"පුරවැසියා සිය යුතුකම ඉටු කරන්නේ නම් ආණ්ඩුවේ සල්ලාලකම් නතර කළ හැකිය" [Video]

තොරතුරු තාක්ෂණ වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංසදයේ සභාපති කපිල පෙරේරා සහ එම සංසදයේ ලේකම් ලසන්ත වික්‍රමසිංහ විසින් රචිත ” එට්කා- නෑයෙක්ද? ආක්‍රමණිකයෙක්ද?” කෘතිය එළිදැක්වීමේ උළෙල පසුගිය 19 වනදා කොළඹ, ජාතික පුස්තකාල සහ ප්‍රලේඛනාගාර සේවා මණ්ඩල ශ්‍රවණාගාරයේදී පැවැත්වීය.

එහිදී මෙම කෘතිය පිළිබඳ දේශන පැවැත්වූ ආචාර්ය ගුනදාස අමරසේකර, හිටපු මහබැංකු අධිපති අජිත් නිවාඞ් කබ්රාල්, මහාචාර්ය සුමනසිරි ලියනගේ සහ යුතුකම සංවාද කවයේ සභාපති ගෙවිඳූ කුමාරතුංග යන විද්වතුන් අතින් කෘතිය විශේෂ ඇගයීමකට ලක්වීම කැපී පෙනිණි. උත්සවයේ මුලසුන හෙඹවුයේ වෘත්තිකයන්ගේ ජාතික පෙරමුණේ සභාපති වෙද්‍ය අනුරුද්ද පාදෙනිය මහතායි.

මේ අවස්ථාවට ඇල්ලේ ගුණවංශ ස්වාමීන්වහන්සේ, මුරුත්තෙට්ටුවේ ආනන්ද නායක ස්වාමීන් වහන්සේ සහ දක්ෂිණ ලංකාවේ ප්‍රධාන සංඝනායක පූජ්‍ය කිරම විමලජෝති හිමියන් ඇතුළු සංඝයා වහන්සේලා, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සහ විද්වතුන් පිරිසක් සහභාගී වී සිටියහ. මෙම කෘතිය තොරතුරු තාක්ෂණ වෘත්තීයවේදීන්ගේ සංසදයේ ප්‍රකාශනයකි.

එහිදී ප්‍රධාන දේශකයන් පැවැත්වූ දේශන පහත දැක්වේ.

"මම දිගටම බලාපොරොත්තු වුන දෙයක් තමයි මේ රට තුලින්, මේ රට බේරගන්න දැන උගත් තරුණ පරපුරක් බිහි වෙයි කියලා. ඒ පිරිස දැන් පහල වෙලා තියෙනවා" - ගුණදාස අමරසේකර



මමයි Dr.PBයි CEPA එකට විරුද්ධවයි හිටියේ.

පුරවැසියා සිය යුතුකම ඉටු කරන්නේ නම් සල්ලාලකම් නතර කළ හැකිය."

- අජිත් නිවාඩ් කබ්‍රාල්



මේ වයසෙදී මේ වගේ කෘතියක් රටට දායාද කරලා තියෙන වෙන කෙනෙක් නෑ
- යුතුකම සභාපති, ගෙවිඳු කුමාරතුංග

රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ සභාපති විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුරුද්ධ පාදෙණිය මහතා දැක්වූ අදහස්

මහාචාර්‍ය සුමනසිරි ලියනගේ මහතා



යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

ජනපති අත්සනින් රණවිරුවන් දංගෙඩියට දක්කන පනත ස්ථිරයි - මහා අනතුර තේරුම් ගන්නයි මහින්ද මහාසංඝරත්නයෙන් ඉල්ලයි.

ජනාධිපතිවරයා විසින් මෑතකදී අත්සන් තබන ලද අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාල පනත යටතේ ඇති යෝජිත නීතිය යටතේ ලංකාව තුළ පුද්ගලයෙකු අතුරුදහන් කරවීමකට සම්බන්ධ යැයි සැක කරන ඕනෑම අයෙක් තමන්ට භාර දෙන මෙන් විදේශීය රටවලට ඉල්ලා සිටීමට බලය ඇති බව හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා පවසයි.

ඒ මහතා විසින් මේ බව සදහන් කරමින් මහනාහිමිවරුන් ඇතුළු මහා සංඝරත්නය වෙත යොමු කර ඇති ලිපිය මෙසේය.
අතිපූජනීය මහනාහිමිවරුන් ඇතුළු මහා සංඝරත්නය වෙත ගෞරවපූර්වකව ලියන විවෘත ලිපියක්
රණවිරු දඩයම සම්බන්ධයෙන් විදෙස් බලවතුන්ට කේන්ද්‍රීය කාර්යභාර්යක් පැවරීම සඳහා නව නීති හා ආයතන ස්ථාපිත කිරීම

මීට දින කිහිපයකට පෙර ජනාධිපතිවරයා අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාල පනත බලාත්මක කිරීමට අත්සන් තබා එය සංහිඳියාව වෙනුවෙන් ගත් ඉදිරි පියවරක් ලෙස හැඳින්වූයේය. 2016 අගෝස්තු මාසයේදී මේ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාල පනත ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ විරෝධයද නොතකා එජාපයත්, ආණ්ඩුවේ ශ්‍රිලනිප කණ්ඩායමත්, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත්, දෙමළ ජාතික සන්ධානයත් එකතු වී පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කරගනු ලැබුවේ බලහත්කාරයෙනි. මේ පනත විවාද කිරීමට විනාඩි 40 ක කාලයක්වත් ඔවුන් මිඩංගු කළේ නැත. දැන් ජනාධිපතිවරයාගේ අත්සනින් බලාත්මක කර ඇති 2017 අංක 9 දරණ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාල (සංශෝධන) පනතින් සංශෝධනය වූ 2016 අංක 14 දරණ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාල පනතේ පහත දැක්වෙන විධිවිධාන කෙරෙහි ගරුතර මහා සංඝරත්නයේ සුවිශේෂ අවධානය යොමුවිය යුතු යැයි මම විශ්වාස කරමි.

1. මෙකී නීතිය යටතේ පිහිටුවන ආයතනය ‘කාර්යාලයක්’ ලෙස හැඳින්වුවද, අදාල පනතේ 12 වන වගන්තියට අනුව මෙය පැමිණිලි පිලිගෙන විමර්ශන පවත්වන, සාක්‍ෂි කරුවන්ගෙන් කටඋත්තර ලබා ගන්න, තමන් ඉදිරියට පුද්ගලයන් කැඳවමින් නියෝග නිකුත් කරන, හා විභාග පවත්වන උසාවියකට සමාන ආයතනයක් බව පැහැදිලිය. මේ කාර්යාලයේ නිලධාරීන්ට දිවා රෑ ඕනෑම වෙලාවක, ඕනෑම පොලිස් ස්ථානයකට, හමුදා කඳවුරකට හෝ බන්ධානාගාරයකට ඇතුලුවීමටත්, ඔවුන්ට අවශ්‍ය ලියවිලි හෝ වෙනත් දේවල් තම භාරයට ගැනීමටත් බලය පවරා ඇත. කවුරුන් හෝ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයට සහයෝගය නොදී සිටියහොත් එය අභියාචනාධිකරණයට කරන ලද අපහාසයක් සේ සලකා දඩුවම් කළ හැකිය.
   
2. ඕනෑම දේශීය හෝ විදේශීය මූලාශ්‍ර‍කින් අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයට මුදල් ප්‍ර‍තිපාදන ලබා ගැනීමට පනතේ 21 වන වගන්තියෙන් බලය පවරා ඇත. ඒ අනුව මෙකී කාර්යාලයට විදේශීය ආණ්ඩුවකින්, ජාත්‍යන්තර රාජ්‍ය නොවන සංවිධානයකින් හෝ තහනම් නොකරන ලද දෙමළ කොටි ඩයස්පෝරා සංවිධානයකින් වුවද මුදල් ලබාගත හැක.
   
3. සාක්‍ෂි ආඥාපනතේ සියලු විධි විධාන වලට පටහැනිව වුවත් ඕනෑම ප්‍ර‍කාශයක් හෝ භාණ්ඩයක් සාක්‍ෂි හැටියට පිළිගැනීමට පනතේ 12(ඇ)(iii) වගන්තිය යටතේ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයට බලය පවරා ඇත. සාක්‍ෂි ආඥාපනත නොසලකා හැරීම නිසා මේ ආයතනය ඉදිරියට කැඳවන සැකකරුවන්ට අපේ රටේ සාමාන්‍ය අපරාධ නඩුවකදී වුවත් චූදිතයෙකුට තිබෙන සාධාරාණ ආරක්‍ෂාව නොලැබෙනු ඇත.
   
4. මෙම පනතේ 12 (ඉ) වගන්තියට අනුව රාජ්‍ය රහස් පනත උල්ලංඝනය කරමින් වුවත් අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයෙන් ඉල්ලා සිටින සියලු තොරතුරු සහ ලියවිලි ඔවුන්ට ලබා දීමට සන්නද්ධ හමුදා හා බුද්ධි අංශ ඇතුලුව සියළුම රජයේ ආයතන බැඳී සිටී.
   
5. පනතේ 15 වන වගන්තියට අනුව අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයට රහස්‍ය භාවය රැකීමේ පොරොන්දුව මත ලැබෙන තොරතුරු උසාවියට ඉදිරිපත් කරන මෙන් නියෝග කිරීමට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයටවත් බලය නැත. එමෙන්ම තොරතුරු දැනගැනීමේ පනත මේ අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලය සම්බන්ධයෙන් බලපවත්වන්නේ නැත.
   
6. අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයේ නිලධාරීන්ගේ ක්‍රියාවක් හෝ පැහැර හැරීමක් හෝ ඔවුන් පලකරන වාර්ථාවක් සම්බන්ධයෙන් සිවිල් හා අපරාධ නඩු පැවරිය නොහැකි ආකාරයට පනතේ 25 වන වගනත්තිය යටතේ සම්පූර්ණ මුක්ත භාවය ලබාදී ඇත. අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලය කරන කිසිවක් ආණ්ඩුක්‍ර‍ම ව්‍යවස්ථාවේ 126 හා 140 යන වගන්ති යටතේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ පවරණ නඩුවකින් මිස වෙනත් කිසිදු උසාවියක අභියෝගයට ලක් කල නොහැක. නමුත් පනතේ 15 වන වගත්නියට අනුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට වුවත් තොරතුරු හෙළි නොකර සිටීමට අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලයට ඇති බලය නිසා, මෙම කාර්යාලයේ කටයුතු වලට එරෙහිව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට යෑමෙන්වත් පලක් නැත.

අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලය විසින් සොයාගන්නා තොරතුරු එම පනතේ 13(1)(එ) වගන්තිය යටතේ අදාල නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ, නැතිනම් පරිචෝදක ආයතනය වෙත යොමු කල හැක. 2015 ඔක්තෝබර් 14 දින, අංක 30/1 දරණ එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ යෝජනාවට අනුව මෙකී අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලය ‘යටගියාව ගැන සෙවීමට’ යහපාලන ආණ්ඩුව විසින් පිහිටුවීමට එකඟ වී ඇති ආයතන කීපයකින් එකක් පමණි. මෙහි පරමාර්ථය වන්නේ, වෙනත් ආයනතන වලට තොරතුරු ලබා දීම බව පැහැදිලිය. මෑතකදී වත්මන් ආණ්ඩුව අතුරුදහන් කරවීම් වලට එරෙහි ජාත්‍යන්තර ප්‍ර‍ඥප්තිය ලංකාවේ බලාත්මක කිරීමට පනත් කෙටුම්පතක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන ලදී. මේ යෝජිත නීතිය යටතේ ලංකාව තුළ පුද්ගලයෙකු අතුරුදහන් කරවීමකට සම්බන්ධ යැයි සැක කරන ඕනෑම අයෙක් තමන්ට භාර දෙන මෙන් විදේශීය රටවලට ඉල්ලා සිටීමට බලය ලැබේ. ඒ ආකාරයට ලංකාවේ කරන ලදැයි කියන අපරාධයක් සඳහා තමන්ගේ රටට ගෙන්වා ගන්නා ශ්‍රී ලාංකික සැකකරුවකු ඒ විදේශීය රටේ උසාවියකට ඉදිරිපත් කිරීම හෝ ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණයකට භාරදීම ඔවුන්ට කළ හැක.

මහා සංඝරත්නයත්, මහ ජනතාවත් අතුරුදහන් කරවීම් වලට එරෙහි ජාත්‍යන්තර ප්‍ර‍ඥප්තිය ලංකාවේ බලාත්මක කිරීමට ගෙන ආ පනත් කෙටුම්පතට දැක්වූ විරෝධය නිසා ඒ පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තු විවාදය කල් දැමීමට ආණ්ඩුවට සිදු විය. නමුත් මේ කල්දැමීම තාවකාලික බවත් නුදුරු අනාගතයේදී ඔවුන් මේ පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේදී විවාදයට ගන්නා බවත් ආණ්ඩුවේ ඇමතිවරුන් පවසා ඇත. මේ අනුව අපට පෙනී යන්නේ යහපාලන ආණ්ඩුවෙන් මේ ගෙන එන නව‍ නීති එකිනෙකට සම්බන්ධ බවයි. විදෙස් රටවල මුදල් වලින් නඩත්තු වෙන අතුරුදහන් වූවන්ගේ කාර්යාලය යම් පුද්ගලයෙකුට එරෙහිව වාර්තාවක් පල කරමින් චෝදනාවක් කළ පසු, එකී චෝදනාව මත පදනම්ව අතුරුදහන් කරවීම් වලට එරෙහි ජාත්‍යන්තර ප්‍ර‍ඥප්තියේ විධිවිධාන යටතේ එම සැකකරු තමාට භාරදෙන මෙන් ඉල්ලා සිටීමට විදේශීය රටවලට බලය ලැබේ. මේ ආකාරයට ලාංකික සැකකරුවෙකු තමාගේ රටට ගෙන්වා ගන්නා විදේශීය රටට එම පුද්ගලයාට එරෙහිව තමාගේ රටේ නඩු පැවරීම හෝ ඔහුව ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණයකට භාරදීම හෝ කළ හැක.

අතුරුදහන් කරවීම් වලට එරෙහි ජාත්‍යන්තර ප්‍ර‍ඥප්තිය ලංකාවේ බලාත්මක කිරීමට ගෙන එන ලද පනත් කෙටුම්පත පිළිබඳ විවාදය කල්දැමීමට සිදු වූ පසු එජාපයේ මෙන්ම ශ්‍රිලනිපයේ ඇමතිවරුන්ද එම පනත් කෙටුම්පත සාධාරණීකරනය කිරීම සඳහා පවසා සිටියේ එය අනාගතයට මිස අතීතයට බලපාන නීතියක් නොවන බවයි. මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම සාවද්‍ය ප්‍ර‍කාශයකි. අතුරුදහන් කරවීම් වලට එරෙහි ජාත්‍යන්තර ප්‍ර‍ඥප්තියේ විධිවිධාන ලංකාවේ බලාත්මක කිරීමට ගෙන එන ලද පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත කරනු ලැබුවේ නම්, එය අපේ ව්‍යවස්ථාවේ 13(6) වගන්තියේ විධිවිධාන වලට අනුව ස්වයංක්‍රීයවම අතීතයටද බලපානු ඇත. අපගේ සන්නද්ධ හමුදා වලට සහ යුද්ධයට නායකත්වය දුන් දේශපාලන බලධාරීන්ට දඩුවම් කිරීමට එජාපය, ආණ්ඩුවේ ශ්‍රිලනිප කණ්ඩායම, දෙමළ ජාතික සංධානය හා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ යන යහපාලන දේශපාලන පක්‍ෂ තුළ විශාල උනන්දුවක් තිබෙන බව පැහැදිලිය.

යහපාලන ආන්ඩුවේ මේ නව නීති හා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර ඇති නීති කෙටුම්පත් යටතේ රණවිරු දඩයම සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ නීතිය යටතේම විදෙස් බලවතුන්ට කේන්ද්‍රීය කාර්යභාර්යක් පවරා ඇත. සංහිඳියාව ඇතිකරනවා යැයි කියමින් කරන මේ මහා පාවාදීම් කෙරෙහි අතිපූජනීය ත්‍රෛනිකායික මහානායක හිමිවරුන් ඇතුලු මහා සංඝරත්නයේ නිසි අවධානය යොමු වෙනු ඇතැයි මම විශ්වාස කරමි.

මහින්ද රාජපක්‍ෂ
ශ්‍රී ලංකාවේ හිටපු ජනාධිපති

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama

සංඝමිත්‍ර භික්ෂු අවතාර

දකුණු ඉන්දියාවේ සොළී රට සිට මෙහි පැමිණි ද්‍රවිඩ භික්‍ෂූන් අතර සංඝමිත්‍ර භික්ෂුවට හිමිවන්නේ ඉතිහාසයේ අපකීර්තිමත් ද්‍රෝහී තැනක්. ද්‍රවිඩ භික්‍ෂුවක්‌ වූ උන්වහන්සේ ථේරවාද බෞද්ධ සම්ප්‍රදායයට එරෙහි මහායාන අදහස්‌ දැරූවෙක්. ගෝඨාභය රාජ්‍ය සමයේ අභයගිරියේ සිටි මහායාන වෛතුල්‍ය අදහස්‌ දැරූ භික්‍ෂූන් සැටනමක්‌ රජතුමා විසින් දකුණු ඉන්දියාවට පිටුවහල් කළ විට ඒ අයගේ ආශ්‍රය ලද සංඝමිත්‍ර භික්ෂුව මහා විහාරයේ භික්ෂුන් වෙත කිපී වෛතුල්‍ය වාදය පැතිරවීම සඳහා මෙරටට පැමිණියේය. කතාවට දක්ෂයෙක් වූ මේ සංඝමිත්‍ර භික්ෂුව ගෝඨාභය රජුගේ සිත් දිනා ඔහු පුතුන් වූ ජෙට්‌ඨතිස්‌ස හා මහසෙන් යන කුමාරවරුන්ගේ ගුරුවරයා බවට විය. පියරජුගේ අවෑමෙන් ජෙට්‌ඨතිස්‌ස රජවූ අතර ඇතිවූ සමාජ දේශපාලන සංසිද්ධින් එක්ක මේ සංඝමිත්‍ර භික්ෂුව යළි ඉන්දියාවට ගියේ මහසෙන් කුමරුගේ අභිෂේකයේ දී යළි එන බලාපොරොත්තුවෙනි.

මහසෙන් කුමරු (ක්‍රි: ව 276 - 303 දක්වා ) සිහසුනට පත්වූ අතර ඔහුගේ ගුරුවරයා වූ සංඝමිත්‍ර භික්‍ෂුව යළි මෙහි පැමිණ මහසෙන් රජු සම්‍යක්‌දෘෂ්ටික භික්‍ෂුන් කෙරෙහි කලකිරවා තම වෛතුල්‍ය වාදී අදහස් වලට රජු නතු කොටගෙන මහා විහාරය ඇතුළු ථේරවාදී බෞද්ධ වෙහෙර විහාරස්ථාන විනාශ කිරීමට රජුට උපදෙස් දුන්නේය. බෞද්ධ වෙහෙර විහාර 363 ක්‌ විනාශ කොට සමහර භුමිවල උදු වැපිරීමට රජු උපදෙස් දුන් බව වංසකතාවල සදහන් වෙනවා. වෛතුල්‍යවාදයට විරුද්ධ භික්‍ෂුන්ට දන් නොදෙන ලෙස රජු ලවා ආඥාවක්‌ ද පැනවීමට තරම් සාසනික ද්‍රෝහියකු වී තිබෙනවා. බොහෝ භික්‍ෂූන් අනුරාධපුර සීමාව පුරා තෙදිනක්‌ ඇවිද ප්‍රමාණවත් ආහාර සපයා ගත නොහැකිව රුහුණු ප්‍රදේශයට පලා යනවා. එතරම් සාසනික විරෝධී තැනකට රජු මෙහෙයවුයේ මේ පාපී සංඝමිත්‍ර භික්ෂුවයි. එම කාර්යට සෝණ නම් අමාත්‍යවරයෙක්‌ සහය දී තිබෙනවා.

අද මේ සංඝ මිත්‍ර භික්ෂුවගේ කාර්ය කරමින් ඉන්නේ දඹර අමිල හිමියනුයි. දැන් උන්වහන්සේ මීට පෙර නියෝජනය කළ ජවිපෙ මතයද ඉක්මවා NGO ගැල්සාත්තුව නියෝජනය කරන බව පෙනේ. ජවිපෙ සිටියදී අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කිරීම වැනි කරණාවලට විරුද්ධ වුවත් දැන් ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ එන්ජිඕ මතය නියෝජනය කරන බව පෙනේ. භික්ෂුවකට එන්ජීඕ ගැල්සාත්තුව සමග එක්ව තමා පෝෂණය වූ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට කෙළවිය හැකිද ? මේ භික්ෂුව කරන්නේ එය නොවේද ? මේ අය තමන්ට එක දන් වේලක් දෙනවද ? තමන්ට මේ පිරිසට පන්සිල් දිය හැකිද ? නොහැකි නම් සිවුරුලාගත් භික්‍ෂූවක් ලෙස මොවුන් සමග මේ පෙනී සිටින්නේ කුමන සමාජයක් බිහිකර ගැනීම වෙනුවෙන් ද? මේ රටේ නොවූ පාහියන් හියුංසාන් වැනි සංචාරක භික්ෂුන්වත් සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට ද්‍රෝහීන් වී තිබේද ? ටිබට් ජාතික එස් මහින්ද වැනි විදේශ හිමිවරු ලංකාවට පැමිණ රට දැය සමය වෙනුවෙන් ලියූ කියූ දේ අඹර දමිළ හිමියන් නොදන්නේ ද ? අනුරාධපුර යුගයේ සිට යටත් විජිත සමය දක්වා මෙරට භික්ෂුන් රට දැය සමය වෙනුවෙන් කළ කැපකිරීම් අමිල හිමියන් නොදනිත්ද? එබදු ඉතිහාසයක් ඇති ශාසනික සම්ප්‍රදායකකින් පැවත එන භික්ෂුවක් සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය සමග නිදන්ගත රෝගයක් බදු වෛරයකින් පෙළෙන එන්ජීඕ නඩය සමග කටයුතු කළ හැකිද ? ඔවුන්ට උවමනා ආකාරයට සිවුර පාවිච්චි කිරීමට ඉඩ දීම නිර්ලජ්ජිත නොවේ ද ? ඔහුට ඉතිහාසය උරුම කර දෙන්නේ නුවර යුගයේ ගණින්නාන්සේලාටත් වඩා පහත් තැනක් බව නිසැකය. මොකද ඒ අය පවුල් පන්සල්වෙලා හරි පන්සල් ටික ආරක්ෂා කරගෙන හිටියා. නමුත් අමිල හිමි සෘජුවම බෙදුම්වාදයට උඩගෙඩි දෙමින් එන්ජිඕ නඩ සමග බෞද්ධ සංස්කෘතියේ විනාශය පතනවා.

සංඝමිත්‍රගේ පාපී ක්‍රියාව මහසෙන් රජුටද පසුව අවබෝධ වුණා. විනාශ කළ වෙහෙර විහාරස්ථාන නැවත ගොඩනංවා ඡේතවනාරාමය නම් සුවිසල් දාගැබක් ද ඉදි කළා. රජු වරදට පෙලඹවූ සංඝමිත්‍ර භික්‍ෂුව රජුගේ බිසවක් අතින් මැරුම් කෑවා සෝණ අමාත්‍යවරයා රටවැසියන් අතින් මැරුම් කෑවා. ඒ ඉතිහාසයට වසර 1700 ක් ඉක්මවා ගොස් ඇතත් අදටත් ඔවුන් ද්‍රෝහීන් ලෙස මිනිස්සුන්ගේ ශාපයට ලක්වෙනවා. දේශද්‍රෝහීන් ලෙස මිනිස් හිත්වල නොමැකෙන ලෙස ලියවිලා තියෙනවා. දඹර අමිල හිමිට නම් සංඝ මිත්‍ර භික්ෂුවට තරම් අවාසනාවන්ත මරණයක් උදා නොවුණද තව අවරුදු 1700 කට වැඩි අනාගත පරපුරද ඔහුව ද්‍රෝහීයකු ලෙස සලකනු නියතයි. සංඝ මිත්‍ර පරපුරේම තවත් ද්‍රෝහී භික්ෂුවක් ලෙස තවත් පරම්පරා ගණනක අනාගත පාපයට ගොදුරුවනු නිසැකයි.
.
-රත්තනදෙණියේ මේධානන්ද හිමි

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

බස රැස දෙස : සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා යන ගමනට කුමාරතුංග චින්තනය

බස රැස දෙස
සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා යන ගමනට කුමාරතුංග චින්තනය

-වෛද්‍ය වසන්ත දේවසිරි-

[ ඇසළ මස 25 වැනි දා ට යෙදෙන කුමාරතුංග මුනිදාස ශූරීන්ගේ 130 වැනි උපත් සමරුව වෙනුවෙන් ලියූ සටහනකි ]

අද අප මුහුණ දෙන ප‍්‍රධාන ම අභියෝගය සියවස් විසි ගණනක් තිස්සේ අපගේ මුතුන් මිත්තන් විසින් ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් රැක ගෙන ආ අපගේ මාතෘ භූමිය (දෙස) අනාගත පරපුර වෙනුවෙන් රැක ගැනීීම යි. මෑත කාලයේ දී ඉමහත් කැප කිරීම් කර බෙදුම්වාදී ත‍්‍රස්තයන් ගෙන් මුදා ගත් රට ව්‍යවස්ථා සංශෝධන මඟින් යළි ඔවුන්ට ම බාර දීමට සූදානම් වන යුගයකුයි අප මේ පසු කරමින් සිටින්නේ. ඒ සඳහා සැදී පහැදී සිටින නව යටත් විජිතවාදීන් ගේ උවමනා එපා කම් මත නැටැවෙන රූකඩ රාජ්‍යය ඒ සඳහා අවශ්‍යය පහසු කම් සපයමින් සිටියි. අද ඔවුන් විසින් අප වෙත විවර කර දී ඇති නව ලිබරල්වාදී චින්තනය පිළිගෙන එ් හා සම්පූර්ණයෙන් ම අනුගත වීම ය මේ රට බේරා ගත හැකි එකම මඟ ලෙස ඔවුන් අපට යෝජනා කරන්නේ. ඒ මඟ අනුමත කරතොත් අපි ඒ වෙනුවෙන් අපට ඉතාමත් පි‍්‍රය මනාප වූ ද හෘදයාංගම වූ ද බොහෝ දේ කැප කිරීමට සූදානම් විය යුත්තෙමු. අපගේ දේශයේ අනන්‍යතාව, ඒකීය භාවය, අපගේ භාෂාව, ඒ හා බැඳුනු සංස්කෘතිය සභ්‍යත්වය මෙම ගමනේ දී අපට අහිමි වී යනු ඇත. ඒ සඳහා අපගේ මුතුන් මිත්තන් වෙතින් අප උරුම කරගත් සභ්‍යත්ව විඥානයෙන් ද මිදීමට ද අප සූදානම් විය යුතු ය. බෞද්ධයින්ට අත හැරිය නො හැකි කිසිවක් නැති වුව ද අප සතු සභ්‍යත්ව විඥානය යනු අප සතු බෞද්ධ කම ම බැවින් අපට ඉන් මිදීම අපහසු ය. ඒ නැතත් එවන් වූ මඟක් ගැනීමෙන් අපට අත් විය හැකි අවාසනාවන්ත ඉරණම ගැන හැඟීමක් දැනටමත් අප අත් විඳිමින් සිටින අත්දැකීම් තුළින් ඇති කර ගත හැකි ය. අපට මේ මඟ හැර ගත හැකි විකල්ප මඟක් නැති ද?

විසි වැනි සියවස අවසානයේ සමාජවාදී කඳවුර බිඳ වැටීමත් සමඟ සීතල යුද්ධය නිමා වීමෙන් පසු ව නිර්මාණය වුනු ලෝකය තුළ ඒ සඳහා ඉතුරුව ඇති විකල්පය නම් අප උරුමය වූ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය යළි ගොඩ නඟා ගැනීමයි. සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය යළි නිර්මාණය කර ගැනීම යනු අනාගතය වෙත යන මඟ පාදා ගැනීම මිස කිසි ලෙසකින් වත් අතීතයට (රජ කාලයට) යෑමක් නොවේ. චීනය හා ශී‍්‍ර ලංකාව සංසන්දනය කරමින් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය පිළිබඳව විවරණයක් ගුණදාස අමරසේකර ශූරීන් විසින් 2016 දී එළි දක්වන ලද ”සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා” නම් වූ කෘතියෙ හි එයි.

සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය ගොඩ නඟා ගැනීමට නම් අපි යටත් විජිත මානසිකත්වය මඟින් යටපත් කර දමා ඇති සභ්‍යත්ව විඥානය නිදහස් කර ගත යුතු වෙමු.

”සිත නිදහස් බවට
නො පමුණව පළමු කොට
නිදහස සිය රටට
ලමු යි යෙති දුදහු ඇතියෙන් කට”
(විරිත් වැකිය කුමාරතුංග මුනිදාස)

සිත නිදහස් බවට පමුණුවා ගැනීම පිළිබඳ කුමාරතුංග චින්තනය අද දවසේ දී අපට ඉතිහාසයේ වෙන කවර දා ටත් වඩා වැදගත් වෙතැ යි සිතමි. සිත නිදහස් කර ගැනීමට කුමාරතුංගයන් යොමු වූයේ භාෂාව (බස) වෙතට ය. අප සිතන්නේ භාෂාවෙනි. ඒ නිසා අපගේ පුද්ගල අනන්‍යතාවය මෙන් ම සාමූහික අනන්‍යතවය ගොඩ නැගෙන්නේ ද භාෂාව පාදක කර ගෙනයි. එනම් සමූහයක්, රාශියක්, රැසක්, ජාතියක් ගොඩ නැෙඟන්නේ ද බස පදනම් කර ගෙන යි. රැසක නොහොත් ජාතියක සභ්‍යත්ව විඥානයේ පදනම භාෂාව යි. ජාතියක් (රැසක්) වශයෙන් අපගේ ඇවතුම් පැවතුම්, සිරිත් විරිත්, සිතුම් පැතුම්, හැඬීම් දෙඞීම්, වැඳීම් පිදීම්, රුචි අරුචිකම් යනාදී මෙකී නොකී සියලූ දේ ය අප සභ්‍යත්ව විඥානය ලෙස හඳුන් වන්නේ. එවන් පොදු සභ්‍යත්ව විඥානයක් මඟින් එකතු වුනු ජන සංඝයකට පමණි දේශයක් (දෙස) රැක ගත හැක්කේ. එබැවිනි, කුමාරතුංග සිය ජාතික මෙහෙවර බස මුල් කරගෙන, බස කේන්ද්‍ර කර ගෙන මෙහෙය වූයේ. බස වල් වදින විට ජාතියත් රටත් වල් වදින බව ය එ තුමා පුන පුනා ප‍්‍රකාශ කළේ. ”බසින් තමයි රැස නඟින්නේ, රැසින් තමයි දෙස නඟින්නේ” යන කුමාරතුංග පාඨය නව යටත් විජිත වාදයෙන් රට නිදහස් කර ගැනීමට යන ගමනේ දී මන්තරයක් සේ උදේ හවස මැතිරිය යුතු ය.

අද වන විට විනයක් නොමැත කමෙන් සිංහල භාෂාව වල් වැදී ඇති ප‍්‍රමාණය පිළිබඳ ව බුද්ධිමත් පාඨකයන් අමුතුවෙන් දැනුවත් කිරීම අවශ්‍ය යැ යි මම නොසිතමි.

භාෂාව යනු අපගේ හදවත ය. අප අප ගේ හදවත ප‍්‍රකාශ කරන්නේ අපගේ භාෂාවෙනි.

”සිත නිදහස් කරන හොඳම - ගුරුකම කවි මඟට බැසුම” යනුවෙන් කුමාරතුංගයන් හද බස ලෙස සලකනු ලබන කවියට නඟන්නේ රට ජාතියේ නිදහස සඳහා යන ගමන හදවතේ ඇනවුම අනුව යා යුතු ගමනක් වන බැවිනි.

නව යටත් විජිත වාදයට එරෙහිව අප සතු වූ එකම විකල්පය වන ජාතිකත්වය (සභ්‍යත්ව විඥානය) සොයා යන ගමනේ දී කුමාරතුංග චින්තනය ඉතිහාසයේ අන් කවර කලකටත් වඩා වැදගත් වනු ඇතැ යි යනුවෙන් මා මුලින් කළ ප‍්‍රකාශයේ අරුත ඔබට ද පසක් වනු ඇතැ යි මම විශ්වාස කරමි.

කුමාරතුංග මුනිදාස ශූරීන්ගේ 130 වැනි උපත් සමරුව පවත්වන මේ මොහොතේ දී අප අප ගේ බස සොයා යන ගමන අරඹමු. අපි අප ගේ බස ගැන ආඩම්බර වෙමු. නිවැරැදි බස වහරමු. නිවැරැදි බසින් ලියමු. එය අප සැම වෙළා ගෙන ඇති ව්‍යසනයෙන් මිදීමට යෝධ ශක්තියක් වනු ඇත.

සුනිල් සාන්ත ශූරීන් කලකට ඉහත ගායනා කළ කුමරතුඟුන්ගේ අගේ නම් ගීතයේ එන එක් අන්තරා කොටසකින් මම මගේ සටහන හමාර කරමි.

බසේ අවුල් ගැට මුදා
රැසේ ඇලූම් ගෙන බදා
දෙසේ සැබෑ කොට උදා
තෙ රුවනක් මැවූ

-විශේෂඥ වෛද්‍ය වසන්ත දේවසිරි
ළමා රෝග අංශය
වෛද්‍ය පීඨය, රුහුණු විශ්ව විද්‍යාලය, ගාල්ල

යුතුකම සංවාද කවය

www.yuthukama.com

Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

දේශපාලන සතර පෙරනිමිති

- ආචාර්‍ය චරිත හේරත් –
සතර පෙරනිමිති අයත් වන්නේ බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ එන වැදගත් කථාන්දරයකටය. මේ කථාව පදනම් වන්නේ බුද්ධත්වයට පෙර සිදුහත් කුමාරයාව සිටි කාලයේ බෝසතුන් අත්දුටු සිද්ධි හතරක් පිළිබඳවය. දහම් පාසල් යන දරුවන්ගේ සිට වැඩි මහලූ බෞද්ධයන් දක්වා හැමෝටම වගේ මේ බෞද්ධ කථාන්දරය හොඳට පාඩම්ය. ඒ කථාවෙන් කියන්නේ සරල දෙයක් යැයි පෙනුණාට ඒ තුළින් බරපතළ දර්ශනික කාරණයක් පෙන්නුම් කරන බව මගේ පිළිගැනීමය.

සුද්දෝධන රජතුමාට අවශ්‍ය වූයේ තම පුතුට රට ගැන, සමාජය ගැන හා ලෝකයේ ස්වභාවය ගැන හොඳ පැත්ත පමණක් පෙන්වීමටය. එහෙම පෙන්වීමෙන් බලාපොරොත්තු වූයේ සිදුහත් කුමරු තුළ ලෞකික සැපය පිළිබඳ ආශාව වැඩි කිරීමය. වෙනත් ලෙසකින් කිවහොත් ඒ මගින් බලාපොරොත්තු වූයේ නිර්මාණය කරන ලද යථාර්ථයක් (constructed reality) ඇතුළේ තම පුතු තබා ගනිමින් ඔහු ගිහි ගෙදරින් පිටමන් වීම වැළැක්වීමය.

දේශපාලනික දර්ශනික කෝණයෙන් බැලූවිට සුද්දෝධන රජුගේ මේ ක‍්‍රියාව තේරුම් ගත යුත්තේ තරමක් ගැඹුරු අර්ථයකින් ය. පිය රජුගේ මේ උත්සාහයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ සමාජයේ පවතින යථාර්ථය තමාගේ පුතාගේ අවධානයෙන් වසා තබන්නට ගත් වෑයමක් ලෙසින් වන අතර සතර පෙර නිමිති මගින් පෙන්වන්නේ එසේ වසා තබන ලද යථාර්ථය මහ මඟදි හමුවන අත්දැකීම් මගින් අර්බුදයට යාමය.

සමාජයේ පවතින සැබෑ තත්ත්වය නොපෙන්වන්නට සහ අලූතින් හදන මතවාදයකින් එය වසා තබන්නට දැරූ උත්සාහය අර්බුදයට යාමක් ලෙසින් ද මේ කාරණය තේරුම් ගත හැකිය. ශාස්ත‍්‍රීය භාෂාවෙන් කියන්නේ නම් මෙය පැහැදිලි කළ හැක්කේ “පිය රජතුමා විසින් නිර්මාණය කර දුන් පරිකල්පිත මතවාදයක් (imaginatory ideology) ඇතුළේ සිටි සිද්ධාර්ථ කුමරු එම පරිකල්පනයෙන් මිදි ඇත්තටම සමාජයේ පවතින ස්වභාවය සමඟ කෙළින්ම ගැටුණේ මේ කියන සතර පෙර නිමිති දුටු නිසාය” කියාය.

සම්ප‍්‍රදාය විසින් ප‍්‍රබන්ධය කර තිබූ කථාන්දරය හිතේ තියාගෙන පාරට බැස්ස සිදුහත් කුමාරයාට තමාට පෙන්වන සමාජයේ ස්වභාවය සහ ඇත්තටම සමාජයේ පවතින තත්ත්වය අතර ඇති පරස්පරය පෙනී ගියේ මේ සිද්ධි හතර (සතර පෙරනිමිති) ඇස ගැටීම නිසාය. මතවාදී ලෝකයේ හැමෝම සමානයි කියා පෙන්නුවාට සිදුහත් කුමාරයා පාරට බසිද්දි දැක්කේ රෝගවලින් පීඩා විඳින අසමාන වූ ලෙඩ්ඩුය. මතවාදී ලෝකයේ හැමෝම හැමදාම වෙනස් නොවී ඉන්නවා යැයි පෙන්නුවාට පාරට බසිද්දී සිදුහත් කුමාරයා දැක්කේ වයසට ගොස් අසරණව සිටින මහල්ලන්ය. කවුරුවත් නොමැරෙන ගානට ජීවිතය භුක්ති විඳීමට මතවාදය හදා තිබුණාට පාරට බසිද්දි සිදුහත් කුමාරයා දැක්කේ මරණයට පත් වී දුක්ඛිතව නිමාවෙන මිනිසුන්ගේ සහ ගැහැනුන්ගේ ජීවිත කථාවය. සිදුහත් කුමරු සත්‍යාවබෝධයට යොමු වුණේ මේ විසංවාදයට පිළිතුරු සොයන්නට යැයි සිතීමේ වරදක් ද නැත. ඉදිරියට සිදුවන්නට නියමිත වෙනසක පෙර නිමිති සතර පෙර නිමිති දැකීමෙන් මතු වූයේ යැයි පිළිගන්නේ මේ අර්ථයෙන්ය.

මාගේ මේ සටහන බෞද්ධ සතර පෙර නිමිති කථාවෙන් පටන් ගත්තේ අපේ රටේ වර්තමාන දේශපාලන තත්ත්වය පැහැදිලි කර ගැනීමට විශාල පිටිවහලක් මේ කථාවේ ආකෘතියෙන් ලබා ගත හැකියි සිතන නිසාය. මා එසේ කියන්නේ එක් විශේෂ හේතුවක් පදනම් කර ගෙනය. ‘සමාජයේ වසා තබන්නට හදන යථාර්ථය’ සහ ‘කොච්චර හොඳට වැසුවත් රටේ හැමෝටම පේන්න තියෙන යථාර්ථය’ යන දෙක අතර ඇති විසංවාදය හොඳටම පෙන්නුම් කරන දේශපාලනමය වූ කාලයක අප ජීවත් වන නිසා මේ කථාවේ ආකෘතියත් අද අප මුහුණ දෙන දේශපාලනයත් යන දෙක අතර බරපතළ සමාන කමක් දැකිය හැකි බව මගේ අදහසය.

අද මේ රටේ මිනිසුන් අත්දකින්නේ එක පැත්තකින් යථාර්ථය වසාගෙන පවත්වා ගෙන යාමට දේශපාලන අධිකාරිය දරන උත්සාහයත් අනෙක් පැත්තෙන් එසේ වසන්නට හැදුවාට වැසෙන්නේ නැතිව බුර බුරා මතුවන සමාජ යථාර්ථ ගණනාවක් සතර පෙර නිමිති දැක්කා වගේ පෙනෙන්නට තිබීමත්ය.තවත් සරලව කීවොතින් මේ රටේ ජනතාව අද දවසේ රටේ දේශපාලනය තුළ මුහුණ දෙමින් සිටින්නේ බරපතළ උභතෝකෝටිකයකටය. ඒ එක් පැත්තකින් පාලකයන් පෙන්වන ‘යථාර්ථය’ රජයේ නාලිකාවලින් විකාශනය වෙද්දී අනෙක් පැත්තෙන් ඒ යථාර්ථයට සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් තත්ත්වයක් සතර පෙර නිමිති වගේ සිදුවීම්වලින් මහපාරේ අත්දැකීමෙන් විඳීමය.

රටේ ජනතාව අත්දකින සතර පෙර නිමිති පටන් ගන්නේ සිදුහත් කුමරු දුටුවා මෙන් ලෙඩ වූ එක පුද්ගලයකුගෙන් නොව මහ මඟ පිරීගිය දහස් ගණනක් වූ ලෙඞ්ඩුන්ගෙන්ය. මේ රටේ ජනතාව තමන්ගේ සෞඛ්‍යය පිළිබඳ මේ තරම් භීතියට පත් වුණු කාලයක් මීට පෙර තිබුණේ නැති ගානය. රජයේ නාලිකා සහ සෞඛ්‍ය බලධාරින් කුමක් කීවද මහ මඟ අප හැමෝම දකිමින් සිටින්නේ තමන්ගේ සහ තම දු දරුවන්ගේ ජීවිත ඩෙංගු උණෙන් බේරා ගන්නට වෙර දරන අසරණ ජනතාවගේ වෙහෙසකර ජීවිත පිළිබඳවය.

ඉස්සර පාසලට ගොස් එනතුරු දරුවන්ව ත‍්‍රස්තවාදී ප‍්‍රහාරයකට අසුවේ දැයි බියෙන් සිටියා වගේ දැන් මවුපියන් බියෙන් ත‍්‍රාසගත වී ඉන්නේ දරුවාට පාසලේදී ඩෙංගු මදුරුවකු විදීවී යන භයානක සැකයෙන් මිරිකෙමින්ය. පළාත් පාලන ආයතන විසුරුවා හැරෙන්නට අතහැර ඒවායේ බලය නිලධාරි අතට පත් කර ඇති නිසා දැන් කුණු ගෙනියන්නේ චක‍්‍රලේඛවල තියෙන ආකාරයටය. අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණය කාටවත් කළමනාකරණය කරන්නට බැරි තැනකට පත්වී තියෙන්නේ ඒ හේතුවත් නිසාය.මේ තත්ත්වය වර්ධනය වෙමින් පවතින්නේ පරණ බෞද්ධ කථාවක් වන කිසාගෝතමී පුවතේ නොමළ කෙනකු සිටින ගෙදරකින් අබ ටිකක් හොයාගැනීම වෙනුවට ‘ඩෙංගු වංසගතයට හසු නොවුණු ගෙදරක් සොයා ගැනීම’ ගානට භයානක තත්ත්වයකට ගමන් කරමින්ය.

අනෙක් අතට වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය අද වන විට ගමන් කර ඇත්තේ නැවතත් නිවැරැුදි කරන්නට කාලයක් ගතවන ආකාරයේ සංකීර්ණ අර්බුදයකටය. සයිටම් ප‍්‍රශ්නය හරහා රටේ සියලූම විශ්වවිද්‍යාලවලට වෛද්‍ය පීඨ විභාග තියන්නේ නැති නිසා රට ඇදවැටී තියෙන්නේ ඉදිරි වර්ෂයේ එකම වෛද්‍යවරයෙකු වත් උපාධි ලබා ගන්නට නොහැකි වෙන තත්ත්වයකටය.තත්ත්වය හොඳ අතට හැරෙනවා යැයි බලධාරින් කීවාට ජනතාව අත්දැකීමෙන් විඳින්නේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත‍්‍රයේ ගොඩ නැඟෙමින් තිබෙන මේ අර්බුද තම තමන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතයට බරපතළ ආකාරයෙන් තර්ජනය කරනවා කියාය.

පැරණි බෞද්ධ කථාවේ සතර පෙර නිමිතිවල පළමු කාරණයෙන් දැක්කා වගේ අද අපි මුහුණ දෙන්නේ බලධාරීන් වසන්නට හදන යථාර්ථයත් ජනතාව එදිනෙදා මුහුණ දෙන යථාර්ථයත් අතර එකිනෙකට ප‍්‍රති විරුද්ධ තත්ත්වයකටය. රූපවාහිනියේ නායකයන් පෙන්වන සෞඛ්‍ය සම්පන්නභාවය පිළිබඳ මිථ්‍යාව මහපාරේ අත් දැකීමෙන් පෙන්වන යථාර්ථය හමුවේ අභියෝගයට ලක් වීමය.

සතර පෙර නිමිතිවලින් දෙවැන්න ලෙසින් සිදුහත් කුමරු දුටුවේ තමාගෙන් වසන් කොට තිබූ වයසට පත් වූ මිනිසුන් පිළිබඳ කාරණයයි. අද අප දකින නූතන පෙරනිමිතිවල දෙවැන්න වන්නේ සමාජයෙන් වසන් කර තිබෙන බරපතළ ලෙසින් ‘මහලූ වූ’ රාජ්‍ය සේවයක් සහ දැනුම අතින් අන්ත ලෙස ‘දුගීකරණයට’ භාජනය වූ පරිපාලන සේවයකින් යුක්ත සමාජයක්ය. රාජ්‍ය සේවය කඩා වැටීම ආරම්භ වූයේ අද නොව 1970 ආණ්ඩුව තරම් ඈත කාලයේ සිට බව සැබෑය.

එහෙත් ඒ රාජ්‍ය සේවය මෙතරම් අක‍්‍රීය වූ කාලයක් මීට පෙර තිබුණේ නැති ගානය. රාජ්‍ය සේවය මෙච්චර මහලූ කාලයක් අපේ රටේ තිබුණා දැයි සැක සහිතය. අද රජයේ කාර්යාලවල කවුරුවත් තීරණ ගන්නේ නැත. දේශපාලකයන් මාරුවෙන ගානට නිලධාරීන් කරදරේ වැට්ටවීම පැත්තෙන් මේ ආණ්ඩුව තරම් ‘කප්ගැසූ’ වෙනත් ආණ්ඩුවක් තිබුණේ නැති නිසා හැමෝම ඉන්නේ වගකීම අනෙකාගේ ඇගේ ගහන්නේ කෙසේ ද කියා සිතමින්ය. අද නිලධාරීන් තමන්ගේ අත්සන යම් ලේඛනයකට යොදන්නේ ඊට උඩින් කීදෙනෙක් අත්සන් කර තිබේ දැයි හොඳින් විමසා බලාය. කොටින්ම ඇමැතිවරයා තමන්ගේ අත්සන දමන තෙක්ම ලිපි ගොනුව ඉදිරියට යන්නේ නැති ගානට කුඩා කාරණා පවා සංකීර්ණ වී ඇත්තේ මේ නිසාය. මේ මතුවෙමින් එන්නේ රාජ්‍යයේ පලදායකභාවය පිළිබඳ වූ බරපතළ කාරණයක් පමණක් නොව අනාගත රාජ්‍ය පාලනය පිළිබඳ නරක පෙර නිමිත්තක් ද බව පැහැදිලිය.

තුන්වෙනුව පැරණි සතර පෙරනිමිති කථාවේ එන්නේ සිදුහත් කුමරු මැරුණු මිනිසකු දැකීම හරහා එතෙක් කල් තමාගෙන් වසන් කර තිබූ පැවැත්මේ අසාර්ථකත්වය පිළිබඳ තත්ත්වය අත් දුටු බවයි. ජීවිතයේ පැවැත්මේ අනාගතය පිළිබඳ සැකය හා පැවැත්මේ ස්වභාවය පිළිබඳ අස්ථිරත්වය ගැන ඒ මගින් පාඩමක් කියා දුන් බව ඒ කථාවෙන් කියවෙන කාරණය විය. අද සමාජයේ අප දකින බරපතළ පෙරනිමිත්තක් වන්නේ මිනිසුන්ගේ මරණවලින් කියවෙන කථාවකට වඩා දේශපාලන ව්‍යාපාරවල මරණවලින් මේ රටට අනාගතයක් නැති බව පෙන්නුම් කරන තත්ත්වයකට අප පත් වීමය.

වෙනත් ලෙසකින් පැවසුවොත් අප අත්දකිමින් සිටින්නේ අපේ ගැටලූවලට විසඳුම් සෙවිය හැකි දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් රටේ නොමැති වීම වැනි ප‍්‍රශ්නයකටය. මේ පෙන්නුම් කරමින් තිබෙන්නේ රටේ අභියෝග ජයග‍්‍රහණය කළ හැකි ආකාරයේ දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් රටේ නැති වීම පමණක් නොව ඒ වෙනුවට පෙනී සිටින සාම්ප‍්‍රදායික දේශපාලන පක්ෂ ‘මූලධාර්මිකව මරණයට’ පත් වී ඇති බවය. මේ සමහර පක්ෂ පෙන්නුම් කරන්නේ මරණයට පත් වී ආදහනය හෝ භූමදානය නොකළ මෘත කලේබරයක තත්ත්වයක්ය. මේ ‘දේශපාලන ව්‍යාපාරවල මරණය’ සාක්ෂි සපයන්නේ අද රටේ ඇති ප‍්‍රශ්න විසඳීමට එජාපයට, ශ‍්‍රීලනීපයට, ජවිපෙයට හෝ ඒකාබද්ධයට හැකියාවක් නැති බව පමණක් නොව ඒ අයට ප‍්‍රශ්නයේ සැබෑ ස්වරූපය තේරෙන්නේ වත් නැති බවය. දේශපාලන වශයෙන් මේ රටේ අනාගතය පිළිබඳව අලූතින් සිතීමේ අවශ්‍යතාව වෙන කවර දාටත් වඩා බරපතළ ආකාරයෙන් ඉදිරියට පැමිණ ඇති බව මේ හරහා පෙන්නුම් කරන ප‍්‍රධාන කාරණයය.

හතරවෙනුව පැරැණි කථාවේ එකල සිදුහත් කුමරුට මුහුණ දුන් නිමිත්ත වූයේ ජීවිතයේ ගැටලූකාරීත්වයට විසඳුම් සොයන විකල්ප ආධ්‍යාත්මික ක‍්‍රියාකරුවකු ලෙසින් භික්ෂුවකගේ රූපයක් දැකීමය. මේ තත්ත්වය දේශපාලන කෝණයකට පෙරළුවහොත් මෙයින් අර්ථවත් වන්නේ රටේ අනාගතය පිළිබද සුභ සිහිනයක් මතු කරන විකල්ප දේශපාලන ජායාවක් දැකීමක් ලෙසින්ය.

එහෙත් කනගාටුවට කාරණය වන්නේ මේ රටේ මේ නිශ්චිත මොහොතේ විකල්ප සමාජ ක‍්‍රියාකාරීත්වය පිළිබඳව එවැනි නායකත්වයක් නිර්මාණය කිරීම බරපතළ අර්බුදයක් ලෙසින් පැවතීමය. අස්ගිරි ප‍්‍රකාශය වැනි ආගමික මතුකිරීම්ල සයිටම් විරෝධය වැනි ශිෂ්‍ය මතු කිරීම්ල එට්කා විරෝධය වැනි වෘත්තීය මතු කිරීම් හුදකලා වූ වෙනස් වෙනස් මතු කිරීම් ලෙසින් පවතිනවා මිස එකට ගොඩ නැඟුණු ජාලයක් බවට පත්වීමක් පෙන්නුම් කරන්නේ නැත.

මේ හතර වන පෙර නිමිත්ත නිසි ලෙස කළමනාකරණය වන දිනය තෙක් මේ රටේ දේශපාලනය වෙනස්වීමේ විභවයක් නැති බව දුරට පෙනෙන සත්‍යයයි.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

රෝගී අණ්ඩුවකට ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කළ හැකි ද?

රෝගී අණ්ඩුවකට ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කළ හැකි ද?
සැබෑ ප්‍රශ්නය ව්‍යවස්ථාව ද? 

වාර්ගික පදනමින් බලය බෙදීම හරහා රට අස්ථාවර කර ගන්නවා ද?
ජේ ආර් ජයවර්ධනගේ ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ කොතරම් විවේචන තිබුණ ද එම විවේචනය අදාළ වන්නේ ව්‍යවස්ථාව ප්‍රායෝගික ව ක්‍රියාත්මක කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයකට ද යන්න සංවාදයට බඳුන් කළ යුතු කාරණයකි. මන් ද ව්‍යවස්ථාවේ තිබෙන අඩුපාඩුවක් නිසා අහවල් ගැටළුව මතු වී ඇතැයි නිශ්චිතව පෙන්වා දිය නොහැකි බැවිනි. කෙසේ වෙතත්, ජේ ආර්ගේ ව්‍යවස්ථාව විසින් ලංකාවේ ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්නයට, අදාළ ප්‍රශ්නය විසින් ම ඉල්ලා සිටි මිලිටරි විසඳුම දීමට අවශ්‍ය කරන බලය රැගත් විධායකය සම්පාදනය කර තිබුණි. එවැන්නක් නොතිබෙන්නට මහින්ද රාජපක්‍ෂ රජයට දිගට හරහට පැටලී තිබූ ත්‍රස්තවාදයට එරෙහිව ධෛර්යවන්ත ප්‍රතිචාරයක් දීමට නොහැකි වන්නට ඉඩ තිබුණි. එසේ නොවූවා නම්, ලංකාව අද තිබෙන සාමකාමී තත්වයට ලබා නොගන්නවා පමණක් නොව, උතුරු නැගෙනහිර වර්ගවාදී දෙමළ රාජ්‍යක් බිහිවීමෙන් එහා ගොස්, පසුව එය ඉන්දියාවට ද පැතිර මුළු කලාපය ම එකම ගිනිහලක් වීමට හැකියාව තිබුණි.

එහෙත් ලංකාවේ ප්‍රශ්නයක් ඇත. එසේ නම් ඒ කොහේ ද? ඇත්ත වශයෙන් ම අපගේ ප්‍රශ්නය ඇත්තේ මැතිවරණ ක්‍රමයේ ය. එනම් මනාප ඡන්ද ක්‍රමය තුළ ය. වෙනස් විය යුත්තේ එයයි. ලංකාවේ දේශපාලන සංස්කෘතිය උඩුයටිකරු කොට, දේශපාලකයා දේශපාලනයෙන් විතැන් කොට ව්‍යාපාරිකයෙකු බවටත්, ඉන් එහාට ගොස් රස්තියාදුකාර මදාවියෙකු බවටත් පත් කළේ මේ ක්‍රමයයි. ඇත්ත වශයෙන් ම, එසේ වීම ක්‍රමය විසින් ම ඉල්ලා තිබුණි. මැතිවරණයක දී මනාප ලබා ගැනීම සඳහා වන හැකියාව නොමැති නම් ඔහු හෝ ඇය පද්ධතියෙන් එළියට විසි වේ. මෙම ක්‍රමය දූෂිත සමාජ වටපිටාවකට මෙන් ම සියල්ලට ඉහළින් දේශපාලනකයා තැබෙන හා, ඒ හරහා සමාජයේ සිවිල් නායකත්වයන් අහෝසි කරන තැනට වර්ධනය විය. ඒ අනුව, අදාළ ක්‍රමය අහෝසිකර දැමීම ලංකාවේ බොහෝ සමාජීය, සංස්කෘතික හා දේශපාලන කාරණාවන්ට මංපෙත් විවර කරනු ඇත.

නැවතත් අප, ජේ ආර් ව්‍යවස්ථාව දෙසට ගියහොත්, පෙන්වා දිය යුතු කරුණ වන්නේ, එම ක්‍රමය ලංකාව වැනි සංවර්ධනය වෙමින් තිබෙන රටකට සිය ඉදිරි පිම්ම පැනීම සඳහා පහසුකම් සපයන බව ය. මෙහි දී කෙනෙකු නගනු ඇති ප්‍රශ්නය වන්නේ, අදාළ ව්‍යවස්ථාව විසින් දෙමළ ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් ලබා නොදෙන බව ය. අපගේ මතය නම්, උතුරු නැගෙනහිර ප්‍රශ්නය යනු දේශපාලන විසඳුමක් නොව, ආර්ථික හා පරිපාලන විසඳුමක් ඉල්ලා සිටින ප්‍රශ්නයක් බව ය. සිය ආර්ථික හා පරිපාලන අවශ්‍යතා සපිරෙන විට එම ප්‍රශ්නය ඉබේම පහව යනු ඇත.

වත්මන් රජය විසින් ගෙන ඒමට සැරසෙන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය හරහා සිදුවනු ඇත්තේ ප්‍රශ්නය කොනක් නොපෙනෙන අගාධයකට තල්ලු කර දැමීම ය. ඊට හේතුව ඉහත පෙන්වා දුන් ආර්ථික හා පරිපාලන සාධක සැලකිල්ලට නොගෙන, හුදු මවාපාන ලද සංඥානන (perception) මත රැ‍ෙඳෙමින් ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කිරීම ය. ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදය විය යුත්තේ තාවකාලික ගැටළුවලට විසඳුම් ලෙස නොව, දිගුකාලීන ජාතික අවශ්‍යතා වෙනුවෙනි. පවතින සංඥානිත ගැටළුවලට උත්තර වශයෙන් ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කිරීමේ ප්‍රතිඵලය වනු ඇත්තේ, ප්‍රශ්නය සදාකාලික ව එකසේ තිබීම විනා විසඳීම නම් නොවේ. අප එසේ කියන්නේ කාරණා කීපයක් නිසා ය.

එකක් වත්මන් රජයට ව්‍යවස්ථාවක් නිර්මාණය කිරීමට අවශ්‍ය අගතියෙන් තොර ගැඹුරු දේ්ශපාලන දැක්ම නොතිබීම ය. එය භයානක තත්වයකි. 19 වැනි සංශෝධනයේ අන්තර්ගතයෙන් එය මනාව තහවුරු වේ. 19 වැනි සංශෝධනය යනු සපුරා දේශපාලන ලියවිල්ලකි. එහි මූලික ම අරමුණ වූයේ මහින්ද රාජපක්‍ෂ නැවත වරක් ඡන්දයකට පෙනී සිටීම අහෝසි කිරීම මිස අනෙකක් නොවේ. අනෙත් අවශ්‍යතාව වූයේ, රනිල් වික්‍රමසිංහ වෙත විධායකයේ බලතල ග්‍රහණය කර ගැනීමට අවස්ථාව සලසා ගැනීම ය. තව ද මහමැතිවරණයේ දී තමාට ලැබෙන බලය පිළිබඳ අවිනිශ්චිතතා තිබූ හෙයින් ඊට ගැලපෙන ලෙස ඊනියා ජාතික රජයකට අවශ්‍ය ප්‍රතිපාදන එකී සංශෝධනය තුළට ඇතුළු කිරීම ය. රාජපක්‍ෂ සාධකය පිළිබඳ කරුණ අප පසෙකින් තබමු. එහෙත් දෙවැන්නෙහි හා තෙවැන්නෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සිදු වූයේ ලංකාව අර්බුදයෙන් අර්බුදයට ගමන් කිරීම බව මෑත ඉතිහාසය සාක‍්‍ෂි දරයි. එය කොතරම් ව්‍යසනකාරී ද කිවහොත්, ආණ්ඩුවට පාරා වළල්ලක් වූයේ ද මේ ක්‍රියාවයි. විධායකයේ බලතල දේශපාලන කාරණා මත අගමැති සතුකර ගැනීම හරහා රටේ ආර්ථික ඇතුළු සියළු ආකාරයේ ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ දැඩි අවිනිශ්ත බවක් ඇති විය. එමෙන් ම, තමා වෙතින් ඉවත් වූ බලතල තමා සතුව තාමත් තිබෙතැයි සිතන ජනපතිවරයෙකු නිසා එම ප්‍රශ්නය තවත් උග්‍ර විය. 19 වැනි සංශෝධනයෙන් ගෙන ආ ඊනියා ජාතික රජය නිසා සිදු වූයේ ලංකාවට එදා සිට පැවති විපක්‍ෂයේ ක්‍රියාකාරිත්වය අහෝසි වි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ මූලික ස්ථම්භයක් එතුළින් අක්‍රිය කර දැමීම ය. ජනතා හඬට අවශ්‍ය අවකාශය සෑම තැනින් ම අවහිර වූ අතර, ඉට ප්‍රතිචාර ලෙස ආණ්ඩුව කළේ ජාතික රජයක් පිළිබඳ මන්ත්‍රය ජපකරමින් සිටීම පමණි. මේ අතර, ජාතික රජයක් නම් එහි විපක්‍ෂයක් කිසිසේත්ම තිබිය නොහැකි වුවත් වත්මන් ක්‍රමය තුළ, දෙමළ ජාතික සංධානය නම් ඊනියා විපක්‍ෂ විහිළුවක් ද පිහිටුවා තිබේ. මේ නම් මොනතරම් ප්‍රහසනයක් ද?

වත්මන් ව්‍යවස්ථාව හැර අලුත් ව්‍යවස්ථාවට යනු ලබන්නේ විධායකයේ බලය බෙදනු පිණිස මිස අන් කාරණයකට නොවේ. බලය බෙදිය යුතු නැතිනම් වත්මන් ව්‍යවස්ථාව හැර දැමීමේ අවශ්‍යතාවක් නැත. බලය බෙදීම යනුවෙන් අදහස් කරනු ලබන්නේ, විධායකය හා පාර්ලීමේන්තුව සතු බලතල විශේෂයෙන් උතුරු නැගෙනහිර ඉලක්ක කොට ලංකාව පුරා බෙදා හැරීම ය. ඒ හරහා දැනට මධ්‍යම රජය හා පළාත් සභා අතර තිබෙන සමගාමී ලැයිස්තුව අහෝසි වන අතර, විධායකය තවදුරයත් දුර්වල කොට, ඒකීයභාවයෙන් තොර පද්ධතියක, ලංකාව පුරා කුඩා කුඩා අර්ධ ස්වාධීන රාජ්‍ය බිහිවනු ඇත. කොටින් ම එහි දී, මධ්‍යම රජයක භූමිකාව අනවශ්‍ය තැනකට පත්වන අතර, ඒ ඒ කුඩා රාජ්‍ය කීපයක් විසින් තමාට කියා නීති සම්පාදනය හා ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කරනු ඇත. මධ්‍යම රජයට තම ප්‍රතිපත්ති ඉහත අර්ධ ස්වාධීන රාජ්‍ය තුළ ක්‍රියාත්මක කිරීම කිසිසේත්ම අපහසු වනු ඇති අතර රටේ ආර්ථික, දේශපාලන හා සමාජ ව්‍යාකූලතා නන්දෙසින් උද්ගත වනු ඇත. කොටින් ම රට සෑම අතින් ම අස්ථාර වනු ඇත. ඊට ඉඟියක් සපයන්නේ 2012 වසරේ දී බැසිල් රාජපක්‍ෂ මහතා විසින් පාර්ලීමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ දිවිනැගුම පනත හා ඒ ආශ්‍රිතව ගොඩ නැගුණු අර්බුදයයි. එහි මූලික කියවීම වන්නේ, වත්මන් පළාත් සභා ක්‍රමය තුළ පවා එවැනි අර්බුද මතු කිරීමට හැකියාව තිබීම තුළ ඉන් බොහෝ එහා ගිය ව්‍යවස්ථාවක කෙසේ වනු ඇති ද යන්න කල්පනා කිරීමෙනි. ඇත්ත වශයෙන් ම, දිවිනැගුම පනත සියළු පළාත් සභාවල අනුමැතිය ගත යුතු බවට අගවිනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනායක විසින් තීරණය කිරීම ලංකාවේ සුවිශේශි කඩඉමකි. ඇය එසේ කළේ, එය උතුරේ සම්මත නොවන බව දැන ලංකාව ෆෙඩරල් කිරීම සඳහා මූලික අඩිතාලම දැමීමේ අටියෙනි. ඇත්ත වශයෙන් ම, ශිරාණි බණ්ඩාරනායක ධුරයෙන් ඉවත් කිරීම දක්වා දිග් ගැසුණේ එම කරුණයි. කොටින් ම දිවිනැගුම පනතට වඩා, එවර මහින්ද රජයට අවශ්‍ය වූයේ ලංකාවේ ඒකීයභාවය පලුදු කරනසුළු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයකින් රට බේරා ගැනීමට ප්‍රමුඛතාව දීම ය. ඒ කෙසේ වෙතත්, නව තත්වය යටතේ විධායකය ද නැති, සමගාමී ලැයිස්තු ද අහෝසි වී අර්ධ-රාජ්‍යයක් කීපයක් ලංකාවේ නන්දෙස බිහි වුවහොත් අප රට කොතනින් නතර වේ ද?
-ජ්‍යේෂ්ඨ කතිකාචාර්‍ය මහින්ද පතිරණ-

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ව්‍යවස්ථාව පරදන සටනේ එක් පෙරමුණක් එළියේ සටනට බහී - ඇතුලේ සටනත් දිගටම...

ජාතික නිදහස් පෙරමුණ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයෙන් නිල වශයෙන් ඉල්ලා අස්වීම දන්වමින් කතානායකවරයා වෙත යැවූ ලිපිය.

ගරු කථානායකතුමා,
ශ‍්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව,
ශ‍්‍රී ජයවර්ධනපුර,
කෝට්ටේ.

ගරු කථානායකතුමනි,

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයෙන් ඉවත්වීම පිළිබඳ නිල වශයෙන් දැනුම්දීම

පහත අත්සන් කරන එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය තුළ ජාතික නිදහස් පෙරමුණ නියෝජනය කරන මන්ත‍්‍රීවරුන් 05 දෙනා වන අප පහත සඳහන් හේතු මුල් කර ගනිමින් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයෙන් ඉවත් වන බව ඔබතුමා වෙත මෙසේ නිල වශයෙන් දැනුම් දෙමු.

1. ත්‍රෛනිකායික මහනායක හිමිවරුන් විසින් 2017-07-04 දින සිදුකරන ලද විශේෂ ප‍්‍රකාශය මගින් රජයට, රටේ පොදු මහජනතාව සහ මහජන නියෝජිතයන් වෙත දන්වා ඇති පිරිදි නව ව්‍යවස්ථාවක් හෝ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් මේ මොහොතේ ඉදිරිපත් නොකළ යුතු බවට වන උන්වහන්සේලාගේ එකගතාව සහ නිර්දේශය පක්‍ෂයක් ලෙස මහජන නියෝජිතයන් ලෙස අපි සියලූ දෙනා විසින් හිස් මුදුනින් පිළිගන්නා බැවින් ද,

2. අප රටේ ඓතිහාසික සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය තුළ රජුට සහ මහජනයාට ඉහළින් සිට සමාජ සම්මතයන් සහ ප‍්‍රමිතීන් නිර්දේශ කිරීමට සහ රජුට සහ ජනතාවට අර්ථයෙන්, ධර්මයෙන් අනුශාසනා කිරීමට අදාළ මහා සංඝරත්නය සතු ඓතිහාසික අනුල්ලංඝනීය උරුමය, අප විසින් දෙදණ නමා ගෞරව පූර්වකව පිළිගන්නා බැවින් සහ දිවි නොතකා එම උරුමය සුරැකිය යුතු බැවින් ද,

3. ගෞරවනීය මහා සංඝරත්නය විසින් හේතු සහිතව දක්වා ඇති පරිදි වර්තමාන ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක ක‍්‍රියාවලිය විවිධ බලවේගවල බලපෑම්වලට යටත් වූ සහ මහජනයාගේ අනුදැනුම සහ සහභාගිත්වය නොමැතිව සිදුවන ක‍්‍රියාවලියක් වන බැවින් එම ක‍්‍රියාවලියේ නීත්‍යනුකූලභාවය සහ සුජාතභාවය බරපතළ ලෙස අභියෝගයට ලක් වී ඇති බැවින් ද,

4. විවිධ පාර්ශ්ව විසින් ව්‍යාජ ලෙස සමාජගත කිරීමට උත්සාහ කළත් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක සභාවක් පිහිටුවීම, පවත්වාගෙන යාම හෝ එහි නිර්දේශ පිළිගැනීම සඳහා පැහැදිලි මහජන වරමක් රජයට ලැබී නොමැති බැවින් ද,

5. වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා විසින් ජනවරම ලබාගැනීම සඳහා මහජනයා වෙත ඉදිරිපත් කරන ලද මැතිවරණ ප‍්‍රකාශනය අනුව එතුමාට බලය ලැබී ඇත්තේ ජනමත විචාරණයක් අවශ්‍ය නොවන ව්‍යවස්ථා සංශෝධන සඳහා පමණක් බැවින් එතුමාට ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක සභාවක් පිහිටුවීම, නව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කිරීම හෝ ජනමත විචාරණයක් අවශ්‍ය වන කිසිදු වගන්තියක් සංශෝධනය කිරීම සඳහා දේශපාලන බලයක් හෝ සදාචාර අයිතියක් නොමැති බැවින් ද,

6. ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයට අයත් මන්ත‍්‍රීවරුන් 95 දෙනාට ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් සදහා කිසිදු මහජන වරමක් ලැබී නොමැති බැවින් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් සඳහා අවශ්‍ය වන විශේෂ බහුතර බලය පාර්ලිමේන්තුව සතුව නොමැති බැවින් ද,

7. සමස්ත පාර්ලිමේන්තුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයක් බවට පරිවර්තනය කිරීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුව විසින් සම්මත කළ යෝජනාවේ 11 වැනි වගන්තිය ප‍්‍රකාරව මෙහෙයුම් කමිටුව විසින් පත් කළ උප කමිටු 06 තුළ සිදුවූ සාකච්ඡා ක‍්‍රියාවලිය මාධ්‍යයට නිරාවරණය නොකළ බැවින් සහ එම ක‍්‍රියාවලිය තුළ විපක්‍ෂයේ නියෝජිතයන්ට තම අදහස් පළ කිරීම සඳහා සාධාරණ අවස්ථාවක් ලබා දී නොමැති බැවින් ද,

8. පාර්ලිමේන්තුව විසින් සම්මත කළ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයක් පිහිටුවීමට අදාළ යෝජනාවේ ප‍්‍රතිපාදන ඉක්මවා යමින් මෙහෙයුම් කමිටුව විසින් අමතර කමිටු 2ක් පත්කිරීම සහ ඒවායේ නිර්දේශ මෙහෙයුම් කමිටු වාර්තාවට ඇතුළු කිරීම මෙන්ම එම වාර්තා සකස් කිරීමේදී දීර්ඝ කාලයක් රට තුළ බෙදුම්වාදී මතවාද ප‍්‍රචලිත කළ මන්ත‍්‍රීවරුන් නොවන බාහිර පිරිස්වල මතවාදී දායකත්වය ලබා ගැනීම ආදී ක‍්‍රියාමාර්ග මගින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ ගෞරවය සහ ජනවරම නොසලකා හැර ඇති බැවින් සහ මෙහෙයුම් කමිටුවේදී සාකච්ඡාවට ලක් නොවූ කරුණු වාර්තාවට ඇතුළු කොට ඇති බවට මෙහෙයුම් කමිටුව නියෝජනය කරන විපක්‍ෂ මන්ත‍්‍රීවරුන් විසින් ලිඛිතව චෝදනා කොට ඇති බැවින් ද,

9. පාර්ලිමේන්තුව විසින් සම්මත කළ යෝජනාව අනුව මෙහෙයුම් කමිටුව විසින් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයට වාර්තාවක් සහ ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් යන ලියවිලිි දෙකම එකවිට ඉදිරිපත් කළ යුතු වුවත් එම ප‍්‍රතිපාදන උල්ලංඝනය වන සේ කෙටුම්පත රහසිගතව තබා ගනිමින් වාර්තාවක් පමණක් ඉදිරිපත් කරමින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගෙන් සැබෑ තත්වය වසන් කිරීමට සහ ඔවුන් නොමග යැවීමට විවිධ පාර්ශ්ව විසින් ගන්නා වූ පහත් උත්සාහය අනුමත කළ නොහැකි බැවින් ද,

10. මහා සංඝරත්නය විසින් බලපෑමට ලක්වූ ක‍්‍රියාවලියක් ලෙස අවධාරණය කර ඇති පරිදි වර්තමාන ව්‍යවස්ථා සම්පාදක ක‍්‍රියාවලිය එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලය විසින් ශ‍්‍රී ලංකාවේ රජය බලපෑමට යටත්කොට සම්මත කරකු ලැබූ 2015-30/01 යෝජනාවේ අඩංගු නිර්දේශයන් ප‍්‍රකාරව ආරම්භකොට ඇති බැවින් සහ ඊට අදාළව ව්‍යවස්ථාවේ අඩංගු විය යුතු ප‍්‍රතිපාදන මොනවාදැයි නිර්දේශ කිරීමට තරම් මානව හිමිකම් කොමසාරිස්වරයා, විවිධ විශේෂ නියෝජිතයන් ධෛර්යවත් වී ඇති තත්වයක් තුළ සහ වෙනත් දෙස් විදෙස් බෙදුම්වාදී බලවේග නිරන්තරයෙන් එම ක‍්‍රියාවලිය තමාට අවශ්‍ය ආකාරයට හැසිරවීම සඳහා විවිධ ආකාරයට බලපෑම් කරන බැවින් සහ මෙම ක‍්‍රියාවලිය තුළින් රටට සහ සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් සියලූ ජනතාවට යහපත් වන ව්‍යවස්ථාවක් බිහි නොවන බව සක්සුදක් සේ පැහැදිලි බැවින් ද,

අප පක්‍ෂයේ සියලූම නියෝජිත ආයතනවල සහ මහජන නියෝජිතයන්ගේ ඒකමතික තීරණය අනුව ඉහත සඳහන් කළ පරිදි මෙම ලිපිය ඔබතුමා වෙත බාරදෙන අද දින සිට පහත අත්සන් කරන මන්ත‍්‍රීවරුන් වන අප ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයෙන් ඉවත් වූ බව පාර්ලිමේන්තුවට දැනුම් දෙන ලෙස අපි ඔබතුමා වෙත ඉතා ගෞරවයෙන් ඉල්ලා සිටිමු. එසේම පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත කළ යෝජනාව අනුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලය සමස්ත මන්ත‍්‍රිවරුන්ගෙන් සමන්විත විය යුතු බැවින් අපගේ ඉවත්වීම මගින් එම කොන්දේසිය බිඳ වැටේ. එම නිසා එම හේතුව සහ අප විසින් ඉහත දක්වන්නට යෙදුනු සෙසු කරුණු 10 මුල් කර ගනිමින් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයේ වලංගු භාවය අභියෝගයට ලක්වී ඇති බව උත්තරීතර පාර්ලිමේන්තුවට දන්වා සිටින ලෙස ද අපි ඉතා ගෞරවයෙන් ඔබතුමාගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

මේ වගට,
1. විමල් වීරවංශ
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී
2. වීරකුමාර දිසානායක
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී
3. ජයන්ත සමරවීර
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී
4. උදයශාන්ත ගුණසේකර
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී
5. නිරෝෂන් පේ‍්‍රමරත්න
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී


පිටපත්:- 1. අතිගරු ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා 2017-07-19
2. මෙහෙයුම් මණ්ඩල සභාපති ගරු අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මැතිතුමා
3. සියලූම ජනමාධ්‍ය

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

ආක‍්‍රමණිකයාට එරෙහි සුජාතයෝ

-වෛද්‍ය වසන්ත දේවසිරි-

තොරතුරු තාක්‍ෂණ සංසදයේ ලසන්ත වික‍්‍රමසිංහ සහ කපිල පෙරේරා විසින් රචිත එට්කා නෑයෙක්ද? ආක‍්‍රමණිකයෙක්ද? යන කෘතිය ජනගත කිරීමේ උත්සවයට සහභාගී වුනු මට යුතුකමට මෙම සටහන ලියා එවීමට සිත් විය.

එම උත්සවයේ දී දේශනයක් පැවැත් වූ මහ බැංකුවේ හිටපු අධිපතිවරයා වූ අජිත් නිවාඞ් කබ්රාල් මහතා ගිවිසුමක් තුළින් හැම වෙලේ ම පැමිණෙන්නේ ආක‍්‍රමණිකයෙකු බවත් එය කිසි දා නෑයෙකු විය නොහැකි බවත් ප‍්‍රකාශ කළේ ය. මෙරට ආක‍්‍රමණය කළ පෘතුගීසීන්, ලන්දේසීන් මෙන් ම ඉංගිරීසින් ද රට තුළ සිය බලය සථාපිත කර ගත්තේත් අපට උරුම වූ සභ්‍යත්වය විනාශ කර අප රට සූරා කෑවේත් ඔවුන් විසින් සිංහල රජවරුන් හා ඇතිකර ගත් ගිවිසුම් මඟින් බව එතුමා මතක් කර දුන්නේ ය.

වසර දෙදහස් ගණනක් තිස්සේ අඛණ්ඩව සුරැකුණු සිංහල බෞද්ධ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය හා එයට පාදක වූ සභ්‍යත්ව විඥානය ද ඉරිතලා දෙදරා ගියේ මෙරට නායකයින් විසින් 1815 දී ඉංගිරීසින් සමඟඇති කර ගන්නා ලද උඩරට ගිවිසුමෙන් පසුව ය. අද ද අප වෙලා ගෙන සිටින වහල් මානසිකත්වය මෙන් ම යාචක ආර්ථිකය ද එම ගිවිසුමෙන් අප ලද දායාදයන් ය. ඉන් ශතක දෙකකට පසුව අප හිස මත බලහත්කාරයෙන් පැටවීමට උත්සාහ ගන්නා එට්කා ගිවිසු ම ද හුදු වෙළඳ ගිවිසුමක සීමාවන් ඉක්මවා යමින් ආර්ථික සමාජ දේශපාලන සංස්කෘතිය ආදී පුළුල් පරාසයක පැතිර යන පිළිලයක් බවට පත් විය හැකි අයුරු ය එට්කා නෑයෙක්ද? ආක‍්‍රමණිකයෙක්ද? කෘතියේ කතුවරුන් විසින් පෙන්වා දෙන්නේ.

‘යෝජිත එට්කා ගිවිසුම සම්පූර්ණයෙන්ම කි‍්‍රයාත්මක වන විට ඉන්දියාව හා ශී‍්‍ර ලංකාව එකම කලාපයක් බවට පත් වේ. ඒ නිසා මේ ගිවිසුම ආර්ථික, සමාජයීය හා දේශපාලන වශයෙන් අළුත් ම ශී‍්‍ර ලංකාවක් ගොඩ නඟනු ඇත. කිසි විටෙක ආපසු හැරවිය නොහැකි ඒ වෙනස අත්හදා බැලීමෙන් හිතකරද අහතකරද යන්න අවබෝධ කර ගැනීමෙන් පලක් නොවනු ඇත.‘

ලසන්ත වික‍්‍රමසිංහ සහ කපිල පෙරේරා යන තරුණ ලේඛකයන් දෙදෙනා විසින් ලියන ලද එට්කා නෑයෙක්ද?ථ ආක‍්‍රමණිකයෙක්ද? යන මාහැඟි කෘතියේ සමස්ථාර්ථයම මෙම ඡේදය තුළ ගොනු වී ඇතැ යි මම සිතමි. ඒ අප සියළු දෙනාම මෙම ගිවිසුමට සපුරා විරුද්ධ විය යුත්තේ මන්දැ යි යන්න එම ඡේදය තුළින් ම මනාව පැහැදිළි කෙරෙන බැවිනි. අපටම ආවේනික වූ සභ්‍යත්වයක් ඇති බව තවමත් තේරුම් නොගත් පිරිසකට නම් මෙම ආපසු හැරවිය නොහැකි වන වෙනසේ ඇති භයානක බව තේරුම් ගැනීමට අසීරු විය හැක. ඒ පිළිබඳව මඳ හෝ අවබෝධයක් තිබුනි නම් ඔවුන් 2015 දී වෙනසක් වෙනුවෙන් තම ඡුන්දය පාවිච්චි නොකරනු ඇත. 2003 වසරේ දී දේශපාලන කරලියට ආ සීපා ගිවිසුම අත්සන් කිරීම ප‍්‍රතික්‍ෂේප කරමින් වසර දහයක් මේ රට රාජ්‍යය කිරීමට විශිෂ්ට රාජ්‍ය තාන්ති‍්‍රකයෙකු වූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා සමත් විය. එපමණක් ද නොව මේ රට සිය ග‍්‍රහනයට නතු කර ගැනීමට ඉන්දියාව සහ බටහිර නව යටත් විජිතවාදීන් විසින් පෝෂණය කරණ ලද ත‍්‍රස්තවාදය මේ කාලය තුළ දී මෙරටින් මලිනුපුටා දැමීමට ද රාජපක්‍ෂ මහතාට හැකි විය. 2015 දී මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා පරාජය කිරීමට ඉන්දියානු රෝ ඔත්තු සේවය විසින් කරණ ලද මැදිහත් වීම ද, කොටි ත‍්‍රස්තවාදී නායකයන් රෝ සංවිධානයේ ඉහළ පුටු හෙබ වූ අයුරු ද තව දුරටත් ලොවට රහසක් නොවන බැවින් ලසන්ත හා කපිල පෙන්වා දෙන භයානක යථාර්ථය තේරුම් ගැනීම කිසිවෙකුටත් අපහසු නොවෙනු ඇත.

කලකට පෙර කතුවරයන් දෙදනා ද සහභාගී වූ රැස් වීමකදී එට්කා ගිවිසුම සම්බන්ධයෙන් පුළුල් ජන කතිකාවතක අවශ්‍යතාවය මතුකර විට මලික් සමරවික‍්‍රම මහතා ඊට විරුද්ධ වූ බව සඳහන් වේ. ඊට හේතු වශයෙන් ඔහු දක්වා ඇත්තේ ඒ තුළින් සාමාන්‍ය ජනතාව තුළ ගිවිසුම කෙරෙහි අනවශ්‍ය බයක් ඇති වී ඔවුන් ඒ පිළිබඳව වැරදි තීරණ වලට එළඹීමට ඉඩ කඩ ඇති බවයි. වෙනත් වචන වලින් කියතොත් යූඑන්පී කාරයෙකු වන සමරවික‍්‍රම මහතා පවසා ඇත්තේ අපි තමයි මොළ කාරයෝ, අපට තමයි තීරණ ගන්න පුළුවන්, මේ රටේ සැබෑ උරුම කරුවන් වන සාමාන්‍ය මිනිස්සු මෝඩයන් ය යන අදහසයි. මෙය තවමත් විසි වැනි සියවසේ ජීවත් වන මෙරට වත්මන් උගතුන්ගේ මානසිකත්වයේ කදිම පිළිබුඹුවකි. බටහිර සංස්කෘතියේ දීන අනුකාරකයන් වූ මෙවැන්නන් මෙරට විසූ අදීන චින්තකයෙකු වූ ආනන්ද කුමාරස්වාමි මහතා විසින් හඳුන්වා ඇත්තේ අධ්‍යාත්මික අවජාතකයින් ලෙසයි. රජයේ මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශකයෙකු ද වන එක්තරා ඇමතිවරයෙකුට අනුව මෙරට සංස්කෘතිය ඉන්දියාවෙන් ආනයනය කළ ඉන්දියානු සංස්කෘතියේ අනුරුවකි. එට්කා ගිවිසුම සාධාරනීය කෙරුම සඳහා කරනු ලබන මෙවන් වූ බොළඳ ප‍්‍රකාශ වලින් පෙන්නුම් කරන්නේ සංස්කෘතිය වැනි විෂයයන් අරබයා ඔවුන්ගේ නොදැනුවත් කම පමණක් නොව ඔවුන් ආනන්ද කුමාරස්වාමි මහතා සඳහන් කරණ අයුරු වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් ම අධ්‍යාත්ම අවජාතකයින් මෙන්ම සබුද්ධික නීචයන් ද වන බවයි.

මෙරට මොළ කාරයින් ලෙස පෙනී සිටින අධ්‍යාත්මික අවජාතකයින් හා සබුද්ධික නීචයින් විසින් ජනතාවට හොර රහසේ කි‍්‍රයාත්මක කිරීමට සැරසෙන එට්කා ගිවිසුම ජනතා වේදිකාවට ගෙන ආ ලසන්තට හා කපිලට ජාතියේ ප‍්‍රනාමය හිමි විය යුතු ය. ඔවුන් විසින් අරඹන ලද සංවාදය රැක ගැනීම මෙන් ම හදා වඩා ගැනීම අප සතු යුතූ කමෙකි. ඒ එට්කා නෑයෙක්ද? ආක‍්‍රමණිකයෙක්ද? කෘතියේ පිට කවරයේ ඡුායා රූපයෙන් ඉඟි කරණ අයුරින් මේ රට ඉන්දියාව විසින් පාලනය කරනු ලබන රූකඩ රාජ්‍යයක් බවට පත් වීමෙන් වළක්වා ගැනීමටයි. අනගාරික ධර්මපාල තුමා විසින් ස්ථිර පදනමක් නැති අවජාතක අධ්‍යාපනයක් ලෙස හඳුන්වා දෙන ලද මේ රටේ අදටත් කි‍්‍රයාත්මත වන අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය තුළින් ද අධ්‍යාත්මික සුජාතයින් හා සබුද්ධි්ක වීරයන් ද වන ලසන්තලා හා කපිලලා බිහි වන්නේ ජාතියේ වාසනාවට ය. ගුණදාස අමරසේකර ශූරීන් එට්කා නෑයෙක්ද? ආක‍්‍රමණිකයෙක්ද? කෘතිය ජනගත කරන උත්සවයේදි ප‍්‍රකාශ කලාක් මෙන් ම ඔවුන් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය පිළිබඳ ව අප බලාපොරොත්තු දල්වා ලයි.

2017 ඇසළ මස 22 වැනි දා

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook - https://www.facebook.com/yuthukama