්නවා, යම් ආර්ථිකයක මුදල් ඒකකයක් දිගටම බාල්දු වන විට, එම ආර්ථිකය කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය පසු බසිනවා. එසේම මුදල දිගටම අවප‍්‍රමාණය වන එම ආර්ථිකය සැලකෙන්නේ දුර්වල වන එකක් ලෙසය. රටක මුදල් ඒකකය අධිප‍්‍රමාණය වන විට ඒ රට සාමාන්‍යයෙන් සැලකෙන්නේ ආර්ථිකමය ලෙස ශක්තිමත් වන රටක් වශයෙනුයි.

ප‍්‍රශ්නය - සාමාන්‍යයෙන් අපි දන්නවා රුපියල පිරිහුන විට විදේශ ණය ඉහළ යන බව. මේ ගැන ඔබේ තක්සේරුව කුමක්ද ?

පිළිතුර - මහ බැංකු වාර්තා වලටම අනුව, ශ‍්‍රී ලංකා රුපියලේ අවප‍්‍රමාණය වීම නිසා රාජ්‍ය ණය රුපියල් බිලියන 696.9 කින්, පසුගිය වසර 3 තුළදී ඉහළ ගොස් තියෙනවා. ඒ අතරම 2017 අවසානයේදී, රජයේ විදේශ ණය තොගය තිබුණේ රුපියල් බිලියන 4,719 ක්. එනම්, ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 31.4 ක්. තවද, 2018.09.21 වැනි දින වන විට, ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව ශ‍්‍රී ලංකා රුපියල තවත් 10% කින් අවප‍්‍රමාණය වී ඇති නිසා එම පැවති ණය තොගය තවත් රුපියල් බිලියන 472 කින් වැඩිවී ඇතැයි ගණනය කළ හැකිය.

ප‍්‍රශ්නය - රුපියල අවප‍්‍රමාණය නිසා මේ වසරේ (2018) වී ඇති බලපෑම කුමක්ද ?

පිළිතුර - රුපියල් බිලියන 507ක් ණයට එකතු වෙලා තියෙනවා. එය මම පැහැදිලි කරන්නම්. 2018 වසර මුල් භාගයේදී ලබා ගත් විදේශ ණය වන ඇ.ඩො. බිලියන 3.5 ක මුදලද, 2018 ජූලි සිට තියුණු අවප‍්‍රමාණයට ගොදුරු වෙලා තියෙනවා. ඒ සඳහාද, සෑම ඇමෙරිකානු ඩොලරයකටම වැඩිපුර රු. 10 ක් පමණ දැනටමත් ආපසු ගෙවීම සඳහා අය වැයෙන් වෙන් කරන්නට සිදු වෙනවා. එනම්, තවත් රුපියල් බිලියන 35 ක් ශ‍්‍රී ලංකා ණය තොගයට එකතු වී හමාරය. ඒ අනුව, මේ වසරේදී, රටේ සම්පත් තොගයට කිසිදු සම්පතක් එකතු නොවූවත්, රටේ ණය තොගයට රුපියල් බිලියන 507 ක් එකතු වීම සිදු වෙනවා. එම මුදල, මීට පෙර, ශ‍්‍රී ලංකාවේ සිදු කරන ලද දැවැන්ත ව්‍යාපෘති කීපයක්ම නිම කරන්නට ආයෝජන කළ මුදල හා ආසන්න මුදලක් වීම විශේෂත්වයක්. එනම් පසුගිය රජය යටතේ දියත් කරන ලද එම ව්‍යාපෘතිවල වටිනාකම් රුපියල් බිලියන වලින් කිව්වොත් කොළඹ/කටුනායක අධිවේගී මාර්ගයට රුපියල් බිලියන 48 ක් , කොළඹ/ගාල්ල අධිවේගී මාර්ගයට රුපියල් බිලියන 92 ක් ගාල්ල/මාතර අධිවේගී මාර්ගයට රුපියල් බිලියන 19 ක්, නොරොච්චෝලේ ගල් අඟුරු බලාගාරයට රුපියල් බිලියන 103 ක්, හම්බන්තොට වරායට රුපියල් බිලියන 137ක්, මත්තල ගුවන්තොටුපළට රුපියල් බිලියන 30 ක් , උතුරේ සහ නැගෙනහිර මාර්ග ප‍්‍රතිසංස්කරණයට රුපියල් බිලියන 87ක් වශයෙන් පෙන්වා දෙන්න පුළුවන්. මේ සියලූ ඒවායේ එකතුව රු .බිලියන 516 ක් වෙනවා.

ප‍්‍රශ්නය - විදෙස් ණය වර්ධනයට අමතරව මෙහි තවත් අහිතකර බලපෑම් මොනවාද ?

පිළිතුර - ඔව් ණය වැඩි වීමට අමතරව මෙලෙස රුපියලේ කඩා වැටීමත් සමගම ආර්ථිකයේ සහ රජයේ තවත් දැවැන්ත කම්පා කීපයක්ද හටගෙන තිබෙනවා. 2014 දී ගෙවූ පොලිය රුපියල් බිලියන 443 ක් වුවත් , 2018 දී ගෙවන්නට නියමිත පොලිය රුපියල් බිලියන 820 ක් වී තිබෙනවා. ණයබරතාවය දළ දේශීය නිශ්පාදිතයට සාපේක්ෂව 71% සිට 87% දක්වා වැඩි වෙලා. ණය තොගය රුපියල් බිලියන 7,391 සිට මේ වන විට රුපියල් බිලියන 11,971 දක්වා රුපියල් බිලියන 4,580 කින් එනම් 62% කින් පමණ වැඩිවී තිබෙනවා. ජනතාව සහ ව්‍යාපාර ගෙවන සියලූම පොලී අනුපාතයන් 50% කින් පමණ වැඩිවී තිබෙනවා. රටේ ඉහළම පෙළේ ව්‍යාපාර සිට මධ්‍යම සහ කුඩා පරිමාණයේ ව්‍යාපාර රාශියක් වැසී යමින් පවතිනවා. මහ බැංකු දත්ත අනුව 2014 දී වැඩ කරන සංඛ්‍යාව මිලියන 8.4 වුවද 2018 දී වැඩ කරන සංඛ්‍යාව මිලියන 7.9 දක්වා ලක්ෂ 5 කින් පමණ අඩු වීමත් සිදු වෙලා. බැංකු, මූල්‍ය ආයතන සහ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ආයතන කඩා වැටීමේ අවදානම බොහෝ සේ වැඩි වී තිබෙන බවත් කිව යුතුයි. නව ආයෝජකයන් ශ‍්‍රී ලංකාව වෙත පැමිණීම සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ නැවතී තිබෙනවා. තවද, ඉදිරි සති කීපය තුළදී, මහ බැංකුව විසින් පොලී අනුපාතයන්ද වැඩිකළ හැකියි. රජයේ සැලසුම් ඒ ආකාරයෙන් ක‍්‍රියාත්මක කරන්න බැරි වෙන්න පුළුවන් සහ ඒවගේම රටේ ණය ශ්‍රේණිගත කිරීම් අඩු වෙන්න පුළුවන්. මේ ආකාරයට මුළු මූල්‍ය පද්ධතියම විශාල පීඩනයකට ගොදුරුවීම අනිවාර්යෙන් සිදු විය හැකිව තිබෙනවා. අපි මෙහෙම වෙන්න කියල ප‍්‍රාර්ථනා කරන්නේ නෑ. එහෙත් අපි දකින දේ මහජනතාවට කියන්න ඕන. නැත්නම් ඒ අය පසුව අපිටත් දොස් කියාවි අපි මේ දේවල් පෙන්වා දුන්නේ නෑ කියලා.

ප‍්‍රශ්නය - බදු බරත් ඉහළ යයිද ?

පිළිතුර - ඔව් බදු බර වගේම බඩු මිලත් තව දුරටත් ඉහළ යාවි. 2014 දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඇමෙරිකානු ඩොලර් 79.4 ලෙස පවතින විට සමස්ත බදු, ගාස්තු සහ දඩ ප‍්‍රමාණය රුපියල් බිලියන 1,050 ක් වුණා . එහෙත් 2018 වන විට, දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඇමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 85.0 පමණ දක්වා වැඩි වෙද්දී, දැවැන්ත ලෙස බදු, ගාස්තු සහ දඩ ජනතාව මත පටවමින් රුපියල් බිලියන 2,034 ක් එනම් දෙගුණයක් පමණ මුදලක් ජනතාවගෙන් අය කර ගැනීමට රජය බලාපොරොත්තු වන බව පෙනෙනවා.

ප‍්‍රශ්නය - රුපියල කඩා වැටීම පාලනය කිරීමට රජයට කළ හැක්කේ කුමක්ද ?

පිළිතුර - අපිට පේන්නේ මේ රජයට කළ හැකි දෙයක් නෑ. මෙහෙම තත්ත්වය දරුණු මට්ටමක තිබුණත් රුපියල ස්ථාවර කිරීම සඳහා යෙදවීමට අවශ්‍ය විදේශ විනිමය මහ බැංකුව සතුව නැහැ. මුදල් ඇමති පවසා ඇති පරිදි, තිබෙන සංචිත, ණය ගෙවීමට පමණක් ප‍්‍රමාණවත් වෙනවා. ඒ නිසා, රුපියල ස්ථාවර කිරීමට ඒවා යෙදවිය නොහැකියි. ඒ හේතුවෙන්, තම ඇස් පනා පිට රුපියල කඩා වැටෙද්දිද, මුළු ආර්ථිකයම විනාශ වෙද්දීද, මෙම අදක්ෂ රජයට කළ හැකි වන්නේ ඒ දෙස බලාගෙන සිටීම පමණයි. ඒක තමයි අපිට කියන්න තියෙන්නේ.

වර්තමාන රජය විසින්ම නිර්මාණය කර ගන්නා ලද මෙම කම්පාසහගත තත්ත්වය දෙස ශ‍්‍රී ලාංකිකයන් වශයෙන් ජනතාවට නම් තවදුරටත් බලා සිටිය නොහැකි බව පැහැදිලියි. මෙම තත්ත්වය වහා වෙනස් කොට ආර්ථිකය රැක ගැනීමට නම්, රජය වහාම ඉල්ලා අස්වී, මැතිවරණයක් පවත්වා, මෙම ආර්ථික ප‍්‍රශ්න වලට මුහුණ දිය හැකි රජයක් පත් කර ගන්නට ජනතාව දැඩි ලෙස බල කළ යුතුය. එසේ නොවුවහොත්, මුළු ශ‍්‍රී ලංකා ජනතාවටද, ඉදිරි අනාගත පරම්පරාවලටද සදහටම පාහේ මෙම ආර්ථිකයේ කඩා වැටීමෙන් පහල වන අර්බුදවල විනාශදායී විපාකවලට මුහුණ දීමට සිදු වෙනවා.

දැන් වෙන්නේ රුපියලට ‘හිටං’ කියන්න තමයි. ඒත් රුපියලට හිටං කිව්වට හිටින්නේ නැහැ. දැන් ආචාර්ය හර්ෂ ද සිල්වා කියනවා රුපියල පිරිහීම යහපතක් කියලා. මම කැමතියි එයා ඔය කතාව කිය කිය පාරේ යනවානම් මිනිස්සු මොනවද කියන්නෙ බලන්න. රුපියල් පිරිහීම ඉතාම හිතකරයි කියලා පාරේ කිය කිය යනව නම් මිනිස්සු මොනවගේ ප‍්‍රතිචාරයක් ආචාර්ය හර්ෂ ද සිල්වා විශේෂඥ මැතිතුමාට ලබාදෙයි ද කියලා බලන්න මම ආසයි. අපි බලමු. මම එතුමාට එම අභියෝගය යොමු කරනවා රුපියල අව ප‍්‍රමාණය හොඳයි කිය කියා පාරෙ යන්න කියලා. එවිට බලන්න පුළුවන් මොකද වෙන්නේ කියලා.

ප‍්‍රශ්නය - මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය යටතේ ඔබතුමාට අමතරව ආර්ථික කළමනාකරණයට ප‍්‍රධන වශයෙන් දායක වූ කෙනෙක් තමයි ආචාර්ය පී.බී. ජයසුන්දර මහතා. ඔබ තුමා ඉදිරියට ඇවිත් අදහස් දක්වනවා. ඇයි එතුමා ඉදිරියට නොඑන්නේ ?

පිළිතුර - එක එක චරිතනේ. මම හිතන්නේ ඒ දවස්වල වුණත් ජයසුන්දර මහත්තය සාමාන්‍යයෙන් ඉදිරියට ආපු පුද්ගලයෙක් නෙවෙයි. එතුමා එතුමාගේ වැඬේ ඉතාමත්ම හොඳින් කෙරුව. එතුමා දක්ෂයෙක්. අති දක්ෂයෙක්. මුදල් අමාත්‍යාංශය එතුමා ඉතාමත්ම දක්ෂ ලෙස එතුමා හැසිරෙව්වා.ඒකෙ ප‍්‍රතිඵල අපට පේනවා. සමහර කටයුතු අපි බෙදාගෙනත් කෙරුවා. මට මතකයි ආයෝජකයන් මුණ ගැසීම, බැඳුම්කර වලින් මුදල් රැස් කිරීම ඒවා කළේ මම. ජයසුන්දර මැතිතුමා තව විශාල කාර්යභාරයක් කළා. මුදල් පාලනය, මුදල් වෙන් කිරීම, ඒවායේ ප‍්‍රගතිය සෙවීම. ඒවා ඉතාමත්ම බැ?රුම් කටයුතු. ඒවා එතුමා කළා. අපි එතුමාව හමුවෙනවා. එතුමා අපිත් සමග සම්බන්ධ වෙලා ඉන්නවා.

සාකච්ඡා කළේ - ශ්‍යාම් නුවන් ගනේවත්ත[Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

සිංගප්පූරු ගිවිසුම රටට කරන හානිය උතුරට ඊළාම් දුන්නාටත් වඩා භයානකයි

- එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ හිටපු ශ‍්‍රී ලංකා තානාපති නීතිඥ සරත් විජේසිංහ

අපේ රට ඉන්දියාව, චීනය, ඇමරිකාව, සිංගප්පූරුව ආදි බොහෝ රටවල් සමග ගිවිසුම් අත්සන් කර තිබෙනවා. එහෙත් මේවා පිළිබඳ බොහෝ දෙනා පළ කරන්නෙ සුබවාදී අදහස් නෙමෙයි?

ජාත්‍යන්තර ගිවිසුමක් කියන්නෙ වෙනත් රටක් සමග හෝ අන්තර්ජාතික සමාගමක් සමග අත්සන් කරන ලියවිල්ලක්. රටකට ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් අවශ්‍යයි. කිසිම රටකට ලෝකෙ තනිවම පවතින්න බෑ. එහෙම වුණත් ජාත්‍යන්තර ගිවිසුමක් අස්සන් කරන කොට විශේෂයෙන් සැලකිලිමත් විය යුතු කරුණු ගණනාවක් තිබෙනව. අපි වෙනත් රටක් සමග ගිවිසුමක් අත්සන් කරන්නෙ එයින් අපේ රටට ලාභයක් ලබාගන්න. අපිත් සමග ගිවිසුම අත්සන් කරන අනිත් රටත් ඒ විදිහටම කල්පනා කරන බවත් අපි හිතන්න ඕන. ජාත්‍යන්තර ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීමේ දී අපේ රට, ජාතිය, අපේ වෙළඳ ගනුදෙනු ආදිය පිළිබඳව විශේෂ සැලකිල්ලක් දැක්විය යුත්තේ ඒ නිසයි.

අපේ රට මේවන විට විවිධ රටවල් සමග ගිවිසුම් 419 ක් පමණ අත්සන් කර තිබෙනවා. අපේ රට ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳාම අතින් විශාල දියුණුවක් ලබා තිබෙන රටක් නෙමෙයි. අපේ ජනතාවගෙ ප‍්‍රධාන ජීවනෝපාය රට තුළ සිදුකරන ගොවිතැන. 1815 සිටම අපි නොයෙක් රටවල් සමග අත්සන් කළ ගිවිසුම්වලින් වැඩි වාසි ලබාගත්තෙ අපි නෙමෙයි. අනිත් පාර්ශ්වය. හරියටම කිව්වොත් වෙනත් රටවල් සමග මේතාක් අපි අත්සන් කර ඇති ගිවිසුම්වලින් අති බහුතරය අපි පරාදයි.

ඔබ හිතන්නෙ ඇයි එහෙම වුණේ?

ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් පිළිබඳ අප තුළ තිබෙන දැනුමේ සහ අවබෝධයේ අඩුකම. අපට වැඩි වාසි ලබාගත හැකි ආකාරයට ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම්වලට එළඹීමට අවශ්‍ය දැනුම හා අවබෝධය සහිත අය අපේ රටේ නැහැයි කිව්වොත් මම හිතන්නෙ හරි. ඒ නිසා තමයි අපි හැමදාමත් මේ කාරණයේදී පැරදුනේ. මම හිතන්නෙ චීනය සහ ශ‍්‍රී ලංකාව අතර අත්සන් කළ රබර් සහ හාල් ගිවිසුම පමණයි අපට වාසිදායක ගිවිසුමක් වුණේ.

පසුගිය කාලෙ ඉන්දියාව සමග අත්සන් කළ ගිවිසුම් පිළිබඳවත් විශාල ආන්දෝලනයක් ඇතිවුණා. මේ ආණ්ඩුව සිංගප්පූරුවත් සමග අත්සන් කළ ගිවිසුම නිසා අපේ රට තුළ අර්බුද ගණනාවක් මතු වන බවට විවිධ අදහස් පළවෙනවා?

ඇත්තවශයෙන්ම ඉන්දියාවත් සමග අපි අත්සන් කළ සියලූම ගිවිසුම් අපට අවාසියි. දෙරට අතර පවතින වෙළෙඳ අසමානතාව ඊට ප‍්‍රධාන වශයෙන් බලපෑවා. මේ ආණ්ඩුව සිංගප්පූරුවත් සමග අත්සන් කළ ගිවිසුමත් කාගේ වුවමනාවට කවුරු කෙටුම්පත් කළ ගිවිසුමක් ද යන්න තවම හෙළිදරව් වෙලා නෑ. මේ ගිවිසුම බැලූබැල්මට හරි බලසම්පන්න රටට හොඳ ගිවිසුමක් වගේ තමයි පෙනෙන්නෙ. ඉතාම ලස්සනට බොහොම සූක්ෂමව හදල තිබෙන මේ ගිවිසුමේ පිටු 1089 ක් තිබෙනවා. ඒ 1089 යම ඉංග‍්‍රීසියෙන් විතරයි තිබෙන්නෙ. පිටු 1089 කින් යුතු මේ ගිවිසුම බොහොම සැලසුම් සහගතව හදල තිබෙනව වගේ පෙනුණට එහි සම්පූර්ණ වාසිය තිබෙන්නෙ සිංගප්පූරුවට.

සිංගප්පූරුවට කියන්නෙ එහෙමපිටින්ම වෙළෙදාමෙන් ජීවත් වෙන රටක්. අවුරුදු 200 ක වගේ කෙටිකාලීන ඉතිහාසයක් තිබෙන සිංගප්පූරුවට ඇත්තවශයෙන්ම නැතිවෙන්න දෙයක් නෑ. සිංගප්පූරුව අපේ රට වගේ ස්වාභාවික සම්පත් සහිත රටක් නෙමෙයි. අඩුතරමින් තමන්ගෙ රටේ කුණු ටිකවත් දාන්ඩ තැනක් නැති රටක්. ඔවුන් අපේ රටත් සමග ගිවිසුමක් අත්සන් කරන්නෙ මෙන්න මේ වාතාවරණයත් සමගයි. ඔවුන්ගෙ අරමුණ ඔවුන් හිරවෙලා ඉන්න ප‍්‍රශ්න කිහිපයක් විසඳා ගැනීමයි. මේ ගිවිසුමේ 1089 ක් වන පිටු තුළ භාණ්ඩ 9900 ක් ගැන සඳහන් කර තිබෙනවා. මේ ගිවිසුම මුළුමනින්ම සකස් කරල තිබෙන්නෙ සිංගප්පූරුවේ විශේෂඥයින්. මෙවැනි දෙයක් කරන විට ඒ තුළින් අපේ රටට ආරක්ෂාවක් වෙළඳ ලාභයක් ලැබෙන ආකාරයට එය සකස් කර ගත යුතුව තිබුණත් ඒ සඳහා හැකියාවක් ඇති අය අපේ රටේ නොමැති වීමෙන් මෙම ගිවිසුම අපට අවාසි සහගත ලෙස සකස් වූ බවයි මගේ අදහස.

මේ ගිවිසුම අත්සන් කළ ආකාරය පිළිබඳ මේ වන විට ආණ්ඩුවට බරපතළ විවේචන එල්ල වී තිබෙනවා?

ඔව්. මේ ගිවිසුම අත්සන් කළ විදිහ වැරදියි. අත්සන් කිරීමට පෙර එය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ යුතුව තිබුණා. එක්සත් රාජධානියේ, කැනඩාවේ, ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ හෝ වෙන ඕනෑම රටක මෙවැනි ජාත්‍යන්තර ගිවිසුමක් අත්සන් කරන විට පාර්ලිමේන්තුව තුළ ඒ පිළිබඳ දැඩි ලෙස සාකච්ඡා කෙරෙනවා. වාද විවාද සිදු කෙරෙනවා. එය අත්‍යාවශ්‍ය කාරණයක් ලෙස එම රටවල් සලකනවා. වෙනත් රටවල් මෙවැනි ගිවිසුම් අත්සන් කරන්නේ තම ව්‍යාපාරික ප‍්‍රජාව සහ විවිධ ක්ෂේත‍්‍රවල උගතුන්, බුද්ධිමතුන් සමග දීර්ඝ සංවාදයකින් පසුවයි. අපේ රට සිංගප්පූරුව සමග මේ ගිවිසුම අත්සන් කළේ මේ කිසිදෙයක් කරල නෙමෙයි. අඩුතරමින් පාර්ලිමේන්තුවේ වත් මේ ගිවිසුම ගැන කිව්වෙ නෑ. අපේ පාර්ලිමේන්තුවෙ මේ වගේ ගිවිසුමක් කියවල තේරුම් ගන්න පුළුවන් අය ඉන්නෙත් කීප දෙනෙක් විතරයි. ඇත්තවශයෙන් අපේ පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර පිරිසක් මේ සිදුවුණේ කුමක්ද කියා තවමවත් දන්නෙ නෑ.

නීතිපති මෙය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කිරීම අවශ්‍ය නැතැයි ප‍්‍රකාශ කළා නේද?

එය සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදි උපදෙසක්. මෙවැනි ගිවිසුමක් අත්සන් කරන විට එය පාර්ලිමේන්තුවේ විවාද කළ යුතුයි. ලෝකෙ කොහෙවත් ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් හැංගිහොරා අත්සන් කරන්නෙ නෑ.

ඒවගේම අපි දැක්කා සුමන්දිරන් මහතා පාර්ලිමේන්තු බැඳුම්කර සිද්ධියේදී එය සිංහල භාෂාවෙන් පමණක් තිබෙන බව කියා එය ප‍්‍රතික්ෂේප කළා. ඒ අනුව ඉංගී‍්‍රසි භාෂාවෙන් පමණක් මුද්‍රණය කර මෙම ගිවිසුම අත්සන් කිරීම වැරදියි. දිනකට මිලියන ගණනක් පාර්ලිමේන්තුවට වියදම් කරන රටේ මෙම ගිවිසුම සිංහල බසින් සහ දෙමළ බසින් පළකිරීම එතරම් ලොකු වියදමක් නෙමෙයි. අඩුතරමින් මේ ඉංග‍්‍රිසි පිටපත වත් පහසුවෙන් ලබාගැනීමට නෑ. මේ ගිවිසුමේ අඩංගු කරුණු ජනතාව අතරට යෑම මේ ලෙස වළක්වා තිබීම ගැන අද බොහෝදෙනා තුළ විශාල සැකයක් මතුව තිබෙන්නේ ඒ නිසයි.

ඊළඟට මේ ගිවිසුමට අපේ රට වෙනුවෙන් අත්සන් කළේ මලික් සමරවික‍්‍රම මහතා. ඔහු අත්සන් කළේ ඔහුගේ පක්ෂය වෙනුවෙන්වත් ආණ්ඩුව වෙනුවෙන්වත් නෙමෙයි, අපේ රට වෙනුවෙන්. ජාතිය වෙනුවෙන්. මුළු රට වෙනුවෙන් මෙවැනි ගිවිසුමකට අත්සන් කරන්න ඔහුට තිබෙන අයිතිය කුමක්ද? ඔහු මේ ගිවිසුමට අත්සන් කිරීම නීත්‍යානුකූල නෑ. ඒ සඳහා ඔහුට බලයක් ලබාදිය යුත්තේ පාර්ලිමේන්තුවයි. එවැන්නක් සිදු වී නෑ.

මේ ගිවිසුම පිළිබඳව ජනාධිපතිතුමා පත් කළ කොමිසමට ඔබත් සාක්ෂි දුන්නා?

එම කොමිසමට සාක්ෂි දීමට යන පුද්ගලයකුට ලැබෙන්නේ මිනිත්තු 15 යි. ඒ මිනිත්තු 15 තුළ දී මම මේ ගිවිසුමට පක්ෂව සහ විපක්ෂව මෙතෙක් පළ වී ඇති ලිපිත් මම ලියා පළ කළ ලිපිත් පිළිබඳ ඔවුන් දැනුවත් කර මා ඔවුන්ට යොමු කළ ප‍්‍රශ්නය වුණේ දැන් අත්සන් කර අවසන් වී ඇති ගිවිසුමක් ගැන සාක්ෂි විමසා මේ කොමිසමට කළ හැක්කේ කුමක්ද යන්නයි. කොමිසමක් පත් කිරීම හෝ වෙනයම් ආකාරයක විමර්ශනයක් මේ පිළිබඳව කළ යුතුව තිබුණේ මෙම ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට පෙරයි. සියල්ල අවසන් වූ පසු එහි හොඳ නරක සොයාබැලීමෙන් ප‍්‍රයෝජනයක් නෑ.

මේ ආණ්ඩුව හිතන්නෙ හැම රටක් එක්කම නිදහස් වෙළෙඳ ගිවිසුම් අත්සන් කරල ඔවුන්ට මේ රටේ ආයෝජන කරන්න ආරාධනා කළාම අපේ ආර්ථිකය දියුණු වෙයි කියලයි. ඒ රටවල් මෙහෙ ඇවිත් මුදල් ආයෝජනය කරන්නෙ අපේ රට දියුණු කරන්න නෙමෙයි. අපේ සම්පත් අරගෙන ඒ අය දියුණු වෙන්න. හොඳම උදාහරණය සිංගප්පූරුව අපේ රටේ කරන ප‍්‍රීමා සමාගම. මේ ගිවිසුමේ හැටියටත් මෙහේ සමාගමක් පිහිටුවල පිටරටවල සේවක පිරිස් මෙහෙට ගෙන්වාගන්න සිංගප්පූරුවට පුළුවන්. අද සිංගප්පූරුව සහ චීනය එකම ගමනක යන රටවල් දෙකක්. අපේ රට සිංගප්පූරුව සමග මේ ගිවිසුම අත්සන් කළේ සැලැස්මක් ඇතිව නොවෙයි. භාණ්ඩ 9900 ක් බදු නැතිව අපේ රටට ගෙන ඒමට අවස්ථාව ලබාදීම, විදේශ ශ‍්‍රමිකයන් ගෙන්වීමට ඉඩ ප‍්‍රස්ථා ලබාදීම වැනි අපේ රටට කිසිසේත්ම නොගැලපෙන තීරණ තුළින් අපේ රටේ සමස්ත ආර්ථිකයට විශාල බලපෑමක් ඇතිවෙනවා. මේ ගිවිසුමේ තිබෙන අනර්ථකාරී බව පිළිබඳ එක උදාහරණයක් කුණු. සිංගප්පූරුවට අද තමන්ගෙ කුණු ටිකවත් දාගන්න ඉඩක් නෑ. චීනයත් සමග ඔවුන් ඒ ගැන සාකච්ඡා කළත් චීනය එය ප‍්‍රතික්ෂේප කළා. අපේ රටේ අවාසනාවට අපි ඒකට අහුවුණා. අනිත් භාණ්ඩ 9900 යේ ඉරණමත් ඕකම තමයි. මම හිතන්නෙ එල්ටීටීඊයට අපි උතුරු නැගෙනහිර දුන්න නම් අපේ රටට නැතිවෙන්නෙ ඒ දෙපළාත විතරයි. මේ ගිවිසුමෙන් අපට මුළු රටම නැතිවුණා.

ඔබ හිතන්නෙ දැන් මෙය වෙනස් කළ නොහැකි බවද?

අපි දැන් උගුලෙ අහුවෙලා ඉවරයි. දැන් මෙය වෙනස් කිරීම පහසු නෑ. මම හිතන්නෙ දැන් එය ජනාධිපතිතුමාටවත් කරන්න බෑ. සිංගප්පූරුව බලසම්පන්න රටක්. අපේ රටට මේ නිසා සිදුවන අවාසි පිළිබඳ ඒ රටත් සමග තර්ක කරල දැන් මෙය නිවැරදි කළ හැකි පුද්ගලයෙක් අපේ රටේ ඇතැයි මම හිතන්නෙ නෑ.

සාකච්ඡා කළේ පාලිත සේනානායක [Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

මිනිස් සිතේ ප‍්‍රභාශ්වර භාවය පිළිබිඹු කරන ඝරසර්ප

-මහාචාර්ය වසන්ත දේවසිරි-

අද දවසේ දී කෙසේ වෙතත් අප කුඩා කාලයේ දී නම් අපගේ ගෙවල් වලට වරින් වර සර්පයන් ඇතුලූ වීම සුලභ සිදු වීමක් විය. නිතර නිතර ම ගෙවල හැසිරෙන බැවින් ඔවුහු ඝරසර්පයන් ලෙස ද හඳුන්වනු ලැබූ හ. රෙදි කැබැල්ලක භූමි තෙල් ස්වල්පයක් තවරා එය ඇෙඟ් ඇතිල්ල වූ විට ඝරසර්පයා අසරණ වී පලා යයි. ගැරඬින් පෙනේ කළාට කලබල නොවූ මෙරට මිනිස්සු ගැරඬින් මරා පවු පුරවා නොගත් හ. ඔවුහු ගැරඬින්ට කළ හැකි දෙයක් නැති බව ද දැන සිටිය හ. මෙවන් වූ ඝරසර්පයන් නිසා වෙනස් නොවන උදාර වූ මිනිස් සන්තානයේ කතන්දරය යි ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි සිය නවතම සිනමා නිර්මාණය වන ඝරසර්ප තුළින් විදහා දක්වන්නේ. බුදු දහමට අනුව මිනිස් සිත ස්වභාවයෙන් ම ප‍්‍රභාෂ්වර ය. එය කිළිටි වන්නේ ආගන්තුක වූ ක්ලේශයන් නිසා ය. ජාති ආගම් වර්ගවාදය අතික‍්‍රමණය කළ මිනිස් සන්තානයේ ප‍්‍රභාෂ්වර භාවය පිළිබිඹු කරන සුන්දර සිනමා පටයක් ලෙසය මා ඝරසරප දකින්නේ. ජයන්තගේ පරපුරට අයත් වන බොහෝ නිර්මාණකරුවන් සිය නිර්මාණ තුළින් නිරූපණය කළේ මෙම මිනිස් සිතට ආගන්තුක වූ ක්ලේශයන් ය. නිර්මාණකරුවෙකු වශයෙන් ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි සුවිශේෂී වන්නේ ඔහු මිනිස් සිත ට ආගන්තුක වූ කෙලෙස් ධර්මයන් නොව, මිනිස් සිතට ආවේණික වූ විචිත‍්‍රත්වය සිනමාවට නංවන බැවිනි.

සිංහල සිනමාවේ ස්වර්ණමය යුගය හැටේ දශකය යැ යි මම සිතමි. මෙම යුගය ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මහතාගේ ම නිර්මාණයක් ලෙස හැඳින් වූ ව ද වරදක් නැත. මෙම යුගය තුළ නිර්මාණය වුනු ගුණාත්මක චිත‍්‍රපට සිත ප‍්‍රහර්ෂයට පත් කරවන සුලූ මිනිස් අධ්‍යාත්මය තුළ නිරායාසයෙන් බිහි වන ගැඹුරු ආදර සම්බන්ධතා නිරූපණය කළ චිත‍්‍රපට ය. එමෙන් ම එම චිත‍්‍රපටවල ජීවත්වන චරිත තම සිත් තුළ හොල්මන් කරන අඳුරු යක්ෂාවේශයගෙන් මිදී නිදහස ලබා ගැනීමට සමත් වන චරිතයන් ය. ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මහතා විසින් හැටේ දශකයේ නිර්මාණය කළ දෙලොවක් අතර, රන්සළු, ගොලූ හදවත හා අක්කර පහ යන චිත‍්‍රපටි පෙළ මා කියන මෙම කරුණ සනාථ කිරීමට ප‍්‍රමාණවත් වෙතැ යි සිතමි. හැත්තෑව දශකයේ මුල් යුගය තුළ දී වසන්ත ඔබේසේකර, ධර්මසේන පතිරාජ වැනි සිනමාකරුවන් ගේ නිර්මාණ තුළ මේ ප‍්‍රසාද ගුණය තරමක් දුරට හෝ රැඳී තිබුන ද ඔවුන්ගේ පසු කාලීන නිර්මාණ තුළ මෙම ගුණය දක්නට නොලැබිනි. ඉන් පසුව එළැඹුනු යුගය තුළ දී බිහිවුනු නව සිනමා කරුවෝ නව යටත් විජිතවාදය තුළ තුන් වෙනි ලෝකයේ රටවල් තුළ දිනෙන් දින බිඳ වැටෙන ආර්ථික හා සංස්කෘතික වට පිටාව ඔස්සේ මුහුණ දෙන ඛේදවාචකය නිරූපණය කරන චිත‍්‍රපට නිරූපණය කළ හ. තම උරුමය වූ පාරම්පරික හර පද්ධතිය තව දුරටත් වටිනා කමක් නැති හණ මිටියක් ලෙස සළකමින් නිර්මාණය කරණයේ යෙදුනු මෙම සිනමා කරුවන් විය යුතු පරිද්දෙන් ම නිරතුරුව ම ජත්‍යන්තර සම්මානයට පාත‍්‍ර වී ය. සුප‍්‍රකට නයිජීරියානු ලේඛක චිනීවා ඇචිබේ කලකට පෙර ප‍්‍රකාශ කර ඇති අයුරින් ම ඔවුහු දඩයමට ලක් වූ සිංහයාගේ කතන්දරය නොව දඩයක්කාරයාගේ කතාව සිනමාවට නැඟූ හ. දඩයක්කාරයගේ ඇසින් කැමරාවට නැඟුනු මෙම නිර්මාණ තුළ පාරම්පරික සංස්කෘතියක් තුළ ගොඩනැඟුනුු උදාර වූ මිනිස් අධ්‍යාත්මය පිළිබිඹු නොවිනි. සිංහල සිනමාව දශක කීපයක් තිසසේ මුහුණ දෙන ඛෙදවාචකය මෙන් ම අර්බුදය ද මෙය යි.

දඩයක්කාරයින් අත ව්‍යාජ වූ ද අජීවී වූ ද හෝං පලක් බවට පත් වෙමින් තිබුණු සිංහල සිනමාව තුළට යළිත් වරක් අපගේ සංස්කෘතික උරුමය රැගෙන ආ සිනමා කරුවා ය ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි. ඔහුට පුරෝගමී සිනමා කරුවෙකු මෙරට සිටියේ නම් ඒ ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස් මහතා පමණක් ම විය යුතු ය. ඔහුගේ අග්නි දාහය, ගරිල්ලා මාකටිං, සමනල සංධ්වනිය,මහරජ ගැමුනු මෙන් ම නවතම නිර්මාණය වන ඝරසර්ප තුළින් ද ඔහු පෙන්නුම් කරන්නේ නව යටත් විජිතවාදී සිනමා කරුවන්ට නොපෙනෙන මිනිස් සන්තානයේ ඇති සුන්දරත්වය යි. සිග්මන් ෆ්‍රොයිඞ් වැනි යල් පැන ගිය මනෝ විද්‍යාඥයින් ගේ මතවාද වලින් නොමිදුනු මෙම සිනමාකරුවන් තවමත් සිතන්නේ මිනිසත් බවේ පදනම ඔවුන්ගේ සිතේ සැඟ වී ඇති කාම සිතුවිලි හා ඉන්ද්‍රියන් පිනවීමේ ආශාව පමණක් ම යැ යි කියා ය.

බටහිර නූතනවාදය වර්ධනය වූයේ මිනිස් ජීවිතයේ සතුට හා සාර්ථක බව රඳා පවතින්නේ ඉන්ද්‍රියන් පිනවීම මත ය යන මිථ්‍යාව මත ය. මෙය ඉතාමත් විනාශකාරී මිථ්‍යාවක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ. මේ මිථ්‍යාව තුළ ඇති භයානක ම මිථ්‍යාව නම් මිනිස් සිත තුළ ඇති එකම ස්වභාවය ඉන්ද්‍රියන් පිනවීමට ඇති වුමනාව පමණක් ම ලෙස ද ඒ තුළ පිළි ගැනෙන බැවිනි. මෙම මිථ්‍යාව සත්‍යයක් ලෙස පිළිගතහොත් බටහිර නුතනත්වය තුළ අප පෙළන කිසිම ප‍්‍රශ්නයකට විසඳුමක් සොයා ගත නොහැකි බව ද පිළිගැනීමට සිදු වෙයි. ඒ කිසිම කලෙක මුලූ මිනිස් වර්ගයාගේ ම ඉන්ද්‍රියයන් පිනවීමට අවශ්‍ය තරම් සම්පත් ප‍්‍රමාණයක් මෙම ලෝකය මත නිර්මාණය කර ගැනීමට අපට හැකියාවක් නැති ය යන්න ප‍්‍රකට කරුණකි. මිනිස් සිත හා සතුට පිළිබඳව මෙම මිථ්‍යාව පිළිගන්නාතාක් කල් තුන්වන ලෝකයේ සිනමා කරුවන්ට චිත‍්‍රපට නිර්මාණය කළ හැකි තේමාවන්ගෙන් නම් අඩුවක් ඇති නොවනු ඇත. මෙම නිර්මාණකරුවන්ට තව බොහෝ කාලයක් යනතුරු ඉහගෙන කෑ හැකි මෙම නව යටත්විජිතවාදයේ පල් වළ කාන්තා විමුක්තිය, ගණිකා වෘත්තිය, ලිංගිකත්වය, හිංසනය, ස්ත‍්‍රී දූෂණය, මත් ද්‍රව්‍ය, සමලිංගිකත්වය, එච් අයි වී වැනි තේමාවන්ගෙන් පිරී ඇත.

ඝරසරප තුළින් ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි මෙම පල් වල ඉහ ගෙන කෑමේ සිනමා කලාවට හුරු වී සිටින පේ‍්‍රක්ෂක අපට ප‍්‍රබල අභියෝගයක් එල්ල කරයි. ඔහු අපෙන් ප‍්‍රශ්න කරන්නේ අපට ජීවත් වීමට මීට වඩා හොඳ දැක්මක් අපට සොය ගත නොහැකිදැ යි යන්න ය. මෙහි දී ඔහු පේ‍්‍රක්ෂක අපගේ මනසට ද එල්ල කරන්නේ බුදු රජාණන් වහන්සේ මීට වසර 2600 කට පෙර මිනිස් මනසට එල්ල කළ අභියෝගයම ය.එනම් සියළු අරූපි ධර්මයන් මනස පෙරටු කොට ඇතිවන බවත්, මනස මුල් කොට පවතින බවත්, මනස තුළින් ම නිර්මාණය වන බවත් යන සත්‍යය යි. මෙය අද අප හිස් මුදුනෙන් පිළිගන්නා බටහිර වාස්ථවික යථාර්ථය සුණු විසිනු කරණු ලබන දහමකි. එම යථාර්ථය මනුශ්‍යයන්ගේ පමණක් නොව, සතුන් සර්පයන් ගහකොළ පමණක් නොව අමනුශ්‍යයන් හා යකුන් පෙරේතයන්ගේ ද හිමිකම් සපුරන යථාර්ථයකි. එමෙන් ම අප විසින් සාක්‍ෂාත් කරගත යුතු මෙම රාගය හා වෛරය මත නොව, අත් හැරීම, මෛති‍්‍රය හා කරුණාව මත ගොඩ නැගෙන නව සමාජ යථාර්ථයක් විය යුතු බව ද ඝරසරප අපට ඉඟි කරයි.

විසි එක්වැනි සියවසට අයත් වන අදීන සිනමා කරුවෙකු වූ ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිගේ නිර්මාණ තුළ පිළිබිඹු වන්නේ මිනිස් සිතේ ප‍්‍රභාශ්වර ස්වභාවය යි. චන්ද්‍රසිරි ගේ සිනමා කෘති වල චරිත ගැටුම් වලට මුහුණ දෙන්නේ මිනිස් සිතට ඇතුලූ වන ආගන්තුක උපක්ලේශයන් නිසා ය. ජයන්ත සිනමාවට නඟන්නේ මෙම මතුපිට ආගන්තුක ක්ලේශයන් නොව එම ක්ලේශයන් මඟින් ඔද්දල් නොවූ කරුණාවෙන් හා මෛති‍්‍රයෙන් ප‍්‍රභාශ්වර වූ මිනිස් සන්තාන ය
ඝරසරප චිත‍්‍රපටයේ අතීත කතන්දරයක් ද වර්තමාන කතන්දරයක් ද ඇත. 1980 දී යක්ෂාවේශයන්ට ප‍්‍රතිකාර කරණ හිමි නමක් වසන කතෝලික පල්ලියක දී මුණ ගැසී පෙමෙන් බැඳෙන සිංහල තරුණයෙකු හා කළු කුමාර දිෂ්ටිය වැහුණු දෙමළ තරුණියක පිළිබඳව කතන්දරය ඉන් එකකි. ඉන් වසර තිස් ගණනකට පසුව වියපත් ව ගිය එම තරුණයාගේ බිරිඳට කළුකුමාර දිෂ්ටිය වැළදීමත් ඇයට ප‍්‍රතිකාර කරන කැන්ඩාවේ සිට පැමිණි මනෝ වෛද්‍යවරියත් පිළිබඳ. කතන්දරය දෙවැන්නයි. ප‍්‍රශස්ත ලෙසත් සුන්දර ලෙසත් සිතුවම් කර ඇති මෙම සිද්ධීන් ගැන දිගින් දිගටම විස්තර කිරීමට බලාපොරොත්තු නොවෙමි. කෙසේ වෙතත් තරුණ පෙම් යුවළගේ චරිත නිරූපණය කරන නවක නළුවා හා නිළිය ගැන සඳහනක් නොකිරීම ඔවුනට කරණ අසාධාරනයක් වෙතැයි සිතමි. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිට ම හුරු පුරුදු ප‍්‍රවීන රංගධරයන් සියල්ලන්ම අභිබවා යන රඟ පෑමක් ඔවුන් දෙදනා ඉදිරිපත් කරන බව පැවසීම චිත‍්‍රපටියේ විශිෂ්ට රංගනයක යෙදෙන ප‍්‍රවීණයන්ට කරන අගෞරවයක් වෙතැ යි මම නොසිතමි.

මේ කතන්දර දෙක අතර අපගේ අවධානයට හසු විය යුතු තවත් නොකී කතාවක් ද ඇත. ඝරසරප ආරම්භ වන වකවානුවේ දී එ නම් 1980 ගණන් වළ දී වර්ධනය වුනු කුරිරු ත‍්‍රස්තවාදය මිනිස් ජීවිත දස දහස් ගණනක් බිලි ගත් යුද්ධයකින් අවසාන විය. මේ කාලය තුළ දී අපි අන් කවර කලකත් නොවූ තරම් වේගයෙකින් මෙන් ම දැඩිව ද මිනිසුන් සමාජය තුළ විගලිත කරන නූතනවාදය වැළද ගත්තෙමු. මෙවන් වූ වට පිටාවක අප බොහෝ දෙනෙකුට මතක් වන්නේ යුද්ධය හා බටහිරකරණය තුළ අපට අහිමි ව ගිය දේවල් ය. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ඝරසරප තුළින් අපට පෙන්වා දෙන්නේ මේ කුරිරු බලවේග දෙක හමුවේ අපට අහිමි වී නොගිය දේවල් ය. එ නම් ආගන්තුක ක්ලේශයන් නිසා විනාශ නොවුනු කරුණාවෙන් හා මෛති‍්‍රයෙන් ප‍්‍රභාශ්වර වූ අප සතු පාරම්පරික විඥානය යි. 1980 දී මෙන් ම 2018 දී ඔවුන් එකිනෙකා ගේ දුක සැප බෙදා ගන්නේ ආදරය කරන්නේ ජාති ආගම් හා සමාජ භේද වලින් මිදුනු පිරිසක් ලෙස ය. එම පාරම්පරික විඥානයේ ම කොටසක් වූ කලූ කුමාරයා (ඝර්සරප යනු කලූ කුමාරයාට නමකි) පවා ඔවුනට හිමි තැන සිහි කර දෙමින් වරෙක හිතවත් ව හැසිරේ. ඒ කලූ කුමාරයා නොහොත් ඝරසරප අප අධ්‍යාත්මයේ ම කොටසක් බැවින් ද?

මහාචාර්ය වසන්ත දේවසිරි
අංශ ප‍්‍රධාන/ ළමා රෝග අංශය
වෛද්‍ය පීඨය, රුහුණු විශ්ව විද්‍යාලයය.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

විස්‌සෙන් දෙන්නේ ඊලමයි

-රියර් අද්මිරාල් (ආචාර්ය) සරත් වීරසේකර

ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පසුගිය බදාදා, ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත ජනතාවක් වර්තමාන පාලනයට විරුද්ධව කොළඹට ඇදී එද්දී, 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළේය. එය පෞද්ගලික මන්තී‍්‍ර යෝජනාවක් ලෙස ඉදිරිපත් කළ අතර මාස 6 ක් තුළ විෂය භාර ඇමැති ඒ සම්බන්ධයෙන් කි‍්‍රයාත්මක විය යුතුය. ජවිපෙ ආණ්ඩුවේම කොටසක් බැවින් මාස 6 ක් තුළ නොව සති 2 ක් තුළ අදාළ ඇමැතිවරයා/වරිය ඒ පිළිබඳව කටයුතු කිරීමට ඉඩ තිබේ. ඉන්පසු එය කැබිනට් මණ්ඩලය අනුමැතියෙන් පසු පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ හැක. ජනාධිපතිගේ විධායක බලතල අහෝසි කළ යුතුයි, යන මුවාවෙන් හෙතෙම මෙම යෝජනාවට කාරක සභා අවස්ථාවේදී අනෙකුත් අනේකවිධ, එනම් ආණ්ඩුකාරවරයා මහඇමැතිගේ කැමැත්ත අනුව පත් කිරීම, සමගාමී ලැයිස්තුව අහෝසි කිරීම යනාදී සියලූම අගයන් එක්කොට තුනෙන් දෙකෙන් සම්මත කර ගැනීමට උත්සාහ කරනු ඇත. එසේ තුනෙන් දෙකෙන් සම්මත වුවහොත් ජනමත විචාරණයකින් තොරව රට ස්වාධීන පළාත් රාජ්‍යයන් 9 ට බෙදෙන අන්දම අප මීට පෙර මෙම පුවත්පත මගින්ම පෙන්වාදී ඇත. ද්‍රවිඩ සන්ධානයේ සුමන්දිරන් මන්තී‍්‍රවරයා ළඟදීත් කියා සිටියේ ඔවුනට ‘‘ඒකීය’’ නම හෝ ‘‘ෆෙඩරල්’’ නම හෝ අවශ්‍ය නැති බවත්, අවශ්‍ය වන්නේ පූර්ණ බලතල පමණක් බවත් ය. දැන් මේ සිදුවන්න යන්නේද එයයි. මෙම ලිපියෙන් ජනතාවට දන්වා සිටීමට අදහස් කරන්නේ වර්තමාන ජවිපෙ නායකයන් රට බෙදන නින්දිත කුමන්ත‍්‍රණයට දේශද්‍රෝහීන් ලෙස හවුල් වී ඇති අන්දමය. ඒ බව ජනතා විමුක්ති පාක්‍ෂිකයන් ද නොදන්නා බවට කිසිදු සැකයක් නැත.

එදා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ තරුණ තරුණියන් දහස් ගණනක් දිවි පි¥ ඉන්දියාව විසින් අප වෙත බලෙන් පැටවූ 13 වැනි සංශෝධනයට විරුද්ධවය. එම 13 වැනි සංශෝධනයෙන් අපේ රට යම්කිසි ආකාරයකින් පෙඩරල් වුවද, එය මුළුමනින්ම පෙඩරල් වීම වළක්වාලීමට යම් යම් බාධක ඇතුළත් කිරීමට ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපතිතුමාට හැකි වූයේද එම ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ බලවත් විරෝධය පෙන්වාලමින්ය. අද වර්තමාන ජ.වි.පෙ. පාලකයන් මෙම 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධන හරහා කිරීමට යන්නේ ජේ. ආර්. ජයවර්ධන විසින් දමා ඇති එම ‘‘බාධක’’ ඉවත් කිරීමය. එවිට රට මුළුමනින්ම පෙඩරල් වීම වැළැක්විය නොහේ. එසේ නම් මෙම ජ.වි.පෙ. පාලකයන් අද කිරීමට යන්නේ එදා 13 ට විරුද්ධව තම වටිනා ජීවිත බිලිඳුන් දහස් ගණන් තරුණ / තරුණියන්ව නින්දිත අයුරින් පාවාදීම නොවේ ද? සැප්තැම්බර් 5 වැනිදා ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත ජනකායක් රජයට විරුද්ධව කොළඹට ඇදෙන බවත්, එදින බොහෝවිට ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ මන්තී‍්‍රවරුන් පාර්ලිමේන්තුවේ නොසිටින බව සමස්ත

ජනතාවගේම අවධානය එදින එම උද්ඝෝෂණ කි‍්‍රයාවලියට බවත් සියල්ලන්ම දැනසිටි කරුණකි. ජවිපෙ මෙම අතිශය සංවේදී පනත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන්නේ ද සැප්. 5 වැනිදාය.

වර්තමාන ජනපති බලයට පත් වූ විගස එනම් 2015 වර්ෂයේ පෙබරවාරි 10 වැනි දින, උතුරු පළාත් සභාවේ විග්නේශ්වරන් ප‍්‍රධාන ඇමැති විසින්, ඉතා කුප‍්‍රකට යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කොට සම්මත කරගන්නා ලදී. එහි අඩංගු කරුණු කිහිපයක් ඉතා සැකෙවින් මෙසේය.

•   මෙතෙක් පැවැති සියලූම ලංකා රජයන් ඉතා සැලසුම් සහගත ලෙස දෙමළ ජනතාව සමූල ඝාතනයට ලක් කරමින් සිටී. 
• සියලූම රජයන් දෙමළ ජනතාවගේ මානව හිමිකම් සැලසුම් සහගත ලෙස උල්ලංඝනය කරමින් සිටි අතර එහි කූටප‍්‍රාප්තිය වූයේ 2009 වර්ෂයේදීය. 
• රජයේ අනුග‍්‍රහයෙන් දෙමළ ජනතාවට ලිංගික හිංසා සිදුවූ අතර සංස්කෘතිමය, භාෂාමය වශයෙන් ද ඔවුන්ට එරෙහිව විනාශකාරී ප‍්‍රතිපත්තීන් ගෙන යමින් තිබේ. 
• දේශීය අධිකරණය කෙරේ කිසිදු විශ්වාසයක් නොමැති හෙයින් හමුදාව විසින් කරන ලද යුද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් අන්තර්ජාතික යුද අධිකරණයට යොමු කළ යුතුය. 
• එජා සංගමයේ මහලේකම්ගේ දරුස්මාන් වාර්තාවේ ද ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ සුදු වෑන්වලින් පැහැරගෙන යෑම සඳහන් කොට තිබේ. එවන් පැහැර ගෙන යෑම් සහ සරණාගත කඳවුරුවලදී ලංකා හමුදාව මගින් එහි සිටි කාන්තාවන්ට ලිංගික අපරාධ කර ඇති හෙයින් එයින් දෙමළ ජනතාව දැඩි මානසික පීඩනයට ලක්ව ඇත.  
• මධ්‍යම පළාතේ දෙමළ කාන්තාවන්ව බලහත්කාරයෙන් වඳ භාවයට පත්කොට තිබේ. 2007 වර්ෂයේදී ද ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලය විසින් දෙමළ කාන්තාවන්ව බලහත්කාරයෙන් ගබ්සා කර ඇති බවට සඳහන් කොට තිබේ. උතුරේ හමුදා සාමාජිකයන් නිසා දෙමළ කාන්තාවන් නිරතුරුවම ලිංගික අපයෝජනයට ලක්වීමේ අවදානමට ලක්ව තිබේ.

උතුරු පළාත් සභාව මෙම යෝජනාව අනුමත කරගත් පසු,

අද වනතුරු, වරින්වර දෙමළ ජනතාවට වන අසාධාරණය සහ හමුදා ආක‍්‍රමණයන්්/ යුද අපරාධ සම්බන්ධ යෝජනා සම්මත කර ගනිමින් සිටී. මෙම යෝජනා කිසිවක් රජය විසින් ප‍්‍රතික්‍ෂේප කොට නොමැත. පළාත් සභාවක් මගින් සම්මත කර ගන්නා යෝජනාවන්ට රජය නිල වශයෙන් ප‍්‍රතිචාර දක්වන්නේ නැත්නම්, එසේ නැත්නම් පාර්ලිමේන්තුවේ හෝ එයට විරුද්ධව මතයක් ප‍්‍රකාශ නොකරන්නේ නම් එය පිළිගත්තා සේ සැලකේ. එසේ නම් ඉහත සඳහන් සියලූම දෑ වර්තමාන රජය විසින් වක‍්‍රව නොව සෘජුව පිළිගෙන තිබේ.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංගමයේ ආරක්‍ෂක මණ්ඩලය විසින් රටක කොටසක් වෙනම රාජ්‍යයක් ලෙස පිළිගැනීමට අවශ්‍ය කරන කොන්දේසිවලින් එකක් වනුයේ එම පළාතේ ජීවත් වන ජනතාව, වසර ගණනක් තිස්සේ, නොකඩවා ලිංගික හා අනෙකුත් වධහිංසා, හිරිහැරවලට භාජනය වීමය. උතුරු පළාතේ විග්නේශ්වරන් එම කොන්දේසිය දැනටමත් සපුරා ඇත්තේ එසේය. එයට අපේ යහපාලන අඥාන පාලකයන් දායක වී ඇත්තේ මෙසේය.

ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපතිතුමා, පෙර සඳහන් කළ පරිදි, 13 වැනි සංශෝධනයට අන්තර්ගතකොට ඇති ‘බාධක’ වලින් සමහරක් වනුයේ ජනපතිගේ විධායක බලය පාවිච්චි කරන ආණ්ඩුකාරවරයාගේ තනතුර සහ සමගාමී ලැයිස්තුවයි. උදාහරණයක් ලෙස උතුරේ මහඇමැති රටට ‘‘අහිතකර’ නීතියක් ගෙන ආවොත් ආණ්ඩුකාරවරයාට ‘‘ජනපති විධායක බලය’’ පාවිච්චි කරමි. එය හරවා හැරිය හැක. එසේ ම සමගාමී ලැයිස්තුවේ තිබෙන, පරිසරය, ඓතිහාසික නටබුන්, උසස් අධ්‍යාපනය, විවාහ/ උප්පැන්න යනාදී විෂයයන් 36 ක් සම්බන්ධයෙන් නීති සෑදීමට පළාත් සභාවක් පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ගත යුතුය. ජනපතිගේ විධායක බලය අහෝසි වුවහොත් ආණ්ඩුකාරවරයාට ප‍්‍රධාන ඇමැති අභිබවා යෑමට බලයක් නොලැබේ. තවද ව්‍යවස්ථා සංශෝධන යෝජනාවලියේ තිබෙන්නේ ආණ්ඩුකාරවරයා ප‍්‍රධාන ඇමැතිගේ කැමැත්ත අනුව පත් කළ යුතු බවය. මේ කරුණු දෙක එසේ වුවහොත් උතුරේ ප‍්‍රධාන ඇමැතිවරයාට ලැබෙන ‘බලය’ කොපමණ දැයි ඔබට සිතා ගත හැකිය. උතුරේ විග්නේශ්වරන් ප‍්‍රධාන ඇමැති දැනටමත් උතුරේ බුදුපිළිම ඉවත් කළ යුතු යැයි කිලිනොච්චියේ පෙළපාලි යයි. නාගදීපයේ බුදුපිළිමය ඉදිකිරීමට තවමත් තහංචි පනවමින් සිටී. උතුරේ සිංහලයාට ජීවත් වීමේ අයිතියක් නැතැයි ප‍්‍රසිද්ධියේ කියයි. උතුරෙන් හමුදා කඳවුරු ඉවත් කළ යුතු යැයි දිනපතා මොරදෙයි. ජවිපෙ නායකයන් සහ වර්තමාන පාලකයන් මේ කිරීමට හදන්නේ එවන් වූ විග්නේශ්වරන්ට උතුරේ නීති සෑදීම සම්බන්ධයෙන් පූර්ණ බලතල ලබාදීමය. ව්‍යවස්ථා සංශෝධන යෝජනාවලියේ අඩංගු අනෙක් වැදගත්ම නිර්දේශය නම් සමගාමී ලැයිස්තුව අහෝසි කිරීමය. එම කරුණු දෙක සම්බන්ධ බලය විග්නේශ්වරන්ට ලබා දුනහොත් උතුරේ සිදුවන්නේ කුමක්දැයි ජනතාවට අමුතුවෙන් කියා දීමට අවශ්‍ය නොවේ.

ජවිපෙ ගෙන එන මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනතට කාරක සභා අවස්ථාවේදී පෙර කී, නොකී සංශෝධන ගණනාවක් එකතු වනු ඇත. ප‍්‍රාදේශීය සභා පනතේ කාන්තා නියෝජනය කියමින් ගෙන ආ යෝජනාව අවසානයේ පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත වනවිට මුලින් නොතිබූ යෝජනා 323 අඩංගුව තිබූ බැව් සියල්ලන්ම දනී. මෙම පනතට ද සිදුවන්නේ එයමය. එවිට රට බෙදන, බෙදුම්වාදී දෙමළ දේශපාලනඥයන් තෘප්තිමත් කරන,

‘‘ඒකීය’’ නාමය යටතේ රට මුළුමනින්ම පෙඩරල් කරන සංශෝධන ගණනාවක් සමග මෙම 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත තුනෙන් දෙකින් සම්මත කර ගැනීමට මොවුන් උත්සාහ කර ඇත. ජවිපෙ නායකයන් ජනතාවට කොලේ වසා එසේ කිරීමට තැත් කරන්නේ විධායක ජනපති ක‍්‍රමය අහෝසි කළ යුතුය යන ‘‘ආකර්ෂණීය’ සටන් පාඨය ගෙන එසේ 2/3 න් එය සම්මත වූවා යැයි සිතමු. එවිට වන්නේ කුමක්ද?

මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වූ විගස උතුරු පළාත් සභාව (උදාහරණයක් ලෙස) තමන්ට අවශ්‍ය ජාතිවාදී නීති සියල්ලක්ම සම්මත කරගනු ඇත. එසේ ම පොලිස් බලතල සහ ඉඩම් බලතල වැනි සංවේදී බලතල කි‍්‍රයාත්මක කරනට සැරසෙන විට අනිවාර්යයෙන් එයට දකුණේ විරෝධය හට ගෙන ඇත. ‘‘ඊළම ලබා ගැනීම සඳහා තමන්ගේම ජනතාව සහ නායකයන් මරා දැමූ ප‍්‍රභාකරන් ‘‘වීරයෙක්’ යැයි උදම් අනන විග්නේශ්වරන්ට හමුදා සාමාජිකයන් පිටතින් ජාතිවාදී කෝලාහලයක් වුවද ආරම්භ කිරීමට හැකියාවක් තිබේ. එවිට ලෝකයාට පෙන්වන්නේ තමන්ට පාර්ලිමේන්තුවෙන් ලබා දුන් ‘‘බලය’’ පාවිච්චි කිරීමට ‘‘සිංහල’’ ජනතාව එරෙහි වන බව සහ එයට එරෙහිව ‘‘දෙමළ’ ජනතාව ඝාතනය කරන බවය. එ.ජා.සංගමයේ ආරක්‍ෂක මණ්ඩලය මගින් රටක කොටසක් වෙනම රාජ්‍යයක් යනුවෙන් නම් කිරීමට අවශ්‍ය වන තවත් වැදගත් කොන්දේසියක් වනුයේ එම ජන කොට්ඨාසයට දී ඇති බලය පාවිච්චි කිරීමට ඉඩ නොදීමය. විග්නේශ්වරන් ඉතා සූක්‍ෂම ලෙස එම කොන්දේසිය සපුරා ගැනීමට යන්නේ එලෙසිනි. අපේ ජවිපෙ නායකයන් සහ වර්තමාන පාලකයන් එයට උඩගෙඩි දෙන්නේ මේ අයුරිනි.

වෙනම රාජ්‍යයක් හෙවත් ‘‘ඊළමක්’’ සඳහා වන අනෙකුත් කොන්දේසි නම් එම පළාතේ වෙනම ජන කොට්ඨාසයක් විසීමය. උතුරේ ජීවත් වූ සිංහල/ මුස්ලිම් ජනයා අමු අමුවේ ඝාතනය කොට පලවා හැර ජනවාර්ගික ශුද්ධයක් කළේ ප‍්‍රභාකරන්ය. ඉන්පසු එහි ජීවත් වූ සිංහල/මුස්ලිම් වැසියන්ට නැවත එහි පදිංචියට ඉඩ නොදෙන්නේ විග්නේශ්වරන් ය. උතුරේ 99.9% ක් දෙමළ ජනතාව පමණක් ජීවත් වන්නේය යන අවශ්‍යතාව ද බෙදුම්වාදී දෙමළ දේශපාලනඥයන් සපුරා ඇත්තේ එසේය.

එසේ නම් ජවිපෙ නායකයන් සහ වර්තමාන පාලකයන් එක්ව දියත් කරන්නා වූ මෙම දේශද්‍රෝහී කුමන්ත‍්‍රණය හමුවේ රටේ ජනතාව කළ යුත්තේ කුමක්ද? අප විසින් කළ යුත්තේ කෙසේ හෝ මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3 සම්මත වීම වැළැක්වීමය. දැනට ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ 69 ක් පමණ සිටී. එසේනම් තව මන්තී‍්‍රවරුන් 7 දෙනෙක් නොවරදවාම මෙයට විරුද්ධ නොවන බව අප තහවුරු කර ගත යුතුය. තමාගේ පළාතේ මන්තී‍්‍රවරයාට කරුණු පහදා ඔහුට මෙයට පක්‍ෂව ඡුන්්දය දීමෙන් වළක්වාලිය යුතුය. අද වන විට මූල්‍යමය අතින් ඉතාම ශක්තිසම්පන්න බෙදුම්වාදී දෙමළ ඩයස්පෝරාව මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට පක්‍ෂව ඡුන්දය දෙන සෑම මන්තී‍්‍රවරයකුටම රුපියල් මිලියන 300 බැගින් (එනම් ඩොලර් මිලියන 2 බැගින්) දීමට සූදානම්ව සිටින බව ආරංචි මාර්ග පවසයි. වසරකට ඩොලර් මිලියන 400 ක ආදායමක් ඇති ඔවුනට එය ඉතා සුළු දෙයකි. එසේ නම් මෙම ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනයට පක්‍ෂව ඡුන්දය දෙන සෑම මන්තී‍්‍රවරයෙක් ම මුදලට තම මාතෘභූමිය පාවා දෙන්නෙකි. ඔහුගේ බිරිඳ, දූ පුතුන් මවුපිය ඥාතීන් සියල්ලන්ම මාතෘභූමිය පාවා දුන් කෙනකුගේ ඥාතීන් බවට පත් වේ. කරුණු එසේ බැවින් එම ඥාතීන්ගේ ද යුතුකම සහ වගකීම වනුයේ තම මන්තී‍්‍ර ඥාතිවරයා එම නින්දිත කි‍්‍රයාවෙන් වළකාලීමය.

කවුරු කෙසේ රට බෙදීමට වෑයම් කළත් දේශපේ‍්‍රමී ජනතාව සහ රණවිරුවන් එය දිවි පුදා හෝ වළකාලනු ඇත. එම ව්‍යායාමයේ දේශද්‍රෝහීන් කවුරුන්දැයි ජනතාවට තේරුම් යනු ඇත. එවන් වූ දේශද්‍රෝහීන්ට සහ එම පරම්පරාවට ස්වභාවධර්මය විසින්ම දඬුවම් දෙනු ඇත. මන්ද රට ආරක්‍ෂා කිරීමට වසර දහස් ගණනක් තිස්සේ දිවි පිදූ වීරයන්ගේ අනුහසට ස්වභාවධර්මයා ද සවන් දෙන බැවිනි.

යුතුකම සංවාද කවය

www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)

https://www.facebook.com/yuthukama

ලංකාවට එරෙහි යුද්ධයේ අලූත්ම අවිය 'සිංගප්පූරු ගිවිසුම'

-ලසන්ත වික‍්‍රමසිංහ.
‘ඇමරිකා එක්සත් ජනපද පාලනාධිකාරිය, ගෝලීය ව්‍යාපාරික ආධිපත්‍යය සහ යහපාලන රජය එකට එක්වූ ‘‘ශුද්ධ වූ’’ සන්ධානයක් විසින් ශ‍්‍රී ලංකාවට එරෙහිව අප‍්‍රකාශිත යුද්ධයක් ක‍්‍රියාත්මක කර ඇත. පැහැදිලිව නොපෙනෙන මේ ආර්ථික යුද්ධයේ ප‍්‍රතිඵලය, තිස්වසරක් පුරා පැවති ත‍්‍රස්තවාදයට හා බෙදුම්වාදයට එරෙහි යුද්ධයට වඩා මාරාන්තික වනු ඇත. ඊට එරෙහිව සටන් කිරීමට සහ ප‍්‍රතිවිරෝධය දැක්වීමට අප අසමත් වුවහොත්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ භූමිය, ධනය, ස්වාභාවික සම්පත් සහ ආර්ථික ක‍්‍රියාකාරකම් යන සියල්ලෙහි පාලනය ස්වදේශිකයන්ගෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම ගිලිහෙනු ඇත. අපේ ජාතික අනන්‍යතාව සහ සංස්කෘතිය අපට අහිමි වනු ඇත. දේශීය ප‍්‍රතිපත්ති මෙන්ම විදේශ පිළිවෙත තීරණය කිරීමට අපට ඇති හැකියාව අහිමි වන අතර, ඒ සමගම අපේ ස්වාධීනත්වය සහ ස්වෛරීභාවය අහිමි වනු ඇත.’’

ශ‍්‍රී ලංකාවේ කීර්තිමත් රාජතාන්ත‍්‍රිකාවක් වන ජිනීවාහි එක්සත් ජාතීන්ගේ කාර්යාලයේ හිටපු ශ‍්‍රී ලංකා නිත්‍ය නියෝජිත, තමාරා කුනනායගම් මහත්මිය විසින් මෑතකදී කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ දී පැවැත්වූ දේශනයක කොටසකි ඉහත දැක්වුයේ. ශ‍්‍රී ලංකාව තුළ නව ලිබරල්වාදී ප‍්‍රතිපත්ති ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට රජයට උපදෙස් සපයමින්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ සිට ක‍්‍රියාත්මක වන ප‍්‍රතිපත්ති අධ්‍යයන ආයතනය IPS සහ 

(‘ඇඞ්වොකාටා’ Advocata ) යන ආයතන ශ‍්‍රී ලංකාවට එරෙහි ආර්ථික යුද්ධයේදී ඉටුකරමින් තිබෙන භූමිකාව පිළිබඳව ඇය සෘජුවම චෝදනා එල්ල කළාය. ‘‘ස්වාධීන’’ ආයතන ලෙස හඳුන්වා ගන්නා මේ ආයතන, ස්වාධීන වන්නේ ශ‍්‍රී ලංකා රජයේ ආයතනවලින් පමණක් බවත්, බටහිර රාජ්‍යයන් සහ සහ විජාතික ප‍්‍රාග්ධනය මත මෙම ‘‘ස්වාධීන’’ ආයතන යැපෙන බවත් ඇය සඳහන් කළාය.

මේ ආයතන දෙක පසුගිය වසර කිහිපය තුළ සිදු කළ ප‍්‍රධාන කටයුත්තක් වන්නේ ශ‍්‍රී ලංකාව, එට්කා ඇතුළු ද්විපාර්ශවික වෙළෙඳ ගිවිසුම් සඳහා පෙළඹවීම සඳහා අවශ්‍ය මතවාදය සකස් කිරීමයි. එම ආයතනවලින් උපදෙස් ලබා ගන්නා රජයද පසුගිය තෙවසර තුළ ක‍්‍රියා කළේ නිදහස් වෙළෙඳ ගිවිසුම් සියලූ රෝග නිවාරකයකැයි යන මතයේ පිහිටායි. එසේ නම් මේ නිදහස් වෙළෙද ගිවිසුම් සඳහා වන ප‍්‍රයත්නය, කුනනායගම් මහත්මිය පෙන්වා දෙන ශ‍්‍රී ලංකාවට එරෙහිව ක‍්‍රියාත්මකවන ආර්ථික යුද්දයෙන් ස්වායත්ත විය නොහැක.

ඉන්දියාව සමඟ අත්සන් කිරීමට යෝණිත එට්කා

ගිවිසුම පිළිබඳව විරෝධය බුරා බුරා ශ‍්‍රී ලාංකික සමාජයෙන් නැගෙන විට, රජය විසින් එට්කා ගිවිසුම අත්සන් තබන්නට පෙර, සිංගප්පූරුව සමග වෙළෙඳ ගිවිසුමක් 2018 ජනවාරි 23 වැනි දින උත්සවශ‍්‍රීයෙන් කොළඹදී අත්සන් තැබීය. මෙම පුළුල් ගිවිසුමේ අන්තර්ගතය තබා, කුමක් හෝ ගිවිසුමක් අත්සන් කරන බවවත් එම ගිවිසුමේ පාර්ශවකරුවන් වන ව්‍යාපාරික ප‍්‍රජාව, වෘත්තිකයන් පමණක් නොව, මහජන නියෝජිතයන් පවා දැනගත්තේ එදින උදෑසන පත්තර බලන විටය. පසුගිය මැයි 23 සිට 28 දක්වා ඉන්දියානු නිලධාරී කණ්ඩායමක් සමග එට්කා ගිවිසුම පිළිබඳව ද රහස් සාකච්ඡුා වටයක් කොළඹදී පවත්වා ඇත. ඒ පිළිබඳව පුවත්පත්වල පළ නොවූ හෙයින් වගකිව යුතු බොහෝ දෙනකු ඒ ගැන නොදන්නවා විය යුතුය.

සිංගප්පුරු ගිවිසුම අත්සන් තබන දිනයේම නිකුත් කළ මාධ්‍ය නිවේදනයක් මඟින් එම ගිවිසුමෙන් සිංගප්පූරුවට ලැබෙන ප‍්‍රතිලාභ ඉතා පැහැදිලිව ගෙනහැර දැක්වීමට සිංගප්පූරුවේ වෙළෙඳ සහ කර්මාන්ත අමාත්‍යාංශය කටයුතු කළේය. එහෙත්, එම ගිවිසුමෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවට ඇති එකම වාසියක් හෝ පෙන්වා දීමට මෙරට සංවර්ධන උපායමාර්ග සහ ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳාම අමාත්‍යාංශයට හැකියාවක් ලැබුණේ නැත. මේ සඳහා කටයුතු කළ නිලධාරීන්ගෙන් මෙය විමසූ විට, රජයේ ලිබරල්කරණ ප‍්‍රතිපත්තිය නිසා ඔවුන් මේ ගිවිසුම සඳහා අදාළ කටයුතු සිදු කළ බව පවසා වගකීමෙන් නිදහස් වේ. මලික් සමරවික‍්‍රම අමාත්‍යවරයාගෙන් ලබා ගත හැකි එකම පිළිතුර නම්, රජය පත්වූ දා පටන් අපට නිතර නිතර අසා ඇති මුත් දැක ගන්නට නොලැබුණු ‘විදේශ ආයෝජකයන්‘ පැමිණේවි යන අනාගත වාක්‍යය පමණි.

මේ ගිවිසුමෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවට ලැබෙන වාසියක් සොයා ගැනීමට මෙතෙක් කිසිවකුත් සමත් වී නැතත්,

ගිවිසුමෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවට සිදුවන හානිය නම් පෙන්වාදීම එය මදක් විමසිලිමත්ව අධ්‍යනය කරන සිහි බුද්ධිය ඇති අයකුට එතරම් අපහසු කාරණාවක් නොවේ.

ඉන් පළමු කාරණය නම්, මේ ගිවිසුම මඟින් බදු සහන ලැබෙන්නේ සිංගප්පූරු භාණ්ඩවලට පමණි. සිංගප්පූරුව ඒකපාර්ශවිකවම සිය භාණ්ඩවලින් 99% කටම බදු සහන ඉවත් කළ රටකි. එනිසා මේ ගිවිසුම මඟින් ශ‍්‍රී ලංකාවේ නිෂ්පාදනය කරන එකදු භාණ්ඩයකටවත් වාසියක් ලැබී නැත. නමුත් සිංගප්පුරුවෙන් මෙරටට ගෙන්වන භාණ්ඩවලින් 80% ක් සඳහාම බදු ඉවත් කිරීමට අප බැදී ඇත.

සිංගප්පූරුව යනු බදු නොමැතිව ඕනෑම රටකින් භාණ්ඩ ගෙන්විය හැකි රටකි. මේ ගිවිසුම තුළ origin of rule නමැති රීතිය ඉතා දුර්වල ලෙස යෙදීම නිසා ලොව පුරා බදු රහිතව සිංගප්පූරුවට ඇතුළු වන භාණ්ඩවලට ඉතා සුළු අගය එකතු කිරීමකින් පසුව, බදු රහිතව ශ‍්‍රී ලංකාවට ඇතුළු වීමට වරම් ලබා දී ඇත. ‘‘මෙම ගිවිසුම origin of rule රීතිය වඩාත්ම ලිබරල් ලෙස සකස් කළ ගිවිසුම්වලින් එකක් වන නිසා සිංගප්පූරුවේ අපනයන බොහොමයක් බදු රහිතව ශ‍්‍රී ලංකාවට ඇතුළු වීමට සුදුසුකම් ලබනු ඇත.’’ යනුවෙන් සිංගප්පූරුවේ වෙළෙඳ සහ කර්මාන්ත අමාත්‍යාංශය ජනවාරි 23 වැනි දින නිකුත් කළ මාධ්‍ය නිවේදනයේ, සඳහන් වීමෙන් ඒ බව තහවුරු වේ.

එහෙත් මලික් සමරවික‍්‍රම අමාත්‍යවරයා පවසන්නේ බදු රහිතව ශ‍්‍රී ලංකාවට ඇතුළු වීමට නම් එම භාණ්ඩවලට සිංප්පූරුවේදී 35% ක අගය එකතු කිරීමක් සිදු කළ යුතු බවකි. එය ශ‍්‍රී ලාංකික ව්‍යාපාරික ප‍්‍රජාව රැුවටීමට ලක්කිරීමකි. 35% ක අගය එකතු කිරීම එසේ සුදුසුකම් ලබනා එක ආකාරයක් පමණි. නමුත් ඊට වඩා ඉතා සුළු අගය එකතු කිරීමක් මඟින් බදු රහිතව ලංකාවට ඇතුළු විය හැකි ආකාර ඉතා පැහැදිළිව මෙම ගිවිසුම තුළ දක්වා තිබේ. උදාහරණයක් ලෙස වෙනත් රටකින් ගෙන එන බල්බයක් සහ ලාම්පු කවරයක් එකට අසුරා එය සිංගප්පූරුවේ නිෂ්පාදිත භාණ්ඩයක් ලෙස ශ‍්‍රී ලංකාවට අපනයනය කිරීමට සිංගප්පූරුවට හැකියාව ඇත.

මේ අනුව, සිංගප්පූරු ආනයන ඉහළ යන අතර එම ආනයන මඟින් ලැබෙන බදු ආදායමද රජයට අහිමි වේ. එසේ ආනයනික භාණ්ඩවලින් රජයට අහිමිවන බදු ආදායම, නව දේශීය ආදායම් පනත මඟින් දේශීය ව්‍යවසායකයාගෙන් ලබා ගන්නට රජය කටයුතු කර ඇත්තේ දේශීය නිෂ්පාදකයාගේ අපනයන සඳහා අබමල් රොනක වාසියක් මෙම ගිවිසුම හරහා ලැබී නැති පසුබිමකය. එනිසා මේ ගිවිසුම නිසා ආනයන ඉහළ යන නමුත් අපනයන වර්ධනය නොවන බව පැහැදිලිය. මේ නිසා 2017 වසරේදී සිංගප්පූරුව සමග වෙළෙඳාමේදී ශ‍්‍රී ලංකාවට පැවති ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියනයකට ආසන්න වෙළෙඳ හිඟය (අපනයන-ආනයන පරතරය) තවදුරටත් අපට අවාසිදායක ලෙස වර්ධනය වනු ඇත. මේ තත්ත්වය ඉන්දියාව සමග යෝණිත එට්කා ගිවිසුම සහ චීනය සමග යෝජිත වෙළෙඳ ගිවිසුම් තුළ තවත් කිහිප ගුණයකින් භයානක ලෙස වර්ධනය වනු ඇත.

සිංගප්පූරු ගිවිසුම මඟින් නිදහස් පුද්ගල සංචරණය (මෝඞ් 4), එනම් විදේශිකයන්ට තාවකාලික පදනම යටතේ රැුකියා සඳහා මෙරටට පැමිණීමට ඇති අයිතිය ලබා දී නැතැයි මලික් සමරවික‍්‍රම සහ හර්ෂ ද සිල්වා වැනි ඇමැතිවරු කරන ප‍්‍රකාශ සාවද්‍ය බව ගිවිසුම මඟින් පෙන්වා දිය හැකිය. මේ ආකාරයේම ඉඩක් දැන් හොර රහසේ සාකච්ඡුා පවත්වන එට්කා ගිවිසුමේ ද ඇතුළත්ය.

සිංගප්පූරු වෙළෙඳ ගිවිසුම මඟින් මිනිස් බල සැපයුම් (man power) ආයතන, එනම් වෙනත් සමාගම්වල රැුකියා පුරප්පාඩු සඳහා පුද්ගලයන් සොයා දී කොමිස් මුදලක් ලබා ගන්නා විදේශීය ආයතන මෙරට පිහිටුවීමට අයිතිවාසිකමක් සිංගප්පූරු ආයතනවලට ලබා දී තිබේ. එසේ පිහිටුවන සිංගප්පූරු ආයතන ඉන්දියාව, චීනය, බංගලාදේශය ඇතුළු වෙනත් ඕනෑම රටකින් විධායක නිලධාරීන්, කාර්යාල සහායකයන්, ලිපිකරුවන්, කම්කරුවන් ආදී විවිධ වෘත්තිකයන් මේ රටට ගෙන්වා ගැනීමට කටයුතු කරනු ඇත. ඊට සීමා පැනවීමට හෝ එය පාලනය සඳහා නව නීති හඳුන්වා දීමට හෝ මතු රජයකට පවා ඇති අයිතිය මෙම ගිවිසුම නිසා අභියෝගයට ලක්ව ඇත.

මෙලෙස මෙරටට පැමිණෙන විදෙස් ශ‍්‍රමිකයන් විසින් ශ‍්‍රී ලංකාවෙන් සැළකිය යුතු විදේශීය විනිමය ප‍්‍රමාණයක් ශ‍්‍රී ලංකාවෙන් පිටකරනු ඇත. එසේම සේවා ක්‍ෂේත‍්‍රය විදේශීයකරණයට ලක්වීම තුළ සේවා ක්‍ෂේත‍්‍රයෙන් දැනට ශ‍්‍රී ලංකාව ලෝකයේ අන් රටවලින් උපයා ගන්නා මුදලෙන් යම් ප‍්‍රමාණයක් මේ විදේශීය සමාගම් විසින් ලාභාංශ ලෙස ද නිතිපතා රටින් පිට කරනු ඇත. එනිසා කිසිදු ශක්‍යතා අධ්‍යනයකින් තොරව සිදුකරන මේ වෙළඳ ගිවිසුම් හරහා වාර්ෂිකව රටින් පිටවන විදේශ විනිමය ප‍්‍රමාණය ඉහළ යන බව ඉතා පැහැදිළිය.

රටක වගකිවයුතු දේශ පාලන නායකයන් සහ නිලධාරීන් විසින් අදහාගත නොහැකි ලෙස අමතක කරන බැ?රුම් කාරණය වන්නේ රටින් මුදල් පිටවීම වැඩි වීමේ ප‍්‍රතිඑලය කුමක්ද යන්නයි. තමාරා කුනනායගම් මහත්මිය පැවසූ ශ‍්‍රී ලංකාවට එරෙහි ආර්ථික යුද්ධයේ ප‍්‍රතිඑල සහ රජය විසින් ඉවක් බවක් නැතිව සියලූ යහපාලන මූලධර්ම කුණු කූඩයට දමා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී, අත්තනෝමතික ඒකාධිපති හැසිරීමකින් අත්සන් කරන වෙළෙඳ ගිවිසුම්වල ප‍්‍රතිඑල සමපාත වන්නේ මෙතනදීය.

ඕනෑම වසරක් තුළ රට තුළින් පිටවන ඩොලර් ප‍්‍රමාණයට සමාන මුදලක් රට තුළට අප විසින් කෙසේ හෝ ගෙන්වා ගත යුතුය. නැතහොත් අපගේ විදේශ සංචිත අවම වී රුපියල අවප‍්‍රමාණය වන අතර ගෙවුම් තුලන අර්බුදයකට මුහුණ පා රටේ සමස්ත ආර්ථිකය කඩාවැටීමට ඉඩ ඇත. එම තත්ත්වය වළක්වා ගන්නට නම් ශ‍්‍රී ලංකාවේ විදේශ අංශයේ ප‍්‍රධාන ‘‘සංවර්ධන උපායමාර්ගය’’ වන ගෘහ සේවිකාවන් මැදපෙරදිග යැවීම තීව‍්‍ර කරන්නට සිදුවනු ඇත. විදේශීය ණය ලබා ගැනීම ඉහළ දමන්නට සිදුවනු ඇත. ජාතික සම්පත් සහ රජය විසින් පෞද්ගලීකරණය කරන ආයතන විදේශිකයන් හට විකුණා දමන්නට සිදුවනු ඇත. මේ ගිවිසුම් නිසා එනවා යැයි කියන විදේශීය ආයෝජකයන් යනු ඒ ආර්ථික මර්මස්ථාන කුණු කොල්ලයට මිලදී ගන්නට එන විදේශීය ආයතන වෙයි.

මේ සියල්ල මෙලෙස සිදුවන විට කුනනායගම් මහත්මිය පැවසූ පරිදි, ශ‍්‍රී ලංකාවේ භූමිය, ධනය, ස්වාභාවික සම්පත් සහ ආර්ථික ක‍්‍රියාකාරකම් යන සියල්ලෙහි පාලනය ස්වදේශිකයන්ගෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම ගිලිහෙනු ඇත. අපේ ජාතික අනන්‍යතාව සහ සංස්කෘතිය අපට අහිමි වනු ඇත, දේශීය ප‍්‍රතිපත්ති හා විදේශ පිළිවෙත තීරණය කිරීමට අපට ඇති හැකියාව අහිමි වන අතර, ඒ සමග අපේ ස්වාධීනත්වය සහ ස්වෛරීභාවය අහිමි වනු ඇත. මේ අත්තනෝමතික ක‍්‍රියාවලියට එරෙහිව ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාමුව තුළ සටන් වැදීම රටවැසියන්ගේ ප‍්‍රමුඛතම වගකීමයි.

ලසන්ත වික‍්‍රමසිංහ.
ලේකම්, තොරතුරු තාක්ෂණ වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංසදය

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com 

Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

හුස්ම විතරයි - ඡන්ද නෑ

මේ ආණ්ඩුව බලයට පත්වී වසර තුනක් ගෙවෙන්නේ මේ මාසයට ය. මෙතැනදී අපේ අවධානයට ගත යුතු එක් වැදගත් කාරණයක් වන ආණ්ඩුවේ ආයු කාලය වසර තුනක් ලෙසින් ගත හැක්කේ දින සීයේ ආණ්ඩුව මේ ආණ්ඩුවේ ම කොටසක් ලෙස නොසිත්නනේ නම් පමණක් බවය. දින සීයේ ආණ්ඩුව යැයි කියන්නේ ‘හිටපු අගමැති බලයෙන් ඉවත් කළ’ සහ ‘මහ බැංකු කොල්ලය’ වැනි භයානක සොරකම් සිදුවුණු මේ ආණ්ඩුවේ ආරම්භක අවස්ථාව ලෙසින් මතකයට නගා ගැනීම මේ පිළිබදව සාකච්ඡා කිරීමේදී ඉතාමත් වැදගත් ලෙස සැලකිය යුතුය. ආණ්ඩුවේ අය මේ දවස්වල අවුරුදු තුන සමරන්නේ එක් පැත්තකින් තමන් පත්වුනේ 2015 අගෝස්තුවේ පැවැති මහ මැතිවරණයෙන් පසුව බව පෙන්වමින් වුවත්, තමන්ගේ ‘ජයග‍්‍රහණයන්’ ගැන සදහන් කරන්නේ දින සීයේ ආණ්ඩුවේ සමහර දේවල් ද, එකට එකතු කර ගනිමින්ය.
මේ ආණ්ඩුව පත්වුනේ 2015 අගෝස්තුවේ යැයි සැළකීම තාර්තිකව නිවැරැදි වූවාට දේශපාලන වශයෙන් නිවැරැදි යැයි මා සිතන්නේ නැත. මේ අය ආණ්ඩුවේ ‘හොද වැඩ’ ලෙසින් ලැයිස්තු ගතකර, දැන්වීම් ලෙසින් පුවත් පත්වල දමද්දී 19 ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයත් තමන්ගේ ආණ්ඩුවේ ජයග‍්‍රහණයක් යැයි හුවා දක්වන නමුත්, තමන්ගේ ආණ්ඩුවේ කාලය ගනිද්දී ඒ සංශෝධනය සිදුවුනේ 2015 අගෝස්තුවලට කලියෙන් බව ඕනෑකමින් ම අමතක කරන්නට උත්සාහ ගන්නා බව ද, පෙනෙන්නට තිබෙන කාරණයකි. මේ පුවත් පත් දැන්වීම්වල තිබෙන ‘ජයග‍්‍රහණ’ ලැයිස්තු මේ ආණ්ඩුවේ ජයග‍්‍රහණ යැයි සළකන්නේ නම් ඇත්තටම මේ ආණ්ඩුවේ වයස ගැනිය යුත්තේ දින සීයේ කාලයත් එකට එකතු කිරීමෙන් බව මගේ අදහසය. ඒ අර්ථයෙන් මේ ගෙවෙමින් තිබෙන්නේ එකම ආණ්ඩුවක වසර 3 ක් සහ මාස 8 ගෙවී යාමය.

ආණ්ඩුව වසර තුනක් (හෝ වසර තුනයි මාස 8 ක්) රට පාලනය කළ ආකාරය සමරන්නට මේ දවස්වල ප‍්‍රචාරය කරන දැන්වීම්වල මූලික තේමා පාඨය බවට පත්කර ඇත්තේ ‘හුස්ම ගත් වසර තුනක්’ යන්න ය. ඇඩ්වර්ටයිසින් කොම්පැනිවලින් යම් භාණ්ඩයක් විකුණන්නට ‘ටැග්’ එකක් ලෙසින් හදන්නේ ඒ භාණ්ඩය පාවිච්චි කිරීමෙන් පාරිභෝගිකයාට (ජනතාවට) ලැබෙන වැදගත්ම සහ නිශ්චිතම සේවය පෙන්නුම් කරන ආකාරයටය. ඒ භාණ්ඩයෙන් හෝ ආයතනයෙන් කෙරෙන ‘හොදම’ කාර්යය උඩට මතුවෙන පරිදිය. රෙදි හෝදන සබන් විකුනන්නට නම් ‘සුදෝ සුදු එළියක්’ වැනි ටැග් එකක් දමන්නේ ඒ නිසා ය. ඒ තේමා පාඨයෙන් කියන්නේ ඒ සබන්වල ප‍්‍රධානම කාර්යය රෙදි පිරිසිදු කර දීම බව ය. දැන් මේ ආණ්ඩුවේ වසර තුනක සේවය ජනතාවට කියන්නට නිර්මාණය කර තිබෙන (එහෙමත් නැතිනම් යම් ඇඩ්ටවයිසින් ආයතනයකින් නිර්මාණය කර දී තිබෙන) ටැග් එක වන්නේ මේ ආණ්ඩුව පසුගිය වසර තුනක්ම ගෙවා දමා ඇත්තේ ජනතාවට ‘හුස්ම ගන්න’ පුළුවන් තත්වයක් හදන්නට කියාය. මගේ තේරුම් ගැනීම වන්නේ කවුරු හැදුවත් මේ තේමා පාඨයෙන් මේ ආණ්ඩුවේ සැබෑ තත්වය හරියටම කියවෙන බවය. මේ මගින් ආණ්ඩුව කියන්නට හදන්නේ පසුගිය ආණ්ඩු කාලයේ මහා බලයක් හරහා මේ රටේ ජනතාවගේ හුස්ම ගැනීමේ නිදහස පවා ඇහිරී තිබුණු බවත්, මේ ආණ්ඩුව ඇවිත් ඒ නිදහස ලබාදුන් බවත් වැනි අදහසක් විය යුතුය. ඒත් මට පෙනෙන ආකාරයට මෙයින් කියවෙන්නේ ඒ කථාවේ අනික් පැත්ත ය. පසුගිය වසර 30 යුද්ධයකින් සමාජ තැති ගන්වා තිබූ රටකට නිදහස නිර්මාණය කළ නායකයා හා ආණ්ඩුව පසුගිය ආණ්ඩුව බව මේ රටේ ජනතාවට තවමත් බලෙන් වත් අමතක කරවන්නට බැරි තත්වයක් තුළ මේ තේමා පාඨයෙන් කියවෙන්නේ මේ ආණ්ඩුව වසර තුනකින් පසුවත් පෙන්වන්නට හැකි දෙයක් මහ පොළවේ සිදුකර නැති බවය. වාච්‍යාර්ථයෙන් ගත්තොත් මේ කියන කතාව හරියටම හරිය. පසුගිය වසර තුනේම මේ ආණ්ඩුව ජනතාවට ලබා දී ඇත්තේ නොමිලේ ලැබෙන ‘හුස්ම’ ටික විතරක් වේ. එක් ත‍්‍රීරෝද රියදුරෙකු කීවේ ජනතාවට ලබා දි ඇත්තේ ඇත්තටම ‘හුලං’ කියා ය.

එක අතකින් මේ ආණ්ඩුව රටටත් ලෝකයටත් පෙන්නුම් කරමින් සිටින්නේ අලංකාරික සටන්පාඨ මගින් ආණ්ඩු බලයක් ලබා ගත්තාට එවැනි අලංකාරික වලින්ම (rhetoric) රටක් පාලනය කරන්නට හැකියාවක් නැතැයි යන කාරණයයි. පසුගිය වසර තුනට අගමැතිවරයා ඉදිරිපත් කර ඇති ආර්ථික වැඩසටහන් ගණන පහක් පමණ වන අතර හැම අට මාසයකටම එක බැගින් අලූත් ආර්ථික වැඩ සටහන් ඉදිරිපත් කරනවා හැර වෙනත් දෙයක් මේ ආර්ථික සංවර්ධන අමාත්‍යංශයෙන් සිදුකෙරෙන්නේ නැති ගානය. මෑතකදි හදිසියේ මෙන් ඉදිරිපත් වූූ ‘ගම්පෙරළිය’ වැඩසටහන වැනි සංවර්ධන කාර්යයන් ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට හැකියාවක් නැති තරමටම සමස්ත රාජ්‍ය සේවය ත‍්‍රස්ත කර ඇති තත්වයක් තුළ මුදල් අමාත්‍යාංශයෙන් ඉදිරිපත් වන විශාල ප‍්‍රමාණයේ ඉලක්කම් සහිත මුදල් වියදම් කිරීමේ හැකියාවක් මෙම පාලනයට නැති බව ඉතාමත් පැහැදිලිය. රටේ පරිපාලනයේ කිසිම අත්දැකීමක් නැති සිවිල් සමාජයේ අයගේ කැමැත්තට රාජ්‍ය පරිපාලනය ‘සැක කරන්නට’ හා ‘ප‍්‍රශ්න කරන්නට’ පටන් ගෙන ඇති නිසා නිලධාරින් ගෙවීම්වලට අත්සන් කරන්නේ එසේ නොකරම බැරි තැනට පැමිණි පසුවය. සමහර ආයතනවල තීරණ ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ ඇමතිවරයාගේ සිට විෂය ලිපිකරුවා දක්වා දහ දෙළොස් දෙනෙකු අදළ නියෝගයට අත්සන් කළාට පසුවය. සමහර ගෙවීම් වවුචර් හැමෝගේම අත්සන් සදහා ඉඩ මදි වෙන ගානට මේ තත්වය වර්ධනය වි ඇති නිසා රජයේ සම්මත මුදල් වවුචරයේ ප‍්‍රමාණය ලොකු කරන්නට අවශ්‍ය බව සමහර නිලධාරීන්ගේ මතය ය. පසුගිය දවස්වල සම්මත කරගත් විගණන පනත බලාත්මක වන විට මේ කරගෙන යන තරමට වත් රජයේ මුදල් සංවර්ධන කටයුතු සදහා යෙදවීමේ හැකියාවක් ඇතැයි මා සිත්න්නේ නැත. රාජ්‍යයේ වැඩ නොකිරීම නිලධාරියාගේ පැවැත්මට හා අනාගතය ආරක්ෂා වීමට අත්‍යාවශ්‍ය කාරණයක් බවට පත්වී ඇති අතර ආකෘතියට පිටින් (out of the box) වැඩ කිරීම වනාහී අනතුරකට අත වැනීමක් බවට පත්වී ඇත. ඒ නිසා මේ ගම්පෙරළිය වැඩ සටහන වැනි දේවල් ඊලග වසර දෙක සදහා ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට හැකියාවක් ඇත්තේ මෙතෙක් කරපු ආකාරයෙන්ම ‘පියවරක් ඉදිරියට පියවර දෙක තුනක් පස්සට’ යන ආකාරයෙන් මන්දගාමී ව බව ඉතාමත් පැහැදිලිය. මේ ගමන මේ යන ආකාරයෙන්ම ගියහොත් ආණ්ඩුවට වසර පහක් ගෙවෙන විට ගම්පෙරළියේ ජයග‍්‍රහණය කිව හැක්කේ ‘ගමට හුස්ම දුන් වසර දෙකක්’ වැනි ටැග් එකකින් මිස ඊට වැඩි දෙයක් නොවන බව මාගේ නිරීක්ෂණයයි.

මේ ආණ්ඩුවේ දේශපාලනයේ බරපතලකම තියෙන්නේ ඒ අය කියන මේ හුස්ම ගැනීමේ කතාවේ නොව ඒ කතාව හරහා වසන්නට උත්සාහ කරන රටේ පවතින සැබෑ තත්වයේය. හුස්ම ගන්නට ඉඩක් දුන්නා යැයි කියමින් කරන්නේ මේ අවුරුදු තුනේ මේ රටේ ගොඩ නැගුණු බරපතලම අර්බුද තුනක් ජනතාවට නොපෙනෙන ලෙස වසා තැබීමය.

පළමුවෙන්ම මේ වසර තුනේ දේශපාලනය විසින් අපේ රටේ ආර්ථිකය ඉතාමත් අපරිණත ආකාරයෙන් පල්ලම් බස්සවා ඇති බව පෙනෙන්නට තිබෙන කාරණයයි. රටේ ආර්ථිකය කඩා වට්ටා ඇති වා පමණක් නොව ජාතිකමය වශයෙන් වැදගත්වන ආර්ථික මර්මස්ථාන සියල්ලම පාහේ විදේශීය රටවලට හා ආයතනවලට පවරා දිමේ ක‍්‍රියාවලිය වේගවත් කර ඇත. එසේ පවරා දෙන්නට පිඹුරුපත් සකස් කර ඇති ජාතික සම්පත් අතර ගුවන්තොටුපොළවල් පමණක් නොව රටේ අධිවේගී මාර්ග පද්ධතිය ද, තිබෙන බව දැන් කාටත් ඉතාමත් පැහැදිලිය. මේ ආණ්ඩුවේ දර්ශනය වන්නේ ආර්ථිකයේ පදනම තනිකරම වෙළදපොළ මත ස්ථාන ගත කළ යුතු යැයි සිතීමය. සුබසාධනය පැත්තෙන් රටක් ලෙසින් අප මෙතෙක් ලබා සිටි සියලූ ජයග‍්‍රහණයන් ආපසු හරවන්නේ මේ සිතීම නිසාය. ඉට්කා ගිවිසුම සිංගප්පූරු ගිවිසුම වැනි ගිවිසුම් හරහා ඇති කෙරෙන ආර්ථිකමය වූ බලපෑම ඉදිරියේදී තවත් උත්සන්න විය හැකි අතර ඉදිරියේදී ජනතාවට හොද ‘හුස්මක්’ ගැනීමට සිදුවන බව නම් ඉතාමත් පැහැදිලිය.

දෙවනුව මේ වැරදි ආර්ථික ප‍්‍රතිපත්තිය හේතුවෙන් සිදුවී තිබෙන්නේ අපි ජාත්‍යන්තර දේශපාලන අර්බුදයක ‘ගොදුරු බිමක්’ බවට පත්වීමය. හම්බන්තොට වරාය චීනයටත් මත්තල ගුවන් තොටුපොල ඉන්දියාවටත් යන ආකාරයෙන් එකිනෙකාට එරෙහි රාජ්‍යයන්ට ගැටීමේ ඉඩ ලෙසින් අපේ බිමේ විවෘත කිරීම නිසා කලාපීය දේශපාලනයේ අනවශ්‍ය බලපෑම් අපි වෙතට බලෙන් ගෙන්වා ගැනීමේ අනතුරක් කරා වුවත් යන්නට වීමේ අවදානමක් ඒ තුළ තිබෙන බව සමහර විදවතුන්ගේ මතයයි. මේ රටවල් දෙකට අමතරව ඇමරිකාව හා ජපානය ස්වකීය කලාපීය ආරක්ෂක හා උපක‍්‍රමික අවශ්‍යතාවලට යැයි කියමින් මේ රටේ භූ දේශපාලනයට සම්බන්ධවීමේ උත්සාහයක් ඇති බව පුවත් පත් වාර්තා කළේ පසුගිය සතියේය. ආර්ථික කළමනාකරණයේ වැරදි උපාය මාර්ග හේතුවෙන් ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය පැත්තේන් ‘හුස්ම’ ගැනීමටවත් නොහැකි අවුලක පැටලීමේ අනතුර මේ වසර තුනේ ජයග‍්‍රහණ ලැයිස්තුවට අදළ බව මගේ මතය යි.

තුන්වෙනුව ආණ්ඩුව මේ කියන හුස්ම ගැනීමේ ඉඩ සලසා තිබෙන්නේ මෙතෙක් මේ රටේ තිබුණු ඡන්ද පැවැත්වීමේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය ඉඩ අහෝසි කරමින් බව මෙහිදී පෙන්නුම් කෙරෙන විශේෂතම කාරණයක් වේ. වසර තුනක ජයග‍්‍රහණ ලැයිස්තුවේ මුළටම ගත හැකි අවර ගණයේ ජයග‍්‍රහණයක් වන්නේ මේ කියන ජන්දය නොපැවැත්වීම සදහා ව්‍යවස්ථාවෙන්ම ආවරණයන් සළසා ගැනීමේ අපූරු ක‍්‍රමවේදයයි. වසර තුනකට පසුව හුස්ම ගන්නට ඉඩක් දුන්නා යැයි කියන ගමන් එසේ හුස්ම ගන්නා මිනිසුන්ට ජන්දය පාව්ච්චි කරන්ටත් නිදහසක් දීමට මේ ආණ්ඩුවට තමන්ගේ පාලනයේ හතරවෙනි අවුරුද්දේ වත් හැකියාව ලැබේවා යැයි පැතීම හැර වෙන කළ හැකි දෙයක් මේ මොහොතේ නැත.

පේරාදෙනිය විශ්වවිද්‍යාලයේ
දර්ශන අංශයේ අංශාධිපති
ආචාර්ය චරිත හේරත්

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama