4/19/2015

“මම” තුනී කර හැරීම

කතෘ:යුතුකම     4/19/2015   1 comment

කාලයක් බටහිර රටක ජීවත්වන විට බටහිර සංස්කෘතික අභාෂයෙන් මිදීමට නොහැකිිය. මම ඉන් මිදී සිටීමට සිතා මතා උත්සාහයක්ද නොගත්තෙමි. එහි ගැලීමටද උත්සාහයක් නොගත්තෙමි. කෙසේ වෙතත් කාලයාගේ ඇවෑමෙන් පැහැදිලිවම මා තුල යම් සංස්කෘතික වෙනස්කම් සිදුවී ඇත. මට ඒ වෙනස්කම් යම් පමණකට අවබෝධ කරගැනීමට හැකිවූයේ යලි ලංකාවට පැමිණ මෙහි මාස හතරක් පහක් ජීවත්වීම තුලිනි. මා කථා කරන්නේ එහෙන් මෙහෙන් ඇහිඳගත් සංස්කෘතික කෑලි ගැන නොවේ. වැඩිකල් නොගොස් ඒ කෑලි ඉබේටම හැලෙනු ඇත. නමුත් ස්වීයත්වයේ පිට කට්ට විනිවිද ගිය ඇතැම් ආකල්ප හා පුරුදු හැලීමට කල් ගත වනු ඇත. ඒවා නොහලන තාක් කල් මට ලංකාවේ ජීවත්වීමද දුෂ්කර වනු ඇත. කඩයකට ගියත් වෙන වැඩකට කාර්යාලයකට ගියත් පෝලිමේ ඉන්ඩ සිදුවේ. ඇමෙරිකාවේද එසේමය. නමුත් එහි මිනිසුන් පෝලිමේ සිටින විට එකිනෙකා අතර පරතරයක් තබා ගැනීමට වග බලා ගනිති. ලංකාවේ එසේ නැත. පෝලිමේ සිටින ගැහුණු මිනිස්සු සියල්ලෝම පාහේ සිටගන්නේ එකිනෙකාගේ ඇඟේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානටය. ඔවුන්ට තවකෙක් ඇඟේ ගෑවුනද ගානක් නැත. විටෙක ඔවුන් මගේ කර උඩින් අත යවා කවුළුවේ සිටින තැනැත්තෙකුට යමක් දෙයි. තවත් විටෙක මගේ අතේ ඇති යම් ලිය කියවිල්ලක් දෙස ඇස් යොමාගෙන සිටියි. වරක් මා ඉදිරියේ සිටින තැනැත්තාට පියවරක් පමණ පසු පසින් මා සිට ගෙන සිටියේ පෙර පුරුද්දටය. එසේ සිට ගැනීමට එහි ඕනෑතරම් ඉඩ තිබිනි. හදිසියේම පසු පසින් පැමිණි කාන්තාවක් මොහොතක් කල්පණා කරමින් සිට පෝලිමෙහි මා ඉදිරියෙන් සිට ගත්තාය. එසේත් නැත්තම් පෝලිම පැන්නාය. නිසැකවම මාත් මා ඉදිරියේ සිටි පුද්ගලයාත් අතර ඉඩ ඈට සාපේක්‍ෂව වැඩිවූ නිසා මා පෝලිමේ නොසිටි අයෙකැයි ඈ සිතන්නට ඇත.

මේ කිසි දෙයක් තවමත් මට රුස්සන්නේ නැති බව මා කියන්නේ ආඩම්බරයෙන් නොවේ. වැඩි කල් නොගොස් මා මෙහි සංස්කෘතියට හැඩ ගැසෙනු ඇත. එහි ප්‍රශ්ණයක් නැත. නමුත් අද මා දවටා ඇති මෙවැනි බටහිර සංස්කෘතික ආකල්ප වැඩි කල් නොගොස් අප සමාජයටද පුරුදු වෙන බව දකින විට නම් මට දැනෙන්නේ දුකකි. ඒ අකල්ප ඊනියා මිනිස් පරිණාමයක් හෝ දියුණුවේ අංගයක් ලෙස හෝ ගතානුගතිකත්වයෙන් මිදීමක් හෝ ඊනියා වැඩවසම් ක්‍රමයෙන් මිදීමක් ලෙස හුවා දක්වන බටහිර ගැති පඬියන් ගැන නම් මට ඇති වන්නේ තරහකි.

ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලවල පවා පිිරිමින් තව පිරිමින් ගේ කර මත අත යවමින් අත් අල්ලා ගනිමින් සිටිනු දැකීම (දැන් එය තරමක් අඩුය) සුලබ දසුනකි. ගැහැනුන් ද එසේය. නමුත් ඇමෙරිකාවේ එසේ ගැවසීම කැප වන්නේ සම ලිංගිකයින්ට පමණි. පර්සනල් ස්පේස් නැත්තම් පුද්ගලික අවකාශය ගැන බටහිර ළමයින්ට කියා දෙන්නේ මොන්ටිසෝරි පංතියේදීමය. පුද්ගලික අවකාශයට ගරු කිරීම ඇමෙරිකාවේ ඉතා තදින් අනුගමණය කරන සමාජ පිළිවෙතකි. එවැනි පුරුද්දක් නොතිබුනු මට එහි ගිය මුල් අවධියේදීම ඊට අනුගතවන්නට සිදුවන්නට ඇත්තේ එසේ නොවුනේනම් මට ඒ සමාජයේ සාමාජිකත්වය නොලැබෙන බැවිනි.

පුද්ගලික අවකාශය ඉබේ පහලවුවක් නොව පුද්ගලිකත්වය සාමූහිකත්වයට ඉහලින් තැබීම හා සම්බන්ධ ආකල්පයකි. "මම" ගොනු කර මහත් කිරීමේ ප්‍රතිඵලයකි. අපට අවශ්‍ය "මම" තුනී කර විහිදා දැමීමටය. අපිදු වැඩිකල් නොගොස් පුද්ගලික අවකාශය මොන්ටිසෝරි පංතියේ කියා දෙන තරමට පුද්ගලිකත්වය උතුම් කොට සලකන තැනකට (දැනටමත් එතැනදැයි මට සැකය) පැමිණෙනු ඇත. පුද්ගලිකත්වය උතුම් නොවී සමාජයක් දියුණුවිය හැකි බව කෙසේ හෝ අපි අවබෝධ කරගත යුතුවෙමු.

ඇමෙරිකාවේ ජීවත්වූ කාලය තුල අපි අවුරුද්ද සැමරුවේ නැත. මුලදී අවුරුදු චාරිත්‍ර කිරීමට යම් උත්සාහයක් ගත්තද පසුව එය අල්ලා දැමුවේ බොරු කල හැකි වුනද පෙනි පෙනී තමන්ට බොරු කර ගන්නේ මොකටදැයි සිතුනු බැවිනි. මොන එහෙකටද? කවදා හෝ ලංකාවට පදිංචියට යමි යැයි සිතා ගෙන සිටි බැවින් අවුරුදු නොකර සිටීම අපහසු නොවිනි. මෙවර අවුරුද්ද මට වැදගත්වූයේ මේ වටපිටාව තුලය.

පැහැදිලිවම ලංකාවේ අවුරුදු සංස්කෘතිය වෙනස්වී ඇත. මා දකින ආකාරයට එය පිරිහීමකි. එසේ වුවද නැති අවුරුද්දකට වඩා ඇති අවුරුද්ද හොඳය. ඇමෙරිකාවේ බොහෝ දෑ මෙන් අවුරුද්දද තමන්ට සහ තමන්ගේ පවුලට සීමාවුනු එකකි. එහි වැදගත් වන්නේ මමය "මම" සහ මගේ පවුලය. නමුත් අඩු පාඩු ඇතිවද තවමත් සිංහළුන්ගේ අවුරුද්ද අඩු තරමින් පවුලෙන් එපිට ගොස් ලඟම නෑදෑයන් තරමට හෝ විහිදුනු සංස්කෘතික අංගයකි. ඇමෙරිකාවේ සිංහලුන්ගේ අවුරුද්දට සාපේක්‍ෂව ලංකාවේ අවුරුද්දේ "මම" තරමක් දුරට තුනී වී විහිදී ඇත. නමුත් මීට දශක දෙකකට ඉහතදී තත්වය ඊට වෙනස් විය. එදා අවුරුද්ද යාළු මිත්‍රාදීන් ඇතුළු ගමේ අනිත් අයවලුන් තරමටම විහිදී තිබිනි. එදා නගරබද ප්‍රදේශවල පවා තිබුනු අවුරුදු උත්සව අද වෙනවිට දකින්නට නැත. එදාට සාපේක්‍ෂව අද "මම" මහත්වී හැකිලී ඇත.

සංස්කෘතිකව අප අද ඉන්නා තැන පැහැදිලිය. අප යන අතද පැහැදිලිය. 

වංශපුර දේවගේ ජානක
[මගේ රට ]

www.yuthukama.com

,

ඔබේ අදහස මෙතන ලියන්න...

ඔබේ ෆේස්බුක් ගිණුම භාවිතයෙන් මෙතනින් අදහස් පළ කරන්න.

1 comment :

  1. I am amazed at the intellectual capacity or incapacity of Janaka Wansapura. He seems to be contradicting himself willy-nilly.

    He states that the Western practice of not jumping queues and keeping a distance between queue members is A GOOD THING.

    "ඒවා නොහලන තාක් කල් මට ලංකාවේ ජීවත්වීමද දුෂ්කර වනු ඇත. කඩයකට ගියත් වෙන වැඩකට කාර්යාලයකට ගියත් පෝලිමේ ඉන්ඩ සිදුවේ. ලංකාවේ එසේ නැත. පෝලිමේ සිටින ගැහුණු මිනිස්සු සියල්ලෝම පාහේ සිටගන්නේ එකිනෙකාගේ ඇඟේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානටය."

    So, according to JW, Sri Lankans don't know how to do a simple thing like stand in a queue. This is absolutely true.
    "මේ කිසි දෙයක් තවමත් මට රුස්සන්නේ නැති බව මා කියන්නේ ආඩම්බරයෙන් නොවේ."

    But then he says in the very next paragraph that he is sad that Sri Lankans will adopt those very same Western Cultural practices, which he says is good, but for some reason not good for Sri Lankans.

    "නමුත් අද මා දවටා ඇති මෙවැනි බටහිර සංස්කෘතික ආකල්ප වැඩි කල් නොගොස් අප සමාජයටද පුරුදු වෙන බව දකින විට නම් මට දැනෙන්නේ දුකකි."

    WTF?? What on earth is Janaka saying? So, Americans have queue discipline which is good. Sri Lankans have no queue discipline. Janaka is frustrated about it. But then he says that he is afraid that Sri Lankans will adopt Western discipline and hence learn to stand properly in a queue, which NOW SEEM TO BE A BAD THING.

    So, according to Janaka, Americans (meaning White Americans) have created the concept of a "personal space", which results in Americans keeping a distance when in a queue, which according to Janaka is a very good thing, is the result of ELEVATING THE CONCEPT OF "I". In his own words, "පුද්ගලික අවකාශය ඉබේ පහලවුවක් නොව පුද්ගලිකත්වය සාමූහිකත්වයට ඉහලින් තැබීම හා සම්බන්ධ ආකල්පයකි. "මම" ගොනු කර මහත් කිරීමේ ප්‍රතිඵලයකි.".

    But then he says that, he is afraid that if Sri Lankan are taught "I"ness from Montessori, then they will end up being worse off than what they are now.

    WTF MAN???

    So, Americans have "මමත්වය", which you say is a bad thing. But incredibly, Americans have queue discipline, while the Sri Lankans who have less "මමත්වය", have no queue discipline, which you find frustrating, which implies is a bad thing.

    Why does "මමත්වය" helps Americans to be civilized, while it will make Sri Lankans uncivilized??

    That is what you are saying, right?? What could be the reason Janaka??? How can it be?? Because, do you actually need "මමත්වය" to create a concept called "personal space"?? Do you need "මමත්වය" to learn to stand in a queue keeping a distance?? That is just absurd.

    Isn't it only people who have no "මමත්වය" that should keep a personal space and not jump a queue?? Because, when you are in a queue you are running against the clock. Isn't it people who are high in "මමත්වය" that will jump the queue trying to his own thing done, before other people get their turn??? Isn't it people who have no "මමත්වය" that will think about others???

    I can tell you what that reason is, but I will leave it to another time. :-D

    ReplyDelete

ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .

Labels

-ලසන්ත වික්‍රමසිංහ "බිල්ලො ඇවිත්" - යුතුකම සම්මන්ත්‍රණය ගම්පහ 1505 2005 සහ 2015 2009 විජයග්‍රහණය 2015 BBS Budget cepaepa ETCA GENEVA NGO NJC Operation Double Edge Political S. අකුරුගොඩ SITP ඉන්දු ලංකා ඊළාම් ඊළාම්වාදී ඒකීය ඕමාරේ කස්‌සප චින්තනය ජනාධිපතිවරණය ජනිත් විපුලගුණ ජනිත් සෙනෙවිරත්න ජයග්‍රහණය ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ජයන්ත මීගස්වත්ත ජවිපෙ ජාතික ආරක්‍ෂාව සාම්පූර් ජාතික එකමුතුව ජාතික ඒකාබද්ධ කමිටුව ජාතික බලවේග ජාතිකවාදය ජාතිය ජිනීවා ජිනීවා යෝජනා ජීවන්ත ජයතිස්ස ඩිහාන් කීරියවත්ත තාරක ගල්පාය තිවංක අමරකෝන් තිවංක පුස්සේවෙල තිස්‌ස තී‍්‍ර රෝද රථ ත්‍රිකුණාමල නාවික හමුදා මූලස්‌ථානය ත්‍රිකුණාමලය ත්‍රීකුණාමලයේ ආනන්ද දකුණු අප‍්‍රිකානු දර්ශන කස්තුරිරත්න දර්ශන යූ මල්ලිකගේ දසුන් තාරක දහතුන දිනාගනිමුද දිවයින දුලන්ජන් විජේසිංහ දෙමුහුම් අධිකරණය දේවක එස්. ජයසූරිය දේවපුරගේ දිලාන් ජාලිය දේශපාලන ධනේෂ් විසුම්පෙරුම ධර්මන් වික්‍රමරත්න නලින් නලින් ද සිල්වා නලින් සුබසිංහ නලින් සුභසිංහ නලින්ද කරුණාරත්න නලින්ද සිල්වා නසරිස්‌තානය නාමල් උඩලමත්ත නාරද බලගොල්ල නාලක ගොඩගේවා නාවික හමුදා කඳවුර නිදහස නිදහස් අධ්‍යාපනය නිර්මල කොතලාවල නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි නිසංසලා රත්නායක නීතිඥ කණිෂ්ක විතාරණ නීතිඥ සංජීව වීරවික‍්‍රම නීල කුමාර නාකන්දල නෝනිස් පරණගම වාර්තාව පාවා දීම පාවාදෙමුද පැවිදි හඬ පුනර්ජි දඹොරගම පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංශ හිමි පූජ්‍ය බෙංගමුවේ නාලක හිමි පූජ්‍ය මැදගම ධම්මාන්නද හිමි පොඩි මෑන් ගේ සමයං පොත් ප්‍රකාශකයන් පොදු අපේක්‍ෂයා ප්‍රකාශ් වැල්හේන ප්‍රදීප් විජේරත්න ප්‍රසංග සිගේරා බණ්ඩාර දසනායක බම්බුව බලු කතා බිල්ලො ඇවිත් බුදු දහම බෙංගමුවේ නාලක බෙංගමුවේ නාලක හිමි බෙදුම්වාදය බෙදුම්වාදී බෞද්ධයා භාෂාව මතීෂ චාමර අමරසේකර මතුගම සෙනවිරුවන් මනෝඡ් අබයදීර මනෝහර ද සිල්වා මනෝහර සිල්වා මරක්කල මහ නාහිමි මහාචාර්ය ජී. එච්. පීරිස් මහාචාර්යය ගාමිණි සමරනායක මහින්ද මහින්ද පතිරණ මහින්ද රනිල් මහිම් සූරියබණ්ඩාර මාදුළුවාවේ සෝභිත හිමි මානව හිමිකම් මාමිනියාවේ ඒ. පී. බී. ඉලංගසිංහ මාලින්ද සෙනවිරත්න මැදගොඩ අභයතිස්ස නාහිමි මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමි මිලේනියම් සිටි මුස්‌ලිම් මෙල්බර්න් අපි මෛත්‍රිපාල මොහාන් සමරනායක යටත්විජිතකරණය යටියන ප්‍රදිප් කුමාර යටියන ප්‍රදීප් කුමාර යුතුකම යුතුකම ප්‍රකාශන යුධ අපරාධ රණ විරුවා විජයග්‍රහණයේ දිනය විජේවීර වෙනස සැපද සංගීතය සජින් සභ්‍යත්ව රාජ්‍යය කරා සරච්චන්ද්‍ර සීපා හෙළ උරුමය

පාඨක ප්‍රතිචාර

ලිපි ලියූවෝ

Copyrights © 2014 www.yuthukama.com Designed By : THISAK Solutions