රටකට විවිද ආකාරයේ සතුරන් සිටිති. දේශපාලන සතුරන්, ආර්ථික සතුරන්, සංස්කෘතික සතුරන් වශයෙන් ඔව්න් සරලව කොටස් කල හැකිය. රටක භෞමික අඛණ්ඩතාවයට අභියෝග කරන සියලු පුද්ගලයන්, සංවිධාන, රාජ්‍යයන් රටේ ප්‍රධාන සතුරලෙස සැලකිය යුතුය.
එනයින් බලනකල පසුගිය වසර 2500 ක ඉතිසසයතුල ලංකාවේ සතුරන් වර්තමානය දක්වාම එසේම වන අතර අනාගතය සඳහාම ඔව්න් අපගේ සතුරන්ම වනබව ඔවුන් විසින් මානව පෙන්නුම් කරමින් සිටියි. ලංකාව ඉන්දීය සගරයේ පිහිටාතිබෙන තුරුත්, ඉන්දියාව යනුවෙන් හඳුන්වන භූමිය අපගේ එළිපත්තේ තිබෙන තුරුත් අපගේ වර්තමාන සතුරන් සදාකාලිකවම අපගේ සතුරන්ම වනු ඇත.
අතීතයේදී ඉන්දියාවෙන් පැමිණි සොලියෝ , පාන්ද්‍යායෝ,කාලිංගයෝ අවස්ථා ගණනාවකදී ලංකාව මංකොල්ල කනලදී , යටත් කරගෙන පාලනය කරන ලදී. මෙම ආක්‍රමණ නිසා ශ්‍රී ලංකා රාජධානිය තැනින් තැනට රැගෙනයාමට සිදුවූ අතර එය ශ්‍රී ලංකාවට ප්‍රභල රාජ්‍යයක් ලෙස වර්ධනය වීමට තිබු අවස්ථාව අඩාලවීමට බලපෑවේය. රටවල් ආක්‍රමණයකර යටත්කරගැනීම දැන් යල්පැනගිය ක්‍රමවේදයකි. වර්තමානයේ එවන් ආක්‍රමණ නොවුවද ශ්‍රී ලංකාව ආර්ථික, දේශපාලන හා සංස්කෘතික වශයෙන් යටත් කරගැනීමට ඉන්දියානුන් ඔවුන්ට කළහැකි සියලු දේ කරමින් සිටියි. ඉන්දියාව ලංකාවේ මිතුරෙකුනම් දෙමල කොටි පුහුණුකර ආයුධ සන්නද්ධ කරන්නෙත්, ගුවන් සිමා ආක්‍රමණය කරන්නෙත්, බලෙන් රටේ ව්‍යවස්ථාව වෙනස්කරන්නෙත්, වෙළඳ ගිසුම් වලින් වැඩි වැසි ගැනීමට බලපෑම් කරන්නෙත්, ජාත්‍යන්තර තලයේ ලංකාවට එරෙහි වන්නේත් නැත.මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වාට අනුව ලංකාවට සිටියේ ඉන්දීය මිතුරෝ දෙදෙනෙකු පමණි, ඒ බුදුරජාණන් වහන්සේ හා අශෝක අධිරාජ්‍යයා පමණි. ඔවුන් හැර පිරිසිදු චේතනාවෙන් ලංකාවට මිතුරුකමක් පෑ එකඳු ඉන්දියානුවෙක් සිටිනම් දැනගැනීමට අප ඉතා සතුටු වෙමු.
යුරෝපියයෝ අක්‍රමනිකයෝය, මංකොල්ල කරුවෝය, ඔවුන් 14 වන ශතවර්ෂයේ සිටම ලංකාවේ පැවැත්මට අභියෝග කරයි.ඔවුන්ගේ ම්ලේච්ච ආක්‍රමණ හා මංකොල්ලකෑම්නිසා ලංකා රාජ්‍ය බෙහෙවින්ම දුර්වල විය. අද දක්වාම ලාංකිකයන්ට ජාතියක් ලෙස නැගීසිටීමට හැකි සියලු අවස්ථා සඳහා ඔවුන් අකුල් හෙලයි.
ඉහත සඳහන්කළ කිසිඳු ආක්‍රමණිකයෙකු අදවනවිට එම සතුරු ක්‍රියාදාමයන් නවතා අපගේ මිතුරන් බවට පත්වි නැත. එදා කල සතුරු ක්‍රියාදාමයන් අදටත් සිදුකරමින් සිටියි. වෙනසකට ඇත්තේ ඔවුන් දේශීය නියෝජිතයන් හරහා ඔවුන්ගේ න්‍යායපත්‍රයන් ක්‍රියාත්මක කරවාගැනීමයි. මෙහිදී එම නියෝජිතයන් හඳුනා ගැනීම ඉතාම වැදගත්ය. එහිදී ප්‍රමුකම කාර්යභාරයක් සිදුකරන්නේ ඔවුන්ගේ සංස්කෘතිය, අධ්‍යාපනය හා මුදල් මත යැපෙන “යහ” මුහුණක් පෙන්වන ද්‍රෝහී පාලන කණ්ඩායමයි. අනෙක් නියෝජිත කණ්ඩායම වන්නේ සුළුජන කණ්ඩායම් නියෝජනය කරන ජාතිවාදීන්ය.සතුරන් විසින් ලංකාවේ දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව සිංහලයාට එරෙහිව යොදාගනිමින් සිටියි. මෙම සුලුජාතික කණ්ඩායම් රටට සතුරු ක්‍රියාදාමයන්හි නියැලෙන බව කීමට අපවිසින් ධෛර්ය උපදවාගත යුතුව ඇත.ජාතික සමගියේ නාමයෙන් අපි අපම රවටාගතයුතු නැත. සියලු දමිළයන් කොටින් නොවුවද බහුතරයක් දමිළයෝ ඊළාම් වාදියෝ වෙති. සියලු මුසල්මානුන් ජිහාඩ් වරු නොවුවද බහුතරක් මුසල්මානුන් ලංකාවතුල නසරිස්ථානයක් ප්‍රාර්ථනා කරති.
අද මෙම සියලු සතුරන් එක් කණ්ඩායමක් ලෙස ඒකරාශී වී රැවටිලිකාර නමක් දමාගෙන සාමාන්‍ය ජනතාව මුලාකරමින් සිටියි. පොදු ජනතාවගේ ප්‍රමුක කාර්යභාරය විය යුත්තේ මේ සතුරා හඳුනා ගැනීමයි. ඔවුන් පරාජය කිරීමයි.
නලින්ද කරුණාරත්න
එනයින් බලනකල පසුගිය වසර 2500 ක ඉතිසසයතුල ලංකාවේ සතුරන් වර්තමානය දක්වාම එසේම වන අතර අනාගතය සඳහාම ඔව්න් අපගේ සතුරන්ම වනබව ඔවුන් විසින් මානව පෙන්නුම් කරමින් සිටියි. ලංකාව ඉන්දීය සගරයේ පිහිටාතිබෙන තුරුත්, ඉන්දියාව යනුවෙන් හඳුන්වන භූමිය අපගේ එළිපත්තේ තිබෙන තුරුත් අපගේ වර්තමාන සතුරන් සදාකාලිකවම අපගේ සතුරන්ම වනු ඇත.
අතීතයේදී ඉන්දියාවෙන් පැමිණි සොලියෝ , පාන්ද්‍යායෝ,කාලිංගයෝ අවස්ථා ගණනාවකදී ලංකාව මංකොල්ල කනලදී , යටත් කරගෙන පාලනය කරන ලදී. මෙම ආක්‍රමණ නිසා ශ්‍රී ලංකා රාජධානිය තැනින් තැනට රැගෙනයාමට සිදුවූ අතර එය ශ්‍රී ලංකාවට ප්‍රභල රාජ්‍යයක් ලෙස වර්ධනය වීමට තිබු අවස්ථාව අඩාලවීමට බලපෑවේය. රටවල් ආක්‍රමණයකර යටත්කරගැනීම දැන් යල්පැනගිය ක්‍රමවේදයකි. වර්තමානයේ එවන් ආක්‍රමණ නොවුවද ශ්‍රී ලංකාව ආර්ථික, දේශපාලන හා සංස්කෘතික වශයෙන් යටත් කරගැනීමට ඉන්දියානුන් ඔවුන්ට කළහැකි සියලු දේ කරමින් සිටියි. ඉන්දියාව ලංකාවේ මිතුරෙකුනම් දෙමල කොටි පුහුණුකර ආයුධ සන්නද්ධ කරන්නෙත්, ගුවන් සිමා ආක්‍රමණය කරන්නෙත්, බලෙන් රටේ ව්‍යවස්ථාව වෙනස්කරන්නෙත්, වෙළඳ ගිසුම් වලින් වැඩි වැසි ගැනීමට බලපෑම් කරන්නෙත්, ජාත්‍යන්තර තලයේ ලංකාවට එරෙහි වන්නේත් නැත.මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වාට අනුව ලංකාවට සිටියේ ඉන්දීය මිතුරෝ දෙදෙනෙකු පමණි, ඒ බුදුරජාණන් වහන්සේ හා අශෝක අධිරාජ්‍යයා පමණි. ඔවුන් හැර පිරිසිදු චේතනාවෙන් ලංකාවට මිතුරුකමක් පෑ එකඳු ඉන්දියානුවෙක් සිටිනම් දැනගැනීමට අප ඉතා සතුටු වෙමු.
යුරෝපියයෝ අක්‍රමනිකයෝය, මංකොල්ල කරුවෝය, ඔවුන් 14 වන ශතවර්ෂයේ සිටම ලංකාවේ පැවැත්මට අභියෝග කරයි.ඔවුන්ගේ ම්ලේච්ච ආක්‍රමණ හා මංකොල්ලකෑම්නිසා ලංකා රාජ්‍ය බෙහෙවින්ම දුර්වල විය. අද දක්වාම ලාංකිකයන්ට ජාතියක් ලෙස නැගීසිටීමට හැකි සියලු අවස්ථා සඳහා ඔවුන් අකුල් හෙලයි.
ඉහත සඳහන්කළ කිසිඳු ආක්‍රමණිකයෙකු අදවනවිට එම සතුරු ක්‍රියාදාමයන් නවතා අපගේ මිතුරන් බවට පත්වි නැත. එදා කල සතුරු ක්‍රියාදාමයන් අදටත් සිදුකරමින් සිටියි. වෙනසකට ඇත්තේ ඔවුන් දේශීය නියෝජිතයන් හරහා ඔවුන්ගේ න්‍යායපත්‍රයන් ක්‍රියාත්මක කරවාගැනීමයි. මෙහිදී එම නියෝජිතයන් හඳුනා ගැනීම ඉතාම වැදගත්ය. එහිදී ප්‍රමුකම කාර්යභාරයක් සිදුකරන්නේ ඔවුන්ගේ සංස්කෘතිය, අධ්‍යාපනය හා මුදල් මත යැපෙන “යහ” මුහුණක් පෙන්වන ද්‍රෝහී පාලන කණ්ඩායමයි. අනෙක් නියෝජිත කණ්ඩායම වන්නේ සුළුජන කණ්ඩායම් නියෝජනය කරන ජාතිවාදීන්ය.සතුරන් විසින් ලංකාවේ දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව සිංහලයාට එරෙහිව යොදාගනිමින් සිටියි. මෙම සුලුජාතික කණ්ඩායම් රටට සතුරු ක්‍රියාදාමයන්හි නියැලෙන බව කීමට අපවිසින් ධෛර්ය උපදවාගත යුතුව ඇත.ජාතික සමගියේ නාමයෙන් අපි අපම රවටාගතයුතු නැත. සියලු දමිළයන් කොටින් නොවුවද බහුතරයක් දමිළයෝ ඊළාම් වාදියෝ වෙති. සියලු මුසල්මානුන් ජිහාඩ් වරු නොවුවද බහුතරක් මුසල්මානුන් ලංකාවතුල නසරිස්ථානයක් ප්‍රාර්ථනා කරති.
අද මෙම සියලු සතුරන් එක් කණ්ඩායමක් ලෙස ඒකරාශී වී රැවටිලිකාර නමක් දමාගෙන සාමාන්‍ය ජනතාව මුලාකරමින් සිටියි. පොදු ජනතාවගේ ප්‍රමුක කාර්යභාරය විය යුත්තේ මේ සතුරා හඳුනා ගැනීමයි. ඔවුන් පරාජය කිරීමයි.
නලින්ද කරුණාරත්න
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
