ආශ්චර්යය නොව චර්යාව පතන සංක්‍රාන්ති සමයයි මේ

සංක්‍රාන්ති සමයක් යනු එක් යුගයක් මිය ගොස් අලුත් යුගයක් බිහි වන්නට පෙර, ඒ යුග දෙක අතර කාලයයි. නක්ෂත්‍රකරුවන්ට අනුව සංක්‍රාන්ති සමය තුළ කිසිවකුත් නිසි අවබෝධයෙන් කටයුතු නොකරති. කෙසේ නමුත් සංක්‍රාන්ති සමය අලුත් යුගයක් බිහි කරවන්නට විලිරුදා විඳින කාලයකි. ශ්‍රී ලංකාවේ අප අද පසු කරමින් සිටින්නේ එවැනි සංක්‍රාන්ති සමයෙකි.

අලුතින් බිහිවන්නට යන, නොඑසේ නම් අලුතින් බිහිකරන්නට යත්න දරන යුගයේ හැඩය පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමට පෙර, අර මිය ගිය යුගයේ හැඩය පිළිබඳ යම්කිසි අවබෝධයක් අප සතු විය යුතුය.

ඒ මිය ගිය යුගය ඇරඹෙන්නේ 1977 දී ආරම්භ කරන ලද විවෘත ආර්ථිකයත්, 1978 දී සම්මත කරන ලද දෙවන ජනරජ ව්‍යවස්ථාවත් සමගින් යැයි පැවසීම සාධාරණ යැයි සිතමි. ”ධර්මිෂ්ඨ සමාජය” නමැති සංකල්පයෙන් ලාංකීය ජනයාගේ උරුමයට ආමන්ත්‍රණය කර ඔවුන් සිය වසඟයට ගෙනයි ජේ. ආර්. ජයවර්ධන මහතා බලයට පත් වූයේ. නමුත් ඔහුගේ කාලය තුළ ඒ උරුමයම තර්ජනයට ලක් කෙරෙමින් මෙරට විශාල සංස්කෘතික සෝදාපාළුවකට ලක් වූ බව පොදුවේ පිළිගැනෙන කාරණයකි. තමා අතට සියලුම බලය කේන්ද්‍ර කරන්නට උත්සාහ කළ ඔහුගේ කාලය තුළ උතුරේ ත්‍රස්තවාදය දලු ලා වැඩුණි. දැඩි ඇමරිකන් ගැති ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කළ ජයවර්ධන පාලන කාලය තුළ ඉන්දියාව විසින් බලහත්කාරයෙන් අපගේ ව්‍යවස්ථාවට 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය එක්කරවා මෙරට පළාත් සභා පිහිටුවීය. 1989 දී ඔහු දේශපාලනයෙන් විශ්‍රාම ගන්නා විට දකුණේ ජවිපෙ සන්නද්ධ අරගලය සහ උතුරේ එල් ටී ටී ත්‍රස්තවාදය නිසා රට එකම ගිනි ජාලාවක් බවට පත් වී තිබුණි.

අනෙක් අතට, ඔහුගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ රණසිංහ ප්‍රේමදාස මහතාට ”දුප්පතාගෙ හිතවතා” ලෙස දේශපාලන ලෝකයේ ස්ථානගත වන්නට සිදු වීමෙන්ම පැහැදිලි වන කාරණය නම් 77දී ආරම්භ කළ විවෘත ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය, දුප්පතුන් වැඩි කරන්නට හේතු වී ඇති බව නොවේද? අනුප්‍රාප්තිකයා ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ රට තුළ පවතින ප්‍රධානම ගැටලුවට බව අපගේ ඉතිහාසය සියුම්ව පිරික්සීමෙන් අවබෝධ කර ගැනීම එතරම් අපහසු නොවේ. ජවිපෙ දෙවන කැරැල්ල ඉතා අමානුෂික ලෙස මර්දනය කළ රණසිංහ ප්‍රේමදාස මහතා මෙරට දුප්පත් ජනතාවට නිවාස ඉදිකරමින්, නොමිලේ පාසල් නිල ඇඳුම් ලබාදෙමින්, පාසල් ළමුන්ට නොමිලේ දිවා ආහාර ලබාදෙමින් රජයේ මැදිහත්වීමෙන් සිදුකරන සුබසාධනය ඉහළ නංවන්නට කටයුතු කළ ද එතෙක් අප අනුගමනය කෙරෙමින් ආ විවෘත ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ එලෙසම ඉදිරියට ගෙන යාමට ඔහුට සිදු විය.

1994 දී චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග මහත්මිය බලයට පැමිණෙන්නේ ඒ වන විට පැවති අමානුෂික විවෘත ආර්ථිකයට මානුෂීය මුහුණුවරක් ලබා දෙන බවට ප්‍රතිඥා දෙමිනි. නමුත් ඒ ප්‍රතිඥා බොල් කරමින් ඇයගේ පාලන කාලය තුළ රජය සතු සමාගම් බොහෝමයක් පෞද්ගලික අංශයට ඉවක් බවක් නැතිව විකුණා දැමුනේ ඒ බොහෝමයක් ගනුදෙනුවල දූෂිතභාවය පිළිබඳව ඇඟිල්ල ඇය වෙතට දිගුවන ලෙසිනි. උතුරේ ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳව ඇය විසින් කටයුතු කළේ යුද්ධයෙන් මේ ප්‍රශ්නය විසඳිය නොහැකි බවත් ඒ සඳහා ස්ථිර විසඳුමක් ඇත්තේ සාම ක්‍රියාදාමයක් තුළ පමණක්ය යන බටහිරයන් විසින් තනා දෙන ලද ආකෘතියකට අනුකූලවය. ඒ කාලය තුළ සිදු වූ වැදගත්ම දේශපාලන පෙරළිය නම් ඇය විසින් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය තුළ ඇති කරන ලද මතවාදී වෙනසයි. චන්ද්‍රිකා මහත්මිය විසින් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය මතවාදීව තවත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයක් ම බවට පත් කෙරුණි. එනිසා, එකල රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මහත්මිය ගේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය අතර නිල්-කොළ පාට පාට හැරුණු විට කිසිදු පැහැදිලි මතවාදි වෙනසක් සොයා ගැනීම උගහට විය. ඒ අඩුව පිරවීම සඳහා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට සහ ජාතික හෙළ උරුමයට ඉඩ ප්‍රස්ථාවක් විවර විය. චන්ද්‍රිකා පාලනයේ අවසන් කාලයේදී මෙරට තිබුණේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සහ ඇය අතර නොබෙල් සාම ත්‍යාගය දිනාගෙන බටහිරයන්ගේ ”හොඳ ළමයා” වීමේ තරගයකි. ඒ සඳහා රට දෙකඩවන ආකාරයේ පියවරයන් වෙත යාමට මේ දෙදෙනාම උත්සාහ කළෝය.

ඒ සාම ක්‍රියාදාමය තුළ මෙරට ජනයාගේ ආත්මාභිමානය පිරිහී තිබුණි. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා 2005 දී සිය ජනාධිපතිවරණ සටන මෙහයවූයේ ”ගෞරවාන්විත සාමයක්” රටට උදා කරන බවට ප්‍රතිඥා දෙමිනි. එය ඉතා විශිෂ්ට අන්දමින් ඉෂ්ට කර දශක තුනක් පුරා පැවති කුරිරු ත්‍රස්තවාදය මුලිනුපුටා දමා ලාංකීය ජනතාවට යළි අභිමානයක් ලබා දීමට එතුමා සමත් වූ බව අප කවුරුත් දන්නා කාරණයකි. ඔහු සිය දෙවන වාරය තුළ රට කළේ ”ආසියාවේ ආශ්චර්යය” යන තේමාව ඔස්සේය. අප විසින් පෙර අත්විඳ නොතිබූ අධිවේගී මාර්ග, නව වරායවල්, ගුවන්තොටුපොළවල් රජයේ මැදිහත් වීමෙන් ඉදි වූ අතර පෞද්ගලික අංශයේ මැදිහත් වීමෙන් කොළඹ නගරය පුරා අහස උසට ගොඩනැගිලි ඉදි විය. ඒක පුද්ගල ආදායම දෙගුණයකින් ඉහළ යන ලදී. මේ යෝධ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති රටේ බහුතරයක් දුටුවේ ආලින්දයේ ඇති රූපවාහිනී තිරය මතිනි. මේ සංවර්ධන මොඩලය තුළ ජනතා සහභාගීත්වය අවම විය. ඔවුන් සහභාගී නොවී තමන්ගේ රට තුළ සිදුවන මේ සංවර්ධනය ඔවුනට ආශ්චර්යයක් වනවාට වඩා ඔවුන් තුළ ඒ පිළිබඳව සැක සංකා ඇති කිරීමට විපක්ෂයේ බලවේග සමත් විය. ඒ සඳහා ලබා ගන්නා ණය සහ ඒ මගින් සිදුවන දූෂිත ගනුදෙනු පිළිබඳ කතාන්දර ජනතාව විශ්වාස කළේය. ආශ්චර්යකට වඩා ජනතාව දේශපාලන නායකයන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වූයේ යහපත් චර්යාවකි.

ඒ අඩුව පුරවන්නට ”යහපාලනය” අප රටට උදාකරන බවට ප්‍රතිඥා දෙමින් එක්සත් ජාතික පක්ෂය, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ කොටසක්, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ, ජාතික හෙළ උරුමය, දෙමළ ජාතික සන්ධානය සහ ශ්‍රී ලංකාවේ සියලුම මුස්ලිම් පක්ෂ එකට එක්ව මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා මෙරට ජනාධිපතිවරයා බවට පත් කළේය. නමුත් මේ එකිනෙකට නොගැලපෙන එකතුව සකස් කෙරුණේ බලය ලබා ගැනීමට පමණක් බවත් ඒ සියලු දෙනා රාජ්‍යය දියකර හැරීමේ විජාතික මෙහෙයුමක කොටස්කරුවන්, සිරකරුවන් පමණක් බවත් මෙරට ජනතාවට තේරුම් යන්නට වැඩි කලක් ගත නොවීය. සුළු ජාතික පක්ෂ හැරුණු කොට ඒ නොගැලපෙන දීගයට එක්වූ සියලු පක්ෂවල අනන්‍යතාවන් අදහා ගත නොහැකි තරම් කෙටි කලක් තුළ එම කැඳ හැළිය තුළ දියවී ගියේය. එම අනන්‍යතා අර්බුදය තුළ ජාතික හෙළ උරුමය, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ වැනි කුඩා පක්ෂ පමණක් නොව, අර මියගිය යුගයේ ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධානම පක්ෂ දෙක වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයත් එකම කැඳ හැළියේ දියවී වාෂ්ප වී ගියේය.

මෙවර ජනාධිපතිවරණය සහ මහ මැතිවරණය පවත්වන විටත් අර යුගය මිය ගොස් අවසන් වී තිබුණි. ඒ යුගයේ සියලු පක්ෂවලට ඒ යුගයේ දේශපාලනයේ නොසිටි චරිත ජනතාව ඉදිරියට ගෙන ඒමට බල කර තිබුණි. මේ රටට මීළඟට අවශ්‍ය කුමක්දැයි අන්දභූත සංක්‍රාන්ති සමයේ සිටින ජනතාව නොදැන සිටියත්, මීට පෙර යුගය නිමා කළ යුතු බව ඔවුන් විසින් තීරණය කර හමාර වී තිබුණි. මෙවර ජනාධිපතිවරණයේදී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට සහ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට විශිෂ්ට ජයක් ලබා දෙමින් මෙරට ජනයා විසින් සිදු කළේ අර මිය යුගයට අයත් දේශපාලන ශානරයන් සියල්ල වළ දමා අලුත් ලෝකයක් උදා කිරීමට ප්‍රයත්න දැරීමයි. ඒ සඳහා පක්ෂ භේදයක් ඔවුනට නොවුණි. ජාතිභේදය වුව ඒ කාර්යය සඳහා සෑහෙන දුරට තුනී වී තිබුණි. දැන් මෙරට ජනතාව විසින් එක් යුගයක් සහමුලින්ම වළ දමා අවසන් කර ඇති බව නිවැරදිව තේරුම් ගැනීම රටේ නායකයන් ඇතුළු සියලු දෙනාගේ පරම වගකීම වන්නේය. එසේ නොකර ජනතාව විසින් වළ දමා අවසන් කළ පරණ මළ කුණ යළි ගොඩගැනීමට තැත් කළහොත් මේ විපරීත සංක්‍රාන්ති සමයේ මහත් විනාශයක් සිදුවීම වළකනු නොහැකිය. ජනතාව පතන ඒ අලුත් යුගය බිහි කිරීම සඳහා මීටත් වඩා හොඳ වටපිටාවක් ඇත්ද? අද වන විට ශ්‍රී ලංකාවේ පැවති සියලුම දේශපාලන පක්ෂ සුන්නද්ධූලි වී තිබේ. රජය රටට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් සකස් කරන බවට පොරොන්දුවක් ජනතාවට ලබා දී ඇති අතර විසි වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සිදු කරන විට යළිත් වරක් ජනාධිපතිවරයා විසින් ඒ ප්‍රතිඥාව ජනතාවට ලබා දුන්නේය. ජනතාව විසින් ඒ කටයුත්ත කිරීම සඳහා තුනෙන් දෙකක බලයක් රජයට ලබා දී තිබේ. පවතින ව්‍යවස්ථාවේ පවතින ගැටලු නිරාකරණය කරන්නට යාම තවත් ගැටලු රාශියකට මුලපුරණ බව විසිවන සංශෝධනය මගින් යළිත් වරක් අපට පසක් කර දී ඇත.

එසේම අර මිය ගිය යුගයේ අනුගමනය කළ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියට අනුව කටයුතු කිරීමෙන් දිගින් දිගටම අවප්‍රමාණය වෙමින් අසීරු ගමනක් ආ රුපියල බේරා ගැනීමට වත්මන් රජයට විශේෂ ක්‍රියා මාර්ග අනුගමනය කරන්නට සිදු වුණි. ඊට පසුව ආ කොරෝනා වසංගත තත්ත්වය යටතේ ලෝකය එකම ගම්මානයකැයි කී ගෝලීයකරණය මඳකට හෝ නවතා දමා ඒ ”එකම ගම්මානයේ” රටවල්, නගර සහ ගම්මාන ලොක්ඩවුන් කර තිබේ.

අද රෙදිවලට මැටිවලට ඇමැතිවරු පත්කිරීමෙන් නිෂ්පාදන ආර්ථිකයක් සඳහා ගම යොමු කිරීමට රජයේ ඇති උනන්දුව පෙන්වා තිබේ. ඒ නිසා 1977 න් ඇරඹි විවෘත ආර්ථිකයත් 1978 න් ඇරඹි වත්මන් ව්‍යවස්ථාවත් අයත් වන්නේ අර මිය යුගයට බව අද සැකයක් නැත. අලුත් යුගයක් බිහි කිරීමට විළිරුදා විඳින සංක්‍රාන්ති සමයෙකි මේ. මේ විපරීත සංක්‍රාන්ති සමයේ ජනතාව ආශ්චර්යයන් පතන්නේ නැත. නමුත් ජනතාව ඉතා දැඩි විමසිල්ලෙන් චර්යාව දෙස බලා සිටියි. යහපත් චර්යාවෙන් රාජ්‍ය විචාලමින් අලුත් යුගය බිහිකරන විපරීත සංක්‍රාන්ති සමය පසු කර ගැනීම සඳහා සියලු දෙනා යථාභූත ඥානයෙන් කටයුතු කළ යුතු තීරණාත්මක සමයෙකි මේ.

ලසන්ත වික්‍රමසිංහ

Aruna.lk [2020-11-17]

 

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

අමරසේකරගේ පටුකම සහ අමරකීර්තිලාගේ විසල් දේශපාලනය

 

ගුණදාස අමරසේකර මහතා පිළිබ‍ද මහාචාර්ය ලියනගේ අමරකීර්ති මහතා පසුගිය දිවයින පුවත්පතට ලියූ ලිපියට පිළිතුරක්.....

[2020 නොවැම්බර් 15 ඉරිදා දිවයින]

අමරසේකරගේ පටුකම සහ අමරකීර්තිලාගේ විසල් දේශපාලනය
===================================
භාෂා ක්‍රීඩාවේ විවිධාකාර හරඹ ඔස්සේ ඇත්ත නැත්ත කළ හැකි ආකාරය ගැන මට වඩා හොඳ න්‍යායික අවබෝධයක් මහාචාර්ය ලියනගේ අමරකීර්ති මහතාට ඇතැයි සිතමි. මා ප්‍රායෝගික දේශපාලනයේ අත්දැකීම් ඇසුරින් වටහාගෙන ඇති මේ කාරණය අමරකීර්ති සනාථ කර ඇත්තේ විවිධ දාර්ශනිකයන්ගේ තර්ක විතර්කද උපුටා දක්වමිනි. තමන්ටම වූ ස්වාධීන චින්තන ශක්තියක් නැති බොහෝ දෙනා අනුන්ගේ කෝටේෂන් මත යැපීම ලංකාවේ ශාස්ත්‍රීය සංවාද තුළ සුලබ කරුණක් වුවද අමරකීර්ති එවැන්නෙකු යැයි මම නොකියමි. අමරකීර්තිගේ බොහෝ රචනා තුළ ඇති ව්‍යාජත්වය උපදිනුයේ ඔහුගේ චින්තනමය ගැටලුවකට වඩා ඔහු නියෝජනය කරන දේශපාලනය තුළින්ය යන කාරණය සිහියේ තබාගනිමින් ගුණදාස අමරසේකර මහතා ගැන පසුගිය දිවයිනට අමරකීර්ති ලියූ ලිපිය ගැන යමක් කීමට බලාපොරොත්තු වෙමි.
අමරකීර්ති වනාහී කාලයක සිට අමරසේකරගේ ජාතිකවාදයට එරෙහි සැර විවේචකයෙකි. මැක්කා ගැන කවුදෝ ලියූ රචනාව මෙන් අමරකීර්තිගේ බොහෝ රචනා කෙළවර වන්නේ කොහෙන් හෝ අමරසේකරට ටොක්කක් ඇනීමෙනි. ඔහුට අමරසේකර ගැන ඇති ප්‍රශ්නය සාහිත්‍ය දාර්ශනික කාරණයකට වඩා දේශපාලන ප්‍රශ්නයක් වන බැවින් අමරකීර්තිගේ දේශපාලන ක්‍රියාකාරීත්වය අමතක කොට මේ ගැන කතා කළ හැකි නොවේ. එදා අමරසේකර ජවිපෙ ඇතුළු ජාතිකවාදී බලවේග හා එක්ව කටයුතු කරන සමයේ අමරකීර්තිලා ඒ දේශපාලන ප්‍රවාහය දැඩිව විවේචනය කළෝය. 2008න් පසු ජවිපෙ තම දේශපාලන උපායමාර්ගය සපුරා වෙනස් කිරීමෙන් පසු අමරකීර්තිලාගේ පරම ආශීර්වාදය ජවිපෙ හා පෙරටුගාමී පක්ෂයට හිමිවිය. 2015 දී අමරකීර්ති එජාපය බලයට ගෙන ඒම සඳහා උද්යෝගයෙන් පෙනී සිටියේය. ඉන් ටික කලකට පසු ඔහු ජවිපෙ ප්‍රබල ආධාරකරුවෙක් බවට පත් විය. අමරකීර්ති, අමරසේකර ගැන කියන දේවල් විමසිය යුත්තේ මේ දේශපාලන පසුබිමද සිහියේ තබා ගනිමිනි. එසේ නැතහොත් අමරසේකරගේ පටු මතවාද ගැන කියමින්, විසල් චින්තනයක් ගැන කතා කරන අමරකීර්තිගේ ලස්සන වචනවල සැබෑ ස්වරූපය වටහාගැනීම අසීරු වනු ඇත. මින් ඉදිරියට මා අපේක්ෂා කරනුයේ අමරකීර්ති නියෝජනය කළ දේශපාලන කඳවුර හා අමරසේකර නියෝජනය කළ දේශපාලන කඳවුරේ මැදිහත් වීම සසඳමින් ඔහුගේ අදහස්වලට ප්‍රතිචාරයක් දැක්වීමය.

ජාතිවාදය හා බෙදුම්වාදය
------------------------
අමරසේකරගේ කඳවුර එදා සිටම පෙනී සිටියේ දෙමළ ජාතිවාදී බෙදුම්වාදයට හා මුස්ලිම් අන්තවාදයට එරෙහිවය. එපමණක් නොවේ. ඔහු ඇතැම් සිංහල ජාතිවාදීන්ගේ ක්‍රියාකලාපයටද එරෙහි විය. එහෙත් අමරකීර්තිගේ කඳවුර එදා සිටම කළේ දෙමළ ජාතිවාදය, බෙදුම්වාදය පමණක් නොව දෙමළ ත්‍රස්තවාදය පවා ආරක්ෂා කිරීමය. කොටි ත්‍රස්තවාදයට පෙම් කවි ලියන, ත්‍රස්තවාදයේ පරාජය මානව ඉතිහාසයට සිදුවූ ලොකුම හානිය ලෙස ගනිමින් හඬා වැළපෙන සමාජ වෛරක්කාරයන් බිහිවූයේ ඒ කඳවුර තුළිනි. පාස්කු ප්‍රහාරය එල්ල වන තුරුම මේ කඳවුර ලංකාවේ මුස්ලිම් අන්තවාදයක් ඇති බව හෝ පිළිගත්තේ නැත. ඔවුන්ගේ එකම පිළිවෙත වූයේ ඒ සැබෑ ජාතිවාදයේ අනතුර පෙන්වා දෙන පුද්ගලයන්ට ජාතිවාදී චෝදනා දමා ගැසීමය. 2014 අලුත්ගම ගැටුම අවස්ථාවේදී සිංහලයාට පමණක් ජාතිවාදී චෝදනා එල්ල කරමින් පළ කළ පුවත්පත් නිවේදනවලට අමරකීර්ති ඇතුළු බොහෝ දෙනා අත්සන් තබනුයේ ඒ අනුවය. අමරකීර්ති ඇතුළු ඔහුගේ කඳවුරේ විසල් මනසැති වීරයන් දෙමළ, මුස්ලිම් ජාතිවාදයන් සාධාරණීකරණය කරමින් කළ කී දේවල් ගැන අවශ්‍ය නම් ඕනෑ තරම් උදාහරණ පෙන්වා දිය හැකිය. ඔවුන්ගේ ඊනියා ජාතිවාද විරෝධය ගණිකාවගේ පතිවතටත් වඩා දරුණු විහිළුවකි. උග්‍ර සිංහල බෞද්ධ විරෝධයේ මනෝව්‍යාධිය හැර කිසිදු සැබෑ ජාතිවාද විරෝධයක් මේ කඳවුර තුළ නැත. එදා සිටම ඔවුන්ගේ පිළිවෙත වූයේ සිංහලයාට පමණක් ජාතිවාදී චෝදනා එල්ල කරමින්, නැති සිංහල ජාතිවාදයකට පමණක් පහරදෙමින්, ඊට එරෙහිව සැබෑවට ක්‍රියාත්මක වන ඕනෑම ජාතිවාදයකට මතවාදී ආවරණ සැපයීම පමණි.

නාමික බටහිර විරෝධය
-----------------------
අමරකීර්ති ඔහුගේ වෙනත් සමහර රචනාවල මෙන්ම මේ ලිපියේ ඇතැම් තැන්වලද තමා බටහිර අධිරාජ්‍යවාදයට විරුද්ධ බව පෙන්වීමට උත්සාහ කරයි. ඔහු චීන අධිරාජ්‍යවාදය බටහිර අධිරාජ්‍යවාදයට සමාන කර පෙන්වීම එවැනි එක් අවස්ථාවකි. මේ ව්‍යාජ බටහිර විරෝධය ඉතා අපූරු එකකි. එය මාස කීපයකට පෙර එම්සීසී ගිවිසුම ක්‍රියාත්මක කොට, ආණ්ඩු මාරුවෙන් පසු හදිසියේ පරම එම්සීසී විරෝධීන් වී සිටින සමගි ජනබලවේගයේ ඇමරිකන් විරෝධයට නොදෙවනි විහිළුවකි. අමරකීර්තිගේ කඳවුරේ පිළිවෙත වනුයේ ක්‍රියාවෙන් සියලු අහිතකර විදෙස් මැදිහත් වීම්වලට සහය පළ කරමින්, වාචිකව පමණක් බටහිර විරෝධී ප්‍රකාශ ඉඳහිට නිකුත් කිරීමය. සැබෑවට ඒ මැදිහත් වීම්වලට එරෙහි වන බලවේග සමච්චලයට හා විවේචනයට ලක් කිරීමය. බටහිර කුමන්ත්‍රණ ආදිය හුදු බලය ලබාගැනීම සඳහා මවා පෙන්වන බොරු බිල්ලන් බව සමාජයට ඇඟවීමය. අමරකීර්තිගේ කඳවුර, ඔහු සහය දුන් දේශපාලන පක්ෂ පසුගිය දශක ගණනාවක් පුරාවටම විනාශකාරී විදෙස් අතපෙවීම්වලට ආධාර අනුබල ලබා දුන් ආකාරය ගැන අවශ්‍ය නම් නිශ්චිත කරුණු සහිතව කතා කරමු. අමරකීර්තිට අද චීන විරෝධය මත පදනම්ව හෝ බටහිර ගැන විවේචනය කරන්නට සිදුවීම එක අතකට හොඳ දෙයකි. නමුත් ඔහුගේ රචනා කියවන පාඨකයන් මේ බොරුවලින් මුලාවට පත් විය යුතු නැත.

චීන විරෝධයේ ඇත්ත සහ බොරුව
---------------------------------
මීළඟට අමරකීර්තිගේ චීන විරෝධයද ඔහුගේ කඳවුර කාලයක් තිස්සේ තලු මරමින් සිටින තවත් එක් දේශපාලන සටන් පාඨයකි. අපූරු කාරණය වන්නේ ලංකාව තුළ මේ චීන විරෝධය තලු මරන බොහෝ දෙනා බටහිර අධිරාජ්‍යවාදය බොරු බිල්ලෙක් බව පවසන විහිළුකාරයන් වීමය. ජාත්‍යන්තර තලයේදී බටහිර මාධ්‍ය මගින් ගෙන යන මේ චීන විරෝධයේ දේශීය නියෝජිතයන් වන්නේ අමරකීර්තිලාගේ කඳවුරය. ගෝලීය බල දේශපාලනය තුළ කිසිදු රටක භූමිකාව අහිංසක හෝ සර්ව සාධාරණ නැත. නමුත් චීනය ලෝකයට කළ මැදිහත් වීම් සහ බටහිර මැදිහත් වීම් අතර ඇත්තේ අහසට පොළව බදු වෙනසකි. චීනය මහ දවාලේ රටවල්වලට කඩා පැන මිනී මරා නැත. රටවල්වල ආණ්ඩු පෙරළා රූකඩ බලයට ගෙන ඒමේ කුමන්ත්‍රණවලට මැදිහත් වී නැත. ජාතිවාදී ආගම්වාදී ත්‍රස්ත කල්ලිවලට අනුබල දෙමින් රාජ්‍යයන් අස්ථාවර කර නැත. අනෙක් රටවල සංස්කෘතික උරුමයන් විනාශ කොට තමන්ගේ ආගම, සංස්කෘතිය බලහත්කාරයෙන් ව්‍යාප්ත කොට නැත. ලෝක කාරණා පැත්තක තබමු. හැකි නම් ඔය කියන චීන අධිරාජ්‍යවාදයෙන් ලංකාවට සිදුවූ හානිය කුමක්දැයි වාගාලාප රහිත නිශ්චිත කරුණු ඔස්සේ පෙන්වා දෙන්න. එහිදී බොහෝ දෙනා තලුමරන චීන ණය උගුල ගැන සලකා බැලුවොත් එයද ලැම්බෝගිනි, රත්තරන් අස්පයන් පන්නයේ බොරුවකට වැඩි යමක් නොවේ. ලංකාවේ චීන ණය සමස්ත ණය ප්‍රමාණයෙන් සීයට 14ක් පමණි. ඒවාද ලබාගෙන ඇත්තේ හම්බන්තොට වරාය වැනි අතිශය ඵලදායක ව්‍යාපෘති සඳහාය. ඒවායින් නිසි ප්‍රයෝජන ලබාගැනීමට අපට තවමත් බැරිවී ඇත්තේ චීන අධිරාජ්‍යවාදය නිසා නොව දේශීය පාලන තන්ත්‍රයන්ගේ ඔලමොට්ටලකම් නිසාය. හම්බන්තොට වරායේ ඛේදවාචකය පිළිබඳ සවිස්තර කරුණු දැක්වීමක් මගේ “කෙම්බිමට ගමනක්” කෘතියේ ඇතුළත් වන බැවින්, අමරකීර්තිට අවශ්‍ය නම් එය කියවා බැලිය හැකිය. චීන ධනවාදය, බටහිර ධනවාදයට වඩා වෙනස්ද නැද්ද යන කාරණය ගැන හරවත් ශාස්ත්‍රීය සංවාදයක් ඇතිවීම වැදගත්ය. නමුත් එය කළ හැක්කේ බටහිර ගැතිකම ඔස්සේ උපත ලද අධි මාත්‍රාවේ චීන විරෝධයකින් තොරව එහි නියම තතු මැදහත්ව විමසා බැලීමෙනි. අවාසනාව වන්නේ ලංකාවේ චීන විරෝධය මතු කරන කිසිවෙක් මේ දක්වා එවැනි ප්‍රවේශයකින් මේ ප්‍රශ්නය විමසා නොතිබීමය.

ඩොලර් කාක්කෝ කවුද?
------------------------
අමරසේකරගේ නවකතා ආදියට ඩොලර් කාක්කන්, එන්ජීඕ කාරයන් ඇතුළත් වී ඔහුගේ සාහිත්‍ය පටුවීම ගැන අමරකීර්තිට පුදුමාකාර දුකක් ඇති වී තිබේ. එන්ජීඕ කාරයන් වැනි කතා හුදු දෘෂ්ටිවාදී ගොඩනැංවීම් පමණක් යැයි ලීවේ නම් අමරකීර්තිට අමරසේකරගේ සාහිත්‍ය විසල් එකක් වන බව අපි දනිමු. අද අමරකීර්ති ආධාර කරමින් සිටින ඇතැම් පක්ෂ තම විරුද්ධවාදීන් ගැන පතුරුවන බොරුවලට සාපේක්ෂව නම් මේ ඩොලර් කතා ඉතා සුළු දේවල්ය. පදනමක් නැතිව ඩොලර් චෝදනා නැගීමේ ප්‍රවණතාවක් මේ රටේ ඇති බව මමද පිළිගනිමි. මා නම් කිසි දිනක කරුණු නොදැන කිසිවෙකුට එවැනි චෝදනාවක් එල්ල කර නැත. ප්‍රායෝගිකව පේන දෑ විවේචනය කිරීමට ඩොලර් ගත්තාද නැද්ද යන කාරණය මට නම් අදාළ වන්නේ නැත. නමුත් මේ ඩොලර් කතා හුදු කිසිවෙකුගේ හිතලු නොවන බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ. ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක වූ සිය ගණනක් එන්ජීඕ සංවිධාන, ඒවාට සෘජුව හා වක්‍රව සම්බන්ධ පුද්ගලයන්, දෙමළ බෙදුම්වාදය වැනි ප්‍රශ්න හමුවේ ඔවුන්ගේ ක්‍රියා කලාපය, මේ සංවිධානවලට වාර්ෂිකව ලැබුණු අරමුදල් කන්දරාව ආදී දෑ ගැන නිශ්චිත කරුණු කාරණා සොයා බලන්නේ නම් ඒ ගැන අවබෝධය පුළුල් කරගැනීමට අමරකීර්තිට හැකි වනු ඇත.

නල්ලමලේ නූතනවාදය ගැන
----------------------------
මීළඟට නූතනවාදය ගැන අමරකීර්තිගේ තර්කය සලකා බලතොත්, බටහිර නූතනත්වය විසින් ලෝකයට දායාද කළ වැදගත් දේවල් බොහොමයක් ඇති බව මමද පිළිගනිමි. ඒ සියල්ල බැහැරකොට සියලු හොඳ දේවල් උපත ලද්දේ අපේ සංස්කෘතිය තුළින් යැයි කීමේ පිස්සුවක් කිසිදු වැදගත් ජාතිකවාදියෙකු තුළ ඇතැයි මම නොසිතමි. සිංහල සංස්කෘතිය අභ්‍යන්තරයෙන් සංස්කරණය විය යුතු යැයි කියන කාරණය ගැන හෝ වෙනත් සංස්කෘතීන් ඉවසීම හා ඒවා තුළ ඇති වටිනාකම් උකහා ගැනීම වැනි කාරණා ගැනද මට නම් කිසිදු විවාදයක් නැත. මේවා ඇත්තටම සිංහල ජාතිකවාදයේ ප්‍රශ්න නොව, එහි ප්‍රශ්න ලෙස අමරකීර්තිලා හුවා දක්වන්නට උත්සාහ කරන කාරණාය. අප එරෙහි වන්නේ බටහිරයන්ගේ අනිසි මැදිහත්වීම්වලට මිස බටහිරින් එන සියලු දේට නොවේ. නමුත් අමරකීර්තිලාගේ පිළිවෙත වන්නේ සිංහල ජාතිකවාදයේ පටුකම හා ඊනියා විසල් චින්තනයක් ගැන නරිවාදම් දෙසමින් ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරීත්වයේදී සියලු නූතනවාදී වටිනාකම් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කිරීමය. නිදහස, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, ජනතා පරමාධිපත්‍යය, නීතියේ ආධිපත්‍යය, සහජීවනය, ජාතිවාද ආගම්වාද පිටුදැකීම ආදී නූතනවාදී ලිබරල් වටිනාකම් ගැන සලකා බලන්න. ලංකා ඉතිහාසය පුරාම මේ වටිනාකම් වැඩිපුරම උල්ලංඝනය කර ඇත්තේ අමරකීර්තිගේද සහය ලැබූ එජාප ජවිපෙ හවුල විසින් මිසක අමරසේකරලා නොවේ. වැඩවසම් මහින්දට එරෙහිව රනිල්ගේ දියුණු ලිබරල් වටිනාකම් ගැන අටුවා ලියන වියතුන් අමරකීර්තිගේ කඳවුර තුළ හිඟ නැත. නමුත් රනිල් යනු කිසිදු ආකාරයක දියුණු ලිබරල් නායකයෙක් නොව, පරගැතිකම පමණක් ඇති කරපින්නා ගත් අන්ත විනාශකාරී නායකයෙකි. සටන් විරාම ගිවිසුම් හරහා බියගුළු ජාතිවාදී ත්‍රස්ත කල්ලියක් ඉදිරියේ රටක් දණ ගැස්වූ දීනයෙකි. 1977න් පසු එජාපයේ ඉමිහිරි ලිබරල් ඉතිහාසය හෝ දෙදාස් ගණන්වල රනිල්ගේ ලිබරල් හපන්කම් අමරකීර්තිට අමතක නම් මෑත කාලීන යහපාලන පස් වසරවත් සිහියට නගා ගන්න. අවශ්‍ය නම් නිශ්චිත කරුණු කාරණා සහිතව අපි මේ ගැන කතා කරමු. ලංකාව තුළ ඔය කියන නූතනවාදී ලිබරල් වටිනාකම් ප්‍රායෝගිකව ආරක්ෂා කළේ අමරසේකරලාගේ කඳවුර මිස අමරකීර්තිලාගේ කඳවුර නොවන බව ළදරුවෙකුට වුවද ඒ ඔස්සේ අවබෝධ කොට ගත හැකි වනු ඇත.

පටු අමරසේකර හා විසල් අමරකීර්ති
----------------------------------
අමරසේකරගේ පටුකම ගැන අවංක විවේචනයක් තිබේ නම් අමරකීර්ති කළ යුත්තේ බටහිර අධිරාජ්‍යවාදය මෙන්ම චීන අධිරාජ්‍යවාදයද නිසි පරිදි කියවා ගත හැකි, අපේ දේවල්වලින් මෙන්ම ලෝකයෙන්ද ආභාසය ලබන, ගැඹුරු මතවාදයක් ගොඩනගමින් රටක් වශයෙන් අප යා යුතු මාවත කුමක්දැයි පෙන්වා දීමය. නමුත් අමරසේකරට බනිමින් එජාප ජවිපෙ හවුලට, බෙදුම්වාදයට, ජාතිවාදයට ආවැඩීම තමන්ගේ ඇහේ පොල් පරාලයක් තිබියදී අනෙකාගේ ඇහේ ඇති රොඞ්ඩ හොයන්නට යාම වැනි නාඩගමකි. ඕනෑම චින්තකයෙකුගේ මෙන්ම අමරසේකරගේ අදහස්වලද ප්‍රශ්න කළ හැකි අඩුපාඩු සීමාකම් තිබීම සාමාන්‍ය දෙයකි. එහෙත් ඔහු රටක් වශයෙන් අප මුහුණ දෙන ප්‍රධාන අභියෝගය වූ ජාතිකත්වය හා විජාතිකත්වය අතර ගැටුම නිසි පරිදි කියවා ගනිමින්, ඊට සාපේක්ෂව නිසි තැන ස්ථානගත වූයේය. අමරකීර්ති ඇතුළු ඔහුගේ කල්ලියේ සියලු දෙනාට අමරසේකර සමග ඇති සැබෑ ආරෝව ඇත්තේ එතැනය. විවිධාකාර බොරු වචන හරඹවල දවටමින් ඔවුන් දිවා රෑ මුදා හරින්නේ මේ දේශපාලන ස්ථානගත වීම පිළිබඳ ඇති වෛරය විනා අන් යමක් නොවේ. අමරසේකරගේ අදහස්වල පටුකම් තිබිය හැකිය. එහෙත් ඒ පටුකම්වලින් ප්‍රායෝගිකව මේ රටට සිදුවූ කිසිදු හානියක් නැත. එහෙත් අමරකීර්තිලාගේ විසල් මතවාද මේ රට තුළ ජයග්‍රහණය කළේ නම් අද අපට ජීවත් වීමට සිදුවනුයේ ජාතිවාදී පදනමින් බෙදී මිනී මරාගන්නා තවත් ලිබියාවක් බඳු අරාජික නන්නත්තාර රටක බව අමතක නොකළ යුතුය. ඒ විනාශයෙන් මේ රට ගලවා ගත හැකි වූයේ අමරසේකරලාගේ අදහස් කියවූ, සිංහල පමණක් දන්නා, පටු මිනිසුන්ගේ පටු දැනුමට හා ක්‍රියාකාරීත්වයට පින් සිදුවන්නට බව සිහිපත් කරමින්, පුළුල් මිනිසෙකු වන්නට බැරිවීමේ අභිමානය සිතේ දරාගෙන මේ සටහන අවසාන කරමි.

ඉසුරු ප්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

ගමනක මුල දක්වා

 

ගමනක මුල දක්වා

වසර හැට පහක පමණ කාලයක් අඛණ්ඩව නිර්මාණකරනයේ යෙදී සිටින ගුණදාස අමරසේකර ශූරීන්ගේ සාහිත්‍ය කෘති අතර අග්‍ර ඵලය ලෙස සැලකිය හැක්කේ ගමනක මුල කෘතියෙන් ආරම්භ වන කාණ්ඩ නමයකින් යුක්ත වූ දීර්ඝ නවකතාවයි. සිංහල මැද පංතියේ ගමන් මඟ පිළිබිඹු කරනු පිණිස නිර්මාණය කරන ලද මෙහි මුල් සග වූ ගමනක මුල එළි දැක්වෙන්නේ 1984 වර්ෂයේ දී ය.

1934 දී පමණ ගමනක මුල ඇරඹෙන්නේ මෙම නවකාතාවෙී ප්‍රධාන චරිතය වූ පියදාස සිය දෙමාපියන් සමග පාසැල් නිවාඩු කාලය ගත කිරීමට යටලමත්තේ සිට වෙද මහතා ගේ ගම් පළාත වූ හම්මෑලිය දක්වා යන ගමනෙනි. පියදාස ගේ මව යටලමත්ත පාසැලේ මුල් ගුරුවරිය වූ අතර පියා පිරිවෙන් අධ්‍යාපනය ලැබූ සිංහල වෙද මහතකු වීය. ඔවුන් සිය දරු තිදෙනා ද සමඟ අගෝස්තු නිවාඩුව ආරම්භයේ දී ම වෙද මහතාගේ ගම වූ හම්මෑලිය කරා යන්නේ එහි තමන්ටම කියා ගෙයක් සාදා ගැනීමට අවශ්‍ය කටයුතු සම්පාදනය කිරීම සඳහා ය. මෙම පවුල සම්ප්‍රදායික සිංහල ගැමි සමාජය තුළ පරම්පරාවෙන් මෙන් ම දැන උගත්කම් නිසා ද ප්‍රභුත්වයට පත් වූ පවුලකි .

මෙසේ ප්‍රභුත්වයට පත් වූ පවුල් වත්පොහොසත්කම් වලින් ද චර්යාවෙන් ද සෙසු ගැමියන් ගෙන් විශාල වශයෙන් වෙනස් නොවූ හ. දැන උගත්කම් නිසා සෙසු ගැමියන් ට මඳක් ඉදිරයෙන් සිටි ඔවුහු තම දරුවන් ගේ අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් වැඩි උනන්දුවක් දැක්වූහ. මෙහි දෙවැනි සග වූ ගම්දොරින් එළියට අවසන් වන්නේ 1956 මැතිවරණයෙන් දින කිහිපයකට පසු ඉස්කෝලෙ හාමිනේ ගේ විශ්‍රාම යෑමෙන් පසු සිය ළමා විය ගෙවූනු යටලමත්ත ගුරු නිවාසය හැරදමා හම්මෑලියේ ඉදි කරන ලද නිවසේ පදිංචිය සඳහා පිටත්ව යෑමෙනි. මේ වන විටත් පියදාස ගේ පියා, වෙද මහතා මිය ගොස් වසර ගණනාවක් ගත වී තිබිනි. මොවුන් යටලමත්ත හැර යන අවධිය වන විට ගමි දොරින් එළියට බට දරුවන් තිදෙනා අතරින් වැඩිමලා වූ විජේදාස උපාධිය ලබා ගුරු පත් වීමක් ලබා සිටින අතර පියදාස පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලයේ අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටී. බාල සෝයුරිය වූ අමරා සීනියර් විභාගයෙන් පසු සිය අධ්‍යාපනය හමාර කර සිටියා ය.
ගමනක මුල (1984) සහ ගම්දොරින් එළියට (1985) නවකතා දෙකට පාදක වන 1934 සිට 1956 දක්වා වූ කාලය තුළ දී මෙරට අධ්‍යාපන අවස්ථාවන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන්ගැමි දරුවනට ද විවර වී ගෙන එන විට දී මුලින් ම ගම්දොරින් එළියට පය තැබීමට වරම් ලැබූවේ මෙම පන්තියට අයත් දරුවන් ය. නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඉහළම ඵල නෙලාගත් ඔවුහු මෙම මහා නවකතාවෙි කියවෙන වකවානුව තුළදී ම (1934 සිට 2009) මෙරට වෘත්තීය, පරිපාලන, අධ්‍යාපන, සාහිත්‍යය මෙන්ම දේශපාලන ක්ෂේත්‍රය තුළ ද බලපෑම් කළ හැකි තත්වයට පත් වී ය. ඔවුන්ගේ කතන්දරයියි ඉණි මඟේ ඉහළට (1992), වංකගිරියක (1992), යළි මඟ වෙත(1993), දුරු රටක දුකට කිරියක (2001), ගමනක මැද (2006), අතරමඟ(2009) ඔස්සේ අවසන් වන්නේ ගමනක අග(2010) නම් වූ එහි අවසන් සගෙනි. මුද්‍රණය කරන ලද පිටු 1718 ක් පුරා දිග හැරෙන මේ නවකතාව සුවිශේෂී වන්නේ එය අප ජීවත් වූ වකවානුවේ ඉතිහාසය හා සමාජ යථාර්ඨය පිළිබඳව වාර්ථාවක් ද වන බැවිනි.

1954 දී පමණ සාහිත්‍ය නිර්මාණකරණයට පිවිසෙන අමරසේකර මහතා ගේ මුල් කාලයේ නිර්මාණ කිහිපයම රටේ පැවති දේශපාලන සමාජ ආර්ථික සංස්කෘතික සංවාදයෙන් සම්පූරණයෙන් ම වියුක්ත වූ නිර්මාණයන් වී ය. මේ තත්වයයෙන් තරමක් හෝ මිදී තිබුනේ කරුමක්කාරයෝ නවකතාව පමණි. මෙම නිර්මාණ පෙළ නිසරු ප්‍රලාපයන් ලෙස පසු කලක දී අමරසේකර මහතාගේ ම දැඩි දෝෂ දර්ශනයට ලක් විය.මෙහිදී අප විමතියට පත් කරනු ලබන කරුණ නම් අමරසේකර මහතාගේ මුල් නිර්මාණ අයත් වන මේ කාල වකවානුව (1955 - 1965) මේ රටේ විශාල දේශපාලන ප්‍රබෝධයක් නිර්මාණය වී එය කෙමෙන් වියැකී ගිය යුගයක් වූවත්ත් අමරසේකර මහතා ඒ දේශපාලන ප්‍රවාහය සමඟ සක්‍රීය ලෙස සම්බන්ධ වී සිටීමත් ය. අමරසේකර මහතා ම සඳහන් කරන අයුරෙන් බණ්ඩාරනායක මහතා එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් ඉවත් වූ වෙලාවේ ඔහුව දැක බලා ගැනීමට රොස්මිඩ් පෙදෙසට ගියා පමණක් නොව එම තීරණය පිළිබඳව සතුට ප්‍රකාශ කර බණ්ඩාරනායක මහතාට ලියමනක් ද යැවී ය.

ගුණදාස අමරසෙකර මහතා 1956 මැතිවරණයේ දී මහජන එක්සත් පෙරමුණේ ජයග්‍රහනය වෙනුවෙන් ක්‍රියාකාරී ලෙස දායක වූ අතර මුල් මැතිවරණ ප්‍රතිඵලය නිකුත් වීමත් සමඟ සිය විශ්ව විද්‍යල සගයන් සමඟ මහනුවර නගරයේ වීදි වලට බැස රැය පහන් වනතුරු විනෝද විය. පනස් හයේ දේශපාලන පෙරළිය ගැන එතරම් තද උනන්දුවක් දැක් වූ අමරසේකර මහතා අතින් ඒ කාලයේදී ලියවුනු ජීවන සුවඳ කෙටිකතා සංග්‍රහය තුළ හෝ ඉන් පසුව බිහි වූ යළි උපන්නෙමි හෝ දෙප නොලද්දෝ වැනි නිර්මාණයන් තුළ හෝ එවන් වූ දේශපාලන සංවාදයක ලකුණකු ද දක්නට නොලැබිනි. මෙවන් තත්වයක් ඇති වීමට ඔහු ඒ කාලය වන විටත් පිරිහෙමින් පැවති හුදු පුද්ගලවාදී ස්වරූපයක් ගත් බටහිර සාහිත්‍යයෙන් ලද අභාෂය මෙන් ම පේරාදෙනිය සාහිත්‍යයේ පුරෝගාමී නිර්මාණකරුවන් සමඟ ඔහුගේ පැවැති සමීප ඇසුර ද බල පාන්නට ඇත.

ග්‍රෙහැම් හෆ් නැමැති ඉංගිරිසි ජාතික විචාරකයාගේ ඇන් එසේ ඔන් ක්‍රිටිසිසම් (1966) නැමැති කෘතිය අමරසේකර මහතා අතට පත්වන්නේ ඔහු පශ්චාත් උපාධි කටයුතු සඳහා එංගලන්තයේ ගත කළ 1968 පමණ කාලයේ දී ය. ඒ කෘතිය කියවා මහත් උද්දාමයට පත්වන අමරසේකර මහතා එයින් පිටපතක් මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ මහතාට තැපැල් කර එවන්නේ ඒ කාලය වනවිට පෙරාදෙනිය නවකතා අරභයා වික්‍රමසිංහ මහතා විසින් කරගෙන ගිය විචාර වලට එම පොත මඟින් සෑහෙන අනුබලයක් ලැබිය හැකි බව ද සඳහන් කරමිනි. ග්‍රෙහම් හෆ්ට අනුව සෑම සාහිත්‍ය නිර්මාණයක් ම විශේෂයෙන් සෑම නවකතාවක් ම ඓතිහාසික නවකතාවක් මෙන් ම සමාජ යථාර්ථයේ වාර්ථාවකි. නවකතාව මඟින් කරන්නේ යම් නිශ්චිත සමාජයක් නිශ්චිත කාල වකවානුවක පිහිටා ඉදිරිපත් කිරීමයි. ග්‍රහෙම් හෆ් ගේ විචාර අමරසේකර ගේ පසු කාලීන් නිර්මාණ කෙරෙහි කොතරම් බල පා ඇති ද යන්න 70 දශකයෙන් පසුව ඔහු කළ නිර්මාණයන් හැදෑරීමෙන් දත හැකිය. ඒ සෑම නිර්මාණයක් ම යම් නිශ්චිත සමාජයක් නිශ්චිත කාල වකවානුවක පිහිටුවා ඉදිරිපත් කිරීමට ගන්නා ලද උත්සාහයක්ය.

ගමනක මුල නවකතා පෙළට පාදක වන්නේ 1934 සිට 2009 දක්වා වූ වසර 65ක කාල පරාසය තුළ මෙරට මැද පන්තියේ ඓතිහාසික ගමන් මඟ හා එහි ව්‍යාප්තිය යි.
ගමනක මුල නවකතා පෙළ සමාජ යථාර්ථයේ වාර්ථාවක් ලෙස වඩාත් හොඳින් අවබෝධ කර ගැනීමට ගමනක මුලට පැමිණෙන්නට පෙර ගත වූ කාලය තුළ එනම් 1970 සිට 1984 දක්වා අමරසේකර මහතාගේ නිර්මාණයන් සලකා බැලීම පිටුවහලක් වෙතැයි සිතමි.

1966 දී පමණ ජනතා පත්‍රයට 'මෙරට අනාගතය ගැමි තරුණ පරපුර සතුය' යනුවෙන් ලිපියක් ලියන අමරසේකර මහතා මෙරටට ගැලපෙන සමාජවාදය සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ වාසනා ගුණය ඇත්තේ මෙරට උගත් ගැමි තරුණයින් අත බව ප්‍රකාශ කළේ ය. ඉන් වසර කිහිපයකට පසු එනම් 1971 දී මෙරට ගම්බද තරුණයන් විසින් මෙහෙයවන ලද සන්නද්ධ අරගලය අමරසේකර මහතා තුළ ප්‍රබල කම්පනයක් ඇති කළේ ය. එම කම්පනයයි ඔහු විසින් 1974 දී පළ කරන ලද ආවර්ජනා කාව්‍ය සංග්‍රහය තුළ මෙසේ පිළිබිඹු වන්නේ.

ඔවුන් හරිද අපි වැරදිද
අපි හරි නම් උන් වැරදිද
ඇති මඟ පියවිලි උඩින්ද
වගුරන ලේ වැල් තුලින්ද
නැඟෙන කුකුස නිත මා සිත
බිඳලයි බැති සිත මා හද

හැත්තෑව දශකය තුළ අමරසේකර මහතා නිර්මාණය කළ කෙටි කතා සංග්‍රහ දෙක වූ එක්ටැමෙන් පොළොවට හා කතා පහක් ද, කෙටි නවකතා දෙක වූ අසත්‍ය කතාවක් හා ප්‍රේමයේ සත්‍ය කතාවක් තුළ ද ඔහු සිත් තුළ නිබඳව නැඟුනු කුකුස ගැබ් වී තිබුනි. මෙම නිර්මාණ පෙළ තුළ ගම්දොරෙන් පැනගත නොහී එහිම හිර වී පීඩා විඳින එම පීඩාව දරා ගත නොහී අවි ආයුධ අතට ගන්නා තරුණයින් මෙන්ම, තම ගෝලයින් ලවා රාජාභිෂේක කරවා ගෙන පෝනියෙකු පිට නැගී නගර සංචාරය කළ ගුරුවරුන් පිළිබඳව මෙන් ම ගම් දොරෙන් එළියට විත් ඉණිමගේ ඉහළට නැගගත් නමුත් තම හදවතින් ඈත්ව ජීවත් වීමට උත්සහ කරමින් හෘද සාක්ෂිය නිසා පීඩා විඳින උගතුන් ද යන දෙකොටසම දක්නට ලැබේ. කලානිධි පච වෙදා නම් කෙටි කතාවේ එන වෙදා හා ඔහුගේම ඥාති සොහොයුරෙකු වූ දොස්තර ද, වාර්තා සටහන් හි කැරලිකාර ගුරුවරයා හා ඔහුව ප්‍රශ්න කරන තරුණ සිවිල් නිළධාරියා ද අයිය මලෝ හි රැකියා විරහිත උපාධිධරයා හා විදේශගතව සිට පැමිණෙන ආර්ථික විද්‍යාඥයා ද මේ සඳහා උදාහරණ ලෙස ගත හැක.
ගමනක මුල නවකතාව ආරම්භ වන කාලයෙන් පසුව සිදු වූ අධ්‍යාපන ප්‍රතිසංස්කරණ හා ඒ ආශ්‍රයෙන් ඇති වූ නව ප්‍රවණතාවයන් නිසා ගම්බද මැද පංතියේ ශීඝ්‍ර ව්‍යාප්තියක් ඇති විය. මෙහි ප්‍රතිඵලය වූයේ පියදාසලාගෙන් පසුව බිහි වූ පරම්පරාවට නිදහස් අධ්‍යාපනයේ වරම් ලැබුන ද ගම්දොරෙන් පැන ගැනීමට හා ඉණිමගේ ඉහළට යෑමට තිබුනු ඉඩ ප්‍රස්ථා ඇහැරී යෑමයි. මේ පරම්පරාවට අයත් අය මුහුණ දුන් ඛෙදවාචකයයි අමරසේකර මතාගේ 70 දශක්යේ නිර්මාණ වල තේමාව වූයේ. ඒ කාලයේ මේ තරඟය ජයගෙන ගම් දොරෙන් රිංගා ඉනිමඟේ ඉහළට යා ගත නොඇකි වූ අයට විනාශ වී යෑම හැර අන් විකල්පයක් තිබුනේ නැත. ඔවුන් මුහුණ දුන් දරා ගත නොහැකි පීඩනයයි අමරසේකර මහතා හැත්තෑව දශකයේ කළ සෑම නිර්මාණයක් තුළම වගේ පිළිබිඹු වූයේ. මේ කෙටිකතා සැලකිල්ලෙන් කියවන බුද්ධිමත් පාඨකයා සිත් තැති ගන්වන සුළු සමාජ යථාර්ථයක් පසක් කර ගනී.

ගම් දොරින් එළියට විත් අධ්‍යාපනය මඟින් ඉහළ ස්ථරයකට නැගගත් පිරිස මුහුණ දුන් ඛේදවාචකය ද අමරසේකර මහතාගේ නිර්මාණ තුල පිළිබිඹු විය. තමා විසින් ඉටු නොකල යුතුකම් වගකීම් පිළිබඳව පසුතැවිල්ලෙන් හා පීඩාවෙන් මිදීමට ඇති ඔවුන් සතුව ඇති එකම මඟ තමා වටා ගොඩනගා ගත් සාටෝපකාරී පෞර්ෂය තුළ තව තවත් සැඟවී ගැනීමට නිරර්තක උත්සාහයක් ගැනීම පමණෙකි. මේ හැසිරීම තුළ ඔවුන් පිටස්තරයන් වුයේ තම දෙමාපියන් නෑ හිත්වතුන්ට පමණක් නොව ඔවුන්ට තමන්ගෙන්ද වෙන් වීමට සිදු වීය. අමරසේකර මහතා මැද පන්තියේ ගමන් මඟ පිළිබඳව කතන්දරය කීමට තෝරා ගන්නේ මැද පන්තියට අයත් මේ පිරිසයි.

මෙරට මැද පන්තියේ විකාශනය කීමට අමරසේකර යොදා ගන්නා ජන සංඝය ඉතාමත්ම නිවැරදි තෝරා ගැනීමක් ලෙස සැළකිය හැක. මෙහිදී අමරසේකර මහතා විසින් කරනු ලැබ ඇත්තේ තමා ද අයත් වන මධ්‍යම පාන්තික ජන සංඝයෙන් කොටසක් ගෙන ඔවුනට සාපේක්ෂව මෙ රට ඉතිහාසයේ එක් වැදගත් කාල වකවානුවක් ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීම ය. මෙය මීට පෙර ද බොහෝ ලේඛකයන් විසින් ද ගනු ලැබ ඇති මාර්ගයක් ම ගැනීමකි. අමරසේකර මහතා විසින් තම නවකතාව මඟින් ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ ද මධ්‍යම පන්තික බුද්ධිමතුන්ට ය. ග්‍රැහැමි හෆ් මහතා ද සඳහන් කරන අයුරු ලේඛකයා මනුෂ්‍ය සංහතියට ආමන්ත්‍රණය කරනුයේ ඒ සඳහා තෝරාගත් විශේෂ සුදුසු කම් ඇත්තා වූ පිරිසක් ඇමතීම මඟිනි. ඇමරසේකර මහතාගේ මේ තෝරා ගැනීම ඉතාමත්ම නිවැරැදි තෝරා ගැනීමක් වන්නේ මේ පිරිස සමාජ තත්වය, දැන උගත්කම්, හොබවනා නිළතල, සමාජ සම්බන්ධතා ආදිය විසින් මෙම මධ්‍යම පන්තියේ පරිණාමයට බලපෑම් කළ හැකි පිරිසක් බවට අද වන විට පත්ව ඇති බැවිනි. එමෙන්ම් ඔවුන්ට නැවතත් තමන්ට අහිමිව ගොස් අති තමන්ව සො යා ගත යුතුව ඇත. එවන් වූ අවලෝකනයක් සඳහාය අමරසේකර මහතාගේ මේ දීර්ඝ නවකතාව අවශ්‍ය වන්නේ. වෙනස් වචන වලින් කීවොත් මේ මද පංතියට තම සැබෑ පිළිබිඹුඅව දැක ගැනීමටයි.

අමරසේකර මහතා ගමනක මුල නවකතාව මුල් වරට ප්‍රකාශයට පත් කරන්නේ රට තුළ දැඩි සංස්කෘතික අර්බුදයක් ගොඩ නැගෙමින් පැවතුණු වකවානුවකදී ය. විවෘත ආර්ථිකයේ නාමයෙන් බටහිර සංස්කෘතිය ඇද වැළඳ ගැනීම ට අප අප ගේ දොර ජනේල සමිපූර්ණයෙන් ම විවෘත කළේ මෙම අවධියේදී දී ය. සාමූහිකත්වය මත නොව පුද්ගලිකත්වය පදනම කරගත් බටහිර නූතනවාදය මෙරට තුළ පැළපදියම් වන්නේ මෙම වකවානුව තුළ දි ය. ශතක හතරක කාලයක් තිස්සේ වරින් වර බටහිර ආක්‍රමණයන් ට ගොදුරු වූ අපි මෙම අවධිය දක්වාම බුදු සමය ඔස්සේ අපට උරුම වුනු සාමූහකත්වය මත පදනම් වූ සංස්කෘතික වටිනාකම් හා හර පද්ධතිය රැක ගැනීමට සමත් වීමු. බටහිර නුතනත්වය නම් වූ භයානක ව්‍යාධියට ගොදුරුව මෙරට සමිපදායික සමාජ සංස්කෘතික පදනම ඉරිතලා යන අයුරු දකින අමරසේකර ඔහු ගේ හදවතට ඉතාමත් සමීප වූ ඔහු හැදුනු වැඩුනු ගම් පියස දෙස මනස යොමු කිරීමට පෙළඹෙි.
ගුණදාස අමරසේකර මහතා පියදාස ගේ කතාව ඉදිරිපත් කරන්නේ අතීත ස්මරණයන් පිළබඳ ව සුන්දර වූ සිහින ලොවක සිර වී ගෙන නොවෙයි. ජීවිතයට පොදු වූ සුන්දර වූ මෙන්ම අසුන්දර වූ අත්දැකීමි ද එක සේ ඉදිරිපත් කරමිනි. අමරසේකර ඉදිරිපත් කරන ගම ද අපේ සිත් සතන් තුළ ඇති කොළඹ යුගයේ කවීන් නිර්මාණය කලා වූ ගොඩ මඩ දෙකම සරුසාර වූ සුන්දර වූ මනෝ රාජික ගම නොවෙි. පන්ති භේදය, කුල භේදය මෙන් ම සමාජ අසාධාරණයෙන්, ව්‍යාප්ත වී යන පක්ෂ දේශපාලනයෙන් ද දරිද්‍රතාවයෙන් ද ද බැටකන ගමකි. පියදාස ඇතුළු දරුවන් මෙම අවධිය වන විට ගමෙන් නගරයට සංක්‍රමණය වන්නේ ගම තුළ තවදුරටත් ඔවුනට තම අභිලාෂයන් පාදා ගැනීමෙි ඉඩ ප්‍රස්ථා නොමැති බැවිනි.

ගමනක මුල නවකතාවට විෂය වන කාලය වන විට මෙරට ගැමි ආර්ථිකය බිඳ දැමීම අරමුණු කරගත් කෝල්බෲක් කැමරන් ප්‍රතිසංස්කරණ මෙරටට හඳූන්වා දී වසර සියයක් ඉක්ම ගොස් තිබිනි. ගමනක මුල අවදියට එනවිට මෙරට ගැමි ආර්ථිකය විනාශ වී ගොස් තිබුන ද එම ආර්ථිකයේ පදනම සැකසූ සිංහල බෞද්ධ චින්තනයේ ඇතැමි අංග ඒ වන විටත් ශේෂ වී තිබුනි. බෞද්ධ දිවි පෙවතේ වටිනා කම්වල හරය ලෙස ගතහැකි සාමූහිකත්වය සහ අල්පේචිඡතාව මෙි අතරින් සුවිශේෂ ය. ගමනක මුල සහ ගම්දොරින් එළියට විචාරශීලී ව කියවන බුද්ධිමත් පාඨකයා එය තුළ සැඟැව ඇති සාමුහිකත්වය හා අල්පේච්ඡතාවය මත පදනම් වන මෙම සමාජ වටිනාකම් හඳූනා ගන්නවා නිසැක ය. විශේෂයෙන් ම මෙහි එන වෙද මහතා ගේ හා බාල මහත්තයාගේ චරිත මෙහි කියවෙන වකවානුවෙි සමාජ, ආර්ථික හා සංස්කෘතික වටපිටාවට සාපේක්ෂව සංස්ලේෂණය කරන්නෙකුට මෙය වටහා ගැනීම අපහසු නොවෙි.

තවමත් අප අපේක්ෂා කරන සැප සතුට ඇත්තේ අසීමිතව ඉන්ද්‍රියයන් පිනවීම මත නොව බෙදා හදා ගැනීම හා අල්පේච්ඡතාව පදනම කරගත් අපගේ කුසලාකුසල විඥානය තුළ බව අපි දන්නෙමු. එහෙත් උපරිම පරිභෝජනය හා අත්පත් කර ගැනීම ජීවිතයේ පදනම කරගත් අපි එහි අග මුල සොය ගත නොහැකිව වංකගිරියක අතරමං වී ඉන්නෙමු. එයින් ගැල වී ගත හැකි මග අප දන්නා නමුදු ඒ වෙනුවෙන් ඉදිරියට පියවරක් හෝ තැබීමට අප තුළ ධෛර්යක් නොමැත. ගමනක මුල නවකතා මාලවේ සිවු වැනි සග වංකගිරියට පාදක වන කාලයේදී පියදාස හුදු ස්වාර්ථය පෙරදැරි කරගත් ඉන්ද්‍රියයන් පිනවමින් නරුම ජීවිතයක් ගත කරයි. ඔහු මේ කාලය විග්‍රහ කරන්නේ තම ජීවිතයේ කේන්ද්‍රය වටා කේන්දරයට ඉතාමත් ඈතින්ම පිහිටි කක්ෂයක භ්‍රමනය වුනු යගයක් ලෙසටය. පියදාස මෙහි කේන්ද්‍රය ලෙස දකින්නේ සිය හදවත යි. ඒ වසර දහස් දහස් ගණනක් තිස්සේ නොනැසී පවතින අප සතු සභ්‍යත්ව විඥානයයි. අමරසේකර මහතා විසින් 1986 දී ජාතික චින්තනය නමින්ග් හැඳින් වූ සිංහල බෞද්ධ සභ්‍යත්ව විඥානයයි. මේ ලිපිය ගමනක මුල දක්වා යනුවෙන් නම් කළේ නැවත ගමනක මුලට යා යුතු කාලය එළැඹ ඇති බැව්නි.මින් අදහස් කරන්නේ අප කරත්තයකින් හම්මෑලියට යෑම නොව අපට අමතකව දමා ආ වෙද මහත්තගේ බාල මහත්තායගේ මවුහත් ගුණයෙන් පිරි අධ්‍යාත්මය සොය යන ගමනකි. ගුණදාස අමරසේකර මෙරට මැද පන්තියේ ගමන මැද පන්තියේ දැන උගත් පාඨක පිරිස වෙනුවෙන් ලියා තැබුවේ මේ ගමන සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ ශක්තිය තවමත් ඔවුන් තුළ ඇති බැවිනි. මැද පන්තියට අයත් වන ඔබ ද මා ද මේ ගමන යා යුත්තේ තමන් වෙනුවෙන් නොව සියල්ලන් වෙනුවෙනි. ඔහු ගමනක මුල නවකතාව ලීවේ ඒ වෙනුවෙනි. මේ ගමන බොහෝ දුර යා යුතු නැත. අමරසේකර ශූරීන් සිය අසක්දා කවේ කවියට නංවන අයුරින්ම
'බලනු තම හද තුළ
පිළිතුර තිබේ ඒ තුළ'

[ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර මහතාගේ 91වැනි ජම්මදිනය වෙනුවෙන් ]

මහාචාර්ය වසන්ත දේවසිරි
ළමා රෝග පිළිබඳව විශේෂඥ වෛද්‍ය
පීඨාධිපති වෛද්‍ය පීඨය රුහුනු විශ්ව විද්‍යාලය 

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

ජනතා පැතුම් ඉටු කිරීමේ වගකීම!

යුතුකම ජාතික සංවිධානය විශ්වාස කරන්නේ 20 වෑනි සංශෝධනය වනාහි මෙ රටට අත්‍යවශ්‍යව තිබූ පියවරක් බවයි. එ මෙන් ම අත්‍යවශ්‍ය නිවැරදි කිරීමක් බවයි. 1978 ව්‍යවස්ථාවේ ජනාධිපතිට කැමැති ඇමැති ධූරයක් දැරීමේ බලය, පාර්ලිමේන්තුවේ තමන් කැමැති ඕනෑ ම පුද්ගලයකු ඇමැති ධුරයකට පත් කිරීමේ / ඉවත් කිරීමේ බලය හා වසරකට පසුව පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවීමේ බලය පැවැතිණි. එ මෙන් ම තම අභිමතය පරිදි අගවිනිසුරුවරයා ඇතුළු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ හා අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරුවන් පත් කිරීමේ බලය, නීතිපති, පොලිස්පති ඇතුළු රජයේ ඉහළ තනතුරුවලට පත්කිරීමේ බලය තිබිණි.

19 වැනි සංශෝධනයෙන් වූයේ මේ සියලු බලතල පාහේ ජනාධිපතිවරයා ගෙන් ඉවත් කිරීම ය. කිසිඳු ඇමැති ධූරයක් දැරීමේ අයිතිය ද අහිමි කෙරිණි. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට පමණක් ආරක්ෂක, මහවැලි හා පරිසර ඇමැති ධූර දැරීමේ හැකියාව තිබුණත් ඉන් අනතුරුව පත්වන ජනාධිපතිවරුන්ට එකඳු අමාත්‍යංශයක් හෝ දැරීමේ අයිතියක් තිබුණේ නැත. එ මෙන් ම අමාත්‍යවරුන් පත් කිරීමේ හා ඉවත් කිරීමේ බලය තිබුණ ද එය ක්‍රියාත්මක කළ යුතු වූයේ අගමැතිවරයා ගේ අනුමැතිය අනුව ය. පාර්ලිමේන්තුව විසිරු වීම ද එහි වසර පහක නිල කාලයෙන් වසර හතරහමාරක් ගතවන තුරු කළ නො හැකි වි ය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරන් මෙන් ම කොමිසම් සභාවල සාමාජිකයන් පත්කිරීම ද නීතිපති පොලිස්පති පත් කිරීම ද ජනාධිපතිවරයා ගේ අභිමතය නො සැලකෙන අයුරින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට පවරා තිබිණි. අවසන මුළු ජනයාගේ ම ඡන්දයෙන් තේරි පත් වන ජනාධිපතිවරයා ගේ බලය ව්‍යවස්ථාවෙන් ම උදුරා ගෙන අගමැතිවරයා වටා කේන්ද්‍ර කළේ ය.

1978 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව ජනතාව විසින් ජනාධිපතිවරයාට පවරනු ලබන විධායක බලය ජනාධිපතිවරයා විසින් ඇමැතිවරුන්ට හා රජයේ නිලධාරීන්ට පවරනු ලැබේ. එ විට කැබිනට් මණ්ඩලයේ ජනාධිපතිවරයා හැර සෙසු සියලු ඇමැතිවරුන්ට ජනාධිපතිවරයා විසින් පවරනු ලබන විධායක බලය හිමි වෙද්දී, ඒ ජනාධිපතිවරයාට ම කිසිදු ඇමැති ධූරයක් දැරීමට නො හැකි වීම මොන තරම් විහිළුවක් ද? 19 වැනි සංශෝධනයේ අභිමතාර්ථය වූයේ රාජ්‍ය ව්‍යුහය දුර්වල කොට රට අරාජික කිරීම ය. එ වැනි වටපිටාවක 20 වැනි සංශෝධනයෙන් 1978 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් මෙන් ඒකාධිපති ජනාධිපතිවරයකු ද 19 වැනි සංශෝධනයෙන් මෙන් පඹයකු ද නිර්මාණය නො කර ජනාධිපතිවරයා හා පාර්ලිමේන්තුව අතර වඩා හොඳ සමතුලිතතාවක් නිර්මාණය වූ බව අපේ අදහස යි.

ජනාධිපතිවරයාට දැන් ආරක්ෂක ඇමැති ධූරය ඇතුළු අමාත්‍ය ධූර දැරීමේ අයිතිය ලැබී තිබේ. එ මෙන් ම අමාත්‍යවරුන් පත්කිරීමේ හා ඉවත් කිරීමේ බලය ලැබී තිබේ. එහෙත් පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවා හැරීමේ බලය ලැබෙන්නේ වසර දෙකහමාරකට පසුව ය. එ මෙන් ම ඇමැතිවරුන් පත් කිරීමේ දී කැබිනට් ඇමැතිවරුන් තිහක හා සෙසු ඇමැතිවරුන් හතළිහක සීමාව තිබේ. මේ නිසා ජනාධිපතිවරයා හා පාර්ලිමේන්තුව අතර යම් බල තුලනයක් ඇති වී ඇති බව අපේ විශ්වාසයයි.

එ මෙන් ම ඉහත තනතුරු පත්කිරීමේ දී 20 වැනි සංශෝධනය අනුව පත් කෙරෙන පාර්ලිමේන්තු සභාවේ නිරීක්ෂණ ජනාධිපතිවරයා ලබාගැනීම අනිවාර්ය කොට තිබේ. පාර්ලිමේන්තු සභාව තනිකර ම කතානායක, අගමැති, විපක්ෂ නායක හා අගමැති ගේ හා විපක්ෂ නායක ගේ නියෝජිතයන් ගෙන් සමන්විත ය. එහි නිරීක්ෂණ ලබාගැනීම අනිවාර්ය කිරීම යනු ජනාධිපතිවරයා ගේ පත්කිරීම් එම නිරීක්ෂණවලට අනුකූල විය යුතු බව ය. එ මෙන් ම එම තැනැත්තන් ඉවත් කිරීම ද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ හා අනෙකුත් අණ පනත්වල සඳහන් පරිදි විය යුතු ය. අදාළ නිරීක්ෂණ ඉදිරිපත් කිරීමේ පටිපාටිය කතානායකවරයා විසින් විනිශ්චය කරනු ලැබෙන අතර එම පටිපාටියට අදාළ නිරීක්ෂණ පාර්ලිමේන්තුවට දැනුම් දීම ද ඇතුළත් කළහොත් එම ක්‍රියාවලිය සම්බන්ධයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ මැදිහත් වීම තහවුරු වනු ඇතැයි යන්න අපේ විශ්වාසයයි. 1978 පූර්ණ මුක්තිය ජනාධිපතිවරයාට ඒ ආකාරයෙන් ම හිමි නො වන තත්ත්වයක් තුළ, එ නම් මූලික අයිතිවාසිකම් සම්බන්ධයෙන් පුරවැසියන්ට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට යෑමට අවස්ථාව හිමි ව තිබෙන බැවින් සංවරණය හා තුලනය නිසි පරිදි සිදුවෙනු ඇතැයි අපේක්ෂා කළ හැකි ය.

භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ මැදිහත් වීම!

යුතුකම ජාතික සංවිධානය ඇතුළු ජාතික සංවිධාන, විශේෂයෙන් ම දේශමාමක භික්ෂූන් වහන්සේ ලා 20 වැනි සංශෝධනයට විරුද්ධ වූ බවට ඇති වූ මතය වැරැදි ආකල්පයකි. ඒ මැදිහත් වීම සිදු කෙරුණේ 20 වැනි සංශෝධන කෙටුම්පත වඩාත් නිවැරැදි කර ගැනීමට ය. යමක අඩුපාඩු පෙන්වා දී නිවැරැදි කර ගැනීමට මැදිහත් වීම වෙනුවට යමකට පක්ෂ වීමේ හෝ විපක්ෂ වීමේ දේශපාලනය අපි අවසන් කළ යුතු වෙමු. 69 ලක්ෂයක ජනතා පැතුම් තුළ එවැනි පක්ෂ-විපක්ෂ දේශපාලනය ඉක්මවා යන ගැඹුරු මැදිහත්වීම් පිළිබඳ අපේක්ෂාවක් ද වූ බව අපේ පිළිගැනීමයි.

ජාතික සංවිධානවල, විශේෂයෙන් ම ඇල්ලේ ගුණවංශ, මුරුත්තෙට්ටුවේ ආනන්ද, බෙංගමුවේ නාලක නාහිමිවරුන් ඇතුළු භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ මැදිහත් වීමෙන් කාරක සභා අවස්ථාවේ දී කළ සංශෝධන සමඟ සම්මත වූ 20 වැනි සංශෝධනය වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, වඩාත් දියුණු සංශෝධනයක් වූ බව අප ගේ අදහස යි. මේ මැදිහත් වීම නිසා හදිසි ආපදා තත්ත්වයක දී හෝ ජාතික ආරක්ෂාවට බලපාන කරුණක දී හෝ හැර ඕනෑ ම පනතක් සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයට යෑමේ අයිතිය රටවැසියාට සුරක්ෂිත වී ඇත.

එ මෙන් ම සියලු රාජ්‍ය ආයතන, දෙපාර්තමේන්තු, කොමිසන් සභා, සංස්ථා රජයට හෝ රාජ්‍ය ආයතනයකට හෝ 50%කට වඩා කොටස් හිමි සමාගම් සියල්ල විගණකාධිපතිවරයා ගේ විගණනයට යටත් කර ඇත. මුදල්වලට හෝ වරප්‍රසාදවලට හෝ මහජන මතය විකෘති වීම වළක්වා ගැනීමේ පියවරක් ලෙස කැබිනට් හා අනෙකුත් ඇමැතිවරුන් ගේ සංඛ්‍යාවට පැන වූ සීමාව එ ලෙස ම ආරක්ෂා වී ඇත. නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනයේ දී ද්විත්ව පුරවැසියන්ට මේ රටේ දේශපාලන හා රාජ්‍ය තන්ත්‍රයේ ඉහළ තනතුරු දැරීමේ අවස්ථාව සම්බන්ධයෙන් ද පුළුල් සංශෝධන ගෙන ඒමේ ක්‍රියාවලියට ජනාධිපතිවරයා ප්‍රතිඥා දී ඇත. මේ ප්‍රතිඥාව අධිකරණ ඇමැතිවරයා ගේ පිළිතුරු කතාවට ඇතුළත් කර හැන්සාඩ්ගත කෙරිණි. ඒ නිසා දේශමාමක භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ මැදිහත් වීම මව්බිමට සුවිශේෂී වටිනාකම් රැසක් රැකදුන් මැදිහත් වීමකි.

ඇමරිකානු රාජ්‍ය ලේකම්වරයා ගේ සංචාරයට පෙර මේ භික්ෂූ නායකත්වය විසින් ම එම්.සී.සී. ගිවිසුම ප්‍රධාන පසුගිය රජය විසින් ගොඩනඟන ලද අප රටට අහිතකර ගිවිසුම් සම්බන්ධයෙන් ද වත්මන් ජනාධිපතිවරයා හා රජය ජනතාවට දුන් ප්‍රතිඥාවන්ට අනුකූලව කටයුතු කළ යුතු බව පෙන්වා දෙනු ලැබී ය. මුළුමනින් ම එය අපේ රටේ භික්ෂූන් වහන්සේ ලා රාජ්‍ය නායකත්වය නිවැරැදි රාජ්‍ය පාලනයක් සඳහා යොමු කිරීමේ, ඒ ඓතිහාසික සංසිද්ධිය මූර්තිමත් කිරීමක් ම විය. අවුරුදු දහස් ගණනක් පැරැණි අපේ සභ්‍යත්ව උරුමය යළි ක්‍රියාවට නැඟීමක් විය. එහි දී ජනාධිපතිතවරයා ප්‍රමුඛ රජය ද ඒ අවවාද අනුශාසනාවලට කන් දී නම්‍යශීලී වීම අප දකින්නේ අප ගේ රටට වඩාත් යෝග්‍ය වන අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන ඒම සඳහා ජනතා පැතුම් අවදි කිරීමක් ලෙස ය.

චීන ඇමරිකානු බල අරගලය!

චීන රජයේ ඉහළ ධූත පිරිස ගේ සංචාරයේ දීත් ඇමරිකානු රාජ්‍ය ලේකම්වරයා ගේ සංචාරයේ දීත්, ඊට පෙර අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා හා ඉන්දීය අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදි මහතා අතර වූ සාකච්ඡාවේ දීත් අපේ රටේ ස්වාධීනත්වය ආරක්ෂා කෙරෙන නොබැඳුණු විදේශ ප්‍රතිපත්තිය යළි සහතික කෙරෙන ස්ථාවරයෙහි පිහිටා සිටීමට වත්මන් රජය සමත් විය. එහි දී ඉන්දීය සාගරය බල කඳවුරක පාලනයට යටත් නො වන නිදහස් සාගරයක් ලෙස පවත්වා ගෙන යෑමේ වැදගත්කම සම්බන්ධයෙන් පළ වූ අදහස් මව්බිමේ අනාගතයට ඉතා වැදගත් ය. ශ්‍රී ලංකා භූමිය පාදක කර ගනිමින් ඇමරිකාව හා චීනය හුවමාරු කරගත් එකිනෙකාට සතුරු අදහස් දැක්වීම් ඇමරිකානු ජනාධිපතිවරණය මුල් කරගත් උපක්‍රමික ක්‍රියාවලියක් ද යන සැකය මේ වන විට මතුවෙමින් පවතී.

නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව

විසි වෑනි සංශෝධනය පිළිබඳ සමාජ සංවාදයේ දී අප දුටු වැදගත් ම කාරණය නම් ජනාධිපතිවරයා ගේ දෙ වැනි පදවි ප්‍රාප්තිය යෙදෙන ලබන වසරේ නොවැම්බර් 16ට පෙර ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත රට හමුවේ තබන බවට ජනාධිපතිවරයා ගෙන් ලැබුණු ප්‍රතිඥාවයි. එය වඩාත් තහවුරු කරමින් ජනාධිපති නීතීඥ රොමේෂ් ද සිල්වා මහතා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් විශේෂඥයන් නව දෙනෙකුගේ සාමාජිකත්වයෙන් කමිටුවක් පත් කෙරිණි. මේ නොවැම්බර තිස් වැනි දාට පෙර සිය අදහස් එම කමිටුවට ඉදිරිපත් කරන්නැයි මහජනයාට ආරාධනා කෙරෙන පුවත්පත් දැන්වීම් පළ වූයේ ද එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි.

යුතුකම ජාතික සංවිධානය ඊටත් වඩා සතුටට පත්වන්නේ මේ අවස්ථාවේ රජය බලයට පත් කිරීමට මුල් වූ සංවිධාන හා භික්ෂූන් වහන්සේ ලා පෙරට පැමිණීම ය. තමන් පත් කළ ආණ්ඩුව කුමක් කළත් ආරක්ෂා කරන්නෙමැයි යන සම්ප්‍රදායක අගතිගාමී අදහස්වලින් මිදී මවුබිමට ආදරය කරන ජනයා කටයුතු කිරීම යි. නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සම්පාදනයේ දී 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ඔස්සේ ඉන්දියාව අප මත බලහත්කාරයෙන් පටවා ඇති පළාත් සභා ක්‍රමය ගැනත්, මහජන නියෝජිතයා දූෂිතයකු කරන සමානුපාතික ඡන්ද ක්‍රමය ගැනත් බැරෑරුම් තීරණ ගත යුතු ය. මහජන නියෝජිතයන් 75%ක්වත් කොට්ඨාශ නියෝජනය කරමින් පත්වන්නේ නම් මහජන මතය හා නියෝජිතයා අතර වඩා ඍජු සම්බන්ධයක් ගොඩනැඟීමට හැකි වනු ඇත. එමෙන් ම මහජන නියෝජිතයා මුදලට අලෙවි වීම වැළැක්වීමට ද එය හේතු වනු ඇත. කිසියම් මහජන නියෝජිතයකුට තම හෘද සාක්ෂියට අනුව සිය පක්ෂයේ හෝ ආණ්ඩුවේ හෝ මතය අභියෝගයට ලක් කිරීම අවශ්‍ය වන්නේ නම් මන්ත්‍රී ධුරයෙන් ඉල්ලා අස් වී අතුරු මැතිවරණයකට මුහුණ දීම හරහා ඊට අවස්ථාව දිය යුතු ය.

ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ 'ගම සමඟ පිළිසඳරක්' ක්‍රියාවලියෙන් පැන නැඟුණු සෑම ග්‍රාමසේවක කොට්ඨාසයක ම ඡන්දදායකයන් සියලු දෙනා සාමාජිකයන් වන ප්‍රාථමික ග්‍රාම පාලන ව්‍යුහයක් ගොඩනඟා ගැනීම වැදගත් යෝජනාවකි. එහි දී එක් අතකින් පක්ෂ දෙශපාලනය ඉක්මවා ගම ඒකරාශී කෙරෙන අතර ඊට අදාළව ගොඩනැඟෙන ආයතනයෙහි ගමට අදාළ සියලු රාජ්‍ය සේවා හා සැපයුම් කේන්ද්‍රගත කෙරේ. එය තනිකර ම ගමේ මූලික අවශ්‍යතා ගමෙන් ම සපිරෙන ඉදිරිගාමී පියවරකි.
කොරෝනා වසංගතය වැනි අවස්ථාවක පවා සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව සහනාධාර සම්පාදනයට ප්‍රාදේශීය සභා නියෝජිතයා, ග්‍රාම නිලධාරී, සෞඛ්‍ය නිලධාරී හා පොලිස් නිලධාරී ඇතුළු කමිටු ගොඩනැඟීමෙන් මෙවැනි ප්‍රාථමික ව්‍යුහයක වැදගත්කම මොනවාට පැහැදිලි වෙයි.

නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මඟින් අප අපේක්ෂා කරන්නේ අපේ අතීත සභ්‍යත්ව උරුමය මත අපේ රටේ අනාගතය ගොඩනඟා ගත හැකි මහජන සම්මුතියකි. එය අප ගේ විරෝදාර හමුදා ඉමහත් පරිත්‍යාගයන් මත ලබාගත් නන්දිකඩාල් ජයග්‍රහණයේ දේශපාලන අරුත ක්‍රියාවට නැඟෙන ව්‍යවස්ථාවක් ද විය යුතු ය. රණවිරුවන් මවුබිමේ ඒකීයභාවය රැකගැනීමට කළ අපමණ වූ කැපකිරීම් පිළිබිඹු කරන ව්‍යවස්ථාවක් විය යුතු ය.

පක්ෂ දේශපාලනය

අප ගේ අතීත සභ්‍යත්වය මත අනාගතය ගොඩනැඟීමේ දී අප විසින් ගොඩනඟනු ලබන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව පක්ෂ දේශපාලන බෙදීම් රටට, ජන සමාජයට අහිතකර ලෙස බලපෑම අවම වන පරිදි නිර්මාණය කර ගැනීමට වග බලා ගත යුතු ය. බ්‍රිතාන්‍යය අප මත පැට වූ පක්ෂ දේශපාලනය මේ රටේ ජනයා පිටු දකිමින් සිටින බව අපේ අදහස යි. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට, එක්සත් ජාතික පක්ෂයට, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට අත්ව ඇති ඉරණම සම්බන්ධයෙන් ගැඹුරින් කල්පනා කළහොත් මේ සත්‍ය අවබෝධ කරගත හැකි ය. එ මෙන් ම මුස්ලිම් කොංග්‍රසය වැනි පක්ෂ මුළු සමාජ දේහය ම රෝගාතුර කරන පරපෝෂිතයන් ද යන ප්‍රශ්නය අපේ රටේ ජනතාව මතු කරති.

මේ රටේ ජයග්‍රහණ රාශියකට අද වන විට පදනම සපයා ඇති ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ නායකත්වය පවා සිය පක්ෂයට වසර හතරක් සම්පූර්ණ කරන මේ අවස්ථාවේ දී ස්වදේශික ජනයා දේශපාලන පක්ෂයකින් අපේක්ෂා කරන්නේ කුමක් දැයි ගැඹුරින් සිතා බැලිය යුතු බව අපේ අදහස යි. ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ පසුගිය පළාත් පාලන මැතිවරණය, ජනාධිපතිවරණය හා මහ මැතිවරණය ජය ගැනීමට පදනම සැපයූ බවට කිසිඳු සැකයක් නැත. ඒ සඳහා මූලිකත්වය ගත් මහින්ද රාජපක්ෂ ජන නායකයාට හා බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාට ජනතාව ගේ කෘතඥතාව පිදෙන බවට ද සැකයක් නැත.

එසේ වූවත් අප පළාත් පාලන මැතිවරණය ජය ගන්නා අවස්ථාවේ ඊට නායකත්වය දුන් දිනේෂ් ගුණවර්ධන, විමල් වීරවංශ, වාසුදේව නානායක්කාර හා උදය ගම්මන්පිල වැනි දේශපාලන නායකයන් ද පැවැති ආණ්ඩුවේ පාවාදීම්වලට එරෙහිව ඉදිරියට ආ ජාතික සංවිධාන හා මහ සඟරුවන ද එම පක්ෂයේ මිතුරන් මිස සාමාජිකයන් නො වූ බව ද අප අමතක නො කළ යුතු ය.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වුව ද ඒ පෙරමුණ ගොඩනඟූ නායකයකු නො වූ බව අප අමතක නො කළ යුතු ය. පක්ෂයේ සිවු වැනි සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඇමැති මහාචාර්ය ජී. එල්. පීරිස් මහතා නිකුත් කළ නිවේදනයේ "දේශප්‍රේමී දේශපාලනයේ හිදැස පිර වූ පක්ෂයක සභාපතිවරයකු වීම භාග්‍යයක්" ලෙස ඔහු සඳහන් කොට ඇත. එයින් පෙනෙන්නේ ද ඒ පක්ෂයේ ජයග්‍රහණය සඳහා පක්ෂ භේදය ඉක්මවා ගොස් මේ රට වෙනුවෙන් කැපවන භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ හා ජාතික සංවිධානවල මතවාදීමය මැදිහත්වීමේ වැදගත්කමයි.

ඒ නිසා දේශපාලන පක්ෂ පටු සීමා ඉක්මවා ගොස් මේ රටේ ජනයා ගේ සැබෑ අභිලාෂ වෙනුවෙන් පෙනී නො සිටින්නේ නම් එම පක්ෂ තව දුරටත් කර තබා ගෙන යෑමට ජනයා සූදානම් නැති බව අපේ අදහස යි. ඉතින් අප උදක් ම බලාපොරොත්තු වන්නේ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ මේ රටේ ජනයා ගේ සිතුම් පැතුම් ඉෂ්ට සිද්ධ කිරීමට කැපවනු ඇතැයි කියා ය.

(ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී, යුතුකම ජාතික සංවිධානයේ සභාපති ගෙවිඳු කුමාරතුංග මහතා සමග කළ සාකච්ඡාවක් ඇසුරින් සම්පාදිත ලිපියකි)

බිඟුන් මේනක ගමගේ
දිනපතා ලංකාදීප 2020. 11. 05
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

20 වැනි සංශෝධනයේ පසුබිම, අරමුණ සහ අභියෝග

(විසි වෙනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය දෙ වෙනි වර කියවීම පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තු විවාදයට එකතු වෙමින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී යුතුකම ජාතික සංවිධානයේ සභාපති ගෙවිඳු කුමාරතුංග මහතා 2020.10.22 වෙනි දින සිදුකළ දේශනය.)

ගරු නියෝජ්‍ය කතානායකතුමනි,

විසි වැනි සංශෝධනයේ පසුබිම කුමක් ද, විසි වැනි සංශෝධනයේ අරමුණ කවරේ ද, විසි වැනි සංශෝධනය මුහුණ දෙන අභියෝග කවරේ ද, යන කරුණු පිළිබඳ අප ගේ යුතුකම ජාතික සංවිධානයේ විග්‍රහය මේ ගරු සභාව හමුවේ තබමින් මා මේ අදහස් දැක්වීම ඇරැඹීමට කැමති යි.

විසි වැනි සංශෝධනයේ ආසන්න පසුබිම වන්නේ, 2015 වසරේ 'යහපාලනය' නාමයෙන් ක්‍රියාවට නැඟුණු විජාතික කුමන්ත්‍රණයේ දුෂ්ට අරමුණු කරා යෑම පිණිස තැනූ පහුර වූ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය යි. ෆෙඩරල් නැතිනම් ඔරුමිත්තනාඩු ව්‍යවස්ථාවක් ස්ථාපිත කිරීම මඟින් මේ රට අනාථ භූමියක් කිරීම, සදාදරණීය මව්බිම කැබලි කිරීම, සුදු ලෝක අධිරාජ්‍යයේ හමුදා කඳවුරක්, සැපයුම් මධ්‍යස්ථානයක්, වහල් බිමක් කිරීම - ඒ සඳහා ඉඩ හසර විවර කරගැනීමටයි, 19 වැනි සංශෝධනය ගෙන ආවේ. 19 ඒ ඉලක්කය කරා යෑමට තැනූ පහුර යි.

දහ නවයෙන් රාජපක්ෂවරු දේශපාලනයෙන් ඉවත් කිරිමට, රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති අතට වංචනික ලෙස බලය සංකේන්ද්‍රණය කිරීමට හා රාජ්‍ය ව්‍යුහය දුර්වල කිරීමට උත්සාහ කළේ මවුබිම අනාථ භූමියක් කිරීම, මවුබිම කැබැලි කිරීම යන ඉලක්කය සපුරා ගැනීම පිණිස ය. විසි වැනි සංශෝධනයේ අරමුණ මේ 19 නිෂේධනය යි.

රාජපක්ෂවරුන් දේශපාලනයෙන් ඉවත් කිරීමට දැරූ ප්‍රයත්නය අද වන විට මේ රටේ ජනතාව විසින් සහමුලින් ම පරාජය කර අවසාන ය. රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති අතට බලය සංකේන්ද්‍රණය කර ගැනීමට දැරූ ප්‍රයත්නය මෙ රට ජනතාව පරාජය කළා පමණක් නොව ඒ දුෂ්ට ප්‍රයත්නයේ නියමුවන් දේශපාලන අනාථයන් බවට ද පත් කර ඇත. දහනවයෙහි පරාජය කිරීමට ඉතිරිව ඇත්තේ රාජ්‍ය දුර්වල කිරීමට ගත් ක්‍රියාමාර්ග නිවැරැදි කිරීම යි. විසි වැනි සංශෝධනයේ අරමුණ වනුයේ මෙය යි.

එ සේ නම් ඒ දුෂ්ට අරමුණු සහිත 19 පිටු දැකීමට 20 ගෙන එන විට අපි, යුතුකම සංවිධානය මෙ තරම් සංවේ දී වූයේ ඇයි? සමස්ත 19ම ඉරා දමනවාට යුතුකම ඇතුළු ජාතික බලවේග සංවේදී ඇයි? ඒ 19 දුෂ්ට අරමුණු සඟවා ගනු පිණිස, 2015 විජාතික කුමන්ත්‍රණයට මෙ රට ජන මනස රවටා ගනු පිණිස, 19ට ඇතුළු කර තිබූ සාධනීය අංග ලක්ෂණ රැකගනු පිණිස ය.

අප දකින ආකාරයට ඇමැති සංඛ්‍යාව සම්බන්ධයෙන් 19න් පැන වූ සීමා, ඡන්දය මගින් පළ වන ජනමතය විපරිත වීම වළක්වා ගනු පිණිස, මහජන නියෝජිතයන් මුදලට අලෙවි වීම වළක්වා ගනු පිණිස, විශේෂයෙන් ම අන්තවාදී ආගමික පක්ෂවල කප්පම් දේශපාලනය වළක්වා ගනු පිණිස මේ රටේ ජනයා ගේ ප්‍රාර්ථනාවකි.

හදිසි පනත් ලෙස මේ තාක් ගෙනැවිත් ඇත්තේ ඉන්දියාවට කප්පම් දීමට ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපතිවරයා ගෙන ආ 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයත්, ආගමික දේශපාලනය භෞතීස්ම කරමින් කප්පම් දීමට ආර්. ප්‍රේමදාස ජනාධිපති අපේක්ෂකතුමා (එවකට අගමැතිතුමා) ගෙන ආ 15 වැනි සංශෝධනයත් පමණි. ඒ අන්තවාදයට හා විජාතිකත්වයට කප්පම් දීමේ දේශපාලනය තම ප්‍රතිපත්තිය කරගත් පසුගිය රජය, හදිසි පනත් ගෙන ඒමේ අවකාශය අහුරා දමන්නේ තමන් ගේ අභිලාෂ වසන් කරගනු පිණිස යි. ජනතාව මුළා කරගනු පිණිස යි. එහෙත් මවුබිම වෙනුවෙන් අධිකරණයට යෑමේ ඉඩහසර මේ රටට ආදරය කරන දේශප්‍රේමී ජනයා ගේ අයිතියකි.

විගණනය පිළිබඳ එතෙක් ව්‍යවස්ථාවේ පැවති ප්‍රතිපාදන තව දුරටත් තහවුරු කෙරෙන වගන්ති 19ට ඇතුළු වූයේ ඔවුන් හොරකමට එරෙහිව, ජාතික සම්පත් විජාතිකකරණයට එරෙහිව නැඟූ ව්‍යාජ ඝෝෂාවට ජනයා රවටා ගනු පිණිස යි. හොරකමට එරෙහිව, විජාතිකකරණයට එරෙහිව විගණකාධිපතිතුමා ගේ කාර්යභාරය ශක්තිමත් කරන වගන්ති ගෙනෙන ගමන් සිදු කළ මහබැංකු බැඳුම්කර හොරකමින්, හම්බන්තොට වරාය කුණුකොල්ලයට 99 වසරකට බදු දීමෙන් මේ බව පැහැදිලි යි. සොරකමට එරෙහිව, විජාතිකකරණයට එරෙහිව, රාජ්‍ය දේපොළ, ජාතික සම්පත් රැකගැනීම ජනතා පැතුමකි.

ඇමති ධූර සංඛ්‍යාව පිළිබඳ 19 වැනි සංශෝධනයේ සීමාවන් රැකගැනීමට, විවිධ අණපනත්වල අහිතකර වගන්ති අභියෝගයට ලක්කරමින් අධිකරණයට යෑමේ රටවැසියා ගේ අයිතිය රැකගැනීමට, රාජ්‍ය ආයතන, මහජන දේපොළ සහ සබැඳි විගණකාධිපතිතුමා ගේ සුපරීක්ෂාව පවත්වාගෙන යෑමට යුතුකමේ අපි, ජාතික සංවිධාන හා ගරුතර සංඝරත්නය මැදිහත් වූයේ ඒ නිසා යි. ඒ ජාතික මතයට අතිගරු ජනාධිපතිතුමා, අතිගරු අගමැතිතුමා ප්‍රමුඛ අපේ රජය කන්දීම පිළිබඳ ව අපි අපේ කෘතඥතාව පළ කිරීමට මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නට කැමැත්තෙමු.

විසි වැනි සංශෝධනය මුහුණ දුන් අනෙක් දැවැන්ත අභියෝගය වූයේ 19 පමණක් නොව 77 ව්‍යවස්ථාව ම, ජේ.ආර්. ගේ ව්‍යවස්ථාව ම, ඒ තාක් කෙරුණු සංශෝධන සියල්ල ම පාහේ ම රට වෙනුවට, ජනතාව වෙනුවට, ඒ ඒ දේශපාලන පක්ෂවල, ඒ ඒ දේශපාලන නායකයන් ගේ බලය රැකගැනීමේ, බලය තහවුරු කිරීමේ කෑදර ප්‍රයත්නයන් වීම ය.
විශේෂයෙන් ම ජනාධිපති නීතීඥ මනෝහර ආර්. ද සිල්වා මහතා ගේ "බෙදුම්වාදීන් ගේ උපාය මාර්ග හා ව්‍යවස්ථා සංශෝධන" කෘතිය පෙන්වා දෙන පරිදි 13 වැනි සංශෝධනයෙන් පසු කෙරුණු බොහෝ සංශෝධන බෙදුම්වාදය ශක්තිමත් කිරීමේ අරමුණ ඇතිව සිදුකර ඇති බව පැහැදිලි ය.

මේ නිසා 19න් ඉවත් වීමට ඔසවන පය ආපස්සට තබන්නේ කොතැන ද? පය තැබීමට යන සැම තැන ම බොරු වළවල් නම්, මරුවැල් නම්, බිම්බෝම්බ නම්? මේ නිසා යි, යුතුකමේ අපි ජනාධිපතිවරණයට පෙර ම 'මරාගෙන-මැරෙන බෝම්බ, ව්‍යවස්ථා බෝම්බ පරදමු!' යනුවෙන් ජනයා දැනුම්වත් කිරීමට කටයුතු කළේ.

නව ව්‍යවස්ථාව සකසන තෙක්, ඉදිරියට පය තබන තෙක්, තාවකාලික පියවරක් ලෙස ආපස්සට යෑමට, විස්සෙන් දහනවය අහෝසි කිරීමට ගන්නා ප්‍රයත්නය අභියෝගාත්මක වූයේ, වන්නේ මේ නිසා යි. බලන්න, 1987 වසරේ පටන්, 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ පටන් අපේ ව්‍යවස්ථාවට
ඇතුළත්ව ඇති මේ වගන්තිය: 2015 ප්‍රතිශෝධිත මුද්‍රණයේ 240-241 පිටු, 13 වන සංශෝධනයට අදාළ II වැනි ලැයිස්තුව (සංවෘත ලැයිස්තුව),
"සියලු විෂයයන් සහ කර්තව්‍ය පිළිබඳ ජාතික ප්‍රතිපත්තිය" යටතේ, "රාජ්‍ය ආරක්ෂාව සහ ජාතික සුරක්ෂිතතාවය, අභ්‍යන්තර ආරක්ෂාව, නීතිය හා යථා පැවැත්ම" යටතේ (අ), (ආ) ආදී ලෙස දක්වා ඇති විෂයයන් ගෙන් අවසාන ලෙස දක්වා ඇති (ඔ) විෂය කියවා බලන්න:
"යම් පළාතකට අයත් පොලිස් හමුදාවක සාමාජිකයන් සතු බලතල" ආදී ලෙස ඇරඹෙන ඒ වගන්තිය අවසන් වන්නේ,
"යම් පළාතකට අයත් පොලිස් හමුදාවක සාමාජිකයෝ සතු බලතල හා ඒ බලතලවල විෂය පථය ඒ පළාතෙන් පිටත දුම්රිය ප්‍රදේශවලට ව්‍යාප්ත කිරීම" ලෙස ය.

ගරු නියෝජ්‍ය කතානායකතුමනි, මේ උත්තරීතර සභාවේ ගරු මහජන නියෝජිතයිනි, මොනවා ද මේ 'දුම්රිය ප්‍රදේශ'? මෙ වැන්නක් අපේ රටේ තිබේ ද? තිබුණා ද?

මේ ගැන සොයද්දී ලැබුණු පිළිතුර වූයේ ඉන්දියාවේ 'දුම්රිය ප්‍රදේශ' ඇති බව ය. මේ ව්‍යවස්ථාව අපේ රටේ කෑදර දේශපාලකයන් ගේ වුවමනාවන් මත පමණක් නො ව අසල්වැසි ඉන්දියාවේ කෑදර අභිලාෂ වෙනුවෙන් ද කෙලෙසා, දූෂණය කරන ලද්දක් බවට තව දුරටත් කරුණු දැක්විය යුතු ද?

විස්ස යනු දහ නවය ඉවත් කිරීමක් පමණක් ම යැයි කීව ද ගරු අධිකරණ ඇමැතිතුමාත් රජයත් මැතිවරණ කොමිසමේ සාමාජික සංඛ්‍යාව පස් දෙනකු තෙක් වැඩි කිරීමට ගත් තීරණය, ඉදිරියට පය තැබීමට ගත් තීරණය අප අගය කරන්නේ අවසාන වශයෙන් අප රටේ ජනීජනයා ගේ අභිලාෂ ඉටුකළ හැක්කේ, 69 ලක්ෂයක ජනවරමට යුක්තිය ඉෂ්ට කළ හැක්කේ, ඉදිරියට පය තැබීමෙන් ම, නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනයෙන් ම පමණක් බව ඉතා පැහැදිලි බැවිනි. ලබන වසරේ නොවැම්බරයට පෙර අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ගේ පදවිප්‍රාප්තියේ දෙ වන සැමරුමට පෙර නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කිරීමේ ප්‍රයත්නය අපි දෝතින් ම වැළඳ ගන්නේ මේ නිසා ය.

දැන්, 20 වන සංශෝධනයේ මුල් කෙටුම්පතේ නිවැරැදි විය යුතු කරුණු ගණනාවක් අපි, යුතුකම සංවිධානය දුටු බව, ඒ නිවැරැදි කිරීම් කරගැනීමට මැදිහත් වූ බව කවුරුත් දනිති. 7 වන උපලේඛනයට අනුව බෙදුම්වාදී ප්‍රයත්නයන්ට දායක නො වන බවට වන ප්‍රතිඥාව, 53 වන හා 61 (ඇ) වගන්තිවලට ඇතුළත් කිරීම හා ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය හා අගමැති ලේකම් කාර්යාලය විගණකාධිපති ගේ විෂය පථයට අයත් බවට අවධාරණය කිරීම නීතිපතිතුමා මඟින් අධිකරණයට දැනුම් දුන් සංශෝධනවලට ම ඇතුළත් ව තිබිණි.

ඉන් ඉක්බිති ව, ආණ්ඩු පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමේ දී අප කළ කරුණු දැක්වීම්වලට අනුව ඒ ඉල්ලීම් ලිඛිතව අගමැතිතුමා හට ලබාදෙන ලෙස අතිගරු ජනාධිපතිතුමා කළ දැනුම්දීමට අනුව, අප විසින්, යුතුකම විසින් තව දුරටත් කරුණු 07ක් නිවැරැදි කරන ලෙස ගරු අගමැතිතුමා ගෙන් ඉල්ලා සිටින ලදි. ඒ ලිපිය මේ අවස්ථාවේ දී සභාගත කිරීමට කැමැත්තෙමි.

මේ ඉල්ලීම් අතරින්, 50%කට වැඩි කොටස් ජනයා සතුව ඇති, සමාගම් පනත යටතේ පිහිටුවා ඇති, ආයතන විගණකාධිපතිතුමාගේ විෂය පථයට යටත් කිරීම, රටවැසියාට පනත් සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයට යෑමේ අවස්ථාව තහවුරු කිරීම, අමාත්‍ය ධුර සංඛ්‍යාව සම්බන්ධයෙන් පැවැති සීමා තවදුරටත් පවත්වා ගෙන යෑම යන කරුණු අතිගරු ජනාධිපතිතුමා අතිගුරු අගමැතිතුමා ප්‍රමුඛ ඇමැති මණ්ඩලය මඟින් ගත් තීරණයට අනුව කාරක සභා අවස්ථාවේ නිවැරැදි වීමට නියමිත ය.

ජනාධිපතිතුමා හා අගමැතිතුමා අතර නැතිනම් ජනාධිපතිතුමා හා පාර්ලිමේන්තුව අතර යම් තුලනයක් ඇති කිරීමට අප කළ යෝජනාව ද අප යෝජනා කළ ආකාරයට නො වුව ද, තේරී පත්වී වසර 2 1/2 (දෙකහමාරක්) යන තෙක් පාර්ලිමේන්තුව ජනාධිපතිතුමාට විසිරවීමට නො හැකි වීම මඟින් තහවුරු වී ඇති බව අප ගේ අදහස යි.

ඒ හා සමඟ ම ඉහළ අධිකරණවල විනිශ්චයකාරතුමන් ලා, කොමිසන් සභාවල සභාපතිවරුන් හා සාමාජිකයන් පත් කිරීම හා නීතිපති, පොලිස්පති ඇතුළු ඉහළ තනතුරුවලට පත් කිරීමේ දී පැවති ව්‍යවස්ථාදායක සභාව වෙනුවට පාර්ලිමේන්තු සභාවක් පිහිටු වීමට අපි එකඟ ය. එහි දී අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ගේ අභිමතය ද, විශේෂයෙන් පොලිස්පති හා නීතිපති සම්බන්ධයෙන් වැදගත් බව අපි පිළිගනිමු. විසඳාගත යුතුව ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තු සභාවට කළ හැක්කේ හුදු නිරීක්ෂණ ඉදිරිපත් කිරීම පමණක් ද යන්න ය.

එකී පත්වීම් කිරීමේ දී ජනාධිපතිතුමා නිරීක්ෂණ ලබා ගැනීම අනිවාර්ය බව, 41(අ) වගන්තියෙහි (20 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය 5 පිටුව) "නිරීක්ෂණ ඉල්ලා සිටීම කළ යුත්තේ ය," යනුවෙන් සඳහන් වීමෙන් පෙනේ. එ සේ නම් ඒ නිරීක්ෂණවලට අනුකූල ව එම පත්කිරීම් සිදු කිරීමෙහි ආදර්ශය දෙන ලෙස අපි අතිගරු ජනාධිපතුමා ගෙන් ඉල්ලා සිටීමට කැමැත්තෙමු. 41(අ)(10) වගන්තිය මඟින් එ සේ පත් කරනු ලබන තැනැත්තන් ඉවත් කිරීම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් හෝ වෙනත් යම් නීතියකින් විධිවිධාන සලස්වා ඇති ආකාරයට මිස නො කළ යුතු බව ප්‍රකාශිත බැවින් ඒ තනතුරු දරන්නන්ට ස්වාධීනව කටයුතු කිරීමේ පරිසරය සුදුසු පරිදි තහවුරු කර ඇති බව අප ගේ හැඟීම යි.

41(අ) (11) මගින්, "සභාවේ නිරීක්ෂණ ලබා ගැනීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු කාර්ය පටිපාටිය කතානායකවරයා විසින් නිශ්චය කරනු ලැබිය යුත්තේ ය," යි ප්‍රකාශිත බැවින් ගරු කතානායකතුමා ඒ නිරීක්ෂණ මේ සභාවට දැනුම් දීමට තීරණය කළහොත් මේ පත්කිරීම් සම්බන්ධයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ මැදිහත් වීම වඩාත් තහවුරු වනු ඇත.

මෙහි දී පාර්ලිමේන්තු සභාවට ගරු අගමැතිතුමා ගේ හා විපක්ෂ නායකතුමා ගේ නියෝජිතයන් පත්කිරීමේ දී 20 වැනි සංශෝධනයෙහි පනවා ඇති නිර්නායක මේ 21 වන සිය වසට නො ගැළපෙන බව ද කිව යුතු ය. ගරු අධිකරණ ඇමැතිතුමෙනි, ඔබතුමා ගේ හැකියාව, වෘත්තීය නිපුණතාව ආදී නිර්නායක නො සලකා හුදු ලබ්ධිය මත පදනම් ව කරන විවේචන මේ 21 වැනි සියසවට නො ගැළපෙන්නේ යම් සේ ද, ඒ ලෙස ම අධ්‍යාපනය නැතිනම් වෘත්තීය සුදුසුකම් වෙනුවට අපැහැදිලි 'ජන කොට්ඨාස' යන නිර්ණයක් ඉදිරිපත් කරතිබීම ගැන අපි කණගාටු වෙමු. 'ජන කොට්ඨාස' තීරණය කරනු ලබන්නේ ජනවර්ගය මත ද? අදහන ආගම මත ද? කුලය මත ද? මීට පෙර අගමැතිතුමාට බලපෑ ආදිශිෂ්‍ය සංගම් අනුව ද? කාරක සභා අවස්ථාවේ දී හැකි නම් මේ නුසුදුසු නිර්ණායකය නිවැරැදි කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමු.

අවසාන වශයෙන් විස්ස ද නව ව්‍යවස්ථාව කරා අප යන ගමනට ආධාරයක් උපකාරයක් ම වේවා යි ප්‍රාර්ථනය කිරීමට අපි කැමැත්තෙමු. 69 ලක්ෂයක ජනතා පැතුම හා අප ගේ විපක්ෂයේ මහජන නියෝජිතයන් ද ඒකාත්මික වී ඇති බව ඔවුන් පුනපුනා නව ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන ඒමට කටයුතු කරන ලෙස මේ විවාදය පුරා කරන ඉල්ලීම්වලින් පැහැදිලි ය.

ජේ.ආර්. ගේ කෑදර, දූෂිත, ලේ තැවරුණු ව්‍යවස්ථාව වෙනුවට මවුබිමේ අතීත සභ්‍යත්ව උරුමය මත පදනම් ව අනාගතය කරා අප සිය රැගෙන යන නව ව්‍යවස්ථාවක් නිර්මාණය කිරීමට කැප වීමට ඔබ සියලු දෙනාට ආරාධනා කිරීමට කැමැත්තෙමු. එහි දී මූලික ව මැතිවරණ ක්‍රමය ගැන හා පළාත් සභා පිළිබඳ ව මවුබිම ඉල්ලා සිටින නිවැරැදි කිරීම් සිදුකළ යුතු බව, රණවිරුවන් දිවිපුදා රැකගත් ඒකීය රාජ්‍යය ශක්තිමත් කළ යුතු බව, සෑම ග්‍රාම සේවක කොට්ඨාසයක ම සියලු ගම්වැසියන් සාමාජිකයන් වන ග්‍රාම පාලන ව්‍යුහයක් නිර්මාණය කළ යුතු බව යුතුකමේ අපි විශ්වාස කරමු.

විසි වැනි සංශෝධනය සම්බන්ධයෙන් යුතුකමේ අපි, ජාතික සංවිධාන, වෘත්තීය සංවිධාන හා ගරුතර මහා සංඝරත්නය මතු කළ කරුණුවලට අතිගරු ජනාධිපතිතුමා, ගරු අගමැතිතුමා ප්‍රමුඛ රජය දැක් වූ සංවේදීතාව මෙන් ම, එහි දී මහා සංඝරත්නය කළ සුවිශේෂි මැදිහත් නව ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ විශාල ජාතික පිබිදීමකට හේතු සාධක වෙමින් ඇති බව කෘතඥපූර්වක ව ප්‍රකාශ කරමු!

ගෙවිඳු කුමාරතුංග
ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව
2020.10.22 

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

20 දොස් ගැන ආණ්ඩුව හැදූ භික්ෂූන් වහන්සේලා ජනපතිට ලියති..

20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්බන්ධයෙන් සිය මතය පැහැදිලි කරමින් ප‍්‍රකට භික්‍ෂූන් වහන්සේලා 07 නමක් විසින් අත්සන් තබමින් ජනාධිපති ගෝටාභය රාජපක්‍ෂ මහතා වෙත ලිපියක් යොමු කර ඇත.
අදාල සම්පුර්ණ ලිපිය මෙසේය.

ශ්‍රී ලංකා ජනරජයේ ජනාධ්පත් අතිගරු ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැතිතුමා,
ජනාධිපති ලේකමි කාර්යාලය,
කොළඹ.
2020-10-15
අතිගරු ජනාධිපතිතුමනි,

20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය
ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාව ඔබ තුමාගෙන් අපේක්ෂා කරන ලද්දේ බුද්ධ ශාසනය, ජාතික උරුමය, සිංහල ජාතිය, හෙළ සංකෘතිය හා දේශිය සම්පත් ඇතුළු සමස්ත රටත්, ජනතා පරමාධිපත්‍යයත් ආරක්ෂා කර ගනිමින් රටත් ජනතාවත් සෞභාගය වෙත ගෙන යන ගමනට නායකත්වය ලබා දීම යි. එකී අපේක්ෂාව ඇතිව භික්ෂුන් වහන්සේලා පෙරටුකොට ගත් ජාතික සංවිධාන විසින් දේශප්‍රේමී ජනතාව ඔබතුමා වටා එක් සේසත් කරවීය. ඔබතුමාගේත්, ඔබ තුමාගේ නායකත්වය පිළිගන්නා ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණු ආණ්ඩුවේත් ජයග්‍රහණයට වගකිව යුතු සැබෑ බලවේගය වූයේ එකී ජාතික සංවිධාන විසින් ජනගත කර බල ගන්වන ලද දේශප්‍රේමී ජාතික චින්තනය ය.

20 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙන එනු ලබන්නේ ශක්තිමත් ආණ්ඩුවක් බිහි කිරීමේ අරමුණින් බව කියවේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී යාන්ත්‍රයණයක් තුල ක්‍රියාත්මක වන ශක්තිමත් රාජ්‍යයක් ස්ථාපිත කිරිමේ ව්‍යවස්ථාවක් ජනතාවගේ සැබෑ බලාපොරොත්තුව යි. එහෙත් 20න් බිහි කරනුයේ අත්තනෝමතික ලෙස විධායකය මෙහෙයවිය හැකි වූත්, ව්‍යවස්ථාදායකය හා අධිකරණය තම අණසකට යටත් කරන්නට තරම් බලයක් සහිත ජනාධිපතිවරයෙකු හා දුබල අමාත්‍ය මණ්ඩලයකි. ජනතාවගේ ආදරය දිනාගත් මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැතිතුමාගේ බලය හා ස්වරත්වය හීන කරවන 20 මගින් අමාත්‍යවරුන්ව හා අමාත්‍ය බලතල තම අභිමතිය අනුව ඕනෑම වෙලාවක වෙනස් කිරිමට ජනාධිපතිට බලය ලැබේ. 30කට සීමා කර තිබූ අමාත්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව සම්බන්ධ සීමාව ඉවත් කිරීමේ යටි අරමුණු ද තිබිය හැකි ය. ජනාධිපතිවරයා වෙත ව්‍යවස්ථාවෙන් පවරා දී ඇති වගකීම් රාශියක් ඉවත් කර ඇති අතර ජනාධිපති ධුරය දරන්නා විසින් කරනු ලබන ව්‍යවස්ථා විරෝධී ක්‍රියාවන් අධිකරණය හමුවේ අභියෝග කිරිමේ අයිතිය ද ජනතාවට අහිමි කර තිබේ. සමස්තයක් ලෙස 20න් නීතියේ පාලනයක් නොමැති අස්ථාවර රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයක් බිහි වීමට බොහෝ ඉඩකඩ පවති.

20 සකසා තිබෙන්නේ ජනාධිපතිතුමාගේ ජයග්‍රහණය පසුපස සිටි ජාතික බලවේග හා ජනතා අපේක්ෂාවන් සම්පූර්ණයෙන් ම නොසලකා හරිමිනි. ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පක් සකස් කිරීම සම්බන්ධ අවම දැනුමක් වත් නොමැත්තෙකු ගේ කතෘත්වයක් පෙන්වන මෙම කෙටුම්පත දැනටමත් ජනතාවගේ අප්‍රසාදයට ලක් ව තිබේ. එය දේශපාලන මෙන් ම සමාජමය අර්බූධයක ඇරඹුමකි. ඔබතුමාත්, ආණ්ඩුවත් කෙරෙහි ජනතාව තබා ඇති විශ්ාවසය පළුදු කිරීමේ කුට අරමුණින් යුතුව රටත් ජාතියත් පාවා දීමට ක්‍රියා කරන කුමන්ත්‍රණකරුවන් ගේ අදිසි හස්තයක් මෙම ක්‍රියාදාමය පිටුපස තිබේ දැයි ද සැක මතු වේ.
එබැවින් ජනතාවගේ අපේක්ෂාවන් යටපත් වන අයුරින් එම කෙටුම්පතේ ඇතුලත් කර තිබෙන පහත සංශෝධනයන් කෙරෙහි කෙරෙහි අපි ඔබතුමාගේ අවධානයට යොමු කර සිටිමු. එනම්

(අ) හදිසි පනත් කෙටුම්පත් ගෙන ඒම සඳහා ප්‍රතිපාදන හඳුන්වා දීම
රටට ජාතියට වින කරන පනත් කෙටුම්පත් රාශියක් යහ පාලන ආණ්ඩු සමයේ දී ගෙන එනු ලැබූ විට ඒවා පරාජය කරන්නට හැකි වූයේ භික්ෂුන් වහන්සේ ඇතුලු දේශප්‍රේමී පුරවැසියන් විසින් ඒවා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ දී අභියෝග කළ හෙයිනි. එය ජනතාවට ඇති අයිතියකි. හදිසි පනත් ගෙන එනු ලබන ක්‍රියාවලියේ දී එම අයිතිය ජනතාවට අහිමි වෙයි. එය ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ය. 1987 දී 13 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ජනතා කැමැත්තට එරෙහිව බලහත්කාරයෙන් ගෙන ආ පරිද්දෙන් ම අනාගතයේ දී එම්.සී.සී වැනි රට පාවාදෙන නීති හදිසි පනත් ලෙස පැනවිය හැකි ය. එවැන්නක් සඳහා ඉඩකඩ විවර වීම මෙම ආණ්ඩුවෙන් හෝ ඔබතුමාගෙන් කිසිසේත් ම අපේක්ෂා නො කෙරිනි.

(ආ) අමාත්‍ය මණ්ඩලය, නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරුන් හා කැබිනට් නොවන ඇමතිවරුන් හා ඔවුන්ගේ ලේකම්වරුන් විසින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 7 වන උපලේඛණයේ සඳහන් දේශය තුල වෙනම රාජ්‍යයක් ඇති නොකරන බවට පොරොන්දු වෙමින් ලබා දිය යුතු ප්‍රතිඥාව ව්‍යවස්ථාවේ 53 වගන්තියෙන් ඉවත් කිරීම
ජාතික ආරක්ෂාවටත්, ඒකීය රාජ්‍යයටත් සෘජු තර්ජනයක් වන මෙම සංශේධනත් ඒ සමගම පැන නැගුණු ජනතා විරෝධය මැඩලීමට විෂයභාර අමාත්‍යවරයා විසින් ගන්නා ලද උත්සාහයත් අපි දැඩිව හෙලා දකිමු. අවසානයේ දී එය හුදෙක් අතපසු වීමක් යැයි පවසා සිටීම ද තවත් භයානක කරුණකි. ඊට හේතුව වන්නේ මෙම ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පත කොතරම් නොසැළකිළිමත් බවකින් යුතුව සකසා තිබෙන්නේ දැයි එමගින් තහවුරු වන හෙයිනි.

(ඇ)පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස පත් වීම සඳහා පනවා ඇති ද්විත්ව පුරවැසිභාවය පිළිබඳ බාධකය ඉවත් කිරීම
ද්විත්ව පුරවැසියෝ සැම විටම රටවල් දෙකකට පක්ෂපාතී වෙති. යහපාලන ආණ්ඩුව පැවැති කාලයේ දී අප ලැබු අත්දැකීම වන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ භූමිය හා සම්පත් කොල්ලකෑමේ හා රාජ්‍ය ආරක්ෂාව දුර්වල කිරීමේ ප්‍රයත්න ගණනාවක් ජාත්‍යන්තර බලවතුන් විසින් ක්‍රියාත්මක කිරීම යි. එම උපක්‍රම අතර ඔවුන්ට හිතැති නීති සම්පාදනය කිරීමෙි උත්සාහයන් ද කැපී පෙනුනි. බලවත් විදේශ රටවලට පක්ෂපාතී වන හා විදේශ රටවල දරු පවුල් පුරවැසිභාවය ලබා රැඳී සිටින තැනැත්තන් අපගේ නීති සම්පාදකයින් කිරීමේ භයානකකම එයයි. ඔවුන් අප රටට හිතවත්ව හා පක්ෂපාතීත්වයෙන් යුතුව කටයුතු කරතැයි සහතික විය නොහැකිය. එබැවින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිධූරයක් පමණක් නොව රජයේ ඕනෑම උසස් තනතුරක් දැරීම ද්විත්ව පුරවැසියන්ට තහනම් කළ යුතු ය. එසේ තිබිය දී ද්විත්ව පුරවැසියන්ට මන්ත්‍රීධුර දැරීමට ඇති තහනම ඉවත් කිරීම රාජ්‍ය ආරක්ෂාවට ද ජනතා පරමාධිපත්‍ය බලයට ද තර්ජනයකි.

(ඈ) විගණකාධිපතිවරයාගේ විෂය පථයෙන් ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය, අගමැති ලේකම් කාර්යාලය හා රජය විසින් සියයට 50ක් කොටස් දරන සමාගම් ඉවත් කිරීම
ශ්‍රී ලංකා ටෙලිකොම්, ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සමාගම වැනි රජය විසින් කොටස් දරණ සමාගමි සියයකට අධික සංක්‍යාවක් පවති. මේවායින් බොහෝමයක් ම රටේ සම්පත් පරිහරණය කිරීම පිළිබඳව සෘජු ලෙස බලපෑම් කළ හැකි ඒවාය. එම සමාගම් වල ආයෝජනය කර තිබෙන්නේ ජනතාවගේ මුදල් ය. මෙම ආයතන විගණකාධිපතිවරයාගේ අධීක්ෂණයෙන් ඉවත් කිරීමේ සෘජු ප්‍රතිථලය වන්නේ දූෂණයට රුකුල් දීමකි. එනම් ජනතාවගේ මුදල් අවභාවිතයට පාර කැපීමකි. ජනාධිපතිගේ හා අගමැතිගේ ලේකම් කාර්යාලත් විගණකාධිපතිවරයාගේ පථයෙන් ඉවත් කිරීමේ ප්‍රතිථලය ද අල්ලස් හෝ දූෂණ විමර්ශණය කිරිම සඳහා වූ කොමිෂම, ජාතික ප්‍රසම්පාදන කොමිෂම, විගණන සේවා කොමිෂම ව්‍යවස්ථාවෙන් ඉවත් කිරීමෙි ප්‍රතිථලය ද වන්නේ දූෂණයට රුකුල් දීමක් වේ. ඔබතුමාගෙන් අප බලාපොරොත්තු වූයේ දූෂණයට ඇති ඉඩකඩ අවහිර කිරිම මිස ඒවාට තව තවත් ඉඩ ලබා දීම නොවේ.

(ඉ) ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ හා අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරුවරුන් හා අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයින්ව පත් කිරිමේ අභිමතානුසාරි බලයක් ජනාධිපති වෙත ලබා දීම.
මෙවැනි අසීමිත බලතල මගින් අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය බලවත් අනතුරකට ලක් වේ. සැබෑ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලන ක්‍රමයක සිදුවිය යුත්තේ ජනාධිපතිට ඇති මෙවැනි බලතල පාර්ලිමේන්තුවේ හෝ පාර්ලිමේන්තු සභාවේ අනුමැතියට යටත් කිරීමයි. එවැනි සැබෑ සංවරණ හා තුලන ක්‍රමවේදයන් රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය තුල ක්‍රියාත්මක විය යුතු ය.

(ඊ) මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් හා නීතිය මගින් පනවන විධිවිධාන උල්ලංඝණය කරන තැනැත්තන්ට එරෙහි ව අධිකරණමය ක්‍රියා මාර්ග ගැනීමට ඇති හැකියාව ඉවත් කිරීම.
මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් හා නීතිය මගින් පනවන විධිවිධාන වලට පටහැනිව ක්‍රියා කරන තැනැත්තන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරිමට හැකි වගන්තිය ඉවත් කිරීමේ සෘජු ප්‍රතිථලය වන්නේ මැතිවරණ නීති කඩකරන්නන් හට ඒ සඳහා අවස්ථාව ලබාදීමය. මෙය දූෂිත මැතිවරණ ක්‍රමයකට රුකුල් දෙන සංශෝධනයකි. මෙවැනි සංශෝධන අපි දැඩිව හෙලා දකිමු.

(උ) ඇමතිවරුන්ගේ ගණන 30කට සීමා කිරීමෙි වගන්ති ඉවත් කිරීම
අමාත්‍යවරුන් ගේ සංඛ්‍යාව 30කටත් කැබිනට් නොවන අමාත්‍යවරුන්ගේ හා නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව 40කටත් සීමා කිරිමේ වගන්තියක් පනවා තිබෙන්නේ වසර ගණනාවක් තිස්සේ ජනතාව විසින් ඒ සඳහා කරනු ලැබූ දැඩි බලකිරීම් වල ප්‍රතිථලයක් ලෙස වේ. අසීමිත අමාත්‍යවරුන් සංඛාවක් පත් කිරිමට තිබෙන අවකාශය ප්‍රයෝජනයට ගෙන සුලු අන්තවාදී පක්ෂ වලට බහුතර ජනතාවගේ ඡන්දයෙන් පත්කරන ආණ්ඩු සමග කේවල් කිරීම සඳහා අවස්ථාව ලැබේ. මෙහි අනිසි විපාකය වන්නේ බහුතර කැමැත්ත යටපත් කරමින් අන්තවාදී පක්ෂවලට ආණ්ඩුව මෙහෙයවීමේ අයිතිය ලැබීමයි. රිෂාඞ් බදුර්දීන් හිටපු අමාත්‍යතුමා වැනි අන්තවාදීන් මේ වන විට ආණ්ඩුවත් සමග සමීපව කටයුතු කිරිමට පටන්ගෙන තිබෙන්නේ අනාගතයේ දී මෙවැනි සංශෝධන වල වාසිය ලබා ගැනීමේ යටි අරමුණ ඇතිව දැයි සැක පහළ වී තිබේ. එසේ ම අසීමිත අමාත්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවක් සිටීම හුදෙක් මුදල් නාස්තියක් පමණක් නොව විධායක යාන්ත්‍රණය අවුල් සහගත තත්වයකට පත් කරන සාධකයක් බව ජනතාව හොඳින් ම දනිති.

මෙම ආණ්ඩුව පත් වීමේ දී ජනතාවට දුන් පොරොන්දුව වූයේ අලුත් ව්‍යවස්ථාවකි. ජනතාවගේ අපේක්ෂාව වූයේ ද එයයි. ව්‍යවස්ථාවට අවිධිමත් ලෙස සංශෝධන කිරිමේ ආදීනව ජනතාව විසින් අත්දැක තිබේ. කුමන ආකාරයේ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක දී වුව ද දැනට රට මුහුන පා සිටින සැබෑ අර්බුධ වලට විසඳුම් ලබා දීමට පියවර ගත යුතුය. ඒ වා අතර ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන් හා ගිවිසුම් අනිවාර්යයෙන් ම පාර්ලිමෙන්තුවේ අනුමැතියට යටත් ව අත්සන් කිරිම සහතික කරන වගන්ති ද, නිශ්චිත ලෙස ජාතික ප්‍රතිපත්ති හා සැළසුම් සකස් කර නීතිගත කිරිම අනිවාර්ය කරන වගන්ති ද, උතුරු හා නැගෙනහිර ඒකාබද්ඛ කිරිමට පහසුවන පරිදි හා සමස්ත රටට ම නීති පැනවීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවට බාධා ගෙන එමින් 13 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් හඳුන්වා දි තිබෙන ප්‍රතිපාදන ඉවත් කෙරෙන වගන්ති ද, දේශීය සම්පත් හා භූමිය විදේශකයින්ට විකිණීම තහනම් කරන වගන්ති ද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අභිනවයෙන් ඇතුලත් කල යුතු බව අවධාරණය කර සිටිමු

මේ වන විටත් රට තුල ආන්දෝලනයට ලක් ව තිබෙන 20 වැනි සංශෝධනය ඉදිරිපත් කර තිබෙන ආකාරයෙන් සම්මත කර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් නැවත සිතා බැලිය යුතු ව ඇත. එසේ තිබිය දීත් එම සංශෝධනය සම්මත කරන්නට කටයුතු කරන්නේ නම් අවම වශයෙන් මෙහි සඳහන් කර තිබෙන සංශෝධන සිදු කරන මෙන් ඔබ තුමන්ව බලයට පත් කිරීම සඳහා කැපවීමෙන් කටයුතු කල භික්ෂුන් වහන්සේ, ජාතික සංවිධාන ඇතුලු දේශප්‍රේමී ජනතාව නියෝජනය කරමින් අපි ඔබතුමාගෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමු.

මේ වගට,
නම
01 පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ හිමි
02 පුජ්‍ය මුරැත්තෙට්ටුවේ ආනන්ද හිමි
03 පූජ්‍ය බෙංගමුවේ නාලක හිමි
04 පූජ්‍ය ඉදුරාගාරේ ධම්මරතන හිමි
06 පූජ්‍ය මල්වානේ චන්දරතන හිමි
07 පූජ්‍ය කපුගොල්ලෑවේ ආනන්දකිත්ති හිමි

විමසීම් පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ හිමි 0773 877898 – 0112 691865

පිටපත්,
1. අතිපූජ්‍ය ත්‍රෛයි නිකායික මහා නායක ස්වාමින් වහන්සේලා වෙත ගෞරව පෙරදැරිව
2. සෙසු ආගමික නායකතුමන්ලා වෙත
3. ශ්‍රී ලංකා ජනරජයේ අග්‍රාමාත්‍ය ගරු මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා ප්‍රධාන අමාත්‍ය මණ්ඩලය වෙත
4. ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවේ කථානායක ගරු මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මැතිතුමා ප්‍රධාන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිතුමන්ලා වෙත

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

විස්ස හොඳ ද බලන මන්තරේ

සතිඅග අරුණ පුවත්පත වෙත යුතුකම සංවිධානය යැවූ ලිපිය..

 

2020/10/02
මහින්ද ඉලේපෙරුම මහතා
ප්‍රධාන කර්තෘ,
සතිඅග අරුණ.

"විස්ස හොඳ ද බලන මන්තරේ"

ඉහත මැයෙන් පසුගිය සතිඅග අරුණ පුවත්පතේ කතුවැකියෙන් කිරීමට උත්සාහ දරා ඇති මඟපෙන්වීම පිළිබඳව විශාල කම්පාවක් ඇති වූ බැවිනි. එ මඟින් ඔබ කියා සිටින්නේ, "රට නිදහස් කර ගැනීමට යුද්ධ කළ කාලයේ ඊට එරෙහිව කටයුතු කළේ කවුද? ත්‍රස්තවාදීන්ට ප්‍රහාර එල්ල කරන විට එයින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය විනාශ වී ඒකාධිපතිවාදය තහවුරු වන බව කීවේ කවුද? එසේ සිදු කොට ජිනීවා මානව හිමිකම් කොමිසම හරහා රණවිරුවන් පාවා දීමට කටයුතු කළේ කවුද? ඒ ඇත්තන් සමඟ කටයුතු කරන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙනා මොහොතේ කරන්නේ මොනවා ද, කියන්නේ මොනවා ද? ඒ අනුව හුදී ජනයාට දහනව වැනි සංශෝධනය වෙනස්වීම හොඳ ද නරක දැයි තීන්දු කළ හැකි ය" කියා ය.

"20 වැනි සංශෝධනයට පෙර දූරදර්ශීව සිතා බලන්න!" යන මැයෙන් ලිපියක් බුද්ධශාසන කාර්යසාධක මණ්ඩලය, අතිපූජ්‍ය ඉත්තෑපානේ ධම්මාලංකාර මහානායක ස්වාමීන් වහන්සේ, අතිපූජ්‍ය තිරිකුණාමලේ ආනන්ද මහානායක ස්වාමීන් වහන්සේ ඇතුළු ප්‍රධාන භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ හා බෞද්ධ සංවිධානවල නායකයන් ගේ අත්සනින් යුතුව ජනාධිපතිතුමා වෙත යොමු කර ඇති බව ඔබ නොදන්නවා විය නොහැකි ය. පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නා හිමිපාණන් වහන්සේ ද විස්සේ නිවැරැදි විය යුතු කරුණු පිළිබඳ අදහස් දක්වා තිබිණි. පසුගිය දා පූජ්‍ය මැදගොඩ අභයතිස්ස නාහිමිපාණන් වහන්සේ "විස්සෙන් විවෘත කරන දොරටුවලින් අශ්වයන් පමණක් නොව බූරුවන් ද ඇතුළට ආ හැකි බවත් විස්ස ගෙනැවිත් නව ව්‍යවස්ථා ගෙන ඒමට නොහැකි වුණොත් අපට අත්වන ඉරණම කුමක් ද?" යන්නත් ප්‍රශ්න කළහ.

ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර මහතා විස්සේ නිවැරැදි විය යුතු කරුණු ගැන ජනාධිපතිතුමාට විවෘත ලිපියක් යොමු කර තිබිණි. විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුලා විජේසුන්දර මහත්මිය, ජනාධිපති නීතීඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා නායකත්වය දෙන ජාතික ඒකාබද්ධතා කමිටුව අගෝස්තු 20 වැනි දින යෝජිත විසි වෙනි සංශෝධනය පිළිබඳ නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. නැවත සැප්තැම්බර් 06 වන දින "යෝජිත 20 වන සංශෝධනය, 13 වන හා 16 වන සංශෝධන පිටුදැකීමේ හදිසි අවශ්‍යතා" යන මැයෙන් නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. 20 වන සංශෝධනය සභාගත කළ පසු නැවත සැප්තැම්බර 26 වැනි දින නීතීඥ සංගමය වෙත ලිපියක් යොමු කරමින් 20 වන සංශෝධනය මගින් හදිසි පනත් ගෙන ඒමට ඉඩකඩ විවර කිරීම වළක්වාලීමේ අවශ්‍යතාව පෙන්වා දුන්නේ ය. විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුරුද්ධ පාදෙණිය මහතා නායකත්වය දෙන වෘත්තිකයන්ගේ ජාතික පෙරමුණ ද අතිගරු ජනාධිපතිතුමා වෙත "20 වැනි සංශෝධනය තුළ අඩංගු ජනතා අභිලාෂයන්ට හානිකරන කරුණු කිහිපයක් සම්බන්ධව" යන මැයෙන් ලිපියක් යොමු කරමින් විස්සෙහි නිවැරැදි විය යුතු කරුණු පෙන්වා දී ඇත. යුතුකම සංවිධානය ලෙස අප ද විසි වන සංශෝධනය පිළිබඳ සාකච්ඡා වන අවස්ථාවේ දී ම "19 වන සංශෝධනයේ තබාගත යුතු සහ පිටුදැකිය යුතු කරුණු" සම්බන්ධයෙන් පෙන්වා දී ඇත.

අතිපූජ්‍ය ඉත්තෑපානේ ධම්මාලංකාර මහානායක හිමිපාණන්, අතිපූජ්‍ය තිරිකුණාමලේ ආනන්ද මහානායක හිමිපාණන්, පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නාහිමිපාණන්, පූජ්‍ය මහාචාර්ය මැදගොඩ අභයතිස්ස නාහිමිපාණන්, ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර මහතා, විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුලා විජේසුන්දර මහත්මිය, ජනාධිපති නීතීඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා ඇතුළු යුතුකමේ අපි ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමට එරෙහි වූවෝ ද? ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළ රණවිරුවන් පාවා දීමට කටයුතු කළ අය ද?

එපමණක් නොව ඔබ එම පුවත්පතේ ම අධිකරණ ඇමති ජනාධිපති නීතීඥ අලි සබ්රි මහතා හා කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාවේ ප්‍රධාන සිරස්තලය වී ඇත්තේ "මෛත්‍රීිට ජයම්පතිට සුමන්දිරන්ටත් එපා වූ 19 අපට මොකට ද?" යන්න ය. ඔබ ගේ කතුවැකියේ තර්කය අනුව දැන් ජයම්පතිට සුමන්දිරන්ට 19 එපා වී ඇත්නම් එය අපට, රටට හොඳ විය යුතු ද?

අපි අරුණ පුවත්පත සලකන්නේ ජාතියට මඟ පෙන්වන මැදිහත් වීමක් ලෙස ය. පටු දේශපාලන බෙදීම් මත ජාතික මතය යටපත් වීමට ඉඩ නො දී ඒ හඬෙහි ගැඹුරු රජයටත් ජනතාවටත් පෙන්වා දීම ජාතික පුවත්පතක යුතුකම යැ යි අපි තරයේ විශ්වාස කරමු.

ජනතාව 2/3 ජනවරමක් දුන්නේ 13, 16, 17, 18, 19 සියල්ල වෙනුවට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන ඒමට ය. ඒ සියල්ල සමඟින් 78 ව්‍යවස්ථාව ම අතීතයට එක්කොට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන ඒමට ය. අලුත් මැතිවරණ ක්‍රමයක් හඳුන්වා දීමට ය. ඒ වෙනුවට විස්සෙන් ආපස්සට අඩි තබන්නේ නම් ඒ අඩි තබන තැන අශූචි ද මළ මිනී ද බෝම්බ ද යන්න හොඳින් පරීක්ෂා කර බැලීම සියලු දේශපේමීන් ගේ යුතුකම ය.

මේ රජය ආරක්ෂා කරගත හැකි වනුයේත්, මේ රජයට 2/3 ජනවරමක් ලබා දුන් ජනතාවගේ අභිලාෂ ඉෂ්ට කළ හැකි වනුයේත් මේ රටට ආදරේ අප ඒ වගකීම, ඒ යුතුකම ඉෂ්ට කළ හොත් පමණි.

පින්!
යුතුකම ජාතික සංවිධානය වෙනුවෙන්,

ගෙවිඳු කුමාරතුංග
සභාපති

අනුප පස්කුවල්
ජාතික සංවිධායක


යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

Defeating unseen foreign forces, our key objective - Yuthukama Chief

Yuthukama Organisation President and SLPP national list parliamentarian Gevindu Cumaratunga in an interview with the Sunday Observer discussed the future role of the organisation which played a pivotal role in electing President Gotabaya Rajapaksa to office and later securing a two-thirds for the Government.

“The 19th amendment was also flawed due to the ad-hoc amendments brought in during the third reading of the committee-stage debate. We don’t want the same predicament to befall the 20th amendment,” he said outlining his stance on the new Constitutional amendment in the offing.

Q. Yuthukama was a major force behind the election of the current president and the government. Do you think your role is over now, since the organisation’s primary mission has been accomplished? What would be the future role of the ‘Yuthukama’ organisation?

A. The ‘Yuthukama’ organisation was given birth, after the change of government in 2015, which we believe is a direct result of external manipulations.Our key objective was to defeat that unseen foreign forces. Gotabaya Rajapaksa’s victory and securing two-thirds majority for the government was compulsory to achieve our objectives. But there are bigger expectations for forming ‘Yuthukama’. That is to re-establish a society which values justice and morals, a righteous society.

We were more worried and alarmed about the strategy used to defeat Mahinda Rajapaksa in 2015 than his defeat itself. For example the construction of the Southern highway was completely portrayed as a means of corruption, creating a public opinion against those behind this public centric development project.

The people were made to forget about its numerous advantages for the masses. We are not against investigating corruption but unfair labelling and baseless allegations cannot be condoned. The 2015 election campaign by the then Opposition which was full of jealousy and vengeance, was harmful to the whole society.

Former President Maithripala Sirisena’s victory through conspiracy was portrayed as a huge achievement. But the best lessons in our history didn’t come that way. Prince Gemunu openly criticised his father King Kavantissa’s attitude towards invaders and endured many hardships as a result.

Keppetipola Disawe too officially handed back the army and the weapons which were officially under his command to the Colonial rulers before defecting to save his people. He lost his battle but for us he is a real hero. This teaches us that winning is not always heroism. For us, it is not only the goal – the path too is vital.

Unlike the West which is always about winning their own rights, our world revolves around responsibility (yuthukam) towards others. This attitude paid huge dividends during the Covid 19 pandemic.

UN has a Rights Charter, in our Constitution also there is a chapter on rights. We believe that our Constitution must also have a chapter on responsibility.

So we believe our role is not limited to electing the president and the government. We have a long way to go to create a disciplined and a humane society within this country. We believe even in a small way, we can be an example to the world too.

Q. How do you plan to work with the government in the future?

A. The society has a negative attitude towards the people’s representatives, they are being accused of not having a set policy or a firm opinion on any issue. People think that they can be bought over by the sitting government or by various foreign forces. We hope to change this attitude by standing for principles.

We will strive to be a bridge between the people and the leaders, mediate with the government on issues affecting the people and direct it on the right path.

All actions of the 2015 government, was choreographed by foreign forces. The Geneva resolution and other ill conceived agreements were forced upon the country.

We will play a constructive role to help the government in its good deeds such as the project to train and employ 100,000 youth of low income families while constructively criticising the actions that need revisiting. We will try to create knowledge and awareness of what has to be done. The employment project for low income families will transform our society.

We don’t believe that ‘Yuthukama’ is also a 100 percent perfect outfit, we will have shortcomings too. But our aim is to correct ourselves, to be an example to the society.

Q.There is a lot of emphasis on the President - as a person who will protect Buddhism and the Sinhala community. Do you think too much emphasis on that will lead the other communities to doubt genuine intentions of the government which in turn will pave way for more Saharans and Prabhakarans to come by?

A. Protecting Sinhala Buddhists does not mean that he will work against minorities. We want to save our traditional way of life from imperialist elements and not from the minorities here. That has to be made clear. The Tamil speaking people are not our enemies.But some arguments of Tamil politicians are very unfortunate. During a recent interview with a TV presenter MP Sumanthiran said he was not discriminated in working as a lawyer since the language in the Supreme Court was English.

I felt very sad to hear his response. He went to Royal College in Colombo and was fortunate to be able to work in English but what about the other rural, Tamil youth? Some Tamil politicians say that they had a kingdom in Jaffna and the Colonial rulers handed over that land to Sinhalese before leavingthe country. If they believe this story, they should be angry with the British rulers and the English language shouldn’t they?

Most of the Sinhala Buddhist forces have united to elect Gotabaya Rajapaksa to office this time. It is time for all communities to unite and come together. Respect should be a two way thing. It is unfair to ask Sinhalese to respect them when they desecrate our monuments and national assets. Shouldn’t all Sri Lankans admire Tissa Wewa, Ruvanweliseya?

The SLFP, after two decades has been able to elect an MP from Jaffna district in the last election. It is a good trend. There is a misconception, that Tamil people left mainstream politics after Sinhala was made the official language and the introduction of the quota system to universities. These are all myths. In 1956, the SLFP government made Sinhala the official language, but till his assassination in 1976, SLFP member Alfred Duraiappah was Mayor of Jaffna. In the 1982 Presidential election, the highest votes from the Jaffna district was obtained by SLFP candidate Hector Kobbekaduwa. These examples show that the ordinary Tamil people had no hard feelings against the steps taken to de-colonise our country.

Q. What is your view on the issues of the Tamil speaking people?

(Justice Paranagama of the Disappearances Commission at the conclusion of the Commission’s months long ‘hearings’ said if the Tamil people are given proper solutions to their issues, which are very basic, they will never be a cat’s paw of any extremist/political force.)

A.We agree that there are common issues for all the people. but we must find out whether the Tamil speaking people have specific issues. Of course, the people in the North and the East who had to bear the brunt of the 30-year battle against terrorism have specific shortcomings.For example, I don’t understand why Sumanthiran can embrace English language but resent Sinhala, a national language of his own country. If that is the attitude, we will never be able to find unity and harmony.

As far as the university quota system is concerned at one point the Jaffna district had more schools with GCE Advanced Level science classes than even in the Colombo district. In the 1980s Anuradhapura, the biggest district had only two such schools. How many schools with Science stream are there in Colombo city itself?

This disparity led to the quota system being introduced for university admission. It not only affected the Jaffna district, it affected Colombo as well. There is no communal facet to this issue.

This system was not intended to deprive the Tamils in the North, in contrary, it helped the Batticaloa district in the East to send more Tamil students to the university. Karuna Amman in an interview with India’s Frontline magazine acknowledged this fact.

They must realise terrorism and separatism brought about nothing but destruction and an entire generation was lost as a consequence.We are ready to share equal rights with them but if they put forward unreasonable demands then we will be compelled to respond.President Gotabaya Rajapaksa did not hesitate to express that stance and we respect him for that.

Q. Yesterday the Cabinet spokesman said the government accepts the ownership of the original 20-A Bill, any amendments, will be accommodated at the committee stage debate which is the proper procedure in case of a constitutional amendment. Your comments?

A. We regret that stance of the government.

Q. Could you elaborate on your answer?

A. As a government the intention should be to present a flawless amendment to the constitution. It is true that the proposed law can be changed before enactment in Parliament. The 19th amendment was also flawed due to the ad-hoc amendments brought in during the third reading of the committee-stage debate. We don’t want the same predicament to befall the 20th amendment. The then Attorney General submitted last minute amendments while it was challenged at the Supreme Court.

This will be a bad precedent. Though the Yahapalana government cheated there are good features in the 19th amendment. We should preserve them. As much as the 19th amendment was flawed, the complete abolition of the 19th amendment will take it back to the dictatorial constitution of J.R. Jayewardene and various amendments that are even worse.

Q. You said you met the President and the Prime Minister on the 20-A. Would you like to comment on what transpired at these meetings?

A. At the Parliament group meeting, we conveyed to the Prime Minister the need to discuss the Bill before finalising it.On Friday, at the party leaders meeting the PM appointed a committee to study and make recommendations on the controversial aspects of the amendment.In parallel, the members of the Yuthukama Organisation and National Joint Committee met the President and we expressed our stance. President agreed to revisit the Bill before presenting it to Parliament.

The 1977 Constitution is designed to safeguard the UNP and that government. All the amendments thereafter also strived to consolidate power for the government in office.

We accept that the Constitution can’t be corrected by ad hoc amendments. One of the major promises of the Yuthukama Organization in the President Rajapaksa’s campaign trail, was to undo constitutional flaws and put away this ‘time-bomb’ for good. We said the present constitution should be completely replaced. People gave our Government a 2/3rd majority and they are hoping for a new beginning, a new constitution.

 Sunday Observer - 2020/09/21

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama