තවත් වාද විවාද අනවශ්‍යයි, රට රැකුමට පෙරට එමු.

-බණ්ඩාර දසනායක-
2015 ජනවාරි 8 ජාතිකත්ව කඳවුරෙන් විජාතික සතුරු කඳවුරට ආණ්ඩු බලය මාරු වීමත් සමග දෙස් විදෙස් විජාතික බලවේග මෙරට දෙමළ ජාතිවාදයද සමග අත්වැල් බැඳගනිමින් පියවරෙන් පියවර ඉදිරියට යමින් ජයග්‍රගනයන් ලබයි. ඒ අතර ජාතික බලවේග දිගින් දිගට පසුබසිමින් පරාජයේ මාවතක ගමන් කරයි. (මා විසින් මින් පෙර ලියූ ලිපියෙන්ද ඒ ගැන කරුනු කීවෙමි ) සියල්ල ඒ අයුරින් සිදු වෙද්දී ඒ ප්‍රධාන ගැටළුව රටවැසියාගෙන් වසන් කිරීමට විජාතික යහපාලන පිසාචයන් මහින්ද ඇතුළු රටේ ඒකීයභාවය හා ජාතිකත්වය රැකීමේ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන්ට විවිධ දුෂණ චෝදනා එල්ල කරමින් ඔවුන් මර්ධනය කර තමන් රටට සාධාරනය කිරීමට පැමිණි සුරදූතයන් ලෙස පෙනී සිටිති. මේ සුරදූතයන් ඔවුන්ගේ ආණ්ඩු පැවති අතීතයේ රටේ ජාතික ධනය කොල්ලකමින් හොර තක්කඩිකම් සියල්ලට අත්පොත් තැබූ ආකාරයත් ජනමතය තමන්ට එරෙහි වෙද්දී මැර බලයෙන් ආණ්ඩු කිරීමට ගිය ආකාරයත් කිසිවෙකුට අමතක යැයි සිතිය නොහැක.

විජාතිකත්ව සතුරු කඳවුරේ නියෝජිත පොදු අපේක්ෂක සිරිසේන ජනපති වූ සැනින් විජාතික කඳවුරේ මෙරට නිල නායකයා වන රනිල් වික්‍රමසිංහ ව්‍යවස්ථාවටද පටහැනිව අගමැති ලෙස පත් කරගත්තේය. මේ කටයුතු වලින් පෙන්නුම් කළේ විජාතික බල කඳවුරේ ජාතිකත්ව විරෝධී පිපාසය සන්සිඳුවීමට තිබෙන හදිසියයි. එතැන්පටන් මෙරට සිංහල බෞද්ධ ජාතිකත්වයට එරෙහි දෙස් විදෙස් බලවේග වලට රජ මගුල්ය. දෙමළ ජාතිවාදයේ යුධ පෙරමුණ එල්ටීටීඊ ය යුධමය වශයෙන් පරාජය වූ පසු එහි මතවාදය ඉදිරියට ගෙනයන්නට ඉතිරි වු ටී.එන්.ඒ කල්ලි ප්‍රධානී සම්බන්ධන් විපක්ෂ නායක විය. ඇමරිකානු හා බ්‍රිතාන්‍ය නියෝජිතයන් මෙන්ම එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ නියෝජිතයන් රටට පැමිණ පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් සිරිසේන රනිල් ව්‍යාජ යහපාලන නඩයට සුභ පැතීය. ඒ සියළු ක්‍රියා වලින් පෙන්වූයේ විජාතික හතුරු කණ්ඩායම ලැබූ ජයග්‍රහනයත් සමග මහින්දගේ නායකත්වය නැතිවී බෙලහීන වෙමින් පසුබාන ජාතිකත්වය දෙස අවඥ්ඥා සහගත ලෙස බලන විජාතික නියෝජිතයන්ගේ බලාපොරොත්තු සහගත බවයි. ඔවුන්ගේ අභිලාශයන් මොනවාද? මෙය ජාතිකත්වය හා විජාතිකත්වය අතර ගැටුමේ ස්වභාවයට සංවේදී කිසිවෙකුටත් අමුතුවෙන් උගන්වන්නට දෙයක් නොවේ. බටහිර අධිරාජ්‍ය උමතුව දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසුවට යුදෙවු අනාගමික මතවාදී හා සංස්කෘතික ආක්‍රමණය දක්වා පරිනාමිකව ඉදිරියට පැමිණ තිබුණි. ඒ බටහිරදී කතෝලික චින්තනය අභිබවා යුදෙවු චින්තනය ඉස්මතු වීම සමගයි.

බටහිරත් යුදෙවු චින්තනය බලවත් වීම තුල නාස්තිකාර අධික පරිභෝජන රටාවකුත් ආත්මාර්ථකාමී සමාජයකුත් බිහි උනා පමණක් නොව ඒ තුලම ගොඩනැගුණු මාක්ස්වාදය ලිබරල්වාදය කාන්තා විමුක්තිය වැනි මතවාද ඒ රටවල් තුලම ජාතිකත්වයන් දුර්වල කර දේශපාලනයේද පෙරමුණ ගනිමින් ජාත්‍යන්තරවද ඒකාබද්ධතාවයක් ගොඩනගාගන්නට සමත් වී තිබේ. මෙවන් තත්වයක් තුල බටහිර පැරනි අධිරාජ්‍යවාදයද පසුකාලීනව ක්‍රියාත්මක උනේ යුදෙවු අනාගමික මතවාදී හා සංස්කෘතික ආක්‍රමණයක් ලෙසයි. ඊට පැරණි අධිරාජ්‍යවාදයේ යටත්විජිත ලෙස පැවති රටවල අධිරාජ්‍යගැත්තන් හා සේවකයන් ලෙස හදාවඩා සිටියවුන්ගේ සහයෝගය දැන් ලැබී තිබේ. බටහිර යුදෙවු අනාගමික මතවාදී හා සංස්කෘතික ආක්‍රමණිකයාගේ දකුණු ආසියාතික යුධ පෙරමුණ ලෙස කලක් තිස්සේ කටයුතු කළේ ලංකාවේ ආවේනික සිංහල බෞද්ධ ජාතිකත්වය මර්ධනය කිරීමේ අධිරාජ්‍ය වගකීමද ඉටුකරමින් සිටි කොටි සංවිධානයයි. යුදෙවු චින්තනය තුල බිහි වූ විවිධ මතවාද අනුගමනය කරන ජාත්‍යන්තර සංවිධාන වල මුදල් ආධාර ලබමින් ලොව පුරා ව්‍යාප්තව තිබෙන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ජාලයද කරන්නේ අඬු විහිදුවාගෙන සිටින බූවල්ලෙකු මෙන් යුදෙවු අනාගමික සංස්කෘතික මතවාදී ආක්‍රමණිකයාගේ භූමිකාවම වේ. ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක වන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ජාලය කොටි ත්‍රස්තවාදියාට තම නොමද සහය ලබා දීමට හේතුව කාටත් රහසක් නොවිය යුතුය.

යුදෙවු අනාගමික මතවාදී සංස්කෘතික ආක්‍රමණිකයාගේ ආශිර්වාදයෙන් මෙරට සිංහල බෞද්ධ ජාතිකත්වයට වසර 30ක් තිස්සේ තර්ජනය කළ දෙමළ බෙදුම්වාදී කොටි ත්‍රස්තවාදය 2009 වසරේ මුළුමනින් පරාජයට පත් වුනේ මේරටට ආවේනික අනන්‍යතාවය යටපත් කරන බටහිර සංස්කෘතික ආක්‍රමණිකයාගේ බලාපොරොත්තුද සුන් කරමිනි. මෙරට ජාතික බලවේග එදා ලැබූ ජයග්‍රහනය වැලැක්වීමට බටහිර යුදෙවු අනාගමික මතවාදී සංස්කෘතික ආක්‍රමණිකයාගේ දේශීය ඒජන්තයා වූ රනිල් වික්‍රමසිංහගේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට නොහැකි විය. දෙමළ ජාතිවාදය පසුපස සිටිමින් ජාතිකත්වයට හදි හූනියම් කළ විජාතික බලවේග ගොන්න එතැන් සිට විවිධ උප්පරවැට්ටි යොදමින් මෙරට ජාතික බලවේග වලින් පලි ගැනීමට වලි කමින් සිටියේය. බොහෝ කලක් කල් මරමින් සිට විජාතික සතුරු කඳවුර ඊට අවස්ථාව උදා කර ගත්තේ 2015 ජනවාරි 8 යහපාලන සළුපිලි අන්දවා කරලියට ගෙනා විජාතික පොදු අපේක්ෂකයා ජනපති ලෙස පත් කරගනිමිනි. ජාතිකත්වය ලද පරාජයේ භයානකකම ගැන වැටහීමක් බල පෙරලිය සිදු වූ කල මහින්දටත් මහින්ද පිලේ සෙසු සාමාජිකයන්ටත් නොතිබුණිද? එදා සිට මහින්ද පිල පසුබෑ ආකාරය දෙස බලන විට මේ අය ඔවුන් පොදු ජාතික අරමුණු වෙනුවෙන් වගකීමෙන් යුතුව ඒකරාශී වුනාදැයි සැකයක් ඇත්තටම ඇතිවේ. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ඉන් පසුවටත් වෙනම සන්ධානයක් ගොඩනගාගනිමින් ඉදිරි මහ මැතිවරණයට නොගියේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය රැකීමට මුල් තැන දෙමිනි. එතැනදී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සිරිසේනගේ චාටු බසට රැවටුනේ තම දේශපාලන ප්‍රතිරූපය ප්‍රයෝජනයට ගෙන මැතිවරනයෙන් වැඩි මනාප ගත් පසු තම සාමාජිකයන් ලෙස සිටියවුන්ට සිරිසේනගේ ඔඩොක්කුවට පැනීමටද අවස්ථාව උදා කරමිනි. එයින් ජාතික බලවේග තවත් අපහසුතාවයට පත් වුනේ එක් පැත්තකින් දෑහිතකාමී අවංක පුද්ගලයන් නව බලවේගයකින් පාර්ලිමෙන්තුවට පත්කරගැනීමට තිබූ අවස්ථාවද ගිලිහී යෑමෙනි.

විජාතික බලවේග වල නියෝජිත සිරිසේන විසින් ව්‍යවස්ථාවටද පිටින් රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති කර ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ නිවටයන් පිරිසක්ද සමග ඇටවූ තාවකාලික එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව ඒ වන විටත් සුළුතර කණ්ඩායම විය. එහෙත් විජාතික කල්ලිය සූක්ෂමව මේ සුළුතරය කලමනාකරණය කොට රටේ බහුතර ජනමතයද යට කරමින් ජාතිකත්වයට සියළු කොඩිවින කිරීමට සමත් විය. ප්‍රශ්නය නම් ජන බලය විජාතික ආක්‍රමණයට එරෙහිව ජාතිකත්වය පැත්තේ තිබියදීත් එය එසේ වූයේ කෙසේද යන්නයි. පාර්ලිමෙන්තුව තුලද බහුතරයක් තිබියදීත් මහින්ද රාජපක්ෂ පිල පක්ෂ රාමුවෙන් ඔබ්බට ගොස් ජාතිකත්වය ජයග්‍රහනය කරවීමේ පොදු ජාතික අරමුණක් වෙනුවෙන් කොන්දේසි විරහිතව එක් වීමට අපොහොසත් විය. අඩු තරමින් සරත් ෆොන්සේකා මහතා පාර්ලිමෙන්තුවට තේරී පත් වූ අවස්ථාවේ රනිල් වික්‍රමසිංහව කෙසේ හෝ කඩිමුඩියේ විපක්ෂ නායක කිරීමට තිබූ උවමනාවවත් රාජපක්ෂ මහතාගේ පරාජයෙන් පසු දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතා විපක්ෂ නායක කිරීමට එවකට කථානායක වූ චමල් රාජපක්ෂ මහතාට නොතිබුණි. ඒවන විට බහුතරයක් හිමි විපක්ෂයේ සිටි සමහරුන්ට විධායක ජනාධිපති ධූරය ගැන ගැටළු තියෙන්නට ඇත, තවත් අයට මැතිවරන ක්‍රමය ගැන ගැටළු තිබෙන්නට ඇත, තවත් අය ස්වාධීන කොමිසන් වලට පක්ෂ වන්නට ඇත, මේ විසිරුනු කාරනා මත පිහිටා එදා සම්මත කරගත් 18,19 ව්‍යවස්ථා සංශෝධන නියත වශයෙන් පරාජය කළයුතුව තිබූ ඒවා විය. එහෙත් මේ යෝජනා සම්මත කෙරුනු පසු මහින්ද පිලද කියා සිටියේ කලින් ගෙනා යෝජනා වලට සංශෝධන ඇතුලත් වූ නිසා එයින් හානියක් නැති බවයි. එහෙත් විජාතික ගැති රනිල් වික්‍රමසිංහට අගමැති ලෙස බලතල යම් ප්‍රමාණයක් ලැබීම, මුළු පාර්ලිමෙන්තුව ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයක් ලෙස සැලකීම ආදියේ ආදිනව කිසිවෙක් දැක්කේ නැත. දැන් එක් අතකට අත්විඳින්නේ ඒවායේ ප්‍රතිඵලයි. වික්‍රමසිංහගේ විජාතික කල්ලියේ උපක්‍රමයද මේ වන විට රටට අහිතකර යෝජනා බුරුතු පිටින් එබූ ව්‍යවස්ථාවක් මුලින් කෙටුම්පත් කර ජාතික බලවේග හා ජනතාව රැවටීමට ඊට සුළු සංශෝධන ඇතුල් කරමින් ඔවුන්ට අවශ්‍ය මූලික දේ කොලේ වසා සම්මත කර ගැනීමයි.

මේ සියළු සිද්ධි හමුවේ දෙමළ මුස්ලිම් සුළුතර අන්තවාදී කණ්ඩායම් තම බෙදුම්වාදී පිපාසය සන්සිඳුවා ගැනීමට දැඩි වෙහෙසක් දරයි. ඔවුන් තමන්ට ලැබුණු අවස්ථාවෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්නවා විනා ඊට පයින් ගසා සිංහල බෞද්ධ බලවේග වල ඉදිරියට පැමිණීමක් කිසිවිට බලාපොරොත්තු නොවෙති. විජාතික නියෝජිත සිරිසේන ජයගත් දිනයේ පටන් රට තුල සිටින සිය නියෝජිතයන් හමු වීමටත් සම්බන්ධතා අළුත් කරගැනීමටත් ජාතියට තර්ජනය කිරීමටත් රටින් පිටත සිටින විජාතික සතුරු කඳවුරේ ප්‍රභලයින් කටයුතු කළේය. ඉන්දීය අගමැතිවරයාද දැඩි උද්‍යෝගයකින් කල දුටු කල වල ඉහගැනීමේ න්‍යාය අනුව දෙමළ ජාතිවාදියා සමග ගනුදෙනු ඉදිරියට කරගෙන යනු පෙනේ. මහබැංකුවට දැරිය නොහැකි අලාභයක් උවමනාවෙන් කළ රනිල් රටට විජාතික කොන්දේසි වලින් තොරව ආදායම් එන සියළු මාර්ග අවහිර කිරීමට සිරිසේන සමග කටයුතු කළේ සැලසුමකට නොවේ යැයි තවදුරටත් සිතිය නොහැක. එමෙන්ම උතුරු නැගෙනහිර අතිශය වැදගත් ආරක්ෂක මධ්‍යස්ථාන වලින් පවා හමුදා කඳවුරු ඉවත් කර දෙමළ සන්ධානය සතුටු කිරීමට ගියේත් දෙමළ ජාතිවාදීන්ගේ ස්වාමිවරුන් වන බ්‍රිතාන්‍යයන් ලවා හමුදාව ප්‍රතිසංවිධානය කරන්නට සැලසුම් කළේත් ආරක්ෂක අංශ මානසිකව වට්ටවා සාලාව අවි ගබඩාව පුපුරන තැනට කටයුතු කර අවි බලයද දුර්වල කළේත් සැලැස්මක් අනුව නොවේදැයි සිතන්නට දැන්වත් අප විචාරශීලී විය යුතුය. උතුරේ දෙමළ ජාතිවාදියාටත් සුන්නි මුස්ලිම් ආක්‍රමණිකයාටත් ආර්ථික ප්‍රශ්න වැඩකට නැත. ඔවුන් මුල් තැනක් දෙන්නේ සිංහල බෞද්ධ ජාතිකත්වය යටපත් කිරීමේ වැඩපිළිවෙලකින් තම බෙදුමාවාදී අරමුණුද ඉටු කර ගැනීමටයි. වසර 30ක් තිස්සේ උතුරේ ජනතාව පීඩාවට පත් කළ ප්‍රභාකරන් උතුරේ දෙමළ සන්ධානයටත් එහි අනුගාමිකයින්ටත් ඊට චන්දය දෙන දෙමළ ජනයාටත් වීරයෙක් බව අප සිහි තබා ගත යුතුය. විල්පත්තු කැලයේ කිසිදු පොදු පහසුකමක් නැති බවත් එසේ වුවද ඒ තුල රිංගාගෙන ආක්‍රමණය සිදු කිරීමට බදුඩීන් අන්තවාදියා සමග මුස්ලිමුන් පිරිසක් සිටින බවත් අප තරයේ සිහියට ගතයුතු අනෙක් කාරනයයි. වසර 30ක් තිස්සේ කිසිදු සහනයක් උතුරේ දෙමළ ජනයාට නොදී ඔවුන්ගෙන් බහුතරයක සහය ඇතිව ප්‍රභාකරන්ට ඊලාම් සටන මෙහෙයවන්නට හැකි උනානම් සිංහල ජනතාව එලෙස පීඩාවට පත් නොකර සතුරා තීරනාත්මකව පරදවා ලැබූ ජාතික ජයග්‍රහනය තව දුරටත් රැකගැනීම වෙනුවෙන් යම් කැප කිරීමක් කරන්නට අපට බැරිද?

මේ වන විට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගෙන් රටත් ජාතියත් ඉල්ලන්නේ ජාතික බලවේග වලට නායකත්වයක් මිස ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයක් රැකීම නොවේ. මහින්ද දැන් කිව යුත්තේ " මට වඩා ශ්‍රී ලංකා කාරයෙක් කොහෙද " වැනි කතා නොව පක්ෂ පාට පසෙක තබා සටන් කර රැකගත් රට විජාතික බලවේග වලට යලි පාවා දීමට එරෙහි ජාතික සටනට එක් වන්න වැනි සටන් පාඨයි. දැන් රටට සැබවින් අවශ්‍ය වන්නේ බටහිර රටවල්ද ලෙඩ කළ ව්‍යාධිජනක මතවාද කරපින්නා ගත්තවුන්ගෙන් සමන්විත හුදෙක් රජයට එරෙහි දේශපාලන බලවේගයක් නොව ජාතික මතවාද පෙරට ගත් ජාතික බලවේග වල සන්ධානයකි. මහින්ද පිලේ සිටින එක් එක් කණ්ඩායම් වල වෙන් වෙන් වූ න්‍යාය පත්‍ර අනුව විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම, මැතිවරන ක්‍රමය වෙනස් කිරීම, ආදිය මේ අවස්ථාවේ ප්‍රධාන සටන් පාඨ නොවිය යුතුය. මේ සටන් පාඨ මුල් කරගතහොත් එයින්ද යහපාලන විජාතික කල්ලිය ප්‍රයෝජන ගෙන දෙමළ ජාතිවාදයට දොල පිදේනි දීමට හැකි පරිදි සංශෝධන ගෙන ඒමට ඉඩ තිබේ. කවුරු කෙසේ කීවත් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අපේ රටට වඩා යෝග්‍ය බව ඔප්පු වී හමාරය. එය ජේ ආර් ජයවර්ධන ජනාධිපතිවරයා විසින් ගෙන ආ කාරනය මත ඊට එරෙහි වන්නට නොහැක. ජේ ආර් ජයවර්ධන මහතා ඉන්දියානු බලපෑමට යටත්ව රටට අහිතකර දේ කළත් ඔහුට ඒ කිසිවක් කිරීමට සැබෑ උවමනාවක් තිබුණේ යැයි සිතිය නොහැක. නව ජාතික සන්ධානයක් පිහිටුවීමේදී යූඇන්පී ශ්‍රී ලංකා සටන් පාඨ වැඩක් නැත අවශ්‍ය ජාතියක් ලෙස ඒකාබද්ධතාවයක් පොදු ජාතික අරමුණු වෙනුවෙන් ඇති කිරීමයි. එහිදී එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ හිටපු නායකයන් දෙමළ ජාතිවාදය හමුවේ ක්‍රියා කළ ආකාරයත් ඔවුන් කිසි විට රටේ ඒකීය භාවයට පිටින් හිතුවක්කාර බලය බෙදීම් වලට නොගිය අයුරුත් දැන් රනිල් වික්‍රමසිංහ දෙමළ ජාතිවාදයට කප්පන් දීමේ ප්‍රතිපත්තියක් ජාතිකත්වය පිටින් ගොස් අනුගමනය කරන හැටිත් එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයන්ට තේරුම් කර දීමද ජාතික බලවේග වල නායකයන් කළ යුතුය. පක්ෂ දේශපාලනයෙන් එකිනෙකා ඇන කොටා ගැනීමට වඩා රනිල් චන්ද්‍රිකා සිරිසේන රාජිත කල්ලියට එරෙහිව රටට ජාතියට හිතැති සියළු දෙනා එක් පිලකට ගැනීමට ජාතික බලවේග වල නායකයින් පියවර ගත යුතුයි. විජාතික උවමනා එපාකම් මත ගෙන එන්නට යන දෙමළ ජාතිවාදයට කප්පන් දෙන සමලිංගිකත්වයට පිළිගැනීමක් ඇතිකරන හොර ව්‍යවස්ථාව කෙසේ හෝ පරාජය කිරීමට පාර්ලිමෙන්තුව තුලත් ඉන් පිටතත් රටට හිතැති බලවේග එක්ව කටයුතු කළ යුතුය. ඒ සඳහා අවශ්‍ය නීතිමය හා අධිකරනමය ක්‍රියාමාර්ග නිසි ලෙස කලට වේලාවට කිරීමට දැන් සිට අවශ්‍ය පසුබිම සැකසිය යුතුය. කවර හෝ හේතුවක් නිසා හොර පාරෙන් සම්මත කිරීමට යහපාලන පිසාචයන් කටයුතු කරන්නට ගියහොත් ඊට එරෙහිව දැවැන්ත ප්‍රතිරෝධයක් ගොඩනැගීමට අවශ්‍ය ජන බලවේගය දැන් සිට සූදානම් කළ යුතු වේ. ප්‍රමාද වුනොත් සිදුවන්නේ නැවත අති විශාල ලේ වැගිරීම් මතින් ජාතික නිදහස් සටනක් ක්‍රියාත්මක කිරීමටය. එතැනට තල්ලු වීමට පෙර අප සිහි බුද්ධියෙන් තැනට සුදුසු දේ නිසි කලට කිරීම වැදගත් වේ.


යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com :
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

දේවාලයේ දෙවියන්ව වැස්සට විසි කළේ ඇයි? - පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නාහිමිපාණන් වහන්සේ

අරසේකරයන්ගේ "සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා" කෘතිය එළිදැක්වූ අවස්ථාවේ පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නාහිමිපාණන් වහන්සේ විසින් පැවැත්වූ අනුශාසනාව.

* අමරසේකර මහත්මය තුන්කල් දුටුව දේශප්‍රේමී බුද්ධිමතෙක්.
* සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා යාමට ප්‍රධාන පක්ෂ දෙක කටයුතු කළ යුතුයි. ගිහි-පැවිදි දෙපක්ෂය.
*දේවාලයේ දෙවියන්ව වැස්සට විසි කළේ ඇයි?
*දේශපාලන නායකත්වයක් තිබුනත් අපිට ජාතික නායකත්වයක් නෑ.
* ඉවරයක් නෑ සංවිධාන හැදිල්ලේ. අපි ඔක්කොම එකට එකතු වෙමු. මහ දැවැන්ත ජාතික බලවේගයක් ගොඩනගමු.
* අපි හැම දේශපාලන පක්ෂයකම නායකයන් හමුවෙලා කියමු.
* ලොකු පුරප්පාඩුවක් තියෙනවා. ඒක පුරවන්න..


යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා ශ්‍රීලනිපයෙන් යා හැකිද? [වීඩියෝ]

" අපි නිදහස් පක්ෂෙට ආදරෙයි. ගෙයක් ඉරි තැලිලා ජරා ජීර්ණ වුනාම ඒ ගේ පිලිසකර කරලා ගන්න පුලුවන්. බිත්ති ආයි බැදලා හදාගන්න පුලුවන්. ඒත් ගන්නම දෙයක් නැත්නම් බිමට සමතලා කරලා දාලා අලුතින් හදන්න තමයි තියෙන්නේ"

-අස්ගිරි පාර්ශවයේ ගරු ලේඛකාධිකාරී අතිපූජ්‍ය මැදගම ධම්මානන්ද නාහිමිපාණන් වහන්සේ
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා යන ගමන ධර්මපාල චින්තනයෙන් අරඹමු

සැප්තැම්බර් මස 17 වැනි දා ට යෙදෙන ශී‍්‍රමත් අනගාරික ධර්මපාල තුමාගේ 152 වැනි ජන්ම දිනය නිමිත්තෙනි.

ගුණදාස අමරසේකර මහතා ගේ නවතම කෘතිය වන ”සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් කරා” සැප්තැම්බර් මස 13 වැනි දින එළි දක්වන ලදී. මෙම කෘතිය තුළින් එතුමා පෙන්වා දෙන්නේ මෙරට තුළ අනාදිමත් කාලයක් තිස්සේ අඛණ්ඩව පැවත එන සිංහල බෞද්ධ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක් පැවති බවත්, එම සභ්‍යත්ව රාජ්‍ය නිර්මාණය වීමට දායක වූ සභ්‍යත්ව විඥානය මේ වන තුරුත් මෙරට තුළ සජීවී ව පවතින බවත් ය. අද වන විට මේ රට ගිල ගනිමින් පවතින මහා ව්‍යසනයෙන් ගැලවීමට අපට ඇති එක ම මඟ අපට උරුම එම සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය යළි බිහි කර ගැනීම බව අමරසේකර මහතා පෙන්වා දෙයි. ගෙවී ගිය සියවසේ දී සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය රැුක ගැනීම සඳහා විශාලත ම දායකත්වය සැපයූයේ අනගාරික ධර්මපාල තුමා විසින් ය යන්න ය අමරසේකර මහතාගේ අදහස.

මේ ලිපියෙන් මා බලාපොරොත්තු වන්නේ ළදරු වියේ සිට ම  ධර්මපාල තුමා තුළ මෙම සභ්‍යත්ව විඥානය වර්ධනය වූ අයුරුත් ඒ සඳහා බල පෑ සාධක ගැනත් ඔබේ අවධානය යොමු කරවීමට යි. මේ යොමු වීම ඉතාමත් ම වැදගත්  වන්නේ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය සාක්‍ෂ්‍යාත් කර ගැනීමට නම් අප ජීවිත පැවැත්ම ද විශාල පරිවර්තනයකට යොමු විය යුතු බැවිනිි. මේ කරුණ අමරසේකර මහතා ද සිය කෘතිය තුළින් අවධාරණය කර යි. වඩාත් සරල ව කියනවා නම් අප යළිත් සිංහල බෞද්ධයන් ලෙස ජීවත් වීම ආරම්භ කළ යුතු ය. ඒ සඳහා මේ ලිපිය ඔබට අත් වැලක් වනු අතැ යි බලාපොරොත්තු වෙමි.

ධර්මපාල තුමාගේ මුල් ම මතකයන් බහ තොරන වියේ දී ඔවුන් ජීවත් වූ විශාල ගෙඋයනකින් යුතු කොළඹ කොටුවේ පිහිටි නිවස හා සම්බන්ධය. 

                                  

”ඉන්දියානු සාගරයේ මන්ද මාරුතයෙන් සසල වූ පොල්, අරළු හා කුරුඳු ගසක් ද, රක්ත වර්ණ හා දමි වර්ණ අශෝක මලින් ද, ගිනිගෙන දැවෙන සල් මල් වලින් ද යුක්ත වූ උද්‍යානවලට මුහුණ ලා පිහිටි ආලින්දයෝ මාගේ ආදිම මතකයෝ වෙති. කුඩා දරුවනට උද්‍යානය චමත්කාර ලෝකයකි. දැවැන්ත මල් ගස් මත ගී ගයන කුරුල්ලෝ පියෑඹූ හ. ගොඩ කැස්බෑවෝ ඉර අවිවෙ හි අවිව තැපූ හ. විසකුරු සර්පයෝ පවා පටලැවී ගිය පඳුරු යට ලාලිත ගමනින් බඩ ගා ගිය හ. ජීවත් වන අනෙක් සියලූ සතුන් මෙන් ම සර්පයෝ ද බෞද්ධයන් තමනට හිංසාවක් පීඩාවක් නො කරන බව දැන ඔවුන් සමඟ ජීවත් වූ හ.”

ධර්මපාල තුමා මෙසේ හෙළි කරණ ළමා වියේ චමත්කාර අත්දැකීමි අතරින් හෙළි වන සිංහල බෞදධ සභ්‍යත්වයේ  හා සංස්කෘතියේ එක් වැදගත් ආවෙිණික වූ අංගයක් කෙරෙහි ඔබ ගේ අවධානය යොමු කර වීමට කැමැත්තෙමි.

”ජීවත් වන අනෙක් සියලූ සතුන් මෙන් ම සර්පයෝ ද බෞද්ධයන් තමනට හිංසාවක් පීඩාවක් නො කරන බව දැන ඔවුන් සමඟ ජීවත් වූ හ.”

සිංහල සංස්කෘතිය සහ මානව විද්‍යාව පිළිබඳ අදහස් ඉදිිිරිපත් කල අදීන චින්තකයකු වූ මාර්ටින් වික‍්‍රමසිංහ මහතා සිංහලයින් ගේ ජීව භක්ති වාදය ලෙස හැඳින් වූ යේ මෙම ගුණය යි. බටහිරයින් විස්තර කරණ මානව භක්තිය අභිබවා යන මානවයා ට පමණක් සීමා නො වී සියළු ම ජීවින් වෙත කරුණාව දැක්වීම ට අවශ්‍යය හික්මීම සිංහලයා උකහා ගත්තේ බුදු සමය තුළිනි.

ජීව භක්ති වාදය සිංහලයන් උරුමයක් වූයේ කවදා සිට ද? අනුබුදු මහින්ද හිමියන් සියවස් විසි තුනකට පෙර මෙරටට ගෙන ආ පණිවුඩය මෙය යි.

”මහරජ. ඔබ මෙි රටෙි අයිති කරුවා නොව බාර කාරයා පමණි. මෙරට ජීවත් වන මනුෂ්‍යයන් පමණක් නොව සිවුපාවුන් උරගයන් පක්‍ෂීන් මෙන් ම ගස් ගල් ද ඔබගේ ආරක්‍ෂාව යටතේ පවතියි. එය රැුක ගැනීම ඔබ සතු යුතුකමයි.

සිංහල බුදු සමය ලොවට බිහි වූයේ මෙම පණිවුඩයත් සමඟ යි. එදා සිට අද දක්වාත් වෙනස් වෙමින් විනාශ නො වී පවතින ශ්‍රේෂ්ට සභ්‍යත්වයක  ආරම්භය එය යි. සිංහල බෞද්ධයෝ නොයෙකුත් කරදර බාධක සතුරු ආක‍්‍රමණ මධ්‍යයේ එම සභ්‍යත්වය විඥානය සුරැුකිව පරමිපරාවෙන් පරමිපරාවට දායාද කළ හ. ධර්මපාල තුමා මෙන් ම ඔබ ද මා ද අයත් වන පරපුර එය යි.

එතුමා ගේ දින සටහන් වල සඳහන් වන අයුරු ම සිංහල වූ එතුමගේ කුල පරමිපරාව අවුරුදු දෙදහස් දෙසීයක් ම අඛණ්ඩ ව බෞද්ධ වී ඇත. මෙි නිසා බුදු දහම යටපත් වී ගිය යුගයක් වුව ද, ඔහු ගේ ළමා විය ගෙවුනේ බෞද්ධ පරිසරයක බෞද්ධ සිරිත් විරිත් අනුව සැකසුණු පවුල් පසුබිමක ය. පසළොසවක දින අටසිල් සමාදන් වීම, උදේ හවස මල් පහන් පූජා කිරීම ඔහු ගේ ළමා විය හා බැඳුනු හා සුන්දර මතකයන් ය.

”මම මගේ පවුලේ අය සමඟ මසකට වරක් පසළොස්වක පොහොය දිනවල සිල් සමාදන් වීමි. විසිහතර පැයම භාවනාවෙන් ද බෞද්ධ සූත‍්‍රවලින් හා අටිඨ කතාවලින් කොටස් කියවීමෙන් ද ගත කළෙමි.”

”ප‍්‍රතිපත්ති අන්තරාධාන වූ කල සාශනය පවතින්නේ නැත. වත් පිළිවෙත් නොකරන තැනැත්තා කිසි දිනෙක අභිවෘද්ධියට පැමිණෙන්නේ නැත.” 

ධර්මපාල තුමාගේ මෙම ඔවදන අපගේ, විශේෂයෙන් ම දරුවන් හදත වඩන සියල්ලනගේ ම අවධානයට යොමු විය යුත්තකි. මෙරට ප‍්‍රකට කාන්තා චරිත අතරින් විහාර මහ දේවියට පමණක් දෙවැනි වන්නකි මල්ලිකා හේවවිතාරණ චරිතය. ධර්මපාල තුමා තුළ එතරම් ප‍්‍රබල සභ්‍යත්ව විඥානයක් ගොඩ නැගුනේත් ඒ වෙනුවෙන් එතුමාට සිය දිවි දෙවැනි කොට පෙනී සිටීමට අවශ්‍ය ධෛර්යය ලැබුනේත් එම උදාර මාතාවගෙන් ලද අභාෂය නිසා ය.

ධර්මපාල තුමාගේ දින පොත් වලින් උපුටා ගන්නා ලද පහත දැක්වෙන කොටස් ඒ බව සනාථ කරතැ යි සිතමි.

”මගේ මවට අසා සිටීමට සූත‍්‍ර වලින් කොටස් ද ගාථා ද කීමට මට සිදුවිය. මෙි නිසා ගාථා හා පිරිත් කටපාඩමින් මගේ මව ඉදිරියේ දී කිව යුතුවිය. ඇය මා කැමති පැණිරස ගෙනවුත් තබාගෙන ගාථා හා පිරිත් කටපාඩමි දුන්නායින් පසුව එවා මට කන්ට දෙන්නී ය.”

”අසල්වැසි දුප්පත් ගෙදරක ගැහැණියකට දරුවෙකු ලැබෙන්නට යන බව ආරංචි වූ විට එතැනට මුලින් ම යන තැනැත්තිය මගේ මවයි. ඇය එහි ගොස් ඒ අවස්ථාවට අවශ්‍යය උදවු කරයි. දරුවාට ඇඳුමි පැළඳුමි මිලවට ගෙන දෙයි.”

”මවගෙන් මට ද ඇතැමි ගතිගුණ ලැබී තිබෙි. අඟහිඟකමිවලින් මිනිසුන් දුක් විඳිනු මට ඉවසිය නොහැකිවිය. දුප්පත් අයට උපකාර කිරීමට මට හැම විටම වුවමනා විය.”

පසු කලක දී ධර්මපාල තුමා රට පුරා කළ සංචාර වල දී මෙරට ගැමි ජනතාව විඳින දැක මහත් සේ කම්පා විය. සිංහල බෞද්ධයන්  මහායාන බෝධි සත්වයන් ලෙස කටයුතු කළ යුතු බව එතුමා පැවසුවේ එ බැවිනි.

”ස්වකීය ජාතිය ගැන කරුණු දැන ගැනීම රටට සහ ජාතියට ආලයක් ඉපදීමට හේතු වෙි. රටට ආලයක් උපදින්නට නමි ඉතිහාස කතා කියවිය යුතුයි. ලංකා කතාව අන්තර්ගත මහාවංශය කියවීමෙන් අපේ ජාතියට මා තුළ මහත් ආශාවක් උපන්නේ ය. ”

සෑම සිංහලයකු ම මහාවංශය කියවිය යුතු යැ යි මම ද සිතමි. මන්ද මහාවංශය  යනු සිංහලයාගේ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය නිර්මාණය කිරීමේ හා එය රැුක ගැනීමේ කතන්දරය යි. මෙකල මහාවංශයට ගරහන්නේ අප සතු වූ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයට වෛර කරන්නන් ය. අපට මහාවංශය පිළිබඳ ව ඔවුන්ගේ විවේචන වලට පිළිතුරු දිය හැක්කේ මහාවංශය ගැඹුරින් හැදෑරීම මඟින් ම පමණි.

සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා යන ගමනේ දී අප අපගේ නිවෙස් හා පවුල් ද ඒ සඳහා සකසා ගත යුතු ය. ඒ සඳහා ඔබට අද දිනයේ දී ම (ධර්මපාල දින* තම ගමන ඇරඹීමට මෙම ලිපියෙන් දිරියක් ලැබේවා යන්න ය මගේ පැතුම.

වෛද්‍ය වසන්ත දේවසිරි
2016 බිනර මස 17 වැන දින
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. (Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

ජාතික චින්තනයේ අවසන් ඵලය සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ ගොඩනැඟීමයි - ගුණදාස අමරසේකර

ජාතික චින්තනයේ අවසන් ඵලය සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ ගොඩනැඟීමයි
-ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර

කවිය, කෙටිකතාව, නවකතාව හා සාහිත්‍ය විචාරය ආදී නන්විධ ක්‍ෂේත්‍රයන්හි ප්‍රවීණයකු වූ ගුණදාස අමරසේකර මහතා නිදහස්‌ ශ්‍රී ලංකාවේ පැවැත්ම අභියෝගයට ලක්‌වූ සෑම අවස්‌ථාවකම රටට, සමාජයට මඟපෙන්වීම සඳහා පෙරට ආ ප්‍රමුඛතම ප්‍රාඥයන්ගෙන් කෙනෙකි. 2016 අගෝස්‌තු 13 සවස 3.00 ට සම්බුද්ධත්ව ජයන්ති මන්දිරයේ දී එළිදක්‌වන එතුමාගේ නවතම කෘතියද එබඳු කාලීන අවශ්‍යතාවක්‌ පිරිමසන කෘතියකි. මේ ඒ පිළිබඳ කළ සංවාදයේ සංක්‍ෂිප්ත සටහනයි.

Q.ඔබේ අලුත්ම කෘතිය "සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ කරා". ඒ පිළිබඳ කෙටි හැඳින්වීමක්‌ කළොත් මෙබඳු කෘතියක්‌ ලියා පළකරන්න හිතුවේ ඇයි?

ඇත්ත වශයෙන්ම මේක සමාජ දේශපාලන විග්‍රහයක්‌. මේ රටේ පසුගිය කාලය තුළ සිදුවූ දේවල් දිහා යම් විදිහකට බලලා මේ රටට අවශ්‍ය යම් පණිවුඩයක්‌ දීම පිණිස ලියන ලද සමාජ දේශපාලන හා සංස්‌කෘතික විග්‍රහයක්‌ හැටියට මෙය හඳුන්වන්න පුළුවන්. එක්‌තරා විදිහකින් මම මීට කලින් පළ කළ "ගනඳුරු මැදියම දකිනෙමි අරුණලු" කෘතියට සමාන කෘතියක්‌ ලෙස හඳුන්වන්න පුළුවන්. මගේ ඔළුවේ බොහෝ කාලයක සිට තිබුණ අදහසක්‌ තමයි මේ විදිහට කෘතියකින් පළ කරන්නේ. එක අතකින් ජාතික චින්තන ව්‍යාපාරයේම අප කළ කථිකාවේ අවසාන ඵලය මොකක්‌ද, ජාතික චින්තනයෙන් අප බලාපොරොත්තු වූයේ මොන වගේ සමාජයක්‌ බිහිකර ගැනීමද, ඒ සමාජය මොන මොන විදිහට සකස්‌ විය යුතුද කියන එක තමයි අප මේ නිබන්ධනයෙන් දක්‌වා තිබෙන්නේ. කොටින්ම කිව්වොත් ජාතික චින්තනයේ අවසන් ඵලය තමයි සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ ගොඩනඟා ගැනීම.

Q.ඔබ "අනගාරික ධර්මපාල මාක්‌ස්‌වාදී ද", "ගනඳුරු මැදියම දකිනෙමි අරුණලු" කෘතිවලදී ද ජාතික චින්තනය පිළිබඳ අදහස්‌ රට හමුවේ තබනවා. එහිදී ජාතික චින්තනය සභ්‍යත්ව විඥනය ලෙසත් අර්ථ දැක්‌වෙනවා. මෙමගින් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ ගැන සාකච්ඡා කරනවා. ඒ ඇයි ?

ඔව්. එතැනදී අපි මූලික වශයෙන් සභ්‍යත්ව විඥනය ගැන සාකච්ඡා කරනවා. මේකෙන් කරන්නේ ඒ සභ්‍යත්ව විඥනය ඔස්‌සේ ගොඩනැඟෙන සභ්‍යත්ව රාජ්‍ය කුමක්‌ විය යුතුද කියන එක පෙන්වාදීම. ඒ සඳහා මම කියන්නේ මූලික වශයෙන් මේ වගේ තර්කයක්‌.

අපි මේ රටේ නිදහස ලැබීමට ඉස්‌සෙල්ලත්, නිදහස ලැබීමෙන් පසුවත් අපේ නායකයෝ මේ රට පාලනය කරන්න හදලා තියෙන්නේ ඉංග්‍රීසිකාරයා අපට දීලා ගිය දායාදයත් එක්‌ක. මොකක්‌ද ඒ දායාදය. පාර්ලිමේන්තුව වෙස්‌මිනිස්‌ටර් පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය, ඊළඟට පක්‍ෂ ක්‍රමය සහ ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය. මේ දායාදය උඩ තමයි පසුගිය අවුරුදු (60) හැට තුළම අපේ රට පාලනය කරන්න හදලා තියෙන්නේ. මේ රටේ බලයට පත්වුණ සියලුම නායකයෝ එහෙමයි. ඉතිං දැන් අපට පේනවා මේ පාර්ලිමේන්තුව, මේ පක්‍ෂ ක්‍රමය, මේ ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මේ රටේ විනාශයට හේතු වී තිබෙන බව. සංස්‌කෘතික, ආර්ථික, දේශපාලන ආදී සෑම ක්‌ෂේත්‍රයක්‌ම අරගෙන වෙන් වෙන් වශයෙන් අපට පැය ගණන් සාකච්ඡා කරන්න පුළුවන්. මේ දෑවැද්ද කරපින්නාගෙන ආපු ගමන නිසා මේ රටට වෙච්ච හානිය ගැන. කොච්චර හානි වුණාද කිව්වොත් ඇත්ත වශයෙන්ම දැන් මේ රට ජාතිය නැතිවෙන තැනට පත්වෙලා තිබෙනවා.

පොඩි නිදර්ශනයක්‌ පමණක්‌ කියන්නම් පාඨකයාගේ දැන ගැනීමට. හොඳම දේ තමයි ඉංග්‍රීසිකාරයා අපට දීපු මේ පක්‍ෂ ක්‍රමය. ඉන් වෙලා තියෙන්නේ කුමක්‌ද? මේ රටේ බහුතරය 75% වැඩිය ඉන්න සිංහලයෝ සම්පූර්ණයෙන්ම දුර්වල වෙලා සුළුතරය බවට පත්වෙලා. මේ පක්‍ෂ ක්‍රමය නිසා බහුතරය සිංහලයා දෙකට මැදින් බෙදිලා. සුළු ජාතීන් අතින් කේවල් කරන තැනට පත්වෙලා. ගමකට ගියාම ඉන්නේ සිංහල මිනිස්‌සු නෙමෙයි. එක්‌කෝ යූ.එන්.පී. කාරයෝ නැත්නම් ශ්‍රී ලංකාකාරයෝ. මේක තමයි සුද්දා අපට දීපු දායාදය. ඒකෙන් වෙන්නේ මොකක්‌ද කියලා තේරුම් අරන් මේ ක්‍රමය වෙනස්‌ කර ගැනීමේ වැදගත්කම මහින්ද රාජපක්‌ෂටත් වැටහුණේ නෑ.

Q.ලෝකයේ බොහෝ රටවල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අගය කරද්දී ඔබතුමා එය ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යෑයි දෝෂ දර්ශනයට ලක්‌ කරනවා. ඊට හේතුව කුමක්‌ද?

මේක බටහිරින් ගත්ත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක්‌ මිසක්‌ අපට උරුම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක්‌ නෙමෙයි. බටහිරයෝ හිතන් ඉන්නවා උන්ගේ පක්‍ෂ ක්‍රමය, පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මුළු ලෝකෙටම වලංගුයි කියලා. මේක සම්පූර්ණ මිථ්‍යාවක්‌. ඒක අපි පැහැදිලිව වටහා ගන්න ඕන.

බටහිර මේක ඇතිවුණේ පසුගිය ශතවර්ෂ තුන හතර තුළ සිදුවෙච්ච බුද්ධිමය ප්‍රබෝධයත් එක්‌ක. කාර්මික විප්ලවය, ධනවාදී අර්ථ ක්‍රමය එක්‌ක පුනරුදයක්‌ ඇතිවුණා. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ හැටියටයි මේ මොඩලය බටහිර ලෝකයේ ඇතිවුණේ. ඇති වෙලත් ශතවර්ෂ තුන හතරකට වැඩි නෑ.

ඇමරිකාවේ ඔය ක්‍රමය ඇතිවෙලත් තාම අවුරුදු 200 යි. බටහිරත් සියවස්‌ හතර පහකට ඉස්‌සෙල්ලා ඕක නෙමෙයි තිබුනේ ශුද්ධ රෝමානු අධිරාජ්‍යය. එමනිසා මේ බටහිර මොඩලය අපි පිළිගැනීමට අවශ්‍ය නැහැ. මොකද අපේ රටේ වගේම ආසියාවේ තිබෙනවා අපටම අනන්‍ය වූ අවුරුදු දෙදාස්‌ ගාණක්‌ තිස්‌සේ සුවිශේෂ වූ රාජ්‍යය. ඒ රාජ්‍ය ගොඩනැඟිලා තිබුණේ අපේ ජාතික චින්තනය, සභ්‍යත්ව විඥනය උඩ. එබඳු රාජ්‍යයක්‌ මේ රටේ තිබුණා. භාරතයේ තිබුණා. බුරුමයේ, කාම්බෝජයේ, තායිලන්තයේ තිබුණා. චීනයේ තිබුණා. අදත් චීන රාජ්‍යය ඔවුන් හඳුන් වන්නේ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ හැටියට. මේ ගැන මාර්ටින් ජාක්‌ (Martin Jacques) ඉතා විශිෂ්ට පොතක්‌ ලියා තිබෙනවා ,When China Rule The World (චීනය ලෝකය පාලනය කරන විට) යනුවෙන්. එහි කියනවා චීනයේ තියෙන්නේ බටහිරෙන් ගත්ත මොඩලයක්‌ නෙමෙයි අවුරුදු දෙදාස්‌ ගාණක සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ කියලා. ඒ සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයට පදනම වෙලා තිබෙන්නේ කොන්ෆියුසියස්‌ ධර්මය. ඒ වගේම අපේ රටේත් පදනම වෙලා තිබ්බ සිංහල බෞද්ධ චින්තනය තුළ ගොඩනැගිච්ච අවුරුදු දෙදාස්‌ ගාණක සභ්‍යත්වයක්‌ තිබුණා.

ඒක අපට නැතිවුණේ ඉංග්‍රීසින්ට යටත් වුණාට පස්‌සේ. බටහිරයන් හිතුවේ ඔවුන්ගේ මොඩලය තමයි ලෝකයටම ව්‍යාප්ත කරන්න ගැළපෙන්නේ කියලා. ඒක එක අතකට සාර්ථක වෙලා තියෙනවා. මොකද බටහිර තමයි ලෝකාධිපත්‍ය දැරුවේ පසුගිය සියවස්‌ දෙක තුළ. හිරු නොබසින අධිරාජ්‍යය කියලා ඔවුන් හැඳින්වූවෙත් ඒ නිසයි. දැන්වත් අපි මේක වටහාගෙන මේ පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයට, මේ පක්‍ෂ ක්‍රමයට, මේ ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට එරෙහිව අපිට සරිලන විකල්පයන් හොයන්න ඕන. ඒ විකල්පය සෙවීමේදී අපට අනිවාර්යයෙන්ම සිදු වෙනවා. අපේ ඒ අතීත උරුමය වෙත යන්න. ඒක දවසකින් දෙකකින් කරන්න පුළුවන් ලේසි කාරණයක්‌ නෙමෙයි. ඒත් නිර්මාණාත්මක කාර්යයන් හැටියට අපි ආරම්භයක්‌ ගන්න ඕන. ඊට සුදුසුම අවකාශය තමයි අද මේ නිර්මාණය වෙලා තියෙන්නේ.

Q- ඔබ අපේ රටේ ඉදිරි දේශපාලන ගමන් මඟ සභ්‍යත්ව විඥනය පදනම් කරගෙන තීරණය කළ යුතු බව මතු කරනවා. මේ සභ්‍යත්ව විඥනය කුමක්‌ද යන්න තවදුරටත් පැහැදිලි කළොත්.

සභ්‍යත්ව විඥනය කියන්නේ යම්කිසි රටක සභ්‍යත්වයක්‌ තුළ ජීවත්වන මිනිසුන්ට අනිවාර්යයෙන් පරපුරෙන් පරපුරට එන විඥනයක්‌ තියෙනවා. කුඩා අවධියේ ඉඳලම වැඩිහිටියන් දක්‌වා අපි දැනුවත්ව හරි නොදැනුවත්ව හරි අපි හැසිරෙන්නේ ඒ සභ්‍යත්ව විඥනය උඩ. අපිට ඒ සභ්‍යත්ව විඥනය මගින් උරුම කරදීපු දර්ශනයක්‌ තිබෙනවා. අපේ ජීවිතේ පරමාර්ථ මොනවාද, පුරුෂාර්ථ මොනවාද? ආකල්ප මොනවාද ? අපේ ප්‍රාර්ථනා මොනවාද කියන එක තීරණය කරන්නේ අපේ සභ්‍යත්ව විඥනය විසින්.

කොටින්ම කියනවානම් යම් කිසි කෙනෙක්‌ රටේ සමාජ, ආර්ථක, දේශපාලන විප්ලවයක්‌ කරනවානම් ඒක කරන්න ඕන මේ සභ්‍යත්ව විඥනය අවබෝධ කරගෙන. අපේ දර්ශනය විය යුත්තේ කුමක්‌ද කියන එක තමයි සභ්‍යත්ව විඥනය මඟින් අපට දායාද කර දෙන්නේ. අපි ජාතික චින්තනයෙන් කරන්න හැදුවේ වෙන කිසිදෙයක්‌ නෙමෙයි පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට අවිඥානිකව ආව මේ සභ්‍යත්ව විඥනය සවිඥනික කිරීම. ධර්මපාලතුමා වාගේ කෙනෙක්‌ ඒක ඉතා හොඳින් කළා. අද අපිට ඒ කටයුත්ත ධර්මපාලතුමාට වඩා ප්‍රබල ලෙස කිරීමේ අවශ්‍යතාව මතුවී තිබෙනවා. ඊට පස්‌සේ තමයි පක්‌ෂ හදන්නයි වෙන දේවල් කරන්නැයි කටයුතු කරන්න ඕන.

Q.ඔබතුමා හිතනවාද අපේ පැරැණි සමාජ ක්‍රමයට ආපහු යන්න පුළුවන් කියා. එය කොයිතරම් දුරට ප්‍රායෝගිකද ?

පුළුවන් කියලා මම හිතන්නේ මොකද ඊට සාධක තිබෙනවා. මේ රටට බටහිරයන් ඇවිත් අපේ සභ්‍යත්වය විනාශ කරන්න හැදුවට අපේ සභ්‍යත්ව විඥානය විනාශ කරන්න බැරිවුණා. ඔවුන්ට පුළුවන් වුණා ලතින් ඇමෙරිකාවට ගිහිල්ලා, අප්‍රිකාවට ගිහිල්ලා ඒ රටවල සභ්‍යත්වය විනාශ කරන්න. මේ රටෙත් පාලන ක්‍රමය වෙනස්‌ කළාට අපේ සභ්‍යත්ව විඥනය විනාශ කරන්න බැරිවුණා. ඒ නිසා තමයි වැලිවිට අසරණ සරණ සරණංකර හාමුදුරුවන්ට පුළුවන් වුණේ නුවර යුගයේදී පරිහානියට ගිය සංඝ සමාජය නැවතත් සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රතිනිර්මාණය කරලා අපේ සභ්‍යත්වයේ උරුමක්‌කාරයන් බවට පත් කරන්න. අනගාරික ධර්මපාලතුමාට පුළුවන්කම තිබුණ මේ රටේ පුළුල්ම ජාතික ව්‍යාපාරය ගොඩනඟන්න. ඒ ජාතික ව්‍යාපාරය පටන් ගත්තේ අපේ සභ්‍යත්ව විඥනයට ආමන්ත්‍රණය කරලා. ඒක කොයි තරම් ප්‍රායෝගිකව සාර්ථක වුණාද කිව්වොත් අදත් මේ රටේ ඉන්න ජනතාවගේ ජීවමාන ජනතා වීරයා අනගාරික ධර්මපාලතුමා. කොමියුනිස්‌ට්‌ පක්‌ෂයේ හිටපු උඩකැන්දවල සරණංකර හාමුදුරුවෝ තමයි කිව්වේ ජාතියේ පියා අනගාරික ධර්මපාල කියලා. මේ රටේ හැම නගරයකම පාහේ පිළිමයක්‌ තිබෙනවා. පාරක්‌ තිබෙනවා. ඒකෙන් පේන්නේ මේ රටේ මිනිස්‌සුන්ගේ හදවතට මොනතරම් ධර්මපාලතුමාගේ කාර්ය භාර්ය කාවැදුනද කියන එක. ඒ අනගාරික ධර්මපාලතුමාට ජාතික ව්‍යාපාරය කරන්න හම්බ වෙන්නේ නෑ මේ රටේ මිනිස්‌සුන්ගේ මනසින් සභ්‍යත්ව විඥානය ගිලිහිලා තිබුණා නම්.

ඒ ගොඩනඟපු පදනම උඩ තමයි අවසානයේදී බණ්‌ඩාරනායකත් ජයග්‍රහණය ලබා ගත්තේ. ඇත්ත වශයෙන්ම බණ්‌ඩාරනායක කරපු දෙයක්‌ නෑ. ධර්මපාලතුමා අවධිකරපු බලවේග උඩ තමයි තමන්ගේ ජයග්‍රහණය ලබා ගත්තේ. එකම දේ තියෙන්නේ බණ්‌ඩාරනායකට ජයග්‍රහණය ලබාගන්න පුළුවන් වුණාට ඒ සභ්‍යත්වය අපේක්‌ෂා කරපු ජනතාවට සරිලන පාලනයක්‌ ගෙන යන්න එතුමාට බැරි වුණා.

මේ පිළිබඳව තායිලන්ත බුද්ධිමතකුගේ හොඳ විවරණයක්‌ මට කියවන්න ලැබුණා. එතුමා මේ ආසියාවේ අපේ වගේ රටවල් ගැන හොඳ අධ්‍යයනයක්‌ කරලා තිබෙනවා. එයා පෙන්නලා දීල තිබුණා බටහිර ජාතීන් හැරගියාම තමන්ගේ පැරැණි රාජ්‍යත්ව උරුමය වෙත ගිහිල්ලා ඒ මත සභ්‍යත්ව රාජ්‍යක්‌ ගොඩනඟන්න පුළුවන් රටවල් 03 ක්‌ තිබුණ බව. ඒ තමයි බුරුමය, කාම්බෝජය හා ලංකාව. බුරුමයේ හිටපු "යූ නෝ" කියන සෙනෙවියාට පුළුවන් වුණා සභ්‍යත්ව රාජ්‍යයක්‌ ගොඩනඟාගන්න. දස වසරක්‌ පැවැති ඒ රජය හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් පසුව විනාශ කළා. කාම්බෝජයේ හිටපු "සිහනුක්" කුමාරයාට ඒ අවස්‌ථාව නොලැබුණා. එයා කියලා තිබුණ 1956 බණ්‌ඩාරනායක බලයට පත්කළේ මේ නැති වී ගිය සභ්‍යත්ව රාජ්‍ය නැවත ගොඩනඟන්න කියල. එකම දේ බණ්‌ඩාරනායකටත් ඒක කරගන්න බැරි වුණා. මොකද ඔහුගේ ඔළුව පිරිලා තිබුණේ බටහිර ලිබරල්වාදයෙන් නිසා. ඒ කොයික වුණත් මම තදින්ම විශ්වාස කරනවා අපේ සභ්‍යත්ව විඥානය තවම මැරිලා නෑ. ඒ මත ගොඩනැඟුණු පාලනයක්‌ නැති වුණාට සභ්‍යත්ව විඥානය ඉතා ප්‍රබල ලෙස තිබෙනවා. ඇත්ත වශයෙන්ම දැන් කළ යුත්තේ ඒ විඥානය අවධි කරලා විශාල ජාතික බලවේගයක්‌ ගොඩනැඟීම. යම් කිසි දේශපාලන පක්‌ෂයක්‌ හදනවා නම් හදන්න තියෙන්නේ මේ මත මිසක්‌ බටහිරයන්ගේ දායාදය කරපින්නාගෙන යන දේශපාලන ව්‍යාපාරයක්‌ ගොඩනඟලා රටට කිසි වගතුගක්‌ වෙන්නේ නෑ.

Q.ඔබ පසුගිය ජනාධිපතිවරණ සමයේ ලිපියක්‌ පළ කළා බටහිරයන්ගේ වුවමනාව තමයි ජාතිකත්වය ටිකක්‌ හරි නියෝජනය කරන ශ්‍රී ලංකා නිදහස්‌ පක්‌ෂය දියකර හැරීම බව. අද එය ඉටු වී තිබෙනවා නේද ?

ගිය අවුරුද්දේ විතරක්‌ නෙමෙයි මීට අවුරුදු 25 කට විතර ඉස්‌සර බණ්‌ඩාරනායක අනුස්‌මරණ දේශනය කරන වෙලාවේ මම ඕක කිව්වා. මම කිව්වේ "මේක අපේ සභ්‍යත්වය මත ගොඩනැගිච්ච ප්‍රධාන පක්‌ෂයක්‌. ඒත් මේකට අවශ්‍ය දර්ශනය තාම හම්බවෙලා නෑ. මා දකින විදිහට ශ්‍රී ලංකා නිදහස්‌ පක්‌ෂය හිස නැති කවන්ධයක්‌ බවට අද පත්වී තිබෙනවා. ඒ හිස නිර්මාණය කර ගැනීම වෙනුවට ඒ පක්‌ෂයේ නායකයන් මෙතෙක්‌ කර ඇත්තේ මාක්‌ස්‌වාදී අස්‌ප හිස්‌ හෝ ලිබරල්වාදී බූරු හිස්‌ සවිකිරීමට තැත් කිරීමයි. මේ අනුකාරක මඟ අතහැර තමන්ට සරිලන හිස නිර්මාණය කර ගැනීමට නොහැකි වුවහොත් වැඩි කල් නොගොස්‌ ඒ කවන්ධය දියවී යනු ඇත" කියා මම ඒ දේශනයේදී පැවැසුවා. එතැන හිටියා සිරිමාවෝ බණ්‌ඩාරනායක මැතිනියත්. එයා ටිකක්‌ වෙලා ඉඳලා ළඟ ඉන්න කෙනාගෙන් ඇහුවලු "මෙයා අපට බනිනවා නේද" ? කියලා. ඒ කියන්නේ එයාලට තේරුමක්‌ නෑ මම කියපු දේ. ඔය පක්‌ෂයේ කිසිම කෙනකුට ඒ අවබෝධය තිබුණේ නෑ. බණ්‌ඩාරනායකටත් අවබෝධවෙලා තිබුණේ නැහැ. හැබැයි අවබෝධයකින් නොවුණත් අර උත්පත්තියෙන් ආව සභ්‍යත්ව විඥානය නිසාමද කොහෙද සිරිමාවෝ විතරයි ටිකක්‌ හරි දුරට අපේ සභ්‍යත්ව විඥානය සුදුසු ලෙස කටයුතු කළේ. ඊළඟට චන්ද්‍රිකාට මේ කිසිම මලඉළව්වක්‌ ගැන අවබෝධයක්‌ තිබුණේ නැහැ. ශ්‍රී ලංකා එකේ තරමක්‌ දුරට හෝ සභ්‍යත්ව විඥානය තිබුණා නම් ඒක සම්පූර්ණයෙන්ම නැති කළා. මහින්දලාටත් ඒ ගැන අවබෝධයක්‌ ඇත්තේ නෑ.

දැන් ශ්‍රී ලංකා නිදහස්‌ පක්‌ෂයක්‌ නෑ. ඒක කැඩිලා විනාශ වෙලා ඉවරයි. ඒ දියවෙච්ච කවන්ධය තමයි දැන් යූ. එන්. ජී. එකට ගැටගහලා තියෙන්නේ. තව ටික දවසකින් ඒ ටිකත් සම්පූර්ණයෙන්ම දියවෙලා යනවා. මට හිතෙන හැටියට ආයෙමත් ඔය මළකඳ නැගිට්‌ටුවන්න අතපත ගාන එක තේරුමක්‌ නෑ. දැන් කරන්න තියෙන්නේ ඒ වටා තිබිලා දැන් අනාථ වෙලා තියෙන ජාතික බලවේග එකතුකරගෙන රට තුළ සභ්‍යත්ව විඥානය අවධි කරලා ඒ තුළින් වෙනම ගමනක්‌ යන්න පක්‌ෂයක්‌ නිර්මාණය කර ගැනීම.

Q. ඔබ මුලින් සඳහන් කළා යටත්විජිත සමයෙන් පසුව අපේ සභ්‍යත්ව රාජ්‍ය විනාශ කරන්න පුළුවන් වුණාට සභ්‍යත්ව විඥනය විනාශ කරන්න නොහැකි වූ බව. ඒත් අද එන්. ජී. ඕ. (NGO) හරහා ඒ කටයුත්තත් කෙරෙනවා නේද ?

ඔව් · ඒකත් බටහිරයන්ගේ වුවමනාවට සිද්ධ වෙන දෙයක්‌ නේ. NGO නඩ පත්කරලා තියෙන්නේ ඒ වැඩේට. විවිධ ක්‍රමවලට ඔවුන් මේ රාජකාරිය කරනවා. මොකද බටහිරයන් දන්නවා ඔවුන්ට විරුද්ධව නැගී සිටින බලවේගය තමයි ජාතික බලවේගය කියන එක. "සිමොන් පෙරස්‌" කියන ඊශ්‍රායල් ජනාධිපති කලකට පෙර කිව්වා අපට ඉන්න ප්‍රධාන හතුරා කොමියුනිස්‌ට්‌වාදය නෙමෙයි "කුමේනිවාදය" කියලා. ඔහු කුමේනිවාදය කිව්වේ "ඉරානයේ" තිබුණ ජාතික මතවාදයට. ඔවුන් දන්නවා ඔවුන් ඔක්‌කොටම තියෙන හතුරා තමයි ජාතික වතවාදය කියන එක. ඒක විනාශ කරන්න තමයි NGO නඩයට බාරදීලා තියෙන්නේ. මේ ආණ්‌ඩුවත් සම්පූර්ණයෙන් පත්කරලා තියෙන්නේ NGO නඩය නේ. මහින්ද එළවන්න කටයුතු කළෙත් උත්පත්තියෙන්ම ඔහුට මේ සභ්‍යත්ව විඥනය තිබුණ හින්දා. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වැඩ කොටස ඒ ආකාරයෙන්ම කරගන්න බැරිවෙන විත්තිය දන්නා නිසා. "අශෝක්‌ මේත" කියන ඉන්දීය උපදේශකයෙක්‌ හින්දු පුවත්පතට කිව්වා මේ පෙරළිය කළේ ඇමෙරිකාව ප්‍රධාන CIA එකයි "රෝ " එකයි කියලා. අනික මේක පටන් ගත්තේ අද ඊයේ නෙමෙයි අවුරුදු එක හමාරකට කලින් කියලත් කිව්වා. මෙහේ අයත් එළිපිටම ඔය කතාව කිව්වා.

Q.ඔබ අනාගතය කල්තියා දැකලා මත ප්‍රකාශ කළ විද්වතෙක්‌. මේ තිබෙන තත්ත්වයත් එක්‌ක අපේ රටේ අනාගත ඉරණම කෙබඳුද ?

මම ඒක හරියටම කියන්නම් තව අවුරුද්දකින් පස්‌සේ. මොකද මගේ ලොකු විශ්වාසයක්‌ තියෙනවා ලබන අවුරුද්ද වෙනකොට මේ රට බෙදලා ඊළම උතුරේ පිහිටුවනවා කියන එක. මේ රූකඩ ආණ්‌ඩුව තුළින් ඒක ඔවුන් කරගන්නවා. ඒකට විරුද්ධ ප්‍රබල නැගිටීමකුත් මට පේන්න නෑ. එහෙම වුණොත් ඉතාම අභාග්‍ය සම්පන්න කාලයක්‌ උදාවන එක වළක්‌වන්න බැහැ. ඒක වෙනස්‌ කරනවානම් වෙනස්‌ කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ ලෝක බලවතුන්ගේ ගැටීමක්‌ තුළින් පමණයි. ඒ වගේ දෙයක්‌ ක්‌ෂිතිජයේ පේන්න තියෙනවා.

අද ඇමෙරිකාව මේ ඔක්‌කොම කරන්නේ යුද අපරාධ හෝ ඊනියා මානව හිමිකම් කඩතුරාවක්‌ නිසා නෙමෙයි. ඔවුන්ට තියෙන්නේ විශාල චීන භීතිකාවක්‌. චීනය මේ කලාපයේ බලවතා වුණාම ඔවුන්ට මේ කලාපය අතෑරලා යන්න වෙයිද කියන බය තියෙන්නේ. බටහිරයෝ දැනටමත් චීනෙට ණය වෙලා දුර්වල වෙලා ඉන්නේ. එහෙම වුණොත් ඔවුන්ට ලෝක ආධිපත්‍ය තියා ගන්න බැරුව යනවා. මූලික වශයෙන් අප මේක වටහා ගන්න ඕනේ. මේකේ තියෙන්නේ අන්තර්ජාතික බල ගැටුමක්‌. ඒකට අපි සම්බන්ධ කරගෙන තියෙනවා. මේ ආණ්‌ඩුව මඟින් බටහිරයන් අපේක්‌ෂා කරන දේ ඉෂ්ට කර ගන්නවා.

සංවාදය
රත්තනදෙණියේ මේධානන්ද හිමි
(2016.සැප්තැම්බර් 12 දිවයින)

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

‘සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා’ මඟ පාදා ගැනීමේ ජාතික සංවාදය අරඹමු!

ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකරයන් ගේ ‘සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා’ සමාජ දේශපාලන නිබන්ධනය ජනගත කිරීම සැප්. 13 දින ප.ව. 3.30ට තුන්මුල්ල ශ්‍රී සම්බුද්ධත්ව ජයන්ති මන්දිර ශ්‍රවණාගාරයේ දී ශ්‍රී ලංකාවේ පස් වන විධායක ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමන් ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් සිදු කෙරේ.

මෙහි දී පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ නාහිමිපාණන් වහන්සේ හා විශේෂඥ වෛද්‍ය වසන්ත දේවසිරි මහතා සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා ගුණදාස අමරසේකරයන් දක්වා ඇති මඟ විශද කරමින් අදහස් දැක්වීමට නියමිත ය. සියම් මහා නිකායේ අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ ගරු ලේඛකාධිකාරි අතිපූජ්‍ය මැදගම ධම්මානන්ද නාහිමිපාණන් වහන්සේ මුලසුන හොබවනු ඇත.

අද අප ගේ රට මුහුණ දෙන අතිභයානක අභියෝග ජයගැනීම උදෙසා අවශ්‍ය ජාතික සංවාදය ගොඩනැඟීමට එක්වන ලෙස යුතුකම සංවාද කවය ජාතියේ මුරදේවතාවන් වහන්සේලා ගෙන්, ගුරු භවතුන් ගෙන්, වෘත්තිකයන් ගෙන් හා තරුණ ඥානගවේෂකයන් ගෙන් ඉල්ලා සිටී. ‘සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා’ කෘතිය ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකරයන් විසින් ඇරැඹි ජාතික චින්තන සංවාදයෙහි කූටප්‍රාප්තිය ලෙස සැලකිය හැකි ය. 

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

පාදඩයන් විසින් යුධ අපරාධකරුවන් කරන්නට තනන රට රැකි වීර පුතෙකුගේ හඬට සවන් දෙමු - මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න

 සාම කාලයේදීවත් මම ත්‍රස්‌ත නායකයන්ට අතට අත දුන්නේ නැහැ...
මම ගෙදර යන්නේ ජයග්‍රාහී සොල්දාදුවෙක්‌ විදිහට
- ප්‍රභාකරන්ව මරා දැමූ 53 වැනි සේනාංකයේ අණදෙන නිලධාරී මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න

- සාකච්ඡා කළේ මනෝඡ් අබයදීර -

සේවයෙන් විශ්‍රාම ලැබිය හැකිවුවත් කිසිදා විශ්‍රාම නොයන වීරත්වයක්‌ ඔහු ජාතියට පතල කර හමාරය. ජාතිය සිහිනයක්‌ සේ දුටු ත්‍රස්‌ත නායකයාගේ මරණය සිදුවුයේ ඔහු අණ දුන් සේනාංක අතින් ඔහුට ලබා දී තිබූ රණ භූමියේදීය. මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්නගේ විශ්‍රාම ලැබීම නිමිත්ත කරගෙන අපි, ඔහු සමඟ සාකච්ඡාවක්‌ ඉල්ලා දුරකතන ඇමතුමක්‌ දුන්නෙමු. මේ සිංහල අපගේ රටයි - අප ඉපදෙන මැරෙන රටයි ... යන මහගමසේකරයන් ලියූ ගීතය ඔහුගේ දුරකතනයෙන් ඇසෙන්නට විය. අප උපන් මියයන දේශය වෙනුවෙන් තම අනගිතම යුතුකම ඉටුකළ මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න සමග 'දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහය' කරන ලද සාකච්ඡාවයි මේ.
හමුදා සේවයෙන් විශ්‍රාම යන මොහොතේ, අතීතයට අපේ කතා බහ රැගෙන යැම සඳහා 2009 මැයි 18 වෙනිදා දිනය ඔබට මතක්‌ කර ගන්න පුළුවන්ද...?

ඇත්තටම එදා පාන්දර දෙකහමාරට විතර, එල්ටීටීඊ ත්‍රස්‌තවාදීන් විසින් මගේ කණ්‌ඩායමට ප්‍රහාරයක්‌ එල්ල කළා. නන්දිකඩාල් කලපුව ආශ්‍රිතව පුදුමාතලන් ප්‍රදේශයේදී තමයි මේ පහර දීම සිදුවුණේ. අපි මෙවැනි තත්ත්වයක්‌ බලාපොරොත්තු වුණා. ත්‍රස්‌තවාදීන්ගේ අවසාන පිරිස අපි කොටු කරගෙනයි මේ වෙනකොට හිටියේ.

ඒ වෙනකොට ඔවුන්ට තිබුණ එකම විසඳුම කලපුවට පනින එක විතරයි... මොකද අනිත් තුන් පැත්තෙන්ම අපි ඔවුන්ව කොටු කරලයි තිබුණේ. එදා පාන්දර ඔවුන් මගේ වළල්ලේ පිටිපස්‌සේ තැනකට තමයි, ප්‍රහාරය එල්ල කළේ. එය අපි කිසිසේත්ම බලාපොරොත්තු නොවූ ස්‌ථානයක්‌ සහ ප්‍රහාරයක්‌. එතැන කඩා ගෙන තුන්සිය පනහක පමණ ත්‍රස්‌තවාදීන් පිරිසක්‌ ඇතුලට පැන්නා. ඒ වෙනකොටත් ඕනෑම දේකට සූදානම්ව අපි එක්‌ එක්‌ සැලසුම් හදලා තිබ්බේ... අපි ඒකට කියන්නේ, ඉන්ජෙන්සන් ප්ලෑන් කියලා... ඒ කියන්නේ, මෙහෙම වුණොත් මෙහෙම කරන්න, අරෙහෙම වුණොත් මෙහෙම කරන්න යනාදී වශයෙන්, අවදානම් ගණනාවක්‌ සඳහා අපි සූදානම් වෙලයි හිටියේ...

මගේ පළවෙනි අණ දීම වුණේ කඩපු තැන ඉක්‌මනට වහගන්න කියන ඒකයි... සාමාන්‍යයෙන් මීටර් දෙසීයක විතර ආරක්‌ෂක බැම්මක්‌ කැඩිලා තිබ්බා... අපි විනාඩි විස්‌සක්‌ විතර ඇතුළත එම වළල්ල යළි හදා ගත්තා. තව එළිවෙන්න පැය තුනයි තියෙන්නේ... ඊට පස්‌සේ අපිට ඇතිවෙන්න ගහ ගන්න පුළුවන් කියලා මම හිතුවා... ඒ නිසා ඉක්‌මනින්ම අපේ ආරක්‌ෂිත වළල්ලේ කැඩුණු තැන හදා ගන්නයි මට ඕනේ වුණේ...

මේ වෙනකොට නන්දිකඩාල් තීරයේ රැඳී ඉන්නේ කොයි වැනි පිරිසක්‌ කියලා ඔබට අනුමානයක්‌ තිබ්බාද...?

නැහැ...නායකයෝ කවුද ඉන්නේ කියන එක ගැන අපි කිසිම දෙයක්‌ දන්නේ නැහැ. නමුත් එල්ටීටීඊයේ සිහින ඊලාම් රාජ්‍යයේ අවසාන බිම් කඩත් අපි අල්ලා ගැනීම සඳහා සූදානමින් තමයි හිටියේ... මේ වෙලාව වෙනකොට අපිට තිබ්බේ අතේ තියෙන දේ කටේ දාගන්න විතරයි. උදේ වරුවේත් අපි සටන් කළා... දහය විතර වෙනකොට ඒ සටන අවසන් වුණා. දවල් ආයෙත් අපිට දැනගන්න ලැබුණා, එක්‌ පිරිසක්‌ කලපුවේ කඩොල් කැලය ඇතුළේ ඉන්නවා කියලා... එතැනට අපි ප්‍රහාර එල්ල කරන්න පටන් ගත්තා. දවල් දෙක විතර වෙනකොට ඒ සටන පටන් ගත්තා. ඒක හැන්දෑවේ හයාමාර වෙනකං විතර ගියා. මේ වෙලාව වෙනකොට මුළු ලංකාවම අපේ රජයේ පාලනය යටතට පත්වුණා.

ඊලාම් දේශයේ සිහිනය සම්පූර්ණයෙන්ම බිඳ වැටිලා, සුනුවිසුණු වෙලා ගියා...ඔය පළාත අවුරුදු විස්‌සක්‌ විතර රජයෙන් ගිලිහිලා තිබුණේ. අනිත් පළාත් සේරම අපි අල්ලාගෙන ඉවරවෙලයි ඒ වෙනකොට තිබ්බේ. මෙතැන අල්ලා ගත්තා විතරයි, මුළු රටම එක ධජයක්‌ යටතට, සිංහ ධජය යටතට ආවා. එදා අපිට බොහෝම සන්තෝෂ දවසක්‌. මැරිච්ච ත්‍රස්‌තවාදීන්ගේ මළ සිරුරු අපි එකතු කර ගන්න පටන් ගත්තා. එතැන ඉහළ පෙලේ එල්ටීටීඊ ත්‍රස්‌තවාදී නායකයන් ගණනාවකගේ මළ සිරුරු තිබ්බා. ප්‍රභාකරන්, පොට්‌ටු අම්මාන් සහ සුසෙයි ඇරෙන්න අනිත් ඔක්‌කොම නායකයන්ගේ මළ සිරුරු එතැන තිබ්බා. භානු, ජෙයම් වගේ නායකයන්ගේ මළ සිරුරු එතැන තිබ්බා. ප්‍රභාකරන්ගේ පුතා චාල්ස්‌ ඇන්තනිගේ මළ සිරුර එතැන තිබ්බා.

එදා අපිට බොහොම සන්තෝසයි... නමුත් මගෙ ඔලුවෙ එක ප්‍රශ්නයක්‌ තිබ්බා. ඒ ප්‍රභාකරන්ගේ මළ සිරුර කෝ කියන එක. ඒ වගේම මම ආමි කමාන්ඩර්ට කතා කරලා "සර්, අපේ රටේ අන්තිම බිම් අඟලත් අපි බේරා ගත්තා" කිව්වාම ආමි කමාන්ඩර් ටිකක්‌ කල්පනා කරලා මගෙන් ඇහැව්වා "ප්‍රභාකරන් කෝ...?" කියලා. එතුමාට මම කිව්වා "සර්, ප්‍රභාකරන්ගේ බොඩි එක නැහැ ..." කියලා. එතකොට ආමි කමාන්ඩර් මට කිව්වා "එහෙනං යුද්දේ ඉවර වෙන්නේ නැහැ ....." කියලා. මමත් එතකොට කිව්වා "ඔව් සර්, එහෙනං යුද්දේ ඉවරවෙන්නේ නැහැ ... හැබැයි මගේ ඔක්‌කොම බ්ලොක්‌ස්‌ මම දාලා තියෙන්නේ..." කියලා. මේ වෙනකොට නන්දිකඩාල් කඩොලාන ඇතුලේ හරි කරුවලයි. එතැන මොකුත් කරන්න බැහැ. කඩොලාන ඇතුලේ රැට සටන් කිරීම අමාරුයි. පොඩි සද්දයක්‌ වුණත් ඇහෙනවා. කුරුල්ලෝ පියාඹනවා. ඒ දිශාව අනුව කවුරු හරි එන දිශාව හඳුනාගන්න ලෙහෙසියි. මම ආමි කමාන්ඩර්ට කිව්වා "සර්, හෙට උදේ මම සර්ච් එකක්‌ දාලා බලන්නම්" කියලා. මම එදා රෑ බොහෝම සන්තෝසෙන් නින්දට ගියත් "ප්‍රභාකරන් කෝ...?" කියන ප්‍රශ්නය මගේ හිතේ තිබ්බා. "මේ යකා පැනලද...? පැන්නොත් යුද්දේ ඉවර වෙන්නේ නැහැ නේද...?" කියන ඒවා මගේ හිතට ආවා. අපිට ඕනෑ වෙලා තිබුණේ අනාගත පරම්පරාවකට මේ යුද්දේ ඉතුරු නොකරන්න. බැරි වෙලාවත් ප්‍රභාකරන් වෙන රටකට පැන්නා නම් එහෙට වෙලා යුද්දේ මෙහෙයවන්න පුළුවන්.

මේක මම මගේ පොතේ හොඳට පැහැදිලි කරලා තියෙනවා. ප්‍රභාකරන් කියන්නේ දැඩි තීරණ වගේම මෝඩ තීරණ ගත්ත නායකයෙක්‌. එහෙම වුණාට ඔහු දක්‌ෂ නායකයෙක්‌... ඒ නායකත්වය රටටම ලොකු තර්ජනයක්‌. ඒ නායකත්වය අපිට විනාශ කරන්න බැරිවුණා නම් අපිට සහ අපේ අනාගත පරම්පරාවට ඒක ලොකු ප්‍රශ්නයක්‌ වෙනවා. ඒ වෙනකොට, හතර වෙනි ඊලාම් යුද්ධයෙන් පමණක්‌, අවුරුදු දෙකයි මාස නවයක්‌ ඇතුළත, අපේ පන්දාස්‌ නවසිය ගාණක්‌ මැරිලා, විසිනවදාස්‌ ගණනක්‌ තුවාල වෙලා ඉවරයි. මෙච්චර කැපවීමක්‌ කරලත් අපිට මේ මිනිහව මරා ගන්න බැරිවුණොත්, අපේ අනාගත පරම්පරාවට අපි කොහොමද උත්තර දෙන්නේ කියන ප්‍රශ්නය මගේ හිතට ආවා.

ඔබට ප්‍රභාකරන් හෝ භානු සජීවීව මුණගැහිලා තියෙනවද...?

ප්‍රභාකරන් කවදාවත් පණ පිටින් දැකලා නැහැ...භානු දැකලා තියෙනවා. හැබැයි කවදාවත් කතා කරලවත්, අතට අත දීලාවත් නැහැ... මේ මගේ දකුණු අත බොහොම පිරිසුදුයි. (සිය දකුණු අත ඉහළට ඔසවා පෙන්වමින්...) කිසිම ත්‍රස්‌තවාදී නායකයෙකුට සාමය කාලයේදීවත් මම අතට අත දීලා නැහැ... ඔය ත්‍රස්‌ත නායකයෝ සාම කාලවලදී මට අත දීක්‌ කරලා තියෙනවා... ඒ උනාට මම උන්ට අත දීලා නැහැ...

දැන් අපි දහ නමවෙනිදා දවස ගැන මතක්‌ කරගමු... රටේ හැම තැනම ජනතාව කිරිබත් කමින් ප්‍රීති ඝෝෂා පවත්වනවා...

ඔව්... අපේ ළමයිනුත් එදා උදේ කිරිබත් හදලා තිබ්බා...කඩොලානට තව බැටැලියන් එකක්‌ දාලා සර්ච් කරන්න කියලා එතකොට මම කියලයි තිබ්බේ. එදා ජනාධිපතිතුමා පාර්ලිමේන්තුවට ආවා. එතුමා එතකොට පාර්ලිමේන්තුවේ ඉඳන් තමන්ගේ කතාව පටන් අරගෙන තිබුණා.

මගේ නායකත්වය යටතේ තිබුණු පනස්‌ තුන්වෙනි සේනාංකය යටතේ තමයි අටවෙනි කාර්ය සේනාංකය තිබ්බේ. කර්නල් රවිප්‍රිය තමයි එක භාරව හිටියේ. මේ අතරේ කර්නල් රවිප්‍රිය මට කතා කරලා. "සර්, කඩොලානේ තව ඩිවලොප්මන්ට්‌ එකක්‌ තියෙනවා..." කිව්වා. ඒ වෙනකොට අපි යුද්දේ දිනලා ඉවරනේ... එක දිගට මාස දෙක තුනක්‌ නිදි මරලා, ටිකක්‌ හිටියා විතරයි, මෙන්න ආයිත් කියනවා ගහ ගන්නවා කියලා. කන්න ගත්ත කිරිබත් කෑල්ලත් පැත්තකට දාලා මම ගියා, නන්දිකඩාල් සටන් භුමියට. උන් එනකොට "අපේ කට්‌ටියත් ගහ ගත්තා, අපිටත් උන් ෆයර් කළා. මේ සටන විනාඩි හතලිස්‌ පහක්‌ විතර ගියා... "සර්, ඔක්‌කොම් නියුට්‌රමලයිස්‌ කරලා තියෙන්නේ. එක පොයින්ට්‌ එකක්‌ තියෙනවා, ඒක කොන්ට්‍රොල් කරගන්නම බැහැ... එතැනින් දිගටම ගහනවා" කියලා මට අපේ අය කිව්වා. මට ලොකු සටනක්‌ කරලා අපේ කොල්ලෝ මරා ගන්න උවමනාවක්‌ නැහැ. අතට ගත්ත දේ කටට දාලා, දැන් හපා ගන්න විතරයි තියෙන්නේ... "ලොකු සෙනගක්‌ දාන්න එපා... අට දෙනාගේ කණ්‌ඩායම් දෙකක්‌ දාලා, ඕක බලාගන්න" කියලා මම කිව්වා..

කර්නල් රෝහිත අළුවිහාරේගේ නායකත්වයෙන් හතරවෙනි විජයබාහු බලඇණියේ පිරිසක්‌ ඒ සඳහා මම යෙදෙව්වා. ටික වෙලාවකින් "හරි සර්, ඔක්‌කොම ඉවරයි. ප්‍රභාකරන්ගේ බොඩි එකත් තියෙනවා" කියලා මට එහෙන් කිව්වා. මේ වෙනකොට වෙලාව උදේ දහයයි තිහට විතර ඇති.

මගේ ගාව හිටියා, කර්නල් ලලන්ත ගමගේ. මෙතැන බලලා මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියන්න කියලා මම කර්නල් ලලන්තව යෑව්වා. වැඩි ඈතක නෙමෙයි, මම හිටිය තැනින් මිටර් දෙසීයක්‌ ඈතින් තිබුණ කලපු ප්‍රදේශයට තමයි මම එයාව යෑව්වේ. "සර්, යුරේකා... ප්‍රභා මැරිලා ඉන්නවා" කියලා මට කර්නල් ගමගේ කතා කරලා කිව්වා. " හොඳටම ෂුවර්ද...?" මම ඇහැව්වා.

"ඔව් සර්, ටක්‌ ගාලා ආමි කමාන්ඩර්ට කියන්න."

"ඔය බොඩි එක මෙහෙට ගෙන්න..."

හරි...හරි සර්, බොඩි එක ගේන්නම් ටක්‌ ගාලා මේක කොළඹට කියන්න" කියලා මට කර්නල් ලලන්ත ගමගේ කිව්වා. එයත් හිටියේ ලොකු සන්තෝෂයකින්. මේ ජයග්‍රහණයේ පණිවුඩය ඉක්‌මනින්ම රටටම කියන්න තමයි හැමෝටම ඕනේ වුණේ.

"හරි...හරි සර් බොඩි එක ගේන්නම් මේ පණිවුඩේ ඉක්‌මනට කොළඹට කියන්න" ආයෙත් මට ලලන්ත කියනවා. මට ඒ පාර කේන්ති ගියා.

උඹ ඔතැනට වෙලා ඕකගේ පාංශුකුලය දෙන්නේ නැතුව ඕක ඉක්‌මනට මෙතැනට ගෙනෙන්..." කියලා මම කිව්වා.

එහෙම කිව්වට මගේ ඇස්‌ දෙකෙන් ප්‍රභාකරන්ගේ මිනිය දකිනකන් මම ඒක ආමි කමාන්ඩර්ට කියන්න කැමති වුණේ නැහැ. මම මේක ආමි කමන්ඩර්ට කියලා, එතැනින් ආරක්‌ෂක ලේකම්තුමාට සහ ජනාධිපතිතුමාට කියලා, ඊට පස්‌සේ මේක රටටම කියලා, ඒ මැරිලා ඉන්නේ ප්‍රභාකරන් නෙමෙයි නම්, මටත් වෙඩි තියාගෙන නන්දිකඩාල් කලපුවට පනින්න තමයි වෙන්නේ... ඒ නිසා මේ මිනිය මම ම බලලා තහවුරු කර ගන්න වුවමනාවක්‌ තිබ්බා...

විනාඩි දහයක්‌ විතර යනකොට මිනිය ගොඩට ගෙනාවා. ඒවෙනකොට යුද බිමේ මේ ආරංචිය ගිහිල්ලා අපි ළඟ නිලධාරීන් සහ සෙබළු හාර පන්දාහක්‌ එකතුවෙලා හිටියා. සතුටින් කෑගහන කොටම කොල්ලෝ උඩට වෙඩි තියන්න පටන් ගත්තා. ඔක්‌කොම තුවක්‌කුවලින් වෙඩි තිබ්බා. මැසින්ගන් වැල් පිටින් ගහනවා... පස්‌සේ මගේ ඔෆිසර්ස්‌ලා නවත්තන්න හදනකොට නැහැ... "වෙඩි තියපුවාවේ..." කියලා මම කිව්වා. ඒ ජයග්‍රහණයේ විතරක්‌ නෙමෙයි. තිබුණ පීඩනය පිට කිරීමක්‌. මේ කොල්ලෝ මරණ සහතිකය අතේ තියාගෙන අවුරුදු ගණනාවක්‌ පුරා උදේට නැගිටපු උදවිය. විනාඩි පහක්‌ විතර මුළු නන්දිකඩාල්ම ගිඟුරුම් දෙන විදිහට මේ වෙඩි පත්තු වුණා.

ඒ තමයි මගේ ජීවිතේ අමරණීයම මොහොත. අපේ රට අවුරුදු තිහක්‌ තිස්‌සේ අඳුරු අගාධයකට ඇදලා දාලා, සිංහල ජාතිය අප්‍රිකාවේ වනචාරීන්ටත් වඩා වනචාරී ජාතියක්‌ කියලා ලෝකයට පෙන්නලා, අහිංසක දරුවන්ගේ ඉඳන් ජීවිත බිලිගත්ත මිනිහව, මගේ කොල්ලෝ මරලා, මගේ කකුල් දෙක ගාවට ගෙනාවම මට දැනෙන සන්තෝෂය විස්‌තර කරන්න මට වචන නැහැ.

මම ඒ ඇඟට අත තියලා බලනකොට ඇඟ රස්‌නෙයි. ඔලුවෙන් ලේ එනවා.

මම අතට අත දුන්නේ නැහැ...

ප්‍රභාකරන් තමන්ගේ දෙපා මුල මැරිලා ඉන්නවා දැක්‌කාම ඔබට දැනුන හැඟීම මොකක්‌ද...?

යුද්දේ ඉවර වුණාම යුද හමුදාවේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන්ට රාත්‍රී භෝජන සංග්‍රහයක්‌ කොළඹ හිල්ටන් හෝටලයේ දී ලබා දුන්නා. එතැනදී ඔය ප්‍රශ්නයම ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‌ෂ මැතිතුමා මගෙන් ඇහැව්වා. "සර්, මට මම රජෙක්‌ වගේ කියන හැඟීම ආවා..." කියලා තමයි මම උත්තර දුන්නේ. ප්‍රභාකරන්ට දෙවියෝ අණ දුන්නාට, පනස්‌ තුන සේනාංකය එක්‌ක ඇවිල්ලා සටන් කරලා මැරියන් කියලා, මේ සටන කළේ අපි හැමෝම. මම කළේ සියලු සේනාංකාධිපතිවරුන්ට කතා කරලා කිව්වා "වැඩේ හරි, ප්‍රභාකරන්ව මැරුවා ටක්‌ ගාලා මෙතැනට එන්න" කියලා. ජෙනරල් ජගත් ඩයස්‌, ජෙනරල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා, ජෙනරල් චාගි ගාල්ලගේ වගේ සියල්ලට මේක කිව්වා. ඒ වෙලාවේ ආමි කමාන්ඩර් හිටියේ පාර්ලිමේන්තුවේ. ජනාධිපතිතුමාගේ කතාව අහන්න ගිහිල්ලා. විනාඩි දහයකින් විතර ආමි කමාන්ඩර්ට, මම මේ පණිවිඩය කතා කරලා කිව්වා.

මෙයිට වඩා වෙනස්‌ කට කතා පසු කාලයේදී මේ පිළිබඳව රට පුරා පැතිරිලා ගියා. "ප්‍රභාකරන් පනාගොඩට රැගෙන ගිහිල්ලා, ඔහුට පහර දීලා මරා දැම්මා" කියලා සමහරු කිව්වා...

ඒ කතා ඔක්‌කොම බොරු...ප්‍රභාකරන් මැරෙනකන් එතැන හිටියේ ඔහු කියලා කිසිම කෙනෙක්‌ දැනගෙන හිටියේ නැහැ. ඔතැන වැදගත් නායකයෙක්‌ ඉන්නවා කියලා අර සටන යනවෙලාවේ අපි තේරුම් ගත්තා. ඒත් ඒ ප්‍රභාකරන් කියලා අපි දැනගෙන හිටියේ නැහැ.

ප්‍රභාකරන්ගේ හිස පසාරු කරගෙන ගියේ ස්‌නයිෆර් උණ්‌ඩයක්‌ද...?

නැහැ... මමත් දැක්‌කා සමහර පොත්වල සහ පත්තරවල එහෙම ලියලා තියෙනවා. ඒක සම්පූර්ණයෙන්ම ඒක වැරදියි... එදා උදේ අටේ කණ්‌ඩායම් දෙක විසින් තබපු උණ්‌ඩයකින් තමයි ප්‍රභාකරන් මැරුණේ... මගේ පොතේ මේ ගැන පින්තුර සමග විස්‌තර සියල්ල එනවා.

කොටි බුද්ධි අංශ නායක පොට්‌ටු අම්මාන්ට මොකද වුණේ...? ඔහු රටින් පැන ගිය බවට පවා කතා පළවුණා...

නන්දිකඩාල් කියන්නේ විශාල කලපුවක්‌ පස්‌සේ අපි මිනී හොයනකොට ඉදිමුණු, කුණුවෙච්ච මිනී ඕනෑ තරම් හම්බු වුණා. සති දෙකක්‌ විතර යනකන් අපිට මිනී හම්බු වුණා. ඒ අතර පොට්‌ටුඅම්මාන් ඉන්න ඇති කියලා අපි සැක කරනවා. ඒ වගේම පොට්‌ටු අම්මාන් මැරුණ බවට ඇසෙන් දුටු සාක්‌ෂි අපිට හමුවුණා.

ප්‍රභාකරන් මිය ගිය බවට මේ දක්‌වා මරණ සහතිකයක්‌ නිකුත් වී නැති නිසාත් ප්‍රභාකරන්ගේ මළසිරුර යයි කියූ මළ සිරුරේ ඩී.එන්.ඒ පරීක්‌ෂණයක්‌ තවමත් සිදුකර නොමැති නිසාත් ප්‍රභාකරන්ගේ මරණය සැක සහිත බවත් ඔහු අයත්වන්නේ අතුරුදන් වූවන්ගේ ගණයට බවත් දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ උතුරු පළාත් සභා මන්ත්‍රී වන එම්. කේ. සිවාජිලිංගම් පවසා තිබුණා..

ඔහොම සැකකරන කට්‌ටියට මම කියන්නේ එහෙම කතා කියලා විහිළුකාරයින්ගේ තත්ත්වයට පත්වෙන්න එපා කියලයි... අපි බොරුකාරයෝ නෙමෙයි. අපි වෘත්තීමය හමුදාවක්‌. අපි ප්‍රභාකරන් කියන ත්‍රස්‌තවාදී නායකයා මැරුවා... අපි එයාගෙයි එයාගේ පුතා චාර්ල්ස්‌ ඇන්තනිගෙයි ජාන පරීක්‌ෂණයක්‌ කළා. ඒකෙන් ප්‍රභාකරන් සහ පුතා කියලා තහවුරු වුණා. සමහර දෙමළ දේශපාලකයන් ජනප්‍රිය වෙන්න කරන ළදරු ක්‍රියා ගැන අපිට කනගාටුයි. මම ළදරුවෙක්‌ නෙමෙයි. පරිණත හමුදා නිලධාරියෙක්‌. සමහරු හිතනවා ඇති ප්‍රභාකරන් දිව්‍ය ලෝකයට ගියා කියලා. අපි හිතනවා අපායට ගියා කියලා. කොහොම වුණත් එයා මේ ලෝකේ නැතුව වෙන ලෝකෙක ඇති.

ඔබ හෙට සිට විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියෙක්‌. සේවය නිමවා හමුදාවට සමුදෙන මොහොතේ ඇතිවෙන හැඟීම ගැන කිව්වොත්...

අපේ තරුණ කාලය ගතවුණේ කැලෑවල්වල සටන් කිරීමට. අනිත් සේනාංකාධිපතිවරුන්ගේ ජීවිතත් එහෙමයි. වසර තිස්‌ පහකුයි දවස්‌ පහක්‌ මේ නිල ඇඳුම ඇන්දාට පස්‌සේ ඒක එල්ලා, ගෙදර යන එක කනගාටුයි. නමුත් මම හිතනවා, මගෙන් රටට විය යුතු සේවය මම කරලා තියෙනවා කියලා... මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න ලියපු අබේවර්ධන බාලසූරිය ගයපු ගීතයක මුල් කෑල්ල මගේ හිතේ තදින්ම සටහන් වෙලා තියෙනවා. ඒක මගේ ජීවිතයට බොහෝම සම්බන්ධයි.

අවසන් හුස්‌ම පොද නොබියව හෙළන්නට
සිව් රියනේ හිත සතුටින් නිදන්නට
මිනිසෙකු විලස ඉපදුනු පල දකින්නට
පුළුවනි මරණ මංචකයේ වුවද මට"

යුගයේ වීරයෙක්‌ ලෙස හමුදාව තුළ සහ දේශයේ කීර්තියක්‌ ලබාගෙන, රට සිටි ප්‍රධානම සතුරා තමන්ගේ දෙපා මුල මරලා දමලා, හමුදාපති තනතුර නොලබා විශ්‍රාම යැම ගැන ඔබට දුකක්‌ නැද්ද...?

ඕනෑම වෘත්තීය හමුදා නිලධාරියෙක්‌ගේ අභිලාශය, සරලව කිව්වොත් ආශාව, කවදාහරි යුද හමුදාපති වෙලා ලෝකෙම ඉන්න හොඳම සොල්දාදුවන්න්ගේ නායකයා වෙන්න. ලෝකයේ ඉන්න හොඳම සොල්දාදුවන්ගෙන් කොටසක නායකයා වෙන්න මට පුළුවන් වුණා. නමුත් ඒ සොල්දාදුවෝ ඔක්‌කොමලාගේ නායකයා වෙන්න මට අවස්‌ථාව ලැබුණේ නැහැ. ඒ ගැන යම් කනගාටුවක්‌ තියෙනවා. අපේ රටේ හමුදාපති තනතුර ලැබෙන්න දක්‌ෂකම විතරක්‌ නෙමෙයි, වාසනාවත් තියෙන්න ඕනේ. මට ඒ වාසනාව තිබුණේ නැහැ. හමුදාපති පුටුවට නොගියාට මම ගෙදර යන්නේ ජයග්‍රාහී විදිහට. ජයග්‍රාහී සොල්දාදුවෙක්‌ විදිහට ගෙදර යන්නයි මට වුවමනා වුණේ. අප දක්‌ෂ ජෙනරාල්ලා පරාජිත සොල්දාදුවෝ වගේ ගෙදර යනවා මම දැක්‌කා. මම ගෙදර යන්නේ ජයග්‍රාහී සොල්දාදුවෙක්‌ විදිහට. ඒ ජයග්‍රහණයේ කතාවත් රටට කියාගෙන තමයි මම ගෙදර යන්නේ... මම විශ්‍රාම ගියේ පස්‌වෙනිදා සඳුදා. මගේ පොත එළිදැක්‌කේ ඊට පස්‌සේ දවසේ, ඒ කියන්නේ අඟහරුවාදා...මම ඉගෙන ගත්තෙ කොළඹ ආනන්ද මහා විද්‍යාලයේදී. මේ පොතේ තියෙන්නේ "මා දුටු දේ සහ අප කළ දේ" ගැන.

හමුදා වහරෙන් කිව්වොත් ඔබගේ එක මෙහෙයුමක්‌ දැන් නිමා වෙනවා. පත්තර භාෂාවෙන් කිව්වොත් ඔබගේ ජීවිතයේ එක පිටුවක්‌ ඉවරයි. මොකක්‌ද ඔබේ ඊළඟ මෙහෙයුම නැත්නම් පිටුව...?

රජයේ රැකියාවක්‌ දුන්නාට මම ඒක භාර ගන්නේ නැහැ. මම මේ රට දාලා වෙන රටකට යන්නෙත් නැහැ. මම ආඩම්බර රට වැසියෙක්‌ විදිහට මේ රටේ ජීවත් වෙනවා...

ඔබ අපට වීරයෙක්‌ වුණාට සමහරුන්ට යුද අපරාධ චෝදනාකරුවෙක්‌. නැත්නම් යුද අපරාධකාරයෙක්‌. සමහර රටවලට ඔබට අඩිය තියන්නවත් බැහැ... මේ ගැන හිතන කොට දුකක්‌ එහෙම දැනෙන්නේ නැද්ද...?

මම පස්‌වෙනි පන්තියට වෙනකං ගියේ පන්නිපිටියේ ධර්මපාල විද්‍යාලයට. මට හතරේ පන්තියේදී ඉගැන්නුවේ සෝමා රණවිර ගුරු මෑණියෝ. එදා ඒ ගුරු මෑණියෝ උගන්වපු, එස්‌. මහින්ද හාමුදුරුවන්ගේ කවි දෙකක්‌ මට හොඳට පාඩම් හිටියා. මගේ ජීවිතේ පාඩම බවටත් මම ඒක පත්කර ගත්තා.

ජාතිය රන් විමනක්‌ වේ
ආගම මිණි පහනක්‌ වේ
එය රැක ගන්නට මෙලොවේ
සමත් වෙතොත් පුත නුඹවේ

අනිත් කවිය තමයි ඔබගේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුර

ඉටුකොට කළයුතු යුතුකම්
ලැබුණත් ලෝකෙන් ගැරහුම්
ඉවසන්නට පුළුවන් නම්
නුඹයි මගේ පුතා උතුම්
-යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama

අතුරුදන් වූවන්ගේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියට මන්ත්‍රීවරුන්ට කොළේ වසා ශ්‍රී ලංකාව ගොදුරු කළ හැටි

-වෛද්‍ය කේ. එම්. වසන්ත බණ්‌ඩාර -

පසුගිය දිනවල බරපතළ කතාබහට ලක්‌වූ අතුරුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාල පනත සම්මත කිරීමේ ක්‍රියාවලිය තුළ තවත් ඉතා සූක්‍ෂම ක්‍රියාවලියක්‌ සිදුවිය. ඒ බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන්කිරීම පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර ප්‍රාඥප්තිය එම පනතට සම්බන්ධ කිරීම මගින් ඊට ව්‍යාජ ලෙස වංලගු භාවය ලබාදීමයි. එහිදී එක්‌සත් ජාතිනAගේ සංවිධානයේ පටිපාටි උල්ලංඝණය කිරීමක්‌ද සිදුව ඇති බව පෙනේ. පනතේ 27 වැනි වගන්තිය මගින් මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය පනතට සම්බන්ධකොට ඇත්තේ අතුරුදහන්වූවන් නිර්වචනය කිරීමේ මුවාවෙනි. පනත මගින් ඉදිරිපත් කෙරෙන නිර්වචන තුනෙන් එකක්‌ වන්නේ එම ප්‍රඥප්තිය මගින් දක්‌වා ඇති නිර්වචනයයෑයි පනතේ සඳහන් වේ. පනතේ එසේ සඳහන් වූවත් ප්‍රාඥප්තිය තුළ නිර්වචනයක්‌ ලබාදී නැත. ඒ අනුව සිදුවන්නේ පනත ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී ප්‍රඥප්තිය මගින් ලබාදී ඇති මූලික මාර්ගෝපදේශ පිළිපැදීමය.

මෙම ක්‍රියාව ඉතා කූඨ ලෙස සිදුකර ඇතිඅතර එම ප්‍රඥප්තිය විධිමත්ව වලංගු කිරීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේ පූර්ව අනුමැතිය ලබාගත්තා නම් ප්‍රඥප්තිය පිළිබඳව පනතේ පුර්විකාවේ සඳහන් කළ යුතුව තිබුණි. නමුත් අණ්‌ඩුවට අවංකව සහ විවෘතව එසේ කිරීමට හැකියාවක්‌ නැත්තේ එම ප්‍රඥප්තිය වලංගු කිරීම මගින් අප රටේ රණවිරුවන් බරපතල පාවාදීමකට ලක්‌වන බැවිනි. මෙම ප්‍රඥප්තිය 1996දී එක්‌සත් ජාතින්ගේ මහා මණඩලයෙන් අනුමත වූ දා සිට ඊට අනුමැතිය පළකොට පසුව එය වලංගු කොට ඇත්තේ රටවල් 52ක්‌ පමණි. ඉන්දියාව සහ ඇමෙරිකාව එම ප්‍රඥප්තිය මේ වන තුරුත් වලංගු කොට නැත. එම රටවල් එක්‌සත් ජාතීන්ගේ විවිධ ප්‍රඥප්ති යටතේ තම රටවල හමුදා සාමාජිකයන්ගේ ආරක්‍ෂාව හෝ ජාතික ආරක්‍ෂාවට අදාල රාජ්‍ය රහස්‌ අනතුරට ලක්‌වීමට ඉඩ දෙන්නේ නැත. ඔවුන් මතුපිටින් ඉතා සාධාරණ බව පෙනෙන බොහෝ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්ති යොදාගන්නේ තෝරාගත් රටවල් ප්‍රමාණයක අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට අගිලි ගැසීම සඳහා ම`ග පාදන දේශපාලන උපාංග වශයෙනි.

අප රටේ ව්‍යවස්‌ථාව අනුව ජනාධිපතිවරයා හෝ වෙනත් බලය පැවරූ ඇමතිවරයකු හෝ නිලධාරියකු විසින් යම් ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියක්‌ අත්සන් කිරීම හෝ වලංගු කිරීම සිදුකළ පමණින් ඊට අනුව කටයුතු කිරීමට ශ්‍රී ලංකාවේ අධිකරණය බැදී නැත. සරත් එන් ද සිල්වා අගවිනිසුරුතුමා විසින් ලබාදී ඇති නිතිපතිට එරෙහි සිංහරාස නඩු තීන්දුව අනුව අප රටේ රාජ්‍ය නායකයා සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය අත්සන් කළ පමණින් එය රටේ නීතියට අනුව බලාත්මක වන්නේ නැත. ඒ සඳහා ඊට පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලැබිය යුතු අතර එය රටේ නීති පද්ධතියට ඇතුල් කළ යුතුය. එම ප්‍රඥප්තිය රටේ නීතියට සම්බන්ධකොට නොමැති නිසා ඒ යටතේ ජිනීවා නුවර පිහිටුවා ඇති මානව හිමිකම් කමිටුව විසින් ලබාදෙන ලද තීන්දු අනුව කටයුතු කිරීමට අප රටේ අධිකරණයට බැඳීමක්‌ නැත. වර්තමාන යහපාලන ආණ්‌ඩුව විසින් ජාත්‍යන්තර බලපෑම මත අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය හොර පාරෙන් ගොස්‌ රටේ නීතියට ඇතුල්කරන්නේ ඉහත සඳහන් කළ වරද නිවැරදි කිරීම සඳහා බව ඉතා හොඳින් වටහාගත හැක.

කෙසේ වෙතත් ඉහත සඳහන්කළ ආකාරයට සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ප්‍රඥප්තිය මෙන් නොව අතුරුදහන්වූවන්ගේ ප්‍රඥප්තිය මහජනයාගේ ඇස්‌ ඉදිරියේ සාධාරණිකරණය කිරීම යනු දේශපාලන වශයෙන් පහසු කාර්යයක්‌ නොවේ. එම ප්‍රඥප්තිය මතුපිටින් අතුරුදහන්වූවන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් ක්‍රියාත්මක වන බව පෙන්වුවත් එහි මූලික අරමුණ අතුරුදහන්වීම් වලට වගකිවයුතු යෑයි චෝදනා එල්ලවන ආරක්‍ෂක හමුදා සාමාජිකයන්ට දඩුවම් කිරීම බව මහජනයාට තේරුම්ගත හැක. 2015දී එක්‌සත් ජාතින්ගේ මානව හිමිකම් සමුළුවේදී ශ්‍රී ලංකාවට විරුද්ධව සම්මතකළ ඇමෙරිකානු යෝජනාවලියේ 4 වැනි වගන්තිය මගින් අවධාරණය කෙරෙන්නේ එම ප්‍රඥප්තියේ සඳහන් ආකාරයට කටයුතු කළ යුතු බවය. එම ප්‍රඥප්තිය පිළිබඳව පනතේ සඳහන්වී තිබියදී එහි පිටපත මන්ත්‍රීවරුන්ට ලබාදීමට ආණ්‌ඩුව ක්‍රියා නොකරන්නේ එම තත්ත්වය නිසාය. එම ප්‍රඥප්තියේ සිංහල පරිවර්ථනයක්‌ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය, ජනාධිපති කාර්යාලය හෝ පාර්ලිමේන්තු මහ ලේකම් කාර්යාලය සතුව නොමැති බව එම කාර්යාලවල වගකිව යුතු නිලධාරීන් විසිනි ප්‍රකාශ කරන්නට යෙදුනි. ඒ බව දැනගත හැකි වූයේ ප්‍රඥප්තියේ සිංහල පිටපත ඉල්ලා සිවිල් සංවිධාන නියෝජිත පිරිසක්‌ එම කාර්යාලවලින් ඉල්ලීම් කළ අවස්‌ථාවේදීය. ඒ අනුව ප්‍රඥප්තිය පිළිබඳව මහජනයා සහ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් පමණක්‌ නොව ජනාධිපතිවරයා පවා දැනුවත්වීම විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය විසින් හිතා මතා වළක්‌වා ඇති බව පෙනේ.

අතුරුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාල පනතේ සහ ඊට අදාළ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ අන්තර්ගතය තරම්ම ඒවා සම්මත කළ ආකාරයද ඉතා භයානක වන්නේ ඒ මගින් පාර්ලිමේන්තුවට ඉතා නරක පුර්වාදර්ශයක්‌ සපයන බැවිනි. ඕනෑම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියකට එක`ගතාවය පළ කිරීමෙන් හෙවත් ඊට අත්සන් යෙදීමෙන් පසුව එය වලංගුභාවයට පත්කිරීම සඳහා අත්සන් යෙදීමට පෙර අදාළ ප්‍රඥප්තිය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කොට අනුමැතකිය ලබාගත යුතුය. රටේ නීති පද්ධතියට එම ප්‍රඥප්තියේ කොන්දේසි නිර්ණායක හෝ ප්‍රමිතීන් අතුල්කළ හැක්‌කේ එසේ අනුමැතිය ලබාගැනිමෙන් පසුවය. නමුක්‌ යහපාලන ආණ්‌ඩුව එම පටිපාටිය අනුගමණය කළේ නැත. විදේශ අමාත්‍යවරයා 2015 සැප්තැම්බර් මස මානව හිමිකම් කොමසාරිස්‌වරයාට එක`ග වූ පරිදි දෙසැම්බර් මාසයේදී අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ ප්‍රඥප්තියට අත්සන් යෙදීමට ක්‍රියා කළේය. ඒ සඳහා ඔහු පසුගිය දෙසැම්බර් 09 වැනිදා අමාත්‍ය මණ්‌ඩල අනුමැතිය ලබාගන්නා අතර පසුවදා එනම් 10 වැනිදා අත්සන් තැබීමට කටයුතු සැලසීය. ඒ මගින් විදේශ අමාත්‍යාංශයේ හදිසිය කොතරම්ද යන්න පැහැදිලි වේ.

කෙසේවෙතත් ප්‍රඥප්තිය අත්සන් කිරීමෙන් පසුව එය අදාල පටිපාටියට අනුව වලංගු කිරීම සඳහා අමාත්‍ය මණ්‌ඩලයේ හෝ පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලබාගැනීමක්‌ සිදුවූයේ නැත. ඒ වෙනුවට ආණ්‌ඩුව කළේ එම ප්‍රඥප්තිය පනතට සම්බන්ධ කොට පනත සඳහා පමණක්‌ අමාත්‍ය මණ්‌ඩල අනුමැතිය ලබාගැනීමය. ඒ අනුව මැයි 24 දින අමාතශ මණ්‌ඩලය විසින් පනත ගැසට්‌ කිරීම සඳහා අනුමැතිය ලබාදුන් අතර එම අනුමැතිය කූඨ ලෙස යොදගනිමින් මැයි 25 දින ප්‍රඥප්තිය වලංගු කිරීමට විදේශ අමාත්‍යාංශය කටයුතු කළේය. ඒ අනුව අවසානයේදී ප්‍රඥප්තිය පනතට සම්බන්ධ කොට බලහත්කාරයෙන් ඊට පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලබාගැනීමෙන් පසුව ප්‍රඥප්තියටද පාර්ලිමේන්තු අනුමැතිය ලැබුණා සේ සලකා ආණ්‌ඩුව කටයුතු කරන බව පෙනේ. එම තත්ත්වය ශ්‍රී ලංකාවේ ව්‍යවස්‌ථාව උල්ලංඝණය කිරීමක්‌ පමණක්‌ නොව එක්‌සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ පටිපාටිද උල්ලංඝණය කිරීමකි. එය කූඨ සහ නීති විරෝධී දේශපාලන හැසිරීමකි. නමුත් එක්‌සත් ජාතීන්ගේ මහලේකම්වරයා ඊට අභියෝග නොකරන බවට සැකයක්‌ නැත. පනත සම්මත වූ පසුව පනත සම්මත කළ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ආකාරය පිළිබඳව වචනයක්‌ හෝ කතා නොකර ඊට සුභ පැතීමට ඇමෙරිකාව ප්‍රමුඛ බටහිර ජාතීන් ක්‍රියාකිරීම තුළින් පැහැදිලි වන්නේ ඒ පරම සත්‍යය නොවේද?

දැන් අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර සම්මුතිය පනතට සම්බන්ධ කිරීම නිසා එම ප්‍රඥප්තියේ නිර්නායක සහ ප්‍රමිතීන්ට අනුව පනත ක්‍රියාත්මක වනු ඇත. ඒ මගින් රණවිරුවන්ට එරෙහිව පනත යොදාගන්නා ආකාරයේ භයානකකම දස ගුණයකින් වැඩිවේ. ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය හරහා ශ්‍රී ලංකා රජය එක`ගවන කොන්දේසි අනුව ඊනියා අතුරුදහන් කිරීම්වල ප්‍රමාණය සහ ව්‍යාජ සාක්‍ෂි මගින් වර්ණ ගන්වා පෙන්වනු ලබන ඒවයේ කෘරත්වය අතිශයෝක්‌තියෙන් හුවාදැක්‌වීම මගින් ඒවා පොදුවේ මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහිව සිදුකළ අපරාධ ලෙස නම්කළ හැක. එසේම ඒවා දැනුවත්ව සිදුකළ සාමුළ ඝාතන මෙහෙයුමක ප්‍රතිඵල ලෙසද අර්ථ දැක්‌විය හැක. එය වෙනම රාජ්‍යයක්‌ ප්‍රකාශයට පත්කිරිමේදී ඉතා වාසිදායක කොන්දේසියක්‌ බවට පත්වේ. ''පරණගම කොමිසමට'' ලැබුණු පැමිණිලි 20,000ක ප්‍රමාණවය 65,000ක්‌ දක්‌වා වැඩිවනු ඇති බවට අප රටේ විදේශ අමාත්‍යාංශය අනාවැකි පළකරන්නේ එම අවශ්‍යතාව ඉටුකිරීම සඳහා නොවේද? ඒ සඳහා අවශ්‍ය ප්‍රතිපාදන ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ 5 වැනි වගන්තිය මගින් පනවා ඇත.

ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය වලංගු කිරීම නිසා අතුරුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාල පනතට අදාලව පමණක්‌ නොව ඊනියා අතුරුදහන්වීම්වලට අදාලව පිහිටුවනු ලබන ඕනෑම යාන්ත්‍රණයක්‌ එම ප්‍රඥප්තියේ නිර්දේශ සහ ප්‍රමිතීන්ට අනුව පවත්වාගෙන යාමට රජය බැදී සිටියි. ජාත්‍යන්තර මානව හිමිකම් සහ මානුෂිය නීති යටතේ යුදඅපරාධන චෝදනා එල්ල කිරීමේදී යුද්ධයේ යථාර්ය සැලකිල්ලට ගැනේ. උදාහරණයක්‌ ලෙස රජයට විරුද්ධව යුද වැදී සිටින පාර්ශ්ව විසින් භාවිතා කරන යුද බලයට සාපේක්‍ෂ බලයක්‌ භාවිතා කිරීමට රජයට අයිතිය ඇත. නමුත් අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ ප්‍රඥප්තිය යටතේ අතුරුදහන්වීම් වලට අදාලව යුද්ධයේ ස්‌භාවය නිදහසට කරුණක්‌ ලෙස සැලකිල්ලට නොගැනේ. එහි ඇති භයානකකම වන්නේ යුද පිටියේදී ක්‍රියාන්විතවලදී මරණයට පත්වූ ත්‍රස්‌තවාදීන් පවා අතුරුදහන්වූවන්ගේ ගොඩට දමා චෝදනා එල්ල කිරීමට හැකිවීමය.

මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියට අනුව අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳව චෝදනා එල්ලකළ හැක්‌කේ රජයේ පාර්ශව වලට පමණි. ඒ අනුව හෙළ උරුමය වැනි පක්‍ෂ කියන ආකාරයට හමුදා සාමාජිකයන්ගේ අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳව සම්බන්ධන් මන්ත්‍රීවරයාට හෝ සුමන්තිරන් මන්ත්‍රීවරයාට එරෙහිව චෝදනා ගොනුකළ නොහැක.නමුත් එම ප්‍රඥප්තියේ 6වැනි වගන්තිය අනුව ඕනෑම පරීක්‍ෂණයකදී අණදීමේ වගකීමට අදාල චෝදනා එල්ල කිරීම අනිවාර්ය වේ. ඒ මගින් අතුරුදහන්වීමකට අදාලව චෝදනා එල්ලවන ආරක්‍ෂක හමුදා සාමාජිකයකුට අනදිමේ වගකීමක්‌ සහිත ඉහළ හමුදා හෝ සිවිල් නායකයකු ඊට පටලවා ගැනීමට ඉඩ සැලසේ. එහිදී අණදීමේ වගකීම තිබේනම් අතුරුදහන්වීමකට පක්‍ෂව ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම හෝ නියෝගදීම මෙන්ම එය වැළෑක්‌වීමට ක්‍රියාමාර්ග නොගැනීම යන භූමිකා දෙකටම අදාලව ඉහළ නිලධාරීන් චුදිතයන් බවට පත්කිරීමේ ඉඩ ලැබේ. අතුරුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාලය හෙවත් කොමිසම අනාගතයේදී පරීක්‍ෂණ කරගෙන යාමේදී අනුගමනය කළ යුතු නිර්ණායක එසේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය මගින් නිශ්චිතව පනවා ඇත.

මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ 7 වැනි වගන්තිය අනුව චෙෙdaදනා එල්ලවන රණවිරුවන්ට එරෙහිව පරිපාලන වශයෙන් දඩුවම් කිරීමට ශ්‍රී ලංකා රජය බැදී සිටියි. ඒ සඳහා පරීක්‍ෂණ අවසාන වනතුරු සිටීම අවශ්‍ය වන්නේ නැත ඒ අනුව හුදු චෝදනා එල්ල වූ පමණින් රණවිරුවන් සේවයෙන් පහ කිරීමේ ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය මගින් රජයට බලකෙරේ. 2015 ඇමෙරිකානු යෝජනාවේ 8වගන්තිය මගින් එසේ පරිපාලන වශයෙන් රණවිරුවන්ට දඩුවම් කළ යුතු බව අවධාරණය කොට ඇත.ඊට අමතරව අතුරුදහන්වූවන්ගේ කොමිසම මගින් සෘජු අපරාධ හෝ සිවිල් නඩු පැවරීමක්‌ සිදු නොකරන බව සඳහන් කළත් ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ කොන්දේසිවලට අනුව එම කොමිසමේ පරීක්‍ෂණ වාර්තා පදනම් කරගෙන වෙනත් ආයතන හරහා නඩු පැවරිය යුතුය. එනම් නීති පති සහ ඉදිරි කාලයේ පිහිටුවනු ලබන යුද අපරාධ අධිකරණයේ අභිචෝදනා හරහා එසේ අපරාධ නඩු ක්‍රියාමාර්ග ගත යුතුය.

මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ 9 වැනි වගන්තිය අනුව ප්‍රඥප්තියේ පාර්ශ්වකරුවන් වන ඕනෑම රටකදී අප රටේදී චෝදනා එල්ලවන රණවිරුවන්ට එරෙහිව නඩු පැවරිය හැක. චෝදනා එල්ල වූ රණවිරුවකු හෝ ඔහුට අණ දුන්නා යෑයි චෝදනාවට ලක්‌වන හමුදා හෝ සිවිල් නායකයකු එම රටකට ඇතුල් වූ අවස්‌ථාවක ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන එම රටේ නීතියට අනුව නඩු පැවරීමේ බලය මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය මගින් ලබාදී ඇත. එසේ අප රටේ රණවිරුවකු අත්අඩංගුවට ගත් රටක්‌ රෝම ප්‍රඥප්තියට හෙවත් ජාත්‍යන්තඑ අපරාධ අධිකරණ ව්‍යවස්‌ථාවට අත්සන් තබා තිබේනම් අප රට එසේ අත්සන් තබා නොමැති වුවත් අදාල රණවිරුවා ජාත්‍යන්තර අධිකරණයට බැරදීමට එම රටට බලය ලැබේ. ඒ අනුව මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියට බලංගුභාවය ලබාදීම මගින් කෙතරම් බරපතල ලෙස රණවිරුවන් පාවාදීමට ලක්‌වනවාද යන්න පැහැදිලිවේ.

මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තියේ 15 වැනි වගන්තියට අනුව ඊට අත්සන් තබා ඇති රටවල්වලට යම් රටකට සහයෝගය දීමේ මුවාවෙන් එම රටේ නීතිය අනුව සිදු කෙරනවා යෑයි කියන පරීක්‍ෂණවලට මැදිහත්වීමේ බලය ලැබේ. ශ්‍රී ලංකාව වැනි එවැනි ජාත්‍යන්තර මැදිහත්වීමකට ''පැනලා දෙන'' රටකට අදාලව එම වගන්තිය මගින් මැදිහත්වීමකට විශාල ඉඩක්‌ විවෘත වේ. බොහෝ විට තාක්‍ෂණ සහාය ලබාදීමේ නාමයෙන් සහ අතුරුදන්වූවන් වෙනත් රටක ජීවත්වෙනවාද යන්න සොයා බැලීමේ නාමයෙන් මෙම මැදිහත්වීම් සාධාරණීකරණය කෙරනු ඇත. එහිදී අ=රුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාල පනත මගින් ජාත්‍යන්තර සංවිධාන වලින් මුදල් සහ තාක්‍ෂණික සහාය ලබා ගැනීම සඳහා ප්‍රතිපාදන පනවා ඇති බැවින් පනත රිලවාට ඉනිමං බදින තත්ත්වයක්‌ ඇතිවනු ඇත.

කෙසේ වෙතත් මෙම ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය අනුව පිහිටුවනු ලබන ජාත්‍යන්තර කමිටුවට යම් රටක්‌ වගකිය යුතු වන්නේ ප්‍රඥප්තිය වංලගු කිරීමෙන් පසුව සිදුවන අතුරුදහන් කිරීම් වලට අදාලව පමණි. එහෙත් ප්‍රඥප්තියේ පොදු වගන්ති මගින් අතීතයට අදාලව සිදුකෙරෙන පරීක්‍ෂණවලට මැදිහත්වීමට ඉඩ සැලසේ. එසේ වුවත් ප්‍රඥප්තියේ අනෙකුත් පාර්ශ්වකාර රටවල් විසින් ශ්‍රී ලංකාවට අදාලව කරනු ලබන ඉල්ලීම් හෝ මැදිහත්වීම් නිසා යම් ගැටුමක්‌ ඇතිවුවහොත් ජාත්‍යන්තර අධිකරණය ඉදිරියේ පැමිණිලි කිරීමට මෙම ප්‍රඥප්තිය මගින් ප්‍රතිපාදන සලසා ඇත. ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාව විසින් අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳ සොයා බැලීම සඳහා කරනු ලබන පරීක්‍ෂණ ජාත්‍යන්තර පාර්ශ්වකරුවන්ට උවමනා ආකාරයට සිදු නොවේනම් ඊට මැදිහත්වීමට පමණක්‌ නොව ඊට එරෙහිව ජාත්‍යන්තර අධිකරණයට පැමිණිලි කිරීම මගින් ශ්‍රී ලංකාවට බලපෑම් කිරීමේ ඉඩක්‌ මෙම ප්‍රඥප්තිය මගින් විවරවේ.

මෙම තත්ත්වය සමස්‌ථයක්‌ ලෙස ගෙන බලන විට පෙනීයන්නේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය මගින් අතුරුදහන්වූවන්ගේ කාර්යාල පනතේ ප්‍රතිපාදන වලට වඩා බරපතල කොන්දේසි ප්‍රමාණයකට යටත්වීමට ශ්‍රී ලංකා රජයට සිදුවන බවය. එතරම් බරපතල උගුලකට ආණ්‌ඩුව විසින් පය තැබීම මගින් රණවිරුවන් ජාත්‍යන්තර ගොදුරක්‌ බවට පත්කරන්නේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සියලූ දෙනාටම තොරතුරු සැ`ගවීම මගින් සහ ඔවුන් රැවටීම මගිනි. එම පහත් ක්‍රියාවට කථානායකවරයා සහ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යවරයා Rජුව වගකිව යුතුය. නමුත් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ මනසේ ඒ පිළිබඳව ඇතිවන්නේ ලැර්ඡාවක්‌ද කෝපයක්‌ද යන්න පැහැදිලි නැත. ආණ්‌ඩුවේ පාර්ශ්වකරුවන් වී සිටින මන්ත්‍රීවරුන්ට නම් ඒ පිළිබඳව කිසිදු හැඟීමක්‌ නැතිවීම පුදුමුයක්‌ නොවේ. එහෙත් ව්‍යාජ විපක්‍ෂය කෙසේවෙතත් සැබෑ විපක්‍ෂය වන ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ට මේ පිළිබඳව හෘද සාක්ෂියේ ප්‍රශ්නයක්‌ තිබිය යුතුය. මෙම ක්‍රියාවලිය තුළ සැබෑ විපක්‍ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ට කථානායකවරයා පිළිබඳ අඹමල් රේණුවක විශ්වාසයක්‌ ඉතිරිවී තිබිය හැකිද?එසේ ඉතිරි වී නොමැතිනම් ඔවුන්ට තවදුරටත් ඔහු කෙරෙහි විශ්වාසය තබමින් රෙදි ඇදගෙන ඔහු සභාපතීත්වය දරන ව්‍යවස්‌ථා සම්පාදක සභාවේ වාඩි වී සිටිය හැකිද? අතුරුදහන්වූවන්ගේ පනත සහ ඊට අදාළ ජාත්‍යන්තර ප්‍රඥප්තිය සම්මත කිරීමේදී කථානායකවරයා හැසිරුණු ආකාරය ව්‍යවස්‌ථා සම්පාදන සභාවේදී නැවත ප්‍රතිනිර්මාණය නොවනු ඇතැයි යන සහ.තිකය දිය හැක්‌කේ කාටද? මහජන පරමාධිපත්‍යයේ නාමයෙන් ඔහුගේ මුලසුන යටතේ පාර්ලිමේන්තුවේ වාඩිවී සිටීම යනු වෙනම සලකා බැලිය යුතු අවාසනාවන්ත තත්ත්වයකි.

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook :https://www.facebook.com/yuthukama