- රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ සභාපති ළමා ස්නායු රෝග පිළිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුරුද්ධ පාදෙණිය
-නාමල් උඩලමත්ත
ප්‍රශ්නය- අපේ රටේ බොහෝ වෘත්තිකයන්ට සාපේක්ෂව වෛද්‍යවරුන්ට ඉහළ වරප්‍රසාද ලැඛෙනවා. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ තව තවත් වරප්‍රසාද ඉල්ලා සිටීම සාධාරණද?
පිළිතුර- කිසියම් රටකට බුද්ධිමතුන් සහ වෘත්තිකයන් සිය රටේ රඳවාගන්න බැරි නම් ඒ රටට පැවැත්මක් නෑ. අද පවතින තාක්ෂණික දියුණුව නිසා බොහෝ දෙනා රට හැර යනවා. බහුජාතික සමාගම්වල සේවය කරනවා. එවැනි පසුබිමක වෘත්තිකයන් වැඩිම ප්‍රමාණයක් රටේ රඳවාගත් ක්ෂේත්‍රයක් තමයි වෛද්‍ය වෘත්තිය.
ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ සුදුසුකම් සපිරූ වෛද්‍ය වෘත්තිකයන් රටේ රඳවා ගැනීම, රටේ රඳවාගත් පිරිස රාජ්‍ය අංශයේ රඳවා ගැනීම වගේම ඒ පිරිස අවශ්‍ය ආකාරයට රට පුරා ස්ථානගත කිරීමත් අභියෝගයක්. අද අම්පාර, තිරිකුණාමලය, මුලතිව් ඇතුළු සියලු දුෂ්කර ඉසව්වල අපි වෛද්‍යවරු ස්ථානගත කරලා තියෙනවා. මේ තත්ත්වය පවත්වා ගෙන යාමට නම් ඒ වෛද්‍යවරුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා ටික සපුරා දිය යුතුයි.
විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක් රටේ රඳවා ගන්න බැරි වුණොත් රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර ගන්න පිට රට යන්න වෙනවා. රාජ්‍ය අංශයේ රඳවාගන්න බැරි වුණොත් පෞද්ගලික රෝහලකට විශාල මුදලක් ගෙවලා ඒ පහසුකම ලබා ගන්න වෙනවා. අපි අම්පාරට විශේෂඥ වෛද්‍යවරු යවලා නොතිබුණා නම් ඒ ප්‍රදේශවල රෝගීන්ට නුවරට හෝ කොළඹට එන්න සිද්ධ වෙනවා. රටේ නායකයන්ට දුරදක්නා නුවණක් සහ ජනතාව ගැන කැක්කුමක් තිඛෙනවා නම් වෛද්‍යවරුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා ලබා දී එම සේවය පවත්වා ගෙන යාමට කටයුතු කළ යුතුයි.
ඒවා වරප්‍රසාද නෙමේ මූලික පහසුකම්. අපට වරප්‍රසාද ලැඛෙන්නේ නෑ. මම එංගලන්තයෙත් ලියාපදිංචිය තියෙන විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක්. නමුත් මට මේ රටේ සේවය කළාට මාසකට රු. ලක්ෂයක වැටුපක්වත් ලැඛෙන්නේ නෑ. එංගලන්තයේ සති අන්තයක වැඩ කළත් මට ලක්ෂයක් ලැඛෙනවා. එහෙම හැකියාවක් තියෙද්දි තමා අපි මේ රටට සේවය කරන්නේ. ඒ වගේම එංගලන්තේ පැය හයක් වැඩ කළා නම් අපි ගෙදර යනවා. නමුත් අපි ලංකාවේ පැය හයක් වැඩ කරලා ඉතිරි පැය 18 හදිසි කැඳවීමකට යන්න බලාගෙන ඔන් කෝල් ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ අපි ඒ පැය 18ත් දුරබැහැර නොයා යම් සීමාවක සිටිය යුතුයි. ඕස්ට්‍රේලියාව වගේ රටවල දුරබැහැර සේවය කරන වෛද්‍යවරුන්ට දෙගුණයක වැටුපක් ගෙවනවා. ඒ සඳහා රජය දරන වියදමට වඩා වාසියක් අත්කර ගත හැකි බව ඔවුන් දන්නවා. නමුත් අපේ රටේ එම පහසුකම් සැපයීම වරප්‍රසාද කියලා හංවඩු ගැසීම නිසා වෛද්‍යවරු වරප්‍රසාදලාභීන් කියලා මතයක් හදන්න ඒවා වරප්‍රසාද ලෙස භුක්ති විඳින කිසිම සුදුසුකමක් නැති රටට බරක් වෙච්චි දේශපාලකයන් උත්සාහ කරනවා.
ප්‍රශ්නය- වෛද්‍යවරුන්ගේ දරුවන්ට විතරක් ජනප්‍රිය පාසල් ඉල්ලා සිටීම හරිද?
පිළිතුර- අපි එසේ ඉල්ලා සිටින්නේ අපි වෛද්‍යවරුන්ගේ වෘත්තීය සමිතියක් නිසා. සෙසු වෘත්තිකයන් ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ලබාගත යුතුයි. ජනප්‍රිය පාසල්වලට ළමුන් ඇතුළත් කිරීමේදී සමානව සලකන්නේ නෑ. අසල පදිංචිය, දෙමාපියන් ආදි ශිෂ්‍යයන් වීම, තව ළමයෙක් පාසලේ ඉගනීම ආදියට ලකුණු ලැඛෙනවා. වෛද්‍යවරයකුට සිය සේවා කොන්දේසී සමග මෙවැනි පාසලකට ළමුන් ඇතුළත් කර ගැනීම හරිම අමාරුයි. වෛද්‍යවරු රට පුරා සේවයට යා යුතුයි. එක ස්ථානයක රැෙ`දන්න ලැඛෙන්නේ නෑ. ඒ නිසයි අපි කෝටා එකක් ඉල්ලන්නේ.
ප්‍රශ්නය- වෛද්‍යවරුන්ගේ දරුවන්ට ජනප්‍රිය පාසල් දීම ජනතාවට සේවයක් වෙන්නේ කොහොමද?
පිළිතුර- වත්මන් ජනපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා සෞඛ්‍ය ඇමති කාලේ අපේ තත්ත්වය පැහැදිලි කළාම එතුමා එය තේරුම් ගත්තා. අවුරුද්දකට එක වසරට 330,000ක් ළමුන් ඇතුළත් වන රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ ළමුන් හිටියේ 100-130ක් විතර. ඉතින් එතුමා එදා අපට යම් පහසුකමක් දුන්නා. එහි ප්‍රතිඵලය විදිහට එදා ලංකාවටම තුන් දෙනෙකුට සීමා වුණු හෘද ශල්‍ය විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ගණන ඉහළ ගියා. එදා හෘද රෝගයක් සමග ඉපදුණු ළමයෙක් සැත්කම සඳහා අවුරුදු 8ක් පෝලීමේ සිටිය යුතු වුවත් අද මාස කිහිපයක් ඇතුළත එය කරගත හැකියි. සෙසු ක්ෂේත්‍රත් එහෙමයි.
මේ තත්ත්වය අපට ඇති කරගන්න පුළුවන් වුණේ එදා ඒ පාසල් පහසුකම ලබා දුන් නිසායි. එවක පැවති රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේ ආකල්පයත් ඊට හේතු වුණා. මේ නිසා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට සිය කාලය තුළ විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ප්‍රමාණය 2000 දක්වා ඉහළ නංවාලීමට හැකි වුණා. ඒ නිසා අපට ලබා දුන් පහසුකම රටේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට විශාල සේවයක් වුණා.
නමුත් එම පහසුකම අත්හිටුවීම සමග රටේ විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ගණන වර්ධනය ඇන හිටලා. සමහර විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්ගේ ළමයි අද යන්නේ ජාත්‍යන්තර පාසල්වලට. ඒ ළමුන් ඉගෙනගන්නේ ලන්ඩන් A\L වගේ විභාග නිසා ටික කාලෙකින් එම වෛද්‍යවරු දරුවන් සමග රට අතෑරලා යනවා.
ප්‍රශ්නය- ඔබේ ඉල්ලීම් සාධාරණ වෙන්න පුළුවන්. එහෙත් ඒ නිසා ජනතාව අපහසුතාවට පත්වෙනවා. ඒ සඳහා කවුද වගකියන්නේ?
පිළිතුර- මේ රටේ ජනතාව කොහොමත් අපහසුතාවට පත්වෙලා ඉන්නේ. අපි තමයි ඒ ජනතාව යම් තරමකින් හෝ පහසුතාවට පත්කරන්නේ. අපි නැත්නම් ඒ පහසුවත් නෑ. ඒ නිසා තමා අපි වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත්තාම ජනතාව අපහසුතාවට පත්වෙන්නේ. අපි වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග අරගෙන හෝ මේ තත්ත්වය ආරක්ෂා කළේ නැත්නම් ජනතාවට සදාකාලිකව අපහසුතාවේ තමා ඉන්න වෙන්නේ.
ප්‍රශ්නය- දුම්රිය වර්ජකයන්ට ලැබුණු ජනතා ප්‍රතිචාරය අනාගතයේ දී වෛද්‍යවරුන් දෙසටත් යොමු විය හැකියි?
පිළිතුර- සියලු වරප්‍රසාද භූක්ති විඳිමින් කලදුටු කල වළ ඉහගන්න දේශපාලකයන්ට රාජ්‍ය සේවක ප්‍රශ්න ජනතා ප්‍රශ්න කීම අද බීරි අලින්ට වීණා වයනවා වගේ වෙලා. ඔවුන් තමා මේ සඳහා වගකිව යුත්තේ.
මේ රට නායකයන් නැති රටක් නෙමේ නායකත්වයක් නැති රටක් වෙලා. රජවරු 179 දෙනෙක් අපේම දැනුම අනුව වැව් 36000ක් හදලා ස්වයංපෝෂිත කළ සමෘද්ධිමත් කළ රට අගාධයට වැටිලා තියෙන්නේ නායකයන් ලෙස හැඳින්විය නොහැකි පිරිසක් රටේ නායකත්වයට පත්වීම නිසායි. විදේශ මුදලින් නඩත්තු වෙන සිවිල් සමාජය සහ ජනතා වෙස් ගත් කුලී මැරයෝ දාලා ජනතාව ප්‍රකෝප කරවලා ඇතැම් විට අපටත් ගහයි. සම අයිතිය දෙන්න නම් ගෙදර බුදුන් අම්මා තැබෑරුමට යවන්න ඕන කියලා හිතන අය තමා අද එතන ඉන්නේ.
ප්‍රශ්නය- රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරී සංගමය වෘත්තීය සමිතියක්. රටක ආණ්ඩුවක් අත්සන් කරන ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳ ගිවිසුමකට අතපොවන්න ඔබට ඇති අයිතිය කුමක්ද?
පිළිතුර- අද වෙළෙඳාම සහ වෙළෙඳ ගිවිසුම් කියන්නේ අවි ආයුධ නොමැතිව රටේ ස්වාධීනත්වය අහිමි කොට රට පාවා දෙන්න යොදා ගන්නා මෙවලමක්. මෙමගින් රටක් සම්පූර්ණයෙන් ගිලගන්න පුළුවන්. ඒ පිළිබඳ රටේ ජනතාව දැනුම්වත් විය යුතුයි. සමජයේ දැන උගත් පිරිසක් විදියට ඒ අනතුර දැකලා අපි කතා කරන කොට ධ\ඛ වත් සමත් නැති ඇමතිවරු අපෙන් අහනවා මේක කොහොමද වෛද්‍යවරුන්ට අදාළ වෙන්නේ කියලා. මේ අයට ඒ ගිවිසුම් ලියවුණු භාෂාව තේරෙන්නෙත් නෑ. එහි ඇති තාක්ෂණික කරුණු තේරුම් ගන්නත් බෑ. ඒවා අධ්‍යයනය කරන්නෙත් නැතිව අපි කියන දේ තේරුම් ගන්නෙත් නැතිව බොරුවට කෑ ගහනවා. මොවුන් තමා මාධ්‍ය ඉදිරියට ඇවිත් මෙගාපොලිස් කියන්නේ ලොකු පොලිසියක් කියලා කියන්නේ.
ඔවුන්ට හොරකම වංචාව දූෂණය ඇරුණාම කළ හැකි දෙයක් නෑ. පන්සිල් නොරකින රටේ නීතියට ගරු නොකරන එවැනි අයගේ ප්‍රකාශ මාධ්‍ය ඔස්සේ උලුප්පා දැක්වීමත් අවාසනාවක්. අපේ ඉල්ලීම ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම්වලට යාමට පෙර ඒ සඳහා ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් හදන්න කියන එකයි.
ප්‍රශ්නය- ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳ ගිවිසුම් සමස්ත රටටම බලපානවා. එහි යම් වරදක් ඇත්නම් සෙසු ක්ෂේත්‍රවල වෘත්තීය සමිති ඔබ සමග පෙරට නො එන්නේ ඇයි?
පිළිතුර- වෘත්තීය සමිති සංකල්පය බිඳ වැටිලා එය දැන් දේශපාලන ඉත්තන්ගේ තිප්පොළක් වෙලා. කුලී ව්‍යාජ සිවිල් සමාජයක් රජවෙලා. සැබෑ සිවිල් සමාජය ශක්තිමත් නෑ. ඒ අතර ව්‍යතිරේඛයක් තමයි වෛද්‍යවරුන්ගේ වෘත්තීය සමිතිය. අපි නිල සිවිල් සමාජයක වගේම සැබෑ වෘත්තීය සමිතියක භූමිකාව ඉටු කරමින් ඉන්නවා.
ප්‍රශ්නය- ඔබ පිරිසකට කුලී ව්‍යාජ සිවිල් සමාජය කියලා චෝදනා කරන්නේ ඇයි?
පිළිතුර- රටේ මහජන මතය හැසිරවීමට උත්සාහ කරන සාධාරණ සමාජයක්, පුරවැසි බලය වගේ සංවිධාන ලියාපදිංචි ද? සාමාජිකයෝ කවුද? ව්‍යවස්ථා කුමක්ද? තීරණය ගැනීමේ ක්‍රමවේදය කුමක්ද? මුදල් ලැඛෙන්නේ කොහෙන්ද? කියලා අපි ප්‍රශ්න කළා. මේවාට උත්තර නෑ. සාමාජිකයෝ, ව්‍යවස්ථාවක්, මුදල් එන විදියක් නෑ. මේවායේ ඉන්න සමහරු තානාපති කාර්යාලවල හිටපු රියදුරෝ. අපට රැකියාව කරලා පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවයෙත් යෙදිලා කරන්න බැරි තරම් දේවල් මේ අය තමන්ගේ වියදමින් කරනවා කියලා පිළිගන්න පුළුවන්ද? සිවිල් සමාජය, වෘත්තීය සමිති, ආණ්ඩුව, සම්මාන දීම, සම්මාන ගැනීම, මාධ්‍ය ආයතන සියල්ල මෙහෙයවන්නේ එකම කල්ලියක්. කනගාටුදායක තත්ත්වය තමයි ප්‍රශ්න නොකර මේ අයට මාධ්‍ය විසින් සැබෑ සිවිල් සමාජයට ලබා දෙන සම වටිනාකම ලබා දීම. ඒ වගේම මේ කරුණු ජනතාව හමුවට රැගෙන නොයන විපක්ෂය ගැනත් අපි කනගාටු වෙනවා. මේ කූඨ අරමුණු වෙනුවෙන් අටවා ගත් කුලී සිවිල් සමාජය අපි රටට හෙළි කරනවා. ඒ විදියට විතරයි මේ ප්‍රශ්නය විසඳගන්න පුළුවන්.
ප්‍රශ්නය- ඔබ සන්ඩේ ඔබ්සර්වර් පුවත්පතට කියනවා ද්‍රෝහි මාධ්‍යවේදී ලැයිස්තුවක් හදනවා කියලා?
පිළිතුර- දියුණු රටවල් තමන්ගේ රට පාවාදිය හැකි පුද්ගලයන් කලින්ම හඳුනා ගන්නවා. එවැනි පුද්ගලයන්ගේ චරිත ලක්ෂණ ගැන මනෝ වෛද්‍යවිද්‍යාව උගත් අය දන්නවා. මම කීවේ අර දියුණු රටවල් භාවිත කරන විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදය අනුව රටට ද්‍රෝහිකම් කරන අයගේ චරිත ලක්ෂණ අපි එළිදක්වන බවයි. එතකොට රටට ද්‍රෝහී වන අය ජනතාවට හඳුනා ගන්න පුළුවන්. ඒ පුද්ගලයා දේශපාලකයෙක්, ව්‍යාපාරිකයෙක් හෝ මාධ්‍යවේදියෙක් වෙන්න පුළුවන්. එය සැමට අදාළ බවයි මම කීවේ.
ප්‍රශ්නය- ඔබ රාජපක්ෂලා නැවත බලයට ගෙන ඒම සඳහා ආණ්ඩුව අපහසුතාවට පත් කරන බවට චෝදනා නැගෙනවා?
පිළිතුර- අපි කරන්නේ රටට ඔබින ප්‍රතිපත්ති සහ ක්‍රමවේද එළිදැක්වීම පමණයි. ඊට පවතින ආණ්ඩුව හෝ විපක්ෂය අපට අදාළ නෑ. අපි කිසිවකුට චරිත සහතික නිකුත් කරන්නේ නෑ. අපි හරි දේ හරි යැයි කියන්නත් වැරදි දේ වැරදි යයි කියන්නත් එදා වගේම අදත් බය නෑ. අපි අවුරුදු 18-20ක් තිස්සේ මේ මතවාද වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා. අපි වසවිස නැති ආහාර වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ පසුගිය ආණ්ඩුව වසවිස සහිත ආහාරවලට වැට නොබඳින යුගයක. පසුව ඔවුන් වෙනස් වුණා.
මේ ආණ්ඩුව දැන් නැවත එය කරනවා. අපි පාන් පිටි වෙනුවට හාල් පිටි කෑමට ජනතාව යොමු කළේ සෞඛ්‍ය ගැන හිතලා. නමුත් මේ ආණ්ඩුව පැමිණි පසු නැවත බදු අයින් කරලා පාන්පිටි කෑම දිරිමත් කළා. දැන් මිනිස්සු වැඩි වැඩියෙන් ලෙඩවෙනවා. වකුගඩු රෝගයට බලපාන ග්ලයිපෝසේට් තහනම් කරන්න ආ ජනාධිපතිවරයා නැවත එය භාවිතයට අවසර දීලා. ඒවා රටට අහිතකරයි. මේවා ගැන කතා කිරීම කිසිවකුට එරෙහිවීමක් හෝ පක්ෂ වීමක් නෙමේ අපේ ප්‍රතිපත්ති වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමක්.
ප්‍රශ්නය- පසුගිය ආණ්ඩුව සමයේ මෙවැනි ඝට්ටනයක් අපි දැක්කේ නෑ?
පිළිතුර- සමහරු එහෙම මතයක් සමාජගත කරන්න හදනවා. ඒ ආණ්ඩුවේ මුල් සමයේ මම රට හිටියේ. ආවාට පස්සේ මොන තරම් ගැටුම් ඇති වුණාද? මට මොන තරම් චෝදනා තිබුණාද? මට එරෙහිව උසාවියට අපහාස කිරීමේ නඩු කීයක් දැම්මාද? මගේ ෆයිල් දූෂණ විමර්ශන ඒකකයට අරන් ගිහින් අපට කෙතරම් කරදර කළාද? එ සියල්ලට හේතුව අපි රට වෙනුවෙන් යහපත් මතවාද දැරීම.
නමුත් පහුගිය ආණ්ඩුව සමයේ අප ගත් වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග අඩුයි. ඒකට හේතුව එවකට සෞඛ්‍ය ඇමති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා අපේ ගැටලු ගැන සංවේදී වෙලා ඒවා විසඳාලීමට හැකි පමණින් කටයුතු කිරීමයි. ප්‍රශ්නයක් විසඳාගැනීමට ගතහැකි සියලුම ක්‍රියාමාර්ග අරගෙන බැරිම තැන තමා අප වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගවලට යන්නේ. වෛද්‍යවරුන් පමණක් නොවෙයි, අද බොහෝ වෘත්තිකයන් වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගවලට යන තැනට පත් කරලා තියෙන්නේ මේ ආණ්ඩුව විසින්මයි.
දැන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ රටේ ස්ථාවරත්වය විනාශ කොට අරාජික කොට රට ග්‍රහණයට ගැනීමේ ක්‍රමවේදය. පිටරට උසාවි, පිටරට වෛද්‍යවරු, පිටරට ගුරුවරු විතරක් නෙමේ ඇම්බියුලන්ස් ඩ්‍රයිවර්ලාවත් ඉන්දියාවෙන් ගේන්න ඕන කියන තැනට පාලකයන් පත්වෙලා. ඔවුන් මේ රට ගැන ජනතාව ගැන විශ්වාසයක් නැති පිටරට ගැන විශ්වාස කරන පිරිසක්. මේ රටට ආදරේ මිනිස්සු විදියට අපි මේ අසුර මතවාද පරාජය කිරීමට ජනතාව දැනුම්වත් කරනවා
-නාමල් උඩලමත්ත
ප්‍රශ්නය- අපේ රටේ බොහෝ වෘත්තිකයන්ට සාපේක්ෂව වෛද්‍යවරුන්ට ඉහළ වරප්‍රසාද ලැඛෙනවා. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ තව තවත් වරප්‍රසාද ඉල්ලා සිටීම සාධාරණද?
පිළිතුර- කිසියම් රටකට බුද්ධිමතුන් සහ වෘත්තිකයන් සිය රටේ රඳවාගන්න බැරි නම් ඒ රටට පැවැත්මක් නෑ. අද පවතින තාක්ෂණික දියුණුව නිසා බොහෝ දෙනා රට හැර යනවා. බහුජාතික සමාගම්වල සේවය කරනවා. එවැනි පසුබිමක වෘත්තිකයන් වැඩිම ප්‍රමාණයක් රටේ රඳවාගත් ක්ෂේත්‍රයක් තමයි වෛද්‍ය වෘත්තිය.
ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ සුදුසුකම් සපිරූ වෛද්‍ය වෘත්තිකයන් රටේ රඳවා ගැනීම, රටේ රඳවාගත් පිරිස රාජ්‍ය අංශයේ රඳවා ගැනීම වගේම ඒ පිරිස අවශ්‍ය ආකාරයට රට පුරා ස්ථානගත කිරීමත් අභියෝගයක්. අද අම්පාර, තිරිකුණාමලය, මුලතිව් ඇතුළු සියලු දුෂ්කර ඉසව්වල අපි වෛද්‍යවරු ස්ථානගත කරලා තියෙනවා. මේ තත්ත්වය පවත්වා ගෙන යාමට නම් ඒ වෛද්‍යවරුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා ටික සපුරා දිය යුතුයි.
විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක් රටේ රඳවා ගන්න බැරි වුණොත් රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර ගන්න පිට රට යන්න වෙනවා. රාජ්‍ය අංශයේ රඳවාගන්න බැරි වුණොත් පෞද්ගලික රෝහලකට විශාල මුදලක් ගෙවලා ඒ පහසුකම ලබා ගන්න වෙනවා. අපි අම්පාරට විශේෂඥ වෛද්‍යවරු යවලා නොතිබුණා නම් ඒ ප්‍රදේශවල රෝගීන්ට නුවරට හෝ කොළඹට එන්න සිද්ධ වෙනවා. රටේ නායකයන්ට දුරදක්නා නුවණක් සහ ජනතාව ගැන කැක්කුමක් තිඛෙනවා නම් වෛද්‍යවරුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා ලබා දී එම සේවය පවත්වා ගෙන යාමට කටයුතු කළ යුතුයි.
ඒවා වරප්‍රසාද නෙමේ මූලික පහසුකම්. අපට වරප්‍රසාද ලැඛෙන්නේ නෑ. මම එංගලන්තයෙත් ලියාපදිංචිය තියෙන විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක්. නමුත් මට මේ රටේ සේවය කළාට මාසකට රු. ලක්ෂයක වැටුපක්වත් ලැඛෙන්නේ නෑ. එංගලන්තයේ සති අන්තයක වැඩ කළත් මට ලක්ෂයක් ලැඛෙනවා. එහෙම හැකියාවක් තියෙද්දි තමා අපි මේ රටට සේවය කරන්නේ. ඒ වගේම එංගලන්තේ පැය හයක් වැඩ කළා නම් අපි ගෙදර යනවා. නමුත් අපි ලංකාවේ පැය හයක් වැඩ කරලා ඉතිරි පැය 18 හදිසි කැඳවීමකට යන්න බලාගෙන ඔන් කෝල් ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ අපි ඒ පැය 18ත් දුරබැහැර නොයා යම් සීමාවක සිටිය යුතුයි. ඕස්ට්‍රේලියාව වගේ රටවල දුරබැහැර සේවය කරන වෛද්‍යවරුන්ට දෙගුණයක වැටුපක් ගෙවනවා. ඒ සඳහා රජය දරන වියදමට වඩා වාසියක් අත්කර ගත හැකි බව ඔවුන් දන්නවා. නමුත් අපේ රටේ එම පහසුකම් සැපයීම වරප්‍රසාද කියලා හංවඩු ගැසීම නිසා වෛද්‍යවරු වරප්‍රසාදලාභීන් කියලා මතයක් හදන්න ඒවා වරප්‍රසාද ලෙස භුක්ති විඳින කිසිම සුදුසුකමක් නැති රටට බරක් වෙච්චි දේශපාලකයන් උත්සාහ කරනවා.
ප්‍රශ්නය- වෛද්‍යවරුන්ගේ දරුවන්ට විතරක් ජනප්‍රිය පාසල් ඉල්ලා සිටීම හරිද?
පිළිතුර- අපි එසේ ඉල්ලා සිටින්නේ අපි වෛද්‍යවරුන්ගේ වෘත්තීය සමිතියක් නිසා. සෙසු වෘත්තිකයන් ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ලබාගත යුතුයි. ජනප්‍රිය පාසල්වලට ළමුන් ඇතුළත් කිරීමේදී සමානව සලකන්නේ නෑ. අසල පදිංචිය, දෙමාපියන් ආදි ශිෂ්‍යයන් වීම, තව ළමයෙක් පාසලේ ඉගනීම ආදියට ලකුණු ලැඛෙනවා. වෛද්‍යවරයකුට සිය සේවා කොන්දේසී සමග මෙවැනි පාසලකට ළමුන් ඇතුළත් කර ගැනීම හරිම අමාරුයි. වෛද්‍යවරු රට පුරා සේවයට යා යුතුයි. එක ස්ථානයක රැෙ`දන්න ලැඛෙන්නේ නෑ. ඒ නිසයි අපි කෝටා එකක් ඉල්ලන්නේ.
ප්‍රශ්නය- වෛද්‍යවරුන්ගේ දරුවන්ට ජනප්‍රිය පාසල් දීම ජනතාවට සේවයක් වෙන්නේ කොහොමද?
පිළිතුර- වත්මන් ජනපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා සෞඛ්‍ය ඇමති කාලේ අපේ තත්ත්වය පැහැදිලි කළාම එතුමා එය තේරුම් ගත්තා. අවුරුද්දකට එක වසරට 330,000ක් ළමුන් ඇතුළත් වන රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ ළමුන් හිටියේ 100-130ක් විතර. ඉතින් එතුමා එදා අපට යම් පහසුකමක් දුන්නා. එහි ප්‍රතිඵලය විදිහට එදා ලංකාවටම තුන් දෙනෙකුට සීමා වුණු හෘද ශල්‍ය විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ගණන ඉහළ ගියා. එදා හෘද රෝගයක් සමග ඉපදුණු ළමයෙක් සැත්කම සඳහා අවුරුදු 8ක් පෝලීමේ සිටිය යුතු වුවත් අද මාස කිහිපයක් ඇතුළත එය කරගත හැකියි. සෙසු ක්ෂේත්‍රත් එහෙමයි.
මේ තත්ත්වය අපට ඇති කරගන්න පුළුවන් වුණේ එදා ඒ පාසල් පහසුකම ලබා දුන් නිසායි. එවක පැවති රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේ ආකල්පයත් ඊට හේතු වුණා. මේ නිසා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට සිය කාලය තුළ විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ප්‍රමාණය 2000 දක්වා ඉහළ නංවාලීමට හැකි වුණා. ඒ නිසා අපට ලබා දුන් පහසුකම රටේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට විශාල සේවයක් වුණා.
නමුත් එම පහසුකම අත්හිටුවීම සමග රටේ විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ගණන වර්ධනය ඇන හිටලා. සමහර විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්ගේ ළමයි අද යන්නේ ජාත්‍යන්තර පාසල්වලට. ඒ ළමුන් ඉගෙනගන්නේ ලන්ඩන් A\L වගේ විභාග නිසා ටික කාලෙකින් එම වෛද්‍යවරු දරුවන් සමග රට අතෑරලා යනවා.
ප්‍රශ්නය- ඔබේ ඉල්ලීම් සාධාරණ වෙන්න පුළුවන්. එහෙත් ඒ නිසා ජනතාව අපහසුතාවට පත්වෙනවා. ඒ සඳහා කවුද වගකියන්නේ?
පිළිතුර- මේ රටේ ජනතාව කොහොමත් අපහසුතාවට පත්වෙලා ඉන්නේ. අපි තමයි ඒ ජනතාව යම් තරමකින් හෝ පහසුතාවට පත්කරන්නේ. අපි නැත්නම් ඒ පහසුවත් නෑ. ඒ නිසා තමා අපි වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත්තාම ජනතාව අපහසුතාවට පත්වෙන්නේ. අපි වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග අරගෙන හෝ මේ තත්ත්වය ආරක්ෂා කළේ නැත්නම් ජනතාවට සදාකාලිකව අපහසුතාවේ තමා ඉන්න වෙන්නේ.
ප්‍රශ්නය- දුම්රිය වර්ජකයන්ට ලැබුණු ජනතා ප්‍රතිචාරය අනාගතයේ දී වෛද්‍යවරුන් දෙසටත් යොමු විය හැකියි?
පිළිතුර- සියලු වරප්‍රසාද භූක්ති විඳිමින් කලදුටු කල වළ ඉහගන්න දේශපාලකයන්ට රාජ්‍ය සේවක ප්‍රශ්න ජනතා ප්‍රශ්න කීම අද බීරි අලින්ට වීණා වයනවා වගේ වෙලා. ඔවුන් තමා මේ සඳහා වගකිව යුත්තේ.
මේ රට නායකයන් නැති රටක් නෙමේ නායකත්වයක් නැති රටක් වෙලා. රජවරු 179 දෙනෙක් අපේම දැනුම අනුව වැව් 36000ක් හදලා ස්වයංපෝෂිත කළ සමෘද්ධිමත් කළ රට අගාධයට වැටිලා තියෙන්නේ නායකයන් ලෙස හැඳින්විය නොහැකි පිරිසක් රටේ නායකත්වයට පත්වීම නිසායි. විදේශ මුදලින් නඩත්තු වෙන සිවිල් සමාජය සහ ජනතා වෙස් ගත් කුලී මැරයෝ දාලා ජනතාව ප්‍රකෝප කරවලා ඇතැම් විට අපටත් ගහයි. සම අයිතිය දෙන්න නම් ගෙදර බුදුන් අම්මා තැබෑරුමට යවන්න ඕන කියලා හිතන අය තමා අද එතන ඉන්නේ.
ප්‍රශ්නය- රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරී සංගමය වෘත්තීය සමිතියක්. රටක ආණ්ඩුවක් අත්සන් කරන ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳ ගිවිසුමකට අතපොවන්න ඔබට ඇති අයිතිය කුමක්ද?
පිළිතුර- අද වෙළෙඳාම සහ වෙළෙඳ ගිවිසුම් කියන්නේ අවි ආයුධ නොමැතිව රටේ ස්වාධීනත්වය අහිමි කොට රට පාවා දෙන්න යොදා ගන්නා මෙවලමක්. මෙමගින් රටක් සම්පූර්ණයෙන් ගිලගන්න පුළුවන්. ඒ පිළිබඳ රටේ ජනතාව දැනුම්වත් විය යුතුයි. සමජයේ දැන උගත් පිරිසක් විදියට ඒ අනතුර දැකලා අපි කතා කරන කොට ධ\ඛ වත් සමත් නැති ඇමතිවරු අපෙන් අහනවා මේක කොහොමද වෛද්‍යවරුන්ට අදාළ වෙන්නේ කියලා. මේ අයට ඒ ගිවිසුම් ලියවුණු භාෂාව තේරෙන්නෙත් නෑ. එහි ඇති තාක්ෂණික කරුණු තේරුම් ගන්නත් බෑ. ඒවා අධ්‍යයනය කරන්නෙත් නැතිව අපි කියන දේ තේරුම් ගන්නෙත් නැතිව බොරුවට කෑ ගහනවා. මොවුන් තමා මාධ්‍ය ඉදිරියට ඇවිත් මෙගාපොලිස් කියන්නේ ලොකු පොලිසියක් කියලා කියන්නේ.
ඔවුන්ට හොරකම වංචාව දූෂණය ඇරුණාම කළ හැකි දෙයක් නෑ. පන්සිල් නොරකින රටේ නීතියට ගරු නොකරන එවැනි අයගේ ප්‍රකාශ මාධ්‍ය ඔස්සේ උලුප්පා දැක්වීමත් අවාසනාවක්. අපේ ඉල්ලීම ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම්වලට යාමට පෙර ඒ සඳහා ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් හදන්න කියන එකයි.
ප්‍රශ්නය- ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳ ගිවිසුම් සමස්ත රටටම බලපානවා. එහි යම් වරදක් ඇත්නම් සෙසු ක්ෂේත්‍රවල වෘත්තීය සමිති ඔබ සමග පෙරට නො එන්නේ ඇයි?
පිළිතුර- වෘත්තීය සමිති සංකල්පය බිඳ වැටිලා එය දැන් දේශපාලන ඉත්තන්ගේ තිප්පොළක් වෙලා. කුලී ව්‍යාජ සිවිල් සමාජයක් රජවෙලා. සැබෑ සිවිල් සමාජය ශක්තිමත් නෑ. ඒ අතර ව්‍යතිරේඛයක් තමයි වෛද්‍යවරුන්ගේ වෘත්තීය සමිතිය. අපි නිල සිවිල් සමාජයක වගේම සැබෑ වෘත්තීය සමිතියක භූමිකාව ඉටු කරමින් ඉන්නවා.
ප්‍රශ්නය- ඔබ පිරිසකට කුලී ව්‍යාජ සිවිල් සමාජය කියලා චෝදනා කරන්නේ ඇයි?
පිළිතුර- රටේ මහජන මතය හැසිරවීමට උත්සාහ කරන සාධාරණ සමාජයක්, පුරවැසි බලය වගේ සංවිධාන ලියාපදිංචි ද? සාමාජිකයෝ කවුද? ව්‍යවස්ථා කුමක්ද? තීරණය ගැනීමේ ක්‍රමවේදය කුමක්ද? මුදල් ලැඛෙන්නේ කොහෙන්ද? කියලා අපි ප්‍රශ්න කළා. මේවාට උත්තර නෑ. සාමාජිකයෝ, ව්‍යවස්ථාවක්, මුදල් එන විදියක් නෑ. මේවායේ ඉන්න සමහරු තානාපති කාර්යාලවල හිටපු රියදුරෝ. අපට රැකියාව කරලා පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවයෙත් යෙදිලා කරන්න බැරි තරම් දේවල් මේ අය තමන්ගේ වියදමින් කරනවා කියලා පිළිගන්න පුළුවන්ද? සිවිල් සමාජය, වෘත්තීය සමිති, ආණ්ඩුව, සම්මාන දීම, සම්මාන ගැනීම, මාධ්‍ය ආයතන සියල්ල මෙහෙයවන්නේ එකම කල්ලියක්. කනගාටුදායක තත්ත්වය තමයි ප්‍රශ්න නොකර මේ අයට මාධ්‍ය විසින් සැබෑ සිවිල් සමාජයට ලබා දෙන සම වටිනාකම ලබා දීම. ඒ වගේම මේ කරුණු ජනතාව හමුවට රැගෙන නොයන විපක්ෂය ගැනත් අපි කනගාටු වෙනවා. මේ කූඨ අරමුණු වෙනුවෙන් අටවා ගත් කුලී සිවිල් සමාජය අපි රටට හෙළි කරනවා. ඒ විදියට විතරයි මේ ප්‍රශ්නය විසඳගන්න පුළුවන්.
ප්‍රශ්නය- ඔබ සන්ඩේ ඔබ්සර්වර් පුවත්පතට කියනවා ද්‍රෝහි මාධ්‍යවේදී ලැයිස්තුවක් හදනවා කියලා?
පිළිතුර- දියුණු රටවල් තමන්ගේ රට පාවාදිය හැකි පුද්ගලයන් කලින්ම හඳුනා ගන්නවා. එවැනි පුද්ගලයන්ගේ චරිත ලක්ෂණ ගැන මනෝ වෛද්‍යවිද්‍යාව උගත් අය දන්නවා. මම කීවේ අර දියුණු රටවල් භාවිත කරන විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදය අනුව රටට ද්‍රෝහිකම් කරන අයගේ චරිත ලක්ෂණ අපි එළිදක්වන බවයි. එතකොට රටට ද්‍රෝහී වන අය ජනතාවට හඳුනා ගන්න පුළුවන්. ඒ පුද්ගලයා දේශපාලකයෙක්, ව්‍යාපාරිකයෙක් හෝ මාධ්‍යවේදියෙක් වෙන්න පුළුවන්. එය සැමට අදාළ බවයි මම කීවේ.
ප්‍රශ්නය- ඔබ රාජපක්ෂලා නැවත බලයට ගෙන ඒම සඳහා ආණ්ඩුව අපහසුතාවට පත් කරන බවට චෝදනා නැගෙනවා?
පිළිතුර- අපි කරන්නේ රටට ඔබින ප්‍රතිපත්ති සහ ක්‍රමවේද එළිදැක්වීම පමණයි. ඊට පවතින ආණ්ඩුව හෝ විපක්ෂය අපට අදාළ නෑ. අපි කිසිවකුට චරිත සහතික නිකුත් කරන්නේ නෑ. අපි හරි දේ හරි යැයි කියන්නත් වැරදි දේ වැරදි යයි කියන්නත් එදා වගේම අදත් බය නෑ. අපි අවුරුදු 18-20ක් තිස්සේ මේ මතවාද වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා. අපි වසවිස නැති ආහාර වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ පසුගිය ආණ්ඩුව වසවිස සහිත ආහාරවලට වැට නොබඳින යුගයක. පසුව ඔවුන් වෙනස් වුණා.
මේ ආණ්ඩුව දැන් නැවත එය කරනවා. අපි පාන් පිටි වෙනුවට හාල් පිටි කෑමට ජනතාව යොමු කළේ සෞඛ්‍ය ගැන හිතලා. නමුත් මේ ආණ්ඩුව පැමිණි පසු නැවත බදු අයින් කරලා පාන්පිටි කෑම දිරිමත් කළා. දැන් මිනිස්සු වැඩි වැඩියෙන් ලෙඩවෙනවා. වකුගඩු රෝගයට බලපාන ග්ලයිපෝසේට් තහනම් කරන්න ආ ජනාධිපතිවරයා නැවත එය භාවිතයට අවසර දීලා. ඒවා රටට අහිතකරයි. මේවා ගැන කතා කිරීම කිසිවකුට එරෙහිවීමක් හෝ පක්ෂ වීමක් නෙමේ අපේ ප්‍රතිපත්ති වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමක්.
ප්‍රශ්නය- පසුගිය ආණ්ඩුව සමයේ මෙවැනි ඝට්ටනයක් අපි දැක්කේ නෑ?
පිළිතුර- සමහරු එහෙම මතයක් සමාජගත කරන්න හදනවා. ඒ ආණ්ඩුවේ මුල් සමයේ මම රට හිටියේ. ආවාට පස්සේ මොන තරම් ගැටුම් ඇති වුණාද? මට මොන තරම් චෝදනා තිබුණාද? මට එරෙහිව උසාවියට අපහාස කිරීමේ නඩු කීයක් දැම්මාද? මගේ ෆයිල් දූෂණ විමර්ශන ඒකකයට අරන් ගිහින් අපට කෙතරම් කරදර කළාද? එ සියල්ලට හේතුව අපි රට වෙනුවෙන් යහපත් මතවාද දැරීම.
නමුත් පහුගිය ආණ්ඩුව සමයේ අප ගත් වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග අඩුයි. ඒකට හේතුව එවකට සෞඛ්‍ය ඇමති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා අපේ ගැටලු ගැන සංවේදී වෙලා ඒවා විසඳාලීමට හැකි පමණින් කටයුතු කිරීමයි. ප්‍රශ්නයක් විසඳාගැනීමට ගතහැකි සියලුම ක්‍රියාමාර්ග අරගෙන බැරිම තැන තමා අප වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගවලට යන්නේ. වෛද්‍යවරුන් පමණක් නොවෙයි, අද බොහෝ වෘත්තිකයන් වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගවලට යන තැනට පත් කරලා තියෙන්නේ මේ ආණ්ඩුව විසින්මයි.
දැන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ රටේ ස්ථාවරත්වය විනාශ කොට අරාජික කොට රට ග්‍රහණයට ගැනීමේ ක්‍රමවේදය. පිටරට උසාවි, පිටරට වෛද්‍යවරු, පිටරට ගුරුවරු විතරක් නෙමේ ඇම්බියුලන්ස් ඩ්‍රයිවර්ලාවත් ඉන්දියාවෙන් ගේන්න ඕන කියන තැනට පාලකයන් පත්වෙලා. ඔවුන් මේ රට ගැන ජනතාව ගැන විශ්වාසයක් නැති පිටරට ගැන විශ්වාස කරන පිරිසක්. මේ රටට ආදරේ මිනිස්සු විදියට අපි මේ අසුර මතවාද පරාජය කිරීමට ජනතාව දැනුම්වත් කරනවා
[http://sebe.lk]
යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com
Like us on facebook : https://www.facebook.com/yuthukama
0 comments :
ෆේස්බුක් ගිණුමක් නොමැතිවත් මෙතනින් ඔබේ අදහස පළ කළ හැක .