-ආචාර්ය චමිල ලියනගේ-
සිංහල සංගේදම බුද්ධි මණ්ඩල සභික
ස්වාධීන රාජ්‍යයක ස්වෛරීත්වය අවතක්සේරු කරමින්ල ශ්‍රී ලංකාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතු වලට අත ගැසීමේ හෝ ආක්‍රමණය කිරීමේ පුරුද්ද දකුණු ඉන්දීය දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් නම් අලුත් භාවිතාවක් නොවේ. ඊට බොහෝ ඓතිහාසික සාකෂ්‍ය ඇත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඉතිහාසයේ සිදුවී ඇති දකුණු ඉන්දියානු මැදිහත්වීම්ල චෝලල චේරල පාන්ඩ්‍ය හා සුලු වශයෙන් විජයනගර් මෙන්ම දකුණු ඉන්දියානු කලාපය තුළ නොවුනද කාලිංගයන් විසින්ම සැලසුම් කර ක්‍රියාත්මක කරන ලද ආක්‍රමණයන්ම පමණක් ලෙස අප හඳුනා ගන්නේ නම් එය අතිශයෝක්තියකි. භූගෝලීය ආසන්නතාව නිසා දේශපාලනික හේතූන්ල යුද්ධල ජිවිතාරක්ෂාවල සහ වෙනත් ආවාහ විවාහ වැනි සංස්කෘතික කාරනා පසුබිම් කරගනිමින් ශ්‍රී ලංකාවේ පාලකයන්දල ර්‍ණඅහක යන ගැරඬි ගෙයි ගෙනත් දමා ගැනීමට” ඇතැම් අවස්ථා වලදී කටයුතු කර ඇති බව පෙනේ. දෙවන පෑතිස් රජුගේ පාලන සමයෙන් පසු ප්‍රධාන වශයෙන් දකුණු ඩන්දියානු ආක්‍රමණ දෙකක් සිදුවෙයි. පළමුව ආක්‍රමණය කළ සේන හා ගුත්තිකල එළාර සඳහා සුදුසු පසුබිමක් සැකසූහ. ස්වදේශිකයාගේ ජනප්‍රසාදය පවා දිනාගනිමින් ඉතා සුමට ලෙස දශක හතරකට අධික කාලයක් එළාර ගෙනගිය පාලනය ඔස්සේ සියුම්ව සිදුවූ ඉන්දියානු ආර්ථික ව්‍යාප්තවාදය අතිමහත්ය. වලගම්බා රජ දවස ථික බමුණාගේ කැරැල්ලෙන් හටගත් අභ්‍යන්තර අස්ථාවරත්වයෙන් ප්‍රයෝජන ගත් පූළහත්ථල දාඨියල පීඨීයල පණයමාරන්ල පිළයමාරන් ආදී පාණ්ඩ්‍ය රජවරුන් පස්කට්ටුවක් ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණය කළහ.
ඒ ඉතිහාස කතා දීර්ඝය. කෙසේ වෙතත් ඉතිහාසය පරක්ෂා කිරීමේදී පෙනී යන්නේ ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණයට :දකුණු* ඉන්දියානු රජුන් වෙසෙසින්ම පෙළඹී ඇත්තේ මෙරට සිංහාසනය දුර්වල රජුන් අතට පත්වෙද්දී බවය. නව වන සියවසේදී පළමුවන සේන රජ දවසල සිදුවූ ශ්‍රී මාර ශ්‍රී වල්ලභගේ ආක්‍රමණයල දහවන සියවසේදී වස්වන දප්පුල රජ දවස හා ඊට පසුව තුන්වන උදය රජ දවස සිදුවූ පළමු වන පරාන්තක සොළී රජුගේ ආක්‍රමණයදල පස්වන සේන හා පස්වන මහින්ද රජවරුන්ගේ යුග වලදී ලක්දිව විසූ මලබාර් හා අතිශය සුළුතර කර්ණාටක හේවායන් පවා රජුට එරෙහිව කැරලි ගැසීමට තරම් බලසම්පන්න වීම උදාහරණ ලෙස දැක්විය හැකිය. පස්වන මහින්ද රජ දවස ලක්දිව ඇතිවූ අභ්‍යන්තර වියවුල් නිසා පළමුවන රාජ රාජ චෝල රජු ලක්දිව සාර්ථකව ආක්‍රමණය කළේය. පසුව ඔහුගේ පුත් රාජේන්ද්‍ර රාජ චෝල මුළු ලක්දිවම යටත් කොට ව්‍යවහාර වර්ෂ 1017දී සිංහල දේශය චෝල රාජධානියේ කොටසක් බව ප්‍රකාශයට පත් කෙරිණි. වඩාත් වැදගත් කරුණ නම් මේ චෝල රාජයාගේ ශ්‍රී විභූතිය ඊයේ පෙරේදා ඉන්දියාව රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මට්ටමින් සැමරීමය.
ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වෛරීත්වය පිළිබඳ අල්පමාත්‍ර තැකීමකින් තොරවල ර්‍ණදෙමළ ප්‍රශ්නය” තුරුම්පුව ලෙස ගනිමින් අපේ රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතු සඳහා මැදිහත්වීමේ කැත පුරුද්ද සෑම ඉන්දියානු දේශපාලන පක්ෂයකටම පොදුය. 2014 වසරේ භාරතීය ජනතා පක්ෂය බලයට පත්වන මැතිවරණයේදී එම පක්ෂය ලංකාවේ දෙමළ ප්‍රශ්නය දඩමීමා කරගත්තේ නැත. එවකට පාලක පක්ෂය වූදල දෙමළ බෙදුම්වාදයේ එක් අත්තිවාරම් ගලක් වූදල ඉන්දියානු කොන්ග්‍රසය ලංකාවේ දෙමළ ප්‍රශ්නය විකුණමින් තමිල්නාඩු ඡන්ද දිනාගන්නට ජයලලිතලාදල කරුනානිධිලාදල වයිකෝලාදල තිරුමාවලවන්ලාදල සමග සිංහල විරෝධය විසුරුවා හැරියහ. ඒ වකවානුවේදී නරේන්ද්‍ර මෝඩි අග්‍රාමාත්‍යවරයාගේ ජයග්‍රහණය සම්බන්ධයෙන් භාරතයේ දෙමළ ඡන්ද වැදගත් කොට එම පක්ෂය සැලකුවේ ද නැත. නමුත් නරේන්ද්‍ර මෝඩියේ ධූර කාලය 2019දී අවසන් වෙයි. එනම් 2019දී ඔවුන් නැවතත් මහ මැතිවරණයකට සූදානම් විය යුතුය. දැන් ජයග්‍රහනය සඳහා සෑම මුඩුක්කුවකටම රිංගා ඡන්ද සිඟා ගත යුතුය. ඉන්දීය මධ්‍යම ආණ්ඩුවේ දේශපාලනික බංකොලොත්භාවය එක් පක්ෂයකට සීමා නොවේ. දෙමළ ඡන්ද දිනාගැනීම සඳහා ඔවුන් දන්නා එකම උපක්‍රමය ශ්‍රී ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් ගැන සිංහලයන්ට රිදෙන්නට ඉන්දියාවේදීත්ල ලෝකය ඉදිරියේත්ල හැකි සෑම අවස්ථාවකම මෙරටදීත් කතා කිරීමය.
ඉන්දීය විදේශ කටයුතු ඇමතිනී සුෂ්මා ස්වරාජ් මෑතකදී කීවේ හරි අපූරු කතාවකි. ර්‍ණඅපේ අරමුණ ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ අයිතීන් සුරැකීමයි. එය අපට ක්‍රම දෙදකින් කළ හැක. පළමුවැන්න එය බලහත්කාරයෙන් කිරීමයිත දෙවැන්න ඒ අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා පාලකයන් පෙළඹවීමෙනි” එසේ කියා නොනවතින ස්වරාජ් ර්‍ණශ්‍රී ලංකාවේ සිදුවූ යුධ අපරාධ ඉන්දියානේ බලවත් වේදනාවට හා සන්තාපයට හේතුවක්” බවද කියන්නීය. ස්වරාජ්ගේ ඇට නැති දිවෙන් බාගෙදා උණ විකාරෙන් මෙන් මොනමොනවා කීවද කියවුනදල අපට ස්වරාජ් අමතා කියන්නට ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ කොලණියක් හෝ ප්‍රාන්තයක් නොවන බවයෟ එසේම ඉන්දියාව හෝ වෙනත් රටක් වේවාල ස්වකීය දේශපාලන වාසි අත්පත් කරගැනීම සඳහා අපේ රටේ අභ්‍යන්තර ප්‍රශ්න දඩමීමා කරගන්නට ශ්‍රී ලංකාද්වීපය ගණිකා මඩමක් නොවන බවයෟෟ රටේත් ජාතියේත් ස්වෛරීත්වය අවදානමට ලක්කරමින් දේශපාලන හෝ වෙනත් නරුම ඕනෑ එපාකම් සඳහා අප වෙනත් රටවල් සතුටු කළ යුතු නම්ල අප ස්වාධීන ජාතියක් යැයි කිව හැකිද? කෙසේ වෙතත් අපට ඇයගෙන් අසන්නට ප්‍රශ්න කීපයක් තිබේ.
දහස් සංඛ්‍යාත ඉන්දියානු ට්‍රෝලර් යාත්‍රා ශ්‍රී ලංකාවට අයත් උතුරු මුහුදු සීමාව ආක්‍රමණය කර උතුරේ ධීවරයන් සතු විය යුතු මත්ස්‍ය සම්පත කොල්ල කයි. ඒ චෞරයින් අත්අඩංගුවට පත්වූ විට රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකව ඒ සඳහා කටයුතු කරන්නටද ඉන්දීය රජය යුහුසුලු වෙයි. මේ ඉන්දියානු මුහුදු සම්පත් කොල්ලකරුවන් නිසා උතුරේ දෙමළ වැසියන්ගේ ජනජීවිතය ජීවනෝපාය විනාශ වීම පිළිබඳ සුෂ්මා ස්වරාජ් වේදනාවට හා සන්තාපයට පත් නොවන්නේද?
ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදා සෙබලුන් දහස් ගණනක් එල්ගටීගටීගඊ සංවිධානය විසින් මරා දමන ලදි. ඒ ගැන ඉන්දීය රජයට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද? එසේ මරා දැමූ සෙබලුන් 2000කට පමන තමන් වෙනුවෙන් ස්මාරකයක් හෝ ඉදි කරන තෙක් වසර තිහක් පමණ බලා සිටින්නට සිදුවිය. 2008 සාර්ක් සමුලුවට ඉන්දියානු අගමැතිවරයා පැමිනෙද්දී ඒ ස්මාරක නිරාවරණට ඔහුගේ න්‍යාය පත්‍රයට ඇතුළත් කර හෝ නොතිබිණි.
ශ්‍රී ලංකාවේදී දෙමළ කාන්තාවන් 3000ක් පමණ ඉන්දීය සාම සාධක හමුදාවන් විසින් දූෂණය කරනු ලැබීය. ඒ ගැන සුෂ්මා ස්වරාජ්ට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද? විකල්ප මාධ්‍ය ඔස්සේ සැලවන පරිදි කාෂ්මීරය වැනි ප්‍රෙද්ශ වල තවමත් මේ අපරාධ සිදුවේ. අන්‍ය රටක යුධ අපරාධ ගැන ලතෝනි ගැසීමට මත්තෙන් ඒ ගැන සොයා බැලීම වැදගත් බවද අපි අවධාරණය කරමු.
එල්.ටී.ටී.ඊය විසින් මරා දමනු ලැබූ දහස් සංඛ්‍යාත දෙමළ වැසියන් හා බලහත්කාරයෙන් පැහැරගෙන ගොස් ළමා සොල්දාදුවන් බවට පත්කළ දහස් ගණනක් දෙමළ දරුවන් පිළිබඳ ඉන්දියාවට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද?
2003 වසරේදී හින්දුස්ථාන් ටයිම්ස් පත්‍රයට වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කළ පීගකේ බාලචන්ද්‍රන් කියා සිටියේ එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානයේ සාමාජිකයින්ගෙන් 35්‍රක් පමණ ඉන්දියානුවන් බවයි. ප්‍රභාකරන්ගේ සමීපතමයා වූ තමිල් සෙල්වම් මේ බව සපථ කර ඇත. ඔහු කියා ඇත්තේ ප්‍රභාකරන්ගේ පෞද්ගලික ආරක්ෂකයින් ඉන්දියානුවන් බවත් ප්‍රභාකරන්හට ඔවුන් වඩාත් විශ්වාශවන්ත බවත්ය. අප සුෂ්මා ස්වරාජ්ගෙන් අසන්නේ උතුරේ නිවාස ව්‍යාපෘති සඳහා හා ඒවා විවෘත කිරීමට දෙමළ නළුවන් ගෙන්වන්නට ඉන්දියාව මෙතරම් උත්සුක වන්නේ ඒවා මියගිය එල්.ටී.ටී.ඊ සාමාජිකයන් හෙවත් ඉන්දියානු පුරවරසියන්ගේ යැපෙන්නන්ට ලබාදෙන නිසාද කියාය.
ප්‍රවීන දේශපාලන විචාරක සුල්තාන් එම් හාලී අවධාරණය කරන ආකාරයට දෙමළ වැසියන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් යැයි කියා ඉන්දීය රජය යාපනයේත් හම්බබන්තොටත් උප මහ කොමසාරිස් කාර්යාල විවෘත කළහ. නීති විරෝධී ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට ඇතුලු වන ඉන්දියානුවෝ :විශේෂයෙන්ම දෙමළ ජාතිකයින්* යාපනය උප මහ කොමසාරිස් කාර්යාල හරහා ශ්‍රී ලංකා විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගනිති. ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික හැඳුනුම්පතක් හා විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමට ගෙවිය යුතු මුලද ඩොලර් 6000ක් බවද කියවේ. ඉන්දියාවේ කඳවුරු වල සිටින්නේයැයි කියනිදෙමළ සරණාගතයින්’ යළි මෙරටට ගෙන්වා ගැනීමේ එකඟතා ගැන පසුගිය කාලයේදී කතා බහ ඇතිවිණි. ඇතැමෙකු කීවේ එවැනි සරණාගතයින් 40ල000ක් ඉන්දියාවේ සිටින බවය. තවත් තැනක කියවුනේ 100ල000ක පිරිසක් යළි පැමිණීමට නියමිත බවය. මේ සා විශාල පිරිසක් තුළ යළිත් ලංකාවට එන්නේ 1980 දශකය ආරාම්භයේ මෙන් ඉන්දියානු කඳවුරු තුළ මිලිටරි පුහුණුව ලත් පස්වන ඊළාම් යුද්ධයේ සෙබල මුළ ද? නැත්නම් තමිල්නාඩුවේ සිටින දෙමළ කතා කරන ජිහාඩ් සටන්කාමීන්ද?
මේි ආතක් පාතක්’ නැති එහෙත් තමිල්නාඩු දෙමළ ජනතාවට හා ශ්‍රී ලංකාවේ බෙදුම්වාදී ඒජන්තලාටිආතල්’ සපයන කතා ඇසෙද්දී අපි තවත් දෙයක් ස්වරාජ්ට හා ස්වරාජ් පිටුපස සිටින දේශපාලන උප්පරවැට්ටිකරුවන්ට අකමැත්තෙක් වුවත් කියනු කැමැත්තෙමු. ඒ අන් කිසිවක් නොවල එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානයට උපතද උපන්නාට පසු මවුකිරිද දෙන්නේ ඉන්දියාවම බවයි. ඇත්ත වශයෙන්ම ඉන්දියාව ආරම්භයේදී එල්.ටී.ටී.ඊ මිලිටරි ක්‍රියාකාරීත්වයද ඍජුවම පාලනය කළේය. එල්.ටී.ටී.ඊ සේනාධිනායකයා වූ කිට්ටු හෙවත් සතාසිවම් ක්‍රිෂ්ණකුමාර් ඉන්දියානු ඉත්තකු බව RAW ” ආයතනයේ ප්‍රධානී ගෞරී ෂංකර් වජ්පායී පිළිගනී. පසුව ඔහු ගාථනය කල එල්.ටී.ටී.ඊයේ දෙවනියා වූ මහත්තයාද ඉන්දියානු ඒ ජන්තයෙකි. ඉන්දියාව සිදු කළේ පළමුව සිය දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහා මිලිටරි ක්‍රියාකාරීත්වයක් තැනීමය. දෙවනුව ඊට සමාජමය පදනමක් ලබාගැනීම පිණිස සුළු ජාතික දේශපාලනික ප්‍රවණතා සමග ඉතා සූක්ෂමව සම්බන්ධ කළේය. වර්තමාන සියලු ආක්‍රමණයන් හා මැදිහත්වීම් ක්‍රියාත්මක කරන්නේ ඉන්දියාවෙන් වැටුප් ලබන එහෙත් ලංකාවේ ස්ථානගත ඒජන්තයන්ල සංවිධාන ඇතුළු ඉන්දියානු ගැති පිරිසක් විසින් බව පැහැදිළිය. ශ්‍රී ලංකාවේ ව්‍යවස්ථාව ගැන මෑතකදී පැවැත්වුන සංවාදයකදී දෙමළ සන්ධානයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සුමන්දිරන් හා උතුරු පළාත් මහ ඇමති විග්නේශ්වරන් විදේශීය මැදිහත්වීම් සඳහා අනුමැතිය පළකළහ.
හිටපු ඉන්දීය අධිකරන අමාත්‍ය හා අධිනීතීඥ රාම් ජෙත්මලනී විසින් එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානය ඉන්දීය අගමැතිනී ඉන්දිරා ගාන්ධි විසින් ඉන්දියානු අවශ්‍යතා සඳහා නිර්මාණය කරන ලද බව කියන ලදී. 'ඉන්දීයිරෝ’ සංවිධානය විසින් ඔවුන් පුහුණු කරනු ලැබිණි. චීනය හා පකිස්ථානය ශ්‍රී ලංකාව සමග සබඳතා ඇති කර ගනිද්දී ඉන්දියානු අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් මෙහෙය විය හැකි හමුදාවක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ ස්ථාපනය කරන්නට ඉන්දිරාට ඕනෑ විය” 1986 වන විට එල්.ටී.ටී.ඊ පුහුණු කඳවුරු 06ක් ඉන්දියාව තුළ විනැයි කියනු ලැබේ. කොටින්ම බොරු ඉතිහාස සාක්ෂි නිර්මාණය කරමින් සංකල්පීයව ඊළම හා ස්වයං නිර්ණ අයිතියද තමිල්නාඩුවෙන් ණයට ගත් යෙදුමකි. ඉන්දියාව එල්.ටී.ටී.ඊ ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමට සහය දුන්නේ යැයි පවසන්නේ මොන පදනමකින්දැයි අපි නොදනිමු. ඇත්ත වශයෙන්ම වෙරළාරක්ෂක යත්‍රා කීපයක් පමණක් රහසේ සැපයූ ඉන්දියාව මහා බලවතෙක් සේ ලෝකය ඉදිරියේ පෙනී සිටින්නට උත්සහ දැරුවදල එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධනයට හා දෙමළ ඩයස්පොරාවට එහි ඇති බිය ඉන් ගම්‍යමාන වියග
දැන් ඉන්දියාව උත්සහ දරන්නේ කුමකටද? 1987දී අත්සන් කරන්නට යෙදුන ඉන්දු ලංකා ඊනියා සාම ගිවිසුම අත්තනෝමතිකව අත්සන් කරන්නට එවකට සිටි පාලකයන් කටයුතු කළේ ජනතා පරමාධිපත්‍යය තඹයකට නොසලකමිණි. අදල රටේ නැගෙන විරෝධතා ගණනකට නොගනිමින් ඉට්කාදල තවත් ගිවිසුම් ගණනාවකටද අවතීර්ණ වන්නට ශ්‍රී ලංකාවේ ආණ්ඩුව සැදීපැහැදී සිටින්නේ කෙතරම් නිර්ලජ්ජිතවද? ඒ ගිවිසුම් ඔස්සේ ඉන්දීය විශ්ව විද්‍යාල හා කොලීජි වල බුරුතු පිටින් බිහිකරන - නැතිනම් අච්චු ගසන - වෛද්‍යල ඉංජිනේරුල පරිඝණක ආදී ක්ෂේත්‍ර ගණනකාවක ර්‍ණවෘත්තිකයින්” ශ්‍රී ලංකාවේ ඒ ඒ ක්ෂේත්‍ර වලට අනුයුක්ත වනු ඇත. මෙහි කෙටි කාලීන ප්‍රතිඵල කෙසේ වුවදල දිගු කාලීනව ඉන්දියාව මේ සූදානම් වන්නේ ඉන්දීය වෘත්තිකයන් හා පාරිභෝගික භාන්ඩ මත අපේ ආර්ථිකය පාකරල පූර්ණ වශයෙන් යැපෙන්නට සලස්වා පසුව සම්බාධක දමමින් තමා ළඟ දණ ගැස්වීමටය.
ඉන් උද්ගත වන සෙසු කෙටිල මධ්‍ය කාලීන හා දිගු කාලීන අර්බුධ ගැන අපි මෙහෙලා විග්‍රහ කළයුතු නැත. හාල් ඇටයේ පරිප්පු ඇටයේ පටන් මෝටර් රථ දක්වා ඉන්දීය පාරිභෝගික නිෂ්පාදන සම්බන්ධයෙන් තත්ත්වයල ගුණාත්මයල කල්පැවැත්මල ආදී නිර්ණායක සම්බන්ධයෙන් ඇත්තේ පැහැදිමකට වඩා නොපැහැදීමකි. තත්ත්වය මෙසේ තිබියදී ඉන්දියාව සමග අප එළඹෙන වෙළද ගිවිසුම් වලින් රටේ පාරිභෝගික සෞඛ්‍යයදල ආර්ථික ස්ථාවරත්වයද විනාශවී යන්නේය. දැනට දශක අටකට පමණ ඉහත කාලය දක්වා අතිරික්ත සහල් නිෂ්පාදනයක් සහිත වූ නේපාලයේ සහල් නිෂ්පාදනයට කණ කොකා හැඬුවේ ඇයිදැයි දන්නෝ දනිති. අද නේපාලය පකිස්ථාන් හා ඉන්දියන් සහල් පාරිභෝගිකයෙකි. දේශපාලන විචාරකයන් පවසන්නේ තමන්ට සුවචවත් කීකරුවත් සිටින රටකට තමන් සතු යමකින් ටික ටික බෙදා දෙන්නට කටයුතු කරනු විනා ඉන්දියාව කිසිවිටෙකත් අසල්වැසි රාජ්‍යයන් ස්වාධීනව නැගී සිටිනු දක්නට රිසි නැත.
නරේන්ද්‍ර මොඩි අගමැතිතුමාගේ පක්ෂය හින්දු මතධාරී භාරතීය ජනතා පක්ෂයයි. පසුගියදා කොළඹදී සැමරූ ජාත්‍යන්තර වෙසක් දිනයේ ප්‍රධාන ආරාධිතයකු ලෙස මෝඩි ගෙන්වා ගැනීම තරම් ජාත්‍යන්තර විහිළුවක් තවත් නැත. කවර කලෙක වුවද බෞද්ධ පුරාවිද්‍යාත්ම උරුම සම්බන්ධයෙන් වන ඉන්දියානු අනුග්‍රහය සිය රටේ සංචාරක කර්මාන්තයේ අභිවෘද්ධිය පිණිස මිස බෞද්ධ දර්ශනයේ ප්‍රගමනය පිණිස නොවන බව අපි හොඳාකාරවම දනිමු. කෙසේ වෙතත් ඉන්දිය අගමැතිතුමාගේ ආගමනයේ ප්‍රතිඵල ලැබී ඇත. එතුමා දෙමළ ගුරුවරුන් 300ක් වතු පාසල් වල සේවයට එවන්නට යන්නේලු. ඒ ගුරු-තුමන්ලාට පඩිගෙවන්නේද ඉන්දිය රජයෙන්ලුෟෟ ඇමති රාධාක්‍රිෂ්ණන් එය සපථ කොට ඇත. මෙය ජාතියක් ජන්මයක් නැති දේශපාලන තන්ත්‍රයකට නම් මහා දැවැන්ත ද්වීපාර්ශ්වික සබඳතා තර කරන රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික ජයග්‍රහනයක් විය හැක. එහෙත් මේ වනාහී සෘජුවම සිංහල දේශය ඉන්දියාවේ තවත් ප්‍රාන්තයක් සේ සැලකීමට මෝඩි අගමැතිතුමා ඉක්මන් වීමකි.
1870 දශකයේ මෙරටට වතු කම්කරුවන් ලෙස දකුනු ඉන්දීය දෙමල මළයාලම් හා තෙලුගු ජනතාව එන්නේ කරුනු කීපයක් අරඹයාය. එය අධිරාජ්‍යවාදී වුවමනාවක් මිස ඉන්දියාවේ ව්‍යාප්තවාදී දේශපාලන සැළැස්මේ මූලෝපායක් නොවේ. එහෙත් ඒ පිරිස් මෙහේ පැලපදියම් වත්ම ඒ හරහා ස්වකීය දේශපාලන ක්‍රමෝපාය ක්‍රියාවට නැංවීමට ඉන්දීය දේශපාලනය උත්සුක විය. උතුරින් පහරදී දකුනේ දේශපාලනය අස්ථාවර කිරීමල රට මැදද ව්‍යසනයක් නිර්මානය කිරීමෙන් තිව්ර කල හැක. වේගවත් කළ හැක. ඉන්දියාවෙන් පැමිණි කම්කරුවන්ගේ ඊළග පරම්පරා අතරින් එකෙක් දෙන්නෙක් තෝරා උන් ඉන්දීය දේශපාලන ව්‍යාප්තවාදයේ නියෝජිතයින් කිරීම සිදුකෙරිනි. දැන් ඒ කටයුත්ත වේගවත් කළ යුතුය. ඒ සඳහා සෘජුවම ඉන්දියාවෙන් පුහුනු නියෝජිතයින් එවිය යුතුය. ගුරු හිගය නම්න් නිර්මානය කලාවූ පට්ටපල් බොරුව පදනම් කරගනිමින් ගුරු සලු හැද එන්නේ රෝ ඔත්තු කරුවන් හා ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදයේ ඒජන්තයන්ය. ඒ ඊලග දෙමල සන්නද්ධ අරගලය කඳුකරයෙන් ඇරඹීමටය. එවිටල කිසිදු ආරක්ෂක විධිවිධානයක් නැති රටේල ලොව බිහිසුනු ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක වු පුවත ව්‍යසනය අමතක කොට ඇති රටේල නිදහසේ රට පුරා අවිආයුධ සමග ස්ථනගත වෙමින් සිටින නොමළ එල්.ටී.ටී.ඊ සාමාජිකයින් එක්ව එක් රැයකින් රට තමන් සතුකරගත හැක
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama
සිංහල සංගේදම බුද්ධි මණ්ඩල සභික
ස්වාධීන රාජ්‍යයක ස්වෛරීත්වය අවතක්සේරු කරමින්ල ශ්‍රී ලංකාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතු වලට අත ගැසීමේ හෝ ආක්‍රමණය කිරීමේ පුරුද්ද දකුණු ඉන්දීය දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් නම් අලුත් භාවිතාවක් නොවේ. ඊට බොහෝ ඓතිහාසික සාකෂ්‍ය ඇත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඉතිහාසයේ සිදුවී ඇති දකුණු ඉන්දියානු මැදිහත්වීම්ල චෝලල චේරල පාන්ඩ්‍ය හා සුලු වශයෙන් විජයනගර් මෙන්ම දකුණු ඉන්දියානු කලාපය තුළ නොවුනද කාලිංගයන් විසින්ම සැලසුම් කර ක්‍රියාත්මක කරන ලද ආක්‍රමණයන්ම පමණක් ලෙස අප හඳුනා ගන්නේ නම් එය අතිශයෝක්තියකි. භූගෝලීය ආසන්නතාව නිසා දේශපාලනික හේතූන්ල යුද්ධල ජිවිතාරක්ෂාවල සහ වෙනත් ආවාහ විවාහ වැනි සංස්කෘතික කාරනා පසුබිම් කරගනිමින් ශ්‍රී ලංකාවේ පාලකයන්දල ර්‍ණඅහක යන ගැරඬි ගෙයි ගෙනත් දමා ගැනීමට” ඇතැම් අවස්ථා වලදී කටයුතු කර ඇති බව පෙනේ. දෙවන පෑතිස් රජුගේ පාලන සමයෙන් පසු ප්‍රධාන වශයෙන් දකුණු ඩන්දියානු ආක්‍රමණ දෙකක් සිදුවෙයි. පළමුව ආක්‍රමණය කළ සේන හා ගුත්තිකල එළාර සඳහා සුදුසු පසුබිමක් සැකසූහ. ස්වදේශිකයාගේ ජනප්‍රසාදය පවා දිනාගනිමින් ඉතා සුමට ලෙස දශක හතරකට අධික කාලයක් එළාර ගෙනගිය පාලනය ඔස්සේ සියුම්ව සිදුවූ ඉන්දියානු ආර්ථික ව්‍යාප්තවාදය අතිමහත්ය. වලගම්බා රජ දවස ථික බමුණාගේ කැරැල්ලෙන් හටගත් අභ්‍යන්තර අස්ථාවරත්වයෙන් ප්‍රයෝජන ගත් පූළහත්ථල දාඨියල පීඨීයල පණයමාරන්ල පිළයමාරන් ආදී පාණ්ඩ්‍ය රජවරුන් පස්කට්ටුවක් ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණය කළහ.
ඒ ඉතිහාස කතා දීර්ඝය. කෙසේ වෙතත් ඉතිහාසය පරක්ෂා කිරීමේදී පෙනී යන්නේ ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණයට :දකුණු* ඉන්දියානු රජුන් වෙසෙසින්ම පෙළඹී ඇත්තේ මෙරට සිංහාසනය දුර්වල රජුන් අතට පත්වෙද්දී බවය. නව වන සියවසේදී පළමුවන සේන රජ දවසල සිදුවූ ශ්‍රී මාර ශ්‍රී වල්ලභගේ ආක්‍රමණයල දහවන සියවසේදී වස්වන දප්පුල රජ දවස හා ඊට පසුව තුන්වන උදය රජ දවස සිදුවූ පළමු වන පරාන්තක සොළී රජුගේ ආක්‍රමණයදල පස්වන සේන හා පස්වන මහින්ද රජවරුන්ගේ යුග වලදී ලක්දිව විසූ මලබාර් හා අතිශය සුළුතර කර්ණාටක හේවායන් පවා රජුට එරෙහිව කැරලි ගැසීමට තරම් බලසම්පන්න වීම උදාහරණ ලෙස දැක්විය හැකිය. පස්වන මහින්ද රජ දවස ලක්දිව ඇතිවූ අභ්‍යන්තර වියවුල් නිසා පළමුවන රාජ රාජ චෝල රජු ලක්දිව සාර්ථකව ආක්‍රමණය කළේය. පසුව ඔහුගේ පුත් රාජේන්ද්‍ර රාජ චෝල මුළු ලක්දිවම යටත් කොට ව්‍යවහාර වර්ෂ 1017දී සිංහල දේශය චෝල රාජධානියේ කොටසක් බව ප්‍රකාශයට පත් කෙරිණි. වඩාත් වැදගත් කරුණ නම් මේ චෝල රාජයාගේ ශ්‍රී විභූතිය ඊයේ පෙරේදා ඉන්දියාව රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මට්ටමින් සැමරීමය.
ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වෛරීත්වය පිළිබඳ අල්පමාත්‍ර තැකීමකින් තොරවල ර්‍ණදෙමළ ප්‍රශ්නය” තුරුම්පුව ලෙස ගනිමින් අපේ රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතු සඳහා මැදිහත්වීමේ කැත පුරුද්ද සෑම ඉන්දියානු දේශපාලන පක්ෂයකටම පොදුය. 2014 වසරේ භාරතීය ජනතා පක්ෂය බලයට පත්වන මැතිවරණයේදී එම පක්ෂය ලංකාවේ දෙමළ ප්‍රශ්නය දඩමීමා කරගත්තේ නැත. එවකට පාලක පක්ෂය වූදල දෙමළ බෙදුම්වාදයේ එක් අත්තිවාරම් ගලක් වූදල ඉන්දියානු කොන්ග්‍රසය ලංකාවේ දෙමළ ප්‍රශ්නය විකුණමින් තමිල්නාඩු ඡන්ද දිනාගන්නට ජයලලිතලාදල කරුනානිධිලාදල වයිකෝලාදල තිරුමාවලවන්ලාදල සමග සිංහල විරෝධය විසුරුවා හැරියහ. ඒ වකවානුවේදී නරේන්ද්‍ර මෝඩි අග්‍රාමාත්‍යවරයාගේ ජයග්‍රහණය සම්බන්ධයෙන් භාරතයේ දෙමළ ඡන්ද වැදගත් කොට එම පක්ෂය සැලකුවේ ද නැත. නමුත් නරේන්ද්‍ර මෝඩියේ ධූර කාලය 2019දී අවසන් වෙයි. එනම් 2019දී ඔවුන් නැවතත් මහ මැතිවරණයකට සූදානම් විය යුතුය. දැන් ජයග්‍රහනය සඳහා සෑම මුඩුක්කුවකටම රිංගා ඡන්ද සිඟා ගත යුතුය. ඉන්දීය මධ්‍යම ආණ්ඩුවේ දේශපාලනික බංකොලොත්භාවය එක් පක්ෂයකට සීමා නොවේ. දෙමළ ඡන්ද දිනාගැනීම සඳහා ඔවුන් දන්නා එකම උපක්‍රමය ශ්‍රී ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් ගැන සිංහලයන්ට රිදෙන්නට ඉන්දියාවේදීත්ල ලෝකය ඉදිරියේත්ල හැකි සෑම අවස්ථාවකම මෙරටදීත් කතා කිරීමය.
ඉන්දීය විදේශ කටයුතු ඇමතිනී සුෂ්මා ස්වරාජ් මෑතකදී කීවේ හරි අපූරු කතාවකි. ර්‍ණඅපේ අරමුණ ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ අයිතීන් සුරැකීමයි. එය අපට ක්‍රම දෙදකින් කළ හැක. පළමුවැන්න එය බලහත්කාරයෙන් කිරීමයිත දෙවැන්න ඒ අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා පාලකයන් පෙළඹවීමෙනි” එසේ කියා නොනවතින ස්වරාජ් ර්‍ණශ්‍රී ලංකාවේ සිදුවූ යුධ අපරාධ ඉන්දියානේ බලවත් වේදනාවට හා සන්තාපයට හේතුවක්” බවද කියන්නීය. ස්වරාජ්ගේ ඇට නැති දිවෙන් බාගෙදා උණ විකාරෙන් මෙන් මොනමොනවා කීවද කියවුනදල අපට ස්වරාජ් අමතා කියන්නට ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ කොලණියක් හෝ ප්‍රාන්තයක් නොවන බවයෟ එසේම ඉන්දියාව හෝ වෙනත් රටක් වේවාල ස්වකීය දේශපාලන වාසි අත්පත් කරගැනීම සඳහා අපේ රටේ අභ්‍යන්තර ප්‍රශ්න දඩමීමා කරගන්නට ශ්‍රී ලංකාද්වීපය ගණිකා මඩමක් නොවන බවයෟෟ රටේත් ජාතියේත් ස්වෛරීත්වය අවදානමට ලක්කරමින් දේශපාලන හෝ වෙනත් නරුම ඕනෑ එපාකම් සඳහා අප වෙනත් රටවල් සතුටු කළ යුතු නම්ල අප ස්වාධීන ජාතියක් යැයි කිව හැකිද? කෙසේ වෙතත් අපට ඇයගෙන් අසන්නට ප්‍රශ්න කීපයක් තිබේ.
දහස් සංඛ්‍යාත ඉන්දියානු ට්‍රෝලර් යාත්‍රා ශ්‍රී ලංකාවට අයත් උතුරු මුහුදු සීමාව ආක්‍රමණය කර උතුරේ ධීවරයන් සතු විය යුතු මත්ස්‍ය සම්පත කොල්ල කයි. ඒ චෞරයින් අත්අඩංගුවට පත්වූ විට රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකව ඒ සඳහා කටයුතු කරන්නටද ඉන්දීය රජය යුහුසුලු වෙයි. මේ ඉන්දියානු මුහුදු සම්පත් කොල්ලකරුවන් නිසා උතුරේ දෙමළ වැසියන්ගේ ජනජීවිතය ජීවනෝපාය විනාශ වීම පිළිබඳ සුෂ්මා ස්වරාජ් වේදනාවට හා සන්තාපයට පත් නොවන්නේද?
ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදා සෙබලුන් දහස් ගණනක් එල්ගටීගටීගඊ සංවිධානය විසින් මරා දමන ලදි. ඒ ගැන ඉන්දීය රජයට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද? එසේ මරා දැමූ සෙබලුන් 2000කට පමන තමන් වෙනුවෙන් ස්මාරකයක් හෝ ඉදි කරන තෙක් වසර තිහක් පමණ බලා සිටින්නට සිදුවිය. 2008 සාර්ක් සමුලුවට ඉන්දියානු අගමැතිවරයා පැමිනෙද්දී ඒ ස්මාරක නිරාවරණට ඔහුගේ න්‍යාය පත්‍රයට ඇතුළත් කර හෝ නොතිබිණි.
ශ්‍රී ලංකාවේදී දෙමළ කාන්තාවන් 3000ක් පමණ ඉන්දීය සාම සාධක හමුදාවන් විසින් දූෂණය කරනු ලැබීය. ඒ ගැන සුෂ්මා ස්වරාජ්ට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද? විකල්ප මාධ්‍ය ඔස්සේ සැලවන පරිදි කාෂ්මීරය වැනි ප්‍රෙද්ශ වල තවමත් මේ අපරාධ සිදුවේ. අන්‍ය රටක යුධ අපරාධ ගැන ලතෝනි ගැසීමට මත්තෙන් ඒ ගැන සොයා බැලීම වැදගත් බවද අපි අවධාරණය කරමු.
එල්.ටී.ටී.ඊය විසින් මරා දමනු ලැබූ දහස් සංඛ්‍යාත දෙමළ වැසියන් හා බලහත්කාරයෙන් පැහැරගෙන ගොස් ළමා සොල්දාදුවන් බවට පත්කළ දහස් ගණනක් දෙමළ දරුවන් පිළිබඳ ඉන්දියාවට වේදනාවක් හෝ සන්තාපයක් නොදැනේද?
2003 වසරේදී හින්දුස්ථාන් ටයිම්ස් පත්‍රයට වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කළ පීගකේ බාලචන්ද්‍රන් කියා සිටියේ එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානයේ සාමාජිකයින්ගෙන් 35්‍රක් පමණ ඉන්දියානුවන් බවයි. ප්‍රභාකරන්ගේ සමීපතමයා වූ තමිල් සෙල්වම් මේ බව සපථ කර ඇත. ඔහු කියා ඇත්තේ ප්‍රභාකරන්ගේ පෞද්ගලික ආරක්ෂකයින් ඉන්දියානුවන් බවත් ප්‍රභාකරන්හට ඔවුන් වඩාත් විශ්වාශවන්ත බවත්ය. අප සුෂ්මා ස්වරාජ්ගෙන් අසන්නේ උතුරේ නිවාස ව්‍යාපෘති සඳහා හා ඒවා විවෘත කිරීමට දෙමළ නළුවන් ගෙන්වන්නට ඉන්දියාව මෙතරම් උත්සුක වන්නේ ඒවා මියගිය එල්.ටී.ටී.ඊ සාමාජිකයන් හෙවත් ඉන්දියානු පුරවරසියන්ගේ යැපෙන්නන්ට ලබාදෙන නිසාද කියාය.
ප්‍රවීන දේශපාලන විචාරක සුල්තාන් එම් හාලී අවධාරණය කරන ආකාරයට දෙමළ වැසියන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් යැයි කියා ඉන්දීය රජය යාපනයේත් හම්බබන්තොටත් උප මහ කොමසාරිස් කාර්යාල විවෘත කළහ. නීති විරෝධී ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට ඇතුලු වන ඉන්දියානුවෝ :විශේෂයෙන්ම දෙමළ ජාතිකයින්* යාපනය උප මහ කොමසාරිස් කාර්යාල හරහා ශ්‍රී ලංකා විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගනිති. ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික හැඳුනුම්පතක් හා විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමට ගෙවිය යුතු මුලද ඩොලර් 6000ක් බවද කියවේ. ඉන්දියාවේ කඳවුරු වල සිටින්නේයැයි කියනිදෙමළ සරණාගතයින්’ යළි මෙරටට ගෙන්වා ගැනීමේ එකඟතා ගැන පසුගිය කාලයේදී කතා බහ ඇතිවිණි. ඇතැමෙකු කීවේ එවැනි සරණාගතයින් 40ල000ක් ඉන්දියාවේ සිටින බවය. තවත් තැනක කියවුනේ 100ල000ක පිරිසක් යළි පැමිණීමට නියමිත බවය. මේ සා විශාල පිරිසක් තුළ යළිත් ලංකාවට එන්නේ 1980 දශකය ආරාම්භයේ මෙන් ඉන්දියානු කඳවුරු තුළ මිලිටරි පුහුණුව ලත් පස්වන ඊළාම් යුද්ධයේ සෙබල මුළ ද? නැත්නම් තමිල්නාඩුවේ සිටින දෙමළ කතා කරන ජිහාඩ් සටන්කාමීන්ද?
මේි ආතක් පාතක්’ නැති එහෙත් තමිල්නාඩු දෙමළ ජනතාවට හා ශ්‍රී ලංකාවේ බෙදුම්වාදී ඒජන්තලාටිආතල්’ සපයන කතා ඇසෙද්දී අපි තවත් දෙයක් ස්වරාජ්ට හා ස්වරාජ් පිටුපස සිටින දේශපාලන උප්පරවැට්ටිකරුවන්ට අකමැත්තෙක් වුවත් කියනු කැමැත්තෙමු. ඒ අන් කිසිවක් නොවල එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානයට උපතද උපන්නාට පසු මවුකිරිද දෙන්නේ ඉන්දියාවම බවයි. ඇත්ත වශයෙන්ම ඉන්දියාව ආරම්භයේදී එල්.ටී.ටී.ඊ මිලිටරි ක්‍රියාකාරීත්වයද ඍජුවම පාලනය කළේය. එල්.ටී.ටී.ඊ සේනාධිනායකයා වූ කිට්ටු හෙවත් සතාසිවම් ක්‍රිෂ්ණකුමාර් ඉන්දියානු ඉත්තකු බව RAW ” ආයතනයේ ප්‍රධානී ගෞරී ෂංකර් වජ්පායී පිළිගනී. පසුව ඔහු ගාථනය කල එල්.ටී.ටී.ඊයේ දෙවනියා වූ මහත්තයාද ඉන්දියානු ඒ ජන්තයෙකි. ඉන්දියාව සිදු කළේ පළමුව සිය දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහා මිලිටරි ක්‍රියාකාරීත්වයක් තැනීමය. දෙවනුව ඊට සමාජමය පදනමක් ලබාගැනීම පිණිස සුළු ජාතික දේශපාලනික ප්‍රවණතා සමග ඉතා සූක්ෂමව සම්බන්ධ කළේය. වර්තමාන සියලු ආක්‍රමණයන් හා මැදිහත්වීම් ක්‍රියාත්මක කරන්නේ ඉන්දියාවෙන් වැටුප් ලබන එහෙත් ලංකාවේ ස්ථානගත ඒජන්තයන්ල සංවිධාන ඇතුළු ඉන්දියානු ගැති පිරිසක් විසින් බව පැහැදිළිය. ශ්‍රී ලංකාවේ ව්‍යවස්ථාව ගැන මෑතකදී පැවැත්වුන සංවාදයකදී දෙමළ සන්ධානයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සුමන්දිරන් හා උතුරු පළාත් මහ ඇමති විග්නේශ්වරන් විදේශීය මැදිහත්වීම් සඳහා අනුමැතිය පළකළහ.
හිටපු ඉන්දීය අධිකරන අමාත්‍ය හා අධිනීතීඥ රාම් ජෙත්මලනී විසින් එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානය ඉන්දීය අගමැතිනී ඉන්දිරා ගාන්ධි විසින් ඉන්දියානු අවශ්‍යතා සඳහා නිර්මාණය කරන ලද බව කියන ලදී. 'ඉන්දීයිරෝ’ සංවිධානය විසින් ඔවුන් පුහුණු කරනු ලැබිණි. චීනය හා පකිස්ථානය ශ්‍රී ලංකාව සමග සබඳතා ඇති කර ගනිද්දී ඉන්දියානු අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් මෙහෙය විය හැකි හමුදාවක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ ස්ථාපනය කරන්නට ඉන්දිරාට ඕනෑ විය” 1986 වන විට එල්.ටී.ටී.ඊ පුහුණු කඳවුරු 06ක් ඉන්දියාව තුළ විනැයි කියනු ලැබේ. කොටින්ම බොරු ඉතිහාස සාක්ෂි නිර්මාණය කරමින් සංකල්පීයව ඊළම හා ස්වයං නිර්ණ අයිතියද තමිල්නාඩුවෙන් ණයට ගත් යෙදුමකි. ඉන්දියාව එල්.ටී.ටී.ඊ ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමට සහය දුන්නේ යැයි පවසන්නේ මොන පදනමකින්දැයි අපි නොදනිමු. ඇත්ත වශයෙන්ම වෙරළාරක්ෂක යත්‍රා කීපයක් පමණක් රහසේ සැපයූ ඉන්දියාව මහා බලවතෙක් සේ ලෝකය ඉදිරියේ පෙනී සිටින්නට උත්සහ දැරුවදල එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධනයට හා දෙමළ ඩයස්පොරාවට එහි ඇති බිය ඉන් ගම්‍යමාන වියග
දැන් ඉන්දියාව උත්සහ දරන්නේ කුමකටද? 1987දී අත්සන් කරන්නට යෙදුන ඉන්දු ලංකා ඊනියා සාම ගිවිසුම අත්තනෝමතිකව අත්සන් කරන්නට එවකට සිටි පාලකයන් කටයුතු කළේ ජනතා පරමාධිපත්‍යය තඹයකට නොසලකමිණි. අදල රටේ නැගෙන විරෝධතා ගණනකට නොගනිමින් ඉට්කාදල තවත් ගිවිසුම් ගණනාවකටද අවතීර්ණ වන්නට ශ්‍රී ලංකාවේ ආණ්ඩුව සැදීපැහැදී සිටින්නේ කෙතරම් නිර්ලජ්ජිතවද? ඒ ගිවිසුම් ඔස්සේ ඉන්දීය විශ්ව විද්‍යාල හා කොලීජි වල බුරුතු පිටින් බිහිකරන - නැතිනම් අච්චු ගසන - වෛද්‍යල ඉංජිනේරුල පරිඝණක ආදී ක්ෂේත්‍ර ගණනකාවක ර්‍ණවෘත්තිකයින්” ශ්‍රී ලංකාවේ ඒ ඒ ක්ෂේත්‍ර වලට අනුයුක්ත වනු ඇත. මෙහි කෙටි කාලීන ප්‍රතිඵල කෙසේ වුවදල දිගු කාලීනව ඉන්දියාව මේ සූදානම් වන්නේ ඉන්දීය වෘත්තිකයන් හා පාරිභෝගික භාන්ඩ මත අපේ ආර්ථිකය පාකරල පූර්ණ වශයෙන් යැපෙන්නට සලස්වා පසුව සම්බාධක දමමින් තමා ළඟ දණ ගැස්වීමටය.
ඉන් උද්ගත වන සෙසු කෙටිල මධ්‍ය කාලීන හා දිගු කාලීන අර්බුධ ගැන අපි මෙහෙලා විග්‍රහ කළයුතු නැත. හාල් ඇටයේ පරිප්පු ඇටයේ පටන් මෝටර් රථ දක්වා ඉන්දීය පාරිභෝගික නිෂ්පාදන සම්බන්ධයෙන් තත්ත්වයල ගුණාත්මයල කල්පැවැත්මල ආදී නිර්ණායක සම්බන්ධයෙන් ඇත්තේ පැහැදිමකට වඩා නොපැහැදීමකි. තත්ත්වය මෙසේ තිබියදී ඉන්දියාව සමග අප එළඹෙන වෙළද ගිවිසුම් වලින් රටේ පාරිභෝගික සෞඛ්‍යයදල ආර්ථික ස්ථාවරත්වයද විනාශවී යන්නේය. දැනට දශක අටකට පමණ ඉහත කාලය දක්වා අතිරික්ත සහල් නිෂ්පාදනයක් සහිත වූ නේපාලයේ සහල් නිෂ්පාදනයට කණ කොකා හැඬුවේ ඇයිදැයි දන්නෝ දනිති. අද නේපාලය පකිස්ථාන් හා ඉන්දියන් සහල් පාරිභෝගිකයෙකි. දේශපාලන විචාරකයන් පවසන්නේ තමන්ට සුවචවත් කීකරුවත් සිටින රටකට තමන් සතු යමකින් ටික ටික බෙදා දෙන්නට කටයුතු කරනු විනා ඉන්දියාව කිසිවිටෙකත් අසල්වැසි රාජ්‍යයන් ස්වාධීනව නැගී සිටිනු දක්නට රිසි නැත.
නරේන්ද්‍ර මොඩි අගමැතිතුමාගේ පක්ෂය හින්දු මතධාරී භාරතීය ජනතා පක්ෂයයි. පසුගියදා කොළඹදී සැමරූ ජාත්‍යන්තර වෙසක් දිනයේ ප්‍රධාන ආරාධිතයකු ලෙස මෝඩි ගෙන්වා ගැනීම තරම් ජාත්‍යන්තර විහිළුවක් තවත් නැත. කවර කලෙක වුවද බෞද්ධ පුරාවිද්‍යාත්ම උරුම සම්බන්ධයෙන් වන ඉන්දියානු අනුග්‍රහය සිය රටේ සංචාරක කර්මාන්තයේ අභිවෘද්ධිය පිණිස මිස බෞද්ධ දර්ශනයේ ප්‍රගමනය පිණිස නොවන බව අපි හොඳාකාරවම දනිමු. කෙසේ වෙතත් ඉන්දිය අගමැතිතුමාගේ ආගමනයේ ප්‍රතිඵල ලැබී ඇත. එතුමා දෙමළ ගුරුවරුන් 300ක් වතු පාසල් වල සේවයට එවන්නට යන්නේලු. ඒ ගුරු-තුමන්ලාට පඩිගෙවන්නේද ඉන්දිය රජයෙන්ලුෟෟ ඇමති රාධාක්‍රිෂ්ණන් එය සපථ කොට ඇත. මෙය ජාතියක් ජන්මයක් නැති දේශපාලන තන්ත්‍රයකට නම් මහා දැවැන්ත ද්වීපාර්ශ්වික සබඳතා තර කරන රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික ජයග්‍රහනයක් විය හැක. එහෙත් මේ වනාහී සෘජුවම සිංහල දේශය ඉන්දියාවේ තවත් ප්‍රාන්තයක් සේ සැලකීමට මෝඩි අගමැතිතුමා ඉක්මන් වීමකි.
1870 දශකයේ මෙරටට වතු කම්කරුවන් ලෙස දකුනු ඉන්දීය දෙමල මළයාලම් හා තෙලුගු ජනතාව එන්නේ කරුනු කීපයක් අරඹයාය. එය අධිරාජ්‍යවාදී වුවමනාවක් මිස ඉන්දියාවේ ව්‍යාප්තවාදී දේශපාලන සැළැස්මේ මූලෝපායක් නොවේ. එහෙත් ඒ පිරිස් මෙහේ පැලපදියම් වත්ම ඒ හරහා ස්වකීය දේශපාලන ක්‍රමෝපාය ක්‍රියාවට නැංවීමට ඉන්දීය දේශපාලනය උත්සුක විය. උතුරින් පහරදී දකුනේ දේශපාලනය අස්ථාවර කිරීමල රට මැදද ව්‍යසනයක් නිර්මානය කිරීමෙන් තිව්ර කල හැක. වේගවත් කළ හැක. ඉන්දියාවෙන් පැමිණි කම්කරුවන්ගේ ඊළග පරම්පරා අතරින් එකෙක් දෙන්නෙක් තෝරා උන් ඉන්දීය දේශපාලන ව්‍යාප්තවාදයේ නියෝජිතයින් කිරීම සිදුකෙරිනි. දැන් ඒ කටයුත්ත වේගවත් කළ යුතුය. ඒ සඳහා සෘජුවම ඉන්දියාවෙන් පුහුනු නියෝජිතයින් එවිය යුතුය. ගුරු හිගය නම්න් නිර්මානය කලාවූ පට්ටපල් බොරුව පදනම් කරගනිමින් ගුරු සලු හැද එන්නේ රෝ ඔත්තු කරුවන් හා ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදයේ ඒජන්තයන්ය. ඒ ඊලග දෙමල සන්නද්ධ අරගලය කඳුකරයෙන් ඇරඹීමටය. එවිටල කිසිදු ආරක්ෂක විධිවිධානයක් නැති රටේල ලොව බිහිසුනු ත්‍රස්තවාදය ක්‍රියාත්මක වු පුවත ව්‍යසනය අමතක කොට ඇති රටේල නිදහසේ රට පුරා අවිආයුධ සමග ස්ථනගත වෙමින් සිටින නොමළ එල්.ටී.ටී.ඊ සාමාජිකයින් එක්ව එක් රැයකින් රට තමන් සතුකරගත හැක
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .