-වෛද්ය වසන්ත දේවසිරි-
අත්වැල් බැඳ කෝවිල් යමු පෝය දා ට පන්සල් යමු
රුදංග නද ගැටබෙර හඬ අපගේ දෙසවනට හුරුයි
මෙ රට කොටි ත්රස්තවාදය ලිය ලා වැඩෙමින් පැවති හැත්තෑව දශකයේ ඉතාමත් ම ජනපි්රය වූ ගුවන් විදුලි ගීයක පද කීපයකි මා ඉහත උපුටා දැක් වූ යේ. ත්රස්තවාදයට විසඳුම ලෙස සංහිඳියාව ඇති කර ගැනීමට මං සෙවූ එ කල තුරුණු වියේ පසු වූ අපි මෙම ගීතයේ ගැබ්වුණු මානවීය ගුණයෙන් උද්දාමයට පත් වීමු. මෙය එ කල ජනපි්රය වූ එ වන් වූ තවත් එක් ගීයක් පමණි. කාලය ගෙවී යද්දී ඊනියා ගීත සාහිත්යය මඟින් සිංහල තරුණයන් හා දෙමළ තරුණියන් ජෝඩු කිරීමෙන් සංහිඳියාවක් ගොඩනැඟිය නොහැකි බව අප මුහුණ දුන් කටුක අත්දැකීම් තුළින් ම අපි පසක් කර ගත්තෙමු. කුරිරු ත්රස්තවාදය නිසා අපට බොහෝ දේ අහිමි වෙමින් පැවැති වකවානුවක අපි ගුවන් විදුලි ගීත වලින් පමණක් නොව, සාම සාකචිඡුා, සම්මණත්රණ, සාම පා ගමන්, තවලම්, ව්යවස්ථා සංශෝධන, බලය බෙදීම, සුනාමි සහන මණ්ඩල, අන්තර් වාර පාලන සභා, සාම ගිවිසුම්, විදේශ මැදිහත් ආදී මෙකී නොකී සියලූ දේ හරහා සංහිඳියාව ඇතිකර ගැනීමට උත්සාහ කළෙමු. එම කාලෙයේ දී රුදංග නද ගැටබෙර හඬ කෙසේ වුවත් ”රන්කඳ රන්කඳ කවද දකින්න ද” මළබෙර හඬ නම් අප ගේ දෙසවනට හොඳින් හුරු විය. කෙසේ වෙතත් එම දුක්බර යුගය අවසන දී අපි සංහිදියාව ළඟාකර ගැනීමට සමත් වීමු. ඒ ඉහත සඳහන් කළ මැදිහත්වීම් නිසා ලැබුනක් නොව රණ විරුවන් විසින් ජීවිත පරිත්යාගයෙන් මෙහෙයවන ලද උතුම් වූ මානුෂීය මෙහෙයුමක ප්රතිඵලයකි.
සංහිඳියාව වැඩි දියණු කර ගැනීම වෙනුවෙන් අපට තවත් බොහෝ කැප කිරීම් කිරීමට සිදුවන බව අපි සියළු දෙනා ම අවිවාදයෙන් පිළිගත යුතු වෙමු. ඒ සඳහා අප මුලින් ම කළ යුතු වන්නේ බෙදී ගිය රටක සංහිඳියාවේ මූලික පදනම දැමූ විජයග්රහනය හෝ එම විජයග්රහනය සාක්ෂාත් කරදුන් රණ විරුවන් හෝ පාච්චල් කර දැමී ම නොවේ. එමෙන් ම ජාතිවාදය වපුරවමින් යුද්ධයේ දී මිය ගිය වුන් සැමරීමේ මුවායෙන් ත්රස්තවාදීන් සැමරීමට කිසිම සංවිධානයකට හෝ පුද්ගලයෙකුට ඉඩ දීමට ශිෂ්ට සම්පන්න රජයකට අයිතියක් නැත. මන්ද රණවිරුවන් එම විශ්මිත මෙහෙයුම තුළින් පරාජය කරනු ලැබුවේ අශිෂ්ටත්වයේ ප්රතිමූර්තිය වැනි වූ ත්රස්තවාදය නිසා කෙළින් ම මෙන් ම වක්රව ද බැට කෑ කෝටි දෙකක් වූ ජනතාවගේ නිදහසේ ජීවත් වීමේ අයිතිය යි. යළිත එම අශිෂ්ටත්වයට හිස එසවීමට ඉඩ නොදීම ශිෂ්ට සම්පන්න රජයක වගකීම යි.
මෙ ලෙස මානෂීය මෙහෙයුම මඟින් ජීවත් වීමේ අයිතිය සුරක්ෂිත කර ගත් ජීවිත වලට සිංහල දෙමළ භේදයක් නොතිබුණි. මෙම විජයග්රහණයට නායකත්වය දුන් ඒ ශ්රේෂ්ට නායකයා 2009 මැයි 18 වැනි දා ජාතිය අමතා මාතෘ භූමියේ මින් ඉදිරියට මහ ජාතියක් හා සුළු ජාතින් නැති බවත් සිටින්නේ දේශප්රෙමීන් හා දේශද්රෝහීන් පමණක් ය යනුවෙන් කළ ප්රකාශය මෙ රට සිටින කෘතවේදී ජනයාට නම් තවමත් අමතක වී නැතුවා නිසැක ය.
අවාසනාවකට මෙන් දේශද්රෝහීන් යළිත් බලයට පත් කිරීමේ දැවැන්ත මෙහෙයුමක් බටහිර රටවල්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය හා ඊනියා ලෝක ප්රජාව විසින් දියත් කරණු ලැබිණි. අවාසනාවකට මෙන් ලෝක දේශපාලන ප්රවණතාවයන් ගැන සබුද්ධික නොවූ ජනතාවක් වන අපි අවිචාරශීලී ලෙස දේශද්රෝහී කොටස් වලට යළි මෙ රට බලය ලබා ගැනීමට ඉඩ ප්රස්ථා සළසා දුන්නෙමු. එසේ බලය ලබාගත් දේශද්රෝහී පාලකයෝ ඔවුනට ඔවුන්ගේ හාම්පුතුන් දෙන උපදෙස් අනුව ඊනියා සුළු ජාතීන් අතර සිටින ජාතිවාදී දේශද්රෝහීන් ට විරුද්ධ ව කි්රයාකර එම ජනතාව ඔවුන්ගෙන් මුදා ගනු වෙනුවට එම දේශද්රෝහීන්ගේ නොපනත් කම් නොඇසූ කන් හා නොදුටු ඇස් වලින් ඉවසති. දේශපේ්රමී බවෙන් තොර වූ එම පාලකයින් ශ්රේෂ්ට වූ විජයග්රහණය සමරන්නේ ද දෙගෙඩියාවෙන් බව පෙනේ. තමන්ට ම ය කියා ජාතික හෝ දේශපාලන හෝ ප්රතිපත්තියකින් තොර වූ ඔවුන් හට විජයග්රහණය සැමරිය යුතු ද නැද්ද යැ යි තීරණය කිරීමට අපහසු වී ඇතිවා පමණක් නොව රණවිරු දිනය නොපවත්වා සිටීමට තරම් ධෛර්යයක් ද නැති බවකි ඔවුන්ගේ හැසිරීමෙන් නම් පිළිබිඹු වන්නේ.
වෙල්ලිමුල්ලේ වෛක්කාල් හි කොටි සැමරුමට ඉඩ දී කරබාගෙන සිටින රජය තම නිවට කම වසා ගැනීමට උත්සාහ කරනුයේ විහාර මහා දේවී උද්යානයේ විරෝධතා දක්වන විශ්ව විද්යාලය ශිෂ්යයින් ට චංඩිකම් පෙන්වීමෙන් දැ යි මම නොදනිමි. ඒ කෙසේ වෙතත් වත්මන් පාලකයින් මේ රට රැුගෙන යමින් සිටින්නේ කොතැනට දැ යි යළි යළිත් ඔබට තේරුම් කර දීමට උත්සාහ කිරීම ඔබගේ බුද්ධිය ට ද කරණ අවමාන යැ කැ යි මම සිතමි. යළිත් වරක් ඔවුන් සංහිදියාව ගොඩ නඟා ගන්නට උත්සහ කරන්නේ මා මුලිනුත් සඳහන් කළ අයුරු විජයග්රහනයට පෙර යුගයේ දී මෙන් ම සාම සම්මණත්රණ, සාම පා ගමන්, තවලම්, ව්යවස්ථා සංශෝධන, බලය බෙදීම, ගිවිසුම් හා විදේශ මැදිහත් වීම් ද ඔස්සේ ය. ඊනියා සංහිඳියාවක නාමයෙන් යළිත් වරක් ජාතිවාදී දෙමළ දේශපාලකයන්ට හා ඊනියා දෙමළ ඩයස්පෝරාවට හා ජාත්යන්තර ප්රජාවට මෙරට අහිංසක දෙමළ ජනතාව ගිල ගැනීමට ඉඩ දුන්නොත් අප සියළු දෙනා ම අති භයංකාර වූ ද අවාසනාවන්ත වූ ද ඉරණමකට ගොදුරු වීම නො වැළැක්විය හැකි වනු ඇත. එවිට අපට ඉතුරු වනු ඇත්තේ ඊනියා සංහිඳියාවේ නාමයෙන් රටත් ජාතියත් අහිමි වී යන කලෙක ”අත්වැල් බැඳ කෝවිල් යමු පෝය දා ට පන්සල් යමු” යනුවෙන් සුභාවිත බයිලා කියමින් සැනසෙන්නට ය.
2017 වෙසක් මස 21 වැනි දින
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook:https://www.facebook.com/yuthukama
අත්වැල් බැඳ කෝවිල් යමු පෝය දා ට පන්සල් යමු
රුදංග නද ගැටබෙර හඬ අපගේ දෙසවනට හුරුයි
මෙ රට කොටි ත්රස්තවාදය ලිය ලා වැඩෙමින් පැවති හැත්තෑව දශකයේ ඉතාමත් ම ජනපි්රය වූ ගුවන් විදුලි ගීයක පද කීපයකි මා ඉහත උපුටා දැක් වූ යේ. ත්රස්තවාදයට විසඳුම ලෙස සංහිඳියාව ඇති කර ගැනීමට මං සෙවූ එ කල තුරුණු වියේ පසු වූ අපි මෙම ගීතයේ ගැබ්වුණු මානවීය ගුණයෙන් උද්දාමයට පත් වීමු. මෙය එ කල ජනපි්රය වූ එ වන් වූ තවත් එක් ගීයක් පමණි. කාලය ගෙවී යද්දී ඊනියා ගීත සාහිත්යය මඟින් සිංහල තරුණයන් හා දෙමළ තරුණියන් ජෝඩු කිරීමෙන් සංහිඳියාවක් ගොඩනැඟිය නොහැකි බව අප මුහුණ දුන් කටුක අත්දැකීම් තුළින් ම අපි පසක් කර ගත්තෙමු. කුරිරු ත්රස්තවාදය නිසා අපට බොහෝ දේ අහිමි වෙමින් පැවැති වකවානුවක අපි ගුවන් විදුලි ගීත වලින් පමණක් නොව, සාම සාකචිඡුා, සම්මණත්රණ, සාම පා ගමන්, තවලම්, ව්යවස්ථා සංශෝධන, බලය බෙදීම, සුනාමි සහන මණ්ඩල, අන්තර් වාර පාලන සභා, සාම ගිවිසුම්, විදේශ මැදිහත් ආදී මෙකී නොකී සියලූ දේ හරහා සංහිඳියාව ඇතිකර ගැනීමට උත්සාහ කළෙමු. එම කාලෙයේ දී රුදංග නද ගැටබෙර හඬ කෙසේ වුවත් ”රන්කඳ රන්කඳ කවද දකින්න ද” මළබෙර හඬ නම් අප ගේ දෙසවනට හොඳින් හුරු විය. කෙසේ වෙතත් එම දුක්බර යුගය අවසන දී අපි සංහිදියාව ළඟාකර ගැනීමට සමත් වීමු. ඒ ඉහත සඳහන් කළ මැදිහත්වීම් නිසා ලැබුනක් නොව රණ විරුවන් විසින් ජීවිත පරිත්යාගයෙන් මෙහෙයවන ලද උතුම් වූ මානුෂීය මෙහෙයුමක ප්රතිඵලයකි.
සංහිඳියාව වැඩි දියණු කර ගැනීම වෙනුවෙන් අපට තවත් බොහෝ කැප කිරීම් කිරීමට සිදුවන බව අපි සියළු දෙනා ම අවිවාදයෙන් පිළිගත යුතු වෙමු. ඒ සඳහා අප මුලින් ම කළ යුතු වන්නේ බෙදී ගිය රටක සංහිඳියාවේ මූලික පදනම දැමූ විජයග්රහනය හෝ එම විජයග්රහනය සාක්ෂාත් කරදුන් රණ විරුවන් හෝ පාච්චල් කර දැමී ම නොවේ. එමෙන් ම ජාතිවාදය වපුරවමින් යුද්ධයේ දී මිය ගිය වුන් සැමරීමේ මුවායෙන් ත්රස්තවාදීන් සැමරීමට කිසිම සංවිධානයකට හෝ පුද්ගලයෙකුට ඉඩ දීමට ශිෂ්ට සම්පන්න රජයකට අයිතියක් නැත. මන්ද රණවිරුවන් එම විශ්මිත මෙහෙයුම තුළින් පරාජය කරනු ලැබුවේ අශිෂ්ටත්වයේ ප්රතිමූර්තිය වැනි වූ ත්රස්තවාදය නිසා කෙළින් ම මෙන් ම වක්රව ද බැට කෑ කෝටි දෙකක් වූ ජනතාවගේ නිදහසේ ජීවත් වීමේ අයිතිය යි. යළිත එම අශිෂ්ටත්වයට හිස එසවීමට ඉඩ නොදීම ශිෂ්ට සම්පන්න රජයක වගකීම යි.
මෙ ලෙස මානෂීය මෙහෙයුම මඟින් ජීවත් වීමේ අයිතිය සුරක්ෂිත කර ගත් ජීවිත වලට සිංහල දෙමළ භේදයක් නොතිබුණි. මෙම විජයග්රහණයට නායකත්වය දුන් ඒ ශ්රේෂ්ට නායකයා 2009 මැයි 18 වැනි දා ජාතිය අමතා මාතෘ භූමියේ මින් ඉදිරියට මහ ජාතියක් හා සුළු ජාතින් නැති බවත් සිටින්නේ දේශප්රෙමීන් හා දේශද්රෝහීන් පමණක් ය යනුවෙන් කළ ප්රකාශය මෙ රට සිටින කෘතවේදී ජනයාට නම් තවමත් අමතක වී නැතුවා නිසැක ය.
අවාසනාවකට මෙන් දේශද්රෝහීන් යළිත් බලයට පත් කිරීමේ දැවැන්ත මෙහෙයුමක් බටහිර රටවල්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය හා ඊනියා ලෝක ප්රජාව විසින් දියත් කරණු ලැබිණි. අවාසනාවකට මෙන් ලෝක දේශපාලන ප්රවණතාවයන් ගැන සබුද්ධික නොවූ ජනතාවක් වන අපි අවිචාරශීලී ලෙස දේශද්රෝහී කොටස් වලට යළි මෙ රට බලය ලබා ගැනීමට ඉඩ ප්රස්ථා සළසා දුන්නෙමු. එසේ බලය ලබාගත් දේශද්රෝහී පාලකයෝ ඔවුනට ඔවුන්ගේ හාම්පුතුන් දෙන උපදෙස් අනුව ඊනියා සුළු ජාතීන් අතර සිටින ජාතිවාදී දේශද්රෝහීන් ට විරුද්ධ ව කි්රයාකර එම ජනතාව ඔවුන්ගෙන් මුදා ගනු වෙනුවට එම දේශද්රෝහීන්ගේ නොපනත් කම් නොඇසූ කන් හා නොදුටු ඇස් වලින් ඉවසති. දේශපේ්රමී බවෙන් තොර වූ එම පාලකයින් ශ්රේෂ්ට වූ විජයග්රහණය සමරන්නේ ද දෙගෙඩියාවෙන් බව පෙනේ. තමන්ට ම ය කියා ජාතික හෝ දේශපාලන හෝ ප්රතිපත්තියකින් තොර වූ ඔවුන් හට විජයග්රහණය සැමරිය යුතු ද නැද්ද යැ යි තීරණය කිරීමට අපහසු වී ඇතිවා පමණක් නොව රණවිරු දිනය නොපවත්වා සිටීමට තරම් ධෛර්යයක් ද නැති බවකි ඔවුන්ගේ හැසිරීමෙන් නම් පිළිබිඹු වන්නේ.
වෙල්ලිමුල්ලේ වෛක්කාල් හි කොටි සැමරුමට ඉඩ දී කරබාගෙන සිටින රජය තම නිවට කම වසා ගැනීමට උත්සාහ කරනුයේ විහාර මහා දේවී උද්යානයේ විරෝධතා දක්වන විශ්ව විද්යාලය ශිෂ්යයින් ට චංඩිකම් පෙන්වීමෙන් දැ යි මම නොදනිමි. ඒ කෙසේ වෙතත් වත්මන් පාලකයින් මේ රට රැුගෙන යමින් සිටින්නේ කොතැනට දැ යි යළි යළිත් ඔබට තේරුම් කර දීමට උත්සාහ කිරීම ඔබගේ බුද්ධිය ට ද කරණ අවමාන යැ කැ යි මම සිතමි. යළිත් වරක් ඔවුන් සංහිදියාව ගොඩ නඟා ගන්නට උත්සහ කරන්නේ මා මුලිනුත් සඳහන් කළ අයුරු විජයග්රහනයට පෙර යුගයේ දී මෙන් ම සාම සම්මණත්රණ, සාම පා ගමන්, තවලම්, ව්යවස්ථා සංශෝධන, බලය බෙදීම, ගිවිසුම් හා විදේශ මැදිහත් වීම් ද ඔස්සේ ය. ඊනියා සංහිඳියාවක නාමයෙන් යළිත් වරක් ජාතිවාදී දෙමළ දේශපාලකයන්ට හා ඊනියා දෙමළ ඩයස්පෝරාවට හා ජාත්යන්තර ප්රජාවට මෙරට අහිංසක දෙමළ ජනතාව ගිල ගැනීමට ඉඩ දුන්නොත් අප සියළු දෙනා ම අති භයංකාර වූ ද අවාසනාවන්ත වූ ද ඉරණමකට ගොදුරු වීම නො වැළැක්විය හැකි වනු ඇත. එවිට අපට ඉතුරු වනු ඇත්තේ ඊනියා සංහිඳියාවේ නාමයෙන් රටත් ජාතියත් අහිමි වී යන කලෙක ”අත්වැල් බැඳ කෝවිල් යමු පෝය දා ට පන්සල් යමු” යනුවෙන් සුභාවිත බයිලා කියමින් සැනසෙන්නට ය.
2017 වෙසක් මස 21 වැනි දින
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook:https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .