අපේ මතය - 4
ඉන්දියාවේ හින්දු ජාතිකවාදී පැන නැගීම
1947 දී ඉන්දියාව බ්‍රිතාන්‍යයෙන් නිදහස ලබන අවස්ථාවේදී එහි නව ආණ්ඩුව පිහිටුවනු ලැබුවේ ඉන්දියානු ජාතික කොන්ග්‍රසය විසිනි. එතැන් පටන් 90 දශකයේ මුල් භාගය වනතුරු ඉන්දියාවේ දේශපාලන සුක්කානම දැරූ කොන්ග්‍රසය වාමාංශික නැඹුරුවක් සහිත දේශපාලන කඳවුරක් ලෙස ක්‍රියාත්මක විය.
ඉන්දියාවේ හින්දු ජාතිකවාදී පැන නැගීමේදී එහි දේශපාලන ප්‍රවණතාව ග්‍රහණය කරගනු ලැබූයේ භාරතීය ජනතා පක්ෂය විසිනි. භාරතීය ජනතා පක්ෂය රාෂ්ත්‍රීය ස්වයම්සේවක් සන්ග් නම් වූ සමාජ ව්‍යාපාරයේ දේශපාලන මුහුණුවර වූ අතර එය ප්‍රධාන වශයෙන් පෝෂණය වන්නේ වීර් සවර්කාර් (Vinayak Damodar Savarkar), සර්දාර් පටේල් (Sardar Vallabhbhai Patel) ආදී ඉන්දියානු ජාතික ව්‍යාපාරයේ නායකයන්ගේ අදහස්වලිනි.
ඉන්දියාව වනාහි ජනවර්ග, භාෂා සහ ආගම් අති විශාල සංඛ්‍යාවක් එක් තැන් කළ රටක් බව පාටකයාට අමුතුවන් පැහැදිලි කර දිය යුතු නොවේ. 1613 දී බ්‍රිතාන්‍ය පෙරදිග ඉන්දියා වෙළඳ සමාගම විසින් සුරට් (Surat) හි සිය ප්‍රථම වෙළඳ මධ්‍යස්ථානය ස්ථාපිත කරන අවස්ථාව වන විටත් පෘතුගීසි, ලන්දේසි, ප්‍රංශ ආදී බටහිර ජාතීන් ඉන්දියාවේ දේශපාලන සහ වෙළඳ බලය පැතිරවීමේ කටයුතුවලට මුල පුරා සිටියෝ ය. එමෙන්ම හින්දු, මුස්ලිම් සහ සීක් ආදී සම්ප්‍රදායන්ට අයත් රාජ්‍යන් ගණනාවක් ඉන්දීය අර්ධද්වීපය පුරා පැවතුණි.දේශපාලන සහ වෙළඳ තරඟයෙන් ඉන්දියාව තුළදී අන් සියළු යුරෝපා ජාතීන් පරයා ගිය බ්‍රිතාන්‍යන් 1613 සිට 1857 දක්වා බ්‍රිතාන්‍ය පෙරදිග ඉන්දියා වෙළඳ සමාගමේ නාමයෙන් ඉන්දියාවේ රාජ්‍ය එකිනෙක පූර්ණ වශයෙන් හෝ අර්ධ වශයෙන් යටත්විජිතකරණයට ලක් කරණ ලදි. 1857 සිපොයි කැරැල්ලෙන් අනතුරුව පෙරදිග ඉන්දියා වෙළඳ සමාගම විසුරුවා හැර සෘජුවම බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටයේ පාලනයට ඉන්දියානු ප්‍රදේශ පත් කරන ලද අතර 1876 දී බ්‍රිතාන්‍ය මහ රැජින ඉන්දියාවේ අධිරාජිනිය වශයෙන් නම් කරන ලදි.
බ්‍රිතාන්‍ය පාලනය යටතේ අර්ධ ස්වාධීනතාවයක් පවත්වාගෙන ගිය කුමාර රාජ්‍ය 500 කට අධික ප්‍රමාණයක් තිබුණි. එම සියල්ල එක් කොට තනි පාලන ඒකකයක් වශයෙන් පවත්වා ගැනීම තුළින් බ්‍රිතාන්‍යන්ට වුවමනා වූයේ සිය පරිපාලන වියදම් අඩු කර ගැනීමට සහ පරිපාලනයේ ක්‍රමවත්භාවය පවත්වා ගැනීමට ය. ඊට අමතරව මිලිටරි කටයුතුවල පහසුව සහ කාර්‍යක්ෂම ලෙස සේනාංක යෙදවිය හැකි වීම, තනි මහා වෙළඳපොළක් ලෙස පවත්වා ගැනීම තුළ ඇතිවන වෙළඳ වාසිය, ඉන්දියානු භූමියේ සම්පත් යුරෝපා වෙළඳපොළට ගෙන යාම සඳහා අවශ්‍ය ප්‍රවාහන පද්ධතිය ගොඩ නැගීමේ පහසුව, තනි ඒකකයන් ලෙස පාලනය කරමින් එහි බහුතර ප්‍රදේශවල සහයෝගය දිනා ගැනීම තුළින් අන් ප්‍රදේශවල ඇතිවිය හැකි නැගී සිටීම් වළක්වා ගැනීම පහසු වීම ආදී වාසි ද එමගින් බ්‍රිතාන්‍යන් අපේක්ෂා කරන ලදි.
ඉන්දියානු භූමිය තනි ඒකකයක් ලෙස පාලනය කරමින් බ්‍රිතාන්‍යන් විසින් ඉහත සඳහන් වාසි ලබා ගනිමින් සිටියදී භූමීයේ විසූ ස්වදේශිකයන් ද තමන් තනි පාලන ඒකකයකට අයත් පිරිසක් බව සිතන්නට පුරුදු විය. එම තනි ඉන්දියාව පිළිබඳ ප්‍රවාදය ගොඩ නැගීම සඳහා අවශ්‍ය සාහිත්‍යමය, ඓතිහාසිකමය සහ සංස්කෘතිකමය සාධක ද එහි නොඅඩුව පැවතුණු බව කිව මනාය. 1857 ඉන්දියානු මහ කැරැල්ලේ අත්දැකීම් ද මෙලෙස සිතීමට ඉන්දියානුවන් පෙළඹූ බව සිතිය හැකිය. බ්‍රිතාන්‍යන් විසින් ගොඩ නැංවූ දුම්රිය මාර්ග ඇතුළු ප්‍රවාහන පද්ධතිය නිසා ද, තැපැල් සේවාව නිසාද මෙම ‘ඉන්දියා හැඟීම’ අර්ධද්වීපයේ සිව්කොණ පැතිරුණි. හින්දි භාෂාව සහ හින්දු ආගම මෙහිලා සුවිශේෂී කාර්භාරයක් ඉටු කරන ලදි.
19 වන සියවසේ දියත් වූ ආර්ය සමාජ්, බ්‍රහ්ම සමාජ් ආදී හින්දු ආගමික ව්‍යාපාර විසින් දකුණු ඉන්දියානු ප්‍රදේශ ආදී හින්දි බස කතා නොකරන ප්‍රදේශවල සහ ගෝත්‍රයන් අතර පැතිරී තිබූ ඇදහිලි හින්දු ඇදහීමේම කොටස් බවට පත් කර ගැනීමට සමත් විය. තවද අන්‍යාගමීකරණයට ලක් වූ පිරිස් නැවත හින්දුකරණයට ලක් කිරීම සඳහා ද එම ව්‍යාපාර සාර්ථක ප්‍රයත්නයක් දරන ලදි.
1885 ඉන්දීය ජාතික කොන්ග්‍රසය පිහිටවනු ලැබීය. එය ඉන්දීය අර්ධද්වීපයේ විසිරී සිටි සියළු ජනවර්ගවල විවිධත්වයට ඉඩ ලබා දෙමින්, බ්‍රිතාන්‍ය පාලනයෙන් දේශපාලන නිදහස දිනා ගැනීම ඉලක්ක කර ගනිමින් ක්‍රියාත්මක විය.
කොන්ග්‍රසය තුළ මුස්ලිම්වරුන්ට ලැබී ඇති තත්ත්වය පිළිබඳව මුස්ලිම් නායකයන් සිටියේ එතරම් තෘප්තියකින් නොවේ. ඒ අනුව 1906 වන විට මුස්ලිම්වරුන්ගේ අයිතීන් වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීම සඳහා මුස්ලිම් ලීගය බිහි විය. බ්‍රිතාන්‍යන්ගේ බෙදා වෙන් කොට පාලනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියේ පල නෙලා ගනිමින් මුස්ලිම්වරුන් වෙනුවෙන් වෙනම නියෝජනයක් ලබා ගැනීමටද, මුස්ලිම්වරුන් සඳහා බෙංගාලය දෙකඩ කොට ගැනීමට ද මුස්ලිම් ලීගයට සුළු කලක් තුළ හැකි විය.
මෙලෙස නැගී එමින් පැවති මුස්ලිම් ජාතිකවාදය සමනය කිරීමට කොන්ග්‍රසය අසමත් වෙත්ම ඉන් ඇති වූ රික්තකය තුළ 1900 ගණන්වල මුල පටන්ම හින්දු ජාතිකවාදයද හිස ඔසවා පැතිර යන්නට විට. විනයාක් සවර්කාර් ආදී නායකයන් ඊට මතවාදිමය පදනම සකස් කොට දුනි. 1925 දී එම මතවාදිමය පදනම මත රාශ්ත්‍රීය ස්වයම් සේවක් සංග් (RSS) බිහි විය.
එහෙත් තවදුරටත් හින්දු ප්‍රජාව අතර තමන්ට හිමිව තිබූ නායකත්ව ප්‍රතිරූපය නඩත්තු කොට පවත්වා ගැනීමට ගාන්ධිලා, නේරුලා සමත් වූ බව පෙනේ.
නිදහසින් පසුව ගාන්ධි නේරු ප්‍රවාහය දුර්වල කරමින් ක්‍රමිකව හින්දු ජාතිකත්වය නැගී ඒමට තුඩු දුන් හේතු සහ එහි වත්මන් තත්ත්වය මීළඟ කලාපයෙන් සාකච්ඡා කරමු. යුතුකම ජාතික සංවිධානය
යුතුකම අප්‍රේල් කලාපයේ ලිපියකි
පැතුම් ඒ. රණසිංහ
www.yuthukama.com
Like us on facebook :: https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .