පිස්සුද හැටිද?

-හොඳම පිස්සෙක් වර්තමාන පාර්ලිමේන්තුවේ අගමැති වීම?

ලංකාව සහ ඉන්දියාව යාකරන පාලමක් ඉදිකිරිම පිලිබඳ ඉන්දීය ලෝග් සභාවේදි එරට මහා මාර්ග කටයුතු පිලිබඳ ඇමතිවරයා වන නිතින් ගධ්කාරී පසුගිය බදාදා ප්‍රකාශ කල බව එරට "The Hindu" පුවත්පත පැහැදිලිව වාර්තාකර තිබිණි. එමෙන්ම එම ව්‍යාපෘතිය සඳහා ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව මුල්‍යමය පහසුකම් සපයන බවද එම පුවතේ සඳහන්ව තිබිණි.

මේ පිලිබඳ මෑතකදී උදය ගම්මන්පිල මන්ත්‍රීවරයා විසින් වර්තමාන පාර්ලිමේන්තුවේ අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ වෙත ප්‍රශ්නයක් යොමු කල අවස්ථාවේ ඔහු ඔහු ලබාදුන් පිළිතුර සලකා බැලීමේදී ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහු වඩාත් ගැලපෙන්නේ පිස්සන් කොටුවේ පිස්සන්ගේත් හොඳම පිස්සා ලෙස කිරුළු පැළඳවීමට බව මේ දෙස බලාසිටි සාමාන්‍ය දැනුමක් ඇති කෙනෙකුට වුවද වටහා ගත හැක.ඔහු ලබාදුන් පිළිතුරෙන් ගම්‍ය වන්නේ එක්කෝ ඉන්දියාව මේ වනවිට ලංකාවට අදාල කටයුතු පිලිබඳ තීරණ ගන්නේ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික වශයෙන් ලංකාවේ රජයට නොදන්වා බවයි, නොමැතිනම් එරට ලෝග් සභාවේදි ලංකාවට සම්බන්ද එවැන්නක් ප්‍රකාශ කරන්නේ කෙසේද. එමෙන්ම ආසියානු සංවර්ධන බැංකුවද ලංකාවට සම්බන්ද කටයුත්තකට මුල්‍ය පහසුකම් ඉන්දියාවට ලබාදීමට එකඟ වීමේදී ලංකාවේ රාජ්‍ය තන්ත්‍රයෙන් ඒ පිලිබඳ කිසිවක් විමසා සිටීමට උනන්දු නොවන්නේ ලංකාවේ මෝඩයින් හෝ පිස්සන් ඉන්දියාව කියන ඕනෑම දෙයකට කැමැත්ත පලකරනු ඇතැයි විශ්වාස කරන නිසා වියයුතුය.
මෙවන් මෝඩයින් "නළුවන් නොව මොල කරුවන්" ලෙස පසුගිය කාලයේ හැදින්වූ උන් අද මේ පිස්සු විකාර නොදැක්කා සේ ඇඳන්යට සැඟවී සිටීමනම්, රටේ අවසනාවම බව නොකියාම බැරිය.

-තිවංක අමරකෝන්
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න.
(Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama

සැබෑවටම දේශපාලන විසදුමක් අවශ්‍ය කාටද?

සත්‍ය ලෙසම සැලකුවහොත් මේ මිහිතලය මත ජිවත්වන මිනිසුන්ගෙන් බහුතරයකට සිය ප්‍රශ්න විසඳිය හැකි සමාජ දේශපාලන විසදුමක් අවශ්‍යව තිබේ. ඔවුන් මුහුණදෙන ප්‍රශ්න, පැනනගින මූල බීජයනම් වර්තමාන ගෝලීය ආර්ථික තත්වයමත අදායම් සහ සම්පත් බෙදීයාමේදී පවතින බරපතල විෂමතාවයයි. මෙහිදී අදායම් යනු පුද්ගලයා සිය ශ්‍රමය හෝ නිර්මාණාත්මක දායකත්වයට ලබන මුල්‍ය ප්‍රතිලාබ වන අතර සම්පත් ලෙස සලකන්නේ ඔවුන්ගේ මුලික අවශ්‍යතා ඉටු කිරීම සඳහා ලැබෙන යටිතල පහසුකම්ය (අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය, මාර්ග, විදුලිය, ජලය).

මෙය මේ ආකාරයෙන් විශ්ලේෂණය කිරීම තරමක ව්‍යකුලත්වයක් ඇතිකරවන නමුදු යථාර්තය නම් එයයි. ප්‍රාග්ධනය මූලික කරගෙන ගොඩනැගෙන නව ලිබරල්වාදී ආර්ථික මොඩලය තුල ශ්‍රමය හුදෙක් එක් නිෂ්පාදන මෙවලමක් පමණක් වෙයි. මෙහිදී එම ශ්‍රමය හෝ නිර්මානාත්මක දායකත්වය ලබාදෙන මනුෂ්‍යයා නොසලකා හැරෙන අතර, ඒ සියල්ලට ප්‍රථම යෙදවූ ප්‍රාග්ධනය සඳහා ලැබෙන ආර්ථික වටිනාකම මුලිකව සලකා බැලෙයි.

මෙම ආර්ථික රටාවේ ගෝලීය තත්වය මත වඩාත් පීඩාවට පත්වන්නේ ප්‍රාග්ධනය හිඟ පාර්ශවයන් වන අතර එය හුදෙක් සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ලෙස ලඝු කල නොහැක. ඊට හේතුව නම් සත්‍ය ලෙසම වර්තමානයේ සංවර්ධිත යයි පිළිගත් රටවලද මෙම අදායම් සහ සම්පත් බෙදීයාමේ බරපතල විෂමබව පවතින බැවිනි. සංවර්ධිත රටවල පුද්ගල අදායම් මට්ටම සමස්තයක් ලෙස ගත්විට සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට වඩා ඉහල මට්ටමක පවතියි. එබැවින් පිළිගැනීමක් ලෙස සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් මෙම ප්‍රශ්නය හුදෙක් තමන්ට අවේනික ප්‍රශ්නයක් පමණක් ලෙස දැකීමට පුරුදුව සිටිති.

මෙහිදී ශ්‍රී ලංකාවේ තත්වය ගෙන බැලුවහොත්, ප්‍රාග්ධනය කෙන්ද්‍රගතවී ඇති නාගරික ප්‍රදේශ වල පුද්ගල අදායම ඉහල මට්ටමක පවතින අතර යටිතල පහසුකම්හි බරපතල අඩුපාඩුකම්ද නොපවතී (එමගින් සියල්ල සම්පුර්ණ යයි අදහස් නොකෙරේ). නමුත් අප ඊට එහාට ගොස් ග්‍රාම්‍ය ප්‍රදේශ වල තත්වය ඊට බොහෝ වෙනස්ය. පසුගිය කාල පරිච්චේදය තුල යම් සාදනිය වැඩ කොටසක් ග්‍රාම්‍ය සම්පත් වර්ධනය සඳහා සිදුකෙරුනද තවමත් අඩු ලුහුඬු කම් බොහෝ ඇත.

මෙම සම්පත් බෙදීයාමේ විෂමතාවයට එරෙහිව මූලිකව ගොඩනැගුනු ජනතා විරෝධය වාර්ගික විවිධත්වයක් ඇති ශ්‍රී ලංකාවේ කලෙකට පෙර අන්ත දෙකකින් පුපුරා ගියේය. එක් අන්තයක් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ කැරැල්ල වු අතර, අනෙක විවිධ දේශපාලන හා සටන් ව්‍යාපාර හරහා ඇරබුනු ද්‍රවිඩ විමුක්ති අරගලයයි.
මේ අරගල දෙකටම අදාල මුල් බීජයන් නිසිලෙස අධ්‍යයනය කර බැලුවහොත් එහි වැඩි බරක් දරන්නේ උක්ත අදායම් සහ සම්පත් බෙදීයාමේ විෂමතාවයයි. එය හේතුයුක්ත කෙරෙන ප්‍රධාන කාරණාව නම්, මෙම සටන් ව්‍යාපාර දෙකෙ සඳහාම වැඩි සහබාගිත්වයක් ලබා දී ඇත්තේ අඩු පහසුකම් සහිත ග්‍රාම්‍ය ප්‍රදේශවල සිටි දූ දරුවන් වීමයි. ඔවුන් අවම පහසුකම් මද්‍යයේ දීර්ඝ කාලයක් තුරාවට තමන් සිටින ස්ථානයෙන් නැගිට සිටීමට අප්‍රමාණ උත්සාහයත් දරනලද අතර, ඒ සඳහා සම්පත් දැරූ හා ඒවා පාලනය කල පුද්ගල සමුහයේ නොසැලකිල්ල අවියෙන් ප්‍රශ්නය විසඳන තැනට ඔවුන් කැඳවීය.

සිංහල ජන සමාජය තුළින් පැනනැගුනු ජනතා විමුක්ති පෙරමුනේ ව්‍යාපාරය සටනින් විනාශ වී පසුකාලීනව දේශපාලන මාර්ගයට අවතීර්ණ විය. එහෙත් ද්‍රවිඩ සටන් ව්‍යාපාරය කාලීනව නොයෙකුත් ආකාරයේ සමාජ ගැටළු ආකර්ෂණය කරගනිමින් වර්ධනය වු අතර, එහි පෙරමුණ ගැනීමට ප්‍රභාකරන්ගේ LTTE සංවිධානයට හැකිවිය. එය පසුකාලීනව ලෝකයේ පැවති දරුණුම ඝණයේ ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයට ලෙස නම්කල අතර එහෙත් දිගු කාලයක් ඇදීයන ත්‍රස්තවාදී ව්‍යාපාරවල සදාතනික අවසානය යථාර්තයක් කරමින් LTTE සංවිධානයද සම්පුර්ණයෙන්ම විනාශ වී ගියේය.

නමුත් විනාශවීගිය ද්‍රවිඩ සටන් ව්‍යාපාරයට පසුකාලීනව වර්ගවාදී අරමුණු එකතුකළ සමුහයේ අවශේෂ පිරිස් අදටත් ජීවමානව සිටිති. තම වර්ගවාදී දේශපාලන අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් තම වර්ගයේම දරුවන්ගේ අසාධාරණයට එරෙහි අරගලය බාවිත කල ඔවුන්, තවමත් හුදු වර්ගවාදී දේශපාලන විසඳුම් මගින් මෙම ප්‍රශ්නය විසදීමට උත්සාහ කරති.
මනුෂ්‍ය වර්ගයාටම පොදුවු ගැටළුවක් වන අදායම් සහ සම්පත් බෙදීයාමේදී විෂමතාවය එක් දේශයක් තුල වර්ගවාදී දේශපාලන විසදුමකින් යටපත්කල හැකිවේද?

(මෙහි අඩංගු කිසිවක් උපුටාගත් අදහස් නොවන අතර, මා විසින් දක්වන අදහසට ඔබගේ ඇති විරෝධය හෝ වෙනත් අදහස් දැක්වීම් ගෞරවයෙන් යුක්තව පිලිගනිමි)
-තිවංක අමරකෝන්
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

ඔබේ මනාපය රට වෙනුවෙන් කැපවුනු යුතුකම සංවාද කවයේ ෆේස්බුක් පිටුවේ ලකුණු කරන්න. 

(Like us on facebook)
https://www.facebook.com/yuthukama