ලංකාවේ විකල්ප උගත්තු දෙවැනි ලෝක යුද්ධ කාලේ රුසියාවේ හිටියා නම් කියන කතා ටිකක්..

> රට ජාතිය වෙනුවෙන් මිනී මරන, අහිංසක ජර්මානුවන්ගේ හිස් මතට බෝම්බ අතාරින ජාතිවාදී රුසියන් රතු හමුදාව...

> තවත් රටක මිනිස්සු තොග පිටින් මරලා ලේවලින් කිරිබත් උයාගෙන කන නරුම රුසියානු අධිපතිවාදය...

> යුගයක රජයන අදහස් කියන්නේ පාලක පන්තියේ අදහස්... ව්‍යාජ සමාජවාදී රතු සලුවක් පොරව ගත්තු අන්ත දූෂිත ඒකාධිපති පාලක පන්තියේ දෘෂ්ටිවාදය තමයි අද දේශප්‍රේමය ඔස්සේ මිනීමරු ජාතිවාදය, යුධවාදය, මිල්ටරිකරණය දක්වා ගමන් කරලා තියෙන්නේ... මාක්ස්.... අල්තුසර්... ලැකාන්... ෆුකෝ... ඩෙරීඩා....

> නාසිවාදියෝ කියන්නේ පීඩිත පන්තියේ අපේම සගයෝ... නාසි තරුණයෝ ආයුධ ගන්න, ගෑස් කාමර හදන්න බලපාපු හේතු තියනවා. ඒ හේතුවලට විසඳුම් නොදී පලය විනාශ කළාට වැඩක් නෑ.

> අපි කරන්න ඕන නාසිවාදය බිහිවුණු ආර්ථික සමාජ මූලයන්ට විසඳුම දෙන එක මිසක් යුද්ධ කරලා ලේ හලන එක නෙමෙයි.

> ස්ටාලින් දන්නේ නැතුවට මාක්ස් පවා ජාතීන්ගේ වෙන් වීමේ අයිතිය පිළිගත්ත බව. ආර්ය ජාතියට ඒ අයිතිය නැද්ද? අපි ආර්යයන්ගේ ස්වයං තීරණ අයිතිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා.

> යුද්ධ කරලා කවදාවත් මේ ප්‍රශ්නේ විසඳන්න බෑ. මේ සමාජ දේශපාලන ගර්භාෂය තුළ එක හිට්ලර් කෙනෙක් මැරුවට තව හිට්ලර්ලා සිය ගාණක් උපදිනවා. මේකට අවශ්‍ය වෙන්නේ දේශපාලන විසඳුමක්.

> මේ යුද්ධෙන් පස්සේ ඇති වෙන්නේ බැරැක්ක සමාජයක්... රටම මිල්ටරිකරණය වෙලා යුධ උන්මාදයෙන් ගිනි කන වැටෙනවා.

> මිනිස්සුන්ට තමන්ගේ සැබෑ සතුරා අඳුන ගන්න බැරි වුණාම බොරු සතුරෙක් ඕන වෙනවා.

> අද ඒකාධිපති ස්ටාලින් කල්ලිය තමන්ගේ නොහැකියාව වහගන්න ෆැසිස්ට්වාදී නාසිවාදී බිල්ලෙක් මවනවා. හිට්ලර් කියන බිල්ලා පෙන්නලා තමයි මේ ඊනියා සමාජවාදී පාලකයෝ තමන්ට එරෙහි සැබෑ පන්ති බලවේග මර්දනය කරන්නේ...

> යුද්ධාතල්වලින් රටම නිර්වින්දනය වෙලා ඉද්දි හාල්, පොල්, කිරිපිටි, බස් ගාස්තු ඉහළ යනවා.

> ජර්මන් සංහාරයෙන් පසු කවි නොලියවෙනු ඇත.

> ස්ටාලින් හිට්ලර්ට සල්ලි දීලයි යුද්ධෙ දිනුවේ. ඒ නිසා ස්ටාලිනුත් නාසිවාදියෙක්.

ඉසුරු ප්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

සල්ලිවලට ගිවිසුම් හරහා රට පාවාදෙන ජාතිභ්‍රෂ්ටයෝ

දූෂණයේ ඇති ප්‍රධානම ගැටලුව දූෂණය නොවේ. දූෂණයේ ඇති ප්‍රධාන ගැටලුව රට පාවා දීමට දූෂණය යොදා ගැනීමයි.

ශ්‍රී ලංකාව සිංගප්පුරුව සමඟ භාණ්ඩ, සේවා, ආයෝජන සහ ආගමන විගමන යන සියලුම ක්ෂේත්‍රයන් ඇතුලත් ඉතා පුලුල් නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුමක් අත්සන් කර ඇත. එසේම නොබෝ දිනකින් ඉන්දියාව සමඟ එට්කා ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට ද නියමිතය. චීනය සහ තායිලන්තය සමඟද මෙවැනි පුලුල් ආර්ථික ගිවිසුම්වලට එලැබීමට රජය මානබලමින් සිටියි. මේ ගිවිසුම් සඳහා රජය එළඹෙන්නේ ජාතික වෙළඳ ප්‍රතිපත්තියක් නොමැතිවය. විදේශීය වෘත්තිකයන්ට රට තුළට එන්නට ඉඩ සැලසුවද ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෘත්තිකයන් ලියාපදිංචියට සහ නියාමනය සඳහා අවශ්‍ය කිසිදු ක්‍රියාමාර්ගයක් ස්ථාපිත නොකරය. එපමණක් නොව මෙම ගිවිසුම් මඟින් රටට වාසිද අවාසිද යන්න සොයා බැලීම සඳහා ශක්‍යතා අධ්‍යනයක්වත් සිදු නොකරය. කොටින්ම මලික් සමරවික්‍රම අමාත්‍යවරයා, අමාත්‍යංශ ලේකම් චාන්දනී විජේවර්ධන, කේ. ජේ. වීරසිංහ ඇතුලු වෙළඳ ගිවිසුම් සඳහා ශ්‍රී ලංකා සාකච්ඡා කණ්ඩායම නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුම්වලට එළැඹීම සඳහා කටයුතු කරන්නේ වළං කඩයකට පැනගත් ගොනුන් රැළක් මෙනි.

රජය මෙලෙස කටයුතු කරන්නේ විදේශීය බලපෑම් මත බව පැහැඳිලිය. මෙලෙස රටට අගතියක් අත්වන පරිදි ක්‍රියා කිරීම සඳහා වුව රජයට කිසියම් පිරිසක් මෙම කාර්යයෙහි යොදවා ගැනීමට අවශ්‍ය වේ. ඒ සඳහා රජය අනුගමනය කර ඇත්තේ අපූරු ක්‍රියාමාර්ගයකි. මෙම නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුම් සඳහා කටයුතු කිරීමට ඒ සඳහා සුදුසුකම් නැති පුද්ගලයන් එක්කර ගන්නා අතරම ඔවුනට මෙම ගිවිසුම් මඟින් වෙනත් පෞද්ගලික වාසි හිමි වීම අමතර සුදුසුකමක් බවට පත්ව තිබේ. එක වර්ගයේ කුරුල්ලන් එක අත්තේ වසන්නාක් මෙන් මේ ක්‍රියාදාමය සඳහා දූෂිතයන් හට දූෂිතයන් එක් වී තිබේ. රුපියල් සත ඉදිරියේ වර්තමාන සහ අනාගත පරපුර පාවා දීමක මේ දූෂිතයන් නියැළෙන්නේ කිසිදු හිරිකිතයකින් තොරවය. මෙම ගිවිසුම් මඟින් ශ්‍රී ලංකා සාකච්ඡා කණ්ඩායෙමේ පුද්ගලයන් වාසි ලබන ආකාරය පැහැදිලි කර ගැනීම මඟින් මෙම අත්තනොමතික ක්‍රියාදාමය ඉදිරියට ඇදගෙන යනා ආකාරය ගැන අදහසක් ලබා ගත හැකිය.

සිය හදිසි අභාවය සිදුවන තෙක්ම එට්කා ගිවිසුමේ සහ චීන-ශ්‍රී ලංකා නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුමේ ප්‍රධානියා වශයෙන් කටයුතු කර ඇත්තේ ආචාර්ය සමන් කැලේගමයි. ඔහු එසේ කටයුතු කර ඇත්තේ බහුජාතික සමාගමක ශ්‍රී ලංකා ශාඛාවේ සභාපතිවරයා වශයෙන් කටයුතු කරන අතරය. එම බහුජාතික සමාගම විසින් ප්‍රධාන වශයෙන් සිදු කරන්නේ ඉන්දියාවේ සහ චීනයේ නිපදවන භාණ්ඩ මෙරටට ආනයනය කර අලෙවි කිරීමය. එවැනි සමාගමක සභාපතිවරයෙක් ආනයනික බදු සහන ලබා දෙන භාණ්ඩ ලැයිස්තුව තීරණය කෙරෙන ගිවිසුමක් සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කරන කණ්ඩායමක ප්‍රධානියා ලෙස පත් කිරීම ඉතා පැහැදිලිවම බැදියාවන් අතර ගැටුමක් නිර්මාණය කිරීමකි.

 කැලේගමගේ අභාවයෙන් පසුව එම තනතුර සඳහා පත් කළ කේ. ජේ. වීරසිංහ සම්බන්ධ කාරණය වඩාත් ජුගුප්සාජනකය. කේ. ජේ වීරසිංහ මෙම ආර්ථික ගිවිසුම් සඳහා සාකච්ඡා කණ්ඩායමේ සාමාජිකයකු වශයෙන් කටයුතු කරන අතර ඒකාබද්ධ ඇඟලුම් සංගම් සංසඳයේ (Apparel Association Forum - JAAF) උපදේශකයෙකු වශයෙන් "වැටුපක්" ලබාගත්තේය. ඇඟලුම් නිෂ්පාදනය හෝ ඇඟලුම් වෙළඳාම සම්බන්ධයෙන් හෝ ප්‍රවීණයකු නොවූ වීරසිංහ ඊනියා උපදේශකයෙකු ලෙස ඉහළ වැටුපක් එම ආයතනයෙන් ලබාගත්තේ කෙසේද යන්න අනෙකුත් දේශීය නිෂ්පාදකයන්ගේ ඉරණම සමඟ බැදී පවතින්නකි.

Lead Negotiator for Sri Lanka on FTAs

ලංකාවේ ඇගලුම් ඉන්දියාවට අපනයනය කරන විට බදු සහන යටතේ ඉන්දියාව වෙත ලබා දිය හැකි ඇඟලුම් සඳහා කෝටාවක් (සීමාවක්) පවතියි. එට්කා ගිවිසුම තුළ කේ. ජේ. වීරසිංහ එම සීමාව වැඩි කර ගැනීමට විශාල ප්‍රයත්නයක් දරමින් සිටියි. පෙබරවාරි 21 වනදා ඉන්දියාවේ ආරම්භවූ අටවන එට්කා සාකච්ඡා වටය සඳහා ලංකාවේ පුද්ගලික ව්‍යාපාරික ක්ෂේත්‍රය නියෝජනය කරමින් යයි පවසමින් ඇඟලුම් ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ ටියුලි කුරේ නම් පුද්ගලයෙකු පුද්ගලික ව්‍යාපාරික ක්ෂේත්‍රයට හොරෙන්ම සහභාගී කරවීය. 

වීරසිංහ කොතෙක් උත්සාහ දැරුවත් මෙම ඇඟලුම් කෝටාව ඉවත් කිරීමට ඉන්දියාව තවම එකඟ වී නොමැති වීම මඟින් සිය කේවල් කිරීමේ බලය උපරිම මට්ටමකට පවත්වා ගැනීමට ඉන්දියාව සමත් වී තිබේ. වීරසි‍ංහට එය ඉටු කරගැනීමට නම් ඉන්දියවට අවශ්‍ය ඉන්දියානු භාණ්ඩ වැඩි ප්‍රමාණයක් සඳහා ශ්‍රී ලංකාවේදී බදු සහන ලබාදීමට සිදුවේ.  ඒ මඟින් සිදු වන්නේ ජනාධිපතිතුමා රැක ගත යුතු යයි පවසන දේශීය නිෂ්පාදකයා විනාශ වීමයි. කේ. ජේ. වීරසිංහ  ඒකාබද්ධ ඇඟලුම් සංගම් සංසඳයෙන් ලැබුවේ වැටුපක්ද අල්ලසක්ද යන්න තීරණය කිරීම එතරම් අපහසු නොවේ.

රවී රත්නායක - Bridging the Gap NGO

මෙම සාකච්ඡා කණ්ඩායමේ තවත් සාමාජිකයකු වන නවසීලන්ත පුරවැසිභාවය හිමි ආචාර්ය රවී රත්නායක Bridging the Gap නමැති එන් ජී ඕ ආයතනයේ සාමාජිකයෙකි. එම ආයතනය හරහා මේ පුද්ගලයා ASEAN සංගමයේ සාමාජික රටවලට ශ්‍රී ලංකාවට භාණ්ඩ අපනයනය සඳහා පෞද්ගලික උපදේශකයෙකු ලෙසද කටයුතු කරයි. සංවර්ධන උපායමාර්ග සහ ජාත්‍යන්තර වෙළඳාම අමාත්‍යාංශය විසින් ශ්‍රී ලංකාවට ආනයනය කරන භාණ්ඩවලින් බදු සහන ලබාදෙන භාණ්ඩ ලයිස්තුව සකස් කිරීමේ වගකීම මොහුට ලබාදීම ඉබ්බා දියේ දැමීමකි. මේ පුද්ගලයා අනෙක් රටවලට ශ්‍රී ලංකාවට භාණ්ඩ අලෙවි කිරීම සඳහා උපදෙස් ලබා දෙන අතරම ලංකාවේ වෙළඳ ගිවිසුම් සකස් කිරීම සඳහා ප්‍රධාන භූමිකාවක් ඉටුකරන්නේ කෙසේද? 

 පිටරටවල වුවමනාවලට සේවය කරමින් වැටුප් ලබන අතරම ඒ රටවලව අවශ්‍ය පරිදි මෙරට තුළ වැඩ කරනවාට දෙනවාට අපේ බදු මුදලින්ද මේ දූෂිතයෝ වැටුපක් ලබති. ඔහු වෙනත් රටවලින් උපදේශනය සඳහා යයි කියමින් ලබාගන්නේ ශ්‍රී ලංකාව, අනෙක් රටවල භාණ්ඩ සඳහා වෙළදපලක් බවට පත් කර දීම සඳහා වන අල්ලසක් නොවේද?

අරිත වික්‍රමනායක - නිත්‍යා පාට්නර්ස්

ආචාර්ය අරිත වික්‍රමනායකට මෙම ආර්ථික ගිවිසුම්වල නීතිමය සැකැස්ම සහ ආයෝජන පිළිබඳව වගකීම පවරා ඇත. ඔහුට අයත් නිත්‍යා පාට්නර්ස් නම් සමාගමක් වෙයි. එහි කාර්යය වන්නේ ජාත්‍යන්තර වෙළඳාම සහ ආයෝජන පිළිබඳ නීති උපදෙස් සැපයීමයි. නීතිපති දෙපාර්තුමේන්තුව තුළ සේවය කරන තම පුත්‍රයාගේ සහ තවත් ඥාතියකුගේ දායකත්වය මෙම ආර්ථික ගිවිසුම් වල නීතිමය සැකැස්ම සකස්කිරීම සඳහා ඔහු විසින් ලබා ගෙන ඇත. මෙම ආර්ථික ගිවිසුම් නිසා ඇතිවන නීතිමය ගැටලු නිසා නිත්‍යා පාට්නර්ස් හි සේවා දායකයන් ප්‍රමාණය සහ එම සමාගමේ ආදායම අනිවාර්යයෙන් ඉහළ යනු ඇත. මෙම ගිවිසුම් මඟින් ගැටලු වැඩිපුර උද්ගතවන තරමට අරිත වික්‍රමනායකට වාසිය.

මේ මඟින් පැහැදිලි වන්නේ රුපියල් සත ඉදිරියේ මවුබිම පාවාදෙන අමනයන් කිහිප දෙනෙකු නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ පරම්පරා ගණනාවකට වන්දි ගෙවන්නට සිදුවන බව නොවේද? රජය මේ දූෂිතයන් මේ කාර්යය සඳහා යොදා ගන්නේ මේ දුර්ධාන්ත කර්තව්‍යය සිදු කරවා ගැනීමට ඇති හොඳම දේ මේ සඳහා මෙවැනි දූෂිතයන් පිරිසක් යොදවා ගැනීම බව යහපාලන රජය ඉතා නැවැරදිව අවබෝධ කරගෙන ඇති නිසා බවට සැකයක් නැත. 

-ලසන්ත වික්‍රමසිංහ

රුපියල බාල්දු වීම හා තෙල් මිල

-ආචාර්ය නාලක ගොඩහේවා-

පසුගිය වසර 3 පුරාවට රජයට ජනතාවට දුන් සහනයක් ගැන කතා කරන්නට තිබුනානම් ඒ 2015 දී වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් තෙල් මිල පහත හෙලීමය. එසේ කරන්නට හැකි වූයේ ලෝක වෙළඳ පොලේ තෙල් මිල විශාල වශයෙන් අඩුවූ නිසාය.

නමුත් අද සිට යලිත් ලංකාව තුල තෙල් මිල ඉහල ගොස් ඇත. රජය පවසන්නේ ලෝක වෙළඳ පොලේ තෙල් මිල ඉහල ගිය නිසා ලංකාව තුලද තෙල් මිල ඉහල දැමීමට සිදුව ඇති බවයි.

නමුත් මේ තර්කය සම්පූර්ණයෙන්ම නිවැරදි නැත. මන්ද තවමත් ලංකාව තුල තෙල් මිල ඉහල දැමීමට අවශ්‍ය වන තරමට ලෝක වෙළඳ පොලේ තෙල් මිල ඉහල ගොස් නැති නිසාය.

පසුගිය කාලයේ ලෝක වෙළඳ පොලේ තෙල් මිල විශාල වශයෙන් අඩුවූ විට ලංකා තුල තෙල් මිල අඩුකිරීමද රජය කලේ මහජනතාවට දිය යුතු වාසියෙන් කොටසක් රජය තබාගෙන බව බොහෝ දෙනෙකු නොදන්නවා විය හැක.

2009 -2014 කාලය පසුගිය අඩ සියවස තුල ලෝකයේ තෙල් මිල ඉහලම අගයක තිබූ කාලයයි. මේ කාලයේ බොර තෙල් බැරලයක් ලෝක වෙළඳ පොලේ අලවි වූයේ ඇමෙරිකානු ඩොලර් 110ක පමන අගයකටය.

නමුත් 2014 අගෝස්තු සිට තෙල් මිල ක්‍රමයෙන් පහලට එන්නට පටන් ගත් අතර එවකට පැවති රජය ඒ අනුව ලංකාව තුල තෙල් මිල පහත දැමීමට කටයුතු කලේය.

උදාහරණයක් ලෙස ලෝක වෙළඳ පොලේ බොර තෙල් බැරලය ඩොලර් 110 සිට 90 ට අඩුවූ විට පසුගිය රජය ලංකාව තුල පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 167 සිට 157 ට අඩු කලේය

බොර තෙල් බැරලය ඩොලර් 90 සිට ඩොලර් 70 ට අඩුවූ විට පසුගිය රජය පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 157 සිට 150 ට අඩු කලේය

2015 ජනවාරී මාසයේ ලෝක වෙළඳපොලේ බොර තෙල් මිලා ඉතා විශාල ප්‍රමාණයකින් පහත වැටුනි. ඒ බැරලය ඩොලර් 70 සිට ඩොලර් 46 දක්වාය. ඒ වන විට පත්ව සිටි නව රජය පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 150 සිට 117 ට අඩු කලේය

කොටින්ම කියනවා නම ලෝක වෙළඳපොලේ මිල 35% පමන අඩුවන විට රජය ජනතාවගේ තෙල් මිල අඩුකලේ 22% කින් පමනි.

පසුගිය රජය සමයේ ලෝක වෙලඳ පොලේ තෙල් මිල වත්මන් අගයට සමීපව පැවති සෑම අවස්ථාවකම පසුගිය රජය ජනතාවට තෙල් දුන්නේ වත්මන් රජයට වඩා අඩු මිලකටය.

උදාහරණයක් ලෙස අපි පෙට්‍රල් මිළ ගනිමු

• 2004 ඔක්තොබර් තෙල් බැරලයක් $ 50 විට පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 70 
• 2005 ජූනි තෙල් බැරලයක් $ 55 විට පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 80 
• 2006 දෙසැම්බර් තෙල් බැරලයක් $ 65 විට පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 92 
• 2009 දෙසැම්බර් තෙල් බැරලයක් $ 85 විට පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 115

එසේ නම් 2015 දෙසැම්බර් තෙල් බැරලයක් $ 46 වූ විට පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 70 ට අඩුවෙන් දිය යුතුව තිබුනි. නමුත් වත්මන් රජය රුපියල් 117 ක් පාරිභෝගිකයින්ගෙන් අය කලේය.

වර්ථ්මානයේ ලෝක වෙලඳපොලේ තෙල් මිලේ උච්ඡාවචනය $ 70-$ 80 අතර වේ. ඒ නිසා පසුගිය රජයේ පූර්වාදර්ශය අනුව ලංකාවේ පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 110 ට වඩා වැඩි විය නොහැක.

එසේ නම් පෙට්‍රල් ලීටරය රුපියල් 117 සිට 137 ට ඉහල දම්මේ ඇයි ?

"රුපියල බාල්දු වීමේ ප්‍රතිවිපාක දැන් ඔබට පෙනෙනවාද?" කියා ජනතාව අර මඩ වගුරක් සිට තප්පුලන අහවල් ආර්ථික ඔස්තාර් ගොය්යාගෙන් ඇසිය යුතුය.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ජාතියේ විජයග්‍රහණය උඩින් ඩෝසර් යයි...විජිතපුරයත් විනාශයි!

සිංහල ජාතියේ හදවත පණ ගැසුණේ මෙතැනදීය. ජාතියේ වීර කාව්‍ය සඳහා උච්ඡ ස්‌ථානය වන්නේ මෙයය. ආක්‍රමණික එළාර පරදා දුටුගැමුණු මහ රජතුමා ජයගත් ජය භූමිය මෙයය. තෙමේ මාගේ මේ ව්‍යායාමය රජ සැප පිණිස නොවේය. 'සම්බුද්ධ ශාසනයේ චිරස්‌චිතිය සඳහාම වන්නේය' යනුවෙන් ජාතියේ වීරයා, ද්වන්ද සටනක යෙදුණු ස්‌ථානය, ඩෝසර් දමා සුණු විසුණු කර දැමීමේ ශෝකජනක කතාව, වෙසක්‌ පුන් පොහෝ දිනකම ලිවීමට සිදුවීම ජාතියේ අවසනාවකට වඩා, මේ රට කරවන අයගේ ජාතිය කුමක්‌ද යන්න පහදා දෙනු ඇතිය.

අනුරාධපුර රාජධානිය යටත් කරගෙන වසර 44 ක්‌ තිස්‌සේ රජකම් කළ එළාර ආක්‍රමණිකයාට එරෙහිව දුටුගැමුණු රජතුමා විසින් කළ යුද්ධයේ වැදගත්ම අවස්‌ථාවක්‌ වූයේ විජිතපුර සටනයි. ක්‍රි.පූ. 161 වර්ෂයේ සිදුවූ මෙම සටන නොවන්නට සිංහල ජාතියක්‌ හෝ ලක්‌දිව තුළ බුද්ධාගමක්‌, ඉතුරු නොවන්නට ඉඩ තිබුණි.

එළාර, ක්‍රි.පූ. 205 දී ශ්‍රී ලංකාවේ එවකට රජකළ අසේල රජු පරදා අනුරාධපුරය අගනුවර කරගෙන එළාර නමින් රජ වී වසර 44 ක්‌ ලක්‌දිව පාලනය කළේය.

සිංහල හා බෞද්ධ රාජ්‍ය ස්‌ථාපිත කිරීමේ ඓතිහාසික අවශ්‍යතාවය මත, එළාර පරාජය කොට රට එක්‌සේසත් කිරීමේ වගකීම, කාවන්තිස්‌ස රජුගේ පුත් දුටුගැමුණු කුමාරයා සිය කර මත පටවා ගත්තේය. ලක්‌දිව වැඩිම ප්‍රදේශයක්‌ සිය බලයට නතු කර ගත්තද, අඩසිය වසකට ආසන්න කාලය මුළුල්ලේම කාවන්තිස්‌ස රජු විසින් පාලනය කළ රුහුණ තම ග්‍රහනයට යටත් කර ගැනීමට එළාරට නොහැකි විය.

එසේම කාවන්තිස්‌ස රජුගෙන් එළාරට අභියෝගයක්‌ද නොවීය. එහෙත් කාවන්තිස්‌ස රජුගේ අභාවයෙන් පසුව රුහුණේ රජ වන දුටුගැමුණු කුමාරයා සිය අත්නොහළ හැකි වගකීම බවට පවරා ගන්නේ, එළාරට අභියෝග කිරීමය. එම අභියෝගය ප්‍රකාරව දසමහා යෝධයන් හා දහස්‌ ගණනක සෙබළ මුළුවක්‌ සමඟ මහා සංඝරත්නය පෙරටු කර ගනිමින් රුහුණු මාගම් පුරයෙන් පිටත්ව එළාරගේ සුළු හා ප්‍රබලම බලකොටු විනාශ කරමින් හා එළාරගේ සේනාවල ඉහළ නායකයන් මරා දමමින් ද, ගම් නගර පුරා තම අණසක පතුරුවමින් ද, මහවැලි ගඟ පසුකර අනුරාධපුරය කරා ඇදෙන දුටුගැමුණු රජුට විශාලම අභියෝගයක්‌ එල්ල වූයේ විජිතපුර දීය.

ඉන් අවුරුදු 300 කට පමණ පෙර පඩුවස්‌දේව රජුගේ මස්‌සිනා හෙවත් භද්දකච්චායනා බිසවගේ සොහොයුරකු වන විජිත විසින්, විජිතග්‍රාමය හෙවත් මහාවංශයේ සඳහන් වන පරිදි විජිත නගර ගොඩනගන ලදී. මෙම ප්‍රදේශයේ පණ්‌ඩුකාභය රජුගේද යුධ සටන් පැවති බවට, ඉතිහාසය පෙන්වා දෙයි. ඉදිරි ප්‍රදේශයන්හි ඇතිවූ දරුණු සටන් වලින් පරාජයවූ එළාරගේ සේනාව ජීවිත ආරක්‌ෂාව සහ නැවතත් ශක්‌තිමත් වීමේ අරමුණින් විජිතපුරය කරා පසු බැස ආහ. බිඳවැටුණූ බලකොටු වල සිට, සිංහල සේනාවේ ප්‍රහාර දරාගත නොහැකිව හා ප්‍රතිප්‍රහාර දී ගත නොහැකිව පලා ආ එළාරගේ සෙනෙවියන් හා සෙබළුමෙන්ම අනෙකුත් ප්‍රබලම බලඇණි වලින් ද තරකොට, ඉදිරියට ඇදෙන දුටුගැමුණු රජුට තීරණාත්මක ප්‍රහාරයක්‌ එල්ල කිරීමට එළාර සැලසුම් කළේය. ආරක්‌ෂක උපක්‍රම හා උගුල් වලින් සමන්විත විජිතපුර බලකොටුව, එළාරගේ ශක්‌තිමත්ම බලකොටුවක්‌ විය. එය, දිය මඩ අගල්වලට අමතරව ප්‍රාකාර බිත්ති තුනකින් වටවී තිබී ඇති අතර, එම එක්‌ ප්‍රාකාර බිත්තියක උස රියන් 18 බැගින් විය. බලකොටුවේ උතුරු, දකුණු, නැඟෙනහිර සහ බස්‌නාහිර යන දිසා හතරෙහි යකඩ වලින් නිමවන ලද ශක්‌තිමත් ගේට්‌ටු හතරකි. බලකොටුව තුළ ආරෝහ සන්නාහයෙන් සැරසුණු යුද භටයන් දහස්‌ ගණනකි. රාජාවලියේ විස්‌තර ඇති පරිදි විජිතපුරය දෙවැනි වන්නේ අනුරාධපුරයට පමණි.

විජිතපුරය අල්ලා ගැනීම සඳහා, සිංහල හමුදාවට මාස 4 ක කාලයක්‌ ගතවූ අතර, මාස 4 ක්‌ ගතවීමෙන්ම, විජිත පුරය කෙතරම් ශක්‌තිමත් බලකොටුවක්‌ වී දැයි සිතා ගත හැකිය. මෙහිදී දසමහා යෝධයන් මෙන්ම දුටුගැමුණු රජුගේ කණ්‌ඩුල ඇතා ද සුවිශේෂී කාර්ය භාරයක්‌ ඉටු කරන ලදී. මේ සියලු දේ අවසානයේ දුටුගැමුණු රජතුමා යුද බෙර නාදය හා ධජ ඉහළට එසවීමෙන් අනතුරුව විජිතපුරයට අවසන් පහරදීම ආරම්භ කළේය. ඒ අනුව සිංහල සේනාව එකවරම නගරයේ ගේට්‌ටු හතරම අක්‍රමණය කළේය. ඔහු නන්දමිත්‍ර, සුරනිමල සහ කණ්‌ඩුල ඇතා සමඟ ප්‍රධාන පහරදීම දකුණු ගේට්‌ටුව දෙසට දියත් කරන අතරතුර භරණ, කච්චදේව, ඵුස්‌සදේව සහ ලාභියවසභ පෙරටුකරගත් සේනාව උතුරු සහ බටහිර ගේට්‌ටු දෙසට ප්‍රහාර දියත් කළේය. මහසෝන, ගෝඨයිම්බර, ථේරපුත්තාභය සහ වේළුසුමන එක්‌ව නැඟෙනහිර ගේට්‌ටු වෙත පහරදුනි. වේළුසුමනගේ අශ්වාරෝහක සටන දැක සහ සේනාව නැඟෙනහිර ගේට්‌ටුව දෙසට දියත් කළ මෙහෙයුමෙන් ගේට්‌ටුවේ ආරක්‌ෂකයෝ බියවී ගේට්‌ටුව අත්හැර පලා ගියෝය.

එළාරගේ සේනාව පවුරේ උඩ සිට පවුරු බිත්තිය බිඳීමට දරණ සෑම ප්‍රයත්නයකදීම උණු කරන ලද යකඩ හා තෙල් පහළ සිටින සේනාව වෙත විසිකරන අතරතුර ඔහුගේ දුනු හේවායින් පවුරේ සිට ඊතල විඳිමින් ඔවුන් දෙසට එන ආක්‍රමණය වැළැක්‌වීමට දැඩි ප්‍රයත්නයක්‌ දැරුවෝය. දකුණු ගේට්‌ටුව බිඳ දැමීමට කණ්‌ඩුල ඇතා ප්‍රයත්න දරන අතරතුර එවන් ප්‍රහාරයකට ඇතා ලක්‌වීමෙන්, දැඩි ලෙස තුවාල ලැබීය. එහෙත් වහා තුවාලවලට ප්‍රතිකාර කිරීමෙන් හා ඝන සමකින් ඇතාගේ සම ආවරණය කරමින් පසු දුටුගැමුණු රජතුමා නැවත පවුර බිඳ දමන ලෙස ඇතාට විදානය කළේය. ඇතා එය බිඳ දැමීමත් සමඟ නගරයට ඇතුළු වූ දුටුගැමුණුගේ හමුදාව විජිතපුර බලකොටුව අල්ලා ගත්තේය. දසමහා යෝධයන් ද පවුරු බිත්තිය තැන් කිහිපයකින් බිඳ දමා නගරයට අතුල්වී එළාරගේ හමුදාවට දැඩි ප්‍රහාරයක්‌ දියත් කළේය.

බලකොටුව තුළට වන් සිංහල හමුදාව සතුරන්ට එරෙහිව විනාශකාරී යුද්ධයක නිරත විය. කණ්‌ඩුල ඇතු රථ රෝදයක්‌ හොඬ වැලෙන් ගෙන සොලීන්ට පහර දුන්නේය. නන්දිමිත්‍ර ගැල් තට්‌ටුවක්‌ ගෙන සතුරන් තැළුවේය. ගෝඨයිම්බර පොල් ගසක්‌ ගලවා ගෙන එයින් පහර දෙන්නේය. මහාසෝණ සතුරන් තැලීමට තල් කඳක්‌ ගත්තේය. සුරනිමල අත දැවැන්ත කඩුවකි. ථේරපුත්තාභය අති මහත් වූ යකඩ පොල්ලකි. වේළුසුමන අසුපිට නැග සතුරන් ලෙත් ගැසුවේය. යක්‌ෂ ගෝත්‍රික අංගම් සටන්කරුවෝ සොලීන්ගේ බෙලි කපා දැමුවහ.

එළාරගේ විසි මහා යෝධයන්ගෙන් ඉතිරි වූ පිරිසත් සමඟ, දිවි ගලවා ගැනීමට හැකිවූ එළාරගේ සෙබළු, අනුරාධපුරය බලා දුවමින් පලා ගියහ. විජිතපුර නගරයේ බලය අල්ලා ගැනීම යනු සිංහල සේනාවට අනුරාධපුරය අල්ලා ගැනීම වේගවත් කිරීමකි. අවසානයේදී දුටුගැමුණු රජු යුද්ධයේ සිය කොටස නිම කරමින් එළාර පරදා ක්‍රි.පූ. 161 දී රට එක්‌සේසත් කළේය.

පසුගිය දිනක ඩෝසර් යොදමින් විනාශ කර දමන්නේ ජාතියේ මහා වංශ කතාවේ සඳහන් එම ජයග්‍රාහී භූමියය.

දුටුගැමුණු රජතුමන් එළාර බළකොටුව සුනු විසුණු කිරීමට පෙර එහි වටා තිබුණ ගල්වැටියේ ඔත්තු බැලූ ස්‌ථාන අද ද දක්‌නට ලැබේ. එම ස්‌ථාන උස්‌ගල සහ බැලුම්ගල නමින් හැඳින්වේ. විජිතපුර බළකොටුව වටා තිබෙන පාහිවල දිගන්වල දඹුලු ඔය, නබඩවල දිය අගල් ලෙස යොදාගෙන ඇත. ධාතුසේන රජතුමා විසින් කලාවැව පසුව ඉදිකිරීමේදී විජිතපුර බළකොටුවේ විශාල භූමි ප්‍රමාණයක්‌ කලාවැවේ දියට යටවී ඇත.

එළාර දුටුගැමුණු යුගයෙන් අනතුරුව මහනාම ධාතුසේන රජතුමන් මහසෙන් යටතේ විවිධ වකවානුවල විජිතපුර කඳු වැටියේ සිට මානෑව කන්ද දක්‌වා ඉදිකළ වෙහෙර විහාරවල නටබුqන් අද ද අභිමානනීයව පවතී.

කලාවැව, විජිතපුර, උස්‌ගල, පූගොල්ලාගම, ගල්ළිඳයාය, නඛාවෙහෙර, සිට මානෑව කන්ද අසල ඇති අතිවිශාල පොකුණ දක්‌වා අනුරාධපුර යුගයට නෑකම් කියන මෙම ප්‍රදේශයේ තැනින් තැන මුරගල්, මල්ආසන, කොරවක්‌ගල්, ගල්දොරටු, ශ්‍රී පතුල් බහිරව රූප සඳකඩපහණ, විශාල ගල්කණු, කැසිකිළි ගල් ප්‍රදේශය පුරාවට පැතිර තිබේ.
 

පරණ යෝධ ඇළට සහ ජයගඟට මැදිව පූගොල්ලාගම පිහිටා ඇත. අලුත් පුලියන්කුලම, පූගොල්ලාගම එගොඩ, පූගොල්ලාගම මෙගොඩ ගල්ළිඳයාය, ප්‍රදේශයේ වනයට වැසී ඇති නටබුන් විශාල ප්‍රමාණයකි. ඇතැම් නටබුන් ස්‌ථාන අද ජනාවාසය.

පූගොල්ලාගම පිහිටි බැලුම්ගල අවට රජ සමයේ විහාරස්‌ථානයක නටබුqන් විශාල ප්‍රමාණයක්‌ වනගතව තිබේ. මේ සා විශාල ජාතික වශයෙන් වැදගත් වටිනා පුරාවස්‌තු ප්‍රදේශය පුරා පැතිර තිබුණත් ඒ පිළිබඳව ගවේෂණය කර සොයා බැලීමට පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව කටයුතු නොකිරීම ජාතියේ අවාසනාවකි. බැලුම්ගල යට ගබඩාවක්‌ ඇති බව ප්‍රදේශවාසීන් පෙන්වා දෙන අතර එම ගබඩාව විශාල ගලකින් වසා තිබීම නිසා එය විවෘත කළ නොහැක. බැලුගම්ගල අසල ඇති වෙහෙර ගරා වැටී කැලයෙන් වැසීගොස්‌ තිබේ. එහි නටබුqන් ස්‌ථාන කිහිපයක්‌ම නිධන් හොරුන් විසින් හාරා විනාශ කර ඇති බව දක්‌නට ඇත. ගම්මාන ඉදිකරන මුවාවෙන් පූගොල්ලාගම බැලුම්ගල අවට පුරාවස්‌තු ඩෝසර් කිරීම හදකම්පා කරවන දසුනකි. මෙම ස්‌ථානයේ අක්‌කර තිහක්‌ පමණ ඩෝසර් කිරීම නිසා පුරා වස්‌තු විශාල ප්‍රමාණයක්‌ ගැලවී තල්ලුකිරීම නිසා පස්‌වලට යට කර ඇත. නිධන් වස්‌තු සෙවීමේ අරමුණෙන්ම ප්‍රදේශවාසීන්ගේ විරෝධය මැද මෙය සිදු කර තිබේ.

ඉපලෝගම රණවිරු ගම්මානය ඉදිකිරීමේදී මෙවැනිම ඉරණමක්‌ අත්විය. එදා එහි කළ විනාශය පස්‌යට වළලා ඇති අතර තිබුණ නිධන් වස්‌තුවලට සිදුවූ දෙයක්‌ නැති බව ප්‍රදේශයේ ජනතාව අදටත් කතා කරති.

මේ පිළිබඳව අදහස්‌ දැක්‌වූ කරුණාරත්න බණ්‌ඩාර මහතා - ගම් උදාව වැඩසටහන යටතේ මෙම ස්‌ථානයේ ඉඩම් දෙන්න ඉල්ලුම්පත් කැඳවා තිබෙනවා. ගමක්‌ හදන්න බැලුම්ගලම තෝරා ගත්තේ නිධන් ලබා ගැනීමේ උපායක්‌ ලෙසයි. බැලුම්ගල පැත්තේ හේන් කොටපු ගමේ අයට නඩු දැම්මා හිරේ දැම්මා දැන් ඩෝසර් දාලා වටිනා කැලෑව කපලා පරිසර විනාශ කරලා පුරාවස්‌තු ගලවා දැමීම බලධාරීන්ට නොපෙනීම පුදුම දෙයක්‌ නේද......?"

රංජිත් තිලකසිරි මහතා - මේ ඩෝසර් කරලා තිබෙන්නේ ජාතියේ උරුමයන්. මම එදා ගමේ හිටියේ නැහැ. මම හිටියානම් ඩෝසරයට පැනලා මේ විනාශය නවත්වනවා. අපේ මී මුත්තෝ හදපු මේ පුරා වස්‌තු අපි රකින්න ඕනේ. මේ දක්‌වා ගමේ කෙනෙක්‌ ගලක්‌ ගැලෙව්වේ නැහැ. නමුත් ආණ්‌ඩුවේ බලධාරින්ට ඕනේ විදිහට පුරාවස්‌තු විනාශ කරනවා......"

නිමල් මහින්ද මහතා - මිනිස්‌සු පදිංචි කරන්න ගම්මාන හැදිය යුතුයි. ඒත් වටිනා පුරා වස්‌තු විනාශ නොකර. බැලුම්ගල අපිට පන්සලක්‌ හදලා දෙන්න කියලා බලධාරීන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.

බැලුම්ගල අවට තිබුණ මල් ආසන සඳකඩ පහණ දැවැන්ත ගල් කණු දැතින් ඉවත් කිරීමට නොහැකි නිසා ගම්මාන හැදීමේ මුවාවෙන් ඩෝසර් යොදා මේ විනාශ කර ඇත්තේ ජාතික උරුමයන්ය. මේ විනාශයන් පිළිබඳව කතා කරන්නට කෙනෙක්‌ නැත. රටේ උරුමය හිමි ජාතිය වෙනුවෙන් වචනයක්‌ හෝ කතා කළහොත් ළගින්න වෙන්නේ හිරේ විලංගුවේය. ඒ වෙනුවෙන් ඕනෑ තරම් මාංචු කුට්‌ටම්, වෙඩි උණ්‌ඩ සූදානම්ය. මේ ඉරණම, අන් ජනවර්ගයක හෝ ආගමික ස්‌ථානයකට වූවා නම් පාලකයෝ එක පොරයට එහි දුවති. ඒවා යළි තිබුණු ලෙස සකසන්නට නිසැක ලෙසම උපදෙස්‌ දෙනු ඇති. ඒ උනන්දුව ඇති පාලකයන් පිරිසක්‌ දැනට ජාතියට නැත. ජාතියේ මේ ජයග්‍රාහී බිමට හෙට දවසේ කුමක්‌ සිදුවන්නේ ද යන්න විමසිලිමත් නොවුවහොත්, විජිතපුර සටන ඉතුරු වනු ඇත්තේ චිත්‍රයක පමණය.

කැකිරාව සුදත් ඒකනායක  [Divaina]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

අපේ කාලයේ ඇත්ත කතාවක්

පේමතෝ ජායතී අසෝකෝ නවකතාව පිළිබද රන්ජන් අමරරත්නගේ විචාරය - 2018.5.9 දිනමිණ - කටගැස්ම

අපේ කාලයේ ඇත්ත කතාවක්

මේ කතාව ආරම්භ වන්නේ අනාගත තරුණ පරපුර පිළිබඳ අවස්ථා නිරූපණයකින්ය. එය උපකල්පනයකි. මෙයින් වසර දහයක් මතු මත්තෙහි එළැඹෙන අසූවන නිදහස් සමරුව එහි කාලනීර්ණය ලෙස පවතී. 2028 වර්ෂයෙහි මුල් කාර්තුවේ දිනෙක 'පෙරටු රළ' නම් සමාජ සංවිධානයෙහි සාමාජික - සාමාජිකා‍වෝ බරපතළ සාකච්ඡාවක නිරත වෙති. ඔවුන්ගේ මුළු අවධානය යොමු වී ඇත්තේ සංවිධානය විසින් පවත්වනු ලබන සමුළුවක් කෙරෙහි ය. මේ සංවාදයට සංවිධානයේ ක්‍රියාධරයෝ මෙන් ම උපදේශකයෝ ද එක්වෙති. තරුණ ක්‍රියාධරයෝ වර්තමානය නිරූපණය කරති. වැඩිහිටි උපදේශකයෝ අතීතය නිරූපණය කරති. එතැනින් කතාවට අවශ්‍ය වස්තුබීජය හා සන්දර්භය උපදී.
තෝරාගත් කාලපරාසයක දේශපාලනය, කලාව, සාහිත්‍යය හා සමාජ විපරිණාමය තරුණ ජීවිත කෙරෙහි බලපාන ආකාරය විවරණය කිරීමට කතුවරයා ‍වෑයම් කරයි. කාල පරාසය අසූව දසකයේ සිට 2028 දක්වා ව්‍යාප්ත වෙයි. එහිලා අතීතයේ සත්‍ය - සිදුවීම් ද, එම සත්‍ය - සිදුවීම් පාදක කරගත් අනාගත උපකල්පනද කතුවරයාගේ විමසුමට ලක් වෙයි. සමස්ත කෘතිය රචනා වී ඇත්තේ විවෘතභාවයකින් ‍යුතුවය. හෘද සාක්ෂියට එකඟ විවේචන, අත්වැරැදීම් මෙන් ම, පෞද්ගලික අත්දැකීම් ද නිදහස් ලෙස නිරූපණය කර තිබීම ප්‍රබන්ධයේ ඇති විශේෂ ලක්ෂණයකි.
ඉසුරු ප්‍රසංග මහතා රචනා කර ඇති මේ නවකතාව , 'ප්‍රේමතෝ ජායතී ‍අසෝකෝ' ලෙසින් නම් කර තිබේ. පිටු 409 ක් පුරාවට විකාශය වන වෘත්තාන්තය තරමක් දීර්ඝ නවකතාවකි. මේ කාලයේ ප්‍රවණතාව කෙටි නවකතා රචනය වුව, කතුවරයා එය නොසලකා සම්ප්‍රදායට එරෙහි වෙයි. නවකතාවේ සිරස පවා සම්ප්‍රදායට එරෙහි එකකි. ප්‍රේමය විසින් ශෝකය උපදවනු ලබන්නේ යැයි කියන'මුත් කතුවරයා එය කණපිට පෙරළා ප්‍රේමය ප්‍රීතිය නැතහොත්, වින්දනය උපදවන බව තහවුරු කරන්නට යයි. කතාව නීරස නැත. පාඨක ආකර්ෂණය දිගට ම රඳවාගත හැකි සිදුවීම් පෙළක් හා වේගවත් ආඛ්‍යාන ශෛලියක් ප්‍රබන්ධයෙහි පවතී.
කතාවෙන් මතුවන ප්‍රධාන සමාජ සංවාදය තවත් උප සංවාද කිහිපයක් ඔස්සේ විග්‍රහ කර ගත හැකි ය.

i. අයාලේ යන තරුණ පරම්පරාව
ii. අප අත්විඳින මජර දේශපාලනය
iii. වින්දනාත්මක විෂයයන්හි ප්‍රවණතා
iv. අනාගත තරුණයා පිළිබඳ උපකල්පනය

ආසියානු, අප්‍රිකානු හා ලතින් අමෙරිකානු තරුණ කොට්ඨාස ලෝක තරුණ සංවාදයේ දී කැපී පෙනෙන තත්ත්වයක් හිමිකරගෙන සිටිති. දිළිඳුකම කේන්ද්‍රකොටගත් ගැටලු සමූහයක් මේ කොට්ඨාස කෙරෙහි බලපාන බව ද, එම සන්දර්භයෙහි කලාපවලට අනන්‍ය වූ ලක්ෂණ වෙන ම පවතින බව ද අධ්‍යයනවලින් හෙළිදරව් වී තිබේ. මෙහිලා විග්‍රහ වන දිළිඳුකමෙහි ස්වරූප දෙකක් පවතී. පළමුවන්න තරුණ නිපුණතා භාවිතයට ගත හැකි වැඩසටහන්, සැලැසුම් හා ප්‍රතිපත්ති අදාළ රාජ්‍යයන්හි නොමැති බව ය. දෙවන්න තරුණ පරම්පරාවට යුක්තිය හා සාධාරණත්වය අදාළ රාජ්‍ය තුළදී ඉටු වී නැති බව ය.
ශ්‍රී ලංකාවේ අත්දැකීම් ගතහොත්, තරුණ අසහනය යනුවෙන් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ එය සාකච්ඡා වී ඇත. 1989 හෝ ඊට ආසන්න කාලයක පිහිටුවන ලද තරුණ කොමිසමට සාක්ෂි ලබා දුන් තරුණයන්ගේ වාර්තාවලින්, මේ තත්ත්වය තව දුරටත් පැහැදිලි වෙයි. කැරැල්ලට සම්බන්ධ වූ එක්තරා ගැමි තරුණ‍යෙක් කොමිසමට කියා තිබුණේ 'අප කැරලි ගසන්නේ මන්දැ'යි සෙවීමට පෙර කුරුඳුවත්තේ දරුවන් කැරලි නො ගසන්නේ ඇයිදැ'යි සොයා බලනු යන්න ය. අපේ තරුණ අසහනයේ එක් පැතිකඩක් ඉන් විවරණය කෙරේ.
තරුණ පරම්පරාව හඳුන්වා දීම සඳහා විශේෂ යෙදුම් කිහිපයක් පවතී. අයාලේ යන තරුණයා, නන්නත්තාර තරුණයා, කැරලිකාර තරුණයා ඒ අතර වඩාත් ප්‍රචලිත ය. මේ සඳහා යොදන ශාස්ත්‍රීය යෙදුමක් ද තිබේ. එනම්; බොහීමියානු තරුණයා යන්න ය. බොහීමියන් යන්නෙන් ප්‍රධාන අදහස් දෙකක් ගම්‍ය වෙයි. එක; බොහීමියන් වාසී තරුණයා යන අර්ථය යි. අනෙක සිරිත් - විරිත් හා සම්ප්‍රදාය පිටුදකින තරුණයා යන අර්ථය යි. ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටවල තරුණයාට ගැළපෙන හා පිළිගත හැකි සම්ප්‍රදායයක් දකින්නට නැත. එබැවින් ඔවුන්ගේ කැරලිකාර ස්වභාවය උත්සන්න වී තිබේ.
රචකයා මේ තරුණ පරම්පරාව නියෝජනය කරමින් දේශපාලනය, ප්‍රේමය හා ජීවිතය ගැන කේන්ද්‍රීය සිද්ධි ගණනාවක් පෙළගස්වයි. උසස් පෙළ හදාරණ ශිෂ්‍ය පරම්පරාව, විශ්වවිද්‍යාල විද්‍යාර්ථියා හා තරුණ සමාජ ක්‍රියාධරයා යනුවෙන් භූමිකා ගණනාවක් කතුවරයා විසින් ස්පර්ශ කරනු ලැබේ. මෙහිලා ඔහු ගොඩනඟන ප්‍රධාන තර්ක දෙකක් පවතී. එක; තරුණයන්ගේ සැබෑ අරමුණු ජය ගත හැකි දේශපාලන ධාරාවක් අපට නැති බව ය. දෙක; මහ පොළොවෙහි ඇත්ත පදනම් කරගත් එබඳු ව්‍යාපාරයක් මතුවට බිහිවිය යුතු බව ය.
තරුණ ප්‍රේමය නිරූපණයේදී චමත්කාරයට මුල් තැන දීමට කතුවරයා උත්සුක වී ඇත. චමෝ නංගාගේ ප්‍රේමයේ සිට දැහැමිගේ ස්නේහය දක්වා ස්ත්‍රීන් ගණනාවක් ඇසුරු කිරීමට කථකයා පෙලඹෙයි. ඒවා ස්වාභාවික සිදුවීම් ලෙස දක්වා ඇත. චමෝ නංගා, අනුරාධා, නිම්මි, ශාක්‍යා, නර්මදා, එරන්දි, දැහැමි යන අය පෙම්වතියෝ අතර සිටිති. ප්‍රේමය යනු කුමක් ද? එහි ලිංගික පාර්ශ්වය කෙබඳු ආස්ථානයක පවතී ද? යන ගැටලු ද මෙහි දී සාකච්ඡාවට ගැනෙයි. තරුණ ආදරය පිළිබඳ ඇතැම් නිරූපණවල ජීවිතය වටහා ගැනීමට අවශ්‍ය ඉඟි පවතී.

'නිම්මිට කලින් මගෙ හිත ගියේ නිම්මිගේ සෙරෙප්පු දෙකට'
(04 පරිච්ඡේදය; 73 පිටුව)

මිනිස් හැඟීම් පිළිබඳ ගැඹුරු අරුතක් මේ සංවාදයෙන් එළියට පනී. එය මනෝ විශ්ලේෂණය ඔස්සේ වඩාත් ගැඹුරින් විග්‍රහ කළ හැකි ය. එබඳු සංවාද, විවරණ හා විචාර කෘතිය පුරා ම දකින්නට ලැබේ.
දේශපාලනයේ දී දැඩි විවෘතභාවයක් අනුගමනය කිරීමට ද, අවශ්‍ය අවස්ථාවලදී තාර්කික විවේචන ඉදිරිපත් කිරීමට ද කතුවරයා උනන්දු වෙයි. මේ අනුව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පවා කතුවරයාගේ නිර්දය විවේචනයට ලක් වෙයි. යුද්ධය, ජාතිවාදය, ජාතිකවාදය පිළිබඳ සත්‍ය ‍තොරතුරු කෘතියට ඇතුළත් ය. මේ හැරෙන්නට ඇත්ත චරිත කතාවේ භූමිකා බවට පත් කරගෙන තිබේ. විමල් වීරවංශ, මහාචාර්ය නලීන් ද සිල්වා, ගුණදාස අමරසේකර ඉන් චරිත කිහිපයකි. මේ නවකතාව දේශපාලන විවරණයක් සහිත ප්‍රබන්ධයක් ලෙස ද සැලැකිය හැකි ය. අපේ ප්‍රධාන දේශපාලන ධාරාවලට ‍රටේ ප්‍රශ්න හා තරුණ ගැටලු විසැඳිය නොහැකි බවක් ද‍‍; මේවා හුදු බල අරගලය සහිත අගතිගාමී ව්‍යාපාර බවක් ද කෘතිය අපට පැහැදිලි කරයි.
'මට උපාධිය නැති වුණා. මාලතී නැති වුණා. දෙමාපියන්ගෙන්, නෑදෑයන්ගෙන්, යාළුවන්ගෙන් මම ඈත්වුණා. දැන් පක්ෂ සංවිධායකකමත් නැති වුණොත්, මම අක්මුල් සේරම ගලවගත්ත නිකම් ම නිකම් මිනිහෙක් විතරයි. ඇත්තට ම කිව්වොත් මම තාම දේශපාලනේ කරන්නෙ ‍මට දැන් පක්ෂෙ අතෑරල ගිහින් පය ගහන්න තැනක් නැති නිසා'
(13 පරිච්ඡේදය; 259 පිටුව)
මේ සංවාදය කෙනකුගේ විවේචනයට ලක්විය හැකි ය. ඊට ප්‍රති-තර්කයක් ගොඩනඟන අය ද සිටින්නට පුළුවන. එහෙත්, ජවිපෙ දේශපාලනයෙහිලා අත්විඳිය හැකි එක්තරා සත්‍යයක් ඉහත සංවාදයෙන් මතුවෙයි. එය අවධානයට ලක්විය යුතු කාරණයකි. වාමවාදී රැඩිකල් දේශපාලන ධාරාවක් සහිත පක්ෂයක් ලිබරල් ආර්ථිකය හා ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිගන්නේ කෙසේ ද? උභතෝකෝටික ගැටලුවක් අප ඉදිරියෙහි පවතී. කතුවරයා ද එම ගැටලුව මතු කරයි.
ඉසුරු ප්‍රසංග මහතා තමන්ගේ සියලු සංවාද ගොඩනඟන්නේ එක් වැදගත් සාධකයක් පෙරටුකරගෙන ය. එහි මාතෘකාව අනාගත තරුණයා යැයි කියන්නට පුළුවන. අනාගත තරුණයා කෙබඳු තැනැත්තකු විය හැකි ද යන ගැටලුව ඔහු පාඨකයා හමුවේ තබයි. ඔහු තාක්ෂණික ඥානයෙන් පොහොසත්, දැනුමැ'ති, නිදහස් හා විචාරශීලී පුද්ගලයකු වීම කතුවරයාගේ සිහිනය බව පෙනී යයි. අයාලේ යන ප්‍රධාන චරිතය යම් ජයග්‍රාහී ස්ථානයකට ගෙන ඒමට කතුවරයා සමත් වෙයි. අවසන් කාලය වන විට රවිඳු යනු බෙහෙවින් පරිණත ස්වාධීන මිනිසෙකි. ඔහු අනාගත තරුණ පරම්පරාවට උපදේශන ලබාදිය හැකි තැනෙක සිටී.
අනාගත තරුණයා යන්න විවාදාපන්න මාතෘකාවකි. එය පැතිකඩ ගණනාවක් ඔස්සේ සංවාදයට ලක්කළ යුතු පුළුල් විෂයයක් ලෙස ද හඳුනාගත හැකි ය. මේ සම්බන්ධයෙන් ලෝක මට්ටමේ සමුළු හා සම්මන්ත්‍රණ පවත්වා තිබේ. ඒවායින් මතුවන වැදගත් ම සාධකයක් වන්නේ, තරුණ පරම්පරාව දේශීය වශයෙන්, කලාපීය වශයෙන් පමණක් නො ව; ලෝක මට්ටමෙන් ද සංවිධානගත විය යුතු බව ය. ඉසුරු ප්‍රසංග මහතා ද එම මතය පිළිගන්නා බවක් පෙනෙයි. 'පෙරටු රළ' නමින් කතාවේ එන සමාජ සංවිධානය එබන්දක් විය හැකි ය.
සරල තර්කනයකට ගියහොත්; අනාගත තරුණයා ලෝකය සමඟ අර්ථාන්විත ගනුදෙනුවකට යා යුතු කෙනකු විය යුතු ය යන්න බැහැර කළ නො හැකි ය. එම ඉඟිය කතුවරයා ද මතු කරයි. කතාවේ ආරම්භය සටහන් වන්නේ එබඳු තරුණ සංවිධානයක් පිළිබඳ කතිකාවකින් ය. එම කතිකාව ද, එහි එන සමාජ සංවිධානය ද විවාදයට ලක්විය හැකි ය. එහෙත් කතුවරයා මතු කරන ප්‍රධාන සාධකය වූ අලුත් තරුණ සංවිධානය ප්‍රතික්ෂේප කළ නො හැකි කාරණයක් සේ පවතී.
ප්‍රබන්ධ කථාවක් හැටියට ගත් විට එය ඉතා රසවත් ය. උණුසුම් සිදුවීම්වලින් සමන්විත ය. එක අතෙකින් එය ආත්ම කථනයක් ලෙස ද හැඳින්විය හැකි ය. කෘතියට ඇතුළත් සත්‍ය සිදුවීම් හා ප්‍රකාශන පාඨකයාට බෙහෙවින් ප්‍රයෝජනවත් ‍වෙයි. නිදසුනක් ගතහොත්, විමල් වීරවංශ මහතා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් ඉවත්වීමට ගනු ලබන තීරණය පිළිබඳ රහස්‍ය සාධක කිහිපයක් කෘතියට ඇතුළත් ය. ඒ අතින් බලන විට දේශපාලනයට සම්බන්ධ ඓතිහාසික කෘතියක් ලෙස ද මේ පොතට වැදගත්කමක් ලැබේ.
1949 දී රචනා වූ 'තියරි ඔෆ් ලිට්රච' නම් කෘතියෙහි සඳහන් වන අන්දමට, ප්‍රබන්ධ කතාවෙන් ඇත්ත ජීවිතය හා ඇත්ත සමාජ සිදුවීම් ගෙන හැර දැක්වීම ඉතා වැදගත් ය. හෙමින් වේ වැනි අමෙරිකන් ලේඛකයෝ මේ සාධකය හොඳින් භාවිත කළහ. නූතන ප්‍රබන්ධ කථාවෙන් ද එය උගුලා දැමිය නො හැකි ය. ඉසුරු ප්‍රසංග මහතා මුල මැද අග සහිත වටකුරු කතාන්දරයක් ඉදිරිපත් නොකරන අතර, ඔහු අවස්ථා හා සිද්ධි නිරූපණයට මුල් තැන ‍ලබා දෙයි. මෙහිලා ඔහු යොදාගනු ලබන උපාය මාර්ග කිහිපයක් ද තිබේ.
i. ආත්මීය සංවාද
ii. විදේශීය සංචාර‍
iii. ලිපි හුවමාරුව
iv. පුද්ගල සංවාද
v. කථකයාගේ කාව්‍ය රචනා
ආත්මීය සංවාද යොදාගෙන ඇත්තේ නිදහස් ලෙස ද, විවේචනාත්මක ලෙස ද ඇතැම් කරුණු දැක්වීම සඳහා ය. ඇතැම් ලිපියකින් චමත්කාරය මතුවෙයි. තවත් ලිපියකින් දේශපාලන විවේචන ඉදිරිපත් වෙයි. කථකයා විදේශ සංචාරවලට එකතු වෙමින්, අපේ ලෝක දැනුම තියුණු කරයි. පුද්ගල සංවාද යොදාගෙන ඇත්තේ සිදුවීම් විස්තාරණයට ය. කවිවලින් හැඟීම් උද්දීපණය කරයි.
භාෂාව අවස්ථාවෝචිතව හසුරුවා ගැනීමේ බුහුටිකමක් කතුවරයාට තිබේ. ඔහු සිය වෘත්තාන්තය ගෙත්තම් කිරීම සඳහා කථනයට නැඹුරු හෘදයාංගම භාෂා රටාවක් යොදා ගනී. ඒ අතර ඇති අපූරු යෙදුම් කිහිපයක් තව ම අප මතකයේ රැඳී පවතී.
'ඒකෙන් පුළුවන් මූදට දෙහි මිරිකන්න විතරයි'
(පිටුව -182)
'මුළු කොළඹ නගරෙම බීජිංවලට ගෙනිච්චොත් පොල් කට්ටකින් වහල තියන්න පුළුවන්'
(පිටුව - 186)
කතුවරයාගේ පුවත්පත් කලාව හා මේ ප්‍රබන්ධය අතර පවත්නා සම්බන්ධය විග්‍රහ කරන විට ‍එමිල් සෝලා වැනි ලෝක ප්‍රකට ප්‍රබන්ධ කතාකරුවකු සිහියට නැගේ. එමිල් සෝලා ද පුවත්පත් කලාවේ අත්දැකීම් හා නිපුණතා නවකතාව සඳහා යොදාගෙන ඇත්තේ සමාජ අරගලය ද ඊට සම්බන්ධ කරගනිමින් ය. මේ කතාවේ දුර්වලතා දෙකක් ද පවතී. එක; සංස්කරණය කෙරෙහි උනන්දු නො වීම ය. දෙක; සූක්ෂ්ම නිරූපණ කෙරෙහි නැඹුරු නො වීම ය. කෙසේ වුව 'ප්‍රේමතෝ ජායතී ‍අසෝකෝ' යනු වැදගත් ප්‍රබන්ධයකි.

රන්ජන් අමරරත්න - 2018.5.9 දිණමින - කටගැස්ම

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ආර්ථිකය කඩා වැටිලා... මහ බැංකු වාර්තාවෙන් කබ්රාල් සාක්‍ෂි පෙන්වයි

අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ හිටපු අධිපති
සංවාදය - ශ්‍යාම් නුවන් ගනේවත්ත [Divaina]
ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ නවතම වාර්ෂික වාර්තාවේ (2017) සඳහන් වන පරිදි ආර්ථික වර්ධනයේ සිදුව ඇති පසුබෑම සහ විනිමය අනුපාතය අවප්‍රමාණය වීමේ ආර්ථික බලපෑම් සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ හිටපු අධිපති අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් මහතා කළ විග්‍රහයක්‌ මෙසේ පහතින් සටහන් වේ.

2006 වසරේ සිට 2014 දක්‌වා අපේ රටේ යම්කිසි ගමනක්‌ ආවා. ඒ කාලයේ සියයට 6.4 ක සාමාන්‍ය ආර්ථික වර්ධනයක්‌ අපි වාර්තා කළා. පසුගිය වසර තුනේ ආර්ථික වර්ධනය දිගටම අඩුවෙලා සාමාන්‍ය ආර්ථික වර්ධනය සියයට 4.1 දක්‌වා අඩුවෙලා තියෙනවා. මේ අනුව ආර්ථික වර්ධන වේගයේ විශාල කඩා වැටීමක්‌ පසුගිය කාලය තුළ සිදුවෙලා තියෙනවා. නවතම මහ බැංකු වාර්තාව (2017) අනුව ගිය වසරේ ආර්ථික වර්ධනය සියයට 3.1 යි එය වර්ෂ 16 කට පසු වාර්තා කළ අඩුම ආර්ථික වර්ධනයයි. මීට පෙර වර්ෂ 2001 දී ආර්ථික වර්ධනය සෘන තත්ත්වයට පත්වුණා. ඒ අනුව වසර 28 ක්‌ තුළ වාර්තා වූ දෙවැනියට අඩුම ආර්ථික වර්ධනයත් මේකයි.

මෙවර මහ බැංකු වාර්තාව පුරාවට අසාමාන්‍ය හා සැක කටයුතු ආකාරයට දත්ත වෙනස්‌ කිරීමට ගත් උත්සාහයන් දකින්නට තිබෙනවා. මෙය සත්‍ය සඟවා රජයට වාසිදායක ලෙස දත්ත ඉදිරිපත් කිරීමට ගත් උත්සාහයක්‌. උදාහරණයක්‌ ලෙස 2017 වසරේ වාර්තා වී ඇති රු. බිලියන 13289 ක පවත්නා වෙළෙඳපොළ මිල අනුව දළ ජාතික නිෂ්පාදිතය අතිශයින් සැක කටයුතු ඉහළ අගයක්‌. එසේම අනෙකුත් අගයන් සමඟ නොගැලපෙන අගයක්‌. අපි දැනටමත් 2016 වසරේ සැබෑ ආර්ථික වර්ධනය සියයට 2.2 ක්‌ බව තර්කානුකූලව පෙන්වා දී තිබෙනවා. එසේම වත්මන් රජය යටතේ මහ බැංකුව නිකුත් කළ සෑම මහ බැංකු වාර්තාවකම දළ දේශීය නිෂ්පාදන අවධමනය හිතෙන හිතෙන පරිදි වෙනස්‌ කරමින් 2014, 2015, සහ 2017 යන වසරවල ආර්ථික වර්ධන වේගය තමන්ට පෙන්වීමට අවශ්‍ය ආකාරයට සකස්‌ කරගෙන ඇති බවත් පෙනෙනවා. එය ඉතාම බරපතළ කරුණක්‌.

පසුගියදා රුපියල සැලකිය යුතු පිරිහීමකට ලක්‌වුණා. එහිදී මම මාධ්‍යයට ප්‍රකාශයක්‌ කළා. එම ප්‍රකාශයෙන් පැහැදිලිවම කිව්වේ අදාළ සතිය තුළදී පමණක්‌ සිදුවූ රුපියලේ අවප්‍රමාණය නිසා අපේ ණයට රු. බිලියන 47 ක්‌ එකතු වූ බවයි. මේ කතාව අලුත් කතාවක්‌ නොවෙයි. 2015, 2016 සහ 2017 යන මහ බැංකු වාර්ෂික වාර්තා සියල්ලේම මහ බැංකුව පැහැදිලිවම කියනවා රුපියලේ අවප්‍රමාණය නිසා අහවල් මුදලක්‌ අපේ ණයට එකතු වුණා කියලා. මමත් කියලා තියෙන්නේ ඒකමයි. මම වසර 9 ක්‌ මහ බැංකු අධිපති ලෙස කටයුතු කළා. ඒ කාලෙ දැන් ඔය ඉන්න අයගෙන්ම මහ බැංකු ක්‍රියාවලිය ගැන හොඳට අධ්‍යයනය කරලා තියෙනවා. ඒ නිසා මම කියපු කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම එකඟයි මහ බැංකුවත් සමඟ. මහ බැංකු වාර්තා ගත්තොත් මම ඒකෙ තියන වචනවලින්ම කියන්නම්, එනම් 2017 වසර අග වනවිට ප්‍රධාන විදේශ ව්‍යාවහාර මුදල් කීපයකට සාපේක්‌ෂව ශ්‍රී ලංකා රුපියල අවප්‍රමාණය වීම සමස්‌ත ණය ප්‍රමාණය රුපියල් බිලියන 225.2 ක්‌ වැඩිවුණයි කියලා එහි සඳහන් මේ 2017 වසරෙදි රුපියල අවප්‍රමාණය වීම නිසා සිදුවූ ණය වැඩිවීමයි. 2016 වසරෙදිත් ඒ විදිහටම මහ බැංකුව කියලා තියෙනවා රටේ සමස්‌ත ණය තොගය රු. බිලියන 186.6 කින් වැඩිවුනයි කියල. ඒ විදිහටම ලියලා තියෙනවා 2015 වසරෙදීත් විදෙස්‌ ණය ප්‍රමාණය රුපියල පිරිහීම නිසා රු. බිලියන 285 කින් වැඩිවුණා කියල. ඒ කියන්නෙ මේ වසර තුන තුළදී අපේ රටේ ණය ප්‍රමාණය රුපියල් වලින් රුපියලේ අවප්‍රමාණය වීම නිසා පමණක්‌ රු. බිලියන 686.9 කින් වැඩිවෙලා තියෙනවා. දැන් එක සතියක රු. බිලියන 47 ක්‌ ගැන කතා කළවිට මේ අයට ගැරඩියට භූමිතෙල් ගැහුව වගේ කුලප්පු වෙන්න දෙයක්‌ නෑ. මොකද ඒ අයගේ වාර්තාවෙම ඒක තියෙනවා. ඒ නිසා මට තේරුම් ගන්න බෑ මොකක්‌ද මේ කළබලය කියලා. එහෙම වුණාම මහ බැංකුව සහ ආණ්‌ඩුව ඒ ගැන කටයුතු කරලා එහෙම නොවෙන්න නම් ඒ සඳහා කටයුතු කරන්න ඕන. ඒකයි මම කියන්නෙ. මෙහෙම වුනා කියලා මම කාටවත් ඇඟිල්ලක්‌ දික්‌ කරනනෙ නෑ. ඒ ගොල්ලො මට ඇඟිල්ල දික්‌ කරාට අංක ගණිතයේ වැරදීමක්‌ වුණයි කියලා.
ප්‍රශ්නයක්‌ වුණාම මූලිකම දේ තමයි ඒ ප්‍රශ්නය තේරුම් ගන්න ඕන. මෙතන ප්‍රශ්නයක්‌ තියෙනවා කියලා මුලින්ම තේරුම් ගන්න ඕන. ඒ නිසානෙ මහ බැංකු වාර්තාවෙත් ඕක ලියන්නෙ. මහ බැංකු වාර්තාවෙ තවදුරටත් කියනවා 2018 වසර තුළදී තවත් සියයට 2.9 කින් රුපියල අවප්‍රමාණය වුනයි කියලා. එහෙම වුණා නම් දැන් තියන විදේශ ණය තොගය රුපියල් වටිනාකමින් වැඩිවීම තවත් රුපියල් බිලියන 136.9 ක්‌ වෙනවා. ඒ කියන්නෙ මේ යහපාලන රජය ආවට පසුව රුපියල අවප්‍රමාණය වීම නිසා පමණක්‌ අපේ ණය ප්‍රමාණයට රුපියල් වලින් තව රු. බිලියන 833.8 ක්‌ (රු. කෝටි 83380 ක්‌) එකතුවෙලා තියෙනවා. ඒකට සාපේක්‌ෂව අනිත් පැත්තේ අපට කිසිම වත්කමක්‌ ගොඩනැගිලා නෑ.

මේ රු. බිලියන 833.8 ක ණය වැඩිවෙලා තියෙන්නේ. 2015, 2016, 2017 සහ 2018 වසරේ අප්‍රේල් දක්‌වා කාලය තුළයි. ඇත්තටම මම රු. බිලියන 47 ක වැඩිවීම ගැන පමණයි කතා කළේ. ඒ ගැන මම සමාව ඉල්ලනවා. හරි නම් මම කතා කරන්න තිබුණෙ මේ බිලියන 833.8 ගැනයි. රුපියල පිරිහීම නිසා ඇත්තටම වෙලා තියෙන විපාකය මේකයි. රාජපක්‍ෂ යුගයේ මම මහ බැංකු අධිපෙති වෙලා සිටියදී චෝදනා නැගුවේ ගත්ත ණයවලින් හදපු සම්පත් ප්‍රමාණයවත් මදියි කියලයි. යටිමඩි ගැහුqවයි කියලත් කිව්වා. මෙතනදී මම කියන්නේ අපේ රටේ ණය ප්‍රමාණය ගණනය කරද්දි මේ කොටස එනම් මේ රු. බිලියන 833 තියනවා. දැං මම ඇහුවොතින් මේ වැඩි වූ රු. බිලියන 833 ට තියන සම්පත මොනවද කියලා මුකුත් නෑ. ඒකයි මගේ තර්කය.

ගන්න ණය ඩොලර්වලින්මයි ගෙවන්නෙ කියල කිව්වට එහෙනම් ගිහින් බලන්න විසර්ජන පනත දිහා. එහි රජය හැම අවුරුද්දෙම රු. බිලියන ගාණක්‌ වෙන් කරනවා ණය ගෙවීම සඳහා කියලා. ඒ වෙන් කරන්නේ එදාට පවතින විනිමය අනුපාත අනුවයි. ඒ විදේශ ණය ගන්න විට තිබූ විනිමය අනුපාත අගයන් අනුව නොවෙයි. ඒක මතක තියා ගන්න. එතකොට අද තිබෙන විනිමය අනුපාතය අනුව තමයි අයවැයෙන් ප්‍රතිපාදන වෙන් කරන්නෙ අයවැයෙන් මෙතරම් රුපියල් ගණනක්‌ අපට අවශ්‍යයි කියලා. එනම් ඩොලර් ගන්න, පවුම් ගන්න, යෙන් ගන්න සහ යුරෝ ගන්න කියලා වෙන්කර ගන්නවා. එහෙම නම් මොකක්‌ද මේකෙන් කියවෙන්නෙ. මේක නාමික නොවෙයි. මේක ඇත්ත වශයෙන්ම ගෙවිය යුතු මුදල් බවයි.

ඒ නිසා තමයි රනිල් වික්‍රමසිංහ මහත්තයා කියන්නෙ ණය ගෙවා ගන්න බෑ ඒ නිසා අපිට බදු අය කරන්න ඕන කියලා. දැං ඔය ණය වැඩිවෙන්නෙ නාමිකව පමණක්‌ නම් බදු ගහන්න ඕන නැහැනෙ. ගත්ත ණය ගෙවන්නෙ ඩොලර්වලින් පමණයි කියල නිකං ඉන්න පුළුවන්නේ. එහෙම තර්කයක්‌ ගේන්න බෑ. මේකෙ නාමික කතාවක්‌ නෑ. අයවැයට ගිහින් බලන්න. අයවැයෙන් මේ රටේ මහජනයාගේ මුදල් මෙව්චරක්‌ වෙන් කරනව කියලා කියනව ණය ගෙවන්න ඒ මුදල්වලින් තමයි මේ ණය ගෙවන්නෙ.

එතකොට අපි ණය ගත්ත කාලෙ ඇමෙරිකානු ඩොලරයක්‌ තිබුණෙ රු. 130 නම් ඒක වැඩක්‌ නෑ. දැං ඩොලරයට රු. 159 ක්‌ ගෙවන්න ඕන. දැන් රු. 159 ක්‌ ගෙවල තමයි අයවැයෙන් වෙන් වෙන්නේ. ඒ වෙන් කරල තියන මුදල් මදි නම් තව අතිරේක මුදලුත් වෙන්කර ගන්නවා. ඒ නිසා මම දන්නෙ නෑ කොහෙන් මේ නාමික කතාවක්‌ ගෙනාවද කියල. ඒ කතාවට මට නම් කියන්න තියෙන්නෙ ඉංග්‍රීසියෙන් 'complete nonsanse කියලයි.

ඩොලර්වලින් ගන්න ණය ගෙවන්නෙ ඩොලර්වලින් පමණයි සහ ඒව ගෙවන්නෙ විදේශ සංචිතයෙන් කියන කතාවෙ භාගයක්‌ ඇත්ත. දැං මට කියන්න සංචිත එන්නෙ කොහොමද කියලා? සංචිත එකතු කරගන්නේa මහ බැංකුව වෙළෙඳපොළට ගිහින් ඩොලර් සල්ලි දීල ගන්නව. ඒ සල්ලි දීල ඩොලර් ගත්ත විට ගෙවන්න තියන මුදල් කලින්ට වඩා වැඩි නම් ඒ කියන්නෙ මහ බැංකුව විදේශ ණය පියවීමේදී එදාට වැඩියෙන් ගෙවන බවයි. මහ බැංකුව රජයේ ණය ඩොලර්වලින් ගෙව්වට රජය ඒ ප්‍රමාණය මහ බැංකුවට පියවන්න ඕන. නියෝජ්‍ය භාණ්‌ඩාගාර ලේකම්ගේ ගිණුමට හර කරන්නේ ඒකයි. මහ බැංකුව රජයට ඩොලර්වලින් දුන්නම ණය පියවන්න ඒක නියෝජ්‍ය භාණ්‌ඩාගාර ලේකම්ගේ ගිණුමට හර කරන්නේ රුපියල් වලින් මිස ඇමෙරිකානු ඩොලර්වලින් නොවෙයි. මහ බැංකුවට තියෙන්නේ විවිධ අවස්‌ථාවලදී පුළුවන් පුළුවන් අවස්‌ථාවලදී ඩොලර් අරන් තියාගන්න. ඒ ඔක්‌කම ඩොලර්වලට ගෙවන්නේ රුපියල් වලින්. ඒ නිසා මහ බැංකුවේ විදේශ සංචිතවලින් විදේශ ණයවලට ගෙවීම් කළාට ඒ සංචිත ගොඩනඟා ගැනීම සඳහා මහ බැංකුව රුපියල් ලබා දෙන්න ඕන. දැන් පසුගියදා මහ බැංකුවට ඩොලර් බිලියන දෙකහමාරක්‌ ගත්තා. ඒක සංචිතයට එකකුකර ගත්තම ඒක හරි. ඒකෙ කිසි ගැටළුවක්‌ නෑ. එහෙත් ඒ සඳහා රජයට මුදල් දෙන්නේ රුපියල්වලින් මොකද ඒ ණය ඩොලර් වලින් ගත්තෙ රජය නිසයි.

රුපියල පිරිහීමෙන් විදේශ ණය වැඩිවෙන්නෙ නැහැ සහ මහජනයාට කිසිම බලපෑමක්‌ වෙන්නෙ නැහැ කියලා මහජනයා නොමග යවන්න පුළුවන් කියලා මම නම් හිතන්නෙ නැහැ. මහ බැංකුවයි රජයයි අයින් කරල දාලා අපි මෙහෙම හිතමු. ඔබ ඩොලර් 100 ක්‌ ණයට ගන්නවා. ගන්න විට ඩොලරයක අගයක රු. 130 යි. ඊට පසු වසර පහකට පසු ගෙවන්න වෙනකොට රු. 160 ක්‌ ගෙවන්න වෙනවා නම් ඩොලරයකට, ඒ ඩොලර් සපයා ගන්න වෙන්නෙ ඩොලරයකට රු. 160 ක්‌ ගෙවලා. එනම් ඩොලරයේ වර්තමාන අගයට තමයි ඩොලර් ගන්න වෙන්නේ. ඒ ණය පියවීමට. ඒකයි මම මෙතන කියන්නේ. ඒ නිසා ඒ ණය ගන්නවිට ඩොලරයක්‌ රු. 130 ක්‌ වුණාම ඒ ණය පියවනවිට රු. 160 ක පිරිවැයක්‌ දරන්න වෙනවා.

දැන් අපි බලමු රුපියල අතිප්‍රමාණය වුණහම වන තත්ත්වය. එහිදි රු. 130 ට ගත්ත ඩොලරයේ වටිනාකම රු. 110 ට අඩුවෙලා තිබුණා නම් ඒ අස්‌ථාවෙදි ඒ ණය පියවීමට අපට ඩොලරයක්‌ වෙනුවෙන් දරන්න වෙන්නේ රු. 110 ක්‌ පමණයි. මට අහන්න ලැබුණ වර්තමාන අධිපතිවරයා කියලා තිබුණා පසුගිය ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවේදී රුපියල පිරිහීමේදී පාඩුවක්‌ වෙනව නම් රුපියල අතිප්‍රමාණය වුණොත් එහිදි ඉතුරුවක්‌ වෙන්නත් ඕන කියලා. ඔව් එතකොට ඩොලර් සපයා ගන්න වැයවන රුපියල් පිsරිවැය අඩුයි. යම් යම් සාර්ව ආර්ථික හේතු නිසා අපේ රුපියල අතිප්‍රමාණය වුණොත් ණය ගත්ත පුද්ගලයට ඒ ඩොලර් ණය පියවීමට අඩුවට ඩොලර් ගන්න පුළුවන්. ඩොලර්වලින්නෙ ඒ ණය අරන් තිබුණෙ. මේ ළඟදි රජය ගත්තා බිලියන දෙකහමාරක ණයක්‌. ඒ ගනිද්දි තිබුණු විනිමය අනුපාතයට වඩා සතියකට පසු තවත් සියයට දෙකකින් රුපියල අවප්‍රමාණය වෙලා නම් එතකොට අර පොලී අනුපාතය සියයට 6.75 නොවෙයි. ඒකට එකතු කරන්න වෙනවා අර සියයට 2 ත්. මොකද එය ගෙවන වෙලාවකදි පාර්ලිමේන්තුවෙන් වෙන් කරන්න වෙන්නේ ඒ මුදලයි. වර්ෂ 2028 දි නම් පියවන්නෙ එදාට පාර්ලිමේන්තුවට වැඩිපුර සල්ලි වෙන් කරන්න වෙනවා. මම හිතන්නෙ මේ වගේ කතා කියනවාට වඩා හොඳයි මේකෙ අර්ථය තේරුම් ගන්න එක. ඒ අයට ගැටළුවක්‌ නොවෙයි නම් මටත් මේකෙ ගැටළුවක්‌ නෑ. නමුත් මෙතන ගැටළුවක්‌ තියෙනවා. රුපියල පිරිහුනහම කිසිම ප්‍රශ්නයක්‌ නෑ කියන එක මහජනයාට පිළිගන්න පුළුවන්ද? මහ බැංකුව කළ යුත්තේ මෙතන ප්‍රශ්නයක්‌ තියනව කියල පිළිඅරන් ඒ අනුව කටයුතු කිරීමයි. එහෙම නැතුව මහ බැංකුව කියනව නම් මේකෙ කිසි ප්‍රශ්නයක්‌ නෑ අපි කැමැතියි තව තවත් රුපියල අවප්‍රමාණය වෙනව නම් කියලා. එවිට වෙන්නෙ ප්‍රශ්නය තවත් සංකීර්ණ වීමයි.

මම දැක්‌ක හර්ෂ ද සිල්වත් කියල තිබුණා රුපියල පිරිහෙන එක රටට හොඳයි කියලා. එහෙනම් ඒ අයට තියෙන්නේ ඒ ප්‍රතිපත්තියම අනුගමනය කරගෙන යන එකයි. මහජනයා නම් තේරුම් ගනියි මේ කියන කතා මොන මෝඩ කතාද කියලා. මේකට ඉංග්‍රීසියෙන් කියන්නේ 'Fools paradise' කියලයි. මේ මෝඩයාගේ පාරාදීසයේ කවුරු හරි ඉන්නව නම් ඒ අය පෙළොවට පය ගහලා තේරුම් අරගෙන, මෙතන ප්‍රශ්නයක්‌ තියෙනව කියලා ඒකට උත්තර සපයා ගන්න එක තමයි කරන්න ඕන. මේක පෙන්වල දෙන අයට බැනලා ඒ අයට අංක ගණිතය දන්නෙ නෑ කියන එක නෙවෙයි මෙතන තියන ප්‍රශ්නය. මට බැන්නට ප්‍රශ්නයක්‌ නෑ ඇත්තටම. මං දැං විවේක සුවයෙන් ඉන්න පුද්ගලයෙක්‌. ඒ නිසා මට කවුරු හරි බැන්නට ප්‍රශ්නයක්‌ නෑ. ඒත් මම මේ රටට ආදරය කරන පුද්ගලයෙක්‌. මම දන්නව මේකෙ විපාකය. මේක පෙන්වල දෙනවිට ඒ අයට පේන්නෙ අංක ගණිතමය වැරැද්දක්‌ ලෙස නම් ඒ අයට එහෙම හිතාගෙන හිටියාට මට කරන්න දෙයක්‌ නෑ. මම ඒ ගැන වෙහෙසෙන්නෙත් නෑ.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ප්‍රභාකරන් සමග සැඟවී නැටීම සහ සුමන්තිරන් සමග එළියේ නැටීම

ජවිපෙ ෆේස්බුක් කොල්ලන්ගේ දැක්මට අනුව ඔවුන්ගේ අලුත්ම ජයග්‍රහණය වී ඇත්තේ සුමන්තිරන් සහෝදරයාගේද සහභාගීත්වයෙන් යාපනයේ දෙමළ මැයි රැළියක් පැවැත්වීමය. රුසියානු විප්ලවයටත් වඩා විප්ලවයක් වන මේ ක්‍රියාමාර්ගය හරහා තම වාමාංශික පාරිශුද්ධත්වය සිය ගුණයකින් ඉහළ යයි. ජාතිවාදී සිංහලයාට එරෙහිව දෙමළා සමඟ කෙලින් හිටගැනීම සමාජවාදය සඳහා මෙතෙක් නොතිබූ එකම සුදුසුකම සම්පූර්ණ කර ගැනීමකි. මේ ඔස්සේ ජවිපෙට අත්වන කඩිනම් ජයග්‍රහණ මින් මතු අපටද හිනාවෙමින් රස විඳිය හැකි වනු ඇත.

දෙමළ මුස්ලිම් ජනතාව සමඟ කවුරුන් හෝ දේශපාලනය කිරීමේ වරදක් නැත. එහෙත් දෙමළ ජනතාව හා දෙමළ ජාතිවාදය යනු එකක් නොව දෙකකි. දෙමළ ජනතාවගෙන් ඡන්ද සීයක්වත් ලබාගත නොහැකි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මේ සිටගෙන ඇත්තේ ජනතාව සමඟ නොව දෙමළ ජාතිවාදය සමඟය. දෙමළ, සිංහල, මුස්ලිම් කිසිදු ජාතියක් අතර සාමාජිකයන් දහයක්වත් නැති වික්‍රමබාහු වැනි බොහෝ වම්මුන්ගේ අවසාන නවාතැන වූයේද එතැනය. ජවිපෙ ෆේස්බුක් නොදරුවන්ට මෙය අලුත්ම මැජික් එකක් වුවද ජවිපෙ දෙමළ ජාතිවාදයට ගොදුරු වූයේ අද ඊයේ නොව මීට දශකයකට පමණ පෙරාතුවය. ඔවුන් එදා කෙලින් සිට ගත්තේ සුමන්තිරන් සමඟ නොව මිනීමරු ප්‍රභාකරන් සමඟය. එය මෙලෙස එළිපිට සිදුකළ සිටගැනීමක් නොවුණද ප්‍රභාකරන්ට අවශ්‍ය පීල්ලට මාරුවී විහින් වැනසීමට ජවිපෙ කටයුතු කළේ බොහෝ කාලයකට පෙර සිටය. පහත කෙටියෙන් පෙළ ගස්වා ඇත්තේ ඒ පිළිබඳ ඛේදනීය මතකයෙන් බිංදු මාත්‍රයක් පමණි.

>යුද්ධයේ තීරණාත්මක අවස්ථාවලදී වැඩ වර්ජන පැවැත්වීම ඇතුළු හැකි සෑම ක්‍රියාමාර්ගයක්ම ඔස්සේ දිගින් දිගටම ආණ්ඩු පෙරළීමට උත්සාහ ගැනීම.

>යුද්ධයේ තීරණාත්මක සමයක් වූ 2008 අයවැය ඡන්ද විමසීමේදී ආණ්ඩුව පෙරළා රනිල් බලයට ගෙන ඒමට ගත් ද්‍රෝහී උත්සාහය.

>ජාතික දැක්මක් සහිත සටන් පාඨ අතහැර බෙදුම්වාදයට අවශ්‍ය එන්ජීඕ සටන් පාඨ වෙත මාරුවීම.

>දිගින් දිගටම ගල් පැලෙන බොරු ගොතමින් මහින්ද කිසිදා යුද්ධය නිමා නොකරන බවට මතයක් සමාජගත කිරීම.

>යුද්ධයේ අවසාන දින කීපය තුළ බර අවි ප්‍රහාර නතර කිරීම පවා යුද්ධය නතර කිරීමක් බව පවසමින් රට පුරා අත් පත්‍රිකා බෙදා හැරීම.

>යුද්ධයෙන් පසු එහි දේශපාලන නායකත්වය පිළිබඳ කිසිදු සඳහනකින් තොරව රණවිරුවන්ට පමණක් ස්තුති කරමින් පෝස්ටරයක් ඇලවීම.

>යුද්ධයෙන් පසු දීප්ති කුමාර, ඩෙස්මන්ඞ් මල්ලිකාරච්චි වැනි බෙදුම්වාදී විකල්ප පුස්සන් යොදා ගනිමින් ලංකා පුවත්පත හරහා දිගින් දිගටම යුධ ජයග්‍රහණය හෑල්ලුවට ලක්කිරීම.

>රටට සාමය උදාකළ නායකයා තම ප්‍රධාන සතුරා බවට පත් කරගනිමින්, බෙදුම්වාදී රනිල්ට රට ගොදුරු කිරීම සඳහා වසර කීපයක් පුරා දියත් කළ ගොබෙල්ස් මෙහෙයුම.

>ආණ්ඩුවේම කොටස්කරුවන් වන දෙමළ ජාතිවාදීන්ට විපක්ෂ නායක ධුරය හිමිකර දීම.

>යහපාලනය යටතේ හිස ඔසවන දෙමළ ජාතිවාදය, උතුරේ ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා, රණවිරු දඩයම, ආදිය පිළිබඳ කෙළ පොදක් බිම නොහෙලීම.

>ඊනියා අතුරුදන් වූවන් සෙවීමේ කාර්යාල පිහිටුවීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡන්දය ලබාදීම.

>ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම ලෝකයේ සිදුවූ ලොකුම අපරාධය ලෙස සලකන අන්ත ජාතිවාදී සිවල් සමාජ තක්කඩියන් තම මැතිවරණ ප්‍රවර්ධකයන් බවට පත් කරගැනීම.

>රනිල්ගේ විනාශකාරී බෙදුම්වාදී ව්‍යවස්ථාව ගෙන ඒම සඳහා සිදුකළ සුවිශාල මැදිහත් වීම.

>ව්‍යවස්ථා ප්‍රයත්නය අසාර්ථක වූ පසු ඊනියා විධායක විරෝධයක් හරහා බෙදුම්වාදයට අවශ්‍ය මාවත එළිකරදීම සඳහා ගනිමින් සිටින නින්දිත උත්සාහය.

විස්තරාත්මකව කියන්නේ නම් තව කිවහැකි දේ අති මහත්ය. ඒ අනුව ජවිපෙ අලුතින් සිදුකරගත් විප්ලවයක් නැත. මිනීමරු දෙමළ ජාතිවාදී බෙදුම්වාදය තුරුලේ විප්ලව සිහින දකින්නට ගිය වාමාංශිකයන්ට කාටත් අත්වන ජයග්‍රහණය ඔවුන්ට දැනටමත් අත්වී හමාරය. පෙරටුගාමීන් පුස්සන්ට නම් ඒ ජයග්‍රහණය ඉස්මුරුත්තාවද ඉක්මවා ගොස් තිබේ. දිවි හිමියෙන් දෙමළ හෝ මුස්ලිම් ජාතිවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටියද, මෙරට වාමාංශිකයන්ට එයින් දිනාගත හැකි කිසිදු ඉටි ගෙඩියක් නැත. දෙමළ ජාතිවාදීන්ට වම්මුන් යනු තම බෙදුම්වාදී හොද්ද රසවත් කරගැනීම සඳහා ඇති අසරණ කරපිංචා නැට්ටක් පමණි. කරපිංචා නැට්ටට හිමි තැනට වඩා වැඩි යමක් ඔවුන්ට ජාතිවාදීන් වෙතින්වත් හිමි වන්නේ නැත. අඩුම තරමේ දෙමළ මුස්ලිම් ඡන්ද දෙතුන් සීයක් හෝ දිනා ගැනීම ඔවුන්ට තව කල්පයකින්වත් කළ නොහැක්කකි. ජවිපෙට දැන් තියන ඡන්ද ලක්ෂ පහ හෝ හිමිවන්නේ ගෝත්‍රවාදී යැයි කියන, ජාතිවාදී යැයි කියන සිංහලයා නිසාය. අන්ජාන් උම්මා වැනි ජවිපෙ මුස්ලිම් මන්ත්‍රීවරියන් එදා පාර්ලිමේන්තු ගියේද ඊනියා මුස්ලිම් සහෝදරත්වයක් නිසා නොව සිංහලයන්ගේ ඡන්ද නිසාය. ඇගේ ගමේ ඇගේ ළඟම මුස්ලිම් නෑදෑයන්වත් ගසට මිස අන්ජාන් උම්මාට ඡන්දය දුන්නේ නැත.

දෙමළ ජාතිවාදයේ ආශිර්වාදය ජයග්‍රහණයක් ලෙස ජවිපෙ වත්මන් ඇච්චන් අර්ථ දක්වන්නේ නම් ඔවුන්ට ඒ ජය හිමිවී දැන් බොහෝ කල්ය. තිස් නමයක් ලෙස තිබූ පාර්ලිමේන්තු ආසන සංඛ්‍යාව වසර හයක් තුළ හතර දක්වා වර්ධනය වීමද ඒ ජයග්‍රහණයේ එක් ප්‍රතිඵලයකි. එක් අතකින් ජවිපෙ මෙසේ කිරීම රටට හොඳය. හැංගි හැංගි ප්‍රභාකරන් සමඟ එකට සිට ගැනීමට වඩා සුමන්තිරන් සමඟ එළියේ නැටීම රටේ වාසනාවකි. ඒ ඊනියා දූෂණ විරෝධයට රැවටී ජවිපෙට ලබාදෙන ජන්ද ලක්ෂ පහ ඉදිරියේදී තව සීයට පනහකින් පහළ දැමීමට ඔවුන්ගේ නවතම ක්‍රියාමාර්ග නිසැක හේතුවක් වන නිසාය.

ඉසුරු ප්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

පිටස්තර බලවේගයක් ජවිපෙ හසුරුවන බව පේනවා - ආචාර්ය නාලක ගොඩහේවා

මේ වනවිට රට තුළ බරපතළ දේශපාලන අස්ථාවරත්වයක් මතුව තිබෙනවා. ඊට හේතුව ලෙස ඔබ දකින්නේ කුමක්ද?

මෙය වත්මන් රජය බලයට ආ අවස්ථාවේ සිටම අපි දැන සිටි වැළැක්විය නොහැකි අර්බුදයක්. හේතුව වත්මන් රජයේ පාර්ශ්වකරුවන් එකිනෙකට නොගැළපීම. එක්සත් ජාතික පක්ෂය කවදත් ධනේශ්වර පක්ෂයක්. බණ්ඩාරනායක මහතා ආරම්භ කළ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය වාමාංශික නැඹුරුවක් ඇති පක්ෂයක්. මේ පක්ෂ දෙකේ මූලික ප්‍රතිපත්ති, මතවාදයන් එකිනෙකට වෙනස්. එළ හරකෙක් හා මී හරකෙක් නගුලට බැඳගෙන කුඹුරක් හාන්න උත්සාහ කරනවා වගේ එකිනෙකට නොගැළපෙන මතවාදයන් කරපින්නාගත් පක්ෂ දෙකක් ප්‍රධාන කරගත්ත යහපාලන හවුල් ආණ්ඩුව අසාර්ථක වීම පුදුමයක් ‍නෙවෙයි. විටින් විට කැබිනට් සංශෝධන කරමින් මොන ‍පොරොන්දු ජනතාවට දුන්නත් ඉදිරි කාලය තුළ මේ දේශපාලන අර්බුදය එන්න එන්නම උග්‍ර වෙනවා මිස විසඳුමක් බලා‍පොරොත්තු වෙන්න බෑ.

මේ අර්බුද විසඳන්නට ජනාධිපතිවරයා හා අගමැතිවරයා අවංකව උත්සාහ කරනවා කියා ඔබ පිළිගන්නේ නැද්ද?

ඔවුන් රටේ සැබෑ ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් දෙන්නට අසමත් බව දැනටමත් පෙන්වා තිබෙනවා. කලින් කලට විවිධාකාර මාධ්‍ය සංදර්ශන හරහා ජනතාවගේ ප්‍රශ්න අමතක කරවන්නට උත්සාහ කරනවා පමණයි. නමුත් ජනතාව දැන් දේශපාලනඥයන්ට වඩා ඉදිරියෙන් ඉන්නේ. ඔවුන් රවටන්නට තවදුරටත් පහසු නැහැ.

අගමැතිට එරෙහි විශ්වාසභංග යෝජනාවෙන් පසු ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය තුළ බෙදීමක් මතුව තිබෙන බවක් පෙනෙනවා. රජයේ හවුල්කාර පක්ෂයක් තුළ මතුව ඇති මෙම තත්ත්වය රජයේ ඉදිරි ගමනටත් බලපෑමක් ඇතිකරාවිද?

ලංකා ඉතිහාසයේ විවිධ අවස්ථාවල රජයේ මැති ඇමැතිවරු විශාල කණ්ඩායම් ලෙස ආණ්ඩුවලින් ඉවත් වූ හැමවිටම ඉන් සනිටුහන් වූයේ පවතින රජයේ අවසානයයි. එවැනි ඉවත්වීමකින් පසුව පැවැත්වුණ හැම මැතිවරණයකින්ම බලයේ සිටි රජය පරාජය වුණා. එසේ දේශපාලනඥයන් පවතින රජයක් හැර යන්නේ හරියට ගිලෙන නැවකින් මීයෝ එළියට පනිනවා වගේ ජනතා රැල්ල මොන පැත්තටද කියා ඔවුන්ට ඉව වැටෙන නිසයි. මෙවර 16 දෙනකු රජයෙන් ඉවත් වුවහොත් මීළඟ මැතිවරණයේ ප්‍රතිඵලය ඒ අනුව අපට සිතාගත හැකියි.

විශ්වාසභංගයෙන් පසු යළිත් ජනාධිපති ක්‍රමය වෙනස් කිරීම ගැන සංවාදයක් ඇරඹී තිබෙනවා. මෙහි පෙරමුණ ගත්තේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණයි. මේ ගැන ඔබේ අදහස කුමක්ද?

වත්මන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ක්‍රියා කලාපය දෙස සමීපව බලන කෙනකුට ඇතිවන සැකය නම් ඔවුන් යම් පිටස්තර බලවේගයක් මගින් හසුරුවන බවයි. ඔවුන්ගේ ප්‍රමුඛතා තීරණය වන්නේ කාගේ අවශ්‍යතාවට වුණත් ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවන් මත නම් නොවෙයි. විශ්වාසභංගයෙන් පසු එක්සත් ජාතික පක්ෂය හා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මෛත්‍රී කණ්ඩායම විශාල අර්බුදයකට මුහුණ දී සිටියදී ජනතා අවධානය ඉන් ඉවතට යොමු කරවීම සඳහාද හදිසියේ මෙම ජනාධිපති ක්‍රමය වෙනස් කිරීමේ යෝජනාවක් මේ අයට මතක් වුණේ කියා අප කල්පනා කළ යුතුයි.

ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමේ යෝජනාව ගැන ඔබේ අදහස කුමක්ද?

ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ගෙන ආ 1978 ව්‍යවස්ථාව මගින් තමයි මේ රටට ජනාධිපති ක්‍රමය හඳුන්වා දෙනු ලැබුවේ. එය එතෙක් පැවති පාලන ක්‍රමයේ බරපතළ වෙනසක්. මේ වනවිට එම ව්‍යවස්ථාව 19 වතාවක් සංශෝධනය වී තිබෙනවා.

ඉන් බොහෝමයක් සුළු සුළු සංශෝධන. නමුත් මේ සංශෝධන අතර සුවිශේෂ සංශෝධනයක් තිබෙනවා. ඒ ලංකාවට 1987දී පළාත් සභා ක්‍රමය හඳුන්වා දුන් 13 වැනි සංශෝධනය. දේශපාලන ඉතිහාසය හදාරන ඕනෑම කෙනකු දන්නවා පළාත් සභා ක්‍රමය ඉන්දියාවේ රජිව් ගාන්ධි විසින් ජේ.ආර්. ජයවර්ධන මත බලයෙන් පටවන ලද ක්‍රමයක් බව. එදා ජේ.ආර්ගේම රජයේ සිටි ලලිත් ඇතුලත්මුදලි හා ආර්. ප්‍රේමදාස වැනි ප්‍රබල ඇමැතිවරුන් පවා මෙයට විරුද්ධ වුණා. අද අපි ජනාධිපති ක්‍රමය වෙනස් කරන්නට සාකච්ඡා කරනවා නම් 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් ගෙන ආ පළාත් පාලන ක්‍රමයත්, ඒ සමගම යළි සාකච්ඡාවට භාජනය විය යුතුයි. එසේ නැතුව හුදෙක් කාලීන දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහා ජනාධිපති ක්‍රමය පමණක් වෙනස් කළ යුතුයි කියා මා සිතන්නේ නැහැ. ගැඹුරින් සිතා සාකච්ඡා කොට ඕනෑම දෙයක් වෙනස් කළ හැකි වුවත් රටට යහපත් දෙයක් මේ රජය යටතේ නම් සිදුවේවි කියා මා විශ්වාස කරන්නේ නැහැ.

විශ්වාසභංගය, කැබිනට් සංශෝධනය ආදී විවිධ දේශපාලන සංදර්ශන හමුවේ ජනතා ගැටලු පිළිබඳ රජයේ අවධානය ගිලිහී ඇති බවක් පෙනෙනවා?

රජය එය සිතා මතාම කරන දෙයක්. ජනතා ගැටලු යට ගැසීමට ඔවුන් විවිධ දේශපාලන සංදර්ශන මවා පෙන්වනවා. මෙය තමයි රටේ අවාසනාව. අද ජනතාව විශේෂයෙන්ම ආර්ථිකමය වශයෙන් බරපතළ ගැටලුවලට මැදිවී සිටිනවා. නමුත් බොහෝ දේශපාලනඥයන් ජනතාව ගැන සංවේදී නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවට ආවට පසු ඔවුන් කල්පනා කරන්නේ ලද අවස්ථාවෙන් උපරිම පෞද්ගලික වාසි ලබාගන්නේ කොහොමද කියන එක පමණයි. රාජ්‍ය බලය තිබෙන අය රාජ්‍ය බලය තබාගන්නා හැටි කල්පනා කරනවා. රාජ්‍ය බලය නැති අය බලය ලබාගන්නා හැටි කල්පනා කරනවා. ජනතාව යළිත් ඔවුන්ට අවශ්‍ය වන්නේ ඡන්දයකදී පමණයි.

ඔබ කී දේශපාලන සංදර්ශනයන්ට මුවා වී රටේ ස්වෛරීභාවයට හානිකර දේවල් මෙන්ම රණවිරු දඩයමද දිගින් දිගටම සිදුවෙනවා. මොකද අමතක කරන්න එපා වත්මන් රජය බලයට ආවේ විවිධ බාහිර බලවේගවල උදව්වෙන්. ඒ බොහෝමයක් බලවේග පිටුපස සිටියේ බෙදුම්වාදීන්. රණවිරු දඩයම හා රට බෙදන ව්‍යවස්ථාව ඔවුන් භාරදුන් කොන්ත්‍රාත්තුවේ කොටස්. ඒ ඉල්ලීම ඉටු නොකර ලබන වාරයේ ඒ බාහිර බලවේගවල සහාය ගන්න බැහැ. ඒ නිසා මේ මොන මාධ්‍ය සංදර්ශනය මැද්දේත් ඒ වැඩපිළිවෙළ ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතිනවා. පසුගිය කාලයේ සම්මත වූ බොහෝ අණපනත් හරහා අවශ්‍ය පසුබිම දැනටමත් සකස් කරලයි තිබෙන්නේ.

රටේ පවතින දේශපාලන අස්ථාවර භාවය ආර්ථිකයටද අහිතකර ලෙස බලපා ඇති බවක් පෙනෙනවා. බදු මිල ඉහළ යාම, රුපියල කඩා වැටීම, දේශීය හා විදේශීය ආයෝජන අඩුවීම, කොටස් වෙළෙඳ‍පොළේ මන්දගාමීත්වය වැනි ගැටලු මෙහිදී විශේෂයෙන් පෙන්වා දිය හැකියි.

පැහැදිලිවම රජයේ ආර්ථික කළමනාකරණයේ තිබෙන අසාර්ථකත්වය තමයි මේවාට බලපා තිබෙන්නේ. රජයට නිසි ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියක් නැහැ. ඔබ දන්නවා ඇති පසුගිය වසර 3 තුළ යහපාලන රජය ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශන 9ක් දක්වා තිබෙන බව. ඒවායේ අඩංගු බොහෝ කරුණු එකිනෙකට ගැළපෙන්නේ නැහැ. මින් පෙනී යන්නේ රජයට නිශ්චිත ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියක් නැති බව නේද? රටක ආර්ථිකය හරියට නූල් බෝලයක් වගේ පටලවා ගත්තොත් ලිහන්න බොහොම අමාරුයි. නොදැන අත ගැහුවොත් තවත් පැටලෙනවා. හොඳ අවබෝධයකින්, ඉවසීමෙන් මේ ගැටලුවලට විසඳුම සොයන්න පුළුවන් අයෙක් වත්මන් රජයේ නැහැ. ඒ නිසා දිනෙන් දින ප්‍රශ්න උග්‍ර වෙනවා මිස ජනතා ආර්ථික ගැටලුවලට විසඳුම් දෙන්නට රජයට බෑ.

ඔබ හිතනවාද වෙනත් රජයකට මේ ගැටලු විසඳන්නට පුළුවන් කියා?

ඇයි බැරි? අත්දැකීම් තිබෙන, දැනුම තිබෙන, නිසි ආර්ථික දැක්මක් තිබෙන කණ්ඩායමකට නිසි නායකත්වය දුන්නොත් මේ ආර්ථික ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සෙවීම මහා ගැටලුවක් නොවෙයි. මතක තබාගන්න මේ රටේ පසුගිය කාලයේ යුද්ධයකුත් තිබුණා. ලෝක මූල්‍ය අර්බුදයක්, ලෝක ආහාර අර්බුදයක්, ලෝක තෙල් අර්බුදයක් වැනි ප්‍රශ්න රාශියක් මැද තමයි මින් පෙර රජයන්ට ආර්ථිකය හසුරුවන්නට වූයේ. අද ඒ ප්‍රශ්න මොකුත් නැහැ. අද තිබෙන ප්‍රශ්නය ඉතා සරලවම කියනවා නම් බැරිකමයි.

පැතුම් වික්‍රමරත්න [Rivira]

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama