මධ්‍යක් (center) නැත. ඇත්තේ පරම පරිධි (periphery) 9ක් පමණි
==========================================
ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ අතුරු වාර්තාවට අනුව, සැකසෙමින් පවතින ව්‍යවස්ථාව තුළ පෙනී යන සුවිශේෂී ලක්‍ෂණයක් නම්, එහි මධ්‍යක් නොපැවතීම ය. මධ්‍යට, මධ්‍ය යන්න සිතීමට පවා මධ්‍ය නොවන යාන්ත්‍රණයක හෙවත් සියල්ලට පිටින් පවතින ව්‍යවස්ථාදායක අධිකරණයක පිහිට පැතිය යුතු ය. මෙම තත්වය තුළ ඇත්ත වශයෙන් ම මධ්‍ය යන්න හුදු නමට පමණක් ප්‍රකාශිත ප්‍රබන්ධමය යථාර්තයකි (fictional reality). මෙම ව්‍යවස්ථාව අනුමත වුවහොත් ඉතිරි වන්නේ පරම බලය (absolute power) සහිත පළාත් නමයක් හෝ, යෝජිත ලෙස දමිළ නිජබිම් සංකල්පය මත උතුර හා නැගෙනහිර එකතු කළ හොත් පළාත් 8කි. එකී පළාත්වලට හිමි පරම බලය අනුල්ලංඝනීය වන අතර, එසේ නම් එහි දී මධ්‍යම ආණ්ඩුවට එකී පරම පළාත් පිළිබඳ ප්‍රායෝගික ව ක්‍රියාත්මක විය නොහැකි ලෙස බලය බෙදා දී තිබේ.
බලය බෙදා ඇත්තේ මධ්‍යයෙන් බව සත්‍යකි. එහෙත් එසේ බෙදා දුන් බලය කෙරෙහි ක්‍රියාත්මක වීමට තිබෙන සියළු හැකියාවන් බලය බෙදා දෙන මොහොතේ ම මධ්‍ය විසින් ස්වේච්ඡාවෙන් ම අතහැර දමා ද තිබේ. කිසියම් පවුලක දියණියක් විවාහ කරදුන් පසු එම දියණිය නීතියෙන් හිමි වන්නේ අදාළ ස්වාමිපුරුෂයාට පරිදි ය. මවට හෝ පියාට ස්වාමියා ඉක්මවා තීරණ ගත නොහැකි ය. දෙමාපියනට හා දියණියට පවා අවශ්‍ය වුව ද එ‍ෙසේ කළ නොහැකි ය. අනිත් අතින් සිය බිරිඳ ඉක්මවා ගොස් ස්වාමිපුරුෂයාට ද ඔහුගේ පවුලේ කැමැත්ත අනුව ක්‍රියාත්මක විය නොහැකි ය. බිරියට සවන් දිය යුතු ය. මෙහි දී මධ්‍ය හෙවත් දෙමාපිය පවුල හා දූ/පුත්‍ර පවුල අතර සම්බන්ධයක් පවතී. එහෙත් එම සම්බන්ධය ජීවවිද්‍යාත්මක එකක් වන අතර නෛතික එකක් නොවේ. බිරිඳගේ හෝ ස්වාමිපුරුෂයාගේ කැමැත්ත පරිදි නිවසේ සියළු දෙය සිදු වේ. අවශ්‍ය නම් මවගෙන්/පියාගෙන් මිදී පිටරට පදිංචියට වුව යත හැකි ය.
වත්මන් අතුරු වාර්තාවට අනුව, උපරිම බලය බෙදා තිබෙන පරිසරයක, (පිටු අංක 1) ඒකීය යන්න හුදු සිංහල නාම මාත්‍රයක් හා ඒ අතර ම එම මාත්‍රය පවා දමිළ 'ඔරුමිත්ත නාඩු' නැමැති පදයෙන් පරස්පර කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 2), උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත් දෙක වෙනම නිජබිමක් යන සංකල්පය මත එකතු කිරීම තුළ (පිටු අංක 4), මේතාක් මධ්‍ය හා පරිධිය අභ්‍යන්තරික ව ගැටගසා තිබූ වත්මන් සමගාමි ලැයිස්තුව අහෝසි කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 6), පළාතට අදාළ බලයන් හා ප්‍රතිපත්ති පළාතේ අනුමැතියකින් තොරව සන්තක කර ගැනීමට හෝ සංශෝධනය කළ නොහැකි පරිසරයක (පිටු අංක 8 හා 18), පළාත විසින් විධායක බලය භාවිත කරන පරිසරයක (පිටු අංක 8 ), විශේෂයෙන් ම ආණ්ඩුකාර තනතුර අදාළ පළාතේ ඇමති මණ්ඩලයේ අනුමැතියට යටත් කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 9), යම් අර්බුදයක් වී ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය කිරීමේ අවශ්‍යතාවක් මතු වුවහොත්, එසේ කළ හැක්කේ පිහිටුවන ලද දෙවැනි මන්ත්‍රණ සභාවේ (මෙහි සංයුතියේ අති බහුතරය එනම් 55න් 45ක් ම පළාත් නියෝජිතයින්) හා පාර්ලීමෙන්තුවේ ද තුනෙන් දෙකක අනුමැතියෙන් හා ජනමත විචාරණයකින් පමණක් වන පරිසරයක (පිටු අංක 20) මධ්‍ය යන්න ඉහත සඳහන් පරිදි නොපවතින ඒකකයක් බවට පත්කොට ඇත.
මෙවන් පරිසරයක, මෙම යෝජිත ව්‍යවස්ථාව තුළින් රටට ඉතිරි කරනු ඇත්තේ සදාකාලික වියවුල (eternal chaos) හා බලයේ සීමා ගැන නීති තර්ක හා කඹ ඇදීම්වලින් මහත් සේ ගහන එක තැන පල්වෙමින් මිනිසුන් ඇණ කොටා ගන්නා රටක් මිස අන් කුමක් ද?
-ජ්‍යේෂ්ඨ කතිකාචාර්‍ය මහින්ද පතිරණ
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
(Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama
==========================================
ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ අතුරු වාර්තාවට අනුව, සැකසෙමින් පවතින ව්‍යවස්ථාව තුළ පෙනී යන සුවිශේෂී ලක්‍ෂණයක් නම්, එහි මධ්‍යක් නොපැවතීම ය. මධ්‍යට, මධ්‍ය යන්න සිතීමට පවා මධ්‍ය නොවන යාන්ත්‍රණයක හෙවත් සියල්ලට පිටින් පවතින ව්‍යවස්ථාදායක අධිකරණයක පිහිට පැතිය යුතු ය. මෙම තත්වය තුළ ඇත්ත වශයෙන් ම මධ්‍ය යන්න හුදු නමට පමණක් ප්‍රකාශිත ප්‍රබන්ධමය යථාර්තයකි (fictional reality). මෙම ව්‍යවස්ථාව අනුමත වුවහොත් ඉතිරි වන්නේ පරම බලය (absolute power) සහිත පළාත් නමයක් හෝ, යෝජිත ලෙස දමිළ නිජබිම් සංකල්පය මත උතුර හා නැගෙනහිර එකතු කළ හොත් පළාත් 8කි. එකී පළාත්වලට හිමි පරම බලය අනුල්ලංඝනීය වන අතර, එසේ නම් එහි දී මධ්‍යම ආණ්ඩුවට එකී පරම පළාත් පිළිබඳ ප්‍රායෝගික ව ක්‍රියාත්මක විය නොහැකි ලෙස බලය බෙදා දී තිබේ.
බලය බෙදා ඇත්තේ මධ්‍යයෙන් බව සත්‍යකි. එහෙත් එසේ බෙදා දුන් බලය කෙරෙහි ක්‍රියාත්මක වීමට තිබෙන සියළු හැකියාවන් බලය බෙදා දෙන මොහොතේ ම මධ්‍ය විසින් ස්වේච්ඡාවෙන් ම අතහැර දමා ද තිබේ. කිසියම් පවුලක දියණියක් විවාහ කරදුන් පසු එම දියණිය නීතියෙන් හිමි වන්නේ අදාළ ස්වාමිපුරුෂයාට පරිදි ය. මවට හෝ පියාට ස්වාමියා ඉක්මවා තීරණ ගත නොහැකි ය. දෙමාපියනට හා දියණියට පවා අවශ්‍ය වුව ද එ‍ෙසේ කළ නොහැකි ය. අනිත් අතින් සිය බිරිඳ ඉක්මවා ගොස් ස්වාමිපුරුෂයාට ද ඔහුගේ පවුලේ කැමැත්ත අනුව ක්‍රියාත්මක විය නොහැකි ය. බිරියට සවන් දිය යුතු ය. මෙහි දී මධ්‍ය හෙවත් දෙමාපිය පවුල හා දූ/පුත්‍ර පවුල අතර සම්බන්ධයක් පවතී. එහෙත් එම සම්බන්ධය ජීවවිද්‍යාත්මක එකක් වන අතර නෛතික එකක් නොවේ. බිරිඳගේ හෝ ස්වාමිපුරුෂයාගේ කැමැත්ත පරිදි නිවසේ සියළු දෙය සිදු වේ. අවශ්‍ය නම් මවගෙන්/පියාගෙන් මිදී පිටරට පදිංචියට වුව යත හැකි ය.
වත්මන් අතුරු වාර්තාවට අනුව, උපරිම බලය බෙදා තිබෙන පරිසරයක, (පිටු අංක 1) ඒකීය යන්න හුදු සිංහල නාම මාත්‍රයක් හා ඒ අතර ම එම මාත්‍රය පවා දමිළ 'ඔරුමිත්ත නාඩු' නැමැති පදයෙන් පරස්පර කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 2), උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත් දෙක වෙනම නිජබිමක් යන සංකල්පය මත එකතු කිරීම තුළ (පිටු අංක 4), මේතාක් මධ්‍ය හා පරිධිය අභ්‍යන්තරික ව ගැටගසා තිබූ වත්මන් සමගාමි ලැයිස්තුව අහෝසි කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 6), පළාතට අදාළ බලයන් හා ප්‍රතිපත්ති පළාතේ අනුමැතියකින් තොරව සන්තක කර ගැනීමට හෝ සංශෝධනය කළ නොහැකි පරිසරයක (පිටු අංක 8 හා 18), පළාත විසින් විධායක බලය භාවිත කරන පරිසරයක (පිටු අංක 8 ), විශේෂයෙන් ම ආණ්ඩුකාර තනතුර අදාළ පළාතේ ඇමති මණ්ඩලයේ අනුමැතියට යටත් කර තිබෙන පරිසරයක (පිටු අංක 9), යම් අර්බුදයක් වී ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය කිරීමේ අවශ්‍යතාවක් මතු වුවහොත්, එසේ කළ හැක්කේ පිහිටුවන ලද දෙවැනි මන්ත්‍රණ සභාවේ (මෙහි සංයුතියේ අති බහුතරය එනම් 55න් 45ක් ම පළාත් නියෝජිතයින්) හා පාර්ලීමෙන්තුවේ ද තුනෙන් දෙකක අනුමැතියෙන් හා ජනමත විචාරණයකින් පමණක් වන පරිසරයක (පිටු අංක 20) මධ්‍ය යන්න ඉහත සඳහන් පරිදි නොපවතින ඒකකයක් බවට පත්කොට ඇත.
මෙවන් පරිසරයක, මෙම යෝජිත ව්‍යවස්ථාව තුළින් රටට ඉතිරි කරනු ඇත්තේ සදාකාලික වියවුල (eternal chaos) හා බලයේ සීමා ගැන නීති තර්ක හා කඹ ඇදීම්වලින් මහත් සේ ගහන එක තැන පල්වෙමින් මිනිසුන් ඇණ කොටා ගන්නා රටක් මිස අන් කුමක් ද?
-ජ්‍යේෂ්ඨ කතිකාචාර්‍ය මහින්ද පතිරණ
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
(Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .